ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ
ՄԱՆԿԱՎԱՐԺԱԿԱՆ
ՄԻ
ԳՈՐԾ
Լսաձ֊
էի եբաէք-չաագէսւ
եւ
երգաՀան
Ա—
ՀՈսւ
Պաէոմագբեանյւ
մւանկսէ վար
էք՜ ական
րն.ոհր աչխաաանքի
մասէն. —- « Գասա -
էւ՚ՐՔ
"1՚""ք՜չաա1լան
ւչրաղիտութեան
»
Տ
•ք՚ս՚յց
այսօր
մէայն
միջոց
ունէմ
մօաէն
յյլսումնասէ
րե
էու ա յղ. ՛է" ր եւ.
մնաւյել
եմ Հէացահ՜ : Զղիաեմ
, թէ
Հա
յասաանէ
.լ՛ւս II ւմնար աննե ր ում
ի՞նչ
ղասաղրքեր
ու՛
նեն
ե րամ չաաղէա-սւթեան
, րա յց
արեւ -
մուաքում
չեմ կաբհ^ոլմ՛ թէ աւելէ
7՚"^՞1է
աէշվսա
աութ
իւն
ունեցաք
լէնենք :
Պ– Պատմագրեան
խորապէո
թափանցած՜
է մանուկներյի
Հոգվւն
, 1'բբե. դասաէարակ
,
•ել
էրեն
երկր
.այնսլէս է գասալորուաէէ
,
•ռր
երեիւաներէ
ո ւչա գր ո ւթ իլն
ր
միչա
՚իառ
սլիաի
մնայ–
՚Բսան դաս ունի
աոա9ին
Հա–
յոորր,
երեսի
մի կոգմր՝
խորՀուրգներր
դասաիարակչվւն
, ի"կ
՚^՚Ի
՚–"Բ
Կ՛՛՛Լ՛^
Բ երա
ժչաական
օրինա
1քնե
րր
,
սկսեալ մէկ նո -
Ք՜ա յէն
կամ աց կամ աց գժուա րա ցնե
լով ,
.մեՆացնե
լով
, լայնացնելով
երալէչաական
Հո ր
իդոնր:
Մեր
աղղին մէջ երաժչաական
լձւղոէնա~
կո ւթի
ւննե րր չեն սլակասում
,
Բ
՚"յց
ււլաա–
^ասաութիւն
^կա
յ : Այ"
գասագիրքր
մի -
ջոց
Հ
աա լի ս ղարւլանալոլ
եւ
Հասկանալոլ
երաժ չաութեան
թեքնիկր
: Րո
լո
ր
ի՚որ -
Հուրղներր
, նով^աների
օրինակները
, ման.
կական
սիրուն
երղե րր չափաղանց
յաջող
են եւ
այն .աչակերաներր
,
որ
Հեաաքրք -
յւ ութ
իւն
ունենան
ուս ումնաս
իրե
լու
ա
յս
ա
րժ
է քա ւո ր
ղորհ՜ր
,
որ
չավւ
սլիաի
ղա
ր -
ղանան
երւաժչտասլէս
:
Պիաի ցանկանալ
, ոլւ բոլոր
ուսումնա -
րաններր
կարողանան
օղաուիլ
այղ արժէ–
քաւոր
գործ՜էն : իմացայ
,
որ
այգ
առաջին
Հաաորր
Հաւոոնց
Ասլաո
ահ՜
է , ի՛՛կ
^ " ՚ ^ " / ՛ ՜
գական
Հատորներր,
որոնք չարունակու
-
թիւնն
են
կաղմռւմ,
ղեո.
