2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
Ե Ւ " Ս Ի Ո Ն ՛ ՛ Ի ԱՇւ^ԱՏԱԿԻՑ Ք.Ի " Ն Շ Ո Ւ Մ Ն Ե Ր Ը "
էոն»ի
մ էշ
(
8 ո ւնո լւսր - Փեար ուար )
տսլաղրուահ
« Հ ա յ ո ց եկեղեցւ֊ոյ եպիս -
կոպոսական ժողովներ»/»
Հեղինակ
Պ •
՝Բ ՚ մէ թռոլցիվ
ա1րւարկ
է նեաել
«Դա–
հիրէի եպիսկոպոսական ժողո վ ր եկեղե -
ցական իրաւունքի լ ո յ ս ի տակ»
իմ
յօղ–
ուահա շարքի
առաշին
յօդուահ՜ի
մի
մասի
՛իր՛" լ եւ անմ իշասլէ ս Հասկաղել
է որ ե՜ս
Հ ադէա
եմ » եւ «օաա րական
նիւթ ին
» յ
Գալաի
"՛յդ եղրակացութեան
, նա
որոշել
է իր րարձր
ուշադրութեան
շարժանա
-
ցնել
ո՛ շ յօդուահր
եւ ո՛ շ է լ յօգուահա
-
դիրր
(^մէկ
կոդմ
դնել
երկուսն
էլ») ։ Յե–
աադա
յին , սակա
յն , մ ի ոչարադա
յ ,
որ
րաո
երեւոյթին
կարեւոր
է Համարուել
Պ՛
Բ • ի Համ ար , Հիձք
է հառա
յել
նրան
փո—
թելու
իր ո րոշումր
:
Ո՛՛րն է այդ սլարա դաս
: Պ. բ.
տեսել
է
Արմինիըն Րիվիու
Հանդէսի
մէշ իմ
յօդ–
ուահա շա րքի
թա րդմ անութ իւե ր ել
աւք —
վւուււր
Լ րնդդհումր
իմն է ) , կատար
-
ուահ «նիւթին
նո յնքան անտեղեակ
թարղ–
մանիշի
մր (Պ • ճ– Մ անտա լեան)
Կ"Դ
~
մէ» : Ս րան արդէն
Պ • ՝Բ • չի
կարողացել
դիմանալ։
ինչպէ՞ս
: «քց ոնդկարեանի
մ ր»
յօգո լահ աչա
րքր
կամ
աւելի
ճիչգ
նրա
ամփոփումր
լոյս
է տեսել
նաեւ
«ամրրր—
քէնս՞ ւի» ։ քցնգիրն ,
ուրեմն
,
Հիմնովին
փոթլում
էտ Այլեւս
չի կարելի
«մէկ
կողմ
դնել
յօդ ուահ աշա
րքն
ու յօգուահա
դիրր»
եւ պէաք
է անղրադառնալ։
իւ անդրա
-
դաբրձել
է՛՛՛
Հայերէն
(«Աիոն»ի
մէշ)
,
բա յց ի Հարկէ
ոչ րնդարձակօրէն
, ինչ որ
վտանգաւոր
է , տրուահ
լինելով
որ կա
-
բոգ
է իր անձեռնՀասութիւնր
ղրսեւոբել,
այլ
միայն
մի քանի
«նչումներ»
անելով
է
ԱՀա,
բնթերցոդ,
մարղր՝
Պ • ՝Բ • ՝•
Գուք , րեթերցալ
, ի րաւամ բ կր Հար
-
ցւ^էք
, թէ որեւէ
րան
փոթւո՞ւմ
է
երբ
«: նիւթին
օտարական»
մի մարգի
կողմից
ղ րուահ
յ^դ ուահա չա րքր
թարղ
մ ան
ւում
ճլ ամփոփւում
է
անգլերէՆ
