ն
Ա Ռ
Ա Ջ
աւսնվէ ւասրահ
• . • յ
Հ
"՚բ1լ
չ1լայ
պաւոաս խաՆլւ
"՚֊ւ՚էշ
Աւե
՛լ
վւՆաոել։
իր կեւոն^բՆ ու ւլորհր
լաւււ
՚՚ւոյն
""՛Ր՛՛՛ւ".
(՛յր
կուաաՆ
աաոր : Գաւլավւս՚րա
-
կէ՚/էւերուՆ
Հետ արտասաՀմա՛ն
ւսնւլ
ահ
Հայաստանի
իւո
րՀ րդա յնացում
կն
ետք
,
շրքան
մր մնաց
իւրոպւո։
Այւլ
՚Ա՚ք
";յէ՚ն
՚ււ
՚^քք
Հ՚ւ՚նրահանօթ
ւլ արձտհ
՚ի՚՚րրիհ
է
՛Ր
քերթուահր՝
Նայիր ւււ Անցիր,
"Ր
"՛նի
քաւլաքական
իսորք . կր Հաւատար
, թէ Ե՛
րեւանի
Հ ամ այնավտր
վարշտկարւլ
ր սլի -
տի տտպտլէ
ր ել. Ա ոսկուա
յի
ներկա
յտ
-
3
"՚–ցիչ
՚՚՚երոլն
կ՝սլւլ
,լկ,
իր՜ խօսքր,
որ
մ աՀաիսուճապ
սե րոլնէք
նե
րու նման
պւոՀ
մրն
ալ իրենք
նային Արարատի
հեր
ւլմ–
րէթին
,
ու
անցնին
Այւլպէս
չեղաւ
սակայն
ու
^մւոնւ՚ւկֆի
իր սիրտր
չղ
իմանալով
աքսորի
մորմ
ո -
քին՝
Հա յ րեն
իքր
վւնտո
եղ
՚. Ու֊ ՛լնու ց ե ր
կիր
• կարեւոր
չէ , թէ
այնոլՀետԼւ
սպա. -՝
ոե
՞ց իր երաղին
իրականացման
, թէ
ոչ
I
Համտ
յնա կան
ումին
կր Հաւատար
Ջա—
րենց , րոցտվաո
իր
Հողին
ալ
կարմիր
Նալիրիին
Հետ
ուլքակՀղ
րնելուի անոր,
չատ
չաէ՚ցահ
յուսւսիսար
րլլալու
Համար
անկէ : Տակաւին
պատանի՝
իրրեւ
կամա–
լոր
նետ ոլե ղալ պատե րաւլմ ի
ղ ւս շտ ր , մր–
տալ
ա՚>եղ մարտերու
մէք
ու
երկնեց
,
« ՜իանթկական
(Լո
ուսպել՚^ր
: Յաւիտենա
-
կան
մակրնթացոլթեան
եւ
տեղուտուու
-
թեան
ով
կիան
մր՝ իր
Հողին : Պ՛"
1քարի
ու
ղ աղու ւիա
րի
բոցերէն
լա՚իլիղուսղ
խաււնարան
մր իր
սիրտր
Ալք"
լի
աղդե ցւււթ եամբ
կր
ղ տնէ ր
իբ
իւ
ւււղ ա ւլ ո լ
թի
ւնբ ,
որ
տարբեր
էբ
իսա
-
Հ ակե
անի
խա ւլսւ ղու թենկ ն
կ՝եբղ կ ր
կի
նր
իբ
բաոձրուն
եւ
կշռոյթին
մկ
9
ղնե–
լով աաբբեբ
շունչ
.
