«
        
        
          Մխիթ՚՚՚ւ՛
        
        
          ԱբբաՀա
        
        
          յր կր
        
        
          ներկայանայ
        
        
          մեղի
        
        
          իբրեւ. սուրբի
        
        
          իսկական
        
        
          տիպար :
        
        
          Աուրրր
        
        
          արղարեւ
        
        
          այն չկ որ կ անտեսէ
        
        
          ել կր ժխտէ ժամանակաւոր
        
        
          բարիքներր,
        
        
          բնական
        
        
          բարիքներր,
        
        
          որոնղ
        
        
          մէք անտա ֊
        
        
          բակոյս
        
        
          մեՆաղոյնր
        
        
          Հայրենիքն
        
        
          է, ներ
        
        
          - յ
        
        
          չնչարանր
        
        
          ա յնքան
        
        
          աոաքինո
        
        
          ւթ իւննե
        
        
          բու
        
        
          ւ
        
        
          Աոլրբր կր նուիրաղորհ-է
        
        
          ամէն
        
        
          ինչ, ա -
        
        
          •֊ւ՚ւի
        
        
          բարձր
        
        
          մակարղակի
        
        
          կր վերաւիււխէ
        
        
          .
        
        
          Աուրբր
        
        
          այ՛լ
        
        
          արժէքներուն
        
        
          մէք կր ղնէ
        
        
          աստ իաճանաւորում
        
        
          ; Ա ուրբին
        
        
          Համար
        
        
          միսւկ բաղարձակ
        
        
          բանբ Աստուած
        
        
          է ,
        
        
          Աստուած
        
        
          ինչպէս որ մեղի
        
        
          յայտնուած
        
        
          է
        
        
          իր
        
        
          Ա՝ իածին
        
        
          որղիին
        
        
          միքււղաւ, ոբ եկած
        
        
          է ել իր մարղեղութեամբր
        
        
          ամէն
        
        
          ինչ աե
        
        
          սակ
        
        
          մր ասաուածաղումի
        
        
          տարած
        
        
          :
        
        
          ՛Նիւթր
        
        
          անղամ,
        
        
          մաբմինր
        
        
          անղամ
        
        
          այսօր,
        
        
          յանձին
        
        
          մեր աստուածա
        
        
          յին
        
        
          Փրկէին , աստուա ֊
        
        
          ծային
        
        
          սչաաիւներու
        
        
          արմ անաղած է ֊,
        
        
          « Այսպէս, Ա խիթար
        
        
          ԱբբաՀայր
        
        
          , իբա–
        
        
          կան
        
        
          սուրբ , աիսլար՝
        
        
          ս բ րութեան
        
        
          ,
        
        
          ամէն
        
        
          բանէ
        
        
          վե ր ս իրե լուէ ղԱս տուած
        
        
          , աստուա
        
        
          ծա
        
        
          լէւն Փրկիչբ եւ
        
        
          անոր
        
        
          ամէնօրՀեալ
        
        
          Ա՝այբր
        
        
          , այս սիրոյն
        
        
          մէք ղտաւ
        
        
          ղաղանի
        
        
          քբ աո կուն։ ութ եան , բ.ե ւլնա լո ր ո ւթե ան եւ
        
        
          ա։ւս։ք բերաւ
        
        
          ։/ րական
        
        
          ա չխա
        
        
          րՀ ի
        
        
          ՚ ^ է ք )
        
        
          Հս։ յրենաս էւրա կան
        
        
          մ արւլի
        
        
          մ էք ա յն
        
        
          բոլոր
        
        
          կոթալնեբր,
        
        
          որոնյ։
        
        
          այսօր ոչ մէւալն Աբ–
        
        
          խէւթարեան
        
        
          ԱիաբանութՒան
        
        
          , այլեւ Հա -
        
        
          յութեան
        
        
          պւոբծւսնքն
        
        
          են :
        
        
          « Աուրբր
        
        
          այս է : Ա ուրբր
        
        
          չէ։
        
        
          նչւսնակեր
        
        
          վւակոլի
        
        
          լ սոսկ
        
        
          աղօթքուէ , չի
        
        
          նչանակեր
        
        
          ա չէս։։։ բՀ էն խո յո տալ , ա
        
        
          յլ կբ նչանակէ
        
        
          ա։լօթքի
        
        
          մէք կերտուիլ,
        
        
          Բ՛՛ԱԲ
        
        
          ։էաոել
        
        
          ներքին
        
        
          ասպաբէէլէ։
        
        
          մէք, այգ աստուածա–
        
        
          յէ՛ն Լոյսր
        
        
          ֊.աէլորգելոլ
        
        
          մեր չուրքր •
        
        
          « ՕրՀնեալ է անոր
        
        
          յէէ չատակր
        
        
          յ
        
        
          Ամէ -
        
        
          նուս բաէլձանքն
        
        
          ու մաւլթանքե է որ օր մբ
        
        
          խոր էէէններէււ վբա
        
        
          յ բարձրա ղած
        
        
          տեսնենք
        
        
          Մխիթար
        
        
          ԱբբաՀա
        
        
          յբր , ւէէնոբ
        
        
          էսորանին
        
        
          առքեւ
        
        
          կարենանք
        
        
          պատարաէէել : կր մաէլ–
        
        
          թեմ ոբ ես ալ տեսնեմ
        
        
          , մենք
        
        
          տարեղնեբս
        
        
          ալ տեսնենք
        
        
          այղ եբքանիկ
        
        
          օբր
        
        
          ՚.
        
        
          Գուք
        
        
          ,
        
        
          "իրելի
        
        
          ւլաւակնեբս
        
        
          , տեսնէք
        
        
          այւչ երքա ֊
        
        
          նիկ
        
        
          օբր ելյիչէք այս առաւօտեան
        
        
          Աւե
        
        
          տարանին
        
        
          էսօսքբ,
        
        
          որալ կր փակեմ
        
        
          .
        
