€ & ԱՌ ԱՋ
9
2–
ՍՂ-ՔՍ ՏԻԿ Կ Ա Տ ՈՒՆ
« Աղքաաիվ
վաաուձ » իրցեղին
բսէրեՀ
Համբաւ մէկ բնաանիքէն
սեբահ էբ :
Հայ–;
V "
11՛ յ1
՚Լ
՚"–Ւս
"՚նաաբակււյս
, ի՛՛Կ
՚^՚"յրն^
–•ԱՀ
աղքաաիկ
կաաու
մբն էբ։ ՚Ծնահ էբ
ինչւղէս իբ միւս
Լղբայրներբ,
սչաբաէ -
ղին
խլխլահ
փայաանսցին
մէք։ Կատաբ
֊ ;
.եաչ բնչաղուրկ
մբ։ 1քիքոցներուն
նձբաձ-Հ
չ^ափով կ^օղասւէբ
Հարեւաններու
բնէէա
՛նեբէն ։ Ե՛–իբ միքոցնեբբ
ձեոնաու
էին,՝
քանի
օմաուահ էր Հմա
յիչ
ճարսլիկոլ. .֊
թեամբ
մբ %
Հ
Առտուներբ, եբրւղարաէղին
՛էէ""յ նա -•
յ՚ւղ
ննքաբանիս
պաաուՀանբ
բանայի , ան՛^
^րգէն
կախուահ
կ՝ԲԱ՛՛՛Ր մէկ
թ ՚ " թ ՚ " Լ է
յղաաին
կէսէն,
ոչատուՀանո է վեբ,թա –\
թբ
օղին
մէք, աւելի քան սլաաբասա որ –՛
ս սւ լու
ի ղո՞ւր
բնութիւնս
իրեն
ակ՚ւա
—՚տ
ներ
աուահ՜ էր , ամէնէն
կարհր սլաաաո
- \
նեբն իսկ չէբ համեր,
չուաով
կլէելու Հա–՝.
մաբ
: ծ է «
Աղքաաիկ
կաաուն»
, քաք էբէ՛
կ՚՚աբՀամարէր
ձիւնն ու ձմեռք
Հ
Ամէն)
առտու,
անձր ե լին , վւուքին
, արթննալէս
\
•մամեբ առաք
գիրք
բռնահ
ԲԱԱ՚Ր ՛Ղ՛" ՜ |
••աուՀանիս
աակբ։
Լուռ
բարեկամութիւն՛^
•մ բ Հասաատուահ
էբ մեբ միքեւ .Երր
,րա՚\
՚ցառասլէս
,էսլարաբտ չաՀաստան
մր ՚էԼ՚նքր
•.
Հրաւղուրահ
ՐԷԷ՚՚՚Ր
ք
Ղ–1""
Յ
Ի
պարտէղնե
֊ ՝՚.
րէն
, իր րացակայութիւնր
՛ԼԼ՛Լ՛" ԿՐ. ՚–.
֊պաաճառէբ
ինհի ;
Լ՝ան մբ պտկսահ
\
Կ՝ԸԱ՚"Բ այգ օրէն , չուք մբ կ՝իյնաբ
մր–\
•աահումնեբուս
վբայ
- Արդեօ՛՛ք
՚ • •
ք՝՚՚*յց՜\
չուաով կ գառնար
իմ բարեկամութեանս
, ^
որ աեւական էր , անսպառ
Տոբի
Համբե
- յ
րութեան պէո : Ե՛– արգէն ան բ՚՚՚բի՚քր
էէր •
֊ուրանար
(ի ղո^ւբ
թ ո ՚ լ բսեն թէ կա -;
աուներբ
ապերաԼստ են)
ՊաաուՀանիս
;
•ձայնբ
առնելուն
«Հօ՛բ»
կ,ւ նետուէր
սլա–՜–
քի պէս , աղուոր
աչուկնեբբ
, կէ՛՛բ
եբեսր\
րա րձրացուղահ վեր սի - ՛ղէմ
ոլ թօնի
մր ՜
Հ
վրայ
\
^
Միա
՜լ :
^
Գարնան
, կէս օրերուն
, փռուահ–
կ\բլ
Լար ոարփինանեբու
վբայ,
ոսկի
մուչտա–՚՚\
•կբ արեւին տակ վ՛ա՛՛ ռ՛ի ՛ո՛՛ ո.