^նիւթիՆ
աՆաո ե
ե ւ*յ //
կողմ է» : ինչո "լ եւ ինչպէս
ա յս պարա
-
գան
կարոդ
է Հէմք
հառայել
^ որ Պ • ՛Բ ՚
փոթէ
իր նաթասլէս
րնղւ՚ւնահ
որոշումր
«մկէլ
էլալմ դնել
յօդուահն
ու յօղոլահա
—
դիրր»
եւ զբագոլի
ա յնուամ
ենա
յն իւ
յօդ—
ռլահով
եւ յօգուահտգրռվ
: Այս Հարցե
-
րին
ուրիշ պաաասթան
շեմ դտնում
, քան
ալն
ոբ տուել
է իրեն տրուահ
մի անՀե —
թեթ
Հարցումին
ողբացեալ
ՇաՀրիկեանր
,
սւսելաի
«անիմաստէն
էմաստր
կր փնտբ—
ոես» :
իմ էլտբհէքով
շաա
լալ կր էինէր ,
Պ •
Բ՛ի
Համար
անշուշտ,
եթէ
նա
ԼՎ՚՚՚Ի՚ԷՐ
էր որոշում ր ել որեւէ
«նշո ւմնե ր»
շանէլւ
էմ յօգուահա
շա րքէ
աո թէւ
։ Ի^այց
եթէ
անէլտրոդ
էր ղսպել
էնձ Լեւ ճ • Ա՝անաալ—
եանէն
) ՀայՀոյելու
մոլու^^քԼ
յ
՚ դ է ՚ " Ք է
"Ր
ՀայՀո
յան քնե բով
ու տրՀ ամ ա րՀ ան քնե
րով
լեցուն
էր
«նշումնեբր»
անէր
, Հէմք
-
գունելով
հայերէն
լեղուով
ղրտհ
էձ՛
քօդ–
ուահ
աշա
րքր
եւ
ոչ
թէ
նրա
անդլերէն
թարդձ՚անոլթէւնր
կամ
ամփոփումր
:
Աս
պաաասիսանատու
եմ
մէայն
էմ դրահի
եւ
ււչ թէ
այն ուրէչներէ
կալմ է ղ
ամփովւահէ
Համաբ
, մանաւանւլ
որ րստ
Պ. •Ր.է վկա
յութեան,
այգ
տմփոփուլն
է լ նէւթէն
ան–
տեղեակ
է ։ «Արմինիրն
Րիվիու»ն
չեմ
սաանում
եւ
մ եա
յն
Պ–
Բ՛ի
դէ՚ութիւնից
իմացայ
որ այդ
Հանդէսի
մէշ իմ
յօդ
-
ուահնե
Րր
թարւէմանուահ
կամ
ամփոփ
—
ւււահ
են ։ ինչսլէ՛^ս
են թարւէմանուահ
ու֊
ամփոփուահ
, գաաել
չեմ
կարուլ,
որով
-
Հետեւ,
ինչպէս
ասացի,
յի՛չեալ
Հանդէսի
այգ
թիւր
չեմ տեսահ
: Իբրեւ
օրինակ
,
ւ՛ր Պ ՚ ՝Բ • " ՚ ֊ դ ի դ էի վարուել
, առաշնո
բ -
գուե լով
ոչ թէ
իմ յօգուահնե
րս՛ի ,
"՚յԼ
նրանէլ
ամփոփումոէէ,
պիտի
մատնանշեմ
Հետեւեալր
իր
«Նշումնեբի
» վերշում
Պ– ՝Բ.
ղրում
է , որ իբր
թէ
ես իմ յօգուահներից
մէկէ
մէշ
«էէլնդել
եմ , ոբ
Ամենալն
Հայոց
կա–
թողէկոսէն
նաթաթոո
ութեան
«պաՀան
-
շը»
Կիէիկիոյ
Կաթողէկոսէն
վբայ՝
«բրո–
նաբաբում
» մրն է վեր^այս
«էբաւասու–
թեան»
եւ Հետեւարաբ
Հակա
սաՀմ անտ
-
գրաէլան»
՚.
