% 8
Ա » Ա Զ
Ֆ
՚գաղսէփար չէ աւսր, րայց
մէւայն
Հասաաւո
•Լլ. անչարժ
մնալ :
Թ՚՚՚լ
չփոթւււթէլն
Հււլաաճառկ
ձԼւլէւ «պաա րասաե
լ» չւաոր ^
՜՛՛ւ՛
հէԼ նչանակէ
, արւլարեւ. , Հասաաաե
լ .
« Պաարասաեաց
ւլերկինս
( Սւսղւ1՛ • ՃԺԹ
•
^0 ) ,
՝,ամԼ
մ աաե է « Հասաաաե
ցե ր
ւլԼ ր .
» (ւԱւււսկք. գ. 19) :
Օւրձմն , եբրայերէն
ք Ո1 Ը
բայարմա
աբ , ել ա յս բա յարմ աաով
կաղմ ուած– ա
յլ
յէաոեր
, կբ նչանակեն
կանղ ուն ու կա բւլ,ն
՛սլաՀել , եւ էւմասաէ։
ղաբղացումով՝
Հիմ–
՜նե
լ , չէնել , ՛Լեբքաոլկ ս Հ ա ս ա ա ա ո ւն վէ, -
Տակի մէչ դնել :
Լք եր աե սո ւթէււ նլալ
բէք բոնե լո
ւ Հս, -
յք
աբ , Հե աաքբ քրա կան կբ Համ արիմ
նե բ -
կա յացնե
լ , ա յոաեւլ , Հէմկամ
էսա բիս
թ
յւաոե բուն
յու1
։ա
րկ
նր
( ֆրանսե
բէն
սրսէյ
յճառբ)
էւբ ս աո ւղ ա բանութե
ամ բ ՚ —֊– Այս
յւառր
կւ, նչանակէ
. . . քալել :
խաբիսէս եւ քալե՜լ։
Տեսէք թէ ի՞՛նչ -
՛սլկս։
Շէնքերու
Հէ՚կչ կր
՚էւ՚՚՚՚՚էր
սէւնե -
քու
վրայ՝
ուզխլ,
բայց
կանգունք:
Ուրե–
մբն , ամէն Հասաա ա ո լն չէնք
՝ ոբ կբ Հէ՛ մ–
նոլկր , ամբօբէն
էսաբէւսէս նեաելու
՚^ա -
մար, սլկաք կր որ ուղղուէր՝
ոաքէ
կանղ^
նէբ
, այնսլէս
մ ւ։ որ կա բծ՜ես
ուղէր քա -
Հիմա
ղանք մեր Հայերէն
թարղմանու–
թեան
.
Ուղիդ Ա1|բա
ձեւբ
դոբհ-ահ-ուան կ րա ֊
ղում անդամ , բայց
գլթաւորաբար
երեք
.աեղ
«
I.,—
«Զ՚լ՚՚րհս
ձեոաց
մերոց
ուղիղ ա.
յւա
ի մեղ»
(Սադմ. ԶԹ– 17) =
2 •
«Ուղիղ Աւրա
աոաքէ էմ ղճանա -
յղաբՀս քո»
(Աաղմ. է;.9)։
3
«Զ^անաւղարՀս
էմ
ուղիղ արա
էնձ
յլսա բանի
քում»
(՚ Աաղմ • ՃԺԸ
• 133)։
կան գեո. ուրիշ
օբէւնակներ
(*) • «Զչ՛՛՛ ~
.ւիղս
օւղիղ արասցես
ոաէց
քո յք» (Աււակք
յ
՝*հ •
26) ,
կամ սա օբէնակբ՝ որ կր պակսի
երբա յերէն
բնա գրին
մէչ.
«ինքն
՚՚ւգէգ
.արասցէ ղչաւիղս քո , եւ
ղճ՚սնապարՀս
^ո
թա ղաղո ւթեամ բ
յաոաչեղո
ւ՜ո ցէ »
(Առակք, դ. 27)։
քննութեան
սլէաէւ ս,ռնեմ
մ էա
յն աոա -
չէն
եբեք
օրէւնակնեբբ
Լ՚ոլորին մէչ յունարէնբ կբ
ղոբծ՜ած՜է
նո
յն թա յբ
, ինչսլէս
Հա յերէնբ : Իսկ եր -
րայեբէնբ կբ դործ՜ահ՜է
երկու
աարբեբ
բայեբ
,
նախ՝
քուն
բա յարմ աաով, յե–,
աոյ՝
յեսր
(արտասանել
ի-էսր
եւ ոչ թէ
Յւեսր)
բա յարմ աաով ;
Աոաչինին
նչանակոլթիլնբ
տուինք
.