Հ
կո՞ւշտ
ու \
մեհավյոբ
, ինչ՚ղէս
«էնֆանղ»
մք, կեան - •
.քբ կ՝աբՀամարէբ
; Այգ ՚ ՚ լ ա Հ ո ւ ն , ոչ սք I
.պիտի բսէբ թէ մուրացող
կատուն
էր
՝1
•ան
% Իւչ , աչԼսատող
կատուն էր , որ Հան– \
գԼ՚սա
կ՚առնէր
Եւ ՚էեգեցիկ
եղանակին
Հ
ամէնէն
իէենգեցնող
օրեբուն
, չտեսնուե - ^
•ցաւ իր որեւէ
ղղլիսանքը
. . . Հեռո^լ
Լւրմէ .
–սիբակռիւներ
, որոնց
վր՚՚՚յ աչք կբ գո - :
ցէբ , վ՚իէիսուիս՛
յութեամ
ր : Պատառ
մր \
Հացին
իտէալն էբ իբբ
X
Լ՚ոլոբին
Հա - \
ակբանքբ
չաՀահ էրիբ
ուղղամաու
- տ
թեամբ եւքաղաքավար
վարմունքով ։
Լք արգկային
եղանակներով
ղվ՚աէր
Հաճե՛
լի
բլլալուն
աբուեստր : Երբեք
գս՚էի ս* - \
բարք
մ ր չունեցաւ ; Աղնուօրէն
կ՚առնէր , ՚–
ինչ որ կուտային
իրեն, եթէ նոյն
Լ՛՛՛Կ ՝
չուտէր : Եբբ գրան
րացուահքէն
ներս
.
ռպրգէ ր , ւլիաէբ
ԼսոՀանոցի
ճամ բան , ուր ;
աւելց ո ւքնե րո
ւն կբ մօտենար
միայն;
ք^ր՜ ՚\
նաղգո՚ի
րնկեբվարական՝
երբեք
իստիր
չէբ
՛էնեբ
ինքղինքին եւ ՚ոունին
կս՚աուին
Լ
միքեւ : Խ ո րապէս
Համ ողո ւահ՜ էր"Բ \ է ՝
ՍՍԼհ՚ՍՍհ
ՅՈՐԵԼեԱնն;
ՊԷԱՐԱՒԹ
կիբակի,
•Հ^յ
Նս
յեմբեր,
կէսօրէ եաք մամր
չորսին,
1Լմերիկե՚սն
Հա՚Տալսաբանի
Հանգիստս
րաՀ
ին մէք աե
՛լի ունեցաւ
բաղմ ավաստակ
գբաղէտ
Մալխասի
յոբելենական
Հ անգի ո ո
լթ
իւնբ
,
կաղմակե րպուահ
Համաղգա
յինի կեգբո -
նական
վարչութեան
կողմէ , եւ Հովանա •
ւորութեամբ
Լիբանանի
Հայոց
առաքնորգ
Խորէն աբք. ԲաբոյեանԼւ :
Աբ՚սՀր
հայրէ
հայր
լեցոլահ^ էբ խո
է
ո.