կապււյտր հոցու աղօթքն է, քոյր
յ
կապոյտր -— թախիծ •
Կապոյտր - կարօտ թափանցիկ , լքաքոՆր ,
Ու յստակ , ու ջինջ :
Ո՜ւ բ կ Ջարենցբ՝
խելա՚լարուահ
ամ
-
բոիսներոլ
եւ ոաւլմերթի
շեւիէւբւսՀար
,
Նայիբիի
բ՚քրւ՚սւո
ու
արի
"էր՚"Ր
՚քհ
"ւ1՚՜
կարմիր
ապաղուն
քալող
կարմ ի՛ր
սրսւե
ր՛"
խաոնուլ
Ջտբենցր
: Ո
՜ւր
նաեւ
իլ՛
1. ԲՐ
՚՚ն՚լէ
» սիրտր արիւնաքամ
րայց
աււ–
նական
Հայրենիքին
սրտին
Հետ
սւշխաբՀ–
ներու
աոքեւ
բանալով
անոնց
սւնկրկնելի
մեծ
ւււթիւնր
պյստ
՛լ ւսմ ւււլ Հսկա յատ
իսլ
րա—
նւսստեւլհ
ր
՚,
Եւ
էնք
ալ տապալեցաւ
, Հսկայի
նման,
իբ փաոսւրանահ
ամրոիսներուն
ոտքերուն
աակ,
յուսա՜^ատահ
անոնց
երթէն,
ւլի —
տսւ՚կցօբէն
,
տրտմօրէն
Ղ՝ա ՛լա
ւիա
րնե բուի իրարմ է տաբբե
ր , Ի–
ււաՀակեան
եւ Զարենց
ւլիրար ղտան
Հայ
րենիքի
ղաւլաւիարին
չ"ւրք
եւ
միաիսառ—
նե
ցին
իրենց
րմ
բռնումներր
: Ղ՛աբձեալ
,
տւււ րբե
ր
եւլանա կնե բով ;
իսաՀակեան
մեղմօրկն
բսալ
իր
րսելիքբ,
նայի՛ր
ՈԼ
անցիր,
ու ապրեցաւ
իբ
չսիրահ
մ արղ
՛՛ց
Հետէ Ջարենց
ամպրոպի
նման դոոաց
եէ^^
Հւսմւոքնական
ղաղավէարնեբուն
ղատար
— լ ՛
կու
թիւնր
շպբտեց
կարմիր
կոմ իսա
րնե
բու
•
քթին
ու մոութին՝
սպաննուելսվ
իր սե– -.
բահ
մ աբղոց
կուլմ է :
քք
կկր
կեանքր
իր
ւլաւլափա
բնե
րկ
ն աւ ե–
ւէ հւ՛
"1
'րԿր
^
՚^ ւ՚՚-՚՚Ր
էբ
տեոակկ
տնե
բուն
յաւլթանակր
կբ
նախրնտրկ
ր , Հոգ չէ
թէ
կեանքն
ալ ՚իրայ
տալո՚Լ
:
-
էիողովու
ր՚լին
ու Հայրենիքին
յաւեբ
-
մութեան
կր
Հաւատար
Զարենց
Հ
Եւ
է^նչ
գուղաւլիպութիւն
.
մեո. -
նելէ աոաք Ա. իսաՀակեան
վերքին
ան -
ւլամ
ղրիչ
չ
՛որմեց
Եղիչէ
Ջարենցի
մա
սին . . . :
ԱՐՄԵՊԻԼ
ԻԱԱՀԱԿԵԱՆԻ
ԳՈՐԾԵՐԸ՝
ՌՈՒՄԱՆԵՐԼ՚Ն
Ե Ն 8 Ի Հ ե Տ
Վ-ԵՆԵՏԻԿՈհՍ՜
էսՄՐ
—
Ինչպէս ղրած էինք, Հայաս
տանի մէջ տօնուեցաւ Եղիշէ Չարենցի
ծննղեան վաթսանամեակր : Այս աոիթով
րերրեյդւ բացաոիկ
րիւեր
նուիրեցին
լքեծանուն բանաստեղծին։ ԳրողներուՄի–
ութեան պաշտօնաթերթին մէջ Ա– իսա -
հակեան գրած է յետաղայ տու|երր՛ Չա -
րենցի մասին • ապահովաբար՝
ւ|երջին
ղրութիւնր :
Մեձ ատա
ղան
ղ բանա
սՍւ
եղհ
Ե՚լիչկ
Ջ"՛–
րեն
ցին
աւլ ու քին
ւսնւլ ւսմ տեսայ
*Լենետի–
կում,
1024
թուականին։
Կարենցբ
՚^կել
էբ
Հա յաստանից
Եւրոպա
ՇանապարՀոբ
-
դելոլ
: ինձ մօտ եկաւ
նա
Հռււմից : Ա -
"աքին
տպաւորութիւնր
, որ ստաղայ
նր—
բանից , փայլուն
չէր
տ
վտիտ
մարմին
,
կւււբճաՀւսսակ
, րա
լց իսոՀական
, իւե
լացի
ւ՛ւ չքե րաի : Անաց
մ ի ամ բողք ա՛ք իս
վենե–
տիկում
, եւ մենք
չատ
եւ չատ
խորին
կեբպաի
բարեկտմացսւնք
Հ
Աւքբուլք
^ՐՐ
միասին
էինք
յ
Առաւօտ
բ կանուխ
դսւլիս
էր
Հիւբանււցից
, մնում
էր
մինչեւ
"՚-Լ
՛՛իչեր
մեր տանր
է
թ՚ա՚իւսռոլմ
կինք Հրս՛—
չս՚լի
՚Լենետիկում՝
քրանղքներով,
կոն —
տոլներաի
, գնում
էինք հովափ,
յեաոյ
գնում
էինք
Մ իսիթարեանների
վանքբ
Ոուբբ
Ղ,աղաբ
խօս ւււմ կ ինք ան՛ի ե րք ամ էն
Հարցե
լ՛ի
յ
մաոին
ղիտութեան
, ղրականութեան
, ՚.