՚Ոսլիղ,
բայց
կանցուն :
^ բկբ"
Ր
՛ւ
ք՛ Գ"բծ՛ ած ո լած՜ է
Հինգերոբգ
Աաղմռսին
մէչ, եւ ստուգաբանօբէն
կր
՜նչանակէ՝
ՈԼղիղ ,
բայց
հարթ– ;
Մեծ– է տար բերո ւթէւ ւն
II ••
—~
Լ՝ արտին
"՚^՚լի՚լ
է (էնչսլէս
չէնք մբ կ՝բլլայ) , կտլն
՚"Լ
"՚-ղէԳ է (է^չպէ"
ճամբայ մբ կ՝բլլայ)
Հ
ք՛ա
յղ աոա չէւն ր
ուղ իգ է իր կանգուն
վ էէ -
ճակէէվ , երկրորդր
ուղիդ է իր Հարթ վի–
ճակէէվ ; Երբա յեբէն
լեղուն
,
իմ աստէ
ղաբւլացոէ-մ մբ տալով, բարոյական
նչա -
նա կութ
իւն
մ բ եւս կուտա
յ ա յն
ուղի
ղին
Ր Ս ՖՖհՆ
Ւք՚ՐեՏ ՄԱՆԿԱՎԱՐԺ
(Ամվափուած Երեւանի
«Գրական Թերթ»էն)
Րաֆֆի ոչ միայն Հայ ժուլովուբղի
նբ–
ւիբական
ցանկութիլններբ
արտայայտող
՚լրս՚լ մբե էբ ^ գայն պայքարի
ոգեչնչող
՚>րասլաբակախօո
մբ, այլեւ
Հանրային եւ
քաէլաքական
դործ֊իչ եւիր կոչման
Հր^"՛–.
թիւնր
բմբռնուլ
մանկավարմ
մբ ;
Րաֆֆի
միակ նպատակ
մբ
ունի ,
ծէսոայել
իր մո,լովոլբդին
, անոբ
բնկե -
րային ել աղատաէէբական
պայքարին
Հ
« Կրթութեան
էսնղիրբ
Հայոց մէի
յօ՚լ–
ուահով
Րաֆֆի կբ նկաաէ թէ
՛լո յ ո ւ -
թիւն
ունեցուլ
դսլրոցնեբուն
մէչ կր մեււ -
ցնեն ա չակերտներուն
մէչ ան,էր
մտաւոբ
կէս բողո
ւթի
ւննե բ-ր , կր շինեն
էլանռնք Հբ -
լու , ստրուկ , առանց
ին^^ոլբոյն
մտա -
հէէէլոլթեան
, առանց
սեփտկա
՚1է
կամ
քի » ;
–իէսնի որ Րաֆֆին
ղպրոցի
կո չո ւմ բ կբ
տե սնէ ր մուլովուրդի
«ոլէ աքե բ ր
Հոգա -
ցոէլ» էքարգիկ
սլէո տ րա ստե լո ւն
մ էչ , սլա րւլ
է որ չկբ կրնար
Հանդ,,ւլ,մել
՛Այգ
՚^գսլ ՜
բո
ցնե բու»
ղո յութեան եւ ան խնա
յ կբ քն–
նաղատէբ
Րաֆֆի կբ ւղաՀանչէր
աբմաաական
վէո–
ւիոէոութիւն
մտցնել
կրթութեան
աւատա–
սլե տական
ւլրութեան
մէչ ; Ոչ մէւայն ա ՝-
պաՀովել
ւէպբոցին
աչխաբՀիկ
բնոյթ,ո
է
ա յլեւ պատրաստել
Հանրա
յէ
՛ն
ղոբծ՜ի Հա -
մար կարող եւ կ են սունակ
ումեր :
Ր՚ոֆֆի
չէբ անոնցմէ որկբ սիբեն ճա–
ռե լ՛
Է
՛՛Օ"
Լ՛լ եւ Հ ան՛էէ ս ղ՚ԱԷ ա յ՛է
մողո -
վ՚ււլ՚ղի
անոէն՚ով
նո
յն ա յգ
ժ ո ղո վո ւբ