        
          Հ<1
        
        
          ,ա
        
        
          էր
        
        
          ճրաէլն
        
        
          լուղեալ եւ ծաէլէր»
        
        
          ( Յո վ հ •
        
        
          Գ ՚) ՚ Մխիթար
        
        
          ԱբբաՀայր
        
        
          Աուրբ Աստ ֊
        
        
          ուսէծամօր
        
        
          Եւլիցի՛/՛/
        
        
          լուղուած
        
        
          վառուած
        
        
          ճրաէչն էբ, որ կր ծաղէբ ել պիտի չա -
        
        
          րունակէ
        
        
          ճառագայթել
        
        
          ձեր միքողալ
        
        
          ,
        
        
          •մեր
        
        
          միքողալ»
        
        
          ;
        
        
          Հանղէսին
        
        
          երամչտական
        
        
          բաժնին մէք
        
        
          նեբկայաղուեղան
        
        
          Մէսիթաբ
        
        
          ԱբբաՀօր
        
        
          լօ -
        
        
          րինած
        
        
          ե։լանէսկներէն
        
        
          ղէսնաղան
        
        
          կտորներ
        
        
          ,
        
        
          գէսչնամոլրի
        
        
          րնկե րա կղ ո ւթեամ բ : Յա ֊
        
        
          էոէէլկ
        
        
          էիայլ
        
        
          մր տուաւ
        
        
          երաժչտասէր
        
        
          ՛կ •
        
        
          Վ՚սրգան
        
        
          ՚ԼէսրէէԱէնեան
        
        
          , ոբ քութակի
        
        
          էէբ–
        
        
          րայ
        
        
          նոլաւլեղ
        
        
          կոմ իէոասեէ^էն եէլանակներ ,
        
        
          Գարուն ա
        
        
          եւ
        
        
          Ծիրանի ծաո,
        
        
          երաժչաա -
        
        
          կէսնօբէն
        
        
          էլանա ղանա 1լեե բուէ ճոխաղած եւ
        
        
          ինչ
        
        
          ինչ տեղեր
        
        
          նոյնիսկ
        
        
          եռաձայն
        
        
          , նրբօ ֊
        
        
          բէն աչէսաաուած
        
        
          նոյն
        
        
          ինքն
        
        
          նուաէէողին
        
        
          կռղմէ :
        
        
          Ա յ ց ե լ ո ւ թի ւ նն ե ր ե ւ ե իւր ա սիր ո ւթիւննե ր
        
        
          օրերուն
        
        
          , Հայրասլետր
        
        
          կատէւէրեց
        
        
          ձ Ա Յ Կ Ա Ն Ո Յ Շ Դ Ս Ն Ի Է Լ Ե Ա Ն
        
        
          (Մահուան ա ո թի ւ )
        
        
          Հայկանոյչ
        
        
          Գ.սնիէլեան
        
        
          ծնած էր
        
        
          1893–
        
        
          ին՝
        
        
          թիֆլիսի
        
        
          մէք։
        
        
          Ապէէւ։էէէէյ
        
        
          եբւլչռւՀիին
        
        
          մեծ րնղռւնա -
        
        
          կութէ՚էնէներր
        
        
          էլ րէէեւէւրոէիլ
        
        
          սկսած էէն
        
        
          աէ1էկալէ
        
        
          ։ն
        
        
          մանուկ
        
        
          Հէէէսակէն :
        
        
          Աւաբտելոէէ
        
        
          գիմնաղիան
        
        
          , Հ > Գանիէ
        
        
          լ -
        
        
          եէոն կր մ էէւնէ Պեէոերրէէւրէլ
        
        
          էէ ե րաժ չաանո -
        
        
          ղր , դ"ր ՛է՛էէէ ւլուն
        
        
          քսւքողէէւթեամր
        
        
          կ՝ա -
        
        
          ւարտէ
        
        
          1922/՛^ է
        
        
          ա բժ էէւնանա լոէէ
        
        
          Անտոն
        
        
          (հ՚՚ւբէ՚ն
        
        
          չտէ քն մ ր էլ էէէնէէէ կ ին , եւ անմ էւք ա -
        
        
          սլէս կր Հ րալէէբէէլի
        
        
          նէէբ կաւլմ ակե րէ>լ ուէէէծ
        
        
          Օփերա - ՝ք՝ոմիքի
        
        
          թատրոնին մաս կ՚ս՚լ ֊
        
        
          մելու :
        
        
          \աին
        
        
          էչինքբ կր ղանենք
        
        
          Թիֆլիսի Օ ֊
        
        
          էիեբայի
        
        
          բեւքին
        
        
          էէրայ :
        
        
          1924/.Տ. Հ.
        
        
          Գանիէլեան կր ղտնուէբ
        
        
          Լե–
        
        
          նինականէւ
        
        
          մէք օվւերէէէքի սէոաքին ներկա -
        
        
          ղուէէնե րբ
        
        
          ւոալու
        
        
          Համար
        
        
          ե կէէ։ծ Հաք ար -
        
        
          ուեստաւլէտնե
        
        
          բու առ աք էէն էսում բին
        
        
          մէք է
        
        
          Տաւլանղաւոբ
        
        
          երղ չուՀ է՛ին
        
        
          ձի րքե
        
        
          բուն
        
        
          իսկսէկէէէն
        
        
          ծ։։ւ։լ կում ր կբ սկսի
        
        
          ՜\
        
        
          933/՛^՛
        
        
          Ե–
        
        
          րեւանի Պետական
        
        
          օվւերա
        
        
          քէ։
        
        
          թա։ոբռնին
        
        
          բացման
        
        
          թոլէսկանէն
        
        
          , ուր ան կբ Հրա -
        
        
          ւէէբուի
        
        
          ոբէղէէէ Աէէէ աքին երղ չուՀի :
        
        
          Տսւրէ՚նհրոէ.
        
        
          րնթացքին
        
        
          Հ .
        
