€6 ԱՌ
ԱՋ
*
Վ.ԱԼԱ\յԱԿԱՆՈՒԹԻՒ\յ
(ՀԱՀԱՆ
ՆԱԻԱԱԱՐ'1-եԱՆԻ
ՄԱՀՈՒԱՆ
ԱՌԹԻՒ)
ինչպէ
՛ւ Հաւլ.արացի՚եԼ
րւ՛ւ. օ
լւււ
՛Լ,
ա
յսօր
սէԼ
1չ"I՚լմ՛աւ՚ււծ
է ճ՚" 1լ"ւա ՛էչԼ՛ —
Ատէ1լւս
ն՚՚յ՚ւ՛ "՚յ^՛ Ճու1լ։ււէոն
կ
՛է՛՛լւ
^ " ՚ Լ Է ՜
ՆԼչւէ՚ն
հԼւ՛ս
սւսսլաւոսւվս՚լնելւլլ
<1.ւսնյ–ա ֊-
ռւս՚ե՚լ
ալ՛ս՛ լ՛ է՛ն
յի չխւսնա ւլ՝ֆ
,
սաէ,
՛լէք ե
լով
«ելւթէ
՚յկ
՚լե՚սսցկ
չ, բ՚Ա՚յ»
ա ղա
՚լ
՚ս
1լս
՚լ1՛
Լ -
չւու
Հողեվիճաքլ
մշ ;
Համ ա 1լԼ ր սլո լ.թէ,
սւն
ւսկւըն/լ՚սլսէ
թ Լ ա
՝1ւ
,
թ ւլամ " լ՛ թ ս ւ-թ
ե
աԿւ ,
սալ։կէսմւոու.թեա
՚1ւ
ճաէլաան
Հ աաիվա
,
իւոտէ
սլէս
ասլք՚ելսւ.
յօժար
մարղոց
ճա
-
կատԸ : Վերքաոլէս
Ճսւ1լաա
ւքլչ էչխա
՚եա
֊
փ։ո
յս 1լամ ի Լիանա ~,ա էահ՜ :
Այ՚ւ
ձաէլաաին
ղէմ ղսյսւթիւ-՚ե
ունի
սւ–
1'1
'է
ճաէլաա
մ լլ ,
սլ՚ւ՚ւ֊
յ ա
լւ
սւլհե ր շ
իչի՚ա՚ւ–
յ՛լ,
1լլչ ւղաՀԼն
իրէնւյ
ՀսւլինԼլւուն
է ք •
ինքնիչխանութեան
, պատուաղդացու.
-
ան , ցե ՛Լին սաե
՛լի ա՛լ ոլ՚հ աէլա՜ն աւան
֊
դուիյ եանց Հալասւա
լ՚մ սւիք եւււն Ճա1լւստն
կ
աէոիՏլ ա , աենէով
ւէ
լչ ո լ։ փաո^
կ
մեր
աղաամութեան
ե ւ
սլայւհ՚ոնքր
Հայ1լաղանց ,
աենչյւվ
մր որ
մե՚լ արժաեի
կր
ւլարձնէ
յաւերժ ական
օրհնութեան
; Այս
ճակաաին
մարգիկր
կ
՝լսեն
Միթէ
կ՚որելԲ
է
հանղուրժե
Լ ե ր ր
՚^ե՚Լ
խւ՚աի
Հաւասար
կր
Համ արին , մարղագեաին՝
սւր կլ, ճարա
֊
/լին աչխարՀակալ
ա սսլւս աաէլնե րսւ
ձիե -
է՛ս.
