6
Ա Ռ Ա տ»
3
Զ/՚րենք
ղորհի
մղողչւ՝
մI.ր
ղաղութին
աղղային
կևանքր
խթանելու, եւ
՛նախկին
ողեւորու
թիւնր
սւոեղՆե
լու
որո արա սաա–
կամոլթիլնր
եւայդ ոլդդութեամր
ամէն
ղոՀաբերոլթիլն
րնելու
ողին էր :
՛Բանի մր
Հ անդ իպումներ
րաւ ական ե -
ղան
հրաղիրր
իրականոլթիլն
դարձնելու
,
ել
1945
Փեարուար
՚27>ին
լոյս աեսաւ
ՀԱ ֊
դաա
Օր»ի
աոաքին
թ ի ՚ ր
,
ի՛րր
յ"՚ք"ՐՂ1՛
իր
նախահնողին՝
« ՚Հյոր Օր»ի , որ կարե
ւոր ել անուրանալիէ
ադղա քին
աոաքելոլ–
թիւն
մր կաաարահ էր մեր դաղութի
րս–
ւոեղհման
առաքին
«րէն
միչեւ
^րհՐ"ՐԴ
ԱշխարՀամարտ
;
Համեստ
Հ
ին
Հ րատա րա
կի *նե ր ուն ա -
ոաքաղրռւթիւննեբր
,
իրենց
կարելիու–
թեանց
սաՀմանին
մէք ծառայել
մեր դ ա ֊
ղոլթի
շաՀերռւն եւ կենդանի
էդաՀել
Հայ
դիրր ել անոր
մի քոց ուք ^այ լեդուն ու
Հայ
ոդ
ին
կաղմ ակե րէղոլթեան
մր
Հ րա աւս րակո
լ -
թիւնր
Րլլալռւի
Հանդերձ
, « Ադաա Օր »
իր
աոաքին
իսմբաղ բականին
մՀք ի"կ կր
խոստանաբ
ծառա քել մեր
լքոդոՎռւբդի
ր (ւդ հան րակսւ|ւ
շաՀերռւն
է
34
տարի անցած է այդ օրկն ասդին եւ
մեր
աչքին
աոքեւ
ունինք
4254
թիլերու
Հաւաքահռնեբր
, որոնց
րնթեբցումը
ոեւէ
անաչառ
քունաՀայոլ
կողմէ
ւդիաի
Հաս -
տատէ , թէ մենչ
չենք դալաճսւնահ ^եբ
սկդբնական
աոաքտդբոլթեանց
՚
կուսակցական
մտաՀոդութ
իւենե
րկ ա
-1
ւելի՝
մենք աո ա^ որդ ուե ցանք
աղղ ա
յին
րնդՀանրական
չաՀեբէն։
Աշխատեցանք
ւղաՀ ել մեբ դ աղութի
խաղաղութիւնն
ու
Համեբաչխռւթիւնր
, որոնց տ քնքան պէ տք
ո ւնէ բ ան
Մեր
թերթր
աոաւելտպէ
ս իր •>ողա -
ծ ութեան
առարկան
գաբձոլց
ղադռւթին
աղղային
չարմումներր՝
Ր ՚ ՚ լ " Ր
մարդեբռւն
մէք,
քաքալեր
Հանդիսանալով
մասնաւո -
րաբար
երիտասարդութեան
եւ դա
յն
մղէ–
լով ստեղհաղ
որհ
աչխատանքի
Տալակնութիւնբ
չունե ցանք եւ
չունինք
այսօբ ալ րսելու
, թէ ինչ որ բրինք կա–
տաբեալ
կ բ ուանթերի
: ,
Բա քց իրաւունք
ունինք
րսելու
, ոբ ինչ
որ րբինք ու կ՝բնենք
այս9բ՝
^Ր"՚չքի
Հա–
I
ասար
դոբհ
մ րն է
մ եբինին պէո փ"ՔՐ
