(ՎԱՀԱՆ
ՆԱՒԱՍԱՐԳԵԱՆԻ
ՄԱՀՈՒԱՆ
ԱՌԹԻՒ)
(Դ. եւ վերջին Ա՚աս)
Վա
Հ անա/լան,
1
ւթիւն
է
,ԷԼ չ.
Լա
ւ,լկ ս Հա
-
լյսաքԱ,
ս չ։ էլքլ րխէ
է Լ լւ ււղրացեալ
չլեէլԼ -
չաք
աէւււէւթիւնեԼչՎ
ն Լւ
ւււսւււմեաււիչաւ––
թիւննԼչւկն՝
ձչւբ
/չքւ բանաձեւէ
այն
միաքը
թէ
, օ<ք աւււաձ
Լւ
ււաԼ
ղձաւչոչւծ
Ժողււ
վյււրգ,
ւէաչւԼբկ՚կ
ձկաձ
Լւ գա,չւձրււլն
գա–
Յ՚՚՚Լ* ղաբեբէե
ծեած
եւ ղաբեչււււն
ղիմա֊
ց՚՚ղ
հ՛" յ մււղււվւււբգչլ
անձն իշխան II
ւթիւն
է սաացած
՝՝ 1լաաաչւեէւււ ՝,ամար իբ սլաա–
մ՛աքլան
եւ քւս–ղաքա1լբթ
ակէս՚լ,
աււաքելււկ
-
իիւնբ,
ճիշղ
ինշսլէս
Եբլ՚՚՚՚յեցւ՚ւց
մօա
կբ
աի բասլե ս՚կբ
ա յն բմբէւնում
բ թկ , ասա
-
11 լ ա ճ
բե ա ի բ մ ալուէյււբւէ
։չ Լ բ ա ղա՚ե ց ո ւթ ի
ւն
է աբւււա&
իբենց
աււ
աք^ւոբղելւււ
Համաբ
մալսէխււբւլՆեբ
Հիւ։ղուԼւււբւէ1ւե
բու
սլա ամ ա փ ի լի ս ո փ ա -
յո
ւթ
ի ւն բ ա աբ օբին ա կ աե աւ ւթ
ի ւսն ե բ
1լ ա՛
լանգէ
մեւլէ՝
բացատբելոլ
~,ամաբ անՀա–
աին
ղ ե բաղո
յ՛ե ումբ
ոբ անմաՀւււթիւն
կբ
շէնէ ,
ոմանք
շունշին
մկք
կբ
ղնեն
խոբՀբղաւոբ
այղ ուժբ,
ՀաՀա թկ
ինչո՛ւ
շբ՚^՚՚չ^
՜՛՛՛գի^
1
"նձ բաււեբբ
Հոմանիշ
եե
կաբգ
ւէբ
լեղոլնելււլ
մկք)
,
ուբիշնեբ
սբաին
մկչ,
աչքին
մէք,
նոյնիսկ
...
մա–
ղեբոլ
փոլնչի՚ւ,
մէշ .
