ՊՍՏՐ. ՏԵՂ.ԱՊԱձ ՏԻՐԱՆԱՐ*.
էՐՈհՍՍՂԷէքհ ՄԷՋ
•
ԵՐՕՒՍԱՀԷՄ՝
17
Նոյեմրեր,
(Ցւսււաջ).
՚՝—
Հ Ւ ^ Գ չաբթուան
րոնի րացա էչա յութե
-
նկ մր վերք պաար.
աեղապաՀ՝
Տէրան
արք. Երուսաղէմ
վերաղարձաւ
:
Նոյեմբերի
սէչիղրներր
Տորղանանի
կա~
ոավարոլթիլնր
քննելով
Տէրան
արք.է
պարաղան
, եկած
էր այն
եղրակացու
-
թեան
թկ՝
իրեն
ղէմ եղած
ամրասաանու–
թ իւենե
ր ր
անՀ
իմն
են ել սաոր
ղրպարաոլ–
թիւն
Նոյեմբեր
աասնին
Ամմանկն
Պկյ -
բութ
կր
ղրկուի
վիղան
:
1՚սկ
պաաուիրա–֊
կութիւն
մր՝ վարղապետներէ
ել աշխար
Հականնե բէ բաղկացած
կբ մեկնի
Պէյ -
քէութ
ոլրախաոիթ
լուրր
Հաղո
րղե
լու
եւ
•աե ղապաՀ
ր աոաքնորղե
լու
Ե րուսաւլէմ
;
Հինղ շաբթի
կէսօբին՝
յիսունէ
աւելի
ե -
•կեղեց ականներ
եւ ա շխա բ Հ ա կաններ , Ամ–
մանէն
ել Երուսաղէմէն
, աոաքնորղոլ
—
թ
Լ ամբ
Հա յկա
ղուն
եսլիսկ • 1ԼբրաՀամ
եա֊
նի՝
Եբիրով
կբ մեկնին
ղիմաւորելոլ
աե֊
՛ղապաՀ բ ; Երիքովի
պանղոկներէն
Ուին–
.թրբ
Փալասի
մկք սլաաաՀմամր
կբ
Հան–֊
• ղիպին
Տորղանանի
սպաբասլեա՝
Զ^ր •
Ալի Ապու Հաուոաբի՝
որ ղիրենք
կբ չբ -
նորՀաւորէ
Տիրան
աբք.ի
վերաղաբձին
՜Համար
եւ յաքուլութիւն
կբ մաղթէ
,;
Ժամբ
Տուկէսին
պաար •
աեղապաՀիր
՚Հեաեւո րգնե բով
կբ Հասնի Երիքով
, ուրկէ
ուղղակի
Երուսաղէմ
:
ժամր
^ոժլէսին
՛արղէն
վանքին
ղրան
աոքեւն
են : Վ^անքե
մոլաքր
ղրօչաղաբգուած
էր
Տորղանանի
եւ
մ իւս արաբական
պեաութեանց
գրօչ
-
՜ներով , իոկ գուո.ր ել մայր աաճաբի
ղա–
՚ւիթյւ
ամբողք
ծաղիկներսվ
ղաբղաբուած
էին։
Ամբողք
ղաղութբ,
«բացի
Եղիչէ
"՛ՐՔ
՛է փոքրաթիւ
մ անկլաւի
կնե րէն
եւ
պնակա լէղնեբէն՝
ղլիաւորութեամբ
Հայ–
րիկ
եպիսկ
.ի՝) վանքին
ղրան
եւ
Տաճարի
•գաւիթին
առքեւ
Հաւաքուած
մէկ
բեբան
՛կբ բացագանչկբ՝
«Կեցցէ
Տիրան
սրբա
-
պան , կեցցէ
մեր ՏեղապաՀբ»
; Աննկաբա
-
•ղ րելի
է ր մողո վբղա
յին
խանղավառու
-
թէէՖւբ։
Վ^անքի գրան աոքեւ
երկու
ոչ -
խաբներ
մորթուեցան,
աղաւնիներ
թբռ -
րուեցան
: Ուրախ
եւ աբաասուալից
աչքե–
բով
վանքէն
ներս մտաւ
Տիրան
արք. Հա.