նեբամ
բաղմութեամբ
մբ, որ եկահ էբ իբ
յ՚սրգ՚ոնքԼւ
ե՛. եբաԼսաաղիտոլթեան
տուբ
քր
մա՚ոոլցանելոլ
Հանղէպ
բաղմ՚սրգիլն
գոբհիչին եւ յեղա վախ՛ս շունչ գրագէտին
•,
Հանգէս
Լ՛ն բացում
բ կաատրեց
րնկ
. կարօ
Աասունի
, որ Հրաւիրեց
բանաստե՚լհ
Մ •
իչխանր՝
խօսելսլ
Մ ալխտսԼ՛ գրա կանոլ -
թեան
մասին :
Մ •
Իշ խան շատ ՛էե գեց Լ՛ կ
կ եր պ ո վ
բնո–
րոչեց
ՄալխասԼ,
՚լրականութիճբ
,
որու
՛էիքոցաւ
, բսաւ , Մալխաս
կրցաւ
մեզ Հա–
ղոբդակԼւց
ղ՚ոբձնել
անցեալի
Հերոսական
գբուաղ
ներուն եւ գիւցաւ^ատիպ
գէմքե–
րուն ։
Ասլա իսօսքր արուեցաւ
Ամերիկայի
մեր
երէց
լ^ւկեբնեբէն
կոպեռնիկ
թ՚անտբճեա -
նին, ոբ անձնական
յուչեբ պատմեց
Մալ–
իս՚ոսԼ։ մասին ; Ընկեր կարօ Աասունի խօ
սեցաւ
Մայ^ԼսասԼւ մասԼւն՝
իբրեւ
՛է"Ր^իէ
՚
Պատկե բաց ուց անոր
գո
րհո
ւնէ
ութեան
չլ՚ք՚սնբ եւ չեչտեց թէան մ Լ՛ չտ սլաբտա -
կանոլթեա՚ւ,
մ ս՛ր՛էր
ե՛լահ է ,
"1"՛
յքարի
Բ"
լո ր ճակատներուն
՚Լրա
յ -
Ամէնէն
՛Լե բքր
Լսօսքր աբուեցաւ
յար -
՚լեէԼւ յոբելեարին
, ոբ չատ
յ՚՚ւ՚լիէ
եւ քեբմ
խօսքերով
^որՀակալութիւն
յայտնեց
յո
բելենական
կեգբ. յանձնախումբին
եւ
Հալ
մողովուբգԼ՚ն՝
այս մեհարանքի ար
տայայտութեան
Համաբ :
Նեբունաղաբղ
գրագէտր
չեչտեց
, թէ իրնպատակբ ե -
գահ է նոբ սերունգներբ
անմառ՚սնղ չթ"֊
ղուլ եւ գանոնք կապել
՚սնցե՚սլին
Հ
Հանգէսի
՚իակումբ
կատարեց
Խոբէն
ՕՐՈհԱՆ ԳԷՊ ք ԵՐԸ ե Տ թՈհՐ*ՒԱ1
Աւելոբգ է րսել թէ Թուրքիա
լարուահ
ուչագբոլթեամր
կբ Հետեւի
Միքին Աբե -
՚ - ե լ ք ի գէպքերուն
: (Լնգալ՛այի
անթելբ
անցեալ օբ տեւլե կո ւթ իւննե ր Հաղորգե
լով
Պա՚լ՚ոաաի
մէք ՚էումաբուահ
մուլովի մա
սին , ՛էե՛ոե ւեալ տե ս ութի ւն՛նե ր բ սլա բ
ղահ
է, ի՛նչպէս
կ./ք էէրեն
Պ՚՚լսոյ
թերթերր֊ —
Արղաբեւ , եբր սուբիական
սւմեր կր
Համ ախմբուին
Լիբանանի
ս՚սՀմ
աննեբուն
վբա
յ ^ երբ ղաղտնօրէն
աՀաբեկչական
ու
քանգիչ
զէնքեր կր ղրկուին այգ
եբկիրբ
ու կբ բաշխուին
զանազաններու
,
ոբսլէս
զի
լնգՀաբումնեբ
տեզի
ունենան
, ու
վեբքապէս երբ Պէ Է Բ ՚ " – թ ի ՚ ^ է ք ՚ * " "
ռումբեր կր պա յ թ ի ն , այսԲ"է" բբ
յայտ -
նապէս
ցոյց կուտան թէ կ՝աշխատին
Լի -
բանանն ալ Ա ուբիո
յ
նմ ան Համ ա յնավա -
լ՛ական
խարիսխի
մբ վերահել :
Ա՚֊գԼ՚գ չէ կաբհել թէ Հ՚սմ ա յնավար
ու
մերն
են մի՛ս
քն ոբ Ա՛ւլբի՛ւ
ք ճամբով
ճբն -
չ ո ւմ կր բանե ՛լնեն
ԼԼ՛բանանի
վրա
յ : Ար–
գաբեւ երբ ՚իեբքերս
կս՚բղ
մբ անգլ.