ու տկլոր
ւլաւլութի
մ՛ր մէք։
Ղ-ռրհ
մ ր՝ որ
չէբ
կրնար
չարունակուիլ
եւ տեւակա
՛ ֊
նանալ , աոանց բարո քական եւ
նիւթական
գէյււքւսրդկսւյին
այն
ղոՀաբե բ ութեանց ,
ղոբս
ցոլցարերեցին
Հբատարակիչներր
,
ամ կնէն
Համ եստ
դրտչաբէն
սկսեալ՝
մինչեւ
^բ՚՚՚֊ի^ր
^ ւիաբչական
պաչաօնեա
—
ներբ ել խմ բադ րական
կադմր։
Տան,աիս ունեցանք
ղ աոնութ
իւննե բ , ո–
բոնք անխուսաէիե
լի են Հաք
մ ամ "՚֊լվ՛ աս–
պաբՀղին
մէք։
Գաոնոլթիւննեբ՝
որոնք
Հետեւանք
ձն րնգՀանբապՀ
ս մեր
մողո -
վոլբղ ի մէկ մ ասին^ անտար բերու թեան
՝
Հայ
թերթին
ու՝ դրքին
Հանդկպ եւ ան —
դիտ
ութ եանր ա յն չափաղանց
ղ մ
ոլա
րին
պայմաններուն
, որոնց
մէք
լոյս կր տես
նեն
մեր բոլռբ
թերթերբ
րնդՀանրապէս
;
հւ ե ղդե ց ին ք այգ գառն
ութ
իլննե
բր
մեր ^
Ս Ա Ր ԳԻՍ Պ Օ ՚ Ն Ո Ս ե Ս Ն Ի
ԱՐՏԱՍււ՚եԱԿԱՆ եՐեԿՕՆ
Ֆրանսական
Ագւլային
Թատբոնր (Բո -
մէտի
Ֆբանսկ
ղ ) ամկքն
^է՚եդչաբթի
ունի
« Բանաստեէլհական
^երեկոյթ » մբ, ո–
բու
րնթացքին
ֆրանսացի
հանօթ
ղԼբա֊
սաններ
Լլո յթնե բ կ՝ ունենան
,
ֆրանսացի
րանաստձղծնԼբոլ
կտռբնեբր
.աբտասանե՛֊
ւ"Վ •
Աքդ
ցերեկոյթներբ
րնկալեալ
սոէիոբու–
թիւե
մրն են դարձած եւ սակայն
ամկն
անդ ամ ալ ցանցառ
թի՛֊ "վ "՚ նկրնդ
իրներ
կր դտնոլ
ին սբաՀ
ին
մկք
ՈրՈէիՀԼտԼւ
, բԼմական
աբսւԼստին
մէք,
. աբտասանական
սԼռր չափաւլանց ապե -
րաիստ սեո մրն կ եւ այնքան ալ չկ ղնա ֊
Հատուած
նո քնիսկ
յաո ա քաղ կմ
ժ ողո -
էիոլրգնձբու
մկք
, ինչպկ ս
3",13
կ ՚ ՚ ՚ ^ ա ա յ
Բոմկտի
Ֆ բանս է դի
^Բանաստեղծական
Տեբեկոյթ»նեբու
պարադան
Բսկ
մեր իբակս^ոլթձան
մկք
բեմական
այս
սեոբ ոչ միայն
գեաՀատութիւն
եւ
քաքա
լե բութ
իւն չէ գտած,
այլեւ
բռլոբո—
վին
անտեսոէ ած է : Ըսած եմ ուբիչ առ
թիւ որ Հայ բեմական
պատմա
թեան
մ էք
միայն
երկու
Հողի մչակահ
են այս
սեռը՝
ՊԼարոս
Աղամձան եւ անկէ ետք Օր– Ղ՛ա–
րագաչեան
որոնք
երկուքն ալ իրենց
էք ա–
մանակին
մեհ Համբաւի
են տիրացած
իբ՜
ր ձ լ արտասանող : Գմբաիստաբտր