յեղա՚իոխութեան
, բոլոբ
այն մեհ խն՚լիր–
\
ների,
որ կան,
եւ փոքբ
խնղիրների
նա––,
եւ
,ոբ
յոլղոլ
մ են մարւլ կանց
:
վ^ենետիկի
Հ ա ս ա ր ւս կո ւթ ի ւն բ իլւ պա
-՜:
րապ
մաէքերր
անց է կացնում
աշիւարՀի
մկք
ամ՚ենաղեղեցիկ
Հրապարակի՝
Աուրբ
Մաբկոսի
Հրապարակէ
վբայ։
Մի
Կ
՚՚՚Լ՚^Բ.
Ա՚ււրր
Մաբկոսի
սքանչելի
տաճարն
կ ,
միւս
երեք
կողմ ե րբ
թ անղ ա րանն ե րն
են ,
ս րճա բաննե
լւ
բոլորն
է լ
մ ա րմ ա րա կե ր տ
պալատներ
յ
Ե ՛լէ չկի
Հետ
է լ մենք անց —
կաղնւ՚ւմ
կինք Աուրր
Մաբկոսի
Հրասլա
-
ր^լկի
ղանաւլան
ս րճա րտննե
բ ում
:
Աուրբ
ւԼարկււււի Հբապարակբ
լեցուն
էբ ւսւլալ
֊
նիներււվ
^ որ կոչւում
են սուրբ
Աարկոսի
ոււլաւնիներ
, Հաղարաւոր
, տասնեակ
Հա—
պարաւոր,
եւ կառա՚իա
բութ իւն՛
ր 1լերակ —
րոլմ
է նրանց : Հրապարակում
հս՚խ՚ււմ
են
Հունսւեր
, սիսեոներ,
կերակրելու
Հա—
մար
ա՚լաւնիներին
ւ ՝ Հասարակոլթիւնր
,
մ անալանգ
տուր իստա կան Հասարակու
-
թ իւնբ , չա բունւակ
նկա րւում
է ՝ ա՛էե
րում
ս էսե սներ
բռնահ
:
Աղ ալն
էնե
րր
դա
լիս
նստում
են կբղա՚էա բե լւ՛ւ Համար
ե՛լ ու —
սերի
վրայ , ե՛լ
՛լ լիսա ր կնե բ է վրայ :
ԱՀա
ես ու Ջարենցն
է լ
ն կաբո
լեց
էնք
սուրբ
Մ ւ"ր կ՛՛սի
Հ րապա բակի
՛իր՛ս յ՝
աղաւնինե–
րի Հետ
միասին։
Զարենցր բախտաւոր
ե~
՛լաւ, ոբ նրա վրայ
նստեցին
երեք -
չոր"
ս՚ղաւնւի , ի"կ իմ ձեոքբ
մնաց գատաբկ
:
Ջարենց
ր
խոՀ ուէ՛ , ղարղացահ
,
մեհ
էրուտիցիա
լի տկբ
անձնա
լո ր ո ւ թ ի ւն
էբ
ւււնՀանղիւ՚տ
բնաւորութիւն
, րմբոստ
ե լ
եո ւ՛ւն : Րոլոր
"՛ղ՛լ ե րի
ղ բա կանո
ւթ
ի ւննե–
բբ ղիաէր , լաւ ճանաչում
էբ եւ մեհ
ճա–
չակի
տէր
էր : Արղէն
ես նրան ճանա
չում
էի նախքան