Երկու
այս ճակաանեըուն
ղոյութիւնր
կլ։ Հասւոատէ
թէ ,
Հայրենի
երկրին
աւերումէն
ու կոտւ։
րաՆներէն
եաքր՝
թչեամին
ամենամեծ
Հարուածը
փորձեց
"՛ալ
մեղի ,
վաարել։;վ
իշխանական
ոգին
Հայկաղանց
Հալինե
-
բուն
մկքէն : կլ
՚Լ"՚՚՚ր.եբբ,
գիւ՚լերր
, քա
•
ղաքէւերբ
սկսան
«եբթի՚յէ
ղէէասցէ » վւբս~
փսալ,
ինչսլէս
կր
փսւիսային
՚ԼաՀան
Գ՚՚ւլթ՚ե,,,^
իի՚է, ^ իրենք
քօմաբ՝
իւոաի
սլէ է–
ասլբելոլ
Հ
Նոյն աղէ ՛որ,
այժէէ
, կբ սսլառնայ
նաեւ
Սվ
՚իւոքիի
:
Արդս՚բեւ
, « իշխան
ժողսվուբ՚էր
»
ո ր
Հ՚ոյ
ժո՚Լովուբգն
է, ինչսլէս
կր սիրէք
կո–
լ լՐւկե ր Վ ա Հ ան
Ն ՚"
ւ ՛ "
սա բ ՛Է եան ,
աՀա
կբ փռրձեն
, այսաեղ
եւՍ
,
«աոանւյ
իշխա -
նի%
ք^՚"է՚"–լ
րսա բացաաբութեան
մեր
ոդրացեալ
ընկեբոք՛
Այս
ժողովսւրղբ
,
որ իշխան
է
ծնած՝
՚դԼՈլխր
մ խրճած
Մ ասես՚ց
ամսլեղւուն
մ էք ,
աստոլածներուն
խօսուրռտոլքին
ունկն
-
դիր
, մէքքին
՚ի՚սթթած՝
Աբսւքս
՛քե
աին
կա՚ղոյսւ
ղօաին , իբբեւ
՚իեսայ
յաւերժ
ու •
թե՚սն
,
՚սՀա
կբ փո րձեն
գարճնել
«ան
ի շ–
իս ՛ո ն »
կ ա
ւէ « ա
՛ղի շ ի՛ա ն » ,
Լ ե թէ
ւլեաի
ն
մ էք նեաեԼ
Հա քկա՚լւսնւյ
ոգին
,
որ
ի շվսա -
նա կան նկարաղիր
է աուե,ր
մեղի եւ ալ՛ -
քո՛ քս/կան բարբառ
•
ք^ա յւլ իշխան
ժո՚Լովոլրղի
մ ր բեգե րքէ ն
ծնած
իշխան
կուսակցոլթիւնւ
մբ , Հ • Տ •
՛իա էակցութիւն
բ
,
կբ մերժ՜է
անձն ա ա ո
ւ
ր
Րէլ"՛լ
եւ կր պաշտւղանէ
մեր ւլոյութեան
,
մեր սլատուաւոր
եւ֊ աղ^՚ու՚սկան
՚լոյու
--.
թեան
վե ոքին դիրքերբ
:
Մեկնելով
սլա յքաբին
սաացած
նոբ
էգա
յմ աննեբէն
,
թո
յլ աուէք
ինձ–,
ա
յս
-
էոեղ,՝ բանաձեւէ
Լ
աեսու֊թիւն
մր .
Հ՚ոյրենիքը
Հողր չէ միայն.. Երկրի
վ1Լ–
լ՚՚"յ հո՛լ ունեցող
ժո՚լովոլրգ
շա՜ ա , ր՛" յց
^ " ՚ յ ւ ՚ ե ^ ի ք
Լ " ՚ ֊ ն ի " ^
անոնք,
ոբ՚՚վՀետեւ
աՀաս
«ի շվսանութե՚ոն^
բա բձրանա
լու
անկ՚սրո՚լ։
Հայրենիքր,,
գարձեալ
,
^Է՚-Լ՛
չէ միայն֊
Նախիրի
նմանալ
<ք ո՚Լովուբ՚է
-
ներ շա՛՛տ ,
Ր՚՚՚յ^
հ՛"յ(՚ենիք
չունի՚՚ն
ա -
նոնք , ո բով֊^ եաեւ աՀաս՝
« ի շխան
ու -
թեան
» բա բձրանա
լու անկարող
: Հա յբե -
՚^՚իքր
չի
՛ղա
յմ ան աւո բւլ լիր
ունենալ
բա
-
յով , ա
յլ
մ իա յն սաեւլծե
լ
րա յով
Եւ
Հայրենիք
սաե՚լծելու
Համար՝
սլայման
է
ունենա
Լ հոգեկան
Հա յբե նիք՝» , ՚ " յ "