, սա -
կայն,
իրենց Հետ աչ թադւււած է
իբենց
սկսահ այդ լլեղեցիկ
գոբծբ ել ոչ ոք ու֊
ղահ է վերցնել
անոր չաբոլնակութիւնը
:
Եւ աՀա այսօբ, այգ դմուարին ու ա -
պերախտ
ասպաբէդիէ
կառքին է
լծոլահ
Մ արսիլաՀա
յ երիաասարգ
աբոլԼսաաղէ֊
մկք եւ ոբռչեցինք
ւ/նալ պաանկ չին
վրայ
անյաղթաՀարելի
Բ՚՚Լ՚՚Ր
գմուաբութիւն
-
նե րը դ իմ աղ բալեչու
վճռա կանութեամբ ,
այն Հաստատ
Համողումով
ուՀաւատքով
,
ոբ ագղային
կԼնսաէլան
առաքելութիւն
մը
կը կատարենք
օտար
երկինքներու
տաէլ
ապբեցնելէււի
Հայ գիբր– ե՛֊ այգ դրին
մի–
քո ցաւ
ւիաո պաՀ
Լ լով մԼբ բաղմ
ութ իւննե–
բուն
մկք
աղղային
ողին եւ չաՀաղ րէլ -
ռութիւնր՝
մեր կետնքր
յուզուլ
Հարցե -
բուն Հանդկպ
:
Այսօբ,
14
տարի
է.տք, երբ վեբաքբն -
նութեան
կ՝Լնթաբկենք
տառապադին
ու
տքնաքան
ճիղերու
արդիւնքր
Լդող մԼր
թԼրթին
կատարած
՚լԼրր՝
մեր
գաէլէէլթին
մկք
, Հող ե քլան
ղ ոՀ ո ւնա կռւթ իւն
մր
կքԼ՚Հ
պաբուլւկ
մեզ Լւ աէեչփ էլ^ամրապնգէ
մեր՜,
քիղերր
չաբռւնակելու
ղորհ
մր , ռր գե–՛
րաղանցօբէն
աղղային
ել սուրր
ղորհ
մրն
է , րստ մեդի :
Հա
յ
էք
ամ ռւլի
բոլոր
տ չիսատա
ւո րնե
բուն
միակ րաւա րա բութ
իւնն ու վարձատբոլ -
թիւնր
այս ղոՀ ռւնակութիւնն
է արդէն
%
Եթէ այդ ալ չբԱար,
մենք
չէինք
ունե
նար
ոշ իսկ մէկ թերթ՝
մեր դադութա -
յին
դժխեմ
պայմաններուն
մկք :
(Խմքտցրա1էտքւ–
ԱԶԱՏ
ՕՐի)
Աոաքին
անէլամբ չէ որ Աարղիս
Պօւլոս–
Լան կբ նԼրքլայւսնայ
էիա
ր
իէրսՀէէէ
յու
թ Լան
•,
ԱնցԼալ ւոաբաան
իր ԼրԼւոէմկն եաք, այս
անւլ ամ տն
ւլ
աբձեէսլ
նԼրկսւյացալ
մեդի ,
կատարե
րււ
Հ աէքէսր իր Հսլաո
յա» ր
Հ ու
յ
դ բաքլւսնւէէ թեան
սլէէէրակէլին
մկք :
Անղե ալ տարի այս կքերուն
մկք ղբԼ -
ցի
՛նք
մԼբ տպալ ւէրութիւննԼբբ
իր
մասին
Լ
լ
բրինք
կլորդ
էք
ր թԼ 1
"էէլ
րա թի՛ նն1։ ր
Այսօբ
Լւս,
ունինք
քանի
մր թԼլսււլ
բու–
թիւննԼր
:
Անկասկած
, Աարղիս
ՊօղռսԼւոն
օւ/տբ -
է
էսծ
կ
չնոբՀքով եւունի անսաՀման սէր
ղ Կսքի իր րնտրած
էսսււլա
րկ
ղր եւ
քամ աո.