նրա
Հե՛ռ հանօթանտլր
:
Ե"
կո. րւլ սւցել
էի
( վենետիկի
՚էանքբ
ստա
-
ԵՐԿՈԻ ՔԵՐԹՈԻԱԾ
Վտարուած եմ ես
Հայբենի երկրից ,
Մի անյայտ ուղի
Լուռ տանում
է
ինձ :
Ո՞ւթ եմ ղնում ես ,
Ո՞ւր պիտի հանղչիմ ,
Ո^ր պիտի լինի
Կայօւնրս վերջին :
՚ Ձիւնն եկաւ ծածկեց
Ուղի ու կածան ,
ՈրոՑց սիրել եմ ,
ինձ օտար դարձան :
Ա՜խ , չար բախտիս դէմ
իմ խաւար հեռւում
Մի աղօտ նրագ
Արդեօք չի" վառւում :
Վայում է քամին,
եւիսսւ բուք է հիմի ,
Թող իմ թշնամին
Անտուն չլինի • • • :
X
Հայրենի գետի ցմրուխտ ավւերին
Մեր հին տնակն է կքել մենաւոր •
Ա՛՛խ , ես եեոաւոր նանապարհնեբին
՛Ր՛այ լում եմ հիմա մենակ ու մոլոր։
Շաչում է ահեղ՝ իմ գլխի վրայ
Աշնան ցուրտ քամին այս մութ ղիշերին,
Վառւո՞ւմ է արդեօք օնախս հիմա
Հայբենի ղետի ղմլւուխտ աւիերին • • •
Ա– ԻՍԱՀԱԿԵԱՆ
նում էբ Հայկական
ամէն
մէ Հբատարս՛
-
կութ
իլն , ուր է լ որ լինի)
Ջարենցի
երկ–
Հատռբեակր
, ոբ տպուահ
էր
Մ ոսկուա
-
յում
22
թուականին
: ինձ վրայ
մեհ տբ—
՚ղւսւոլւութիւն
թ ոգեցին
նրա
Հ՚Իանթէա
-
կան
Առասսլելր»
եւ ^Տաղաբանֆր
,
լիրի–
էլական
մի չարք բանասաե
ղհ ութ
իւննե
բ ,.
մանաւանգ
նրա Հայրենասիրական
բա —
նաստեղհոլթիւնր
մեհ խորքով
, «Ես
էմ
անուշ
Հայաստանի»ն
: ինձ Համսւր
, ա—
ոունց չափաղանղութեուն
, բռլորւ՚վին
օ —
բէեկտ^՚ւ
կերպով
էլասեմ
, որ Հ"՚յ տա —
ոԼբով,
Հայ բառեբով
ւոյղպիսի
բանաս —
ւոե՚լհութիւն
չ ի ղբուահ
Հ ա յբենա՚՚իրու
—
թեան
տեսակիտի՚լ
: Գա
եղակի , աննա —
խբնթաց
բան է ։ Նոյնիսկ
կարելի
է ասել,
որ եւրա՚լակտն,
ՀամաշիսաբՀ
ային
ղրա —
կսւնութեան
Հա յրենտսիրական
մս՚նրի
րսւնա ստե
ւլհ ութիւնւնե
ր ա յ՚լ՚ղիսի
^ ՚ " փ " ՚ Լ .
