քքբեւա՚նի
իՆքնակոչ
Ասւրէէաբ՝
Հասս/%
յցանը
՚ոենգաւչին
ւզաաբասսէութեան
՚^^է.
էր , գ/՚՚մադրսյւ-եչոլ.
Համաբ
ոու֊սակոէՆ
–աբ.
շաւբ։
Բաշա-քեբոլմ էբ էբ
ղյէՆոլոբնեբիՆ
մեոՆել
պաբիսսրէհբի
վր՛"յ
1 Ր՚"43
՚"նձնա–
յռոյբ
չչինեչ
, ոգեկոչեչով
1808
թ • իր
յ"՚ղ–
թանակբ
քիուսնեբի գէմ
Երեւանի սչա -
րիսւգնեբի աակ– Մինչգեռ. Պասկեւիչբ
վո–
իւանակ
•աբչաւելու
Երեւանի
վբայ
, ծրա~
Գր-եց նախ գրաւել
Մարգարաբաաի
բեր -
ղ^,
ապա՚Հովել
իր թիկունքր,
ապա
յար–
ձակուել
Երեւանի
վրայ :
1827^
Աեպաեմբեր
1 դ ուչ երեկո
յեան,
երբ
թանձր
խաւաբր
պաաել էբ չրշապա–
<աւր, մեո։ելային
լռութեան
մէ^,
Պասկեւի
չի գնգերր
, թնդանօթն
ե բով
մ իասին
, ղօ -
րավաբ
կրասովսկիյի
Հրամ անա տա ր ո լ -
թեամբ
պաչարեցէն
Մա րգա
րա բատի
բեբ–
ԳՐ,
որ կանղնւաձ– էր րս՚ղ
Ղ՚"Լ՚՚՚է
՚^էէ՝ ՝՝"՜
գէ էամրակուււ պարիսպներով,
չր2ապաա -
Ուած ծառախիտ
սլաբտէղնեբով
եւ այղի -
ներով
%
Մ եպաեմբեր
\օի առաւօտեան
ոկսուեւյ
րերղի
էւմրակոծութիւնր
-
Պարսիկնեբ\ր
պատասխանելին
նո յնպիսի
սաստկոլ
–~֊
թեամբ ;
•Հքեպտեմրեբ
ւ&ի առաւօտեան
–^ասան
ռուսական
ծանր
թնղանօթնե
բ բ
,
որոնք
տեղաւոբուեցին
այգինեբի
մէ^,
պ՚/ւրիսպ–
նեբից ոչ Հեռու
, իսկ Սեպտեմբեր
18/՛
Լուսաբացին
, որոտացին
այնպիսի
սաստ–
կութեամր
, որ առածին
Համաէլարկերից
սառսռացին
ՊաբսիկՆե
րբ ել ինքն 1՚"կ
Հաաան
յէ/ան\բ , որ ՚ւիչեր"վ
կ՚"Ր"Գ՚"ցել
էր
րեբգ
մս^էել եւ Հբամանատարութիւնբ
րս՛
աոանձնել
%
Ծանր էբ Պաբսիկնեբի
վիճակբ,
երկինք
եւ
երկիր
գղբգում
էր Հրանօթների
կրա~
կից , օգբ յագեցած
էր փռչոլ եւ վառօգի
Հ՛ոտով
,
խորտակւում
էին պարիսպներր ,
իսկ բերգի
նեբսն
եղած
բաղմ
ութիւնր
ապրում էր ողբերդական
մ-ամեբ ;
թ՚նգանօթ՚ամ
արտբ
է
արու
նաե ուԼ
ռաւ
Աեպտեմբեբ
19^
ամբողշ
օբր
նո
յնպիսի
սաստկոլթեամբ
, պարիսսխերի
փլաաակ -
ների
տ՚աւկ թաղելով
Պաբսից
թնղանօթ -
ներն ու թնղանօթաձիդ^երր
, խլեչ՚՚վ
նա
եւ
բաւլմ՛ աթիլ
զոՀեր խաղաղ
ագգաբնակ–
չութիւնից
, ոբոնք
մ եծ
մ ասաւէ ր
՚ Հ ՚ " յ ե բ
էին :
Հաստն
քցանր ւաեսնելով, որ այլեւս
ւան–
կարող է ղիմաղբե
լ,
նոյն
օրբ երեկո
յեան
մամբ
^թն , պաբղեց
սպի աակ
՚1Ր°չ՚"կր
րեբգի
գլվսին