^ի՚-րէ
աւելի
սկաուտնեբ
եւ
գայլի
կներ
՛իրեն պատուոյ
պաՀակ
կեցած
էին :
Գաւիթէն
«Հբաշափառֆով
Աայր
Տա
-
ճար
մուտք
ղործելէ
եւ
ղսՀաբանական
մաղթանքր
կատարելէ
վերք,
նորբնտիր
•աեղապաՀ
ք քարող
մ բ խօսեցաւ
բնաբան
ունենալով
«/» քեզ. Տէր՛,
յուսացայ
մ ի ամաչեցից
յաւիտեան»
:
ՇնորՀակալու
թիւն
յայտնեց
Ն. Վ՛
Հիւսէ
յն թաղաւո
-
բին
եւ կառավարութեան՝
ցոյց
տրուած
.արղաբոլթեան
Համ ա ր ,
նո յնպէս
եւ ՚ մո -
զովուրղին
որ գոբծնապէս
Հաստատեց
իր
էէրբ
եւ նախանձախնգրութիէնբ
Հայ. ե -
կեղեցիին
, Հայ ազգին
եւ Ա՛
Աթոոին
Հ անղ
կ պ :
Ասլա թափօրբ
ուղղուեցաւ
ղէպի Պաա–
րիարքական
ղաՀլիճր
ուր յանուն
Միա
-
րանութեան
եւ մողովոլրղին
Աուբէն
ե -
պիս՛
՚ԻէմՀաճեան
բարիղալուստ
մաղթեց
ՏեղապաՀին
Իր պատասխանին
մէք՝
Տիրան
արք • յա յանե ց թկ ուրախ
է ոբ իր
տունբ
կբ վե րաղառնա
յ , կրկին
^որՀա
՜
կալոլթիւն
յայանելով
րոլորին
իրենց
ցոյց տուած
ղղա ց ո ւմնե րո
ւն Համար
:
«
Հ՚՚՚յր
Մեր
»կն վերք ներկաներբ
Տե -
ղապաՀին
Աքբ
Համբուրելով
մեկնեցան
ղոՀ
տրամ աղ րութեամ
ր , չատեբ
ուրա
-
խութեան
արցունքներ
իրենց
աչքին
; Գի–
շե բբ
վանքին
մ եծ րակ Ա
ուրախութեան
մեծ
ցոյց մր կատարուեցաւ։
ժոզովուբղէ
ուրախութիւնբ
իբ ղաղաթնակէտին
Հա -
սած
էբ
Տիրան
արք.ի
վեբաղաբձբ
արղարութեան
յաղթանակն
էբ ,
աւելին՝
իր իսկ
ժողռվուրդիքւ յազթ-անակն
էր :
Այսպէս
վերքացաւ
անիշխանութեան
եւ
կամայականութեան
եօթբ տարուան
ա (Լ ֊
խուր
շրքան
մբ Ա.
Տակորայ
վանքէն
ներս : Կբ յուսանք
թէ նոր աեղապաՀբ
իր
Լուրքբ
Համ ախմ րելով
խոստմնա
լից
ու -
մեր
պիաի
լծ ուի շինարար
ա
շխատանքի
եւ շսւա
սլիաի
մոռցուի
ախոլր
անցեալբ
%
Արղ կն իսկ
ղ ործի
ձեռնարկած
է ;
Այոօր Միաբանական
բնգՀ
.
ժողովբ
մ իաձա յնութեամբ
եւ յոտնկա
յս
վերա
-
Հասաաաեց
Տիրան
արք ՛ի տեղա պաՀո
լ -
թեան
պաշտօնր
X
ք՚՚լԻձէի մանկլաւիկներ
ր՝
ղլխաւո
րու
թեամր
Հա յբիկ
եպիսկ
.ի իրենց
աղտոա
նպատակին
՛Հ
ասն ելու
Համար՛՝
՚Է^Ր՚^Է^
շաբաթնեբբ
խտիր
էգբէն
մ
իքոցներու
մ էք : Բաբեբախտաբաբ
ժողո վուր գս
ար -
թռան
էբ : Հա յբիկ
եպիսկ • անղոլնղէ
ան.
