2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
ձՍՅՈՑ ԼԵԶՈՒԻ Վ-ԵՐՋՍ.ԼՈՅՍԸ
ՕՐՈԻԱ՛^ Շ Ա ՐԺՈԻՄԻՆ ՀԵՏ
այսպէս
շսւբունսւէլուի
,
^1 (Լ"է
բսւրեկսւմս,
քսւսն
տարի
ե տ ք
Հայոց
լե ֊
դուն
՚ւիրքերոլ
մէք
միայն
պիաի
ՀնշՀ
:՝
Զայն
խօսող
եւ. ղրող
սերունղր
անՀեաա–
ցած
պիաի
ը լ լ ա յ
:
Այսքան
յուսաՀ
աաութ
ի ւ ն
կ՝ ընղվղե
ցնէ
՛քեղ։
Բայց
եթէ
լրբօրէն
քննութեան
են
թարկենք
տիրող
կացութիւնը,
մենք
ալ
իրեն
պէս
կը կորսնցնենք
ամէն
յ ո յ ս ա
-
պաղայի
մասին։
Աաաի
՛քրայ
կը Համ
-
ըուին
անոնք,
որ խղձամիա
ւէերարերու
-
>քով կը դործածեն
մայրենի
լեղուն։
Կը
ճանչնամ
ղրաղէտ
մը, որ կր բողոքէ
իր
սիսալ
ղրուած
մէկ
բառը
ուղիղ
տպա
֊
ղրուած
ըլլալուն
Համար։
« Ե"
այսպէս
կը
ղրեմ.
իրաւունք
չունիք
ուղղելու
. .» :
Եթէ
տասնեակ
տարիներով
՚ լ ր ի չ շա րմ ող—
ներն
ալ բծաիսնղիր
չբԱան
, ի ՞ ն չ
կրնանք
սսլասե
լ
սկսնակներէն
Կբ բաւէ
աչք
մր նետել
աչքսարՀի
չորս
կո՚լմբ
լ ո յ ս տեսնող
օրաթերթերուն
վը
-
բա
յ : Աօգուած
աւլ իրնե
րը
կա
րծ ե ս
մ
րցու–
մ ի ելած
են Հայոց
լեղուն
անլուր
չարչա—
բանքի
ենթարկելու
֊.ամար
: Լեղու ի ո -
՛չիք՛ն
ւլիաա կց ութիւնը
ունեցուլ
իսմ րաւլ իբ—
նեբը
եթէ
վւորձեն
իսկ
սրրա
ղրել
յօղ. -
ուածներր,
կարելի
էբէէար
լաւաւլււյն
ար–.
ղիլնքի
Հասնիլ
: Եւ յետո
յ՝
մամ
անա
կը
չատ
սոլղ
է , ի^եբթը
մամուլին
պէտք
է
յանձնե
լ . Հետեւարաբ
կարճ
ճամբաՍ
1լլՈւտրեն–
ձեռաւչիրը
կուաան
ղրաչարին
ինչպէս
ոբ է, ե լ մենք
Հրապարակուած
կբ տեսնենք
կարգ
մբ
թերթերու
մէ^
այնսլիսի
էշեր,
որոնք
ոչ միայն
՜՛այ
լեղ—
ուի
Հարաղատ
արձաղ
անղը
չեն , ա
յլ ա
յ –
լանղակուած
կերպարանքն
են այղ
էրա—
չալի
ւլեղե ց կութ եան
:
Ե՞նչ պէտք
է
րնել
ուրեմն՝
ւքա ււ պա
-
Հելու
Համաբ
սէրբ
մեր
լեղո
լ ի ն Հանղէպ
:
Հայկաբանական
կաճաոնեբ
չուն
ինք
:
Ա՛եբ
ղպբոցներբ
մեծամասնաբար
նաքսա—
կրթարաններ
են , ուր
ուսուցիչը
էաղիւ
թէ
աչակերտին
միտքը
կը Հրապուրէ
Հա
յ ՛ ՛ ց լեղուին
ղե ղե ց կութեամ
լ։ : Լոյսբ
Ա1րլ–
պբլուն
չողիկ
մըն է սոսկ
, որ կը
նուա
ղի