«
Բռնա րտ րում»
,
«պաՀանշ»
բաոեբր
գրուահ
են չաէլեբտների
մէշ,
ա–
սել
է թէ
նբանք
բառացի
առնուահ
են իմ
յօգուահներից
: Որքան
է լ
«իրաւասու
-
թեան
բռնաբարում
» աբտա
յա
յաութիւնր
ինքնին
եբաչթիք
էր , որ
նման
րան
ես
դրահ
չէէ
կարող
լէնել,
րտյց
այնուամե–
նա
յնիլ
էէե րսա
ի ն կաբգացէ
էմ
յօգուահա–
չտբքբ
ե լ էսյժմ
գալէս
եմ
վճոականապէս
յայտ ա ր ա րելո ւ , ռր ՚ք^-ի վերոյիշեալ վե–
ր աղր ո ւմը բացարձակապէս անհիմն է ե ւ
որ իմ յօ դ ո ւ ա ծ ն ե րից ոչ մէ կ ի մէջ ես նը –
ման բան և ա յն էլ այղպիսի դ արճուա ծք–
նհրււվ չ ե մ ^ ր ե լ :
ԱՀա
թէ էնչ է
նշանա–
կոււք
<(^ւԼՈ ււէ՚ե հ բ» աՆեէիս
առա
ո բգո ւե
լ
էէչ թէ
բուն
յօ
էէէէ
ւա հաչա
բքո
էէ
, այլ
նբա
աէք
վյոփումոէէ
յ
Անցնենք
եբքլրորգ
Օրէնակէն։
Պ–
Բ–
դրում
է էմ
մասէէն
Հետեւեալր,
«Պր–
1
)ոնգէլտբեան
կ՝ըսէ
թէ
Հա
յ
Եկեւլեցւո
յ
«. աւլգա
լնա ցում
էն
» սւռաշ՝
տիեղերաէլան
էեալո՚էնեբու
քլողմէ
տրուահ
էլանոննեբր
ի
ղօրու
չեն
Հայ
իէլեդեցլոյ
Համար»
:
ԵԼ ասլա
Հաւաաարէմ
էր «րաբեկէրթ
»
ոճէն
, աւելացնսւմ
է
,
«Այս
սկղբունքր
յէէմաբական
է եւ փտանգտւոր
» ;
իյոնգկարեանր
երբեք
շէւ գրել
թէ«տէե–
ղե բական
մալաէնեբոլ
կէւղմէ
աբուահ
կա
նոններր
է ղօրու
չեն
Հայ
ի կեղեցւո
յ
Հա
ձ՛
էԱբ»
;
իէլեղեցէսկան
էչանոններր
,
աբուահ
Տէեէլեբաէլան
թէ Աղգ.
ի էլե էլեց աէրսն
<քռ -
՚էո՚թ՚եբէ
կ՚՚՚լմէց
էլարգաւոբում
են եկե
-
դե ցաէլան
կեանքէ
տսւբբեբ
էլողմ եբր
ե ւ
"՛Րէ
՚ղաաճառաէ
է լ տարբե
բլւէւմ
են մէ —
մեանղէց։
Պէ՚ոք
է նաէս
ճ չ ղ ե լ թէ
էԴչ
կաբդէ
էլանէէններէւ
ձ՚ասէն
է էսօսքր
:
Այգ
ճչգումր
ես
աբել
եձ էւբ թնդրոյ
առար
—
կայ
յ՛՛դ ուահ
է մէշ , որ աեւլ
քնն ո ւթ ե ան
նիւթ
եմ դարձրել
ոչ թէ
Տ է՛ եւլե
րաէլան
մ ո՛լո ՛էն եր էէ էլս էէմ էէց սաՀմ ան ւււահ
բոլոբ
կանոններր
, այլ
միայն
Առաքելական
կա–
նոննեբէէ1ձ
է բէք եւ
Նէ՚էլէէոյ
ձէէդաէէլ
՜)րդ
յ օ ղ
ուահնե
րր , որւէնք
էէե րաբե
րում
են
եպիս–
էլոպոսաէլան
ձոէլւէէէնեբ
գումարելու
կար
—
՛ւէ՛ն։
Այ՛է
կո՚Բ՚ԷԲք
՚ււ՚^Լ
^՚մ իմ
յօղոլէսհէէ
ւէէշ « էլո բհա ւլր էէ ւ ե լ է եկեղեցաէլան
կեան–
քւււմ
, այն
ձամանաէլ
, երբ
քբէսաոնէա
-
էլան
ե կե էէե ւլէէն Հա լասաանում
վար
չաէլան
ինքնուրո
յնութ
է լ ն
չունէ
ր , աւե
լէ
պա
բ՛լ
ասահ
երբ
ա յն գ ե ռ
եւս
չէ բ աղղա
յնա
-
ցահ,
չէբ
դարձահ
Հայ