ՎաՀանա կանո
ւթ իւնբ անՀաաէն
կ՝առնէ
գեբաղոյն
՚"յ՚է
"ւմբ
եւ կուաայ
Յ^ղին,
յայաաբաբե
լոէէ թէ
նուի բում բ, ոբ
կբ
վեբքաեայ
մաՀով,
մեռել
չի չինեբ
,
*Լկ"՚՝յ
Հ՛"
յ՚՚Ա
ոլ՚ոամութիւնբ
,
իբ բաղձ՛ա
-
էաղաբ
նա ֊•աաա կնե բ ուէ , «անձինք
նուիբ–
եալք» աաբաղով
ծանօթ,
ոբոնք Հասած՜ են
անմա՛հութեան
:
Եբբ
այս 4 ողոէէուբղբ
ո լ –
Ժլւ
ունէ ւիաոքով
սլսակել"ւ
մաւՀն ան
-
գաքք , կբ նշանակէ
թկ
կբ ճանչնայ
ան
-
մա
Հ ութե ան խո բ Հ ուբգբ
Այ"
բմբոԼեումով^
անՀաաբ
բնծ ա յ
մ
բն
յէ ՛Լ՛՛չ՛ ցեղբ կուաայ
մաՀ ուան , ճիշգ
է՜
"չէ"
ի/նձոբենին
՚" յ կուաա
յ ալւեւա
-
Համ ե լ կաբմիբ
իբ խնձոբբ
, իբբեւ
նշան
կեն գան ութե ան :
Արգ
, այսօբ , մենք եկած
ենք,
այսաեղ,
*սնմաՀոլթեան
վւառքով
սլսակելոլ
մեր
քթղաԵառրս
ս,.օ.»^^^^ ՚ ^ - ֊ ^ Ն ե յ . 1 %
մ
են
ոբ
ր^՚ծս՚՚յ
կբ արուի
մաՀուան՝
իբ
Հասու~
նութե՚սն
մէք, իր շքեղութեան
մէք,
իբ
արփենի
բոցե բուն
՚ ^ Կ ք ։
Ա յ ^ ՚ ՚ չ է " "ք՛
մեր
մ
ա
Հ ե ր ւլբ վա խ ճ
ա՛՛հ ա
կան
ուլբասացութե
ան
մբ իմասաբ
չոլ1ւի եբբեք,
այլ աբոլ
շեշա
մբ
մ աՀուան
Հեա
մաերիմ
իշփւաններու
վայել
:
Ար՚է աբե
լ
,
վաՀ անա կանո
ւթի
ւնբ
կբ
կա-
յանայ
այն գիաակցութեան
մէք թէ ղե -
րաղասելի
է մեռնիլ
իշխանի
սչէս եւ իշ -
խանի
իրաւունքով
, ուբեմն
թ " – չ ե լ ՚ ՚ վ
ղէ՚ղ
է անմաՀութի
1^1
, քան
ասլրիլ խոաի
՚ղկս
կ"՚մ
խոաի Հաւասար
, իբրել
«վաղ
թա
ռայ
ելոց
ծս՚դիկ
խ
ո
ա
ո
յ՝» , ուրանալով
իշ -
խանի
իրաւոէնւքբ
, կոբսուելով
մոռացու
-
թեան
խա
լ ա ր
ին մէք
յ
Ս ա–,բ սարսավէ
յ՛ բ չէ Հա յկա ւլան ց սր -
աին մէք :
իշվսանի
իբալունքբ
խլած
ենք մենք
մեր
"աեւլծ ագործ
ոլթիլէւներով
, մեր
ցեղային
Հ՚սւնճաբռվ,
յ՛եր լեղուով,
յ՛եր
աբուես
-
աով,
աՀա
սրբութիւննեբ
, ղոբս
սլիաի
է՚լ1՚քի՝՚՚Ք
երբԼք
ոչ կայսեր,
ոչ ալ Ասաու–
ծոյ։
%աամոլթիլ1ւբ
իշվսա՚ն
է
Հււչակեր
յ եր ժուլովուրղբ
, եւ մենք
որ կբ
քալենք
ա յգ աւան գութ
Լ ամ բ՝ Վա֊,ագնի
աբե ւբ
մ եր ուսե բուն
վրա
յ , աբքա յական
խօսքբ
մեր
չրթնե բուն
վւ՚ա
յ , ե րւլ ույ՛
կ ՛բն
ենք
ՎաՀա% Նաւասարգեանի
գերեղմանին
