ձԱՅԿՍ.ՆՈՑՇ
Ս՜ԱՌՔԻ
Փարիղէ
Հայ ԳրողնԼրու.
Ըն 1լԼ չ,,,
լ թ ի լ .
նքւ, յոբելենական
երեկոյթ
մբ
կաղմա -
կեբպահ է այս եբեկսյ,
չաբաթ,
աօնե
լու
Համաբ
աիկին
Հ՛" յկանո
յչ (քաոքի ղբա ֊
կան եւ Հանբայէէն
ղոբծունՀ
ութեան
.քի՛՛
նամ եակբ :
ւաէ՚ն,
Պ"Լ
"Ոյ
մէշ, Տիկիննեբէ կաղ -
մուահ
Տ՚"նձնաիւումբ
մբ ձե ռնաբկեղ
" ՛ յ "
յո բե լեանէւն՝
միո՚մամանակ
Հբաաաբա -
կելով Հաաոբ
մբ, ոբ կբ նեբկայաղնէ ոչ
միայն
յ
"բելեաբ
՚ " / ՛ ^ ^ ՛ " ^ կեանքն ու ՛լ՛՛ր–
ձ-բ , հանօթ
ղ ւ
՚ ի
^ ՚ ե բ ՚ ՚ ւ
մեծ աբանքի եւ
ղնաՀաաութեան
էսօոքբ , այլ եւ կբ կաղ
մէ
ամ բողշական
ւլործեբուն
մողովա -
հ՜ուն :
Տիկէ՛ն
Հա յկանո
յչ Ա՛աոք
հնահ է
Պ"չի"
(Բեբա,
Այաղ Փաչա)
, ԼՏՏՅ
աաբուան
ղարնան։ Նաթ«Վ^աբսլեա
տուաուներոլ
»
մօա
, յեաոյ
էս՛աեան
վաբմաբան
,
՛ Ր ՛ Բ
կ՝աւալւաէ
աասնեւՀինգ
տարեկանին
, ու
կր նուիրուի
ուսուցչութեան
;
է
\ լ
միա -
մամ անակ՝
գրականութեան
, ստորագբե -
լով
Հ– Մաոք,
անուն մր՛ որ
Հեաաքբ՚քբու–
թիւն
կ՝աբիմնցնէ
Հ(մանչոլ
անուն
կաբհել
տալով»
% Կր սաիոլուի
բաղաարել
թէ
«գերմ անա
Հ ունչ
՚" յգ
մ ա կանո
ւնր
՚ ^ ^ Բ Բ
անուան
(Մ աբգաբ)
կբճաաումով»
կ ՚ " ղ ՜
մուահ է : Աոաշին
ա ո թ ի լ
կբ Հր՛ատա րա -
կէ
€՝Ծ՚"՚լիկ»
կանանց
Հանգէսր
(1905) ,
ոբ կո տեւէ
երկու
աարի
Հ Տեաոյ՝ « Հայ
կին»^տմսաթեբթբ
(1019 - 1932) , որ
նո
լի
րո
ւահ էբ կնոշ գաաէւն : Հքատաբա -
կահ է նո յնսլէս
ուլութեան
սլաՀե րէս»
Հատո
ր բ
(1921) ;
Աչէսատակղահ
է Թէո -
գիկի
Տաբեգոյցնեբոլն
, օրուան
թերթե -
բուն ու պարբերականներուն
յ
ք՛ր էւնքնա–
կենսագրութեան
մէք կ՝.ւ։սէ թէ. սլտտրասա
ունի վէպ մբ , գրուահ
Իգմիբի
մէշ
1908–
ին
, բա
յց պիտի չՀբատարակէ
երբեք :
քքւնի կիոաւաբտ վէպ մբն ալ, գոր սկսահ
է ՚լբել
1920/»^;
Թարղմանահ
է
Ժեբալտէւէւ
« Սիբել » թաաերաիսաղր
, քանի
մք թեր
թօններ
,
՛Հյ"
բվեկիո
յ
ղբաղէաներէն՝
Թբ–
ՐէԿ՚Լէ
Կիւլսլբանսէնի
՚լորհբ,
«Այնաեղ
- • . անտաոր