ե էլէէ ւլէ. ց
էէ»
Լ«3"՛–
ոաշ»,
18
Ա"էրէլ
ա ւ )
: Գալով
Տէեղերա–
էլան
մ ողաէնէ, րէ
կւէւլմէց
տրուահ
ա յն
էլա–
նսններէն,
ւէրոնք
էէէւ բւս բե բ ուձ՛ են ձ՛եր
ե—
էլեւլեցու
դա ւանա բան էէ լ թե ան , էէէՀա
թէ՛
ինչ
եմ
ղ րել ա լգ էէ տէւ էէն
;
«Հա րսս
ատնում,
էլո յութ
ի ւ ն
ունեցոէլ
քր էէ ս ա ոն ե ա յ եկեղե
-^
ցու
կանսնաէլան
էլսւ րւլե րր ,էէա
րդապետու–^
թիւնր
ե լ ղաւէէէնէս
բէէէնութ
իէքե ր սա-ւմէսն
—
էէէլմ էին աքէէ ժամանակ
(այսինքե
մինչեւ
մեբ
եկեւլեցէէւ
տղւլա
յնացում
ր) ոչ թէ
Ադ—
ւլ էս յէ՛ն
-
\յ
էլէ, ւլեցա
էրսն
ժալո
ւէն եր է՛ ,
ա
յլ
ւոիե էլե բ աէրսն
ւսն ո ւն ււ էի յա յտնի
ժ ողո էէնե–
րէ
կոդմից,
որոնց
մասնակցում
էին
ժտ
էքանտկի
րոլէէր
քբէսէոոնեայ
ե էլե ւլե ց էնե
բէ
ներէլա
յացէէւցէչնեբր»
( Յաոաջ ,
ն ո յ ն
թ է՛–
լբ) ՛՛Ա՛ղա
ես աւելացբել
եմ , էւր
«325
թբ~
I
աէլան է ղ մ էնչեւ
1 95՛)
թուա
էլանր
Հայ
ե–
էլե ւլե ց էն
ղ էս ւանա բանա
կան
տեսա
կէա
է ց
որեւէ
փովաէսութէւն
չէ
կրել»
, որոէէ
Պ •
Բ՛է
Հաստատումն
այն մասէն,
էրր
թէ
ես
դրել
եմ թէ
«Տ է եւլե րաէլան
ժողովնեբու
էլողմէ
տրուահ
կանոններր
է ղօրէէւ
տեն
Հայ
Իկեղեցւոյ
Համտր
, ճէչգ
չէ
: Տար–
րէէէկան
դպրէէցնեբում
կրօնէ
ւլաս
առաե
ս՛։ չակե րտն երն
է լ ւլէաեն
, որ մեբ
եկեւլե–
ցին
լ^գուեում
է Տէ՚է՚ղեբական
երեք
ժո
-
ղ Ոէէնեբէ
որոչումներր
եւ դ է աեն
նաեւ
որ
մեր
եկեէէեցու
դսւ
լ տէէա բանա
էլան
^իմքԲ
էլաղմ ում
է նէ էլէ ական
Հ անւլան
ակր
X
Բայց
ես
քննութ
եան
նիւթ
եձ՝
ղաբձրել
ճ
աղԼա աէ կո էէքէ.էէա կաՆ
ժ էաալ էէէլՆե ր Լա Հ էէէրց ք* , աէէ ^–
սէնքե
այնէդէւսէ
մէ
էսնւլ էբ էւր
վերաբերում
է եէլեէէեցէէլ
ոչ թէ
ւլ էէէ լան ո լ թ ե ւսն , եէսա–
է^ատւս ր ութ եւսն կաձ՝ աստոլսէհասլա
չաու
-
թեան
կաբէլէն
, ալլ էէարչաէլան
կաղմա
-
էլեբպութեէսն
:
ի լ ա քէւտեէլ
է լ ւսՀա
եււ ա
քն
տեսակէտն
եմ պտբւլել
, որ էլ տւս րբե բու
-
թէւն
դ ա ւանա բան էէ լ թ է ւն է ղ , որ
որեւէ
« էէ ոփ ոէււ էէ ւթե ան չէէ են թ ա բ էքէէ լե լ» ,
Հ ա
յոց
եկեէլեցււլ
«վաբչաէլան
քլաղմակեր
-
էէլութ էւնր
եէէ թար
էլէէ ւ ե լ է
չ ՚ ս ՚ Ո մեհ
բնա–
չլ՚շ՚՚լմի
»
եէլեւլեց
յեաոյ
X
Ինչպէսէ՞
փովէոթութէլն
է տեէլէ
ունե
ցել
Հայ
եէլեէլեցու
էլեանքում
: « Բանէ
ոբ
քրէստոնէ
էս
քլան
եկեէլեցէն
րնղհանրական
էբ
(եւ
ոչ թէ
քոիեցերական .