աարաղին
Հեւլյւնակն
է մեր
մեծաաա՚լան՚լ
բանասաեւլծը,
Վ^՚ս^ււն Տէրեան,
որ
ԷԼ՚՚^՚Լ
կ՝ ոււլէ թէ Հա յ.(ւենիք սաե՚լծե
լու
Համ
աբ՝
՛ղէ աք է նախ
ուն՛ենա
լ ^ա յբենի
քին ՛՛գե -
կան սլաակերբ
, ինչպէս Ասաուած
,
Ր""՛
եբրայական
աւանգութեան
, մա՛րգ
բս
-^
աեղծեչէ
ա՚ւաք
ունէր
մ՚արգուն
պաակերբ
:
Ի՚^նչ
օ՚Լուտ
Հողը կամ
թի՚֊Ա
•, երբ հոգի
-
նեբոլ
մէք կբ պակսի
Հայրենիքին
ուլեկան
պաակեբր;
ք՚այց
երբ
Հո՚լինեբու
մէք
կա՛յ
Հա յբենի
քին պատկերր
, ո՛ չ մէկ
բռնակալ
կրնայ
՚որ՚լիլել
՚ " յ լ ե ւ ս
հ՚"յրենիքին
ս՚ոեղ–
ծումբ՝
րսա այգ պաակեբին
, ™ "՚-չ
կ՚ո՚է
կանոլխ՝
մաբմին
կ՚առնէ
ւգաակեբր
;
Արդ,
իրենց
Հոգիներուն
՚էէք այգ
պաա~
կե,րն ռւնին
անոնք
մ իա յն ոբ
՛լ իաեն
բս -
աեղծել,
աւլաա
ք^՚^իչք աալռվ
իրենց
«ա5»-
ծառա յական
ի շխան արաբ
ի շիւանոլ
-
թեան՜» :
• Հաճելի
է ինձ մատնանշել
թէ «անծա
-
ռա յական
իշխանաբաբ
իշխանութեան
»
"գին
կր թրթ"–՛"յ
երեք ՎաՀաններու
՚էէքէ
- ՎաՀան
հլոսբովեան
, ՎաՀան
Տէրեան
,
Վ^աՀան Օաւս/սաբղեան
: ԱՀա
թէ
ին չո՛ ւ
ար գա
ր է–
Վահսւ(ւակա11ւււ–թ–իւ(ւ
(՚ԼաՀա
-
նիղմ)
անուանել
իշիւանական
Հա յկափ
-
եան
ոգին՝
այգ
անուամբ
միացնելու
Հա
մար "1'ոյքաբր,
որ յլերկարի
մեր ւղաա -
մութեան
մէք ղարէ գար,
հ֊ին
գարերու
իշխան
ՎաՀաննեբէն
մինչեւ
մեր
օրերու
ի չխան
ՎաՀաննեբբ
•
ՎաՀանականութիւնր
ու֊բիշ
բան
չէ ,
բ՛ս
յց ե-թէ զինել
Հոգիները
Հաւաաքով
,
լեցնել
Հողփնեբբ
իշխանական
Հպաբտոլ
-
թեյսմբ,
խանգավառել
Հոգիներբ
ինքնիշ
-
խանութեան
արժանի
մեր
ցեղին սաեգ. -
ծագոբծելռլ
կամքով
ու ւոենչով •
ՎաՀանականութիւն
կբ նշանակէ
պայ
-
քար
Համակերպութեան
ախաին
գէ՚է )
պայքար
բոլոբ
այն փոբձերուն
գէ՚ք
ո -
բոնք նպատակ
ոմ՚ին
Հոգեպէս
"(աբպել
մեր
ժողովուրգբ
եւ աբժեղբկել,
պայքար
այն
ձ-բագրին
դէմ՝
որով
կր քանան <Տ.իշ~
խանաՀա՚ե֊ի
լնել
մեր Հոգինեբր
,
պայքար
վեբքապէս
Հայութիւնր
՚էրաս՚ոային
ղան–
՚Լուածի
վեբածել՚՚ւ
տնօրինոլթեանց
գէմ :
Վահանականութիւ-նր
Հանւլանակ
մ բն է,
լաւտգոյնս
խտացուած
Ա՛ս՛ ուժեղ
քեր
թուածով
, ոբ կր բխի Տէրեան
Վահ՚սնի
քՈ/լերժալոյս
Հ ոգիէն •
Մի խսւււնէք մեղ ձեր վ ^ յ ր ի , արջի ցե -
ղերին , -
Մեր երկիրր աԱյրոսա^ծ՝, Բ^յՏ սոՆրր֊ է ես
հին.