առ–^
քե
լ
թէ սլիաի սլա՝,սլանենք
ի շխան ական
ո ՛լին
Հայկ ադա
նց Հոգիներս
ւե մէք
յ
X
Ա յ յ յ , թո
յլ աուէք Հասաասաւյ՛
մր եււ՛
Ը^ել
այսաեղ՛
Եկե՚լեցին
ունի իր իշվսաննԼրբ,–
կարգ
՚^ բ կբ արուի
մէւււոնով
. 1^ •
3 է ՛հա շնակցութիւե
բ եւս , որ 1լու -
սուցանէ
աեաղարտ
սլաՀել
«աբքա
յական
խօսքբ՛»
կամ
Հ ւս–յկա ղանց
ոգին , ուեի
իբ
իշյսւ"ններբ,
վւառք մբ ոբ կբ
շա՝ւուի
վասաակով
եւ
անձնուիլ։ութեամբ
^ եր -
բեմն աալով
եբա1լներուն
արիւնն
ալւ
Այգ
իշխաննե
րէն
է մեր
սի րե լի (նկեբբ
, ՛Լա –ր
Հան
Նաւասարգեան
յ
իշվսան
մողովուբգի
յ
մ բ իշվսան ղաւակբ
; իշխան
կուսակցու
- •••
թեան
մբ իշխան
Հ բաւղա րակաղի
ր բ
-. Թե -•
բի
՚ղիաի
մնայ
ին շ որ բ"էք՝
եթէ չԱ"կք<.\
թէ ՎաՀան
Նա՚ւասա րգե ան
ասլբեց ա լ. ^
սլայքաբեցալ
, խօսեցաւ,
՚էրեց,
քարողեց,
երաղե ց՝ մէկ բան
մ իա
յն ունենալով
իբ
մ՛աքին
մէք
, մկ կ իակալ
, մէկ
ցանկու
-
թիւն
իշ|սան Մոզովու,յլդը պահել լ1՚իշա իշ --
իան :
Ա՚Լ՚էեբու
պաաերուն
աակ
մուրացուլ
ժսղովուրգ
մբ չէ ա յս ժողովուրգբ
: Աւե
րակներու
մէք թռչկոաող
թիթեռնիկ
մբ
չէ ա յս ժողովուրգբ
: Ս եծ ե բու
թեւե
բուն
աակ
յ՚անող
վսւռեակ
մբ չէ այս
ծ ալս
-
վ՛"ւ՛՛ւր
\ Փ՚՚քրերոլ.
իբաւունքբ
ուաող
ա -
ւաղակ
մբ չէ այս ժողովուրգբ
։Ջի գողն՛ար
ուրիշէն
, չի սնանիր
" ՚ ֊ ր ի չ ի ն ունեցածով
:
Ա աեղծսւգոբծե
լու
անսպառ
կարողոլ
-
թեամբ
օժաուած
; ի՛ր վաստակբ
^Լք^՜
ծա յաբե րէ քաղաքակրթութեան
խո րա
-
նին՝ ի վւառս իր անուան
եւ
մարղկային
•1
՝–մ՝–
ք^–* ՚ է * – * ք
Հայ
ժողովուրղր
, ոբ , իր
վւառապանծ
մշակոյթով
Հսլարա , եկեր
է իշվսան
եւ
սլաամ ութեան
քառս
լւլ ի ներ ո ւն վրայ
կբ
Ք՚՚՚լէ
իբբեւ
իշխան,
կչլ ոչաՀանքէ
իբ
Հայ–
րենիքբ
ոչ թէ իրրեւ
շնորՀ , այլ իրրեւ
իր
իրալո՛ւնքբ
,
եթէ
կ՝ուղէք՝
քաղաքա
֊
կիբթ
մարւլկուիժեան
սլարաքբիրեն
Հայ
ժուլովուբւլբ
այն ժողովուբւլր
չկ՝
որու
լեղոլ կուաան
, որու
քաղաքակբթոէ—
թ ե ան ս՛ յբուրենբ
կբ
սորվեցնեն
,
որու
ին^ավաբութեան
իրաւունք
կբ շնորՀեն
:
Ոչ
ս անա
ուի
արուե
լիք
ժ ո ղո վո
ւր գ է , ՛՛չ