ղունղ
ղլո
Ր
ելով
իր արմանի
վա
յրբ
գբ ՜
տալ
: Հողիով
խեզճ եպիսկ ՛բ
կ^եբաղէր
1&43^
Պարս յբեան
չրքանի
իր «Հեբոսոլ
-
թիւնֆներր,
վայբկեան
մր իսկ չէր ան ֊
գրագառնաբ
թէ
կամուրքին
աակէն
չատ
քուբեբ
անցած
են եւ
1950^
1943
էէ ֊ Տ ի -
բան
արք
. ի
մամ
անում
էն
օր
մ բ
առաք
Հայրիկ
եպիսկ. իբ «մտերիմ»ին
տոէնբ
գտնուած
պաՀ ուն պատանիներու
խում բ
մբ կր քարկոծեն
տունբ ; Հայրիկ
եպիսկ •
երկրո բգ անգամ
"1 լալով
վանքէն
գուբս
իբ ղոբծակիցներէն
մէկուն
աունր
կ՛՛ա -
պաստանի
առ
այժմ : Մօտ
եբեք
շաբաթ
առաք
կիներ
եւ պատանիներ
իր
վբայ
յարձակած
եւ լ"լիկներռվ
ու
գաւաւլաննե–
րով
վանքէն
ղուրս
րրին
դինքր : Վռբն
-
աուելէն
տասր
օր վերք՝
Հայրիկ
եսլիսկ •
վախնի վախս
վան ք
մ անե
լով
խուցին
մ էք
կր վւակուի
քանի մր օր, եւ աՀա
եբկբորգ
(ել
յուսանք
վերքին)
նաՀանքր
. . . առանց
երղի խայտառակութեամր
:
^ Գ
Է Լ Է
Հայրիկ
Հով ցանեցին
, փոթորիկ
կբ
Հբն–
ձեն
։
թ%ԹԱԿԻ8
(՛քաղուած Երէւանի թերթհրէն)
•
ԱՐԶՆԻԳլ՚ԱԸ
բացուեցալ
Նոյեմբեր
12–
ին
, երեք տարուան
աշխաաանքէ
ետք
։
Ժամբ
երկուքին
լսսւեցալ
քրանցքին
շի
նութեան
լբանալբ
աղղարաբող
վեբքին
պ՚^յթիւնբ;
Պատնէշս
քանղոլեցալ
,Հբազ–
գանբ
ուժեղ թափով
Հոսեցաւ
ղէպի
ամ -
բպբտակբ., «Ամէն
ինչ տեղին
է, թեբու
-
թիւններ
չկան»
կ
II
յայւոարարեն
մասնա–
ղէանեբբ;
Բացման
Հանղէսին
ներկայ
ե -
ղան
Զինաստանի
քբսւչինաբարներոլ պատ
ուի
բւս կութ իւնր
:
ԻՆԲՆԱՒԱ
քանղակաղո
րծ
Տովսէփ
Մաբգաբեանի
Մովսէս
խորենացիի
կի -
սանղրին
ցուցագբուած
է Մոսկուայի
մէք;
Անցեալ
տարի
Երեւանի
մէք ժողովրղա
-
կան սաեղծազոբծութեան
եւ
կիբառման
արուեստի
ցուցաՀանղէսին
ներկայացու
-
ցած
էբ Բաֆֆիի
եւ Տ • Պարոնեանի
կի -
սանղրինեբբ
: Տ՛ Մարգարեան
որ կ*աշ -
խատէբ
թաղողի
ողկո
յղր
պատկերացնող
գործի
մր վբայ,
արգէն աւարտած
է ։ Այ"
նբբակերա
գոբծ
-ր
շինուած
է
տանձենիի
փայտի
մէկ ամբոգքական
կտորէն
ԵՐԵՒԱՆԻ
ԳԻՏԱՀԵՏԱԶՕՏԱԿԱՆ
կա
-
ճառի 2օամեակբ
չբացաւ
այս տարի
։ Ալ՛՛
եան
վւո խաներարկմ
ան
՚ի՚՚քրիկ
կոմիտէն
որ
Հիմնուած
էր
1931^5՛,
այմմ ղարձած
է
գիտաՀեաազօաական
մեծ
կաճառ
մք %
Վեբքին աասբ աարիներու
րնթացքին
կա
ճառին
անշաբմ
մաՀճակա^երու