լ
" յ ս էեն աեսահ՜ :
Մաղթենք,
որ
այգ չաՀեկան գ"
րհ ր նո–
րէն
Հ րա տարտկուի
, ինչսլէս ել յ ՚ " ջ " բդ
"՚՝
կան Հատորներր ; Մ ի աչթատռւթիւն
որ
՛այնքան
սլաաիլ է րերում
֊էեղինտկին
եւ
՛յ՛՛ք՛
ւն օւ ։ո ա կ ա
զար
մեր
երաժչտասէր
ե"՛^՜
ր ի տաս ար գութեան
Համար :
Ջմոռնամ
ւա՚ւե լացն ե լու
, որ Հրաաա րա -
կո ւթի
ւնր
( Եղիոլաոս
) ունի չաա
ղ
եղեցիկ
.արտաքին երես, որ Զօրեան
նքլարչի
կաղ–
մոլթիւնն
է :
ՄԱՐԳԱՐԻՏ
ԲԱԲԱՅԵԱՆ
ԿԵԳՐՈՆԱԽՈՅԱՆԵՐ
ԱՊԱԳԱՅ
ԱՆԵՐԸ
—
7֊"–֊՛/
ղի"
՚ " յ " ՚ ղ է "
մի տեսներ • ես մեհ՜ անցեալ
ո ւնիմ :
ԱՊԱԳԱՅ
Փ Ե Ա Ա Ց Ո Ի ֊
Գուք ալ ղիս
.այսսլէս մի աեսնէք. ես մեճ տսլագայ
ու
նիմ
...֊.
ԱՆԳԵՆԱԿԱՆկՆ
Աա*> , աղաս գրասենեա՞կն
է :
ձեր
թաղումին
ղնա՛ց •••
ա Տ Ո Ի Ս Ծ Մ Ը Յ Ո հ Շ ե Ր Է Ս
(Բ •
հւ
վհրչիԱ մաս)
Զեմ
ղիտեր, չար սլաոալի
Ժր
սւնկ՞Նքը
յբռնեց
թէ
աչքի եկաւ աղրարիկս
.
ճակատաղիրր
ուղեց որ, օր մր տանիքէ
մր
ցատկահ
ժամանակ,
իյնայ
ղլ1
"իվայր
փ"՚լ
՚՚3՚՛
ւ
^էեւ
Սրաչքով
կ՝աղատի
"ւ՛լե ֊
ղատասլէ եւ մաՀոլրնէ
, սակտյն ձաի ոտ–
քր
ծ^անրապէս վնասուա^
ԲԱ
՚"լ"Վ>
հի՚֊ան–
գանոցի եւ մասնագէտ
րժիչկԿւերոլ
չղո -
յոլթեան
սչատճառալ
, վւտախտր կր սկսի
ոտքին
բութ
մաաէն եւ արագօրէն
կր տա~
բահ՜ուի
ամբողջ
սրունքին
մէջ..Հայրս ,
խելայեղ,
աղատելու
Համար իր մէկ Հտ -
աիկ մանչոսկր
, ճարաՀատ
կր գիմէ
տեղ
ւո յն ղինուորական
թուրք
բժիչկներուն
,
որոնք
, ով ղիտէ ինչ յետամ^ւաց
ձեւով ու
ղորհիքներով,
Մ
" ՚ – շ ի մեր տան մէջ
, կբ
կտրեն
ոտքր
հ՜՚՚ւնկէն :
ՀԱյ
՚է
կտրուահ՝
"բունքր,
իրր մարմ^ւին մէկ մասր. պա ~
աանքուահ՜ եւ յանձնոլահ
է
քաՀանա
յխ
մր , ոբ իւաչով ու աւետարանով
՛լայն
կր
աաԿւի կր թաղէ
Մ
չ"
յ
Շէկ
-
Ա՛ ետարաԿւ ե–՛
կե՚լեցիին
կից ղերեղմանատունբ)
.
Այս
նաթնական
պայմաններու
տակ կա–
աարուահ՜
րարրարոս
վիրաբուժական
ղորհողութիւնր
սարսափելի
տանջանքնե -
բու
կՂնթարկէ
խեղճ
եղրայրս.