ալ չմկբաուած–
ժողովուրղ
,
անուն
ու
նի
եւ լուսեղէն
պաամութիւն
% Հայ ժո -
ղովուրգբ
իշխան
է
ոբովՀեսւեւ
ունի
իշ
խան ական
լեղոլ
, իշխան
է
որովՀեաեւ
Ս– ԶՍ - ՐհՖ օ Ա ՆԻ
Օ Ր Ս Գհ Ր Ը
(ՀԱՏՈՒԱԾՆԵՐ)
ււքԱ՚Բ
1>նչպէս հազսրգած էինք , <1|էյ–
րսւրի ւ1՚էջ րւյււ աեսաւ րանաստւյղծ Ս՚ատ–
թէսս ԶարիՓ^՚սւ՚ւփ աՍբսղյական ղռրծր ,
660 էւջ , արձակ թ-է ոաանաւյւր,։ ԱռաջիՍ
անգաԱ՛ է որ հատորի մըմէջ կ՚երեւայ իր
օրագրու֊րիւնր, որ կը գրաւէ գրք ին կէ -
սէն
աւելին։
ՅսւռաջիկայիԸ վերապւսհելով ըն.դհա -
նուր տեսութ-իւն ւքը, սաորեւ կ՚արաա -
տպեԸք էջ մը՛ այդ օրագրուքՒենէն • —
1919, Մայիս 6
Գեբաղոյն
անձկութ
իւննե բու
անձնա
-
ոէուբ եմ նորէն : Ունայնութեան
ղղացոլ
-
մր նորէն
մեծ ծաւ՛"/ ՚լաած
է Հողիիս
մէք։
ԱնՀ ո ւնօ ր էն գժբախա
եմ
Անցեալ
Օր երբ Ալպանացին
Հողեվարք
էր
,
շուեսդըր^
մեծ ոլաՀարանին
բանա
լին
ինծի
յս
՚նձնեց
որ
էնԺէքսիոն^
ասեղ
մը
Հանեմ : Պ՚սհաբանը
բանալուս
պէս՝
սեւ
Ժվ՛
՚^Ր֊ Վ1""յ
Կ՚՚՚ՐԳ՚՚՚ՅԷ
«մռրֆին»
....
Շիշբ
ձեռքս
առի
ուշագրութե
ամ բ
ու
գբեթէ
կա րօաաղին
յառեցա
յ
թան
կաղին
Հեղուկին
, բայց
Սվ՚՚չանացիին
Հող եվար–
քբ
այնքան սարսափով
լեցուցած
էր Հո -
գի" է Որ իսկոյն
շիչբ
՚ոեղր
գրի
եւ
ասեղը
առնելովդ փախայ
;
Անկէ ի վեբ , միշա ներկայ
է մաքիս
մէք
այգ
սեւ
չիչին գաղափաբր
: կբ
վախնամ
ես ինձմէ • Ամէն
վայբկեան
կրնամ
որեւէ
պաաբոլակով
առնել
այգ
բանալին
:
Սիկարէթ
մբ ծխեմ
ու պառկիմ
:
*
**
Մայիս 8
Տողն ութի
ւնբ
քուն չաուաւ
ինծի : Ու ~\
ղեղսաենգոա
գործունէութիւն
մ բսաացեր)
էբ • չէի կ րնաբ
մաածումնեբս
սանձել
յ |
Հանգարաիլ
եւ անղիաակց
ութե
սւն մէք
ըն––
կղմիլ։
քցաղաղ
ղիշեր
մ բն էր , թէեւ
մոլթ՜^^
ու Հովոա
: Գիմացի
բաբձրաւանղակին՛
Հսկայ
ծառեբբ
անգորր
յուղումի
մբ
մէք
էին–
Ե լ ՚ " յ , առանց
մոմս վառելու,
բն -
կողմ ան իլ անկիւնի
֊, ա՛եղ սաաւէա
րաղմ ո–
ցին
խոբբ , սլաաու^անին
առքեւ
:
Երկ՚"1՛
աաեն անձնաաուր
եղայ
գրգռուած
ու. .
ին քե ւս կո չ
մ աածույ՚նե
բու
֊,ո սան
քին
; ՝՚.
կարծես
"՚֊ՐԻԼ
՚՚ւ՚լեղկ
մբ կուղար
այգ
Հո–.