ա լղսլիսի
լնգաբձակ
էսորքով
ղբուահ
բան
գոնէ ես չեմ
յ է չում
յ
Պէաք է ասեմ , որ Զարենցր
Հոկտեմ
—
բերեան
սոցէալէստւսկան
էպոխայի
Լլլա–
ր"ւ շրքան
) տմ ենամ
եհ բանաստե
ղհն է
Հ՛ո
յ
ւլրականութեան
մէք ե լ նա բա ւլմ՛ա կ ո ւլմ ա—
նի կերպով
ա՚լգեց
Հայ
ղրականութեան
ւիրա լ , մ անալանգ
ոիթմ
ի , լեղուի
, տա —
՚լաչ՚սփութեան
, պոետիկայի
կողմից
ւ
Եղիչէ
Ջարենցի
կս ր "լսա
ր
յաւիտեան
ուլբալի
է , եւ եթէ
նա "՛լք մնար ,
գեռ
ինչե՜ր կարոգ
էբ տալ։
Տամենայն
գէպս
նա ինչ որ տուեց , ՛լա մի անմաՀ
կոթալ
է Հայ գրականութեան
մէք :
Տաբ՚լանք
նրա
յի չա աա
կին
:
ԱԻԵՏԻ՚Ր
ԻԱԱՀԱԿԵԱՆ
Ա Ւ Ե Տ Ի Ք
Ի Ս Ա 1 Ա Կ Ե Ա Ն Ի
Ս ՚ Ա ձ Ը
Ռում տնական պետական
Հ բատու բակ
-
չութիւնր
լ՛՛յս
րնհա
յահ
կ Աւետիք
իսա–
Հ ակե անի բանասաե՚լհութիւննե
բու
ժ ալ"–
ված
ւ՛ւն :
Ժ ո՛ւ՛՛՛ի "՛հուէն
կցուած
կ լ՚նղարձակ
նա–
իսաբան
մ լ՛ , ւ՛ւբ կբ
տ բ ՚ ւ լ ի
ր՛սն ա ս տ ե ՛լհ
ին
կենսա՚լ
բութ իւնր եւ ղոլ՚հէն
քնն՚որկոլմբէ
թ՝՛" ւ՛՛լմ անութ իւննե
րլ՛ ո ու՛՛ե րէն է կա -֊
սւար՚սհեն
մամանակակի^
ռոլմէն
բա
-
նաստե՚լհնեբ
: Գէրքէն ապաքանակր՝
3110
օրին ՛սկ
յ
:
ԱԻԼՎԱ
ԿԱՊՈԻՏԻԿԵԱՆԻ
ԽՕԱ-ՐԸ
• Երեւանի
ձա յնասփիլռէն
Ա ի լ՛իա
կապսւ–
• էոիկեան յատկապէս
բսալ՛
Գէաէէնք
Տ
թէ իսաՀակեան
82
տարեկան
է, դիտէ–
• Է^՚Ք
ք^է էր
ֆի՚լիք՛" կանբ
էէեբքերս
բ՛"
-
• լական
քա յքա
յւււտհ
կր , մ՚ոնաւտն՚չ
ա
չ–
X խարՀա՚յրիլ
Հու յւււ թ եան
ուհացմ ան
Հո -
; ղերով
: Րայց
չէինք սպասե
բ
այսպիսէ
• յ՚ոնկալ՚ծ
ական
մաՀուան
մլւ
յ
•
Երկկ
իր մաՀճակալբ
անկո՚լին
էր , ՚ս–՜
; իմոոր
"՛թոռ
, ւլրւսսեւլանբ՝
ղրաոե՚լան
,
յ
իսկ
՛ս յսօր
ս՛ ք՛լ
Բ" Է՛՛ՐՐ
թ՛՛՛ն
ւլ ա բանա
լին
• իրեր
են արգէն
եւ
յոյմ
թանկաղին
•
I
Ն՛"
Հս՚նւլոլցեալ
կ այմմ,
լիակուեբ
են
; նրա խորաթափանց
"՚չքերր
, որոնք
տե–֊
• սեր
են Պ՚ւօչեանր
, խբիմեանբ
, Աիս՛
-
Տ
մս՚նթօն
,
կւ՛՛քի՚ոսւսբ
,
վ^արււլմանր
,
• եւս՛ յլէ՛ :
ի ս
Ա
՛Հ ա քլե " ՛ ն
մ աբւլ
ու բանաք*–
Տ տեւլհ
չէբ
միայն
։ իսաՀաքլեան
էքմիա–
: հին էբ՝
էքմէահինի
կողքին,
Աեւանն
էլւ՝
\ Աեւանի
ափին,
՚էեբքս՚սլէս
նա մի
ամրուլք
• մողոէիուր՚լի
մալ՚մնացուէէն
էր :
իսւոՀսւկ–
Տ
եան