գի
մէչ
աաքուկ
անկիւն
փնտռելու
նսլաաա -
կով։ Երբ Թաւբի՚լ կբ Հրաւիրեն
գէնք
ւ
մաւ՚նակցելու
է
՛բ Հայրենակիցներու
յա -
էւաչգիմութեան
, առանց վաբանելու
կր
մեկնի
թ-է՚ֆլիսէն
, կՂբթայ
իբ մա՛" -
հումներր
իրականութիւն
գտ րձնե
լու
«Եբբ Արամեան
էէպրոցի
Հայոց
լեղուի
ուսուցչութեան
սլաչտօնր
ինձ աււա չար -
կեցէ՚ն ,
պա՚ոմահ է Րաֆֆին
իր բա -
րեկաւքներուն
, ֊ — սիրտս ճխլաալով
բն -
ղունեց է, եւ անւքիքապէս
ո ւղե
ւո ր ո ւե ց ի
Պաբսկաստան
» :
1875^
Օ՚էոսաոսբ
սլէտք է
նկատել
Րաֆֆէէէէ
մ անկա էէա րմ ական
՚էործ՚ունէու
-
թեան
սկիղբբ : Գս՚էոել՛՛էէ իր աշակերտ -
նեբ՚էւ
յի շողս ւթենէն
, յէսյտնի է որՄ ելէ՛ք
Տակորեան
խիսա պաՀանչկոա
մ անկա -
վարմ էր :
Ր՚սֆֆին
Հակաոակ էբ հեհի եւ աՀա -
րեկմտն
մեթոտէ՛ն.
«Ծեծ-ի
մէչոցով
ստի–
՚գեչ աչակե բտին սովորե
լու
է՛ւբ էէասերբ ,
էէէո վաբմա պետէ՛ ան Հ մ տ ո ւթ ե ան ՛էլէս աւոր
նչաններից
մէկն է, կ՝Բ՚՚է էբ նամակնե -
բէն
մ կ կուն
մ էչ , որովՀետե՜ւ դա
ցո յց է
աալիս ,թէ ո բքան
ան բնէէ՛է ւնա
կ կ էէա բմա–
ոլե տ
II
նե ր ^ էե էու ա չակե րաի մէչ
"է ր ,
պ՚ոէոիւ եւ Համ ակր
ութ էէ ՛ն ՛էէ պէէ իլր ա ն -
ձբ»
։ Մերմելոէէ
հեհր
, ա չա կեր աէէն եւ
վաբմա պետի
փոխաւլաբձ
յաբաբե բ ո
ւթիւ–
^ է Կ
Ը
. "լա
յմ անաւո րէ ներքին
յա
ր էլան քո վ ;
« Աչակե բաբ եբբոբ պատւում է վաբմա–
պեսէին , սիրում է նբան , նա միչտ
կբ
սլատբասաէւ
իւր դասեբբ
ուսուղ
չի
գմդո–
Հոլթես՚նբ
առիթ
չտալու
Համար
,
Է՛՛Կ
երբ վ՛ս րմապետ
բ
՛ք
որհ էէ է էլնում իւբ ֆԼ՚–
գի քական
կոպիտ
ում ք , նչան՚սկսւմ
է նա
գեռ չփ ղբաւել
աչակեբաի
ակնահութիւ
-
^Բ
•> Ղ
է՛՛էի Ի
^ՔԲ » ՚
Ր աֆֆէէ իբ ուչա էէբութ
Լ՛ ւնբ
էլր էլե էլբո -
նացնէ
աւանգուելէ՚ք
առաբէլանել՚ու
րնոյ -
թէ՛ն
՛իր՛ս ք : Րաց էէ Հա յերէնէ
, սլաէոմ
ոլթե
նէ , էք՝ալանգէ
նաեւ
ւգաբսկերէն
, ֆբան -
ոերէն
, աչէսարՀաղլէէէւթէ՚ւն
,
տ՚կ1լաբանոլ–
թիէն , էլեն ղան արան
ութ
է՛ւն եւն .