Որպէս լեոյն է մեր պայծաւՆ տեսել հազար
ձիւն,
Այնպէււ նոր չեն մէէղ համար դաւ ու դաււ–
նութ֊իւն :
« Ա ՚ ծ Ն Ք Ջ Ե Ն Ք ՈՒՋԵՐ
ԵՐԵՍ Տ Ա Լ
Հ.ԱՅԵՐՈՒՆ»
ԽՄԲ–
— Թուրքիոյ Մասնաւոր Կազմա -
կերպուր-եսւն պետր, գ՚^գ • Հիւսամէա -
սւին էրթիւրք շալւունակելով իր յուշերը.
ճիւմՀուրիյէթ\ւ
մ է ջ , կը պւսրւ|է թուրքեւ–
ււուս ղործակցու«–եա(ւ ա՛– աջհն ձեոնլ՚՚րկ–
ներր , ոշանց շնորհիւ Մ–
ք ՝ ե մ ա լ
աււատ
ղէնք, ւԼաղման(ւԼ|> ;ււ դռս ստացաւ (16
Յուլիս)
-
1919
Մայիս
ւ^ին Շաբաթ
առտու,
Մ ուսթաֆա
՛Բեմ ալ
իր
սպա յակո
յաո՚է
« Պանտրմա
» շոգենաւով
"՛էք
առողք
Աամսոն
Հասաւ՛
բա յց Հաղիլ
օր մբ
կրցաւ
Հոն
մնալ;
Հին ՛՛ւ մ ին ինքնա չարժ ով
մբ
ել քանի մր ձիաքարշ
կառքե բով
ճամ բան
կբ շարունակէ
խոււէբբ
, «Տաղ
պաշբնը
տուման
ալմրչ^
^ՐՂԸ ՚էիաբեբան
եր՚լելով
եւ նկարագեղ
բնութեան
մբ մէքէն
Հաստն
Հալղա ;
Մ ՛՛ւս Ծաֆա
՚Բեմալ
իքալ
Համեմտտա
~
բաբ
լալ պանգոկ
՛էր ,Ալի Պապային
պան-
գոկր։
իրեն
1լ լնկերանային
թիկ
^ւապաՀ
-
ներբ ՄաՀմուա
եւ. ճէվաա Ապպաս
ու բն՛–
կերներբ՝
Նուրի
ճոնքէբ
, Հիւսրեւ
Կէրէ–
աէ եւ ԱալիՀ
Պողնի;
իրարու,
կը պատմէ -
ին
իում է լիի
յիշատակնել՚էն
եւ կբ կեն -
գա՚եացնէին
Ա անասթբբն
ու Աելանիկը
,
ազատութեան
Համար ապստամբած
մաբ՜
գոց
երկիրը
;
իր քերմուկնեբով
Հարուստ
այւլ
սիբւււ.ն
գիւ՚լաքաղաքին
մէք Մ"՚–"ի^աֆւո
Բեւէալ
իբ րնկերնեբով
ճիշգ
22
օր մնաց եւ Հոն
Հասնող
խորՀւրգային
պատուիրակութեան
մ բ Հետ
տեսակցոլթիլննեբ
ունեցաւ
էս որՀրգա
յին
պա ա ո
ւի
բ ա կո ւթ ե ան պետն
էր Զօբ ՚ Պուաիէնի
; Այս
թաւապեխ
ու
րտրեմիտ
մաբգուն
եւ
Մ ո ՚ ֊ " ^ " ՚ ֆ ՚ "
՚Բե՚քա^
լին
բարեէլ՚սմոլթիւնբ
շուաով
սեբտս՚ցսւլ;
Ր՝արելււնն է եզել մեր ա|սոյեան;ը՝ տես,—
Անհ1յա կպւել, անցել է չար մշուշի պէււ :
ԱսպւիՔն է եղել մեր թշնամին.— անա՛
՚ւ՚աշտ է տեղր եւ չկայ քար քա՚րի վրայ :
Ամրակռւււ է մեր հողին ,—- դարեր|ւ ղա -