կամք
ու աչխատանքի
քչորոէի
Ա աքլա յն ա յս
ր՚՚լսք՚ր
անբա լաբար
Լն իր
աբուեստր
ամբողքասլէս
սիրելի
դաբձնԼ–
լու
Համար
մԼւլի։
ք*բեն կըպաքլսի իր
արտասանութեան
Համ
ար րնտրած
քլտոբնԼ բոէն
ՀԼտ
նւէ
քնէս–
նալոլ
, անոնց
իսոբքր
թավւսւնցԼլւււ
եւ իր
Հաղադ ին ղօբաւոր
թ բ թռացոււէնե
րռվր
Հագոբդականութիւն
մր ստԼդծԼլոլ
քլա -
բողոլթիւնր՝
իր
Լլ
իր
ունքլնէլ
իբբնԼբուն
միքեւ :
Ասկէ զատ, Աարւլիս
ՊօղոսԼան տար -
ուած է անտԼգի
ՀռետսրաէլանութԼան
մբ
մաբմաքկն : Օրինակ
, իւ րաքանչիւր
կաո–
րի արտասանութԼնէն
առաք
ինքղինքր
^/»
յանձնէ վաբմապետական
բացատբոէ
թԼան
մը Հովերուն
Լւ կր կորսուի
իբ ունկնդ
իր֊
ներուն բան մբ սորվեցնելու
վտանղ
աւոր
դոիՀնԼրուն
մէք։ Եւ այդ միքոցին
իբ
ու–
մերը սպառած
են արդէն
կարողտնալ
նոյ
նանալու
Համար
իր կտորին Հեա, քլաբո -
ղանաչ
թափանցելու
Հէսմաբ անռբ
խռբքր
ել
յոլզեչու
Համար
իբ ռւնկնգիբնԼբբ ;
^աբմ անալի
երե
ւո յ թ
մբ ,
սակայն
:
Ա արդ
իս
Պօղոս եան ոաանաւո
րնե բ ու աբ -
տասանռւթեանց
րնթացքին
նուաղ
տպա —
ւոբիչ
բլ/ա/ով
ՀանգԼբձ
,
տրտակաբդ
կերպով
յաքող ու տպաւորիչ է
արձակի
իր
րնթերցումնեբու
պաՀ Ոէն
է
Համաստե–
դի « կապոյտ
Ալլունք»ին
եւ
Շիբվանղա–
ղ էի Շամ ախԼղիին Հետ
տԼսակցու
թ Լ ւււն
Հատուածներ
ր կարդ աց բացառիկ
յաշ^ո -
ղութեամբ
մբ, իր բնթԼբցումին
կցելռէք
բեմական
րաւլմ աթ
իւ
ւլ Լ ՚լԼքքիկ
^էրքե
ք՛
ձայնի
ելեւէք,
խ՛՛ր
յուղռւմ
Լւ
ղ իմա -
իսաղ :
Այս
Ր՚՚քՐր
Լլա րձանաղ
բեմ
մեբ
երի -
տասաբգ
բարեկամին
օղաա
քլա
բ
բլլալու
առաք աղ բութեամբ , որ ով֊,
է. տեւ
էիս
տաՀ
ք
.մ
էէբ
եթէ ան
յաքողի
ձքտ
բրաղատոլիլ
քքարղ
մբ թերիներէ
, իր տարած
աշիսա -
տանքր Հաւանաբաբ
վարձաւռրուի
աոտւԼլ
յւոքողոլթեամբ
:
Անցեալ
տարի , Ասւբղիս
Պօղոէւեանի
ձեոքի
անտԼղի ու սւննպաէէւաէլ
չա բմ ոււէ —
նե բուն
լք
ասին խօսե լուի , թք,
լաղ րած
էինք
իէրԼն սրբաղրքէէ
զանոնք , եւ արդարեւ ,
ուբա
խէէւ
թեամ ր ֊էաստատեցինք
