HARATCH, du 2 juillet au 31 décembre 1957 - page 131

4^
Ա
»
Հ՛.
ման
մէչ։
Կ^ԼԷԿԷ
՚եԼրչւսւններ
ել րաճ–
կոՆի
չսււ1
լւա էլնե ր
՚է՚՚՚ւ՚եէր
այլեւս
էլւենւյ
Հաւ) աը
III
յսօչաւան
կւսսւա րս
լե լիք
ղո լւծ՜ ե լւ
չէին։ Շաա ղիլրոլթեամր
սլիաի
կրնային
չքե
լ իրենց
լ^աանի^^երր
եւ
(որուէՀեաեւ
հ) • 0՝իութեան
մէչ երրեք ալ ուչ չէ րա–
րին
ղո րհ՜ ելո
լ Համար
) սլիաի
յաճախէին
ղ՚ղրոց
ղաոնա
լու
Համ ար
ճա րաա րա -
գէա
:
ճարաարաղէա
• • • այս բաււր
իրենց ա–
կանչներուն
կր Հնչէր
իրրել
յաղթանակ
մր
1
«Ֆրանսայի
մէչ գոյութիւն
ունի՛՛ն
Հայ •ճարաարագէաներ»
: Բնաւ
երբեք,
կբ
մ աաձ՜էին
անոնք ; Ֆրանսա
յի
մ էչ Հա֊
յերր
գ ՚ ՚ լ ՚ գ ի վաճառականներ
են ,
իրենք
իրենց մէչ կբ գործեն
,
Հայր
Հայոլն
Հեա
կ՝ամոլսնանայևիրարմէ
կր գուլնան :
Արքան
ծե րե ր բ
մ ււա
յլ կե րսլա րանք մբ
կբ ստանան
-
մնալով
միչա
իրենց
«տրտմաթաիսիծ
ե րչան կութ եան՜»
մ էչ
ա յնքան
երիաասարղներր
վճռաձ՜ են օգ–
աագործել
ուրիչ
աչխարՀ
մ ր
մ տնե
լու
այս
անցքբ,
՚է՚Հբելոլ
Համաբ
«որգին
ՀՀՒ–
րբ արՀեստր
սլէտք է
1ձ՚՚Ղ՚է1
՚ԿԷ՝^է
Հաղաբ–
ամեայ
սովո րութեան
կաւղանքր
։
ԵԼ
ե բի տասարգներր
ծափ կուտան վե–
բա գտնուած
ֆ^լքլօբի
մբխանգավա
ռու­
թեան
մ էչ
, ի՛՛՛կ
ծեբռւնիներր
լուռ եւ
յուսաՀատ
նոաած
են իրենց
անկի ւններր :
X
ԱււաոԼ. մր կանուխ,
աբչալոյսին
նա -
լուն
խարիսիոին
չղթանե
րբ սկսան
ճռրն–
չել : Շ ղթան
եր
ո ւն սուր ա ղա ղակներԸ
ե ւ
ծովա
յին
մ արղոց ա ղմ ո լ1լեե ր ր ւլա ւլթ ա -
՜կաննե բուն
իմացուցին
ռր Հասած
էէն :
Բա
յց ղա ւլթ ա կաններր
որեւէ
աղղա րա -
բութ եան
սլէտք
չունէ
ին , անոնք
աբղէն
վաղուց
կամ րչակին
՚Լրայ
կեցած էէն
աՍչարմ ,
յուղուած : Բրենց
ոաքեբուն
աակ
չա րած
էին ճամբոբղոլթեան
սլա—
յուսակներ
, կասլոցներ
ել փոքր իկնե ր ,
երախանեբ
կողովներու
մէչ է
Ծ երոլնիներր
էէ՚ենց
անկի ւննե
րէն
ղոլբս եկած, յենած
կին չողենաւին
բաղ–
րիկնե րուն ել կ՝ աղօթկին
Աթալինին ել
չես
գիտեր
որ Աս ածուն ոբ յուսա իսա ր
չյղէին
իրենց
ղոււտ1լնե
րր
, ր լ լ ՛ " յ ի ն ար­
գար
իրենց
Հանղկւղ եւ թո
յլ տա յին ի–
բենց ոբ աղատօրկն
Հաստատոլկ
ին
իրենց
նախաՀա
յրերուն