ՀեաղՀետէ
, եւ օտար
գպրոցին
՚քէ^
մարմբոլն
կայծի
մբ կբ վերածուի
:
Հա
յ
՚ լ ի ր ք ր ա յէե
՚-Ա
քսօսիր
երիտա
-
սաբղ
ի ն , ոբ օտար
Հ եղինա
1^ե բուն
մ օա
կբ վւնտռէ
իր
մ աքին
յաղ ուբգ
տուող
է -
շե բբ
: Հայ
բանաստեղծութիւնը
,
մ ան
-
կութեան
անոյչ
աղօթքին
պէս,
կը
^նշռւի
իր
յիչողութենէն
, եւ օր մըն ալ ի
սպառ
կը
մոռցուի
:
Հայ
ուսուցիշր
Հայերէնի
Հանգէպ
պաշ–
տում
ի մօտեցող
սէր
մր պէտք
է
ներշնշէ
աչակերտին
: Ասոր
Համար
անՀրամ
եշա
է, որ ինքր՝
ուսուցիչը
Հայկաբան
ըլլայ,
ոբպէսղի
ղիտակցի
ղաըէ
գաբ
սերունդ–
ներուն
փոխանցուած
այն դոՀաբներուն
,
որոնք
աղամանղաչող
աստղերու
պէս
կբ
զարղարեն
Հայոց
լեղուի
անՀուն
երկնա
կամարը
Բայց
ի ՞ ն չ
՚Լի^ակ
կը ներկայացնէ
այ
-
ԱՐԱԲԱԿԱՆ
ՆՈՐ ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹԻՒՆԸ
ԱՐպլիոյ
Այւտաքին նախ արայւոն թեան
նախկին րարձրա«տի6ան սյաշտօնեանելւէն
էնթքւնի ՚ՆըթթիՐւկի մէ կ յօ դ ո ւ ա ծ է ն
կը
քաոենք հեաեւեալը :
յ ՚ ր
՚ ս ք ի
եւ Տ՛՛ր՛/ անանի
դաչնակցային
պետութիւն
մ ը կաղմելու
լուբբ
կբ
Հասնի
Արա
րիոյ
Ա էռւտ
թաղաւորին
ղ ք
՚ ր ք
՚ ՚ ր ո
-
չում էն ճիչդ
տարի
մբ վե բ^ : Աբղ արեւ
,
ո՚-՚լի՚լ
մէկ
տարի
եղաւ
որ Աէուտ
թա
-
դա լոր
Եդի՚ղ՚ոոս
- Ա ուրիա
առանցքէն
պա ղե ց ա
լ
եւ ոբոչեց
Հակակչռել
Նասբի
օրէ
օր աճող
աղղեցութիւնր
: Աէուտ
թա–
ղաւորի
բռնած
, այս
ղ ի բ ք ք ՚ ն Համար
տրր–
ուած
պսւաԼ
\ւսո արան
ութ
իւնբ
ա
լն է ր , "Բ
ւլնդ • (յւււսր
ռտնձւլութ
իւննե
ր կբ էլա՛ռա
—
րէր
Տորղանանի
Հիւսէ
քն
թաղաւորին
ղէմ
: Աակայն
, իրականոլթեան
մէ^,
չէբ
ուղեբ
որ Եղիպ՚ոոսի
նաքսաղաՀին
աղդե ~՜
ց ութի
ւ ն ն
III
ի չիւանութիւնր
ծաւա
լին
ա–
րա բական
ամբողշ
աչխարՀին
՚էբայ
:
ք
՚րաքի
եւ Տոբղ
անանի
մ իացում
ր
նոր
թում
բ մր էլբ
Հանղ իսանա
լ
նա քսա
ղաՀ
Նասբի
֊.ամ
արս։ րաէլան
ծ րաղ
իրն է,
բուն
դիմաց–։
կասկածէ
՛քեր
է
, որ իրաքքւ
ու
Ա՛՛րդ
՚ ս ն ՚ ս ն ի
միսւղոլմր
եթէ
ոչ
յղացումն
է– Աէ ւ;ւա թաղաւորի
, բա
յղ ղոնէ
կբ վա
-
յելէ
այս
վերջոյն
Հաւանութիւնւր
։
^
Նասբի