յ
« կ՛ս
յհ ե ր ո լ»
ւք
էչ ՚էալ՚մապետ
կէսբո
յէէ
ղպրոցէէ միչոցով
Րաֆֆին կր
ղրսեւորէ
էէր աէաակէանեբ
ր աչի՚արՀիկ
կբ թ ո ւթ ե ան
մ ասէէն : «Ա իմ ոն ոլա էոուե լի ական ութե ան »
փոխարինել
նոբ եւ առաչտւոբ
մեթոտով
:
« Հաւատամ
ք»է՛ ու «Աաղմ ոս
ք՛ո չելու »
՛էւս էսս՛բէն առս՛ չն ո ւթ էէ ւ7է քէ աալ
րնա էլան
գիաութեանց
գ՚ոսաւանգման
,
՛լ սլրոցբ
կապե՜լ առօրեա
ք կեանքէէ , բնութեան
ու
եր էլ բա՚լո բհական
աչէէէատանքի
Հետ , ա -
չտկեբտներոլ
մէչ աբմատաւոբել
աէլա —
տութէւան
,րմրոստութեան
, Հայրենիքի
եւ\
ոբ յէստսլկ է ճամբաներուն
,
եւ
յեսր
բայ՚սրմ՚ստով
էլա ղ՛ք ահ է բառէ.ր,
որոնք
ցոյց էլուտան
"՚֊գիգ
ճամբաներու
մէչ քա–
լոգշ, արգարլ, (**): Այսպէս,
Յեսու -
րուն ( * * * )
կր կոչուի
(առէք
իբրեւ ա -
(*) Դժբայստաբար տակաւին
ձեոքս
հասած չէ ՚Հւաւքաբարբայլր, զոր գնած էի
Նրյյւոազէւք այցելութեանս
յընթացքին :
ք^ռլոր այս օրինւսւկնելւը՝ իմ աչքերովս
•րնարուած :
(**) Ուղիզ կր նշանակէ նաեւ աջ ,
այնպէս որ աջ երլ> ալ կրնշանակէ ուղիղ
երթալ, ուրեմն յաջողիլ : Ասկէ՝ Աստուա
ծաշունչ Մատեանին հայերէն թարգմա -
նութեան մէջ , «ուղիղ արա» րայէն ետ -
քր՛ «աջողեւա» կրկնութ իւնը: Հռովմա -
յեցիներուն մօտ կը տիրէր այն գաղափա
րը թէ ձախ ձեռքր չարաբաստիկ է ։ Նոյն
գադափարւր Երրայեցիներոլ մօա. «Թեւր
են նանապարհք ռր ի ձախմէ են» : Առիթ
կ՚ոլնենա,մ վերադառնալու այս գաղա -
վւարներուն :
( * * " ) Ոմանք կք գրեն յԵսուրուն և բառը
ագգակցսւշ>եան 1լլւ տանին իսրայէլ աւն -
ռսսն հետ,
ինչ որ նիշդ չ է : Ոմանք ալ
գգոլական անուն մք կր համաւրին՝ Իսրա
յէլի տրուած, իբրեւ Իսրայէլ անսւան նը–
ւագական ձեւը , բայց վերջինը կլւ նշանա–
նուն կամ ստորոգելի)
իսբայէլւ։
(Ր • Օր •
ԼԲ .
15),
կամ Տակոբի
աւլղ-բ, ոբ, ինչ -
՛՛լէս Աոաուահ
կամ
Աս աո
ւահ ա
չունչ
Ա՝ ատեան բ կբ վէլա յէ , աղգե
րու մէչ ամէ
նէն ա ր գա րն է ,
"՚-՚էիգԲ
)
լնտեա
լէէ
, Աս -
տուհոյ
սիրելին (Բ.
Օր–
ԼԳ •
26)։
Բոլոբ այս վէլա յ՛ւ ւթի
ւնն եր էլապացու -
ցանեն թէ Աաղմ ոսին
հանօթ
Հատուահին
էք
էչ
, ուբ
էլ
ք՛ուահ է « Զ
՚ լ ՚ ՚ Բ ^ Ա
ձեռաց մե -
բոց
Ուղիղ
արա՛
ի մեւլ,
Տէր»,
չկայ
« ղորհերու
յաչո՚լութեան»
էսնգբանք կամ
Հայցում
, որ Համ ա պատտ
ս էսանէ բ ստո –՛
բադհուահ
երկու
բա ռե բ ո ւն :
Գեռ պիտի
ներկայացնենք
առնել
եւ
առնուլ
րայերր
, անցնելէ առաչ
ձեռք^Տւ :
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
կէ սլատերագմիկ, մինչ առաջինը՛ ուղ -
ղագնաց: Աստուածաշռւնչ Մատեանո ու -
նի նաեւ Յասեր անձնանունը , բառական
իմաստով՛ ուղղութիւն
(Ա . Անաց
.