Հողվ՚ն
վրայ է
(Շար.յ
€ւ1ւ - ւ * | ա «« ա «յ« » ««յ« ա ; ա ւ » «յւ« » « ս » « ս այ » ւ ա ա >
ՐԱՅՑ ԱՓՍՈ՜Ս ՈՐ––. ՜
Ա ••
՚ Պարոն
Ամբակոլմ
, այս ղիչեր ե–
Ք՚ոգի"
՚ ք է Լ տեսայ որ, մեր տունր
եկած
էիր եւ ինծի
ունեցած
սլ՚որտքգ
վճաբե–
ցիր
՚
ԱՄՐԱԿՈՒՄ– ֊
Երաղի
կարե լորո
լ –
թիւն
մի տար ։
Ա–
՚^" կըՀաւատամ
երաւլկւերու։
ԱՄԲԱԿՈՒՄ — Լաւ
, քանի կր Հաւա­
տաս
, սլարտքս
վճարուած՛ նկատէ • • • :
ՄԵՀԵԱՆ
ՄԱՐԱԷ-ՑԼԻ
ՄԷԶ
ՄԱՐՍԷՅԼ
ԼՅ՚ւաւաջ)
Երկու
աաս–
նամեակնեբու
Հար կագր ական
րամ ան
ու­
մէ
մբ ետք
աասնամեակներ
, ուր մեր
սիրած
Հա յրենանուէր
մտաւորականր
ասլրած է լի։ Հոգեկան
անՀուն
տաււա֊
սլանքով ել ֆիղիքական
անլուր
ցաւե­
րով
Մ արսիլաՀայր՝
րարեղէսլ ել ու­
րախառիթ
սլատեՀութիւնր
ունեցաւ, ան՛
ցեալ
ուրբաթ
, Օգոստոս
՛ձին ,
վերսաին
լսելու
իր այնքան
սիրած
եւ
յարգած
մտքի
մչակբ կ.Ա
եՀեանր։
Ֆրանս
.
Ամ՛
փ ի թա տ րոն
ի
սրաՀր
լիքն
էր երկսեռ
Հայ Հասարակութեամր
, մաս­
նաւորարար
նչմարելի
էր
երիաասար–
գութեան
ներկայութիլնբ
. սլարագայ
ւ1
բ
որ
՛մ՛եղ
կբ1լնասլէս
կ ՝ուրաիսացնէ
:
Համաղղայինի
անունով,
գրագէա
Կ՛
Փօլաաեան
, սեղմ րառերով
ներկայացուց
օրուան
րանախօսր
, անոր
•>օւ
յանուէր Հո­
գին
, ոլեբճ գիմագիծր
ինչսլէս
նաեւ իր
բերած
անուրանալի
վասաակբ
Հա
յ ղրա–
կանութեան
անղասաանէն
ներս :
Ջերմ
ծավւերու
մ
էչ
ծափեր
,
որոնք
կուգային
ասլացուցանել
, մեկին ու
յրս–
աակ
մեր
ժողովուրգի
մշտատեւ "էրԸ
Հանգէսլ
Հայ
մ աքի ել Հոգիի
վաստակա–
ւո րնե րուե
բեմ ելաւ Կ՛Ա եՀեան :
ՀԱ աաւորականր
սկսալ տն իր ճա­
ռբ
—- րա յց մանաւանգ
գբագէտր
ունի
անժիստելի ու անգրժելի
կոչում
մր , յա–
բատել
կեբսլով
է" ել իր
ժ ո ղո վո լր էլին
ներքին
ձայնր,
ականչալուր
բԱա
լ
անոր
վ իշտ
երո
ւե եւ իոանղաղաաան^ւե
ր ուն
,
իչնել
մինչեւ
Հուլիին խ"րր ա՛նոր , եւ
տրձաղանէլն
(ԼԷԸ"է
ա՛նոր
ւԼփչտերուձ։
,
Հ րճո ւանքեե
բուն
ոլ աաղնասլնեբուն
:
Այ՚է ^իգն է , ղոբ կբ վարձեմ
,
Ֆրանսա
վերագաբձիս
առաչին իսկ Օրէն սկսեա
լ
Փաբիղէն
մինչեւ
Հայաբնակ
բոլոբ քա–
գաքներր եւ Ա՛աբսէյլ։
Ու ամէն մէկ Հայ
ձայնի
մէչ կր գանեմ
Հոգեկան
միեւնոյն
րնգՀանրական
տաղնասլր.