էէնչպէս
դբ–
րում
է Պ–
բ՛)
ե լ Հայ
եէլեէլեցէն
բա
-
Կ Ս Ր Տ ԻՆ Ա Լ Ս.Ղ.ԱՃԱՆԵԱՆ
Կ ՚ Ա Յ Ց Ե Լ Է Ս. ՚ Ն Ս Զ Ս Ր
ԽԱԲ՛–
— Կր հրատարակենք այս թ-րղ -
ք՝ ակցուլյ֊իւնը նայսասիրսւբ֊եամբ իր գե–
ււեցիկ հայերէնին եւ հայսւշնոյւհ յ ս ւ ց ո ւ -
մին , ինչպէս եւ Հ ա յ ո ւ
հպ ա ր տ ութիւնը
սւնեցնող տեղեկուշ>եանց համար , փոք -
րիկ ս րբ աղր ո ւթե ամբ մը որ թե լ ա դ ր ո ւ ա ծ
է աշխարհական թ ե ր թ ի մը տեսակէտ -
ներէն :
Ա՛եղի համար հիմնականը Հ ա յ սիրտե -
րու թրթւ ւ ա ց ս ւմն է Հ ա յ ա թ ե ա ն համար ,
ինչ եղանակ ալ ունենայ ա յ դ թ ր թ ռ ա -
ցումը :
Ն Ա Հ Ա Տ Ա Կ Ա Ց Յ Ի Շ Ա Տ Ա Կ ֊ Մ Խ Ի Թ Ա Ր
Ա Ր Բ Ա Հ Օ Ր Տ Օ Ն — ՊԱՏ ՐԻԱՐք՝(1ԻԹԵԱ1ւ
ք^Ս Ա՚ Կ ԱՄԵ Ա Կ
Հ Ի Ի Ր Ա Ս Ի Ր Ո Ի Թ Ի Ի Ն ՚ Ն Ե Ր
Ե Ի
Ը Ն Դ Ո Ի Ն Ե Է Ո Ի Թ Ի Ի Ն Ն Ե Ր
(Սեփական թղթ ա կ ց ո ւ թի ւ ն )
ՎԵՆԵՏԻԿ,
( Յ ա ռ ա ջ )— Օրհնեալ եկ
-
եալ յ ա նո ւն Տ եառն :
Ապրիլ
24։
ՇնռրՀքնեբու
կարմիր
աբ
֊
չալո յս մը բացուեցաւ
ամ էն ուս
սրտէն
մէշ,
երբ
Գրէ՚լոբ
Պետրոս
ԺԵ՛
Ծէր–
Ա–
ղաճսւնեան
, կաթաէէկոս
Պատբէարք
կա–
թողէկէ
Հայոց,
մտաւ
Ա. Գաղար
:
Ու
֊
րաթութեան
րացաո էւկ ղօւլանշնել՛
էլր
տա–
բահուէէն
Վենետէկէ
էւադաղ
լճտէլէն
էէբ–
րա
յ , ձ՛էնչ քարափէն
եբւէեցէկ
դասր
կր
Հնչեցնէր
«Հրաչափառ»
չաբաէլանբ,
Ա՛
Գրէ՚՚էոբ
Լուս աւո րչի նուիրական
յիչա
-
տակաէր
օհուն
: Ա իարանութեան
դլուխէն
ժ ան ուահ
չէր նրանէւց , անչուչտ
,
Հայաս
տան
էէն
մ անում ռեցեպցէւա
լէ (լողուն
-
ման , էւրացման)
կաբ՚լաէ
աէեղերական
ժ էէ էլււ էէնե րէ եւ առանձէն
կրօնաէլան
պե
-
էոեբէ
էլան ոնա կան
ոբէւչումնեբր
X
Բա
յց
է՝լ՛բ ^ա
յ եկեղեցէն
անշատ ուեց
յունա
կա–
նից, ^այ Հէերոկրատեան
^եկեղեցական
էէշթան ութ է լնր)
էւրեն անկախ
զղաց
» • • •
Եւ֊
^յոյն
եւ Հայ եկեղեցէ՚ներէ
անշւստման
^.ոք^Նտէց
սկիղր
եՆ աււՆէէւմ
Հէս լաստա
—
նում էսյսպէս
քլոչուահ
ա ց ց ային եկեղե -
ցական
ժողոէէներր
, որոնք
սաՀմանում
են
էլանոննե ր , ստեւլհ ում
նէւրմ անտէւ
կար