        
          Գանիէլեան
        
        
          մ էէէրմնա
        
        
          ւոբ ած է գասակէսն
        
        
          օփե րա յի
        
        
          ղբ^
        
        
          բեթէ
        
        
          րոլոր
        
        
          Հերէէսոէ Հէ։ներր
        
        
          •— Անտոնէ։ -
        
        
          աա
        
        
          , Մ արֆա
        
        
          , ճոլլիէթթա
        
        
          , Ա իմ ի , Լէուլ–
        
        
          մէ , Վիօլէթթա
        
        
          , Մո՚լինա
        
        
          , եւայլն :
        
        
          Բացքսռիկ
        
        
          Հ ա բ ւէւ էլա տ ո լթ ե ա մ բ կր մ արմ–
        
        
          նաւորէբ
        
        
          Հէս քերէն
        
        
          Օէէ։ ե րսէնե
        
        
          լ։ ո ւ Հեբոսու -
        
        
          Հիներէն
        
        
          Անուչբ
        
        
          , Օլէէմսլիան :
        
        
          Ա"լ չեց ո ւց է՛չ ձէս քն , արտա քա քաէ։չ
        
        
          է ի ՜
        
        
          մ էոսաաւո ր ո ւսէծ
        
        
          եբւլ , ղա րմանա
        
        
          լի կար ՜
        
        
          գապաՀոլթ էէւն եւ մ եծ
        
        
          պատանք կէէ տո
        
        
          լ -
        
        
          ձ Ա Յ Ա Ս Տ Ա Ն
        
        
          ԿԱՐՄԻՐ
        
        
          ԽԱԶԻ
        
        
          ՀԱՆԳԷՍԸ
        
        
          ղանաղան
        
        
          ա քցե լւււ թ է։ ւնն եր
        
        
          ^Լեն ե ա ի կ ի
        
        
          կարէէ մր •էաստատէէւթիւններուն
        
        
          • նախ Ա •
        
        
          Գէոբւլ
        
        
          կ՚լղիին
        
        
          մէք նէէէւած էէնա
        
        
          (^իորնի
        
        
          Ջինի
        
        
          Մչէէէկոլթա
        
        
          քին
        
        
          Հասէոատռւթեան
        
        
          ,
        
        
          ուր էլտաւ մեծ րնւլ ռւնելէււթէէւն
        
        
          սլաչաօ -
        
        
          նական
        
        
          անձեր։։։
        
        
          կէէւլմէ : Ալցելեց
        
        
          նաեւ
        
        
          Փաաոէէա
        
        
          քէէ Ա • Անէոոնբ , իր խօէէքն ու
        
        
          ՕբՀնէէւթէււնր
        
        
          բ։ս չէէ։ ե լուէ
        
        
          Հ րէէ։ չակերտ էՈէս–
        
        
          ճարին
        
        
          մէք։
        
        
          Վերքին
        
        
          պաՀուն,
        
        
          մեկնումէն
        
        
          առաք, այցելեց
        
        
          նաեւ փ^ենետիկէւ
        
        
          նորաչէն
        
        
          էէէէէքր կւլերանէէցբ :
        
        
          քչ Ր էս էլէէ սլէս անցան աքս էքխիթա ր ւււ կան
        
        
          պաՀեբր, եւ էսբցունքբ
        
        
          կարծես
        
        
          սառեցաւ
        
        
          մեր
        
        
          աչքե րէէւն , երբ չոէլեկառքին
        
        
          մէքէն
        
        
          ե ր կա ր։սծ
        
        
          էէէքէէ էէ ՛էեռ կր կ՝օրՀնէ ր
        
        
          ւքեղ,
        
        
          մէէնչ կ^ան՝,եէոէէէնար արաէէօրէն :
        
        
          ք՝էս լց քուսատոլ
        
        
          արչւէէ,ոքսր
        
        
          ։։ ր Աայէէէէ—
        
        
          եան
        
        
          էէար։լ ե բուն Հետ
        
        
          րւս ։լ ուե ցաւ
        
        
          մ եբ \
        
        
          սրտին
        
        
          մէք,
        
        
          էէէլ։։ չն։։րՀսէրեր
        
        
          էլալոլստոէէ
        
        
          եւ
        
        
          ա յց ե լռ ւթ ե ամ բ , պիէոի ծաէլկի
        
        
          ան -
        
        
          էէեբք, ու Մխիթարէ։
        
        
          ղաւա1^ւերոէնէ
        
        
          ւէբէՈք
        
        
          ււլէէա էէ սվէՈ է ։լ ։։։ րուն
        
        
          մ ր սրրէււթեան
        
        
          , ա
        
        
          չ–
        
        
          էսատանքի
        
        
          կոբուէ, էլրաւական
        
        
          ապաէլայ
        
        
          նոբանռր
        
        
          յաքող
        
        
          ութ
        
        
          է։ ւննե բու
        
        
          Հ
        
        
          ՀԱՅՐ ՆԵՐԱԷԱ
        
        
          ՏԷՐ
        
        
          ՆԵՐԱԷԱԵԱՆ
        
        
          ԾԱՆՕԹ
        
        
          ԳՐԱԳԻՏՈԻՀԻ
        
        
          Մարիէ ատա
        
        
          ՇաՀԷ։նեանէւ
        
        
          ծննղեան
        
        
          ~()ամե։սկին աո թիւ
        
        
          "՚ւք՚՚ձ՚՚Ի
        
        
          եւ
        
        
          չ1
        
        
          ։էէրՀս։լ։ւրութեան
        
        
          նամակ -
        
        
          նեբ
        
        
          էլրկտծ
        
        
          են էցոբՀրղային
        
        
          Գրու^երոլ
        
        
          Աիոէ թեան
        
        
          ։էէ։։բ չութ իւնբ , ԳրուլներուէԲ
        
        
          ի–
        
        
          ոլթե։։ւն
        
        
          Ա՚էէւսէսսաանի եւ Ա՝ու։կոլսէ
        
        
          քի բա–
        
        
          մ էէէնէէ՚ւէւնքնե ր։։լ
        
        
          վ ա ր չ ո
        
        
          Լ
        
        
          0 ի ւննե ր ր :
        