տաղնասլ
մր,
որ
Հոգե Ակում եւ մ տա Ակում կր ստե ւլ–
1
կը վՀ"՚աեցնէ
եւ կբ մղէ
ՀալէԼքական
նաՀանԼականութեան
մբ :
Հոգեվյւճակ
մր
,
Որ աւելի
վտանղալոբ
է քան
ղ"՚յն
ստեղծող
վտանգբ
- . • ;
«Ր՚՜նչսլէս կր վե րչանա
յ Ալէտա֊,ա
յաո -
տանի այս անմխիթար
՚ է ի ^ ՚ " կ ը • Կը աո–
կա՚^նք
։ Կր յաչուլվ/նք
յաղթահարել
յոր–
ձանքբ, որ արգէն իսկ թել ու ալիք կք
նետէ մեր
՚իձ՚այ,
օր օրի կր կլանէ մաս—
նաւո րասլէս
մեր
նո րաՀաս
սերունգր : Եւ,
վեբչասլէս,
երեսուն
տարիներ
յետոյ
ի՛՜նչ
գիմագիծ
1լւէւնենսւյ
մեր ցանցնոլած
Ու
էււէս
բ անչա տուած
ԱՎ։աա՝,ա յաստանր
։ԱՀա
ա յգ
տագնապին
արտա
յա յաութ
իւնր :
Անաեւլի՞ է տ յս մտտՀոէլ
ութիւնր : Ան­
Հի՞մն : Ո՛չ։
Բ՚՚՚յց մեծ չաւիով
աԿւտեղի
ու
ւսն
–^իւ1ն
է Հէսնո ւա ծ
ե 1Ա։ ա կաց
ւււ թի
ւ–
նբ
.
«Կր կ
"1
՚չ/՚նք
, կը ձուլուինք այս
ավւեբուն
վրայ»
.
ք^չ յոռետես
բււաին
է ներեԱէ եւ ււչ ալ լաւատես
ըԼԷ՚ՈԷԸ՛ ան–
չուչա : Հարկ կ որ րլլա՛նք իրատես : Ա–
ււաւելապկս
այսօր
մեղ Հարկաւոր կ թօ–
թավւել
ռոմանթիք
մեր
՚լիծ՜ր , որ մաս -
նալորապկս
վեչ՚չին
ղարուն
,
այնքան
չեչտուած
կեբսլով
քալեց
մեղ Հետ • Հարկ
է "Ր
ի ր ո ղո ւթ ի ւննե ր ո ւն
նա յինք
Բ՛ոց
աչքեբով
,
Համ արձակ եւ առանց
ղգացո֊
գա կանութեան
: Աւ նոյնքան
Հտմարձակ
ու անվե րապաՀ նախ ճչգենք
վտանգբ
իր Բ՛՛ե՛՛ր "տո րոգե լինե րով։ Ալ գնենք
ա՛­
նոնց
՚Լ-կմ մեր գրական
, մեր ուժեղ
կ՛՛՛բ՜
մե րր : Չմոռնանք
նաեւ որ ժողովո
լրգնե–
րբ Հեաեւողական
են իրենց
պատմութեան
տռաչագրոլթ
իւննե բուն
մկչ՛ իոկ ՛՛չատ -
մ ո ւթի
ւննե րբ կր գրուին կամ կր կերտ­
ուին առաւելապէս
նկաբագրի
սեփական
յատկւսնիչերռվ»
:
Կ ՚ Ա եՀեան , մեկնելով այգ տե սա կէ -
աէն , աբտգ եւ ցա յտուե գիծե բով
տուաւ
մեր
ժողովուրգի
ներկայ
վ իճակր : Ան–
վերասլաՀ
կեբսլով
մատնանչեց
մեր բո­
լո բ ակա
բութի
ւններր
.