որ ս՛յ"
անգամ ան ա յգ
ուդդութեամբ
չափաղանց
ղուսպ էր եւ ուչագիբ :
Գալով
իր
քա
լտադրի
կազմութեան
ու
պաւորաստութ
/էան
,
մեր եբիտասաբգ բա–
բեէլամբ պէտք
ունի
այղ
քէււլղութեամբ
Լւս
աչա լուր ք ր լ է ՚ ս լ ՛ " ֊ •
Մեր էլրականութեւոն
պարակ
ղնԼբուն
էքկք
բէսէլմէսթի,
Լն ունուչաՀոտ
էքաբւլեբը^
սակա
ք՛ե կան նաեւ
վւռւչեր
ու. ւլ ատասկ
Տ
Աարղիս
Պօղսսեան պկտք
կ ւււ
չադ իր ԲԱայ
քլտբենւո
լ
լլա
ւռ
էէ
ր
ւէ չք,
լո
ւ
Համ ար
անէււչա -
Հոտ
ծէալիէլբ
խւոյթէէղ
փոլչեբէն
Հ
Արդէսբե, , իր այս Լրքլբոբգ
Լբեքլոքթի
րնթ աց քի՛հ կարղւսց
Լ
բւլ իծա էլան կւո էւբ
էէ բ
ռբ ու բիչ արդ իւնք
չունԼ ցաւ
այլ
՛է իայն
իսոցառէ, ղ յիշատաէլր
Ր՚Աք
՚ի
" ՛ ֊ "՚"
"՛քինի
՝>՚"յ բանաս աք, ղծ ի մ բ ււբ իւ ր
սանն
հ ա–
ոայած կ Հայ
ւլ բա քլանռւթԼան
անդ սւստա–
նին :
Յ՚՚՚քՀ • Շիբադխ
^կռմ
իտէսս
»կն
, Աայաթ–
՝1յՈէիէսյի ՀԲամանչայ»կն
եւԵ–
Տէմիբճի–
՛՛լս՛չԼ"՛նի
Հ՚Լոսվւոբֆկ
ն ետք , Աէսբլլիս
Պօ–
դռսԼւսնի
ՀԼ րղ իծ
ւււ
էլան» բնթԼրցոլէքբ ոդ -
բերղական
՝էով
մբ անցուց
Լթկ ռչամ -
բո՛ւք
՛լ բաՀ
ին , ղ ոնկ իմ
Հ ռղ
իիս
Լ
լ
ինծի
՚գէս
ուբիշնԼրոլ
ալ •էէւղիին
խորկն
Աաբղ իս ՊօւլոսԼւոն
սլկտք կ
նո
յնպկս
իսոլ
սավէի ամբէւիէւււէԼար
1լտոբնք.բկ ;
Ըստ
իս , լտյտսէէլբկն
դ՚ւլրս սւրտասա -
նած
իր « Աալվոլ
Զինար
էքմիածիւն^բ
կը
ոլատքլւսնի
ւս քգ ղտւէսւկա
րղ ին :
Ախաւ անցիի
ւս քդ քլտոբբ
մոգոէիուրգը
կբ խանդա
էի
սւռկ , կր ւլ լւդոէ անոր
կբօնա–
էլան քԼբմԼոանգ
գղացռւմնԼբբ,
էլր սաիպէ
դա
յն ոբ իսԼչա յ ե ղ ծափւսՀտրէ
, սակա
յն
բորէ բովին
զուրկ է բանաստԼզծական
որ
Լւ է արժանիքէ
, Հող չէ թէայգ կառբը
գնաՀաաոււսծ
րլլալ րարձրաստիճան
Աբք^
եպիսկռսլոսէ
մբ որ Հիացում
ով
բացա -
ղանչուծ կ •
«Կէօւքրիւ–կէ(ւ մալ փաիւցոՆ -
ցեր • • • » :
Աարղիս
Պօղոսեան
ֆրանսերէն
իր ար -
տասանէէւթիւննեբուն
մկք աւելի
աչքառու
է : Պոտլէբի
, քիոսթանի
Լւ
մանաւանգ
Լաֆոնթէնի
երկեբր
կա բ ո էլա ցա
լ.