        
          «ԲԵՄԱԿԱՆ
        
        
          ՐԷԱԼԻԶՄԻ
        
        
          Հւսմար
        
        
          մրղ ֊
        
        
          ուած
        
        
          պայքսւրոլմ»
        
        
          անուն/էէէ
        
        
          րնէլարձակ
        
        
          աչէ։ւա։ո։սսէ։բութեան
        
        
          մէք, ռուս
        
        
          արուես–
        
        
          տաբան
        
        
          Օլկա
        
        
          Օլիղոր
        
        
          ի մէւքէ։ այլոց ծան ֊
        
        
          րացւոծ է նաեւ
        
        
          Հա ք կւււ կս։ն
        
        
          թ ատե ր։լ ււլ -
        
        
          թեսւն , Հայ թաէոբււնին
        
        
          ել
        
        
          Հ՚սյ արուես -
        
        
          ւռւսւլ էտնե բուն
        
        
          ւէբււէյ
        
        
          դռ ւէա սան ական
        
        
          " ւ
        
        
          ւլնաՀատական
        
        
          արտա
        
        
          յա յտութ
        
        
          իւննե րռվ ;
        
        
          •
        
        
          • Փ » Փ
        
        
          • •
        
        
          •
        
        
          •
        
        
          •
        
        
          թ էււն
        
        
          ՝,անւլէ սլ իր անձբ
        
        
          . էս֊,։։ւ
        
        
          տ աւլան -
        
        
          դւսւոր
        
        
          ա ր
        
        
          ււ
        
        
          ւեստաւլ էէ ւո էէ լ֊, էլէւն առանձնա
        
        
          —
        
        
          լա ա 1լէէւթ իւէւնե բ ր :
        
        
          Հանրա
        
        
          լէէն կեանքէւ
        
        
          մ էք ,
        
        
          Հա լկանո
        
        
          յչ
        
        
          Գանէէէլեան
        
        
          եչւկու ւսնէլամ լւնտբուած
        
        
          էր
        
        
          Հա յկական
        
        
          Ղ՛ե րաւլէւ լն խոբՀ "է–(՛դի
        
        
          ել
        
        
          քւք ,
        
        
          Մի՛"֊
        
        
          թ եան
        
        
          Գե րաւլռ լնքց ո ր՝, ուրւլ ի անւլ
        
        
          ամէ
        
        
          1939/՚յ՛
        
        
          ստացած էր Խ • Մ իութեան
        
        
          մոէէո–
        
        
          ւէրւլէէէկան ա լււււե ս տաւլ էւտէււՀ ի է։
        
        
          կոչում •
        
        
          Պա
        
        
          րւլ եւատբււլւսծ
        
        
          էր էենինի
        
        
          չքանչանով
        
        
          եւ րաւլմ՜ աթ էււ մհդաթւեբուէ :
        
        
          Ա ւսՀր պաւուսՀած է
        
        
          Ա"1Բ1՚Լ
        
        
          19/ ՛^
        
        
          Երեւանի
        
        
          մէք :
        
        
          ՝չՀ Հայաստանի
        
        
          նախարաբնեբռւ
        
        
          է՛՛՛՛բ ~
        
        
          Հռւրէլ ր որէւ չած
        
        
          է ր աւլւլա քէւն յո ււլա րկա -
        
        
          լո րէււթ ի ւն կատարել
        
        
          Ա"1Բ ի Լ –^ին եւ տա–
        
        
          էլանւլաւոբ
        
        
          ա ր ո ւե ստաղ իտոլՀ
        
        
          ի ին մարմի -
        
        
          նր ւսմփոփել
        
        
          Երեւանի
        
        
          պանթէոնին
        
        
          մէք »
        
        
          Ապրիլ
        
        
          շ-^էն սկսած
        
        
          Հ.
        
        
          Գանիէլեանի
        
        
          դադաէլր
        
        
          դրուած է Ապենգիարեան
        
        
          պետա–
        
        
          կան օփերայէէ
        
        
          ճեմսւսբա-էին
        
        
          մէք, ուր մո—
        
        
          ղովոլրդր
        
        
          ւո^ււլանցած է իր ՛Լե լ՛ քին էրա—
        
        
          մե չտբ
        
        
          տալու
        
        
          Համ ար սիրուած
        
        
          երղչոլ -
        
        
          Հիին։
        
        
          Ծ աւլկեպսաքլնե
        
        
          բու տակ
        
        
          թաւլուած՜
        
        
          դաւլաղէւն
        
        
          մօւո պատուոյ
        
        
          սլսւէակ
        
        
          կւոնւէ —
        
        
          նած
        
        
          են յա լտնի անձնաւո բութ իւննե բ ռւ
        
        
          Համեստ
        
        
          ա չէւււս տւս ւոբնեբ :
        
        
          Տ՚ս։մբ
        
        
          չորսին, պետական
        
        
          անձերու ,
        
        
          էո
        
        
          րէէ
        
        
          ւե
        
        
          էէ
        
        
          տաղէտնե
        
        
          բու եւ մեծ
        
        
          բաղմռլ
        
        
          —
        
        
          թեան
        
        
          մր ներկայութեան
        
        
          դւսղաղբ
        
        
          դուրս
        
        
          էսէնուած է էլաէլէւճէն :
        