գպրոցներու
վ րա
յ ռում բեբ նետուեցան
,
երեւան
ելաւ թէ եղիսլաացի
ղո րհա կալ -
նեբ
ին չււլ իսի
դբգո-ի
Լ
ւ
աՀաբեկ չական եւ
քւոնգող
ձեռնաբկներու
լհուահ են Լիրա–՛
նանի
մէք։
ինչսլէս կբ յիչուի
Պէյրութի
"՛բք՛ "Բ գբուատելէ ետք Մ՚ալԼսասի բագ
մ ակողմ անի ա րմ ան ի քն ե լ՛ բ , Համ ազգա
յ ի
նի կեգբ
. վարչութեան
կողմէ ,
անոր
յանձնեց
ոսկի
մ ետա լԼան
մ բ՝ քեբմ հափե–
բու
մէք։
Այո
ա ռ թ ի լ
յայտնեց
, թէ
նուէներու
գում արբ առ ա յմմ
կ
ր
Հասնի
մ օտ
2500
լ • ՚ւսկիի : Նուիրատուոլթիւնբ
կբ չարու–
Կ
՚ակուի : ՚ՀՕՕական ո՛ւկի
նուի բահ ենՀտ -
մագգ.այինր
, կ. Խաչբ եւ 3– Տէր Մելքոն ֊
եան,
300"՛^"՛^
ոսկի
Մ • Ագիբեան եւ Լ՛
Խան՚ոմԼ՚բեան
եւն
. ։
Հանգէս
քք ունէր
նաեւ
գեղարուեսաական
բամին
մր ։
րեն
՛զէս կատու
մբն էր ՛սն Ա՛լ, ինչ ՛ի՛՛յ
թ
թէ քանի
մ ր բամբԼ՚շբ
եգահ
րլլար , մ
ինչ
Լ՛նք փայտանոցբ կբ պ՚ոռկէր :
կա՛լանդի
ղիչեբ
մր, երբ
մարղկային
զգա ց ո ւմնե բ բ , տա
րին
մ էկ անգամ
՛էէթ ,
առատօրէն
կշ պոռթկան
, ՛Լար
՛էլ՛ի գին -
քբ : Այգ գԻչ^է՚Բ աաքուկ
սենեակի
մ.բ
քաւլցրոլթիւնբ
ունեցաւ
կեանքին
մէք ,
կերաւ
Համեղ պատառներ
ե ւ
քնացաւ
մինչեւ
լոյս , կակ՚՚ւզ
՚լ"Բգին
վբայ
. . • :
Ասիկա
Լ՚բալունք
տուաւ
Լւրեն քԻէ մբ
տունի
անղամ
Բէլալու
այնուՀետեւ
: Ալ
յաճախ
ներս կր "՚ցբ՚էէր : Մեր
կատուին
քագքե
նի կեցո
լա
հքբ
բան
ի աեղ չղնե
լո վ
՝
կր չաբունակէ
ր իր որկորին
Հոգր :
ինչ
սրտառուչ
Լոոնա բՀ ո ւթեամ բ , երես
ներբ
կւ,– քոէբ ոտքե
բու ; Երբ ձեռք մբ
ւիայվ՚այէբ
գինքր ,
իմ ձեռքս
մի՛այն •
կր քնքչար,
կ՚ուռէր,
անմիքապէս
ոտքի
ցատկելով,
՛՛լո չիկբ՝ վեբ :
ՀԱգքաաիկ
կաաու1ւ»
իր վ՚իլիսոփտյու
-
թիւնբ
ունէր։
Աչխ՚սբՀի
մէք
ամէնուն
բարեկամ
բլլալ, եւ չնեզել ոչմէկր : Ոչ
ոք մաքէն
անցուց
զինքբ
հեհեէ օբ մբ
օբանց , «՛իի՜սա»ր կրբաւէր
, ղինքր
յուչ–
քի
բերելու
։
Անցեալներ
ր մեռահ
գտան
՛լի՛նքբ
վւայ–
տանոցԼէն
մէք. Հոն՝ ուր հնահ էր։ Խ չտ -
եակբ որ ի ր հնսւնդին
մ աՀ իճն
է ր , մ աՀ -
ուան
անկո՚լինր
եգաւ
նաեւ;
Մ իեւնո
յն կէտին
վրայ
երկու
հա
յրերր
իբար կր միանային
, կեանքի
օ՚լս՚կր փա–
կելով
.....