թի՚-բ
2 "5
անղամ
աւելցած
է՝. Այս կաճառր
Հասցոլ–
ցած
է մեծ թիւով
բժշկական
աչխատող
-
նեբու
եօթր
սլաչտպանած
են
թեկնածու–
ական , երկուքբ
գոկտոբայի
ճառեր։
Տպ–
ոււսծ
են աշխատողներու
87
՚լիաական
ա շխա աո
ւթ
ի ւննե ր , կաճառի
վեց
ղիտա
-
կան ժողովածուներ
: Նոյեմբեր
14/'Տ՛
կա
տարուեցաւ
կաճառին
2^ամեայ
յոբելեա–
նո։
ՄԱՐՋԱԿԱՆ
ԿԵԱՆՔ
ԵՐԿՈՒ աղաք
կբ խօսակցին
•
Գուն
կր Հաւատա՞
ս որ արաղի
լնեբբ
կս բերեն
տղաքր , կբ Հարցնէ
առաքինր
:
Հաբկաււ
Հիւլէական
ղարուն
մէք ա–
մէն
բան կարելի
է
ԱԼՖՈՐՎԻԼ–^
Նոյեմբեր
1Տին,,
Ալ -
ֆորվիլի
Հայ
Մ արղականբ
առաքին
յաղ
թանակ
լ. կ II տանէր
իր ղա շտ ին
Վր"՛
յ ՚
ախս յենութեան
վեցերս
բղ
մրցումին
առ
—
թիլ,
րնղղէմ
Փոնթոլաղի
3 - 2 ։
Ուրեմն ցաբգ
ունեցած
ենք
Հետեւեալ
արգիլնքնեբր
•
Մէկ Հաւասար,
Լ ՛ ՛ Ր "
պար տութիւն
եւ մէկ
յաղթութիւն
Նոյեմբեր
25ին , նորէն
իր
գաշաին
վրա յ , Փարիւլի
բամակին
մրցում ին առ -
թ ի լ
խումբր
կր
Հանգիպէբ
իւ ՚
էս ՛ է ՜
թամբի։
ՇաՀեցանք
4 *
Տով
Կիրակի
,
Զ
Գեկտեմբեր
, ղարձեալ
մեր
ղաշտին
վբայ
, ախո յենութեան
եօթնե—
րոբգ
մրցում
ր պիտի կատարենք
Ա է . Ա
•
Մսնթրէօյլի
գէմ
:
Այս
խումբբ
ա յմմ
մ եր
ղասակարղին
մէք
առաքին
տեղր
կր ղրաւէ
: Տաղթու
-
թիւն
մր
մ եբ կողմ է պիտի
զօրացնէ
մ
եր
լԱւՈԻԹէ ԳԱդյ^
Մ՛ ՊԷՇԻԿԹԱՇԼԵԱՆԻ,
Պ.
ԱԳԱՄԵԱՆԻ
եւ Ա. ՀԷԲԻՄԵԱՆԻ
շիրիմներբ,ոբոնք
ան–
խնամ մնացած
էին Շիշյիի
Հայ կաթողի
-
կկ
ղ երեզմ ան ատ ան մկք ,
կր նորող
ուին
նախաձեռնութեամբ
Բեբայի
Մխիթար
-
թեան
մշակութային
Միութեան
:
Բացումբ
պիտի
կաաաբլւլի
Համաղղա
յին
Հ անղէ -
սով
մբ ;
ԳՈԿՏ– ՄԱՐԻՆԱ
ՋիլոյԼ՚սն,
մասնակ
-
ցած
է Զուիցե
րիո
յ կանանց
Ա իքաղղ ա
յին
բմ շկա կ ան ժողովին
յ
Հ"՚յբ
լ՛
իբանաՀա
յ
բարերար
մլն է որ վերտերս
Հող մր նբ -
ւիրեց
վ^ենետիկի
Մ խիթարեան
Ուխաին
,
վա րժա րան ի
մ ս
Հ իմնա րկո
ւթե ան Համար :
ԲԺԻՇԿ
ԲԱԲԳԷՆ
Մկբաիչեան
մաս
-
նա կցե ցաւ
կւււբծքի
Հ ի ւանղո
ւթ ե ան ց
մասնազէտնեբու
ժողովին
, Բկ օլէւի մէք ;
Կր մասնակցկին
մօտ երկու
Հաղաբ
Հինգ
Հաբիւբ
րժիշկնե բ , վաթսուն
տարբե ր եր
կիրներէ
: Հայ բմիշկր պետն
է
կ՚՚՚֊Բ^քի
Հիւանղո
ւթեանց
մ ա սնաճ իւղին ,