        
          3 ու ւլա րկա
        
        
          լ էւրնե
        
        
          րէէւ
        
        
          րսւ ւլմ աՀա ղաբ թա–
        
        
          փօրր
        
        
          ւււղգուսւծ է դէսլի
        
        
          Երեւանի պան—
        
        
          թէոնր
        
        
          ։ հքօսք ւոռած
        
        
          են թաւլման կառա -
        
        
          ՛Լար՛ս կւսն
        
        
          քանձնա Լսում բին
        
        
          նա խաղա
        
        
          է
        
        
          ր
        
        
          Ա . Շ՚՚՚՜՚ինեան
        
        
          , Ա . ԱսլենգԼււսբեան
        
        
          օվէե -
        
        
          րա
        
        
          քէ՛ ուսլալէէւ ակաէէեմական
        
        
          թատրոնին
        
        
          անձնա կաղմ էւն կողմէ՝
        
        
          խմ րավա ր
        
        
          քհ •
        
        
          Ա տեվւ սւն եսւն , Հա յաստան
        
        
          ի Ե ր՛է՛"՝՛ "՛ննե -
        
        
          րոլ
        
        
          Միոլթեւււն
        
        
          կոդմէ՝
        
        
          Ալ •
        
        
          Թադէոսեան
        
        
          ել Երեւանէ։
        
        
          թաա
        
        
          րոննե ր ռւն կողմէ՝
        
        
          ժ ո–
        
        
          ղովբէլական
        
        
          ղերասան Գ • Մալեան
        
        
          1
        
        
          ^ "ւնււ ո
        
        
          Լէւ
        
        
          եսւլ էւն մւսՀ ոււսն
        
        
          առթիւ
        
        
          •ղռւց՛
        
        
          ոաղւ
        
        
          ւլ ստառ—
        
        
          էթէէէ
        
        
          I կցա կան Հեւ
        
        
          ւլիրներու
        
        
          լձւթերցոլմէն
        
        
          ՚Լեբքտ
        
        
          նուաղա
        
        
          —
        
        
          էսումբին կատարած
        
        
          մաՀերգին
        
        
          Հնչիւննե
        
        
          —
        
        
          բուն աակ
        
        
          Հա յ կան ռ ւչ Գան
        
        
          ի է լե ան ի դա ~
        
        
          դաղր դրուած է գերեղման է
        
        
          Անցած
        
        
          կէէէւակէ։, Աոբպոնի մեծ
        
        
          Հան -
        
        
          ղէւսասրաՀին
        
        
          մէք, տեւլի ունեցաւ Կ . հ)ա–
        
        
          չի
        
        
          (Հայ Տիկնանց
        
        
          Միութիւն
        
        
          \ Օրբ։ Փ՛Ա–
        
        
          րէէէլաՀայութիւնբ
        
        
          րաղմռւթեամր
        
        
          եկած
        
        
          էր
        
        
          քաքալերե
        
        
          լու
        
        
          ձեււնարկր ;
        
        
          Մեր
        
        
          ւլսււլութի
        
        
          սւ յս էին
        
        
          կաղմակերպու—
        
        
          թէււնր,
        
        
          ՛Լեր քԼ՛ն աա ր իէւե ր ուն
        
        
          մասնաւորա—
        
        
          պէս
        
        
          , իր կարւլ Լւն կարեւ էւբ դեր մր կր
        
        
          կատարէ
        
        
          Հանրա
        
        
          քԼ։ն բարե։ւ
        
        
          էւր ական մար -
        
        
          .լին մէք :
        
        
          Փարիղի
        
        
          եկեղեցիի
        
        
          չրքււ՚բակէէն
        
        
          մէք ե բ
        
        
          կլոր աւսրէւներէ
        
        
          ի ՚էեր Հաստատուած
        
        
          բու–
        
        
          մէորանր ել Ֆէ "՛՛՛ն՛է ի լիէ է՛
        
        
          օղւււփոխու -
        
        
          թեան
        
        
          կա յանբ՝ իրկարեւոբ
        
        
          ձեռնաբկ -
        
        
          ներն
        
        
          են : Իր
        
        
          Հնարէսւորռւթիւեներու
        
        
          սԱէՀմ աններռւն
        
        
          մ էք , վւ ււէր ի ւլաՀ ւււ ք
        
        
          " ՛ յ ս
        
        
          կաղմակե
        
        
          րսլւււթ էււնր
        
        
          էլօմ անդակէ
        
        
          աւլ —
        
        
          քատնե բուն եւ
        
        
          Հ իւանդանոցնե
        
        
          բու
        
        
          մ էք
        
        
          էէն կած անօէէնա կւսննե բուն ;
        
        
          Կիրակի
        
        
          օրուան
        
        
          Հ անղ իսութ իւնբ՝
        
        
          կազմ ակեբպուած
        
        
          քարոզչական
        
        
          նպատա -
        
        
          կով , լաւագոյն
        
        
          առիթ
        
        
          մրն էր քէ՛չ մր ա–
        
        
          ւելի
        
        
          Հանդամանօբէն
        
        
          ծանօթացնելու.
        
        
          1լս։ էլմ ակե
        
        
          րսլութ իէնւր :
        
        
          Պ • ՛Լ • Ֆրէնկեսւն
        
        
          բանա
        
        
          լով
        
        
          Հանդէսէւն
        
        
          ււլա չաօնա կան մասր , չնորՀ ակա
        
        
          լութիւն
        
        
          յսէքանեղ Կ՛ քԱաչէւ բւււրեկամ էաք եւ օ -
        
        
          տար
        
        
          կազմ ա կե րսլութ էււննե բուն
        
        
          ե ւ ան-
        
        
          Հատնեբռւն
        
        
          , ձեռնարկի
        
        
          կաղմակերպու
        
        
          -
        
        
          թեան
        
        
          օժանդակող
        
        
          անձնաւո
        
        
          ր ութ իւննե -
        
        
          բուն եւներկանեբէէւն :
        
        
          Պ ՛ Օ ՛ Բարեան՝
        
        
          կ. հյաչի
        
        
          բնգՀանուբ
        
        
          քարառւէլարր,
        
        
          ֆրանսերէն
        
        
          էակէէբճ ճա —
        
        
          ռուէ մր բացատրեց
        
        
          կաղմակեբւղէււթեան
        
        
          կատա րած
        
        
          դերր
        
        
          մեր
        
        
          ղաղութին
        
        
          մէք :
        