Որ
լման
աարի
մր
գամուահ
կը մնայ
անկողնին եւ
ՄԻՏ Ք Ե հ ԱՐՈՒԵՍՏ
Ռ Տ ^ ե Րն ԳՏՆՈհեՅՍՆ
ՄԵՌԵԱԼԾԱՎՈՒ
ԱՓԻՆ
•
Մեռեալ
\^ովոլ
արեւմտեան
ափին վ ր -
Բ
" ՚ յ
1
Այն - կետի
ււվասիսին մօտ , ֆրան -
՚ " " ց ի ել Հրեայ
֊,նախոյւլևեր
ղտան Հետ -
քերր քաղաքակրթութեան
մը որ գ..յ1.ւ–
թիւն
ունէր Եղիպաոս
ի բոլրզերէն
չաա
առաջ
.
Կաղայէն
Մեռեալ
Ծովոլ
միջել, Նե -
կեւի
ամայի
տարահոլթեան
վրայ , Աբ -
բաՀամէն
Հաղար տարի աոաջ բնա կչո լ -
թիւն կար . տարբեր
ձեւով
կարելի
չէ
բացատրել
,լոյոլթիւնր
ստորերկրեայ
ղիէ—
ղե բու
, որոնց Հետքե
ր ր մինչեւ
այսօբ
մ ր–
նացահ են աւաւլներու
տակ
Ա տորե բկբեա
յ այղ
տուներուն
մ էջ ,
Հնաիւոյւ^եբբ
ղտահ՜ են արուեստի
աբժե -
քաւո
ր առա
բ կան եր ե ւ ա րձանիկնե
բ ;
Ֆրանսա՛ցի
երիտաստրղ
ւլիտնական
Ժ ՚ " ն
Փե ռոյի
կարհիքով
, «անոնք տեղաց
ի ար
ուեստ
աւլ է տնե րոլ
ստեւչհ՜աղ
ո րհ՛ ութ իւննե–
Բք^
են , եւ ոչ թէ ներահ՜ուահ՜՝
Ե՚էիպաո -
սէն կամ Միջաղետքէն
» :
Գտնոլահ՜ աո ար կան եր
էն
ղա տ ե լո վ ,
ա յգ չրջանի
րնակչութիւնր
արգէն
ձերբտ–
ղատռլահ՝ էր ո րսո
րղո ւթեամ բ
ապրելու
նաիւնական
եղանակէն
: ժողովուրղր
րԱ–
կսահ՜ էր իր իոկ մ իջոցնե րով տ րտագրե
լ
իր ուտեստեղէնր
;
Կր թուի , թէ բնւակչութիւնը
խաղաղա
սէր է եղահ^ , իրենց միակ
ղէնքը
գլխաՀատ
գոբհ՜իք (Բաս - թէթ) մ լ ^ է,
իրական
ղէնք
մ ր
րլլս՚լէ
աւելի՝
խորՀրգանչական
«ղէնք»
մը
...