Պատե բուն
, սա րվ՛ Լ՛ն տնե բուն
՛իր՛" յ թ՛"–
փառոգ
գե՛լին կատուն
չկա՛՛յ ա քլեւս;
իս
կասլէս պարապ
մքւ– ձգեց ան • • • :
« ԱղքատԼ՚կ
կատուն»
լացո՚լ
մ բ ունե -
ցաւ
... :
ՀԱՅԿԱՆՈՅՇ
ՄԱՌԲ
ո սաիկ՚ռն
ութիւնեղվ՛
սլա՛ս կան գեսպա -
նա աան պատ կան
՛ււլ Լ՛քն՛" չաբմ Լ՛ մ ր
մ էք
մեհա քանակ
ռում բ երե ւան
՛էա
նեց • ք՚րն–
նոլթիւններբ
ցոյց
տուին թէ այ՛լ
ինքնա
չարմի
չա բմա վարին
տուն
լւ ՚լէնքե
բու ի -
բական
մթերան՚լցի
մր վերո՚հուահ էր
Միւս
կողմէ
ռումբերով
լեցուն
բեռնա -
բարձ
ին^աշաբմ
մ
դ
ձեռք
անցուեցաւ։
Առնու՚սհ
տեգեկութիլննե
բ բ ցոյց
կուտան
թէ "՛յգ զէնքեբբ
ւլա՚էտնօրէն
Լիբանան
բե բոլ՚սհ են Ե
՛էի
պտոս է եւ Ա ուբիա
յէ -
Այս
գէպքեբբ
յուղում
յառաք
բերին
Լիրանանի
մէք
1
կ ՚սռավաբութիւէւբ
նոյ -
նութեամ
բ Հրապարակեց
էուբբ , քեկ"
յ ՜
Յ՛՛Վ մր , որ կ՝բսէ
ի
մէք այլոց .
<
Լիբանանի
կառավաբութիւնբ
ցաւով
Կբ
ՂԻ՛^ աւո րէ Լւր Հողերուն
վբա
յ կոբհա -
նաբար այս ւլո րհ ո ւն է ո
լ
թ Լ՛ ւն ր , որ արա -
բական
եբկրի
մր՝ Ե՚էիպաոսի
կոզմէ կբ
կ
ա
՛ոար ուի : ԼԼւ ր՛ոն ան Հաւա տաբ Լ՛մ է այն
ո բ ո շո ււքն ե րո ւն , ո րոնք
վեբքԼ՚ն
անղամ
աբուեցան
Պ է յ ր ՚ ՚ ւ թ ի մէք. Արաբական եբ
կիբներու
ղեկավ աբնե բուն
մ ասնակցու -
թեամբ
ղում արու՚ոհ
մուլովնեբուն
^Տ» -
թացքին : Ամէն
սլարաղայի
մէք
Ե՚լիպաո–
"Ի այս րնթացքր
զայրոյթ
պաւոճառեց
մողովբգային
գան գուահնե
րուն :
Հ ո ս
նշանակեցինք
մի՚սյն
՚էէպքեբբ , ո–
Ր
"նք
՛ոե ՛էի
կ՝ ունենան
մ եբ
մ օաակա
յ գբ–
բաց Լ՛նե բուն
Հո՛լերուն
վբ՚սյ : Աւելի Հե -
ռու
գտնուոգ
Համ ա յնավար
ումե
բու ու
անոնւլ գ որհ
իք
եւլ ողն եբու
ղ որհունէոլ -
թԼ՛
ւնն երբ
ա
՛ք
էն
Օր կր
լս ե նք
լբ աաո
լ ո ւ -
թեանց
գո րհա կա լութի
ւններ
էն :
Ան՛ւ "՛բա
յԼ։ կաբհ
իքո
՛Լ Համ ՛ս յնավա
րնե -
բ ր կո՝ւ զեն Մ ի՚^Լ՚ն Աբե ւե լքն ալ Հունղա -
րիոյ
վիճակին
վերահել
։ Բայց
ի
՞նչպէս
կ*
Բէէա
յ որ ՛՛ւ՛լ ՛լ՛"
կի
՚" յ՛լ
շրքաններուն
ղաւակնեբր
՛է՛՛ք՛^
Լ՛ք կբ գառնան ա յս աե -
սակ
եզերական
՛լ ո բհո
ւնէ
ութ
եան : )
ՏԼսուր
իք
/ակ՚սնութեան
կարկառուն
ա - ՝.
՚Ղ՚"9"յ31–։
՚"Տ^
4
թ^ ԳաՀիրէի
ձսւյնաս –;
փիւռր եբբ Արա
բնե
բբ կր մ գէ
իր ՛ոբ կո - .