Ր •
18)։ Աւելցնենք, որ
սրր
միավւաւնկր,
ստուգաբանօրէն , միշտ
ոլղղագնացու -
թեան
իլքաստ
կուտայ ո՛ր բառին մէջ ալ
որ մտնէ :
Հ՛" յբենա
սիր
ութ եան
՚լաէլա՚էէէսբր
յ
Բացա
ռութիւն
լ
^ ե է Ո է է
Տէր Լ^ո՛լի էլե ՛սն
, աւա -
տակէսն
Տէբաէլ՚ետն
՚լ՚՚լբ՚՚՚յԱ,
Մէւլիք -
8 ակո բեան
չէ բ էլբնար
էլբ թն
էւ լ աաոն
լ ՛է՛՛ •
լ՛այ եւկր կիբառէբ
էլբթութեան
եւ էէաս -
ա էէ ՛սբ է" էլո ւթե ՛սն ա յնսլիսի
մեթ՚էէոնեբ
, ւ,~
րոնք էլբնա յէւն
ի լ՛ ա /լ՛սնա ցնե
լ
բնկերա
յին
ն չան
՛ս էլո ւթէ՛ւն
ունեցո՚լ
լուբչ
հրաղրեր
Գ՚՚լբոցական
՚լ՚՚բհբ
անչատելով
եէլեղե՜ -
ցիէն,
Րաֆֆին
էլբ ձւլտէբ
՛է"՛ յն
էլասլե լ
ժ ո՛լո վուր էէէէ տնտե սա էլան ուքա՛լաքս՛
էլան
կեանքի Հետ, հառայեցնել
այ՛է
կեւսնքե
վէէ ր ս՛ էէ՛ ո էս մ ան
նսլատո՚կէ՚ն
Րաֆֆէէ
ւքե՜հ ն չանա
1/
ութ
էււն էլուտա
յ էլէ՛
նե բու
կրթութեան
; Փոքբեբու դա ստէ։ ա–
բ ա էլո ւթե տն առաչին
օճախր
էլ ր նէչաէոէ
նաիս րնէոանէէքբ , ասլա
՚ 1
՚ գ բ " ց բ ՝• Գասաիա–
բակուահ
ղաւաէլնեբ
մ եհ ցնե
լու
Համ աբ ,
կ՝ առաչա բ էլէ ր
,լ բա՛լ էտ եւ
կրթուահ
մ ա յբեր
ու1ւենտ
լ ,
է
՛սէլ ա յւլ. էլբ սպաէտէբ է՛–
էէսւէլան գպրո
ցէն :
«Կրթուահ
մա յր
II
օ րօբ
ուլ էււմ պէտք
կ
նա խասլատ բաստի իր ւլա լակին՝ նբա ու -
կանչէ՛ն
Ա։լասու
մօր եբգբ
յէ՛
չեցնեչւ՚վ
» ;
Րաֆֆի
ի ճիէէերբ անՀետեւանք
չեն մբ -
նաբ,
թաւրիղի
մէչ կր Հիւքնուի
բնէլեբու -
թիէն մո, ո՜րու նպաաաէլն է րանա
լ օրէւոբ–
Գ՚Աց
ուո
ումն արան ; Ընկերութեան
Հա –\
մար
էլան ոնա էլ ի ր էլր
սչաաբասաենՐաֆֆէէն
ել
Հաչինետն : Պէաք էր Համո՚լել
հնոգ -
նեբր,
բայց
էլղեբր կբ Հակառակի : Տէր
Տովսէփ
գ՚ւնէ գուռ
էլր պատի ու
1լ
,՚։սէ •
«Ո"՚֊բ
տեսնուահ է որագամաբ՚լոցմէ
՛լաս
առնէ
ագչիէլր : Եւ ոչ մէ՛այն
էլբ խավէսւն՜
ուի
՚Է
՚ԳՐ"Տ1Լ^
այլեւ
էիորձութեան
էլեն
թարէլուի
Մ էտլի։ ք Տ՚սէլո բեանի
անձնաւո -
բու
թէ՛
ւնբ :
ւՏւ
&ին կ
,է
Հ աոաա տուի
րնկե բութ
է
՛ւն
մբ
,
՜է
իմն
ել
ե լ
յանձնե I
նին ;
Ա՛ոո
՛է
կ՝ իրականանա
յ
իր ե -
բաւլբ :
Ունենալ
ս ե՛էւ աէչան թեբթ ,
ո–
լ՛՛ււ էքե րէն
/լբնա
յ լուսաբանել
Աբ/ււմ տա
Հա յէէւթեան
էլեանքբ ; Տ՚գարանր
ոլէ՚աի՝