յ՚՚յս
Կբ, Հաւատ
էր եւ Հաւատամք
է
ԳԷՈՐԳ
ԷՄԻՆԻ
խՕԱ-ՐԸ
Մ եոտւ Աւետիք
իսաՀակեան
, Հայ
ւլ ր–
րաքլանոլթեան
քլենդւոնի
քլամ ոլրքր
:
Ան
մեռնում
է այնպկս
, ինչպէս
վարդի
քլո -
կոնն է մեռնում
;
Այղ պկս
չէ իր
՛լ լ՛ա/լան
մաՀր
։
կենդանի անմահր :
Այղպէս
էէնք կո -
չում
նրան
: Այ՛լ
նչանակում
էր , ոբ նա
իր կենդանութեան
օրօք աբղէն
անմաՀա֊
Ց
^ւ
Կ՛–
Հա լ մուլո վո ւբ՛լ ի ՛թ՛ր քին
մի
ւլ արի
պատմութիւնն
էր նա , որ տեսել
էր
եւ
րամնել
իր մո՚լովր՚լի
յոյ՛լերն
ու ցալեբր
,
երդն
ու հիհազր
, ոբոնց եբգէ^
կ
եւլել
իր
ամ բււ ւլք կեանքում
: Տեսաւ
ու
եբւլեց
մ աբգու տառապանքր
է
Այն՝ ինչ որ ուրիչների
մօտ
մաՀ
կ
քլոչււււմ , ի սաՀ աէլե անի
մօտ
կր նչանա
էլկ
անմաՀ անա
լ :
Վարպետին։
Այսպկս
կին նամակ
գր–
րում
եւ ղիմում
իսաՀակեանէն
,
բոլոբ
Հայերր
I
Նրանք ասուլք են, որ դու անցել,
Ու հնացել ես, ու հեոացել
, ՝
Որ լքել են քեղ ու մոռացել
Օրերում այս խենթ ու դարձ դարձիկ ,
Րտյց տե՛ս — կանչում է ահա մի ձեռ
Ե
Լ
մի սիրտ, որ քեց սիրում է դեռ ,
— Վերադարձի՛ր, օ, վերադարձի՛ր • • •
— Վերադարձի՛ր , օ , մենք քեղ կտանք
Թէ՛ սէր, թէ հուրեր, թէ խնդութիւն,
ինչպէս սիրած մի թափառական
Դու կրկի՛ն , կրկի՛ն կը մտնես տուն . ..
Կր ղղուի դէմքիդ քամի մի ցով ,
Օրերի շունչը , արդէն հնչե՜ղ ,
Կր լցնի հողիդ անհուն յոյղով —
Ու նո՜բ , նո՜ր երղեր կ ը ներշնչէ • - •
— Վերադարձի՛ր , օ , վերադարձիր • • •
— Այն նանապաբհսվ, որով մի օր
Անցար սրտաբեկ ու ղնացիր
Անցան թափօրներ արեւաւոր
Ու նոր րիւրաւոր դռներ բացին • • •
Այն երկրում, ուր դու մի օր լացիր
Ու մռրմոքացիր այն սեւ բոցում —
Ահա ղարուններ արեւածին
Ու շռինդ, ու վաոք, ու կառուցում ...
— Վերադարձի՛ր , օ , վերադարձի՛ր • • . ;
1928
ԵՂԻՇԷ ՉԱՐԵՆՏ
ծ–
ՋԱՐԵՆՑԻ
ԵՐԿԵՐՈԻՆ
ՀՐԱՏԱՐԱԿՈԻԹԻՒՆԸ
Հայաստանի
Գբուլներու
Միութեան
պաչտօնաթերթր
կբ
Հտղւ՚բգկ
, թկ պե
-
տական գբագա
րանին
մ կք պաՀ ուտհ
են
Ջարենցի
ս տեղհաղոբհ
ութի ւննե բր
, ո -
րոնք
լոյս տեսահ
են պա
ր բե րականնե
բու
մկք
էւ առանձին
ղէբքեբով
։%Անձեոնմխե
լի ֆոնտդին
մկք
քլր
ղտնոլէն
1912էն
Թիֆլէսէ
«Պ ՛՛՛աանի՝;^ տա
րե՛լի
րքր
, ուր
Ե՜