«մե
ր
մ
եծաղո
յն
ակա
րութիւնր
ա յ՛ն է , որ մեր
ժողովուր՛­
գի
միայն մէկ երրոբգն է մեր
Հայրենի­
քին
մէչ : Երկբ՛.՛րւլ՝
մենք
չունինք Հա–
մաՀայկական
պետութիւն : Աեբ
ժողո–
վուբղի
մնացեալ
երկու
երբորգր ոչ մի–
այն
ցանցնոլած
է ավյկ ափ , ա յլեւ չի
՜վա յելեր
մեր
Հա յրենիքի
նեբկա
յ իշվսա–
նութեան
Հովանաւոբութիւնր
:
Ֆի՚լիքա–
պկս տարանչատուած
Արտ՚սՀայաստանր
,
տ ա ր անչա տ ո ւած կ նաեւ
Հ ողե
սլկ ս եւ
մտուիվւն : Ա ենք չունինք
Հոգեկան
Հաւա­
քական
ապրում
: Համախմրուած
շենք
Համաղղային
իտկալի
մր չ"1–բչ՛
բնղՀա–
կառակն՝
նոյն այգ իտկալբ
կիսած կ
մեղ : Ջունինք
նաեւ
Հաւաքական
մտա­
ծողութիւն։
Ան՚էատապաչտ
ենք եղած եւ
կր չւսրունակենք
րլլալ
. նոյնիսկ
ՀետղՀե–
՛ոէ կը չեչաենք
այղ ղիծր
մեր մկչ,
ինչ–
պկս
էետզՀեսւկ կր չե չտուի
մեր օտարա–
պաչտ
ղիծր :
Զ՚՚՚-ա
"՚՚լ՚էա
յ ին—ոլե տ ա կան
ուժ
չունինք
ուժ մր, որ պկաք կբ յե­
նարան կամ աղգակ
բլլար
մեր պաամա —
կան
իրաւունքներուն
ղ ոնկ նոլալլտգո
յ–
նին
ի րաղո
րծմ ան , որոլկսւլի
ասլաՀովկինք
գոնկ
այնքան
Հո՛լ որ սլտրվյակկր
իր մկչ
օտաբ ափերբ
լքել
ց ան կա ց ո ւլնե ր ր»
։
կ .
Մ եՀեան
ղ ո Հ ո ւն տ կո
լ թ ի ւն
յա
յտնե­
լով
Հանգերձ
որ օտար
ե րկին^^ե
բու
տակ,
երկկոլա՚ն
տաբտւլիր
Հ"՚յը
արգկն
ի"կ
սեփական
երգիք կ կառռլցած
ու
կ՝ապբի
այնքա՛ն
բարեկեցիկ
կեա՛նք
մբ,
որքան տե ՛Լացին , նո
յն այգ նոր
կեն ց աղբ
նկա աեց աննպասա
աղղակ
մր եւս
ւէ եղ
«՚ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ԳԼՈՒԻյ ԻԲ.
1
«ԱԶԱՏՈՒՒԹԻՒՆ
Ե%ԲԱՐՑ
ԳԵՐԵԼՈՑ»^
չորս
Հինղ
նոյնպկս
սպառաղկն
թիկնա–
պ՚սՀք կաեգնած
կին , չուտ
մր
ք՚՚՚լը
գը–
լուիսր քաչեց ելիբ բաղմոցին
՚էբայ
սրմ–
Զինել
ւլ
պա՝,ասլէ ւննե
ւ՛ււ
ծակկ
ծակ
վլկսխան , եւ սա երկու
քայլ
վախելով՝
լոլսաւո
բ սենեակր
մտաւ
, ուր կատտղի
կինր
՚ոչքերր
՚լաբձած
, ոչ բան կր տես—
նէր ել ոչ իոօսք կր լսէր
։
Աղախիններբ
այս աՀաղին
ոպաււաղէն
մարղր, ոբ մեբկ
սուրր
ձեռքր երբ աե—
սան,
վայերու
ձայներ
ճիչեբ
ձւլելով
փախչող
վւախչողի
եղան • ի"կ
Գ ՚ ՚ ւ բ ղ է ն
երբ
տեսաւ կտտտլլէ
կինր,
որուն
ձեււքր
գաչոյնր կբ փս՚յլէր ել «իժո ղ տուր» կր
գոչէր