, խնղրե լով
եոօբեայ
գինա -
գաղաբ եւ աբտօնոլ
թի,ն
ղէնքր
ձեռին
Հե–
ււանալոլ
րերգից
։ Պասկեւիչի
սլաաասխան
եղաւ,
24
մամուայ
լ-նթացքում
յանձնուել
առյսնց
պայմանի եւ սաստկացբեց
կրակր։
Քւչ
երեկո յեան , արկածով
,
ռուսական
թնգանօթի
մէկ ռումբ
լ^կնոլմ է
իրենց
վառ.օգի պաՀեստի
վրա
յ : ԱՀաււոր
պա
յ -
թիւն\ր
չփոթ եւ իբաբանցոլմ
է
ստեղծում
րսէեակոլմ
, Հասան
քՕանր օղաւում է
՚ա՚ռի–
թից եէ ղիչերային
մթութեան
մէԼ, իր
բանակի
մնացոբէ^եերի
Հետ վւախչոլյք
է
գէպի
Երեւ֊ան ; հերգում
էրտնոլած
.Հ՚ա՚յե–
րբ ա^եմիշապէս
լ"ւր են աալի^
քիոլսերին
Աարդարի
էիախուստի
մասին,
քիուսերբ
Հազիւ
ուչքի
Լ կած աՀաղանգ են Հնչե -
ցնում ու սկսւոլմ են ղիչերային
խալարի
մէշ
Հետապնգել
Պաբսից
բա՛նակին ել ան՛
խնա\յ կոաորել,
բայց Պարսիկնեբր
քաշա՜
ծանօթ
էոեէլին , մեծ մասամբ
կարողանում
են
ճողոպրել
ել մտնել
Երեւանի
րեբզղլ :
Սեպտեմբեր
20ի առաւօտեան
Պասկեւի–
էԼ Ւր ՚1Ժ""՚"Ր
ումերով
մանում է
բերղ,
աղաա–ս,լբում է բաղմաթիւ
ռուս
ւլերինեբ
եւ
խաղՍՀղ
աղզարնակչոլթիէնբ
այգ գբ -
մոխից
, ինչպկս
նաեւ
ձեոք է բերում
մեծ
քտնա կո
I ,թ ե տւք բ ռաղմ ամ թե րք ւ։լ պաչաբ
լքուած
Պ՛աբսիկնեբի
կոզմից
Պասկեւի*ն
այլեւս
ղաւլար
չունէր ,
պէտք էբ չտտպել
զրալելու
Երեւան\ր
Սեպաեմբե
ր շ՚Հին նա իր բանակով աբ
ղէն
էշմիածնում
էր իոկ յաշորղ
օրր Եբ^–
ււանի սլաէոերի տակ , Հբազդանի
ավւին :
Ղ՚ասաւորեց
իբ րանա\կր , տեզս՚լսբեց
իր
թնղէէձեօթներբ
եւ Սեպտեմբեր
26/՛
ա -
ռաւօ՚տեան
սկսեց
ռմբակոծել
Երեւանբ -
Օրէ
օր աւելվւ
ստստկացնելոէի^
կբակր ,
(հուս բանակր
յամրաքա՚լլ
մօաենում
էր
Երեւանի
բերգի
պարիսպն
երին
Ս եպտեմբեր
^Տին Պասկեւի
չր
արձակեց
իբ
ամենաՀրէ
չա
յին
Հ բամ՚անր , Առա
շին դծի վրայ
նետել եւ տոաէնց գս՚զաբի
,
րռլոր
այն ւլվւնռւո րնե ր ին եւ սպանեբին ,
որոնք կոէ^կասեան
բանակ
է ին
աքսոր -
ուած, որպէս
՚անվստաՀելի
տարրեր
, ինչ
պէո
նաեւ պատմուած
ու
աստիճա%ազուբկ
սպանեբին
, որպէս
զի իրենց
քաշութեամբ
ել էսբեան
ւլնով քաւէին
իրենց
«յանցան -
ՔՐ՛» ։ Ո՞վքեր
էին այղ ՀՀյանցա լորն երբ» ,
այգ
օբեբի
յեղափոխէսկաննել/ն
էին
Դհկ՚աբրիսՍ11(ւ1ւրյւ ,
ռուս մտաւորականու.