Միքին
Արեւելքի
մէք :
ԵՐԱԺՇՏԱԳԷՏ
Ալան
ՅովՀուննէսի
« հյոբՀրղաւ՚՚բ
լեոբ»
Ամերիկայի
՛քէք նր–
ւաղուեց
Հբսթբն
Աենֆււնիք
նուաղա
-
խում
բբ , Հովանաւորութեամբ
Լէովալա
Աթոքովոքիի
: «ԽորՀրզաւոր
լեռր»,
ինչ
պէս
Ալան
ՏովՀաննէսի
բոլոր
ղործերբ
,
ներշնչոլած
են Հայկական
ու Միքին Արե
ւելեան
ե բ ամշտ ո ւթի
լնն ե ր է
Ե կեղեցա
-
կան
Հինաւուրց
շարականներու
ղրոշմբ
կր
կրեն»
կր ղրէ ամերիկացի
երաժշտական
քննաղատ
Րոսլբրթ
Րասբլ։
«քէէորՀրղաւոր
լեռր»
կր բաղ1լանայ
ՀՈ
՚ափլւստի
»ի
երկու
մ ասե բէ :
ՇԻՐՀԱՆԶԱԳԷԻ
«Պւո՚ոուի
Համար»ր
յունարէնի
թ ա ր ղմ ան ած
է Ժիրա
յբ Կիւ -
ղէլեան
եւ նոյեմբեր
1Գին Հելլէն թտտե
-
բախում բ մր զայն ներկայացուցած
է Ա -
թէկքի
«Պաբնանոս»
սրաՀին
մէք։
իբբեւ
Հայ
մշակոյթին
սատարոզ
ղործ,
Հա -
մ տղղւս յին ս
ի ր օմանղա
կութիւն
բ
բերած
է ։ Գլխաւոր
ղեբասանն
էբ
թ՚էոաորոս
Բամենիտիս
, որ շատ
յաշուլ խաղարկու
-
թ ի լ ն մր ունեցաւ
;.
ՖԵՄԻՆԱՑԻ
այս աարուան
մրցանակբ
աբուեցաւ
Ֆրանսուա
Րեմի
- Պասթիտի
,
Իր ^Լէ ղԱաիէօ»
վկպին
Համաբ,
որ
վեց
ձա լն ստացաւ
իսկ
չ՚՚րո
ձա յն
ստացաւ
Մ՚սլէ
ժոռիս
իբ
Լէ ՄաՈսոԱժ
վէպին,
եւ
Ժ՛՛՛ն կռէկուառ
մէկ
ձայն՝
իր «
Լ՝Օմսլռբ
տր լ Առ ման» վկպին
Համար
;
՚էել՚Քէ>
մասամբ
վ՛արատելով
մեր. մաա
-
վա խո ւթ
իւն բ
Կբ Հրաւիրենք
մարղասէր
Հասարակու
թիւնը
ղալ այղ օրբ եւ քաքալեբել
մեբ
՚"ղաքբ
:
Ջ–
ՄՈՒՐԱՏԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(շօշ;
–(ՊԱՏՄԱԿԱ՚Ս ՎԷՊ, 364 - 400)
բ.
ԳԻՐԲ
•
ւ շ – ՀԱՅՐ ՄԱՐԴ՛ՊԵՏԸ
Գինոլ
ա՚լղեցսւթիւնր
մի
Կ"՚լմից
,
Վառուած
ղ՚լ ացմ ունքնե
բբ
մ իւս
կողմից
,
գրել
էին նրան
մի տեսակ
Հոզեւլուարճ
յափ շաակսւթեան
մէք,
եւ նա
անղաղար
կրկնում՛
կր
միեւնոյն
ցանկս
լ թ իւննե բբ ,
թէ սպարապետի
գալուց
յեաոյ,
ինչ պի֊
տի անէ
ինքր,
ի՞նչպէս
պկտք
կ
յայտնէ
իւր
"էրբ սպարապետին
, կամ
ինչպէս
երկուսր
միասին
պէաք
է պատմեն
«չար
Մերուժանին»
եւայլն։
Թա՚լուՀին
լսում
էր եւ րարեսբասւթեամբ
ժպտում
կբ
Օրիորգի
յուղուած
ոգեւորութիւնր
այն
ասաիճան
ղբաղեցրել
էբ թաղուՀ
ո՛ն , որ
նա ամենեւին
չէր նկատել
,թկ
ղիշեբի
մեծ
մասր
աբղէն
անցել
էր։ Բայց
նրա ողե -
լոբութիւնր