Ֆրանսաց
ի Հնախո
յ՚լին
Հաստատում
ով
«Ա^ու - Մ՚աթուր
ոտորերկրեայ
դի՚-՚լի
ԼՊի՚֊րչեպայի
մօտ) բնակիչներր
մասնա -
ղիտացաքի էին ոլղինձի
ղո րհ՜ ահ^ ո
ւթեան
մէջ,
այն օրէն իսկ, երբ տա-կաւին
մե
տաղը
անհանօթ էր
Նեղոսի
Հովիտին
մէջ»։
Գամրարանի
մմէջ
ղտնոսահ^ են
չորս
կմախքներ։
Հնախո յփւերր
էլենթաղրեն
,
որԱրմենոյիտներ
եղահ են անոնք–
Պա -
ղեստինի
մ Է9 Հտստաաուահ
եկւոր ցեղ
՝բ ••
X
ՆԱԶԸՄ
ՀԻԲՄԷԹԻ
ԹԱՏՐԵՐԳՈՒԹԻՒՆԸ
ԱՐԳԻԼՈՒԵՑԱՒ
ՄՈՍԿՈՒԱՅԻ
ՄԷՋ
Ատենին
ղրտհ՜ էինք,
որ
Մ՚՚սկ՚՚՚֊այի
« Եր՚էիհանքի
Թատրոնի»ն
մէջ կը ներկա
յացուէր
Թուրք
գրող
Ն՚ազրմ
Հէքմէթէ
մէկ
թատրերղութէւնր
( 3՚Ո11Նաջ ,
Մ ՚ " յ է "
26) է
որուն
նէւթն է՝ անՀաաէ պաշտա -
մունքր ;
Գսրհ-ողութէլնր
կը կաաարռւի
էՏ • Մի ֊
ԿՐԿ՚ՕԵՐԴ
Պարաէգին մէջ
, ւււր կքսւր ծիծա՜ղ գեո. ե–
Ծառերն աշ1ւաԱ
Կը դողան,
է11ա|ւտէցին մէջ
, 1Ո–իքւ ոն խոր կարծես
համերգ՝
Ծառերն աշնաճ
Աղաչտկան
Կը դողան • • •
Ծաոյերուն ա՛ակ սւերեՆյաւթափ , երկու
սրաեր
1»րար գաան •
Սիրեցին :
Աշունի՚ն (Րէջ
, երկու սրաեր լքաւեր ,
Իրար գաաւն՝
Անկարելին
Փորճեցին • • •
Աշունն անցաւ, կուգայ աշո՚ւնւը կրկին ,
Հհւքը գարնան
Կր մաշի՜ ,
էրառերո^ւն տակ ծնաւծ սէրն այդ անմեկին,
Աղաչական
Ու ատնմայիս
կ՚եբկարի ՝
Պարաէգի՜ն լքէջ , պարաէգի՜ն մէջ
, ուր
հիմա՝
Ծիծար-ներռւն
Ել երկրի՛
Գարնանային համանուագը դեո. կայ ,
Մհր Արտերուն՝
Ինչո՛ւ աշունն
Երկարի
. . .
ԱՐՄԵՊԻԼ
ո ւթեան մէջ աեղ մբ , որուն կուսակցա
-
կան քարտուղարր
, Փեթրով
, բարէ անձ
մրն է , բ"է"րէն
կողմէ
սիրուահ՜ ու յար -
ղոլահ : Ա ակա
յն երեւան
կոլղա
յ
Ւվան
իվանովի
չ անուն մարգ
մ ր եւ կը սկսէ
սաղրանքնեբու
. . .
Թատրերղութէւնր
կը կրէ
«Իվան. իվա–
նովիչր գոյութիւն ունէ՛՛ր»
խորաղիրը ե ւ
կր
պարւլէ Համայնավար
կուսակցութեան
մ էջ
ղո յութիւն
ունեցող
անՀաաի պա չաա֊
մ ունքին
նե րքին
հ՝ա^լքե ր ը ;
«իվան
իվանովէչր
ղո յութիւն
ունէիր»
թատ
րե րւլո ւթե
ան
ներկայացումը
մեհ՜ աղ
մուկ
րա րձրացուց
Մ ոսկուայի
՚՚^է^ •
Կ բեմ
լէն
է վ՛" բիժերը
սկսան
մ տաՀողուէ
լ
ել
երկրորղ.