՜
թեան
լտւաւլոյն
ղաւակներր է
Փոխուել
են ղաբերր
, բայց չենփոխ •
ուել կարգ ե բ ր ել ա քս րար քերր
մինչեւ
օրս էլ չա ր ոէն՚ակւո
ւմ է բանաէլների
մէշ է
Աեպաեմբեր
ՏՕին Պասկեւի
չր առաշար -
կեց Հասան
Խ էմէէւին անձնա տ ո ւր չինել վեց
մամ
պայմանաժամ
տալով
իրեն , խոս -
տացւաւ տզտտ
ելյթ իրեն ել իբ
բանակի
Համար : Հաոան
հէանր Համաձա
յն է անձ– \
նտաւոլթեան
, րայց
արտօնութիւն
է \
ի/նգրում
նախապէս
Հարցնելու
Աբրսյ)Ա \
Միրդայի
կաբծիքր, որ ղտնւոէյմ էբ
հյոյի\
մօէտեբբ։
Անմիշապէս
կամ Երբեք
լինում
\
է Պասկեւիչի
պաաասխս/նբ^ որ մնամ է
ան արձաղ անք ։
Զեոք
են առնւում
ամենա՚խիսա
եւ ամե–^
նաբաբբյսբոս
միշո^եբր
ք՚ողաքր
արագ
գրաւելու
Համար,
անխնայ
ռմբակոծոլ
-
թիէն , անտեսելով
քաղաքում
գտնուած
18*000
Հս՚յ
աղղաբնակչոլթիւնբ
։
՚Բառասուն
թնգանօթներ
սկսեցին
կրակ
տեզալ, մէկ ղիչեբուան
մէշ թափելով Ե–
բեւտնի
վբայ
աւելի քան Հադար
ռումբ ,
աւերակների
՛կոյտի վեբածելով
քաղաքր ,
խլելով
բազմաթիւ
ս/նմեղ
ղոՀեր
յ
յ
ւԱՅԿԱԿԱՆ ԵԿեՂեՏԱԿՍՆ
իլՄԲ
ինչպէս գրած էիԱք Ու֊րբաւթ– ի–
րի՜կա-ն Շայեոյի պա՚րսսւին էՐէջ տեղի ոււ^
նեցւտ. եկեղեցւսււկան միջագգա,յին. երսւժշ -
.սսււթ՝եսւ|յ հսւլքերգ մը
, որուն իրենց մսա–
նակցութ-իւնը բերին նսւեւ Հայերը ;
Ուրաիյութեամբ կ*արձանագրենք որ
երգչաիյռւմբը բաց-սաիկ
յաջոդոլթ֊եաՍ
ա|բժանաւցած է եւ հայ եկեղեցակսւն եբա -
ժշօուութ–իւնւը մեծապէս գնահատուած ներ
կայ միջւսւղգային հաւսարակութ-ենէն :
Այս աււթիլ
Տառաք^
թղթակիցի յօդւււա–
ծէն ղատ ստացանք նաեւ երկու յօդուած -
նե^ Օր • Մ • ք^աբաես^նէ եւ Պ • Տ • Չ իթ ո ^
նիէ: ՚ևկատի ասնելով համերգին բացա -
ռիկ հանգւաւմանքը , ինչպէս նաեւ գբու ֊
թիւններուն տարբեր բ ն ո յթ բ , բացսայա -
պէս տեղ կուաանք երեքին ալ, ներկայա–
ց՚նելով լոիլ պատկեր մը :
**
ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՄԵՆ
ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ
ՑԱՂԹԱՆԱԿ
Միշաղղա
յին երբոբգ
կրօնական
Համա ՚
գամ՚արի^
եբկրո
րղ
Հ՛անգէսր
տեղի
ունե––
ցալ
ուրբաթ
,
Տուլի"
Հինգին ,
Փ՛աղէ ւտւբ լա Շա
յեո
յի վՐւղաբձա^կ
ս բա -
Հում , այչաղէսն
յայտագրեբով
է
Բացումը
կատաբեց
Լինց քաղաքի
տա
ճարի
խումբր
(Ալստբի՚ա)
, բ՛ո՛ցի Բալ -
տարայի եւ Մ ՚ ^ 3 ՚ " բ թ ի կաոբներէ
, Հետա
քրքրութիւն
չունեցող
ուրիչներ
կատաբեց
խումբր,
վարժ, եբամչտապէս
պատրաս՛
ա՛ո լած
, բայց
ձայնեբր. աղքատ :
Նոյնր
կաբեչի չէ աոեւ,
*Լիէննայի
Ակտղեմի՚այի
խումրի
մասին : Եր՚կրորգ
մասթէւ
մէշ Բա–
փ՛է լա Բաբ՚ոլինէս էքս չա Շափէլ տաճա
րին
Հասան
1ւ1անր մի քանի տասնեաւկ
ձիա -
ւո րնե բով
փո րձում է փախչե
լ
բերգի ց ,
րայց
Հանգիպում
է կռղակների
սաստիկ
կրակին ու ս՚տիսչուած
վեբաղաոնում՛
է
բերղ եւ ամբանո՚ւմ է մ՚ղկիթում
;
Հոկաեմրեբ
մէկի առւաււօտեան
ռուս բա–
նակր բախում է պարսպի
գարպտսնեբր
:
ՍարսավւտՀար
մողովուրղր
օղ տուե լով
Հասանի
րացակայութիւնից
բաց է սՀսու^մ՛
՚ի՚աւբապսբ ել ՈՈԼԱ բանա՛կր զօրտվար կրա
սովսկի
յի առա^որղոլթեամբ
մանում
է
ներս : Երբ Բրասովսկին
իմանում է , ոբ
Հասան
հյանբ
ղանւում է մզկիթում
, եր -
կու վա չտ
ւլինռւո բնե բով չբշապատում
է
մ գկիթր
, ներս է մ տնում
, ւլվ^աթափ է ա–
նում
I
գեբում է Հաստնին
ինչպէս
նաեւ
նր՛ա
Հե՛ւո գտնուած
վեց ուրիչ
ն չանա
ւոբ
Իյաների ;
Աղատաղրուած
էր Երեւանր
Պաբսիկնե–
րից
բայց
գժրյյխտաբար
մինչեւ
այսօբ
է լ
չաբոմսակւում
է քհռւսական
աիրապետոլ
-
թիէձբ :
Ց. Ա–
խռւմբբ, որ աւե վէ մեծ է ,
բայց
Բ"՚ՅԻ
Փալէսթրիաի
մի եբկից ոչ մի Հետաքբք -
րռլթիէն
չունեց՚ոլ
կտորներ կատաբեց
նո֊
րաղո
յն անգոյն
Հեղինակներէ
:
Այս երկրորդ
մասին մէշ
չաւիազանց
վայելուչ
էբ Հարիւրաւոր
փոքբիկ եբա -
խանեբբ
սպիաակ Հագած, որ
Հիանաչի
կերպով
երղմէցին
երեք զբեէլՈբական
մե -
ղեգիներ եւ մասնակցեցթե.