՚իոքբ
առ փոքբ
մե՚լմացտլ
^
ինչպկ " մի սաստիկ
լար ուած
նուաղ ա -
րան,
որի քա՚լցր
Հնչիւննեբբ
ՀեաղՀետէ
սկսում
են թուլանալ
; Բունր
մի
կողմից,
ղինու
աղղեցութիւնբ
միւս
կողմից,
լցրել
էին
նրա խոշոր
աչքեբր
մի
՚սխոբժելի
խումառռլթեամր
, որ առանձին
Հրապռւ՛
րանք կր տալիս
սիրուն
ղկմքին
:
Գե՚լեցիկ
ղլոլխբ
ար՚լկն
օրօր՛ում
էչ՛,
եւ
վերքէն
խօսքեբբ
կցկտուր
Կ ին , եւ րոա
մեծի
մ
սւ
ւ՛ին անՀասկանտլի
•
Թ՚ս՚լուՀին
բռնեց
նրա
ձեոքից
, տարաւ
Ի՚-բ քնարանր
, եւ պառկե ց րե ց
անկողնի
մ
էք
: Ե բկա բ նստած
կ ր նրա
մ օտ , մ ին -
էեւ
քունր
բոլորովին
տարաւ
: Բայց
մերթ
բնղ
մերթ
նր՛ս
մարք՚սնի
նման
կարմիր
շբթունքնեբբ
աբտասանում
էին այ՛է խօս–
քերր. «ախ,
որքան
աւլնիւ
էր
նա ...
ախ
, որքան
սիրում
կի նրան » . • .
Օրէորղի
ննքեցե լուց
յետոյ
,
թաղուՀին
Կրկին
վե բաղ արձ
ալ.
առա
ջին
սենեակբ
:
^ յ ՛ ՛
՚լէԺր–՛
ինչոլէս
ամէն
ղիշեր,
նրա
քունր
չէքք տանում
: Մի
ք՚՚՚նի
անղամ
լուռ անցաւ
սենեակի
՛Ա՛քով
1
յեաոյ
մօ ֊
տեցալ
բաց
քուսս՚մուաին
, կան՚լնեց
նբա •
Հանւլկպ։
Նայում
կր ղէպի
խորին,
մա - է
ՀաՀր
՚Սլէբ
լոսլթիւնր
, նայում
էր
՚լէ՚ղէ
մթին,
թանձրամաձ
խաւաբբ։
Ոչինշ
չէբ
երեւում,
ոչինչ
չէր
լսւում։
Ամէն
ինչ
նէ րՀ՛"
ւք կր
հ անր յաւիտենական
ան շար-
մոլթե՚սն
մկ9։
Միայն
երկինք., ցոյց
էբ
տալիս
,իոքր ի շատկ
կենղանութեան
նր -
ւ"յԼ
՝• Ա՚՚աւլեբր
էԼաուոէմ
էին : Նրա ան -
թարթ
աչքեբր
ղաբձան
ղկւղի
այ,է մի -
լիոնաւ.ո ր ա րծաթա,իւ,ւ
յ ք բծ ե բ ր :
Երկաբ
նայ,,ււք էբ։
1՚՞նչ կր որոնում
նբանց մկք ,
էնքն
էլ չզիտէր
: Բայց
նայում
էր։
ԱՀա
Հոբիղ,,նր
կա՚էուրաձեւ
՚1^ելով,
անցաւ
մի
շողշողուն
ցոլացմունք։
Մէ աստղ ,րն–
կաւ
. • . մի կեանք
եւս խաւարեց
• • •
Նա
Հե ռացալ
լուսամուաից
,
մօտեցալ
րազմ ոց ին , նստե ց նրա
՛խ՛ա յ :
ճբաղ
ի
թախծալի
լոյսր
, րնկնելով
ղեղեցիկ
ղէմ
քի վրայ,
երեւան
էր Հանում
նրա
տխուր
ղծերբ։
Որքան
մաշուել
էր այղ բաղմա—
Հող
գէմքբ
, ոբքան
ղո ւն ա թավ,լել
էր
Հ
Նբա
մէք չէբ ե րե ւում
ոչ նա խկին վեՀա
-
պանծ
Հպարտոլթիւնբ
, եւ ոչ նբա
անողոք
խսաասր՚ոութիւնր
Երեւում
էր
միայն՝
մի
մ եղմ
Հեզութիւն,
որ աբաա
յա յտու
-
թիւն