, եւ եբիտասարղբ
ոբ ամուլ։
ձեռքբ
թո՛ւ չէր տալ , բոլոբ
բարկոլթիւնր
կ"ր–
սնլյուց
ել մեծաղոյն
ծի
ծ աւլով
քբ
քիչ
արձակեց այս կատակերղակ
աեսարանին
վրայ :
Այղ
աՀաղին
ծիծաղյր եւ ձեռքին
"ւժա–
թավւութիւնր
սլա բտաւո
րեց
ին
կինր որ
՚ւ՚ոչոյնր
ձեռքէն
նետեց, եւ երր
ղտրձալ
սպառազէն
Հսկան տեսաւ , որուն
եաելր
քեցաւ
։^
իսկ
Գոլրղկն
միչտ
ծիծազհ
լով
ծււե–
ցաւ
, առաւ
ղե ա՛ն
էն ղա չո յնբ եւ լալ
մ ր
ղէւնելէն
վել՚չ^
/՛՜յ՛չ
՚լե՚Լ՚-ցիկ
("""լ՚ոլէք,
ոլէաք չէ
Տիկինր
այսպիսի
զարղէ
մր ՚Լրկել,
րսաւ
եւ բերաւ
կնոչր
քուի ղրսււ– իսկ նա րար­
կութեամբ
աււալ
քովի
բարձին
աակ
ծած կե ց :
-—. Բաբկութիլնր
լալ բան չէ , չաբու -
նակեց
Հանդ արա
ծ իծ աղով
,
ե լ
առանց
ակնածութեան
աիկնոչ
բաղմոցին
վբայ՝
նորա
քովը նստելով
: Կր ներես ,
րսկր
,
եթկ
ե լ՛ բոբ՛է
դսլք֊՚ե ^ որ ա յս
ւլ ի չե ր
րոնի
անցնե
լու կբ սլտ րտա
լո ր ո լիմ ,
յանցանքչ
իմս չկ , վասնզի
միչտ
տյնպկս
սորված
եմ որ ղույլներր
բա՛նտն • եթկ քու սովո–
րութիւնղ
կ որ ղուռ
չբանաս
, սլէտք է
ամուր
շփնեէ տաս , ել ոչ փտ՚՚՚ծ
ծիսնեաց
վրտյ Հասաատես
ւլոներն, որ աււչի
Հուէ։֊
ուածին կր րացսւին
:
իսկ
կինր քաշւււտծ
բազմոց
ին մկկ ան—|
կիլնբ, ոչ ձայն կբ ՚դանկլւ ելոչ պատաս
Հ
իսան կուտար
:
Բայց էիերչապկս
, րսաւ
Գ։ււրւլկն
,
ղոլ որ լեղու կր պաՀես, աղաա ես /՚^՛^
՝,եա խօսե լու կամ շիսօսե լու , ս՚յէ ոչ իմ
պա^անչմունքս
չկատարեէու
,
ո՛^լր են
""յգ
է"1՚"
փ՚՚Քւ՚ԻԿ
"՚՚լէ1՛Կ^՛՛՚՛I՛ս.
՚ ՚"– ղառ–
նալով
ավլկանց
, ո՛՛վ կ որ Հայ կ թս,լ
սա
կո։լմն
անցնի
"իստւ :
Փոիսա՚նակ
՛իե ց Հողւոյ
ինբ ա։լ2փկ զատ­
ուեցան ել ՛մկկ
կ։ւղմր
չարուեցան։
Գուբ–
ղկն կր ՛լա
րմ անա
բ , վասնղի վեց Հ"գի
միա
յն ղէտկր
Հայ , իսկ Հ իմ ՛ո երեք;
Հոգի
ալե լի կր տե սնկր : ՛իա րձալ ա յն
ատեն
կնոչր՛
կ՝ ե է՛ ե ւա յ որ եթկ ես
ազատութիւն
խ ոստա՛նամ ա ^ս խե՚լճՏ^ բուն՝ ոչ ոքքու
քովղ
սլիաի
մնա
յ գաւաթ
մ բ չուր
տալու
քե՚էի • ելտեսնելով
րարձին
վ յ ՚ ա յ սոսկտ–
լփ արչառաչի
լ
խա րաղանէԼ
եւ
ձե՚ւքե
աոնե լով
" Լ չա րժե լով,
ի՛՛նչ
՛էե ՛էե ց ի կ
՛լ ործ իք կր իժո լինեան ել Հաւատքի
քա րո­
ղութեան
• ՛լու չատ կր ՛է" է՚ծածէ