ւակ ՝
օատ է աեսել մեր սիրտյւ աւեր ու կրակ–
Գերուած ենք մենք ո՛չ ստրուկ , ֊ ֊ . գ1^լլ -
ուած մի սւրծիւ,
Չարութ-եան, դէմ, վեհ,ոիրտ մ՛իշտ, վսսւվյ
դէմ
աւլնիւ ;
Իարրարռսնեբ շատ կր ղան ու կ՚անցնեն
անհեւո ,
Աբքայակ–ա(ն խօսքյւ ւքեր կը մնայ յւսւէա :
ՏէրեսՏւ
ՎաՀանի– այս քեյ՚թուածբ
ար ՜
ձագանղն
է ա յն
«ալ՚քա յական
խօսքին^
,
որ նմանօրէն
կր Հ^չէ Ն՚"ւ՚"սաբզեան
*Լա-
Հանի խմբա
՚էր ա կանն ե բ ո ւն
՚էէք , ղիբքե
-
բուն
մ էք , ճառերուն
մ էք :
«Աբքա
յական
խօսքն
է ո,ո արգիլեր
է
մ եղի
գաոն՚սլ
«չարչի»
կամ
՚Տլէպլէ՛՛լիճի^
:
ՎաՀանական
՜նո քն խօսքն
է,, գարձեալ,
որ սօսիներ
է
բարձրացո
ւց եբ գէսշտե բուն
մէք՝
Հակ՛ս
ռ։Օէկ թշնամ
ի ին ց-սնկութ եան
, որ
՛ւււ/
եր
է
մեզ
խոտ
միայն
աեսնեչ
Շ.
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
(ՄՐւացհալը յայ;որգսվյ
Զօվ՛ • Պուաիէնի
Լյետագային
մարա
-
քախա) եկած
էբ Մուսթտֆա
Բեմ՚սլին
խ՛՛ստանալու
՚լէնք , ռաղյանիւթ
եւ գբամ
։
Ասոր փոխաբէն
յանձն
պիաի
առնէր
Թ ուբքե
Բը պա յքարի
մ՛ղե լ
Հասարակաց
թ^ամիին
,
Համաձայնական
պեաու
-
թեանց
գէմ։
Եթէ
Պուաիէնի
այսքանով
գոՀանաբ
, Ա ուսթաֆա
Բեմալ
շատոնց
Հաւանած
պիաի
րԱա
ր եւ եվ՚կաբ
բաբակ
բանակցութիլէւնեբու
պէտք
սլիտի
չէլէ՚"Բ
•
Աակա
յն ռուս ղօբավաբին
լե ւլո լին
տակ
բաներ
մբ կային;
իրաւ
ալ ատեն
մը վերք
բակլան
բերնէն
Հանեց
եւ Հա ր ցուց Ա ուս -
թաֆա
Բեմ
ալին
Վյւեմ • ղօրավաղւբ
ի^նչ աեսակ վար
չաձեւ
կբ խորՀի
Անատոլուի
մէք
Հիմ -
նուելէք
կա ռա վա
ր ո լիժ ե ան Համար
;
Մ ուսթաֆա
Բեմ ալ
շատ
լ՚"ւ
բմբռնած
էբ խօ ՛ւա կցի՛ս
միտ
քն ու նպատակը
եւ ա -
ռանց
շուարելու
սա պատասխանբ
աուած
էր -
-—- Բնականաբար
խորՀբգային
Հանբա
֊
ւգետութեան
նման կառավայւ
ութիւն
մբ •
-
Այսի՛նքն
բոլշեւիկե՚սն
սկզբուն^ե
-
բու
՛Լր՛"յ
կառոլցոլած
Հանրապետութիւն
մբ,
այնպէս
չէ , ղօրա՚էաբս
;
-
ԱյԳ"ւ1՚՛
"լէ՚աի
լլլ՚"յ.