աբտա -
սսւնել
յաքող կերպով ; Հոս , կարծես Պօ–
ղոսեանի մօտ ՝>ասկացոդոլթիւնբ
աւելի
ղօրա
լ
ոբ
Լ լ
ապբու
մ բ աւելի խռրկ
ԱլրԼէՈւ,
֊էարց
մր կայ այստԼւլ
քննու
-•
թեան
արժանի : ինշռ՞ւ
Համար
արղեօք
Աարղիս
ՊօէլռսեաՆի
ֆրանսերկն
աբտա --
"անէէւթիւննԼբր
աւելի
քաքսղ
Լն : կը
իսոր֊,
իէէ
թկ , թերեւ"
անոր Համար ոլ^
ան
ւէլ
.նԼցահ
կ
ֆբանսաց
ի ուս
ււլ -•
ցիչնԼ բ
էէ
րոնք
իրԼն
բւսն
մ ր
սոբէքեցոլցահ՜
են : Բէէէլ Հտ յերկն
ւււ
րտասան
ութ
իւննե
բուն
Համար
, էլերԼւի թկ իբ
^պտոյւռ»նԼրոլ
սրոՀոլն
, ձԼռքկն
բոնող
մր չկ էլտնուած ,
էէբ
Լ լ կ
մ կկուն
խորՀուրգր չէ սաացահ
ել
աասր
Համէէէբ էսչ քու լլամ ո լո բ էլր չբքի
մեր
գբաէլանութեան
ածուն՜երուն
մկք :
Պի՚ռի
չՀամարձտկկի
րսեչ
իրեն ոբ մի
այն
ֆրանսերկն
արտասանկ
, ւիասնղի
կլէ
սիբեմ
ղինք սրբտղբուէսհ
տեսնել : ԿքԼ
֊էէսւատամ որ էլբնայ
սբբաղբուիլ,
քանի
ռր , ինչպկս
րսի, ոկրբ եւ քամառ աշխա -
ւոանքի
էլո րո էէր չեն պա կս ի ր իրեն :
Եւ ա քն մամանակ
, վ ստա֊, եմ որ ինչ -
ւզկս
Ա՚՚՚լիէո-ի
լեզուն
, մեր
մեծասքանչէ
ալ աւելի մեծ աբուԼստով
մր պիտի
գուբս
՛լո՛յ իր չրթներէն
:
ԱՐՏԱՇկԱ
ԳՄԲէԹԵԱՆ
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(367)
ա
բ՛ ՀԱՏՈՐ
Լ՛
ՀԱՏ - ԿԱԹՈԼԻԿԸ
ԳԼէլԼցիէլ
էր
տեսէսբանբՀ
ԳեգասկրՏաւ–
րոէէբ
, մօաենալլէէի
Մ"ւչի
դա
չտա
ւէա
լր ի ն
,
էլաբծես
, էէաիսԼցԼ
լ
կբ չէսանւլաբԼ
լ
նբա
չքնէս
էլութ իւնբ
ե լ , ղ է լ ո լ չո
ւթ
Լ ամ ր
՛լէպի
յեա
ք ա չուե
լոէէ
, ւլոէլաւո
բ
ուե
լ էբ ,
թոէյ–
նԼլով
ա
յն
լայնսէնիոէո
րլուրր
լքիա
յ ն ,
քաէլաքի
շէէնուսէծքի
Հւէէմէէէր
:
քԼյ՚է
բլէէւրի
՚ԷԷՊԻ
՚Ի-^ՐՐ
.