աղդե ցութեան
աճումը
(մ անա
-
ւանղ. Եղիպաոսի
ու Աաբքւոք
միաղամէն
•
սօր
է
ւս յէլսւ
բան
ո ւթ
ի լն ը մեր
դսչրոցնեբուն
մէշ
• Բարե կամ
ս
յուսաէսւտե
լու
չատ
լուրշ
պատճաոներ
ունի
է
Տոռեաես
խառ—
նուածքի
մը արղ
ք ՚ ւ ն ք ը չէ ա
յս
արամ ա
-
դբութիւնր
; Ա
ենք
ա յսօր
՚Լերշի՚ն
վկանե–
ր րն
ենք
ի րաէլանութե
ան մը, ոբ ~,ես։ղէ1՛
—
տէ
ուլբալի
կբ
ղառնայ
:
Ա
Լ ՛լաղ րե լի
անփոլթոլթ
ի լ ն
մ ր էլբ թ
ը–
լի
տիրապետել
մինչեւ
էսկ
ւլրադէտ
ճանչցուած
դրուլներոլն
վրայ
ւ Եսէլ
ի
՜նչ
էլարելի
է յուսալ
նորերէն
, որոնց
անծա
նօթ
է տակաւին
Հայ
ոճին
ղ ե ղե ց էլո
ւթ
ի ւ–
ն ր ։
հ՚րիձ
չարմող
Հիներն
ալ այնքան
մօտ
են
ղերեղմանին,
որ
մ իսւմտութ
իւ^ւ
է
մրւէսւռատ
աչուն
մբ քաւլել
անոնց
ան —
դասաանին
մ է շ ։
Ր ՚ " յ $
պ է ա ք չէ
ղէնքերր
վար
դնել
, որ
քան
ալ
անյոյս
րլլայ
յաղթանակը
:
ք
^ո -
ղռ
^ւնք
, որ
Հա
յ ՛ ՛ ց
լեղուն
դե
ղե ց կա վ առ
վերշա
լո յսով
մ ը
բռնէլի
երբ
ա յնքան
աղ–
ուոբ
ար չալո
յսնե բ ցաթած
են անոր
կա–
մ ա
րնե
բ
ոլՏյ
աա
Կ.
Մե՜ղք
պիտի
ը լ լ ա յ իրապէս
, որ տաս
-
նեակ
տարիներ
ետք
Հայ պատանին
չդտ–
նէ
միտքր
Հարստացնող
այն
լուսեղէն
ղաղանիքբ,
որով
մենք
ճչմարիտ
կեանքը
ստեղծեցինք
:
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
ՕՏԱՐ ԷՋԵՐ
Վ^ճռականռւթեանս
առշեւ
յ**^քե
բ
բ
պռստելով
չաբոլնակեց
ղոռալ
-
Աւելի
լաւ։
Համաղդեստէղ
կը դու
-
չակեմ
թէ սպայ
մ ը ն
ես : Բանի՞
տարեկան
էս
:
Տասնըեօթը
:
-
Ե՛՛՛րբ թեւակոխեցիր
այդ
տարիքբ
:
Այն
օրը, ուր քու
ընկերդ
Լէօբկին
կախաղան
բարձրացաւ
:
|
Զայրոյթը
պբկեց
իբ
դէմքին
ղիծեբը,)
սակայն
ղսպելով
ինքղինքր,
չարունակեց
է
Բսան
օբ է որ
Լէօբկի՛ն
կախաղան
բարձրացաւ
։Ֆ րանսացի
, իմ կողմ
էս
ա
յս
երեկոյ
պիտի
բսես
Լէօբկիին
որ իր մա —
Հէն
ե տ ք
միայն
քսանբմէէլ
օր
ապրեցար
գոլն
։ Հիմա,
բնտբութիւնբ
քեղի
կբ
թո–
դում
, կամ
էբր
կա լանա
լո
ր պիտի
պա
-
Հեմ
քեղ
մինչեւ
իրիկուն
, եւ կամ
պատ
-
ռւոյ
խօսք պէտք
է տաս
ինծի
թէ
արեւա
մուտէն
առաշ
պիտի
ղտնոլիս
Հոս,
տա
—
նելու
Համար