էր խււնարՀեալ
սրաի : կարծես
թէ ,
նա Հա շաւ, ւած
լէնէ
ր
Հանղ սււքանքնե րի
,լառն,,ւթեան
Հետ : կա րծե ս թէ , նա լն -
տե լացած
լէնէբ
իւբ անմխիթար
վիճակի
ղաժանոլթեան
Հետ : Ինչ
աանքանքնեբ
չկ ր կրե ր ա յղ. տառապեալ
կինր
Վ
^Ր^^
օրերում
, ինչ թչուառութիւնների
ակա
-
նատես
չեղաւ
նա : Մ է ուրիշբ
նրա
աե
-
,լում
վաղուց
,ս լ՛ ւլէն
Բ" լ՛՛ Բ" ՛էէն
Հալ -
ուած
եւ
Հ ի ւծո լած
կր ւինէր
Բայց
նա
տակաւին
պաՀսլսլնել
էր իւր Հողու
զօ -
րութիւնքւ
, որ աւելի
ամբանում
կր
այն
քեբմ Հաւաաով
, սր ունէր
նա
՛լէ՛՛լի
նա -
խախնամութեան
անսաՀման
զթութիւնր
:
Նա նստած
էբ իւր ղաաարկ
մենարա
- -
ն,,ւմ
, բայց
նրա տխուր
մտտծութիւննե
—
բր
յւսծում
էին երրեմէւ
ղէպի
արեւելք
,
երբեմն
ղէ՚ղէ
արեւմուտք
: Այնտեղ
, ա -
րեւելքում
, Անուշ
բերղի
մթին
նկուղներէ
մկք, աքսորուած
էր թա՚լւսւոբ
ամոլսի
-
նր։
Այնաեղ,
արեւմուտքում
^
բէւղանղա–
կան պտլաաէ
սպանիչ
փափկւււթեան
մէք,
պաՀուած
կր թաւլայառանղ
ոբղին։
Եր -
կումն
էլ օտարութեան
մէք, երկուսն
էէ
ղժրա խտութեան
մկք։
իսկ
ի՞նքբ
յ -
ին
քր
նոյնպկս
րւսնտարկսւած
էբ իւբ անա
-
ոիկ
ամբոց ում , որ ա յմմ
իւր
՛լե
ր եղմ
անն
էր ղա րձե
լ
. .
1
Ապ ասում
կր որւլ,,ւն ; Բայց
չեկալ
որ -
գին, ուշացաւ
ոբղին։
Վաղուց
էր,
ոչինչ
լուր
չո՚նէբ
Բիւղանւլիայից
: է՛՞նչ էր
կա
տու րւում
ա լնաեւլ
, է՞նչ
է ր որգու
յա -
մեցութեան
սլաաճառր
, այղ մասին
ոչինչ
չ՛լ է՛ոէր։
Մէթէ
թշնամին
այնպէս
անխր–
՚ԺԺ՞
ւ՚1.թ՚"յ"Վ.
շրք՚ոպատել
էր իւբ բեբ–
՚1 ի. ՝
"V " է
"բէն
թ"
յք
էէ
ին ՛ո՛" լիս
մ օաե -
նա
լ որ
ղ ,,նկ
մի Համ բաւ րե րէ ր : Ի՞ն
չ
կ
ին
շինում
իւր նա խա
ր ա բն ե բ ր , ինչո՞ւ
օղ -
նութեան
չկին
Հ՚ս՚ւն
,,էմ,
որ վանեն
թբշ–
նաւքուն , ,, բ խո րատ կեն պաշարմ ան ան -
խւլելի
շղթան։
Երեւի,
նրանք
մտածում
էին,
թէ րեբղում
ւլեո եւս այնքան
ում
կալ,
է,
ր կարուլ է ,ս,,անց ղրսի
օ՚լնութեան
պաշտպան,,
լիլ
•,
Երեւի , նրանք
չղ ի -
աէին
, թէ ինշ ՚լմրախաութիւններ
էին
պ ա ,ո ա ե լ
ր եր
ղ ո
ւմ
Եւ իր՛"՛–
է՚լէակէն։
Այղ
մ՚ո՚ոծու
թիւնների
մէք՝
կրկին
վեբ
կացաւ. ն՛ս, սկսեց
անցուղ,,ւրձ
ւսնել ղա ՜
տաբկ
սենեակում
ՐԱՖՖԻ
,
Fonds A.R.A.M