ճալ
՚կ
բ
ղպր
ո ց ա էլանն 1ւբուն
անՀ րամե չտ ՜
գիրքեր եւ հրաղիր մբ։ Տէ՚չեալ
քաՀանա–
յի միչոցով
սսէ1լսէյն
, էլր խաւէէէսնեն այս
նո բ լ ^ էլե ր ո ւթ ե ան
ւլ ։ւ լ։ ծունկ
ութիւնբ
Րոէֆֆէ՛
՚ւէնբնէլՀա։ո
պա յքաբ
ելո
էի էէէ՛էէ -
լարամ իտնե բու
գէ՚ք
էլր սկսի
մ եհ
թ
իլով
Հաէչառա կոչ՛՛էն եր ունենալ :
1876/՛^՛
քմէէէւբիէլի սնթերցաբտնբ
կբ ւլու–
մաբէ իբ լնգՀանուր
մոէէ՚էվբ,
որու ան -
գամնե
բէն
մէէլն է Աելիք
Յակոբեան
։
«Ընէլերութիւնբ
երէլու նպատակ
ունի,էլր՛
սէ , "էրմաաաւորել՚՚էր
էէէսլի բնթեբցա -
նէէ ւթի ւնբ եւ էլբ թել
էէ ո ՛լո վուր
էէ
ի
միա
քբ
՚
ծանօթացնելով
անոր մամանակի
գա՛լա -
էիաբներբ » • Րաֆֆի կէ
է է Ս է տ ա ս լ ա ր տ կ
՝>ո–
էէեւէէբսէ1լսէն
։ւլթեէոն
բււնահ
՚լԼ՚լ՚Քր
է
Տէր Յովսէփ
վրդսվուահ՝
կր սկսի բա–
ցոբոշաոլէս
սլէոյքաբիլ,
Րաֆֆիի
եւ իր
Հ ամսէ էսո Հնե բու գէմ , սպառն ալս վ
վ՚՚սէլ եէ
ու տւղոէբան
Բ՜ա ւլ՛ իւղի
էչ )
օւ
Աելիք ֊ Յակոբեա -
ւնթեբցա
բանո
Ես փ ակ
ել
կ ր տամ
էէէյէէ ս ատանսէ
յւէէ
էլ
Ոէն
բո
յնր եւ նբա սլւո չ -
աօն աէլի ցնե բին՝
էչորցնել
էլր տամ » ; Եւ
իբբեւ
վ աանէէալո
ր
Հ
ի էքն
՛էէ
բկո ւթիւէէ , րե–
թեր
ցա ր՛ոնի I նէլե ր ո լթ ի ւն բ կ/։ մ աանկ կա
ռաէէա բ՛ւ ւթե ան ձեռ^շր : Որով
Աելիք Յա -
կո բեան , եւս կր էէառնա
յ
կասկահելի
ւսն ձն էէէւո րութիւն կառավա
բութեան
ա չ -
քին :
Խ–
ԱԱՄՈՒԼՎԵԱՆ
«ՅԱքԻԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(205)
(«ւԱՏՍ՚ԱԿԱՆ Վ,է<Կ , 364 - 400)
Բ– ԳԻՐԲ
•
1 2 – ՀԱՅՐ ՄԱՐ՚հՊԵՏԸ
Նրա անա քլն էլալ
յա
յան
ուի
Ալ ալէ էէկ ն բա
ցատրեց
, թէ ինչ չար նպատաէլով կր ե -
կահ
իսէլ Մարղպետէէ
աՀարկու
ւլէմքր , որ
սկ՚լլ֊՚՚ւմ
Ա՚՚յՅ
4/՛
՚ոալէէս էսէւսա
էէս՚ռն
հ
՚Աքչբ
եւ էսիստ
՚քէէէ՚լձոսւ
Հէէէլնսւթիւն
գէ՛գ
ի թէէէէլուՀու
՚էէ
՚էէա1էշ ,
—Լ
այւլ. էլոռուլ գէմ–
քբ
ՀետւլՀետկ
էլա ա՛ս ՛լէ։
էլե
բ
սլար ՛սն ք
կբ
սաանում
, որքան նա լսում էր
թ՚էէէլուՀու
կհու
յանգի
մ ան ութ էէ ւննե բ բ ։
Բա
յց
թաւլցնէէ
ւ
՛էվ
իւ ր
բ
.աբկո
՛թի
էն՛
բ , բ
՚սց
՛սրեց
լայն բեբանբ, եւ Հաստ,
թխաէլոյն
չքբ -
թո ւնքնե
բ
ր
էէէ բտա սանեցին
Հետեւեալ
իէօսյէերչէ
.