        
          Բանա խօս ր , մասնաւորապէս
        
        
          րնդդծե ց
        
        
          ֆրանսական
        
        
          մ չակւէ յթի եւ
        
        
          րա րո
        
        
          յական
        
        
          արմ էքնե բու Հանգէպ
        
        
          մեբ
        
        
          մոզովուբղին
        
        
          ։։։նքակտե
        
        
          լէ։ կապն
        
        
          ու
        
        
          Համ ւսկ րանքր է
        
        
          Ջերմ
        
        
          ա րաա
        
        
          յա յտութ
        
        
          էււննե րուն
        
        
          ։1
        
        
          ՚էստնա -
        
        
          նչեց
        
        
          Հայ կնոք գերր
        
        
          մեբ աղղային
        
        
          կեան—
        
        
          քէէն մէք ,
        
        
          սկսած
        
        
          մեր
        
        
          պատմութեան
        
        
          Հէէն չրքաննեբէն :
        
        
          Գեղարուեստական
        
        
          մասր ճոխ էր եւ
        
        
          էսնամքուէ պատրաստուած
        
        
          ՚ Տէ։կ՛
        
        
          Բէ՚-թ
        
        
          —
        
        
          նէրեանէ։
        
        
          պարաէսումբր եւ «Նայիրի»
        
        
          եբգ–
        
        
          չախումրր
        
        
          պաբեւլէւն եւ ելււէեցին
        
        
          մեբ
        
        
          մո–
        
        
          ։լովոլրղէ։ն
        
        
          ւլնաէւ։։աած
        
        
          էւլարերն ու եբ —
        
        
          գերր է ԳաչնակաՀաբ
        
        
          Րաֆֆի
        
        
          Պետրոսեանր
        
        
          եւ էէերաււուն Ա . Գմբէթեանր
        
        
          ,
        
        
          ինչսլէս
        
        
          մ Լ։չտ , լաւագոյն
        
        
          ա րտա
        
        
          յա
        
        
          լաի
        
        
          չնե
        
        
          լ։ ր
        
        
          եզան
        
        
          Լւրենց արուեստին ; կատարեալ
        
        
          յաքոզոլ -
        
        
          թեամբ
        
        
          օրուան
        
        
          էանդէսԼւն
        
        
          փա լլ
        
        
          տուին
        
        
          զաչեակւսէարուէի
        
        
          Օր ՚ Ամտէբեաէւ
        
        
          , ԱԼ։ս–
        
        
          կի
        
        
          (տաւիէլ) , Օր • Տիբաաուրեաէւ
        
        
          Լերւէ -
        
        
          չուՀի) եւ Պ՛ Մօնոս
        
        
          (թաւքութակ)
        
        
          ։ Ե–
        
        
          ր է։ ւոա սարգ Ա • Ն՚"Հ ապեա եան
        
        
          հարւքոնի -
        
        
          ք ա յի
        
        
          այս տաղւււն էլւս ւոր
        
        
          վիրթՈԼՕցր
        
        
          սու -
        
        
          կայն , արգաբօրէն
        
        
          կարելէ։ է նկատել
        
        
          օր
        
        
          ուան
        
        
          Հերոսր
        
        
          յ
        
        
          Յաքռւլ եւ Հաճե լի այս Հանւլ էսր փ։ակ–
        
        
          ուեցաւ
        
        
          որռչոլած
        
        
          ժամուն
        
        
          Հանէէէւսական -
        
        
          ներու
        
        
          քերմ ծափաՀաբու
        
        
          թ իւննե րուէ :
        
        
          ՇՐՋքքԻՆ
        
        
          ԹԳԹԱԿԻՏ
        
        
          «ՅԱՌԱՋ»Ի
        
        
          ԹԵՐԹՕՆԸ
        
        
          (191)
        