՛ոո րե լու , երբ ԼԼ՛ բան անԼւ մէք ե՛լ. Լ՛սլաա -
կան
ձեռքեր
ռումբեր կր ոլայթեցնեն
Իս–
լամ
ԱշխաբՀին
ս՚ղատաղրումին
անունով
ամէն աեգ կ ր քանան
ւլո րհի ք ,Ո՜Աալ իսլա–
մութԼ՚ւնբ
ո իչ՛ոցնե
լ ուղող
ումեբուն ու
անոնց
քարողի
չնե
բու
ձեռքին
մ էք :
ի ՛Լեր քո
յ, րոքորովին
բացայայտ է որ
Եգիսլաոս ել Համա յնավաբոլթիւն
մ իա -
սին
, Լլր քալեն
այն բ"է"ր
կորհանարար
գորհեբու
մէք,
որոնք ա ք՚ւօլ՛ տեգԼ՛ կ^ու -
նենան
Աուրիոյ,
Լիբանանի եւ Մ իքի՛ն Ա -
բեւելքի
մէք :
Գա
Հ Լ՛ բ է ի ձա քնասփիլո
բ կ՝ րոէ թէ այս
Լւնչ օր Լսաոնտ կութիւննե բ պիտի
հազին
Իրաքի
մէք։
Գրեթէ
րսուահ
մամուն
՛իո -
՛Լ՛՛Յ՛"
քԻ^
9"յՅ^Ր
կլ՛ կս՚"""1""–Լ՚ն
Պ՛՛՛՛ւ՛՛՛՛ս -
տի
մէք։
ի՞նչ տեսակ
գորհ է այս։
Ա՞ւր
մնա՛յին
եղբայրութեան
եւ
աղատութեան
՛Լսեմ զգացոււքներր :
ԱՀ
է"
՛ս յս
Բ"
լ՛՛ ր ՛էէ պքե
լ՛՛՛ւն
Համ աբ է
ո բ Պ՚՚՚՚լաատի
զեկո քցբ
կ ր
յ՛ս յանէ իր
մաաՀ ոգ ութիւնբ եւ
կ՝ է
՛սէ թէ կարե
քի չէ
Որ անձայն ուձեռնպաՀ
մնանք
անոնց
Հ ան զ է սլ :
«ՅԱՌԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(204)
( ա ՏՄԱ Կ ԱՆ ՎԷՊ,
364 - 400)
Բ. ԳԻՐԲ
•
12
— ՀԱՅՐ ՄԱՐԴՊՍՏԸ
ԹագուՀին
նայեց
նլ՚ա
՚էբայ եւ
ամբողք
մարմնով
գողաց : Նրան ա յնսլէ ս էլ՛ թր -
ւում , ռր տեսահ բ երա՚լ է , կ՚սմ չաբ սա
տան անե րից
մ է կր ՝ այգ առարկու
մ արգու
կե բ՛ղա բ ան քո վ՝ նե րկա յանում է
ի բան :
Բայց բար կութ
իւն
լ
իսկո
յն
փարատեց
նրա
ել՚կիւ՚լո–
, երբ ճանա չեց նրան :
-
Այղ դո՞ւ ես Գ՚լակ ,- Հարցբեց
նր–
րանից
:
Այ"
է
ես ե՛ր , ՏԼ՚կԼ՚ն
,
ոլաաասխանեց
նա սււե լի մօտենալով ;
Ա՞Ր՚սեւլԼւց եկալէ
. . . Լւնչո՞ւ եկար
. . .
գոչեց նազայբացահ
ձա քնով
Ամրոցի
րոլոբ ՚էագտնի
անցքեբբ
ինձ
յայտնի
են , ՚ոիկին
, պատասխանեց այ -
ցե բուն
ան վբգով
կե րսլով : Բս՚յց
ին չո՞
լ
Համար
եկ՚սյ,
մի փոքր
Հ ՛ոմ բե բ ո ւթ
ի
լն
ունեցիր,
տիկին, ես իսկոյն
կ՝ասեմ
քեղ։
. Հեռացիր
այստեզԼ՚ց : Ե" միչտ ատե
լով աաում էիքե՜՛լ , եւ քո գարշելի
եբեսբ
տեսնելու
մամ անս՚-կ , մ ի չտ
ղ՚էուե լով
՚էբղ–
ւում
ԷԼւ
քեգանից
, ի՛՛կ
այմմ
աւելի՛
եւս ..,
Ա յցե
լուն սկսեց ա րՀամ
սւր
Հան քով
հի -
հաղել ;
-
Հեո՚՚էցիր^
ասում
եմ քեղ, եթէ ոչ
ԹաղուՀոլ
ղայրացահ
աչքեբր
ղաբձան
դէպի
իւր չուբքր
֊.