Հայր - Մ աբգպետ
ր կաբեւոր ասե -
լիքնե բ ունէէէ թ՛՛՛Լ
Հայոց
աիէլին բ աււմա–
մանակ
թալնի իւր ՚էե՚լեցիկ
մտահոլ -
թիէննք. Րր եւրարեՀաճի
էսել նրան ;
Թ՚ս՚լ՚՚ւՀին
Գ1
"՚Է"Ր վեր էէէսրձբացբեց
եւ
դարձեալ
էսւ՚րէւն
ւէղէէւտնք
՚էվ
ասաց
նրան՛
Ես քեգանից շատ շնոբՀակալ կր լի -
^ԷԼ՛
1
Հ"՚յբ - Մար՚լսլետ
, եթէ
Հանղիստ
Կբ
թ՚՚՚լ^ւԼ
՚Ր
ին՛^ : ՛ի
՛էւ
աբ՚լկն
Հասւ,,ր քո
նսլատաէլէէն : Գո՛լի
նման
մէէւաբ ի
՛ք
սււքբո֊
ցր , է,՛ ի՛նչ որ լրէոեսելու
էէ՛ր , լբտեսե -
ցիր • Այմմ
էլնա , ումորմատնելոէ. ե ո ,
մէէ՚ոէնէէբ ամրոցբ
Հ
Ե" "լ՚ս՚որաոա
եմ • •
Բե՞գ
Հէէէնէլ է՛ոտ
էժուլնել , ւլու աէէէէլա–
լին
- • • Հ
անէլ
էէ
տու թէւ ա՞Կւ
/. "
ս
սլա
էէ" է
մ • • •
Հանւլ ստո
ւթէէ
՛նչ, ս՛յլ
է
,ւ՚է
քեղ Համաբ չկ ,
տիէլին. • . Այէէ
էէէ
ի՛ո
րմ
է. /ի
Հ էէէնւլ ստութ
իւն
էլլ։ էԼ՚նկր՝
Հանւլչել
Հաէչէււրաւոր
էլոՀէէրի
գիաէլնեբի
վբայ,
որոնք յիմարացան
եւ
քեղ Հետ այղ բեբւէ՚ւ
մտան • • ՚ Այմմ
ղու
քո ե ւ՛կ՛". նո՚ժ
էէ
չանե բո
էէ
Հ անւէս ՛ոո ւթ ի՞
ւն
ես
՛ւրոնում
այս՚ոե՚լ • • • Գիէոէէ՞ս ,
՛սիկին
թէ ինչ է կաաա
ր ւում քո Հույ՚չբ
• • •
-
Գիտեմ
... սլաաասխանեց
թտղուՀին
յոէէլուահ
ձա յնէէվ
Ոչ,
բոլորլ
չւլիաես։
Լօիբ
աիէլին.