^ " ՚ յ ե լ ի "
1
երեւում
կբ
քաէլա–
քր իր
մղէքիթնեբով
ու
եկԼգեցինեբով
:
Բոլորաի
ի ն
էլաղւսթի
՚ է բ
՚ ս յ
կանւլնած
կբ
Հ
էէն
, կիսաւեբ
էէէմ րոցր : Բլուրի
էէտոլէլւ -
աից
, Հաբթ
տ ա բ ա հ ո ւ թ ե ա ն
վրա
յ
, ան -
՛էիք
՛ս՛գէ
"
է՛ էլս
ում
կ
ի ն
հ էէէԱէիւառ
ի
ւք
շւոէլռւ~
թեան
լ^գաբձաէլ
արաորայքր
, որոնք
քա–
ղաքացինեբի
ղլիստւո
բ Հարստոլ
թ
էււնն կին
էլա
ւլմ ոէ
֊մ %
Զէքիտեմ
ինչո՚^ւ
, ես տիսուր կի
այւլ
քաղաքին
մօտենա
լու ժամանակ :
Արղեօք
նրա Համտբ
, ռր Տաբօնի
մաբղաչատ
, մԼ~֊
ծ աՀաբոլստ
քա
ւլա
քնե բ ից
ւքնացԼչ կր ա
յգ
մկկր
միայն,
Լւ այն եւս աւելի
մի մԼհ
աւանի ապաւո բութ
իւն կրդ ռբծում
, քան
թկ
քագաքի : Զկաբ կալ - կաւ քչոչուտծ–
ամբաչկն
քաէչաքր
, իր անառիկ
Ազական
բերդով:
Ջկաբ ՋիւնակԼբտ
քադսէքբ
, որ Վաէս -
թանգ գօբավաբր
նորողելաէ , իր
կնոք
անունոէէ
էլււչԼց Պորպկս
Հ Չկաբ Աձքա -
ղաքը , որի աՀաբկոլ
բԼբդբ
ՀինԼ
՜ց
Աչ"ա
էէ սա կերի
որդի
Գաւիթ
Բաէք բատ
ունին
է
Զկար Վիչապ
քաղաքր
, որ
Վաղարչակի
օբեբւււմ
Հիմնեցին
Հնդկացի
ղաւլթաէլան -
նԼրր , որբ այլ անէւլնռւէ
էլոչւում կրՏի ~
բակատաբ
քաղաք : Զկար եւ Մհռւրք քա -
ւլաքբ , ոքէ Հիէէնէ
,ց
Աանաէոք1էււ էք էէւրքէէէն : -
Ի"է"ՐՐ
էլոբաւ,
րւէչորքւ ան֊,ետազաւ,
մ բ–
՛՛՛՛՛քք
որբացած
Մ ՚ ՚ ւ չ ր
միայն
, որ
այժմ
մ ո
ա
յչ
՛ք կմ
քուէ
նւո յում
կ ր
բոէ րձբւսէք իր
ՐքՈ
՚֊բի
՛ք
"՛՛լ աթ ից , ել իմ մկք
ղարթե -
էքն ում
կր
տխուբ
ք
ի չո
ղ ո ւթ
ի ւնն
է, ր : Բնա–
թԼան
էէ սէ,մ
էէէ թ իւն
քւ , աԼ սա րաննէ, ր էէ
էքե —
էքէ^ցքքIէւթ
իէնբ
, մէսււէսմր էիաբաէոռւմ էթ՛
"՛յղ.
յէէչողոլթիւններր
:
Երբ սկսեց էէնք բոէրձբէ1էնէէւլ
բլուր էէ զա -
ռիէէերր , երբ բա՛ էէէէքան
մ օտե ցանք քա
դաք
էւն , Արվէիէսրբ
մեղ խոբՀուբգ
տուԼց
չիքելանԼք
պանդ ո կնե րում
, այչ քւնտբել մի
այլ
քաբմաբ կացարան։
Բաղէչոլմ
Հաքի -
իսաէլէէ պանգռկոլմ չաւ էււրատռւած
քէ՛նե -
լով,
մԼնք յօմաբութեամբ
բեդռլնԼցինք
Արփիարի
՚քարքլոլթիւնը
բաբձբանում
, որովՀետեւ
փողոցներր
բբ–
Բ՚"յ$
"՚^րիշ
ի՞նչ
յաբմար
էլացարան
լուրի
էլտռիվեր
գիրքն
ունէին : Հ
էլարուլ էինք
ղտնձլ,
Հաբցրեց
Ասլանը։
-
Բաղաքէլ
եկԼղեցէնԼբր
աւելորդ
"են—
եաէլներ
ունեն
սլանդոլ էսանե բէլ Համար ,
քլարելի է նբւսնցից
էքէքլբ լնտբԼլ,
սլա -
ասէս էսանե ց Աբփիաբր
%
-— Գւււք կաբհում
էք
, որ գրանք
էւլան–
գոէլներէէց
լա
՛՛՛լ
կր լէւնեն :
Լ""– չլինեն
, էէատ էլ չեն
լէ՛նի :
Մէւայն
այն ղսւնազանո
ւթ
իւն ր կայ, ոբ Լ —
քլե ւլե ց էէն ե րէէ րակե րում առանձնա
ցահ կը
լինԼնք
, էակ էէքանղէէէքնէւբում
էքր ւքտԿէԼնք
մի էսառն էէճ ա ղ էսնճ բաղմ
ութ
էււն ,
որոնց
մէք չատ Հաճելի
չէր
լինի
մեղ եբԼւնալ ւ
ճ՚սնապտբ֊ւբ
որէբ
—
մոլոր
պտոյտներով
բաբձբանում
էր ղէպի վեր ՚
Գաչտերից
ւէԼրւսղաոնում
էէ՛ն մշաէլԿւԼ՜րր ,
բաՀէէբր
ուււէւ վբայ
ղբահ,
էսյւչինԼրէէց
էէէրաղոա -
նում
էին այղԼպաննեբը
բարձած աւա ֊.