•—-
Ի՞նչ ես որոնում , տիկին
, երեւի
,
մ աահում ես կանչել
,րո
ոպառաղինեալ
ոսաանԼ՚կնեբի
րազմութիւնր
...
Երեւի,
կամենում ես կանչել քո
տբիւնախում
գաՀիճների
Լսումբերր՛
՚՛
Նրանք
չկան
այմմ
. . . ինրանց
գիակնե ր բ աեսայ գբ՜
սոլմ
. . . իսկ քո երկու
նամ
ի չանե րբ , աի -
կԼւն , պառկահ են կի՛ց սենեակում
• • ՚
Լիբբ , ղու եկար
հ՚ոգրելո՞ւ
իմ գմ -
բաԼսաոլթիլնր
. . .
Ոչ , տիկին , ինձ Աստուահ
՚ււղաբկեց
քեղ մօա ՚..
Հեռացիր , ասում եմ քեզ • • •
՜—՚^/՛ ՚ւ
.Բ
'1 " վ ՚ ՚ ւ ի բ , աիկին
, ես
իսկոյն
կ
Ր– կ
՛ւ՛՛՛՛մ
. . .
Նրա
"ոանութիւն
քւ ՛ուե քի վիրաւորա -
էքան էր, քանթէ յանղ ղնո ՛թիւնբ :
՚^՚"Ր՚1Բ
Հայր
֊• Մաբգպե՚ոն
էր ,
Արշակ
թաղաւորի
իսոչոր ալագներից
մէ
կբ , որ միացնում էր իւր
՚սնձնաւռբու -
թե ան
մ էք
մ ի .քանի րարձր
պ ա
չտօննե
ր :
Ի
Րք
՛ե
լ
նե րքին
ի
,
թա՛ւ
աւ՛՛րի
կանանոցի
նեբքինս՚սլետն
էր ; իբրեւ
Հո՚լարալ՚ձսւ
,
թագաւորի
«Հայր» էբ կոչւում նա , սլա -
Հում էրնրան
մի տեսակ
ո բ գե
՛լ բո ւթ ե ան
նե րքո
յ ,
ի
չխում
է լ՛ նբ՛ս
՚էսրհերի
եւ
կամքի
վյւայ եւ, մԼ՛ եւ նոյն մամանակ ,
նբա
Ոքալատի
թէ վերակացուն
եւ թէ կա
ռավ
արի
չն էր։ Ամբողք
աբքոլնիքք.՝ իւբ
Բ"է"
ր սլա լաաա կաննե լ՛ով՝
գտնւում
է
Լ՛ն
նրա
անմ ի քա կան
Հ ս սկս
՛լո
ւթե
ան նե
ք
՚ ք "
յ •
Ի բրել
բարձր
ա
՛լն հւ՛ս կան ,նա Մ "՛բւէա -
սլե ՛ոա կ՛ոն
Հար՚".սու
նա Լսա րաբ
ո ւ
թեան
աէլ՛ն եւ իշխանն
է ր : իբրեւ
ղինուորա -
կտն ,նրա Հրամանի
ներքոյ
էին գտնբ -
ւում Ատբ՚զատականի
սաՀմանասլ՚սՀ
՚լօբ -
քեբբ։ Աի Լսօս քով,
՚ղեաութեան
՛էէք նա
տ
յն
զօրեզ , աղղե
էքՈ
ւթԼ՛ ւե ո ՛նւ
ե
ց ո ւԼ ան -
ձԼ՚նքներից
մէկն էր , ոբից ռչ միւ"յն
վ՛ո–
իսենոլ՚ք
էին Հայոց
նա Լո՛ս րա
րնե բ բ , այլ
երբեմն
բռնանում
էին
մինչեւ
տնդամ
թա՛ւ
՛ա ոբի
վրաք։
Նր՛"
ի
չԼ՚ւանոէ
թ
ի ւ ն ր
մ՚սո
անղ ական էբ :
Հ
՚՚՚յՐ
- Մ"՚բղ
"քեար
րնտրլոլմ էր միչա Մաբդպետական
նա -
ի ՛ " ՛
րար
ութ
իւնից , թէեւ
քին ու՛ք է ին ե բ -
ք՚եւՈւ րացաոո։
թ
իւններ
Արշակ թագաւոբբ
սկսեց
ճնչել
նբան ,
"՛շի
՛՛ո
աեց
սաՀմ
անսւ
՚Լւակե
ք նրա Իբա ՜
I
անքնե
բր , ել ՚լրանով
ղբգռեց նրաատե
լութիւն
բ ոչ միայն
իւբ անձի
՛էէմ
Հ
" ՚ / Հ .