՚ուելի
ճիշղ
պիտի
բլլո՛ ք Բ"ե՜լ ՚^՚լեաական,
լ^կեբվաբու–
թիւն
։
-
Միայն
բնկերվա
ոութիւնր
րնկերա
-
քին
մ արղի
՛է էք աիրասլետող
գրութիւն
մբ^ւ է,
մէ^՚ք
կր էիէսվէ՚սքինք
ոբ
Համայնա–՛
վարութիլՆն
ալ ա շքէ
սնցնէք։
Այն ատեն
ձեր
մեծ
գր՚՚՚ցիհ
Ո ՚ ՚ ՚ ՚ ս ի ա ,
ձեռքէն
ք՚կ՚սծ^
օժանւլակուք^իւնբ
ւղիտի է^՚է ^եզի :
Մ ու՚էթաֆտ
Բեմալ
ւիաշա կբ
տեսն է լ՛
որ
՚լօր • Պուաիէնի
կանխաւ
խոստում
առ
նել
ւլուզէբ
, բա յց չէր մոռնար
նաեւ
թէ
իր նպա՚ոա կնե ր.ուն Հս;մար
օղնութեան
կր
կաբօտէբ
: յՏոբՀ-լ՚գային
պաաուիրակու
-
թիւնբ
մ եծ
յո յսռվ
մեկնած
էբ Հաւղա
յէն
բայց
Ա ու "թաֆա
՝/՚եւ1ալ ւիաշա կտաարե–
լասլէ ս ՛լա
յն րրօրս. ծ էր ; Ն" յնիսկ
եթէ
վտանգբ
մ եծնար , ռուսական
բանակ
մ բն
ալ պիաի
գա,ր
օգնութեան
Մ ուսթաֆա
՚Բեմալի
թ շն ամ ինե
բ բ
եւ
նեղմիանեբ
, Հաւղա
յի
տես ա կց ո ւթե ան ց
՚սռթիւ^ տաբաձայնած
էին թէ Թուրք
Մեծ
։Աոաքնոբւլբ
լ^գունած
է
բոլչեւիկութիւնր
•ու կարծեր
էին թէ տյդքան
սլաբղ
սա -
կաբկէէ^թեամբ
մ լ, իր բոլոքւ նսլատակնե
-
,րէն
Հրաժաբած
էր : Տետաւլային
Մռւս՛ -
թաֆա
՛Բեմ ալ Ֆէվղէ
՛իա շա յին բսած
է ՚
^յԳ
՚էիքոցին
ստիպուած՜
էինք անց– -
նիլ՛ Սրրաթ
Բէօփբիւսիւն
(վտանգալ՚լբ
անցք
կա՚Րուբք)
: Մինչեւ
կտմոլբքբ
անցնիլբ
. . . ին քեռի
ըսինք
•
Հաւղա
յի մէք անցուցած
Օրերուն
երկ
-
՛բորդ
՚^^ա^՚ակալից
գէսԼՔբ եղաւ
Թ ո ՚ ի ՚ " լ
Օսմանին
Հրալէրբ
• Մ ուս թաֆա
Բեմ աք
փաշա րսած
էբ 0"մ ան աղա
յին .
;
(քսման աղա,
եթէ իսթանպուլի
կա
-
ռա վար
ութ իլեր Հակա Հրաման
մը
ղր կ է
քեղի,
՛քուն
նսբէն
շաբունտկէ
"1՚"յՔ"՚Բ(^
Պոնտոսցինեբու
ղէմ , մ ինչեւ. որ
յաղթես
անոնց , ուշադիր
եղիր , թավւ տուր
պա
յ–.–
ք՚ոբիգ
•
Սեւ Ծով"լ
եղերքբ,
եթէ
Պոնտոսցիներլէ
էշաՀեցան
, Թ՚՚փալ
0"՚էան
մեծ գեր
ունե-
ւ/^"ւ : Մեղք որ յեաաւքային
քաղաքական
՛չի Ր քե բ է եւ
ւ,մ անց
գրգռութի
ւննե
րէն
աա
ր ւէ լե լոՎ Աքժ՛/.–թիւ,ր քին
դէմ
•.աբժեցալ.