ներկայացումէն
ետք– • . ար
գիլեցին
թատրերղ
ռ լթեան
ներկա յացու -
մը։
Աօքվիէթ-սքայա Գուլտուրա
թ^բԲ
՜Ր
խմբաղրական
մր գբելով
խստօրէն
քննա -
գատտհ է թատրոնէն
տնօ ր էնո
ւթ
էւն
ր , որ
յեղափո
խութ
եան
քառասուեե
բո րգ տարե
-
գւսրձէն
առթիւ
. . . օտար գրողնեբու
գոր՛
հ՜երր լ^ւտբահ՜ է ներկայացնելու
Համար :
ՀԱ8ԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
հ^ունկին
վէրքն աչ անկարելի
կ՝րլլ՚"յ
՚ / " ՜
^ ^ լ
••
Հայրս,
այն ժամանակ
Մ շ"
յ Աոաջնոր -
ղարանի
քարտուղար
, կապ
ունէր
Պ"է""յ
Պ ա տր իա րքա բան
ին
~էեա
. կր խորՀի ,
բժ չկա կան խնամք
, արՀեսաական
ոտք
էէ ր
եւ
ուսում ստանա
լու Համար , իր տղան
՛լլ՛կել
Պ՚՚լի՚յ • Այգ ուղղութեամր
կը բա
նակցի
Պոլսոյ
ւղաարիարքին
եւ
կարուլ
վի րա բո յժնե
րոլ. Հետ • երկար բարակ
թղ–
թակցութ
իւննե րէ ետք , Ի՚նղի
ր ր կր կար -
ւլաղ.րոլ ի եւ 1լ ա ո աջարկո
ւի
՛ի" քլ՚իկ Արա–
միկը
՚լրկել
Պոլսոյ
Աղղ. Հիւանգանոց
, " ֊
րու
վի րա րո ւժապե ա ր , Տ՛՛քթ
. Զ ՚ " ր ղ ՚ " Ր ՜
եան՝ պատաս խանատս ւո ւթիւնր կր ստանձ
նէ
տղուն
ոտքբ արմատապէս
բուժելոլ
:
ԱյսուՀանգերձ,
եօթէ տարեկան
անչա -
ւիաՀաս ե րախան
,՝է ե ո աւո ր ղա՚ւաոէն
ի՛՛՜նչ
պէ" ւքինակր
՚լրկել
մինչեւ
Պոլիս։
Այգ
Հարցն ալ չուտով կր կարւլա
ղ բուի :
Հայրս
իր
եղրօր
տղան
, Հօրմէն
"րր
ւ 12
՚ռարե -
կան Արտաչէսր
կ՝որոչէ
՚լրկել
Պոլիս , թէ.
ուսանե
լու եւ թէ իբր Հար աղատ
,բնկե բ ,
՚լօրավիղ
գաոնալու
Աբամ իկին՝ օտարու -
թեան մէջ :
1906
.
Ս՛ւ ոոտոս
\ \ ի առաւօտուն
, եր -
կու
վ՚"քբիկ
• լ ՚ " բ Ի պ Մչեցիներբ
,
իրենց
մա /բերէն
սրտաճմլիկ
բաժանումով
մբ կր
Հեուանան
Մ"՚–չէն
, փայտէ
սնտուկներու
մէջ
տեղաւորուահ
ել կապուահ–
ջորինե -
բու
կռնակին
, ղէպի
Թուբքիոյ
մայբաքա–
ղ՚"ՔՐ
տ
Հ՚։ւպաբումէ կ
ղժ ուա բութի
ւննե -
ր"վ,
Հաղիւ
երկու
ամիսէն կը Հասնին Պո
լիս , Հայոց
.ղատրիաբքարան
, ուրկէ կր
ղրկուին Ետի
Գուլէի Ա. Փրկիչի
ԱզԳ •
Հիւանղանոցր
: Այն օրերու
Համար ան–
նախլնթտց
, այս երկու
վւոքրիկ
Հարա -
ղատներոլ
աոանձին
, երկար եւ տաժանե–
լի ճամբոբգուէթիւնր
Հալումաչ
1լ լ^ւէ հը -
նողքս , ոբոնք,
՚ լ ի չ ե ր ցերեկ,
մեհ^ ւքտա -