կ^երգէ» ,
եբեք Հատոր ,
պատրաստ
Հ րաաա բակո ւթե ան :
Աչիսատահ է , վերշասլէս
,
գանաղան
աղղա
յին
կաղմ ակե րպո ւթիւննե
բու
մէշ
Այսսլէս
մաեբմ ացահ է Պո լսո
յ
մ եր
՛լբ–
բական
Հբապաէւա1լին
բոլսր
տիտաննե -
բոէՆ Հեա , որ՛ոնց կեանքին
ու
նկարագրին
մասին,
իբ յուչեբուն
մէշ, կուաայ տե -
ղեկռւթիւննեբ
այչապէս
Հետաքբքբական
:
Տիկին
Հա յկանո
յչ
Մաոք
ւլրագէաի
էսաո-նուահքով
կին մչն է , ղ՛՛ր Հրապա -
րակագրութիւն
II աոեւանղահ
է ստեգհա—
գորհոլթեան
տունէն ; Այսսլէս է որ
գաոնալով
Հանբային
գ"Բ
^ի^է
այրերու
Հեա
Հաւասարութիւն
ոլաՀանշելով
տու -
նեբէ
նե բո եւ տուներ՛է
գուրս , մնաց ա
յն
քան • • • քիէ ստեղհագորհ
:
քւլԱԲ
Սսւորհւ երկու նմոյշներ՝ Տի
կին. Հայկսւնոյշ Մւաւքի արձակէն– ֊
1.— ԾՐԿՈՒ ԴԻՍ ՚ Ա Ն Կ Ա ՐՆ Ե Ր
« \քագիկ » իբ բացառիկ
թի՛ բ
յ՛""՛ ~
կացու ց մէւայն
ա
յբերուն ; Ակսելով
՛հուր՛
ե ան
սր բ՛՛՛ղ ան է , աւելի
ք ՛ո ն ք" ՚" ն
։լ բ ա -
ղ է տնե բ սաո բ՚սւլբեց
ին
Հ՚,ն Ա է՛՛ս յն ո՛չ -
բ՛ող ե՛ս լ
քք՛ . Տ • Պէբս/էբես՚նն
է ր որ
ղ աս մի
աուալ
, նկաաե
լով
ա ւլ է՛ կ»
է՛ն
ու ւլ
՛ւ՛՛
ւթէ՛ ւնբ
է՛րր
յե՚ոա՚լէւմութէււն
, աե -
սակ
՛ւ՛ր Հաբէ՚ւ՚լիք
.
. . Ա լ
է՛բաւունք
ու -֊
նէլ՛։
հմ բաղ բուՀ
ի՛ւ, էսելամաեցւսւ
աաոբ ,
ներքնապէս ալիրաւունք
տուաւ,
ե՛. կա -
մացոլկ
մ ր
մե՚լմ ացաւ :
« Ն՛ո
՛ւիկ
»ի "՛յս բ՚ոցտռիկ
թիլին Հա -
՛է՛՛որ Հարկ
ե ղ
՚ ո է
ոբ անձամբ
դիմում
կ
սւ
՛՛ւ ՚" րէ ի գ. ԶօՀբապի
մօա։
Այո
՚ոռթիւ
այցաքարտ
մ բ
տ սչ՛ս ՛լ բուե ց՛ու
ինհի
(կեանքիս
միակ
այցաքաբաբ) : Արկչոտ ,
սբտատրովւ
, ՚իեբ
բարձբացա
լ
խանին
սանգուխնեբէն
,ուր նախասենեակէ՛
մբ
ւքէշ գէ՛"
Բ ^ ՚ ք ^ ^ ց
էբ քարտուղարբ,
քար –
Հ
՛ԷԲ"
նե րս անց րնե լով
յ
>
Հին՛է վայրկեան
վեբք, որաաբի
թո^.ե–՛
՛յաւ
ինհի
կբ Հրաւէ՚բուիմ
րապի
՚էբասենեակո
,
կա էա
թ՛ս
,
բ1
"էաբձակ
էսանէ
՛՛բ լուսաւոր
մէկ բամնին
մէշ։
Հող, նո -
բավէսլի
իչիսանր՝
է՚բ Հասունութեան
եէ.