սանքբ , ա յգ
բ" լ՛՛ ր էփ՚՚ք^
մաածումնեբը
ուրիշ ւլիաակցութեան
մբ մէք կբ
Կ""Լ ՜ ՚
մուկ ին ու պա րղասլկ ս իմ՛ ուղեղկ ս կ ՝ան -
ցնէին
իբբեւ
երկրորգական
վա
յբկ
՛է բ ՚–
Ե"
յ՛իա
յն գաաա րկութ
իւնբ
կը գիակ ի ,
ականք տալով
1^ւձնինե բուն
մ էքկ ն
սուլող
Հովին
:
ԵԼ սակա
յն գիտա՛կցութիւնս
՝,ե տղ\ե
աէ
պա
յծ աո ացաւ : Մ "մս վաո
եցի եւ
սկսա
յ
սենեակիս
մէք
Ամբուլք
կացութիւնս
, ֊էբաշալէ
ճշղր
-
աութիլնով
մը,
"՚Լքէ"
" լ ՚ ՚ ՚ տ կ ե բացաւ
—-
^ին
յուսաՀւս-տութիւններս
, Հին սլայքար
-
ներս , Հին տաոապանքնեբս
ո ւ
Հիմա
նոր
ո լ
անորոշ ապաւլայ
մըւ Լաւ մը խ"բՀե
-
ցա
յ ։կ Լ ան քի ղանաղան
ծ
ր ա ղի րն ե բ մ շա կե
-
ցի : Ա ՛ոքիս աենգոտ
վիճակբ
թո
յլ
էէ Բ
աար
վճռական
րն ա ր ո ւթ
ի ւնն ե բ
լնելու
,
սակա
յն , ընգՀանուր
Լ՚՚՚֊բք
որոշումներ
աուի , որոնց
Հիմա
ալ կբ ւիարիմ ,
Հիմա
ոբ մոմիս
լոյսին
տեղ արեւին
ճառաւլայթ–
ներբ
կ՚ողողեն
սենեակս
: Ամ բողք
Հ ո ղ ի ո վ
կբ վւա ր իյ՛ անոնց
:
Պիաի ասլրիմ
Հ ճի՛լը
՚ղիաի
Ր Ա " ՚ յ
կե՚սն–
քիս
գեբաղոյն
սկզբունքը։
Անցեալին
վբ–
րայ
սլի՚ոի
նայիմ
իբբեւ
ցուբա
՛լիւ՛՛կի
մ՛բ
՚Լրայ։
եոբ
Հիմեբու
վբայ
սլիաի տեղա
-
փ ոէսեմ
անՀատակ
ա ն ո
լ
թ ի
լնս ;
Ն՛՛՜ր
եեան
Ք՜
X
Մայիս 12
ՏուսաՀտտ
չեմ : Հողեկան
"՛յ՛լ
վիճւս-կբ
աբւլ աՀատելի
կբ թուի
ինծի
՚. Զղ՛՛՛՜ան
քով
կբ խոր Հիմ
Հ իմ ա՝
անձնասպանութեան
վեբ
քին
ւի որձիս
վրա
յ , որուն
յ՛"^.՛՛
ՐՂ^Յ
ղարՀուրելի
Հ ի լան գութ իւն բ .•
Հէմ ս՛
Հարկ
եղածէն
աւելի Հսչարտ
եմ
այ՚չսլիսի
տկտլ՚ութեան
մը անձնատուր
րԼլալու
Հ՛ո–
ունի
քա ղա քա կբ թ ո ւթ ե ան
սլաամ
ութիւն
մը , իշխան
է
որովՀեաեւ
ունի
ինքնիշ
֊՛
խանութեան
անցեալ
մը։
Հ ՛ " յ
ժո՚լովոլր–
գր ժոէ§ով ուր՚ք.
մ րն է ՚/արերուն
ծ ա՚1ւօքժ
Այսպէս
խռսեց՚ս
-լ
մեղի Վա–>ան Ն՛՛՛ւ՛" -
1
սարւչեան
, եւ ուրիշ խօսք
չբրաւ՚.Եւ
չկա՛յ՛՛՛
ուրիշ խօսք , ոբ աւելի
թան կա՛լին
Րլէայ
մե՚լի
Համար
, —. «արքայական
խօսքբ
» ,
ոբ՚՚ւ
կ՝ ակնարկէ
ՎաՀ ան Տ էրեա՚ն
,
"՚՛
յՍ
կրնայ
րլլալ
միայն
՚.