տանջոլթեամբ
եւ անՀամբերոլթեամբ
կբ
սպասեն
անոնց բաբի
լուրերուն
ել ողջ ա–
ռովջ Պոլիս
ժամանումին
:
ԱՀա
, Հօրս,
1906/՛
՚լլ՚"ւ"՚նի
՚ ^ բ ՚ " ց " յ Յ է ^
քտղուահ
, քանի մր սրտառուչ
տողեր,
այս
ւիոքբիկներոլ
ճամ
բո
րղո
ւթե
ան մա -
սին ;
«11
Օղ ոոտոս
(1906) :
Ա յ " ՚ ՚ բ
^
Ասահ՜ոյ
ողորմ
ութ եամ բ ,
"լ՚լաիկ
ու մէկիկ
Հի -
ւանղ տղեկս
Աբամիկր,
եղբօրս
սր՛էի Աբ՜
տաչր, կառավարութեան
օրինական
ան -
ձէսգբով
, ջորեպան
ՄԿր"՚էչի
ձիերով
,
ճամբու
ղրին.ք ՚էէ"լէ
Կարէն եւ նոյն օրՐ
Ծխափոլ
՚էէ՚֊՚Լր
Հասնելով,
՚լէԼերեցէնք
Ռէ"
Յ՚՚վկանց
տունբ; Այ" առաւօտ ան ՚
չափաՀաս
տղոց բաժանում բ իրենց
մայ -
բերէն ու Հարաղաաներէն
եղաւ սրտապա -
տառ
- . .» :
« 12
Օ՚էոսաոս : Արթնցանք
ուրբաթէն
Լ " յ " չարաթ
ղիչերր
Ժամ
բ
7ին։
Տղայքս ,
Աբամիկր եւ Աբ՚"՚"չՐ
աաբինք Ռէ" Յով -
կանց
տունէն
յանձնեց
ինք
կարաւանին
7> ՚
ԱՐՄԵՆՈԻՀԻ
ԳԵՒՈՆԵԱՆ
ԱՆՋՐԵՒԻ
Կա^ԻԼԸ
Երկինքը
միանգամից
մթնօ^^
Բ^յք
անձ
բ եւր
կարհ՜եէ^ պեւք։՚ւ ուչանար
• Ե*՛
յանկար&
.
-
կա՚թ
. . . կտ՚թ
. . . կա՚թ
- . .
Լալկան
ուռենոլ
ամենավերին
ճիւղին
յւնկալ
մի կ ՚ " թ ի լ ,
"ԲՐ
սւաՀեց ,
սաՀեց
ներքեւ.
. ԱՀաղէն
հ՜առը
չկարողացաւ
պաՀել
այն։
ճէւղերի
Ր՛՛ձ՛՛ր
յ՚"ՐԿ^բԻ
մատղաշ տե րեւնե
րին
քսուելով
, կոր
ցնե -
լով իր կ՛"թի Լ՛"յին
Ք՛ոչի
մեհ՜ մասը , նա^
լ^կալ
.
. .
հ՜առի տակ վաղող
փոքբիկ աղ–
1 ճ ՚ " յ քթի՝^
•-
0՜
,
ինչ գժբախտութիէնւ
. . .
Մ՚ղ1ՒԿբ
կո՚բհ^եց
, թէ այգ
փոթորիկը
ճայթեց
:
Նա է^աղգով
ձեռքր տարաւ
քթին ու ա–
՛իի
մ էջ տե սնե լով
ց րուահ՜
կաթիլի վեբ -
ջին
մնաց որգներբ
, նա
յեց
ղարնանա
յին
եբկնքին ու եր անո ւթեամբ
ժսլաաց •
Մի վայրկեան
յետոյ նրա
ղանգաղահ՜
վաղքը
կրկին իր արաղութե\ան
մ էջ մը -
տալ
.
Եւ
վե՜րջ
...
Այնցան տարիներ : Գարուններ
եկան "Լ .
անցա՜ն , անձրեւներ
ե կան ու
անցա՜ն
,
՚ոգքփկր
մեհ՜ացաւ ու սէբեց ,
տառապեց
ու լաց եղաւ
, ապրեց
ե րջանկո
ւթ իւնն ու
թախիհ
ր , բա յց ամ էն ղարնան
,
անձրեւէ
մի առաջէն
կ՚սթիԼ
)
մ իա յն մի փ" ՔԲԻԿ
կ " ՚ թ ի լ րաւձական է , որ նրա սբտոլմ
նորից
հ՜նոլի մանկութեան
երաղբ՝
երանութիւ
-
նը եւ ղաբունների
պաաբանքբ
. * .