ւլ ե՛լե ցկութ ե ան կատարեալ
լրումին
մէշ,
բն՚էունեց
՛լիս քոանկայս
, չաւէւչ՚իո՚լ ակ ~
նարկ
մբ սաՀեցնելով
վրաս :
Ալ
չեմ գէւ -
աեբ
ի՛՛նչու
ա յն ապա
ւո բ ո ւթ
ի ւն բ կր -
բեցի թէ ՛ոա բ էէքէւ ս
անՀամ աէգա տաս
խան
կբ
էլ էոնէր ձեոն՚սրկս
; Աբագ արաէլ ^"Ր ՜
Հէսւորեց
ղէ՛ս , միչտ
ձեռքեր
ր
գրպանին
մէշ
, եւ ոտքի , բացատրեց թէ՝ չաա
Հ ա–
^"յՔ
՚՚լի՚ոի
Ղ ՚ ւ ՚ ՚ ՚ Բ
՚^Նաղիկ»ի
սէսլօնին
մէք
Բձլաէով,
բայց
այէէ միշոցին պարտաւոր ֊
ուէսհ է ր հէսհկուահ
մնալոէ.
,էլրականևՀա–
սա լ՛ ա կա կ՛ոն ամ էն ւէ՚աբէէե բէ • ^ա յնար -
գելէէ ներքեւ կէս մբ ՚լւլացոլց թէ՝ կաս -
կս՚հելէ՛ կր նկէ
,էէոո
՚.էբ
էէբ էոնձր : Ցաւ
էէ
սէէրտ Հրամաբեցէսյ
էոնւլրէսնքէս , Համա -
կերէէքեցայ
ճէսկատաղբին
: Օւ երբ ՛լր՛" -
սենեակէն
՛ԷՈ
լբս
ելա
յ , միէոքի , էսօս քի ,
չէսբմւէ՛ ձեւէէ ներէււմ
՚"յղ ճնչոէլ
Հ ս կ է "
յ է ւ ն
քովէն
քրաինքնեբով
ողողուահ
էի :
Զօ՝,րաէղ՝
կն՚սմեհս՚բ
եւ Հաճելի էր տր–
՚լարեւ,
բայց
ե՛ւ էէնքղէւնքս
չ՛ս վ՛ա ՛է՛ոն ց \
՚՚լ՚լաիկ
՚լ՚լացի
իր մեհութեան
ղէմ,
սլաբ–
ղաէղէս
ճնչո ւահ
քյս յն
չունչ
մ ր առի
փո ՛լող է՛ն մէշ եւ ՚" յ՛լ
օր ր ա յնքան
սիբե ցէ՛
՚իուլոցբ
, աղատ , պայհառ
, էոնկաչկանղ
:
*
Ջապէլ
քյսայեանբ
չէի ճանչնար
ան -
ձէսմբ : Ւնհի էսոբՀուբգ
արուեցաւ
ոլ՛ այ–
ղելութեամբ
մր իբ
ա չխատա կցութ իէն
ո
խն՚էբէի : Օրթաքէօյի
ձոբին
կողմեբբ,
լայն՚ոնէ՚ստ
Հնօրեայ
էոուն
ւԲրն էբ :
Լայն
լա յն
մ եբկ աա էսաա կնե բով
րնղարձակ
սբ–
բաՀԷ
մ բ անղին , իր ամ ուսնո
յն՝ նկար
ի չ
Տիղրան
Եսա
յեանի
կողմէ
յարւլտնքով ա–
ռա^էորէէուեցտ
ք իր
աչխա՚ոանոցր
քքռոատնէէին
վրա
յ , ՚էետինբ
, պատե -
բուն՝
ցրցքնու
ահ
կ ի ս ա ւա բ տ նկա
րնե
ր ,
ղէմքեբ,
է՚ղօչէ՚եր,
էթիւտներ
, բալէթ -
ներ,
վրձիններ
Հոս Հոն, եւ
իւղաներկի
բարկ
Հոտր
. • • ; Զ՚՚ւչացալ
Տիկին
Եսայ
եան : Գեղեցիկ
կին մրն էբ ան ,
չաւլ՚սնա–
կագոյն
մաղերով,
քիչ մր
թա՚իթփահ ,
լալնանիստ
Ա՛րտաքինով
, որ՝ էլբեթէ
եբ՛
՛լող ձա յնով