-
դեր»
(Պրսֆ՛
Խ– Աամուէլեան
« Հի ն
եայ
իրաւունքի պ ա տմո ւթիւնը
» , Հատոր
1,
է^շ
41) :
Եկեղեցու
աղգէսյնացէէլմաէ
սկէ՚ԷԲ
է էէբլում
եէլեէլեցու վարչական
նոր էլտւլ -
մաէլե րպութեան
որաէ կարէք
է
էլւլացւում
սաՀմանել
կաւրէ ա կե բսլո լթ ե ան ալդ
նոր
ձեր ^չդորոչող
նաէլ կանոնական
նոբ
որէ։–
շումներ
, որ եւ կատէսբում
են աէղեբա
-
կէսն ժալոէթէերի
տեղր
րոնալ
Աղւլային
ե–
էլե ւլե ցական
ժուլուինե բր
։
^
Այս է աՀա
իմ պաշտսլւսնահ
տեսակէ
-
՛որ,
որ Պ՛ Բ– Համարում
է յիմ ւսրաէլան :
Ա–
ԻյՈՆԳԿԱՐԵԱՆ
(սար •)
Ի Մ Ա Ս Տ Ո Ի Թ Ե Ա ՚ Կ Յ
Ո Ի Ղ Ի Ո Վ
(Հ է ք ե ա թն ե ր եւ ա ւ անդ ո ւթիւննե ր)
Օ Ր Ն Ա Ո ՛ Ա ՋԻՆ ՝
( Ե Ռ Ա Պ Ա Տ Կ Ե Ր )
Ա–
«ԻՐ ՊԱՏԿԵՐԻՆ
ՆՄԱՆ»–"
Մ արդր , իր գո յութեան
առաշին
օրր ,
Հմ այո ւեցաւ՝
ի տես
ա յն Հէսմ սւ քնւսպէէէտ–
կերիե,
որ էլր սլարւլուէր
իր
տեսուլու
-
թեան
առշեւ
X
Գարնանա
յին պայհտռ
առաւօտ
էբ ։
Գալարիք
մր կր
աա բահուէր՝
էլանւս չ
թէսւիչի
մր նմէսն,
էէրուն
հոցր
ՀեւլասաՀ
սիւք
մ ր էլր էլւլոլէբ՝
էսռաէե լոէի
ւլսւ յն
:
Թռչուններ
կր թեւտհէին
անոր
ւիերեւ :
Ու անոնց
դայ/այլր
Հոգ/՚՚էբալ
Համեբւէ
մրն էր՝
բնութեան
անդո ր բութե
ւսն ր մէշ՛.
Հեռուն,.
Հէէբիէլէէնին վրայ,
արեւր
էլր
բարձրանար
յամրաբսւբ՝
Հանւլ
իսլաէլաց
լեբան
էլուլն ի վեր , եւ իր ճառաէլտյթ
-
ներուն
ցտնցր
էլոսկեղօհէր
րնդարձակ
աա րահ
է՛
ւթ է՛ւն ր ւ
Մարդր,
էլեո անլնւտել
բնութեան
րն -
ձա յահ
թոէէչանքին
, ու
յտփչտա՜
էլեալ
ձ՜նաց կանէէնահ
^ Լ " ՚ Լ
թարմ
ու
ղ"՚Լ
օ
՚լր։
Երբ արեւր Հասաւ
լերսւն
էլէսէոարին,
մէսբդր
ան ւրլ
ա
լա
բա
բ յաոաշէււցսււ
։ ք՛բ ա—
ձ՚ուր
քէէէլէէԼէսհ
քէն
^ողր
կր դւլրդար
, եւ ,
էէ
տուե րին մէշ , էսէէտե բոէն
ւէ
բա
յ ,
գեռ
մ տ րւլա բ տա ց ե
էէէլ
ցօղեր
իբ
լա յն ու մ
եհ։լի
ոտքերր
էչր իէրշէին՝
Հաճե լէւ
ղուէո
ւթիւն
մր րեհտյելէէէէ
էէրեն։
Ան էլր քալէր
աննր
-
սլատա կ
ւււ
անորոչ
աէլնէսրկր
յառահ
՚էե–
ռէէւն ,
ե
՜լ
Հմէսյուահ
, առաւե
լէէլ
սլէս
, ա
-
բեւէէ
ցոլքերուէէ