պատղամս
Լէօբկիին
: Ֆը ~
րանսացի՞
ես , ա յնպէ
՞ ս չէ
Գբեթէ
երախտապարտ
էի այն քանի
մը
մամուան
աւլատութեան
Համ
ա ր , որ
կր
շնոբՀուէր
ինծի
նուբբ
անղթոլթեամբ
մր,
ռբուն
նէ^ատակր
"՚֊ՐԻԼ
"Հէ^Լ
^1՛
է
^թէ
"է
ինծի
ղղա
լի
լ^ե
լ տալ
կեանքին
դեղեց
-
կութիւնբ
:
Պատուո
յ խօսք
տուի
իրեն
կաաաբել
ա
յն
ինչ որ կբ ցանկար
է
Հրամայեց
աբձակել
կապերս
եւ բոլո
—
բովին
աւլատ
թողուլ
ղիս :
Նաքս
չբշաղա
յեցա
յ
բանա
կա տե
ղի
ի ն
մ է շ ։ Հակառակ
ոբ ուրախ
տրամադրոլ
—
թեան
մէշ չէի , սակայն
չկրցայ
խնդուքս
ղսպել,
եբր տեսայ
բաղմաթիւ
Աեւամռր—
թերու
ունայնամ՛իտ
սնափառութեամբ
մր
ղղեցած
ղինուորական
Հանդե
բձանքր
:
Անոնցմէ
չատե
բ ր կր քնանա
յին
աբե
-
լուն
տակ
եւ ոմանք
ալ իրենց
ցեղին
յա–
աոլէլ
սնաՀալատռւթեամբ
մր
ղանաղան
Հբումիչ
» քարեր
կր քսէին
իբենց
վէրքե
րուն
վրա
յ
է
Այլեւս
վստաՀ
էի որ մաՀր
կր
սպասէր
ինծի
, ատոր
Համաբ
ալ բուռն
փափաք
մր
ղղացի
մադլցիլ
բարձունքի
մր
վյրայ
,
Հայեացքս
տարածել
չրշակայքին
վրայ
ե լ ^
վերշին
անգամ
մրն ալ տեսնել
այն
վայ—
բերր
ուր անցուցած
է ի իմ աղա
յութեանս
օրերր
Ընդարձակ
դաչաավա
յ ր է ն գուբս
ե լլե
~
լով,
սկսայ
մադլցիլ
առաշքս
ցցուող
ա —
ո աշին
լե բան
կողն
ի վեր
:
Բիչ
վերշբ
բանակատեղին
բոլռբովին
անՀետացած
էր տեսողութենէս
։
Նսաեցայ
վա յբկեան
մ բ : Հաղա
ր չաբա
—
շուք
մտածումներ
իրար
կր
Հբմչակէին
ուղեղիս
մ է շ ։ Կր նմանէի
այն
ճամբոբղին
ի ՛քեր
) քսորթ
աչքով
ղիտուլ
արար
վեՀա–
պետնե
ր բ չատ
լալ
էլր ղ իտ ւսէլ ց Լւն թէ^ Ա
-
րարնէւրուն
մօտ
որքան
յ եծ
է էամարա
-
րաէլան
միութեան
մ՛ր
Հ ոդե բանա
կան
Հր -
մայքր։
Այս րանր
նախադաՀ
Նասր
եւս
ւլ իտէ
, եւ ամ՛է ն առ
ի թ՛՛՛ի
էլր չէ՛ չտէ
Հ ա
-
մա րա րա էլան
մ ի ո ւ թ
ի ւ ն
ւէ ր էլա ւլմ ե լու
ան–
Հ րամ ե չտուիմ
իւնբ
:
Արաբական՛
չատ
մ ր ե բէլիրներոլ
մէշ
մեծ
է թիւր
"՛նոնց
, որոնք
,
ւսբեւմաեան
քաղաքականութեան
ղււրծած
անթիլ
սր -
խ ա լնե
բուն
Հետեւանքով
, (յասրի
մէշ
կր
տեսնեն
արար
աչիսսւբՀր
իսր՚՚ւյէլեան
՛ի
ր–
աանղէն
աղաաելու