ՀոնեգերիԲան^
թաթ տբ Նէօլ բաաիօ
կայարանի
խումբի,
եբղիչների
, յայտնի
երւլիչ
Կամիլ
Աոոյսնի
Որի
ձայնր
այզ. Հս՚կայ
ղաՀլիճի
մէշ չաա
փռքբ
կ՝եբեւայ
եւ այզ. գործր
Հիանալի
կերպով կառավարեց
կիւսթավ
Բլօէզ
ղե ֊
կավարբ :
Անցնեմ
Հիմա
մեզ Համաբ
յուզիչ
«Հայ
կական
մասին», որ
հիանալիօրէն
ղեկա .
վտրեց Պ՛ Կաբպիս Ափ ր՛ի՛կեան բ : Տեսարա.
նբ չաա յաԼոզ էր; Հարիւրաւոր
երզչոլ ֊
Հիներ սպիտակ
պլուղ
եւ. սեւ քւլանցքնե -
բով
Հագուէսծ,
պաբոննեբ՝
սե
զզեսանե–
բով,
կատարեալ
ղգացմունքով
(նեբկայա–՛
ցուցին
մեր պատարաղէն
եօթր կտոր
I
Այգ չոր գերմ ան ական
ձա յնե
րից
յետո
յ ,
որոնց՛ անկարելի
էբ Հասկանալ
, թէ լա ֊
աիներէն
, իա՚ալերէն
թէ
գերմաներէն
կ՝երւլեն
, Հայկական
ձա յնե
րր
ա յնքս/ս՝
քաղցր
, անուչ
, լուսաւոր
երեւեցան
եւ
ղզայուն Պ՛ Ափրիկեանի
Հաստատուն
ւլե -
կա վա ր ո լթեան աակ : Եբ'1 եՀ ոնբ սկսեց ,
«Հր
աչա պատ Աստուած»
մ ե ՛լեղիով , ա
յ–
նուՀեաեւ
խոլմբբ
կսոռարեց Ա) Տէր կեցո
ել Բ) Տէր ողորմետ
կոմիաաս
վաբգապե
տի
կողմէ քառաձայն
յ
Ա՛ուրբ , սուբրբ՝
Եկմ ալե անի
գաչեալո^
ր ո ւմ ով է
Մեծացռլսցէ՝
կոմիաաս
վաբգ-իէ
Հայր
մեր՝
Եկմալեանի
՝.
Եղիցի քո՝ րսա Վենետիկի
ձեւի (Վա– -
րիանթ) ։
Գովեա
Երուսաղէմ՝
կոմիաաս
Վբգ՚ի
։
Այս բոլոր
մեղեղիներր
քառաձայն
եր -
գուեցան
, միայն
մէկին
մէշ մի չատ
սի -
բուն
^աենօրի
ձայն
մենեբգեց,
բայց չատ
քի* ա ե ւո
ղո
ւթե ա մր ;
Աէիսոս , որ մի քանի
մեներղներ
տենօրի
կոզմից
եբւլուած
, չկա
յին
յա
յսքաղրին
մէշ, "Բ այնքան
մեր եկեզեցակսՀւ, եբա - •
ժչտոլթեան
մէշ
՚ ռ ե ղ ունեն :
Բ՚ոյց
մնացի Հիացած
, թէ ինչպէս
կ՛աբճ
մամանակամիշոցում
Պ– Ա.իրիկեանբ կա
րողացաւ
գլուխ
բերել
քառաձայն,
•"•չքի
առաշ
ունենալով,
թէ որքան
քիչ պատ -
րաստուած
երղիչնեբ
ունէր ել
այզքսյն
սքանչելի
կերպով
նեբկայացրեց
մեր ան •՝
նման կրօնական
մեղեղինեբբ
:
Մեծ
պասյիլ
իրեն , ել այն
ՀամակբակաՆ
ա ղ զ ՚ ս յ ի ն շրշանակթն
, որ թէ
բաբոբսպէո
ել թէ նիւթապէս
կարողացաւ
իբաղործել
"՚ՏՂ
յար՚էելչւ
ազղային
զործբ
։
Ջբ մոռանամ
յիչաաակելոլ
այն պաբո -
նին, որ կր ներկայացնէր
յայտազիրբ
եւ
մանրամասն
խօսեց
Հայկա՛կան
երաէկլչ -
աութեան
մասին., կարելի է
ասել,
ոբ
հայկական երաժշտութիւնը լաւա)գոյն տե.