ւլիչկ
Ա ոգոմ ոնեան
ստո րադր
ութեամբ
տսլսւահ
կ բանաստե
՚լհին
%.տխրագալոլկ
ա՚լքէլան
» անվերնագիր
փոքրիկ
քեր ՝՜
թուահր
: Այնտեղ
կր գանուին՛
նաեւ1ՏՌՃ^
ին
Ր՝էֆ
լէս
ի մէք
Հ բատա րա կուահ
«Կա
-
ւգուտա չեա
ք Հա յրենիք»
բ՚սնաստեգհու
-
թիւնր,
19Ոին
Մոսէլուայի
մէք
Հրատա֊
րաէլուահ
« \ք իահան»
քե րթ ուահնե
բու
ղԲՔ
՚՚քկր
ե լ « Աո՚էա»
բան՚սստէւգհ
ւ ՚ ւ թ է ւ –
նր,
որ ղբուահ
է \ք
)1Տին ։
ւաշին
Մոսէլուայի
մէք
Հրատարակ
-
ուահ
բանասաեղհութիւննել՛ու
երկու
Հա–
տոբնեբբ
, որոնք անւլտանելէ
գաբձահ
են ;
Աքս բոլորէն
ղատ,
խնամքով
կր
սլաՀուէն
նաեւ տարբեր
մամանաէլնեբու
ե լ
երկէբ–
ներու
մէք
Հ րատա րաէլուահ
Ջա
բենցէ
ւլո րհե
ր ր :
ԵXԻէ^է
ՋԱՐԵՆՑԻ
ՇՕ-ԱՄԵԱԿԸ
ԵՐԵՒԱՆԻ
ՄԷՋ
Վերքին
թ՚լթտբեբով
ստացոլահ
«Գրա—յ
էլան Բ՚երթ»էն
քլր քաղենք
Հետեւեալ
տե
-
գե էլութ իւնն երր՝ Ջարենցի
էձՕամ եաքլի
տօ—
նակատաբութեան
մասին :
Հա յֆիլարմ
սնիա յէ մեհ գաՀ լիճր լեց -
ուահ
էբ Հանգիստ
կաննե բուի ։Րեմ
ին իս՛՛բ—
քր
թաբմ
հաւլիէլեերաի
չրքապատոլահ
,
գրո
ւահ
էր Զարենցէ
մեհաղէբ
նկարր
:
Նէ՚րքլայ
էէն սլետական
եւ ղբական
գէմ–
քեր
։ Հանգէսին
բացումր
կատաբահ
է
Մս՚ր՚լաբեան
Հ Ե • Ջարենցի
էլրաէլան
՛լոր–
հունկոլթեան
մասին
ւլեէլուցահ
է
Գրո՚լ–
ներու
Ա իութեան
քաբտոււլաբ՝
Ե՛լ ՛Թոփ–
չեան : Խօսք
առ՚սհ
է ն՚սեւ
հէ • Մ
իութեան
Գբ՚ււ^ե
բու
քԼնէլեբւսքլց"ւթէ։ան
ներէլտ
յա
-
ցուցի՛չբ
: Ուկլ՚անէացէ
՚լր՚՚՚լ
Ատելմախ
Ջարէւնցի
մ աս էն իսօսե լս՛ի , սե ղանին
՛իրա յ
գրահ
է Հա յ մեհ բանաստեգհէն
քեր
-
թո լածներ
ու
ուկ րանե րէն
Հ բատա րակու
-
է^է՚-նբ
I
Ներէլայ
եւլահ
սւ է՚օսք առահ
են
նաեւ
՚լանագան
երէլէբնեբու
նեբէլա
յացուցէչնե–
րբ , բ՛ւ լորն ալ "լանհացնե
լո՚ի Ե ՛լի՛ չէ
Ջա–
րենցի
ստեղհաղ
ո լւհ ո ւթ
իւն
ր :
ԱյնոլՀետեւ
սէլսահ
է ՚ոօնա էլատա բու
-
թեսւն
։լեղալւ
"ւ1տստաէլան
բամխնր։
Ե ՛էէ չէ
Ջ՚սբենցի
կաւ՚լ՚նեբբ
աբտասանուահ
են ,
խոր
յւ՚ւղսւմ
ի
մ ատնե լաք նեբկանեբբ
:
ինչսլկս
խսբՀբդային
մամ՚ււլին,
այն -
պէ"
ալ ա յս Հանդ իսութեան
լնթացքէն
,
ոչ
մէէլ խօս ք ե՛լահ
է տա ղանղա
ւսր
, այլ
ա՛ս րա բախտ բանաստեգհ
էն մաՀուան
մա
սին
I
ք
Fonds A.R.A.M