        
          ՛յ՛*
        
        
          բ՛
        
        
          ՀԱՏՈՐ
        
        
          Գ՛
        
        
          ՆԱՀԱՆԳԱՊԵՏ
        
        
          ՓԱԵԱՆ
        
        
          ԱրղարութԼււնն
        
        
          է լ այէէպէս է պա ֊
        
        
          Հան ք էււմ : Այ՛է ՚է"նէ
        
        
          առիթ կր տար
        
        
          եւբււ–
        
        
          պացիներին
        
        
          չւէախենալ
        
        
          մեր երկրից,
        
        
          եւ
        
        
          մենք
        
        
          աւելէւ յաԱախ
        
        
          յա լւա բե րւււթ էււննե ր
        
        
          կ՝ոլնենայէւնք
        
        
          միմեանց Հեա, եւմեբ երկ
        
        
          րի քա ւլաքա կր թ ութ իւննե ր աւե
        
        
          լի եւ ա -
        
        
          է-ելի կր ծաղկէ ր X իրաւ է , երբեմն
        
        
          մաս
        
        
          նա ւո բ ան կա ր ւլ ։։ ւթ էւ ւնւնե լւ պատա՛, ել են
        
        
          ( ո՚^րաե
        
        
          ։լ
        
        
          չեն սլսւ տա
        
        
          է
        
        
          ում նրանք
        
        
          ) բա
        
        
          յց
        
        
          այդ
        
        
          եղե է է աւելէւ
        
        
          Հ ին
        
        
          մ ւսմ անա կնե բում X
        
        
          իմ
        
        
          կուլմ ից կսւտւււրեալ
        
        
          անէ ամե ստութ իւն
        
        
          կլ։ լինէէ՛,
        
        
          սլաէւռն բմչկասլետ
        
        
          , էւմ
        
        
          բելւնուԼ
        
        
          ձեղ
        
        
          աւլել,
        
        
          ւլուք կարուլ էք այէէ եւ
        
        
          ուբիչ–
        
        
          ներնից աեզեկանալ,
        
        
          որ այն օրէւց , երբ
        
        
          ես
        
        
          "՛՛՛Ք Կ"Լ"եցի այս երկրի
        
        
          ՛Լբայ,
        
        
          զույլն
        
        
          ու
        
        
          էլուռբ
        
        
          միւսսէւն
        
        
          են ասլրււլմ
        
        
          , որսլէս
        
        
          երկու
        
        
          Հաբաւլատ
        
        
          եւլրայրներ
        
        
          ։
        
        
          Այդ ես աեսայ... ասսւց
        
        
          Ասլանր
        
        
          մ ււլ ա ե լո վ X
        
        
          Այգ
        
        
          միքոցոլմ
        
        
          ներս մ՜տաւ մի լաւ
        
        
          Հաւլ–
        
        
          նէէ լած՝
        
        
          ւէ ան կլա
        
        
          լի
        
        
          կ , մի ձեռքւււմ
        
        
          բռնած
        
        
          ունէր
        
        
          աբծաթեայ
        
        
          փ՚՚քլ՚իկ
        
        
          սրճամանր
        
        
          ,
        
        
          միւս
        
        
          ձեռքում՝
        
        
          մի ՚չեւէեցէւկ
        
        
          աբծաթեայ
        
        
          մատուցարան
        
        
          , որի վբայ
        
        
          ւլրած
        
        
          էին եր-
        
        
          կւււ չինէական
        
        
          Հէւանալի
        
        
          ֆինքաններ
        
        
          յ
        
        
          նոյնպէս
        
        
          ւսրծաթեայ
        
        
          աակերի
        
        
          մէք։ Նա,
        
        
          տեզւսյին
        
        
          սուէոբւււթեան
        
        
          Համեմատ
        
        
          , ԷԲՅ՜
        
        
          բեց ֆինքաններից
        
        
          մէկր, նախ տուեց ՛էւա—
        
        
          չ՛"յէ՛ն
        
        
          X Ե"կ փաչան,
        
        
          էւբ Հիլրին
        
        
          առանձ -
        
        
          նապէս
        
        
          "լատուելււլ
        
        
          Համար,
        
        
          էւր
        
        
          ստացած
        
        
          ֆէւնքանր
        
        
          իր ձեոքով
        
        
          տուեց
        
        
          նբան, եւ Աս
        
        
          լանր չնորՀակալութեամբ
        
        
          րնդունեց
        
        
          ։Փա–
        
        
          չէէէն ՚էեր առեց
        
        
          եքւկբորւլ
        
        
          ֆէէնքանր
        
        
          ՝ X
        
        
          Մ ՛սն կ լաւի կր սենեակից
        
        
          ւչ ուրս
        
        
          ւլա
        
        
          լու
        
        
          մամանակ
        
        
          լռոլթեամբ
        
        
          անցաւ
        
        
          իմ
        
        
          մօտից
        
        
          եւ թեւքււվ
        
        
          կամաց
        
        
          իմ կո՚լքին
        
        
          բօթեց, գա
        
        
          արւլէն
        
        
          նչան էբ, ււր ես ղէււբս
        
        
          ։լւսմ նա -
        
        
          էսասենեակր
        
        
          , որ ինձ էլ էսաՀուէ խմացնէ
        
        
          X
        
        
          ^՚".1ք/ ^" չ չարմ ւււե ցւս
        
        
          յ էւմ տեղից
        
        
          X ԱյԴ
        
        
          չատ
        
        
          զարմաւյրեց
        
        
          նլւսւն :
        
        
          ԽաՀուէից
        
        
          յետււյ,
        
        
          մի այլ մանկլաւիկ
        
        
          )
        
        
          ՚ " ւ ե լ ի լալ Հւոզնուած
        
        
          , նւոբկիլէ
        
        
          նեբս
        
        
          րե
        
        
          րեց , որբ իբ ղեէէեցկուԼմեսւմբ
        
        
          բոէորովին
        
        
          ապչեղրեց
        
        
          ինձ : Նբ՛"
        
        
          ղ լ " ՚ ֊ Լ " Բ Տ "(՛Ի ՚ ^ ^ է
        
        
          թամբաքոլ
        
        
          եւ կր՚"կ
        
        
          էէ՛ն գրած,
        
        
          չինուած
        
        
          էր
        
        
          զուտ
        
        
          ոսկռւց եւ լլարզար"՛^
        
        
          թանկա -
        
        
          ղին քարերով.
        
        
          օձասլտռյտ
        
        
          «բ"՚^լ՚լ՚" ԲէԼ՛
        
        
          ծէոյրր
        
        
          չինուած էրմի թւլաչա.ի
        
        
          երկաբու–
        
        
          թեամբ
        
        
          զեգին
        
        
          սսւթից, որ նոյնպէս բբ"^
        
        
          ն ււ լուծ է ր էւսկ։։ւ
        
        
          մէք։
        
        
          Նարղիլէի
        
        
          ՚"ակբ,
        
        
          որի
        
        
          մէք քուր էր ածած,
        
        
          շինուած էբ ա -
        
        
          ղամ անղի
        
        
          նման
        
        
          փայլուն
        
        
          բիլրեղից
        
        
          , որ
        
        
          ղարղարած
        
        
          էր Դ" ւնղղոյն
        
        
          ծազէւկնեբռւէ
        
        
          X
        
        
          Փաչան
        
        
          նա րղ է։ լէ ի ւէե րա բե ր ո ւթ ե ամբ
        
        
          նռ
        
        
          յն
        
        
          քաւլաքաւէարոէ
        
        
          թիւնր
        
        
          դործ
        
        
          գրեց , ինչ որ
        
        
          ցոյց տուեց
        
        
          խաՀոլէի
        
        
          ժամանակ,
        
        
          այս —
        
        
          ինքն նաէս ինքր
        
        
          լձւգոլնեց
        
        
          սպասալորից ,
        
        
          յետո
        
        
          յ իր ձեռքռւէ
        
        
          ա ռա քա բ կե ց Ասլանին
        
        
          X
        
        
          Գուք արդէն
        
        
          փոքբ իչատէ րնտե լա–
        
        
          ցել էք մեբ
        
        
          սովորութիւններին
        
        
          ,
        
        
          ծի -
        
        
          ծ՚սղելով
        
        
          նկատեց
        
        
          փաշսւն :
        
        
          Ի՞նչպէս է
        
        
          թւում
        
        
          ձեզ մեր նաբղիլէն
        
        
          X
        
        
          Ե" խէ՚"տ
        
        
          ախոբժանօք
        
        
          ծխում
        
        
          եմ ,
        
        
          պատասխանեց
        
        
          Ասլանր :
        
        
          Պօ լսում "ո -
        
        
          ՛Լո րեց ի
        
        
          X
        
        
          էցաՀոլէն
        
        
          ել նարզիլէն
        
        
          րնւլՀատեցէւն
        
        
          րս–
        
        
          կբսուած
        
        
          խօսակցոլթիւնր
        
        
          , Փաչան
        
        
          , կա -
        
        
          մ ենա լով
        
        
          չարւււնակել
        
        
          այն , վաբպետոլ
        
        
          -
        
        
          թեամբ
        
        
          Հարցրեց •
        
        
          Հա , մոռացայ
        
        
          , ի^նչ բանի
        
        
          վբայ է–
        
        
          ինք
        
        
          էսօսում է
        
        
          Գուք ասում
        
        
          էիք, որ Հիմէո գառն
        
        
          ու
        
        
          ՚ չ ա յ լ ր մէւասին
        
        
          են ապրում
        
        
          ...
        