ղը գրաւեց այդ եոյակապ երեկոյ րին :
ՄԱՐԳԱՐԻՏ
ԲԱԲԱՑԵԱՆ
ՊՍՐՈՆ Տ ձԻՆԳ ԱՌ
ձԱՐԻհՐ
Ա– ԱՌԱՋԻՆ
ԲԱՑԼԵՐԸ
Այս
ձախողութիւնբ
այնքան
ղօրաւււր
աղգեցութիւն
ունեց՛ած է իր
վրայ, որ
մինչեւ
կեանքին
վեբշ^ր ամօթով
կ,բ
յիչէր
իր առաշին
անյաշռղո՚լթիլնբ
Մեծ
յաբզանք
ունէր
գբամին
Հունգէոչ
եւ կբ պաՀանշէր որ իր րնաանիքին
միւս
անդամներն
ալ գիտնան
գբամին
յարւչբ ;
Մ ինչեւ
եօթանասոլն
տա րեկան
՚րլլալր ,
կբ նախլ^տրէր
փոքր կառքի
մը ՛մէշ պաը–
աիլ
փոխանա՛կ
տարածուն
եւ Հանղս՚տու -
ւէա կառք մբ ղնելու
, ոբո՛վՀետեւ
՛տյս ձե–
*–ով որոչ
խնայո
ղութիւն մբ բրած
եւ
միաժ՜ամանակ
ուչաղրոլթիւն
զրայ.ած չէր
րլլար • Երբ զաւակբ
ստիպեց
իրեն , ռր
Րոլս - Րոյս կառք
մբ ղնէ, կըչաբուեա -
կէբ ա ւելխ փ"ՔԲ ^՚՜ աննչմա բ
անցնէ/ղ
կառքի
մր մէշ պաաիլ
Հ
Կբ "իրէր ՛աաեն վսւաեն պտոյս/եեր կա ՜
աարել
ծովուն
՚Լրայ՛
սակայն
երբեք
չոլ–
զեց
ղրօսանաւ
մբ գնեչ՛
Հաչիլ
կ*բնէբ ռր
օրական
Հարիւր
ոսկի տալով
զբօսանալ
մբ
վաբձելր
աւելի
աժանի կք նստէ
ԷՀ– վր -
րայ
,քան զբօսանաւ
մբ գեելր
է ՜
Կթնն ու զաւակնեբր
ինչ որ
փափաքէին
կրնային
զնել,
սվսկայն Հակառւակ էբ որոչ
եւ կանոնաւոր
յաակացռ-ւմնեբ
բնելոլ ա -
նոնց
I
Հաճոյք
կ՝առնէր
գբամ ի
չնորՀած
իչխանոկթես/ն
զգացումէն
:
Տ իրա՛կա
լոլ -
թետն
ղւլացոլմբ
այնքան
չե չտուած էբ իր
մէշ,
որ կբ տէսրածէր ոչ միայն
իբ ՛լոր -
ծ ին ու նիւթական
ստաց ուած քնե բուն վէ՛՛
բա
յ ,
՚սյչ
նա-եւ իր անձնական
յա րտ բե -
բութետնց
մէշ :
Գրամր
ղ րամԷք1ւ սիրոյն
՝,աւաքե
լ
չէ՜Ր
սիրեր,
թէեւ
այնպիսի
ոլժւր7/ոլթեամբ
կր
ւղաչտէղանէր
իբ իրա՛ւո՛ւնքներր
, որ կրնար
.