«Կ Ե8ՑԷ ձԱ^յԱՍՏԱՆ»
Հայգուկային
խումբը
չաբաթներ"վ
կբ
թա՚իառի
Գաւաշի
եւ Շ՚սաախի
Հայկական
շլւքաննել՚բ։
96
թուականի
բն՚լՀանոԼբ
կո՛
տոբածի
յաքորգող
աարին
է,
ամբողք
Վ^ա
ս սլո ւբ ա կան
ր աւեր վերտն
, –էայ
<ք ՚ ւ ղ ո –
վ՚՚՚֊Ր՚լբ
օրՀասական
օրեր կ՝ասլրի ,
կձսւ–
ճով բանքար
կբ խաշէ , ի"կ ցերեկնեբբ
,
ճիժ
ու պժեբով
տաւարի
նման
՚լաչա
Կ՚Իքնէ խ՛՛ա
արածելու։
Բիւբա
յե
լու՛լակ
ները թալանած
են ամէն
ի՛՛՛չ, եւ ոչ ի"կ
թաղիքի
կտոր մը,
՚ղղինձ
ամ՚սն
մր, պ.ս-
րէնի
Հեէոք ամպարներու
մէք;
Եւ "՚" ՜
հ.այն , կոտորակուած
, մօրէ մերկ,
քը -
լուտ , կ՝ապրի
Հայ ժուլովւբւլբ
ու
՚ոասը
աաբի
չանցած
կը վերա՚էտնու
նախկին
անտեսական
վվւճակը
•
Հրա՞շք
. Անշուշտ
ոչ։ Այլ ճԿեցցէ
Հա -
՚յաստանը՚ֆ
, Հայու
կրաւորական
ղիմա
դրութ եան
կարողութիւնը
,
ւլո յո ւթ ի ւն ը
յարատեւելու
անգիմագբելի
մղումը
, ո -
չին չէ՝^՝
սաեղծաղ
ործելու
բնա՚լւլական
կաբուլութիւնբ
ու ամէն բանէ վեր , մո -
չեռանգ
պա շտամ ոլնքը
Հա յբենի
աշխար
-
Հին՛ Ներկայ
օրերուս
ալ, թէեւ
աար
-
տւլնուած
աշխա
ր ֊էի չ՛՛ր" ծէգե բուն , ա -
մէն
Հ ՛ " յ ՚լիաակցօբէն
թէ
բնաղգօրէն
,
՚էԼաբ աարած
է ւ) աս մը «Կեցցէ
Հ՚սյաս
-
տանէն» ;
Աշ^՚ան
ցրտեր՚՚ւ.
ՀI. ա , երբ պասւսսլար
-
ուելոլ
՚ոե՚լ
շոլնին
եւ չեն ալ ոււլեր ծան
րանալ
բրգ-ուճ
մը Հաց
չունեցող
գիւղա -
ցու
վ բ " ՚ յ
է
՜՚այգոլկային
խումբբ
կը ՛քե–
րա դառն՛ս
յ
Պ՚"րսկս՚"աան
- Աալմաստ
Բայց
՚կետօն
շվւ մոռնար
, չի կրնար
մոռ -
տեսած
ղա ք՛ ՝» " ՚ ֊ ր ե լ ի պաակերբ
, ֊, ա
մատարած
""վԲք
հայ գիւղացու
ապր՚"ծ
ողբեբղութիւ1
՚բ
, կմախքացած
երախանե–
րու
խումբեշ՚բ։
էՀաբՀուբանքի
այգ
պատ
-
կեբբ,
՚կն՚ոոյի
մաքին
՚էէք գբոչմուած
կրլ՛,
մնա
յ
իքանասոբի
Արշաւանքէն
վերք,
՚Ի՚"շ
-
նակցս
ւթի ւնբ
Ա ՚սլմ ՚"սա
հա ւաքո ւա
ծ
մաբտիկներբ
կբ ցրուէ , Պետօն
կբ վերա
-
դառնա
յ Պուլկար իա , ծնողքին
մօա
յ
Նի^~
թական
նեղութենէ
տւլատ , ազգական
՜
բարենւսյ
նեբով
շբքասլատուած
, ծննգա
-
՚Լ՚՚՚յՐՐ^
՚^էէ՚< "՚-ր ամէնքբ
ւլինք կբ
ճանչ–
նան
ու կը սիբեն,
մակեդոնացի
,
պուլկար
ու Հայ բնկեբնեբու
հետ,
բնական
է , որ
Պե աօն քի մըն ալ իբ
՛է աս ին մտածԼ՜ , իր
ապագան
շտկելու
եւ ինչո՞ւ
չէ , նաեւ
ա–
մուսնութեան
մ՛ս՛՛ին
•, Այղպէս
է աշխար
-
՝ւի րնգսւնած
կ՚"ՐԳՐ • Շատ
քիչերուն
տբ -
ուած
է , Ա "՛յաթ
Ն"վ"՛
յի նման
Հպար^ ՛֊
տալ՛քով
երղելու
•
«ԱմէՏ մայւդ չի կանայ |սմի, իմ ջուրը՝
ուրիշ ջբէն է ,
«Ամէն մարդ չի կանայ կսւրդալ, իմ դիրն
ուրիշ գրէնւ է» ...