մ ր բարեւեց եւ Հետաքբքբ -
ուեցաւ
անձովս • Բացատրեց
ի նպատա -
կբս , լսեց ղիս. Հասկցաւ։
Խոստացտլ ա շ–
խատակցոլթիլնբ
բերել, երբ Հայբր ա -
ղէկնայ
, որ հ՜անր Հիւանգ էր այգ օբե -
բուն ; Ասլա անմիշաէղէս
խորունկ
աման
կնո քա կտն
չարժում
էւն
նուէւ
բ ս լ ա հ ՝
իբ
Հ
ր
էո
սլա
ր ա կա էէր
ո
ւթե տն մէշ
կբ
վլէս
յ լին
փարաառքսյ^ձ^, ,
որոնք
կէ
՛նբ
այրեբսւն
Հաւասար
կամ կինր
ս՛
յբե բուն պէ"
՛ ք ա
րձնե լու
փարատո՚ք Ա^ւ
մէւա
քն
կբնա
յ
նել՚չնչել
=
Տէ՛կէ
՛ն
Հա
քկանէէ
յչ
Մ ՛սո ք
թ
"՛րմ
ութիւն՛
ս էէ րէււլ
էք
բիչ
մ
է
ե էլաւ
,
վե բ ՛սն ո բ ո ՛լո ւթե ան
ել վերաւլնէոէէոտութեան
բէսրեկամ
Աէ՛՜
պիլի
նոլէէրու՚սհ
իբ ուսոււքնա
ս
էէ
րութէէլ -
նր , այնքէսն
յաշող եւ
՚ ւ ե
՚ լ ե ց ի կ ,
կ^էկայէ
թէ՜ մէ՛տք մրն է որ ՚լէէէոէ Հէէնբ
Հ ա չ ւ ո ե ց
նե,
նորին՝
միչէո
յ՛սո տշանալով
ւքէսմանակէէն
ՀեէՈ
: Աի՛՛լի լի նուէէ րու՚սհ
ուէւումնա
սիր
ու
թ է է
ւնր
ա յն ՛սո աւե լութի
ւնն ալ ունի , որ
՛սբ գար
ութ է՛ւն կ^բնէ էեզուի
ա ք ս
վար
ւղե -
աէէն : Աիսլիլ
մեր
ա
յն
բանա սաե
ւլհ
ուՀին
է , որ լեղոէնւ կր տանի
եբամչտութեանքեէ.
երբ երաժչէոութիւն
կ*րսենք՝ բառ չէ , իս
կական
ե
րամ չտո
ւթի
էն՛
է : Լեգուն կբ տա
նի
շինշ
քս
՛ոա կութեան եւ երբ
յսաակոէ–
թէէւն կ՝րսենք՝
րաո. չէ , բիլրե՚յ
րսել
կ՝ու՛
՛լենք : Անիրաւուահ
էր Աիպիէ , եւ պաաէ՛ւ
ՏիկԼ՚ն
Հա յկանո
յչ Մ՚սռքի, որկր ղարմա–
նէ
էսն իր աւո ւթի ւնր ; Ատով եթէ կաբհեց
հ
ա ռա
յե լ «կ նւ՚շա
կ ՛ս ն
ւլ
է ո
տին» , մ ե նք կր
կալ՚հենք թէ եկաւ
հաոայել
էայ ղբակա—
նութեան
պա՚ոմութեան
:
ԱՀա
իբ ղորհին
Հաչուեցո
յցբ : « Ես
ի՞նչ բբի ոբ • • •» ) կբ հարցնէ
ղարմէոցահ
երբ մեհարանքի
կր պաաբտստ՚ււէ՚ն
՝>ա -
էէ
էսկիրնե
բբ
Վ ա է է է ո ա կ է է ն
՛իո էսա րէն
մ
եհ՜
բա՞ն
մբն է յոբելեան՚ր,
սակա
քն ։
Տ" բե լեա^ն : Շ՛ս ՛ոե
ր
՛էւ
Համէսր
խորթ է
ւէեհարսւնքէ՛
այղ ձեւբ , Հիմա ; Այւլէղէս կր
մէոահէ նաեւ
Տիկին
Հ է ո
յ կ ա ն ՚ ւ յ չ Աառք
.