զարմանք
պտաճաոել։
Ամէնէն
աւելի)^
կապուած
էբ իրղոբծին
, որուն
Հանգէպ
\
ուՅ/եցած
սէրբ
՚լրեթէ
պաչտամունքի
Հաս^
^
ցռւյքէսծ էբ– ՚" յ՛՛
ր՚սնիքհ
^որՀիլ
էր, որ՛
Սսւռանձինն կրցած էր ղլուխ
ելլել
միշս՚դ–
զա յին առեւտուրի
ել
գիւանագիաոա֊թեան
ամէնէն
խորամանկ
ու ճարպիկ
ներկայա–
ց ո ւց
ի ք^՚եր ո ւն
Հ եւո ;
X
իր կաղմակե բպած՜ եւ ՛լլ՛" ի" Հանէսծ
մեծ
ձե ռնարկնե
բուն
ման րամ ասնո ւթիւննե
բով
չէր
Հեաաքբքրոլիր
. ժողովներոլ
ներկայ
չէր
գտնուեր,
Համ՛աձայնազրեր
չէր ստո–
րազրեբ
. այգ բոլորբ կր վսաաՀէբ
իր
ղաւկին կամ ներկայացուցիչներուն
: Երբ
Կր էոեսնէր ոբ ձեռնտրկ
մը
յաջողո՛ւթեան
ճամբան գաած է , այլեւո չէր
Հետաքբքր–
ուեր անով, կը քաչոլէբ
իբ սէնեակբ
եւ
նոբ
ծրագիբներ
կ*որոճար
Գալուսէո
Կիւլպէնկեանի
ղաւակր
Հե -
յոեւեաչ
կերպ՚՚վ կր նկաբաալբէ
իր Հօր րր–
նալոբոլթեան
այս առանձՁւայաակութիւ
-
նբ.
Հ Հւայբս չէբ սիրեր
միտքր
յոգնեցնել
աւելորգ
մանրամ՚քսսնոլթիւններով.
կը
նախրնարէբ
անաառք
գիտել
ծառի
մբ ՚լա^
ղաթէն. չէր ուղեբ
ծառէն վար
ի ^ ՚ ե լ ,
մասնազիտական
Հարցերու
մէշ
մխրճուիլ
ել տեսողութեան
սէսՀմաննե
րբ
նեղցնել
՚,
« Կր խու-սաւիէ ր պաչտօնական
ճէսչերէ
եւ
րնգունե
լութիւններ
է , բացի
այն պա -
րաղա
յէն
, ուր կբ յուսար
Հետաքրքրական
ծանօթութիւն
մ՛ր ֊էա՚սաա՚տել
, նոբ անձ մը
իբ ծրագիրնե
բով
՝*ե տաքբքրե
լւ Մէկ խօս
քով , խո
յս կուաա ր այն բոէոբ
բաներէն
,
ղոբ
ւմնՀրաժեչտ
չէր նկատեր ;
Հ<
Մտ կա– ւա պե տ է ր ամէն
բանի
մէշ
. իր
ուժը առաւելապէս
կբ վերա՚պաՀէր
կեան
քի իբմիակ նպատակին
գործին
: Այգ
պա՚աճաո
ով^ ալ " էին
չ կր էսնէս յէր , որ սլէո
ղփ ա ո ո ւլ^ոլ
թի
լն բ չվս ան ւլտ
բու
ի : Օրր
ո^է–
գամ
մբ
չո ւէ էոա՚կտն
մ՛ա՛րզանք
կ՝ րնէ ր
ձեռքին տակ
ղեղերոէ. պատրաստ
չ ՚ " ր ք մբ
ունէր
մ իչա
. ինյ>զինքր չրշապատէսծ
է ր
քանի
մ՛ր րժիչկներ՚ւվ
, որպէսղի մէկ ՝.ո -
գիի
սխալ
զարմանումին
դոՀ չե րթ"՛
յ » :
«Ամբո՚լձ^
կեանքին
րնթացքին
ֆիղիքա -
՛կան ղօրաւոր
ճիզ թավւած չէ • չէր սիրեր
նաեւ
մբցա կցո ւթեան
՛լ աւլափա ր թն
վյէայ
Հիմնուած.