քլարող
միւոկ
անձբ
:
Այսպէս
խռրՀուլներու
թիւր
շ՛՛՛ա
մեծ
է
մանաւանդ
Տորղանանի
մէշ,
ուր
ոլսյղես–
տինցի
ւոա րա
՛ւ
ք՛ րնե
ր ր , որոնք
շախշաիսիչ
թ ի լ
մր կբ
կւսղմ
՚է
/ն
, Համողուած
են
թէ
Նասբի
Արա
րւսկան
Հան
րա ււլե տո
ւթ
ի ւն
ր
չատ
աւելի
ղօրաւոր
թումբ
մրն է
իսրա–
յ է լ ի
՛լէմ,
քան՝
Եր՚սք
-
Յ ՚ ՚ ր ՚ լ ա ն ա ն
՛չաչ–֊
նա
էլց ո ւթ ի ւն բ , որովՀետեւ
Ն՚՚՚սր
յա
յաա
րարեց
թէ իր Հ՚սնբասլեաոլթիւնր
սլիաի
ձերր՚՚՚ւլաաէ
աբե
ւմ տեան
ա չ քսա
րՀա
էլւս
լու
թեան
աղգե ցութենէ
ն :
Մ
իւս
կողմէ
, պէ աք
չէ անաեսե
լ
նաեւ
իւո րէ րղ ա քի՚է՛
Օ
՚ լ ն ո ւ թ ի ւ ն
ր , որ աո ատօբէ
ն
խոսէոացուած
է Աուրիա
- Ե՚լի"լտոս
մ ի ֊
ւււթեան
: Եթէ
, ^որէիլ
աքս
տնտեսական
օղնու
թ եան ,
Ն ՚ " " ր
յ՚՚՚շոդք՛
արեւմ
տեան
քա
ալ ւս քա էլա՛ն աղդեցու
թենէն
ձե րբսւղա
-
տելէ
վերշ
, տնտեսապէս
ալ
բարւլաւաճել
Եղ ի
՛՛ւ
՛ո ոս -
ք)
ոլքէիա
մ իութիւնր
,
արա
բ
աչիււսրէի
մէշ
իր
Հ ակաււաէլռրղնք,
րուն
էլացու
թիւնր
րւսւաէլան
կր դմուարւսնայ
%
Մ րցէոէլցոլթեան
արւլ իւնքր
էլա քսում
ււքիաիւ
ունենայ
ուրեմն
այն րանէն
, թէ
Հաէլա
—
ռա1լորղ
կողմ ե րէն
"՞
բ
մէկը
ալելԼւ
ւս ~
ռաաօրէն
ւղիաի
կա րենա
ք կչտացնե
լ Հա
-
սաբաէլ
Արարին
ստամոքսն
ու
սիրտր
Այս
՛ք րց սւէլ ց ութե ւսն մէշ , "րո չ է որ
ք՛–
բաքի
նիլթաէլան
րաբւոդ
էլացութիւնր
մեծ
դեր
պիտի
իսաղա
լ : իրաք
քարիւղի
Հարուստ
Հ անջրեր
ունի
եւ օրէ
օր
աճող
անուեսութիւն
մ ր ։ ԵԼմէ էլարենայ
Տ"("լա—
նանի
անարիւն
երակներուն
մէշ
պատ
-՜
ոււսսաել
իր մեծ
Հարստոլթենէն
նու^ւիսկ
փոքր
բւսմի
^է
մր, էլենսարար
չիճուէքի
ղեր
խաղցած
պիտի
բ/քա
յ Տոբղ
անանի
Հա
-
մար։
Նիւթապէս
ասլաՀով
ւԼիճակի
մր
մ էշ
ղան
ուե
լով
,
նո
յնիսէլ
Տոբղ
անանի
պաղեստինցի
տարտղի
բներր
ալլեւս
՛լ բմ—
ղոՀելոլ
պաաճառ
պիտի
չունենան
:
Շաա
յաւոէլանչական
է ա քն պարաղ
ան ,
ոբ
իրաք
— Տորգանան
գա
չնւսկցու
թ
ի ւ ն
բ
իբաէլանացալ
որպէս
էաէլաղդեցու
թ
ի ւ ն
Ե՛լ ք՚սլաոս
- Ա ուրիա
Հանրապետութեան
կաղմութեան
: Զափաւլանց
ո ւթ
ի ւ ն
է է ՚ է Ր ՚ ՚ Ր