ԵԼ
՛սր՛է, իշխան
մ ուլսվուր՚լիղ
ի շիւ ան
՛ւ՛ս՛ ակբ
, սիրելի
եւ անմոռանալի
լիւկեր
ՎաՀան
Նաւավւաբղեան
, ներէ՛ ինձ ոբ օժ
տուած՛ չեմ անծանօթ
Հ
՚ ՚ ՚ յ
բանաստեւլծոլ–
Հիին ^ոբՀ.^երով
, սլե ր ճա բառ
եւ ե բաժ չ–
տտկան
ողբերգ
մը Հիւսելու
Համար
ի
յ ի –
շաաակ ա^ւաքան վաստակիգ
եւ
անստ
-
կարկելի
անձնազոՀութեանգ
. ՎստաՀ
եմ
ք^է պիաի
չուշանա
յ արժանաւոբբ
հի՛– -
սելոլ
Համար
ներրողեանգ
,
ոբ
պիտի
չ1ւմանի ոգբեբղի
, վասն
զի ողբերւքբ
կ՝րն - :
գու^ի
մա՝։ուան
յաղյթանակը
կամ
կբ բ՛" - Հ
ց ա ա բ ո լի անՀետ
կորս տեան
մբ վախով
:
ԸնւէՀակառակն
Հայկա՚լանց
Ո՚էին ,
որ
« ւՏ՝ւոՀ
ու
ամ բ
ղմ աՀ կո խեաց»
, ՎաՀաննե
-
բո՛. «աբք՚սյական
խօսքր»
, որ կ^արձա
-
՚լսւն՚լէ
՚լաբէ
գար,
կբ պաՀանքեն
երգ
մր,
վւ ա ռե ւ՛՛լո ւթ
ի
ւ՚քւ
մր, աւելի
քաղցր
քան
«
՚լեբ՚լս
ե բաժ շտականաց՝»
,
որպկ Ա՛լի
«յոբգորկ»
սիրտերն
Հա յկա ղանց
,
լեցնէ
Հ՚ւ՚էիներն
իշխանական
շքեղութեամբ
,
թ բթռացնէ
շրթներն
յ ք ^ ^ ՚ ՚ ՚ ց "
՚ է ՚ " Բ ՚ " – ց
ք
նուիրելոլ
Համ ար յիչատակիգ
,
յաւկ
ա
անմ ոռանա
լի Հ
Զի արու , ի շվսանական
խօ՛ սք
մ իա
յն
•Լ՚՚՚յել
է Ք^Գէ
•
Գա՚^ւա կց ա կ՛ո՛ն
խօսք
Ն՛
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
Շ Ս ԲԹ Ո հՍ Ն ԵՕԹՆ
ՕՐԵՐՈՒ
խ Ո ՐձՈԻՐ ԴԸ
Երկսւշաբթի,
առաոէն
Երա՛ւ կր
Հ՚՚՚՚էր
սեմէն
տուներուն
•
Ամկն
ինչ խաղա՛լ,
ամէն
ինչ կ՚սխալ՚գ
\
Վե
րթ
արքայութիւն
, ամ էն բան
անմեղ
, |
քա՚լցբ
սրբութիւն
. . . ;
|
Առա
ուան
ոգին՝
^
Զեռքին
մէք բոնա՚ծ
կախար՚լ
կ^՜իկբ
" Ր ՜ ^
ուան
ու կեանքին,
եկաւ,
կան՚լ
առաւ
, ^
րնգգէմ
Մ՚ոնանենց
Հնաբո
յր
գուռին
, –\
կանչեց
«Արթնցէք
է ի՞նչ
էք քնացեր
,
ֆւորՀոլրղ
ի օր է , պաբմ ան ոլա ր տէէ^ե
րն
ահա
մ ա յրացեր
, անոնց
մ ա յ բ ո ւթ ե ան
գէմ
Աստուած
կեցեր՝
եբկունքբ
կ՝օբՀնէ
բա
-
ռով
աբեւ
- քեր» :
Ա՛անան
արթնցաւ
,
Հագոլսանեբ
Հա -
դաւ
,
Իր
սեմին
վբայ՝
ի խորոց
ււբաի
աղօթք
մբ բբաւ. , ապԱք.՝ տուն
մ աաւ
,
աղօթքին
րոցովն
իբ թոնիրն վառեց
,Հուրէ
ասեղովդ
եբաղի
թելով
ծեր կեանքն կաբկտեց
, ուժ
էււռաւ յանկարծ
, պարմանի
՚էաբձած՝
եբ
գե ց սիրոյ
երւլն վաղուց
մոռցուած
• • • :
\ք ուխբ
թոնիրին՝
հանգարա
Հոսումով
իբ
սուրբ
աղօթքին
, վեբ
ելաւ
մինչեւ
կա–
աարն
ամբրոցին
, ուր փայտէ
խաչ
կար
,
ոբպէս
յո։ չարձան
մաՀուան
մր արգաբ
^