ես
ի ս ի ս ա
Հեաաքրքիբ
՛եո բութիւննե
բ կբ
ոլաամեէք
քէ՛՛լ։
Աերումանր
ույմմ
ւլաբմա–
նալի
Հրաշքներ է ՛լո բծում
:
՛իսլ
իսէեցիր
նրսէնից նբա "Լ՛բելի
Որմի՚լգուխտէ՚ն
, էսկ
նէս խլեց քեգանից
,Հ
իմա
Հաչուիբ
, թկ որ
քան
Հողինե
ր : Նա մտաւ Վան քա՚լաքբ
,
աւե րաէլ գարձրեց , եւ րն ա էլի չ^ւ էէր ի ց ։լ.ե–
բի վարեց
18-000
Հայ ել
5000
Հ ր ե ՚ ս յ ֊ • •
—• (,ա չէսն
էէ՛
քեց եւ ի ւր
ս
եէի աէլ ա ն քա -
՛լու քաց էէնե բէւ՛՞ն , - րնգՀաաեց
թագու -
Հին,
- Այ" , չխնայեց,
.լլխաւո րաւէլկ
ս
այն
վիբաւորւսնքի
Հէսմաբ , որնրա քաղաքա -
ղի ք–։
էքէ՛
յ՛չ աու ին նրան՝
Լք՛չտո
ւնե աց Գա -
բեէլ
էէ
՛ւ,
էէ
չէոոէնի
յւս բձէէէէլմ
՛էէն
մ
էէէմ
սւնաէլ \
է՚այց այղ ւլեռ բոլորբ չէ , լսիր , տիէլին :
Վ
Ոէ նէէէլ
Ա էւ րս
ւժա
նբ ոէնցաւ
Ա՛լ է՛ ովա
էէ
Զա–
րէէչ՚ոա
քո՚՚յոէքլ՛
, ւլեբէէ էէարէւց
էէէէււէէԱ
Հ ա —
ւլաբ Հայ եւ
14-000
Հրե
՛ս յ ։Աքնէո ե ղ ի ց ան
ցաւ Բաղրեւանդի
^աբեՀալան
քաղաքբ ,
ւլեբէէ էէէէէրեց •էէւնղ Հաղար Հայ եւ ութ
Հէէէ
ղար
Հրեայ : Այն տե ղէւց
անղ
ա լ
Արչա–
բունեաց
ւլալառի
Երուանգ աչաւէւ
.քաէքա
-
քք՜ , ՛քերէ։ վարեց
քսան
Հաւլար
Հա
յ ել ե–
րեսո
ւն
Հ էէէ
՚լաբ
Հրեայ : Ա քն ա /. ւլ ից
սէն -
ցաւ Արարատէ, ան գաւառի Վա
է լ ա
րչա պատ
քս՚՚լաքքԼ,
՚ լ ե ր ի էէաբեց
19-000
Հայ , էլո -
տո բե լով
չա
էի
աՀ ա սնե ր ին եւ միա
յն կա -
նանց ու ւէանուքլԿէերին
Ա
՛ռնե լուէ ; Այնաե–
՛լէս
՛ ն ւ ւ
Ա ր
էո՚էէ
չա
էո
յւաղաքր
,
ղերի
վարեց
քառասուն
Հայ եւ
9000
Հքեայ :
Ա/նտեւլէ՚ց
անցաւ
Գ" ՚լթն
է. ա ց
ղսէլառի
Ն՚սէ
՚էճ
՚էւան
քաւլաքւ։
, - էէեբի
՚իաբեց
երկու
Հաղար Հայ եւ
16-000
Հրեայ։
Տես -
նո՛՛՛ւմ եո , աէէէքին , այ՛է Բ՛՛է՛՛ոբ
աար
՚էէւ
նա
մէկ
Հոէէու
Որմիէէէէոլիստի
՚իոէսարէն :
,
Ո՞ւր տարաւ,
—- Հարցբեց
թագու -
Հին
ղէսբՀուբելով :
Առ
այմ՚ք
էքե րինե բի մի մասր
Հաւա
քել , պտՀէւլ են Երաոէս
՚էետի աք
ա՛էւի
մ օտ , Արտաչատի
Հանէէէպ , իսկ ամ ենո։ -
մեհ
մասր՝
Նախճուանի
մօա :
Ապւսսում
են
մ իա
յն
յ՛եղ , ա իէլ էւն , որով
Հէէ տեւ Ա ե -
բումանի
ցանէլութիւնն
այնէ, որ գոլ քո
մ
"՛էով
ր
՛ւ
է՛
Հեա մ
է՛
ասին
՛քնէ
՛էէ՛՛քէ
Պ "՚ ր" էքա
՛է
աան
է։ էսո րքե
քւ քւ
• . Ն"՛ շոււոով էլբ
՛լաք քե՛լ
Հ
րաւէէ բելու
. . .
- Եւ այգ ուբախացնո՞ւմ
է քե՛լ , ան -
զգամ :
ՐԱՖՖՒ
Fonds A.R.A.M