բսել
, թէ
իրաք
տարիներէ
ի վեր
էլուղէր
՝•
իրականացնել
այս
միութիւնր,
բայց
ի^
ղոլր
: կա բե լի է ւսպւսՀ ով^ կե րսլով
րսել
,
թէ
Իրաք
- Տորղանան
մ իութիւնր
էլր
պարտին
նախաղաՀ
Նասր ի :
Երբ
Յ ՚ ՚ ր ղ ՚ ս ն ա ն
Հրաւէր
ստացաւ
քա
-
րելու
Պաղտատի
Ուխտին,
պաղեստինցի
տարաւլիրներբ
պարտաղբեցին
որ
թաղա—
ւոբր
մերմէ
աքդ
Հրաւէբր
եւ ցրոլէ
ի՛րա—
քասէ ր էլառա վար
ութԼււնբ
: ԱւելԼւ
՛ ՛ ւ չ «
^\)՜էէ՝վւն , երբ
1*ււրայէլ
Եղի՚ղաոսի
վրայ^
յա
րձա
էլե ցաւ
,
Իր՚՚՚քԼ՛
էլաո ա վ ա ր ս ւթ Լւ լն
ը
առաշարէլեց
՚իոքր
բանաէլ
մբ
՛ լ ն ե լ Յոբ
-
գանանի
արամադրութեսւն
նեբքեւ՝
երկ—
րԼ՚ն
սւսէմ
ան1ւ
ե ր ր պա չապսէնէյ
լու
Հ ամ աբ
Հ
Ա աէլայն
Լիւ սէ յն
թաղ աւոր
մ է, րմ եց •
"՛յնքան
էլր վաիւնաբ
պաղեստինցի
տարա—
ղիրնեբու
՚քմղ ոՀ ութենէ
ն , որ նո քնիսէլ
Ե—
՛լ ի՚ղաոսի
էլո ւլմ է իր
ւլ ւոՀ ին ղ էմ էլա ւլմ ա —
Լ ե բ ոլ ուած
ղ աւաղ
բութ
եա՚էէ
մ ե բ կա ց ո լ մ էն՛
^
ւէե ոշ , մ երմեց
ի ր աքե
ան
աո աշա
ր էլր
|
Աաէքայն
, անցեալ
Ապրիլին
, Տոբղ անա—|
նի
էա րիտասարղ
թաղաւոբքւ
Հասէլցաւ
, որ
՚
Ն՚սսրի
են
թ ա ր էլո
լի
լ ^ Համ
ապա
տաս
իսան
է
ղաՀաղուր
էլ րլլ"՛
լ՛"–
եւ
նո յնիսէլ
Լւր էլե ան֊
քո
ւի ւոէսնղ ի տաէլ
ղնելու
: Ա իայն
այղ
ա—
աեն
է , որ որոչեց
միանալ
իբաքԼւ
:
Ուրեմն
, արաբական
աչիւարՀն
ալ րամ—
նու.ահ
է երկու
իէումրերու։
Ոչ ոք
էլրնա
ք
նաիւատեսե
լ թէ
" ՛ յ " ՛կ"՛
յք՛"
ր ի՛ն
"՛բ՛ք
ք՚ւն—
քր
ինչ պիտի
րլլ՚սյ
: Մէկ
բան
որոչ
է
սաէլայն
: Նա քսաւլ ս՚Հ
Ն ՚ " " բ
իր ՜ձեռքէն
I, -
կած
բոլոբ
ւքիշողներուի
սլիտի
ա չքսաւո
քւ
Հիւսէ
լն
թաւլաւորր
բեմէն
էէւռաղնէէլ
ե լ
3որ՚լանանն
աչ
մէշւոեղէն
վերցնել
է
Յաճաիւ
էլր/լնած
է ինծի
• Հ<Ե" չեմ
՛լ "ր —
ծեր՛
"՛ււ՝
կր Հաէլաղղեմ^
: Նմանաոլէս
չէ
պաՀ ած
Իբայ>ի
Հանգէսլ
ունեցած
ք՛ր ա
-
տէյլոէթիւնր
: ք՚րաթ
— Յորղա^ւան
ղաչ —
նաէլղա
քին ւղեւոութեան
Հո չաէլում
ր
Հրւս
-
չալի
առիթ
է Նասբի
Համար՝
Հաքլաղղե
—
լու
: կաբելի
է նախաաեսել
, թէ
միշոց
—
ներուն
մէ9 խար
ութ
ի ւ ն
սլիւոի
չդնէ
.