քմայքնեբէն
եւ
էոյ"Ի
ու դո յնի
էէէսււլե րէն ։ Այ՛է
ամ
ւււ
յւււթեան
էքէշ, "՛Լ մէքլ
չունչ
կր էսւոնէլաբէբ
էոիրող
անէէէէ
լ։բութ
իէնէ
րւ
Ու էէունաւլեէէ
՝էամայ
—
նապէսաէչեբր
աւելփ
Հմայիչ
էլր գառնար
անոր
տչքէւն
էէերեւ
տաբէէէհուռւլ
էլապ —
տալուն
երէլէւնքռւէ,
ոբ
լտյնտաաբահ
էչա —
մարէ
մր նման
էբ։
Մ արւլբ , ՀեաղՀ ետէ
ւսո լցուահ՝
էրեն
Հսւմար
անօբէէնաէչ
է ւ լ ւսէէ
էւմէսնա չէւ
^ ՐՐ ՜
1\ուանքաէ
ձ՛բ, անցաւ
ձոբ մր։ Եւ,
Հաղէւ
բաբձբացահ
էէռքրէէչ
ղառէէէեր
մր,
էր
առշեւ. աեսաւ
սպէտաէչ
աա րահռւթ
էւն
մ ր , որուն
մէշ արեւէ։
ճաո աւլ էսյթնե րր
կր
ցոչցլային
, եւ
ռր
Հաղէ՛՛ւ
կր
հւէհէէար
:
Մարւլ
բ
ււլէէէՀ
մր
կաէւգ
առէււլ՝
տնէչէտաէչ
այ՛լ
նէէր եբեւոյթէէն,
ւււքլէ.ւ
ՀեէՈէէւքչւր
-
քրոլահ
: Յեաււյ
, էլբէլէն
յաոաշէսցալ
:
Ան էլր քալէր
Հէմա
աւելէ
արաւչ ,
ու
դէէւթէէւահ՝
էրեն
մերձ
ու
Հբասլէէւբէչ
ւսյդ տաբահութէանէն
,
որ
էէէտւէէտսւն
դա–
չարէ։քէ։ն
էէչաւէէ
րէսնքր
էչուասւր , եւ
որ , սա—
կա
յն , էչաթնաթո
յր էբ
եւ
բէւլորոէէէն
աարբեր
X
Մ օտեցաւ
: կսւնէէ առաւ
:
Հ՚՚՚չչ՛
,
որուն
մեղկ
շե բմ ութեան
վա րժ ո ւթ է՛ ւնն
ունէր ,
չքացելէ
էր արղէն,
ւււ ան էւր
ոտքեբուն
ներքեւ
էլէէսւց էլէ շ թ էսնձ ր ութ
էէ
ւն մրx
Իոէլ
երկու
քայլ
Հեռուն
ստՀւււն
ու հփուն
րս—
պէտաէլութէւնն
էբ , ոբ , աաբսւհե՚ս^լ
, էլր
էէէ տէէէ
՚ռէբ ՝
էէե ւլմ օրէ ն էէշբուելոէէ
դէ^
թւսնձրութեէէէն
՛էլ՛ա յ :
Աքդ
անհ՚սնօթ
, սպէտաէլ
ու
հվաւն
տարրր
ւլբդռեց
մարղուն
Հետաքրքրու
-
թի՚^Ր–
Ու ան էէէւեքէ մօտեցաւ։
Բայց
,
ձ՚նտց
էէ
աբանոա
X
Հարթ
ւյլ էէճէա
չէ՚ճր
,
ռբ փռէէւահ
էբ
էէքէ
աւէշեւ,
ոչ մէւայն
Հմա–
յէ։չ
էր 1 այլեւ
էսո բՀ րդա
լէէ
ր
X
Լէճէէ
էլուլ -
քէնէ էչար ուրիչ
1լէսխսւրղանք
ձ՛ր,
ան
-
տառ
մր
մթին
ու
էէէէէ
ղտ բ թ ա էսէւա ։
Տափա
ր՚սէչ սսլիտա էչւււթ իւն ր իր առշեւ ,
ել բարձբաձիէէ
էււնտաէւն իր
էչ՚՚՚լքէ՚ն՝
՛էքար–
շր կր թուէր
այն
տ
չէսա բՀ է։ն , ՛ուր յան
-
կաբհ
ւլաեբ
էր է՛նք ՛էէ՛ն քր , եւ որ էէր
տմ–