Բա
յց Պ ո՚֊լկ՛" ր՛" ց ի Պե՚ոօն
կրնա
յ սա
-
լաոնիլ
այ՛լ բա րձունքնե
բ բ , ուր
միայն
ընարեալները
կրնան
բա բձրանա
լ : Հա յ -
գուկային
մարւլի
մէք Հալեպէս
կով՛ուած
,
աւլատոլթեան
պայքաբի
ուխտուած,
աս
-
պետ
մր, չի կրնար անաարբեբ
սբաով
Հե •
տեւիլ
Մ ՚սկե՚լոնացի
ժողովոլրւլի
Հեբո
-
սակա՚ն
պայքարին;
Ո՚չ^ չէ ՚էոոցած,
գեռ
կենդանի
ւչ ունաւորումով
ա չքին առքեւ
է
Վ^ա ս ՛ղո ւչ՛ ա կան բ , Հա յ ժուլովուրգի
անե
-
րեւակայելի
տառապանքի
պւստկերր։
Մի–
եւնոյն
գաժան
բռնակալութիւնն
է
եւ.
ՏաճկաՀայաստանի
եւ
Ա
ակե՚լոնիայի
մէք։
Պե՚ոօն
քանի մբ Հ՚"յ ՛՛ւ պուլկար
լ ^ ՚.
կե րնե բով
կբ միանա
յ մակեղ ոնացի
Հայ -
գուկային
խումբի
մը ;
Ագբիանապոլսի
մօա, թրքական
գերա
-
ղանց
ուժերու
գէմ
կռուելով
կբ սսլան
-
նուին
Հայգուկներբ
, իսկ
խմբի
՚էեկա
-
վարնեբր
, Պեաօ ու Մեր ճանով
եւ հայ -
գուկնեբէն
Թէքիբաա՚լցի
Օննիկ
եւ Պս՚^լ
֊
կ՚"ր
մբ, որոնք
մինչեւ
վերքվ՚ն
վ՚՚՚յրկեա–
^ը
կռսլելո՚ք^
Դ^րԻ
^ ե յ ^ ՚ " ն •
Կախէսւլանի
շուքին
տակ
, առնական
գե -
՚Լ^ԱԻԿ
՚էԼ՚՚Վ՚՚Բ
Բ՚"Ր^Ր
բռնած
,
Պեաօն
՛քեր քին խօսքր
կ՝ուղւլէ
Հաղարաւոր
թուրք
էսմբոխին
, յւբ մ եծ
խանղավառսւթեամ
բ
եկած
էր ապստամբ
անՀալաաի
մբ
մաՀր
տեսնելու
<Տ.Այո՛ , ես յե՚լափոխական
մըն եմ , եւ
մի՛ մոէւնաք անմիտներ
, որ ես կբ ներկս՛ -
յանամ
կախաղանի
առքին
իրրեւ
գաղա
՚իարի
ներկ՛ս յացոլցիչ,
ղվէս կր կախէ՚ք
,
բա յց գաղափա
բ բ կախել
չէք կտրող՛» • • • :
Ու ս՚ղս՚աութեան
սչա յքարի
արժանաւոր
ասպեար,
՚սնեբկիւղ
կախաղան
կը բաբձ
-
բանայ
Ան՚էբիանուպոլսի
մեծ Հբապարա
-
կին
վբայ
;
ԱՀա
այսպէս
կը մ "՛լ՛ի
գա ^ա
կցական
Հայղուկի
բոցավառ
կեանքի
աբեւբ,
մեր
յեղավւոխական
պատմութեան
մէք
թողնե-
լով պայծառ
հետք մը։
Իր
ե ղ ե ր ա կ ա ն
մ՛
Հով
, իբ անսաՀմ ան նուիրում
ով
, կ^ամ
-
րապնգէ
մեր Հաւատքբ
, մեր
"էայքաբբ
լուսաւոր
ապագայի
՛էբ Հ՚ս՝մաբ 1ւ կըսրբա–
դործէ
խորոլ1էկ
իմասաբ
^Կեցցէ
Հայաս
-
ւոտնին
» • • .
(5րդ եւ վերջին մաս)
ՄԱԼեԱԱ
Fonds A.R.A.M