"լի՛–
տի
ա չքսաա
ի
Տ՚՚բդ՚սնանր
վերցնել
մէշ —
տեղէն
, նոյնիսէլ
երէլբին
արեւմտեան
՛քա—
սր իսրա
լ է լեան
ղ րալմ
ան
ենթա
ր էլէ,–լ ո լ
ղ^ւուԼ
:
Ան՚լ ւէ՛" եւ Մ
•
քյ՚ոՀանղնէւրը
, եթէ
էլ ու—
ւլհ՚ն
իրենց
դե րա
էլ չռութ
իւնր
րոլոբուի
Լւն՜
չկորսնցնել
Աիշին
Արեւելքի
մէշ,
պատ
֊
բաստ
սլէտք
է րլլան
երէլար
տարիներ
օղ —
նելու
իրաք
— Յորդանան
Համաղաչ^ակ
—
ղ ութ
է։ ւսն
:
Թ ք Ա Պ I, Տ (I Ի (I՛
Մ Ո ւ յ ՚ կ Ր ՝
...
ՀԱԿԱԹՈԻՐԲ
ս ՛՛լիէ
րի
ՀԱ քավւենի
քսա բե բա յութ ի ւ ն
—
ն ե ր ր
» (էէ ւհոՆրպըոի աը Սքափէն)
էլա -
ւոակեբղութեան
մէշ
թրքու
թեան
՛լէմ
ա
ւ։ ա
լ։ էլ ա էլան մասերր
նկատի
առնուած
են
Լ
Լ
" ՛ յ ս պատ..\ առով
ղիրքր
՛լ ուրս
Հան —
ւ/ււււծ
է րոլոր
։չ.րաղ ա րաննե
րէն
եւ
մանա—
ւանղ
վարմարէսննե
քւէն
:
Կ(՚թ
՜ նաիսա
-
րարութիւնր
այս
աոթիւ
ղեէլոլց
մր
՚լբբ—
էքսւծ է բոլոր
ղ պրոցնեբուն
, էլը գրեն
Պ՚՚լ—
սոյ
թերթեբբ
:
Զ՚որմանալի
է ոբ երեք
ղաբ պէտք
եւլեբ
է
Թ ՚ ՚ ւ ր ք ի ՚ ՚ յ ՝
հանօթանալու
Համար
Ա ո—
լք՚էոէ
՛լ ր՛ս էլան
ութ
եան
. . . Երեւի
միայն
3)առեր
եւ Լօթի
էլաբղ ալով
ղինռվացծ
է
ին՝
մինչեւ
այսօբ
:
որ
անղ ունդին
մէշ դ լոր ելո
լ
վտանդին
առշեւ
՚քերշին
անղամ
ակնարկ
մր կր
նե
տէ
այն դաչտեբուն
վբա
ք որոնցմէ
ան —
ցած
էր ուրաիս
ու ղուաբթ
:
^
Անկասկած
որ անգութ
մաէ
մր կբ ըս–.,
պա սէ ր ինծի
, այլեւս
ոչ մէկ
յ ո յ ս
ունէի
11
կեանքիս
Հորիղոնբ
, որ չաբունակ
կ՝աչ––Հ
իւաւոէի
բնդարձակել
իմ երաղնեբուս
մէշ,
է
իմա
կբ կայանար
միայն
ու միայն
քանի
մ ր
մամ
ուան
մամ անա
կա չրշանի
մը
մ էշ :
ինծի
Համար
այլեւս
ոչ ներկայ
ղոյու—
թքււն
ունէ ր եւ ոչ ալ ապաղա
յ :
կ՝աչխատէ
ի ղեղեցիկ
յիչատակ
մը
մ
ը–
տաբեբել
անցնող
ու գացռւլ
կեանքիս
եր—
շանիկ
օրերէն
։
կր
խռբՀէի
Փիէբոյին