առ֊, ասա բակ
Ար չակո
ւնե աց
աոՀմ
ի
՛լէմ ։
Եբկ՚ոբ
մամ անակ
սնուց՚սնում
էր նա
ա
յղ
՚" տե
ք՛յ էթ Լ
՛ւն է իւր սր՚սէէւմ , եւմ
Լէ
յ"՛
լ՛ *
ւէար
ժ
՚ ս մ
՚ ո ն ա կ ի
էր սպասում
, որ արտա —
յա յ՛ոէ : Այմմ
մ
ալք
էսնէսկբ Հասահ էր Հա
մարում :
Նբա
նա խոբղո
Լ
՛ւր
յան գգնո
ւթ ե ան Հա
ւք ա բ
էէւղ անն
ուե էլաւ Մե բումանի
Հս՛
յբ
Շ"" "էսսլ Աբհր ո ւնէէւց ; իսկ ինյւբ՝
Աբչակ
թաւլ
ալ
"բի գէմ իւր ունեցահ
ատելու -
թեանբ
յաէէէէլրէլ
ա՚էէլ
,,լ
՝,ամար՝
Մեբու
—
ժէս՚էւԼէ
էլ
էէրհակԼէէքբ
՛լ արձաւ , ել
Պարսից
ՇաալուՀ
արքայի
սիրելին։
ԱՀ՛Ա
ա քգ
ւլ
է՛՛է
աճ
էէէնն
է
ք՛
, որ կանղ
նահ
էբ Ար շա
կ ի
կնոք՝ Փա
՛է
՚սնձեմ
թաէլուՀու
Հանղէոլ : Նբա ո՛Հ էւե լի
ւլէմքր
ճրաղի ա.
ւլօ
է"
լուսաւո
րւէէ.թե
ան
՛էէ
ռշե ւ՝ ՛էէւե
քի
սոս–
կայի արւոա
յա յա՛։––՛ թ
Լէէ
.ն է բ ս՚ոացե
լ
: Գեռ
մ անկէէէթե ան
Հաէւակ՚ւ՛
մ
հաէ,
ի կ
քէ
՛ո քէ
ղէմքԼ՛
վրւէէք
մեհ
յեէլսէւիոխութիւն
էբ
էլոքէհեք։ Նա
սւ
յ
քԱէնէլ
ւէէ կ
ե ց աՀաէքին
քիթո ,
նէէէ
էս
քլանէք ակեց
թ խէէէգ
՛է
յն չրթսւնքներր ,
նա
թէէէ/եէլ
կէսշէէէ.
վ
քէէէւ
ք աքն խորին
Լ
՛՛՛՛ր ՜
^, եբ
քէ
,
ոո հա
կ ՛էէ Լէկաււէ
բ չէչ աք
է՛ւ
րի ն ւք՝
է1է -
նութ
իէն
ունէին։
Թ ՚ ո
՚ ք Ո
՚ Հ ի ն գեռ չի վ րւլ ով
մ ունքով
նքւս -
տահ
է
քէ
րսէէքմ
"՛է ի
՛Լ ք""
ք ե լ , էք
քուխ
/ մբ -
տաէէէէ
յ՛լ կե րսլո
՛Լ
»/
է
՛էքի
ց՚սհ
Լս ոնս՛
ք
՛Հ
ահ ^
էՍէէ
ենե
լ
ին
չԼ բ նա
ք՛։՛
ւէ նրա ւԼրա
լ
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