ի է՛
"՚ յս ,
տիկին , այնպէս
չէ՞ • • •
յ՚սկ
կինր արձան
էլ՛ լււութեան
• ոչ կր
խօսէր, ոչ ձայն կր
Հո՚նէբ։
֊ ֊
Տ՚լ՚ո՚ք,
րսաւ
Գուբ՚լէն
,
նայեցէք,
ի՛նչ որ ՚լտնկք,
ձի, կչ, չորի
՚ոիկնոչ ա–
իսոոնել՚ուն
մկչ, ոլաէո լ՚աստե ցկք որ այս
խեղճ
ա՚լչիկնե
րբ
իրենց
տե՚էե
ր ր
՛է՛ս բ
ձնենք,
չո՛ւտ
րբկք
,
չ՚"րմ՜եցկք,
ա՛նօթի
չտր՚լուեցանք
: Շնոլ՚Հակալ
ենք ,
Տիկի՛նր
մե՚լի
Հ՚ոց , կերակուր
ղրկած
կլ՛ ,
բայց
՚ՆԱՄԱԿ՚ՆնՐ
ԼՈ՚ՆՏՈՆԷ՚ե
ԱԿԱՈՒՏԱԿԱՆ
ՄԻՋԱԶԳ–
ՃԱՄԲԱՐԸ
ինչպէս
՚ է բ " ՚ ծ էր «Յա՚ւաի
, սկաուտա–
կան
չարմման
Հիմնաղիր
Պէյարն
Փտու–
չփ ծննգեան
Հաբիւրամե՚ոկին
եւ սկաու–
տական
կաղմ ակե
ր սլո
ւթե ան յիսնամեա -
կին աոիթով, այս տարի
Վորիքչիրի
մէչ
ԼԼոնտոնէն
երեք ժամ՛ անգին)
միչաղգա–
յին
ճամ բաբ
մ բ Հաստատուեցաւ
,
որուն
կր մասնակցին
73
"՚ԳԳ^Բ
՚՛
Փարիղի
Հայ սկաուտներու
35
Հողինոց
երկսե՚ւ
խումբր
,
առաչնո
Է՛՛ԷՈ ւթեամ՛ ր
Տօքթ–
Գուրղէն Ա եծատուրեանի
,
Լոն­
տոն
Հասալ
Յուլիս
30/'Տ՛ :
կայարանր
ղի­
մ՛ աւորե
լու
՛լացին
իսում ր մ՛ր աղգա
յ ի ն –
ներ։
Ակաուանել՚ր
կայարա՛նի
ճա չ՛ո է՛ա -
նին մէչ նախաճաչով
Հ իւրաս
ի րուե ցան
,
որմէ ետք առաշնո
բ՚էո ւեցան
Պբքինկրմի
պաէատր : կէսօրէ
վեէ։չ՝
"՚֊Գ՚Լ՛"կի
Գ՛ոցին
միչաղգա
յին
ճամբարբ։
Երկու
օրէ ի վեր
Հ ե ՛ւա տ ե ս ի լի
՚էբ՚ո
յ
ԼթէլէՎւ՚ղԻ"՝՛՛)
կը աեսնենք
73
աղղե
բու
40
Հաղար սկաուտնե
րուն
տ ո ւլա՛ն ց քէԼ ի–
, րենց աղգա
յին
ղբօչներով։
Հայ
ժողւ։–
վո՚-բգի
ներկէսյացուցի^եբր,
ոբոնք
թի­
ւով
35
Հատ ե՛ն միայն.
Հայկական
Եռա–
գո յնին
աււաչնոբ՚էութեամբ
կր
քալեն
աալանցքին
ա՛ւաչի՛ն
ւլծին
վյւայ։
ՅՈՎՀ. կ. ՋԱԼԸԳԵԱՆ
գաբձնելու
Համար
Հոգեկան
կեգրոնա -
իսոյսներ :
Անցնելով
մեր ՚էրական
կո՚լմերուե
,
յայտարարեց
, որ վեէ։չյ։ն
12
տարինե
րու
էչնթացքին երբինք Հնարաւորութիւն
ու­
նեցաւ
աւե էի մօտէն
Հ ետե ւելու
Հա
յրենի–
քէն
ներս
մեր
ժողո՚էուրղի
ներքին
աոլ–
բումնեբուն
, եկաւ
այն իսոբ Համոզման
,
որ
Հայրենի
Հայ ժո՚լովոլր՚էին
աոնուադն
80
տոկոսր
այնքան
Հարա՚էատ
Հ՚ոյ կ
ւ
այնքան
Հայրենասէր
է եւ ա յնքա՛ն աո–
ղո րուած է ա՛լ՛լ ա յի՛ն զղացումնեբով
ո ր ֊
ք ՚ ս ն մենք
.