քսուեցալ
խաչին
, անոր պագն առաւ , ա–
նով Հաղորգեց
ամէն տեսակ
ծառ։
\ք առերն
հրճուեցան,
բռնեցին
չուրք
֊
պար
՚ ՚ •
Պտուղ
Հասցուցին
ք"՚ղցր
" ՛ ֊ աբեւ-վառ
,
Հարսնետուն
՛լա րձաւ
Հայոց
Հին աչ
-
խաբՀ
. . . :
• 1)1
Երեքշարթ-ի,
առտուն
,
Հաւտաք
կբ յոլ՚գէր
երգէն
տուներուն
•
Ամէն
ինչ տաք
էր , ամէն
ինչ Ժպտուն
,
ամէն
բանի
մէք՝
կար
աբգարութիւն
. • . ;
Ծիրանի
՚էօաին՝ կախարգ
Հաչտութիւն
,
մ աբգս
կը կապէ ր Հետն
իր Աստծուն
;
Տուներ
բ բաբի. Հայկական
գի՚-՚լէ
,
Տ ուներ բ պա շտող
լո յսի
արեւի
,
Տուները
արի, գիմամաբտ
Հերոս՝
Հնոց
կեն ցա՛ւի
•
Մ ամիկներու
պէս
եւ խոնարՀ
, եւ
Հե՚լ ,
Հաւատք
կ՛՛բմ պէ
ին սիբաերու
ակէն
• • ֊ :
Անոնք՝
Հալ ու մ՚աշ,
անոնք
քարաշէն՝
^ ՚ " յ Յ
մեղի Հասած
գիւցազն
գարերէն
,
որոնցմէ
անցաւ
սերունգը
Հա յկա ՛լան ց՝
յաղթական
երթի
իբ երգն
ե րգե լով
. . .
Առտուան
Ոգին՝
Գրկած
մագաղաթն
մեր
յաւերժութեան
սրբազան
ուխաին
, կեցալ
յանգիման
Շու–
շանենց
բակին
,
կանչեց
. « Ա՛լ բալ
է , որչավ, քնացաք
,
^Լէ՚Ք
Ղ՚"–Ք
"՚"Քէ
)
բառերոՎ
ձեր
տաք՝
փառքը
օրՀնեցէք
գալիք
արեւին
,
անոր
կենսատու
ոլժին
եւ լոյսին
»%
Շուշանը
ելաւ , իբ երեսն
լոլաց
,
Արտին ակեբէն՝
ա՚լօթք
մ՛բ կարգաց
,
Ասլա նեբս
յ՜տա՚ւ.. Հաւատքի
կայծ
ոփ՝
թոնիր բ վառեց
, եւ անոր
լո յ՛՛ով՝
Հո՛լին
Հե՚լեղեց
... :
ուխբ
թոնիրին
, յո րգե ցաւ
լձէգթավւ
անցքէն
ե ր՚էիքին
, բարձրացաւ
մ
ինչեւ
կատարն
բարգիին
, անկէ
վ"՚լ՛
իքաւ. , սի– •
րով
՚էրկուեցաւ
աղյւիլբի
ակին
. . • :
, 1
Ա՚լրիւրն
Հարսնացաւ
,
Եւ ՚էեղեցկացաւ
,
\
Ա՚լրիկ՚ր
երղեց
«էմ՚՚բՀ՚՚ւր՚էբ
խորին»
Հա յբենի
քուրին
, ւսն որ
մ ի շտ մնաց
գե
-
բաղոյն
՚լա՚լտնիք
մ՛եր գուռ
- ՚ԷԲրԿէ^ւ՚ն
•
Ծոցէն
քարեղէն
,
ք՚խեցալ
յ՚էկէն
Ջ՚՚ւրին
կարկաչը
քաք
ու
գաշնւօրկն
,
անցաւ արտէ
արտ
, այգիէ
՚՚ւյէէի , աալով
աւետիս
Յարութեան
ել՚գի :
Տնծացին
բոյսեբ
, Հագան
ւլոյնղղոյն
ի -
րենց աաբ՚սէլէւեբ
, գովք
բրէն
քուրին,
քու–
ր բ օբՀնեցին
յուղմ ամ բ խելագար
,
երկիր
թուխս
նս՚ոաւ
նոր ու
ս ր բա՚լայւ՝
՚ * / " " Հ ք / ՛
մ՝ Համ ար
•
Զուրերն
յ՛եր, երկրի
այն օրէն ի վեր՝
եղան
գե՛լ,
ղաբման
մաբմնի
եւ
հո՚լւոյ,
եղան
կաթնաղբիւր
՝ կաթ
բնծայեցին
ան–
կաթ
մայրերու,
եղան
Լուսսւղբին,բ,
ա
-
ռաա
լո յս աուին
տնլո
յս ա Լքե բու
:
» • «
Չորեքշաբթի ,
առաուն.