        
          Այո,
        
        
          Հէնց
        
        
          այստեւլ
        
        
          րնդՀ ու ւո II
        
        
          լ
        
        
          է. ւյ ւս լ
        
        
          մ եր
        
        
          էսօս ակց
        
        
          ութ
        
        
          իւնր : .—
        
        
          Լ)
        
        
          րուէՀետեւ
        
        
          սիրտս
        
        
          լցուած է, թ՚՚յԼ
        
        
          ՚ոուեցէք
        
        
          ինձ
        
        
          ,պա
        
        
          բոն
        
        
          րժ չէլա պետ
        
        
          , վէոքր ինչ չատա իւօս լէւ —
        
        
          նէ,լ։
        
        
          քէւրոււլան
        
        
          մեւլ մեւլաէէրում է մեր
        
        
          ան–
        
        
          մա բղաս
        
        
          ի րա էլան ւէարւէ ունքի
        
        
          մասէւն քր —
        
        
          բիստռնեանեբի
        
        
          Հետ.
        
        
          իբր թէ նրանք
        
        
          ճբն–
        
        
          շուսւծ
        
        
          են մեբ եբկրում՛
        
        
          , Հւսլսւծուած
        
        
          են ,
        
        
          մի էսօսքով,
        
        
          ինչ չաբիքների
        
        
          մէք ասէք ,
        
        
          չեն
        
        
          ղբւէլաբւոում
        
        
          մեզ : Բայց
        
        
          Հաւատացած
        
        
          եղէք, որ քր իստոնեանե
        
        
          ր էյ վիճակր
        
        
          աւելի
        
        
          լալ է , քւսն թէ մ աէմ ետա կաննե ր ին ր X
        
        
          Մեր
        
        
          երէլրում
        
        
          ամէն տեզ քբ ի ս տ ռնեան
        
        
          ե–
        
        
          րին առաւե/ութ իւն
        
        
          են տալիս : Ա ենք
        
        
          նբ—
        
        
          րանց աւլատել
        
        
          ենք չատ
        
        
          սլարտալորէէլ
        
        
          —
        
        
          թէւլննեբից,
        
        
          ոբ կատարում
        
        
          են
        
        
          միայն
        
        
          մ աՀմ ե աա կաննե բր , օրինաէլ,
        
        
          ղինուորա ;
        
        
          գբոլթէւլնից
        
        
          , որնրանց չատ ծանր է թր -
        
        
          ւում :
        
        
          Ես ինքս
        
        
          առանձէւն
        
        
          Հող եմ տա
        
        
          նռւմ , իմ կառա վար
        
        
          ութ եանբ
        
        
          յանձնուած
        
        
          եբկրում
        
        
          , քր իստոնեանե
        
        
          ր ի վիճա կր բար
        
        
          ւոքելու
        
        
          Համար , որսլէս
        
        
          էլէւ նրանց
        
        
          բեոր
        
        
          աւելի
        
        
          թեթեւ
        
        
          լինի եւ նրանց
        
        
          ապրուստր
        
        
          աւելի ապաՀ ուէ լինէւ : ՇնոբՀակալ
        
        
          եմ , ոբ
        
        
          քբ էւ ս տ էէն ե ան ե ր ր իրանց
        
        
          էլոզմ ից Հասկա -
        
        
          նէււմ են իմ նրանց մատուցած
        
        
          ծառա
        
        
          յու -
        
        
          թէւլննեբբ,
        
        
          ել ամիս չէ անցնում
        
        
          , որ էւ -
        
        
          րանց
        
        
          ե րա խտաւլիտութ
        
        
          էււնր
        
        
          չարտայայ -
        
        
          աէէւն , որտեէէ ոբ Հւսրէլն է : Ջեզ այս րո -
        
        
          պէէւս
        
        
          ցոյց կբ տամ , ււլարէւն րմչէլապետ ,
        
        
          մի նոբ Հանրադիր
        
        
          , որպատրաստուած
        
        
          է
        
        
          երէլու
        
        
          օլւէէնւսէլ , մէէլբ կ . Պ՚՚լոէ՛
        
        
          Հայււց
        
        
          սլա տ ր էէ"է բ քա ր ան ր ո ււլա ր էլե լու
        
        
          Համար
        
        
          ,
        
        
          մ իւսր Բարձրագո
        
        
          յն Գուռր
        
        
          ուղարկելու
        
        
          Համար : Գլւանց մէք Հայ
        
        
          Հ ասա
        
        
          րա էլւււթ էււ
        
        
          նր , Հաէլա րաւոր
        
        
          ստո րաղ րւււթ իլնն երով ,
        
        
          յայանում է իր էսորէւն
        
        
          ւլ ոՀ ռւնա
        
        
          էրւ լթ էււնր
        
        
          էւմ էլառաէէարւււթ
        
        
          իւնից
        
        
          ել,
        
        
          մ իեւնո
        
        
          քն
        
        
          մա
        
        
          մանաէլ,
        
        
          ղոյց է էոալէէս էւր
        
        
          բաէստալոբ
        
        
          ՛լ բութիւնբ եւ րարօրութիւնր
        
        
          յ
        
        
          ՐԱՖՖԻ
        
        
          (սար.)