նէւէէքներոէէ։
Փոշին մարգ
էք,
խեղգում ;
ԱւԼքի անտէսնելի
էին աւէսնաէքնեբր : Ե քէ–
բեւէն
էէւյգ կամաէքոր անաս ուննե բ էէց
մէկբ
քքամ խրտչում էբ , ել յամառուելով
կանգ
էր
առնում
, ճանապաբՀն էբ
կտրռլմ
,
քլւսմ էլալքէ կողք չեդուելով
, իր ՛էրա
յ
բարձած
է՚՚աղոդի
կթոցբ
ղարէլում էր մեր
ուոնե րին :
Վեբքէք՚պէս
, մտանք
քաղաքի
նԼղ փո -
ւչռցնեբի
մէք։
ԱնցնԼչոլ
տԼղ
չկաբ։
Մարգ
եւ անասուն
էսառնուել
էին
միմեանց ;
Մենք,
կարհես թէ , սանգոլղքներից
էինք
՛յ՛՛տ
թագեր բ բամ ան ու ած էին
մ աՀ մեղ ական–
ների
թաղեբէւց
:
Այգ աբգէն
նչան էբ , որ
ա յգ տսէբրեր
աղղ Լբբ
Հ աչտ
գբացինԼր
չԼն
եդել։
Ա՚Լնք
դիմում
էինք
գէ՚գի Հա
յոց
թաղը։
Եբե/քոյեան
մամերգոլթիւնր
գ ե ռ նոբ էր
աւարտուած
, դեռ նռբ
ժամաւորները
գուբս
էին դալիս ^
մտանք
Հայոց ե -
քլեդեցինե
րիւլ
մ է էլի բակր : Մեղ տեսնելուէ ,
մամաւորնեբր
կանէլ առին ել
խմբուեցան
մեր
չո՚րքր
՚ Բալաէքան
ժամանակ
տեւեց ,
մ ինչեւ
եկեղեցու
Լ ր ե ս փ ո խան բ
քա յտ -
նէէւեցալ : Գա մի քլաբճսւՀասաէլ
մարգ էբ ,
որի
րնղաբձաէլ,
ալեխառն
մօբոլքր
հահ–
քքում էր ամբողք
կուրհքր,
յեաոյ,
երկու
էլսգմից
տարածուելոէէ
, Հասնում էբ ու–
սերին,
է. լ
ոէէէքսւ
րւսբձբանում էբ ՛ք է՛՛քի "՚~
էքանքԿւԼբը, եււէԼրքբ անՀեէոանում
էր մի
քլԼ ղաոտ , լրքաղո
քն ֆէսի տւոէք : Նրա մօ - ,
րուքր
ՀնդկաՀալի
բացուած
՚ ղ ո չ ի ապա -՝
ւորութիւն էբղոբծոլմ
, որի միքնտւէայ -
բում
երեւում էբ մի փոքրիկ
1
ոդորմեւի
երես , նեղ , անՀէսնգիստ
աչքեբուէ -
Մեր
Հարցին, թէ կա՛՛ն արդեօք
սեն -
եաէ^եբ
գիչերելու
Համար, նա պատաս -
էսանեց՝
ՀՀտեսնեմ» • • • եւ
անյայտացաւ
ժամաւորնեբի
մէք ;
^
(Շար • )
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