բո՚չշ՚՚ւթեաձ՛բ
, անրմբռնէալէէ
ու
անրա
-
ցատբեչի
էր իբեն
։
վ
^արէէւնումի
մէէլ քանի
վսէ
յ ր կե ւսննե րէ
ետք,
երբ
Հետաքրքրոլթիւնր
աւէալի ա
-
ճեցսէւ
է՛ր մէշ, անէլւլալաչէար
յառաշա
-
ցաւ
։ Եւ իր ռտքերբ
Հպան
ՀեղտսէսՀ
շւէւ–
բէ՛ն, որ Հեչտանք
պաաճառեց
իրեն
:
կարհր
ու ՚ոէսք
Հոէլէն
ետք
, թաց
ու ղււ -
էէացնալ
այս
Հսլանքր,
որուն
չռւտււէէ
րն–
աե լացաւ,
աւելէւ
յառաշ
մղեց
ղէւնքր ։
Ասաիճանա
էլան թռբութիլնր
է^է
՚ն
,
ու
ասա իճանա էլտն բաբձբսէցսւմ ր շււ
լ
րին՝
էւր
Հտսաէլն
էւ ՛էե ր , էաբեցէւն
էւբ
••աեւէէւսքբքբոլ–
թիւնր
: Բարձրացող
Հեղսլքլին
Հետ ,
էէր
Հւսսեբ
էր
մինչեւ
հունկերն
իր,
նբբէւն
սարսուռ
մր սուլոսէլեցալ
մաբմնէն
ներս
:
կբէլէէն էչանգ աոաւ՝
ա յո
ցոլցլռւն
, շ"՚ր -
ժսւն
ու էլա էսա րւլի չ սւա բահ ռւթեէէէն
էւււ
-
թեամբր
էսորաւդէս
չա֊աաւլբւլռուահ
։ Աւե
լի մեհ եղաւ
իբ զտրմտնքր,
երբ
"*յԴ
հփուն
էէւ Կաչելիացեալ
տւս բահ
էէւթեան
թ՛՛րր
, Լ՚լ՚մէ
քէ՛չ մբ Հէւռռլ , նէլէսաէաց « ե–
բսէմ» մր կռոլնէչներու
, որւէնք ^էչչ՛
թեւա–
հէ էւն» , եւ էքոբս առաշին
անէլ սւմ էչր տք.ս–
նէբ։
կռինչ
մր իր ւլլշւսդ բութ էււնր էչրւէւ —
լեց
X
Նա քեցաւ
՛էե բ : կ ւււէ ւն էչնե րսւ
եչւսւձ
մչւ էչր թեւահէբ
նաեւ
օգին
մէշx Ու նէլւէէ–
աեց
, որ իր տեսոդութեան
ներքէէ ւ հվւ —
հւէւռւն
էոէէւբէսհ էէւթեէսն
էէւ
։ւլ։լէ, եւ էւր տե —
սէէէլւէլթեան
էէէաբէէլ՝ օղէէն մէշ ս՛
/՛է
«
եր–՛։
էլու» երամնեբր
քչբ թեւահեն
իրարու
լար՛,
ել նման
• • • ;
Եւ ոբոէէ՝։ետեւ
է։
բ րաւլոլ
—
էլին Հ աս ալութ էանէն ւէ ե բ էբ ա յն
ե բամր
էէբ օղին
ձ՛էշ էբ–, մարդր
էւր բաւլոլկր
բր–
նաւրլաբէսր
եբէլւսրեց
՚էէպի
այն «եբամբ»
,
ռր էլր յ՚սեէր
շուրին
խսբր ...
Նէչատեց
, սսէէլայն , էւր
էւր
բտղոլէլէէն
նձ՚ան
«բաղուէչ»
ձ՛ր ե բ էչա լ։ եցաւ
շուրին
մէշ
է^ւս ։ Երէչչո՚ռ
քաչեց
էւբ բա։լէ։լկր
է
Ու
նոյն
ձեւուէ քաչէէւէ,ցաւ
նաեւ
ւււյն«չ
։է1է–
՚1"՚–ԿԸ^
"Ր
2."՚–բԼ՚ն
մէշ էր : իր
վսւրսէնէէլմր
աւեչցաւ,
ինչսչէս
ել
Հ եէոաքրքրէււ
թ ի լնր •