Ասաուած–
կը խօսէր
Հետ
մեր տունե
-
ոուն
•
Տ"ւներբ
գեղքուկ
, աունեբբ
պարղուկ
,
կարծես
րււ՛"յին
այ՚օթխած
Հարսեր
, ո -
լ՚ոնց
միմիայն
երկնքի
լուսին
նյ՚անիլ
կբ–
ցեր
է Հ ա
յ տուն սրբավիա
յլ ,
կո յսի
մ ը
Հա՚1՚ւլոյ1ւ անաբ՚ոա
մնաց
եւ անբիծ
անոր
"իլ՚ոյ
երթն
կամ
չուն : Բալեց
ղարերու
ցաւէն
ո ւ
տան
քէն
, բա
յց
յ՛ ի շտ կորովի
,
հզօր ու Հպարա
, եւ գիւցա՚լնօբէն
:
(իայռերբ
աւսէ
՚լ
, լեոներբ
ե՛լան
ալիւր
ել
փ՚՚շի
, սակայն
Հայ տունբ
միշտ կան–
ղուն
մնաց
բն՚լ՚էկյ՛
Աասիսի,
վասն
ղի ա–
նոր
պաաերուն
ծ եփբ
. ղ աբձալ
կարծր
երկաթ՛, իսկ
քալ՚եբն
անոր՝
կայծակէ
^
բանուած
անսովոր պողպատ
;
Ա՚լօթքի
Օբ է , մեր Չորեքշաբթին
,
|
Գկպի
ժամ
կ՚երթան,
թէ այր եւ
թէ \
կին
, "Ր՝
խո՚յնկբ
ծխեն
եւ լոյսով^ւ
ւ1՚ո -
մ ին՝
ճամ բա
յ յաբւլարեն
իրենց
Հո՚էիին
:
կոչնակը
Հնչեց , ՚սռտոլն ,չա–տ կանուխ
^
Թ"բ՚՚սենց
տունը
գաբձալ
աՀռԼլի
, ան–
ղուսպ
Հրաբուխ
, ՛լոյ՛է
եր՚էիքներէն
,
պա–
աեբու
ճեղքէն
Հոսեցուց
սե՛ւ ծուխ ,
եւ
Որ բարձրացաւ
, մ՛ինչեւ
մօտ
բլուր.,
ուր
խա
չք՚սբ
մ բ կ՛՛՛ր
՚^ էնակ
ու ախ
ուր
, ղար–
ձւսւ անոր
շ՚՚ւբք
, ձեռքեբն
խա՚չմեբուկ
,
անխօս
ու լռին,
եւ ապա
փերթ
^ փեբթ^
իքաւ արաերու
մէք փավաւկ
ծոցին
• . •
է
Որոնք
մ ա յրացան
սե րմէն
ղիլթական
,
տալու
Հայ՚աբ
՛իա՛է ծովերով
ցորեան
. . . ;
ԱՕԱ-ՎԱՆԻ
( ՄՕյսւցեալը յաջոլւդովյ
Fonds A.R.A.M