ՇՈՎԻԿ
ՍԱՖԵԱՆ
**
Ամսլածրար լեսան վրայ ,
Ուր արծիւն է միայն թաւաւմ ,
Ու երկԱքին աչքը յւաոում , —
՚հրել եմ ես անուն,ը քո :
Ժայո.ի նեղքից դուրս է եկել
Մի վաւրդենի ամպաթերթիկ ,
Օրօրւում է քամոլց մեղմիկ ,
Համբոււրում հեգ անոԽնը քո:
Ո՜վ կարող է , իմ սիրելի ,
Վարդ անունդ ջնջել ժայււի;ց ,
Երբ արծիւն է բարձունքներից
Հսկոլմ անջինջ ՚աք(1ունը
քո։
ՐՈԲԵՐՏ
ԿԱՐԱՊԵՏԵԱՆ
ձՍՅԱՍՏՍՆ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
յսռւէղ^ա պաՀ ական
կայան
ներուն մէջ աչխաաողնեբոլ
վաթսուն
առ
Հաբիւրէն
•ա.ւելին , իսկ ուսուցիչներու
50
առ
Հաբիւբր
կիներ են :
ԼԵՆԻՆԱԿԱՆԻ
Գաւառաղիաական
թան -
գար անին
մ էջ
բա-ցոլւսձ֊ է
խռ բՀ րղէոՀա
յ
կերպարուեստի
ցուցւաՀանգէս
մր , ուր
ց ո լց ա ղբ ո լա-հ՜ ե՜ն Հալ նկա բիժերու
եւ
քանգակաղո
րհներոլ. ստե ղհ՜աղո
բ հ ութի
ւն
ներր։
Ց ո ւցագր
ողնե րուն մէջ կարելի
է
Հանղիպիլ
Ա– Աարեանի, Գ–
Գիլրջեանի,
Ա. Աարգսեանի,
Ա. Ատեփանեանի,
Ա– Ա–
բեղեանի
, եւ բաղմաթիւ
այլ արոլեստա
-
գէտնեբու
անուններուն
:
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
լ՛ան ասա եվհնեբն ու ե րա -
ժիչաներբ
միացեա–լ խոբՀբգակցական
ժո
ղով
մը ղումաբահ՜ են՝ նոր ել լլաբձրո -
բակ
երղեր
ստեղհելու
Համար։ Աքս աւլ -
թ ի լ տ րուահ՜ են շօշավւելի
որոշումներ
յ
ՆՈՐԵՐՈՒ
ՅԱՋՈղՈԻԹԻՒՆԸ
Գեռտտի
Արաքսի
Գմբէթեան
,
Լիսէ
Մ՚՚նթէնյի
տարեվերջի
քննութիւննե
բուն
էիայլուն
յաջողութիւն
ձեռք
բերահ է ,
ստանալով
12
մրցանակ
եւ
էքսէլաւնսի
կոչում : Ամբողջ
լիսէին մէջ (բոլոր ղա -
սարաննեբուն
֊ւամար)
Աբաքսի
Գմբէթ -
եան
միակր
եղաքք է որ բոլոր
ճիլղերուն
մէջ ալ առաջին
Հ ան գ ի ս ա ց ահ՜ է
Արաքսի
Գյ՝ րէ թեան
մ ասնա լոր
գնաՀա–
տտնքի
արժտնացահ
է
արտասանութեան
ճէւղէն մէջ, առա^ւութիւնր
չէսՀելով Ալ–
ֆրէտ տը Միւսէէ ել Լրք՚՚նթ
ար
ԼԷլԷ
գՈրհեբուն
ԱԻբաասոնւթեամբ
;
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵԻ ՏԱՐԱձ^ԵՑԷԲ
«8Ա0՝ԱՋ»/։
Fonds A.R.A.M