«ՈՐ" ՛ԷՀ ետե
լ , ա՛ն կաիս ա
յն
Հո՛լէն,
որուն
՚ է է " " յ կ՚ոնղ՚նած կ ան ել ՈԷ՛
իրեն կր ներ
չն չէ ղալ՚աւոր
պաամ
ոլթեո։ն
մբ
՛ւ՛էին , բաւական
^
ՈԷ՛ ամէն մկկ Հա
յ
լուսր
լուսնալուն
ղոնէ պաՀ մ ր նա յի Ա–
բա՚ոի
սսլիսւակավ՚ա՚ւ
գա՚էէսթին եւ ամկն
1
է ՚ ՚ ւ ո ր էուսնալուն
, ան՚էամ
մ՛բ եւս
ղ՚սրթ՚նի
իր մկչ. նոյն
այւր ս՚էին» : Եաա -
նան
չեց թկ Հտ յր յաւմ առ կ ե ՛լած գո
յու­
թեան
կռուին
մէչ,
յիշեց
ւլբոլւուլներ
՛՛լ
դէ պքե
ր մեր ոլա տւք ութենէն
:
Յե՚լային
յատկանիշ
մր, որ մեր
ՀւլՕ–
րան^եբկն
մկկն կ ե՚լո՚ծ տեւապկս
. Հա­
յր յամաււ
ու յանգուգն
է նաեւ
ունՀատա–
"էկս
ղոյ՚՚ւէժեա՚ն
կոուին
՚է՚կչ։
Մե՛նք
մե–
ւլէ՛ Հետ ունէ՚նվ։
նաեւ
մչակ՚ւյթ
մր
իրրեւ՛
ա յլ
Հզօրտնք :
ինչ
որ
անՀ բաժե չտ է մեղի
աւելցուց
ան
հսգեշա|ւԺն
կ : Հողեչաբժ
մր,
ւլոբ
յամաււ ու անվՀատ
կե րսլ՚ւվ պէ՛տէ՛ էս րս՛–
էսուսենք
րեմ
երկ
ն ու մ ամ ոլէկն
; լԼրԱւա–
հայաստանը պէտք է վերակսւՍգևէ իլւ
բեկանեալ եոգիԱ :
Աենք ոլկտք է
սսւե՚լ––
ծենք
հաւայ։ա1յւա;ւ սսւածալռւթ |ււււ
մբ
,մեր
աւլ՚էայխՆ
ան՚լրժելի
եւ անվիճելի ի–
տկաէին
չուբչ :
Ա,ն կ՛՛չ
"՚-՚է՚էեց
՛յ՛ ՛ո սնաւո
լ՛ա պկ
ս այն
Հայերուն
որոնք ,
՚ոյր
րլլան թկ կին ,
կ՚ապրին
մեր ս՛ա՛ւասլանքր
, կր էսան՚լտ.
՚խսռ՚՚լին
եւ կլ՛
ս ր ո՛ ո։ բե կ էւ՛ն
Հաւսւոալ։ա–
ոլկ"
, քա՚էա ք՛՛՛ց է՛ական
ք՚սչութէ՚ւնն
ու—
նենալ
՛լուրս
՛լալու
էւրենց
կրաւորական
՛էէ՛լ՛քե լ՛կ ն , ս՛՛՛ե ՚լծե
լու
Համար
աւե
լի ու–
ժե՚է,
աւելէ
֊աԱ՚ւատտւոբ եւ աւելի
նուի–
Է1ւ։ւն
Հ տմ աղւլա յին
ձա
յ՛ն
՛ք ր
:
յ / ֊ .
#1՜
զէւս՚կ թկ իր օբՀնած
աղէ՛
մ կչր
էսա՚ւ–
նս՚ծ
չկր •
Այ՛՛
՚^՚է՚շ՚՚ցԻ"
ՎաՀրիճ
նեբս մտաւ •
Տէէ՛ , ՛լ "՚-է՚ոբ
նմ ո յ՛լ
մ ր կայ ,
որուն
նմանբ ես կայսեր
աէսոոներուն մկչ
չ1
տեսեր , Յոէո՚կին
ԷԱ՚լ լիւկեր
մլ՛ կր //՚"/՛
Ն՝ԵՐԵ
Օ՛ձ
(Շւսր–)
Fonds A.R.A.M
1...,121,122,123,124,125,126,127,128,129,130 132,133,134,135,136,137,138,139,140,141,...608
Powered by FlippingBook