մա րղա խաղեր ր , ղոբ կամ ւԼր -
աանգաւոր կբ նկաաէր , կամ՝
աւելորգ
ժամավէսճառոլթիւն
, եւ կամ
երկոլքբ
միասին։
Երր Հարբոյի
յայտնի
դպբ՚՚ցԲ։՛^
մտայ.
Հայրս
արզիլեց
ինծի մաբղախա
– յ
ղերոլ
մաւ^ւակցիլ
, ան պատրուաաէ՚կով , թէ 1
սիրտս ՛ակար է : իսկ երբ ,
•Բէնպրիճի^
Համ՛ալսարանին
մէշ սկսայ
ձիավաբժոլ.
թեամ բ
1Բ՚"՚լիլ
1
բարկացաւ
• «Բեղ այգ •
"՛եզ
՚լրկեցի
որպէսւչի բան սորվիս
, եւ ոչ
թէ որպէսղի
կեանքգ վտանգի
մէշ
դնես»։
«Այս
բոլորբ
իրեն Համաբ պաբղ, աբա–
մարանական
նա խաղղո լչո լ թ իւննե ր էին :
հէոբքին
մէշ,
այնքան ալ Հող չէր
ըներ
ինքղինքին
Համաբ
։ Ցաճախ կբ "իրէր
յի՜
լեցնել թէ իր մեծ Հայբր
մինչեւ
106
աա–
րեկան ՛ապրած է նուազ ՚առող^՚ապաՀա»
՛՛
կան
ղարու
մր մէշ. Համոզուած
էբ թէ
ինք չատ աւելփ եբկար
պիաի ապրի, այգ ,
Հիման
վրայ ալ կր զօսսաւոբէբ
իբ բոլոր
ծրէսղիբնեբը
»
յ
•Միակ
բանը որ պէտք
եղածէն
աւելի
մաաՀոզութիւն
կբ պատճառէր
Պարոն
Հինգ, առ Հարիւրին
, այն ալ
ժաման՚սկէն
չատ
աոաշ Հերաթափ
եղած՜ իբ
Ղէք՚՚՜Ի՛^
էբ։
Իբ ՛կնոշ եղրայբբ,
Եղուարղ
Ես՚ոյ -
ե ան
, Հե՚աեւեալր
կր վկա
յէ ա յս
մ ասին •
* 7/^
"Բ յաշողէբ
Գալուսաին
գլխուն վր–
թ^Լ ^Բ Ի"Կ
^ ՚ " Գ
րսւսցնւել,
ոէյղած՚յ»
կրնար ստանալ
անկէ
Աչխ՚"բՀբ
աակնոլվրայ
բրած է Բ^Ղ
բու.սցնոզ
նո բ ե է. ազդ ու գեզե
րեւ
ա
յգ
ղեղերբ
յաշոզութեամբ
ւլործածող
սափ
բիչներ
էլտնելոլ
Համար ; իր
ճազատռլ
թեան պատճառով
էբ առաւելապէս
, որ
չէր.սիրեր
նկարուիլ
1
ՐԱԼՖ
Հ Ի Ւ Վ Ի Ն Զ
(3 Շաւբ.)
Fonds A.R.A.M