մասին,
իր երի
-
աասաբղութեան
եւ
իր
անմեղութեան
մասին
, ուր սիրտս
բացուած
էբ
տաքուկ
բարեկամ
ութեան
մբ շե րմ ութեան
մէշ
,
սակա
յն երբ
կբ
մ տարե րէ ի իր
ղ ո բծած
դաւաճան,
արաբքը
.Հողիս
կ՝արիլնէբ
։
Գմ բ ա խ ա վիճակէս
դառնացած
,
ա
յ մ մ
կ՝ ան
իծ է ի ապերախտբ
եւ էլամ բաս
տանէի
ւլա
յն՝
իբրեւ
իմ նեբկա
յ վիճակիս
պա
-
աասխանատուն
եւ ա յն Հաստատ
Համ
ո
-
ղումբ
որ
ունէի
իր մաՀ ոլան
մասին
,
բաւական
չէր
մեղմացնելու
ղայբոյթս
ճիչ՚է
ա յ դ պաՀ ուն , ծանօթ
ե րգի
մ ը
ե–
ղանակը
եկաւ
բախել
ականներուս
Ամբո՚լշ
մարմնովս
սարսռացի
երբ
լր -
սեցի
արական
ձայնով
եբղռւած
այգ
եր -
ղ ը ։
Այդ
ձայնր
Փիէբոյի
ձա
յնն
էր :
Յանկարծ
չուն
մ ը վազելով
եկալ^
ք ա ւ
ոա
քեր
ո ւ ս
աա
Կ
, քիասքն
է՛բ
. . .
կբ կարծէի
եբազել։
Վրէմ
խնդրութեան
ղղացռւմր
դի"
իսթանեց
, սակայն
ղաբ
- ՚
մ
ան ՔՐ.
ւնձ
•ւաւ ա
ււ.
յգ
ղդացռւմիս
՚.րր
1
.նղք.
Թ՚սնձր
թաւուտն
ել
Փ՛իէրօն
երեւաց
:
Գէմքր
ուրախ
էր : Բազոլէ^ե
բ ր
գէպէ
ինձ
երկարեց
: Աաբսավւով՝
Հեռու
մնացէ
էբմէն
: Այս
տեսնելով
, գլուխր
ինէլաւ
քլուրծքին
վրա
յ :
^ԴԲ՚^յՐ՝
մրմնշեց
խուլ
ձայնով
մը ,
եղբա՛՛յր
, ըսէ , մոռցա"ր
իսոստումդ
. • •
Բարկութիւնբ
վե րագա
բձուց
ինծի
խօ -»
սելու
կարողութ
իւնս
:
Հբէ՛՛ չ , որոտացի
, դաՀ ի՜ ճ , մօրեւլ
-
բօրս
ս պանն
ի չբ , կր
Համ
արձաէլի՞ս
դէ՛*
եղբա յբ կռչել
• • . Ա ի
մ օտենա
ր
ինծի
• • •
Անղղա
լա րա
ր
կարծես
ուղելռվ
ձե
ոքս
տարի
կողքիս
ւրս
բարճրացնել
Այս
չաբմռւմս
իբ ռւչաղրոլթիւնր
ղր -
բաւեց
նակեց
Տ
ուռուա
ծ չեչտով
մր,
չար
ա ր ո ւ
-
Աչ ՝ ՚դէ՚սԼ՛
չմօտենամ
քեղէ
: Գբմ
-
բախտ
ես
դուն
, կր
ղթամ
քու
վրագ
,
սակայն
գուն,
դուն
չես
զթաբ
ինծի,
Հա
կաոակ
դուն
՚•
որ
ես
աւելի
դմբախտ
եմ
քան
(13 Շաբ.)
ՎԻԲԹՈՐ
ՀԻԻԿՕ