^ Կր ոոսկէոյէ, յէէբելեանի
Հանէէէսին
Հե
ռանկարէն
, ււր մ իտքէէս
մէշ
յամառօբէն
չինահ էր ա լն աեւլր
է՛նչ որ ունԼւ մտ ֊
աաղօրՀնութեան
Հանէէէսբ : Աատա՚լօբՀ -
նութեան
Հանղէսներր
բնաւ
չեն
Հրապու–՛
րահ գիս կենղանինեբր չատ սիբե լուս հւ
ղոՀեբ
ր մեղքնա էուս
Համ աբ ; Ար էլա րեւ ,
միչա
իմ աչքիս խոնա
բՀ ղոՀ մ
ք
եբեւցահ՜
է յոբելեարի
ա թոռին
վրաք նստող ան -
ձբ» :
Ծ– ՆԱՐԳԼէՒՆԻ
մբ
լեցուն
հխախոա
առաւ
՚էիբկր,
՚էեղ–
նահ
մէսաներովր
՛գլորեց
Հաստ Հատ մբ^
վ ե բ ի
մասր
թ"ւք"վ
՚Ի՚սկ՚յս՚-՚յ
1
է"կ
է
՛՛՛բէ
մասէն
թու՚էթէն
չոբ հայբիկ
մբ
՚էրօչակի
ւղէս բաց թո՚լէսծ՝
ինհի երկարեց ; Առանց
ս ա ր ո է Ո է ի ո
մ՚ո՚սնեէսւ,
նրբօրէն
մերժեցի,
րսելով թէ ինհի
էսնհանօթ է այ՛լ « Հ՛ս -
ճոյքբ»
:
Եթէ
՚սյԳ
Լ՚՚օ՚՚բբ
Փաբիւլփ
մէշ
ր ս է -
էբ
. օրիորգ
, ՚էբագ
ոլի՚ոի
խնգային
, բսաւ
քիչ
մր Հեգնոտ,
քիչ մր չար,քիչ մբ կա–
էոակով եւ իր սսլառէսհ
սիկարէթր,
.ղո–
Հեմ
չէսբմումով
մ ք ,
ւլեաինր
նետելով,
վրան կոիոկռտեց :
-
Այնքան ալ Հ"՚լ չեմ լ՛ներ. Տիկէ՛ն ,
թէ վրաս կր խնէէան
կէոմ կուլան :
կեանքի
մէշ
ամէն
բան
կ
՝էս
,ւնեմ
ինչսլէս
Հաճելի է
ինհի , կ՝ուաեմ
իմ ճաչակովս
, եւկբ Հաղ~
ուիմ ոչ ուբիչին
ճէսչակովր :
Պարոն
Եսա
յե ո՛նէ, սլա բաղ ա յական
կնէէւ
մեհար
մէկ
ս բամիտ
գաբձուտհքով,
կա -
ցութիւնր
լբշօբէն
ւիբկուեցաւ
, եւ խոչոբ
մէյմէկ
՚էԱ՚ւաթ
սուրճ
ի՚՚մելէ
վերշ,
ճամ -
րայ
ելանք
Օբթ՚"քէօյէն
, երկրորգ.
կարգի
Հանրակառքով
մբ , իրենք՝
գէպի
Բեբա
այցելութեան
մր Համաբ , ես ղէպէ
տուն։
ինչ որէոէբեցի
՚սյգ
օբր Զ՛
Եսայեանի
մօա,
քիչ ՛քբ Հրէական
" ՛ յ ն սակաբկու -
թիւնր
եղաւ , յօգոլահաղին
վճարելու
մասի՛ն,
Հանգէսլ
կնոշական
թերթի
մբ որ
կր Հիմնուէր
անգբէսմ
ւսէէէոլխ
, եւ իտէա
լի
մբ Համաբ •
ԱյսուՀանղերձ
, սկգբունքով
բնգուեեցի
իբ պւսՀանշքր
, ել թողուցի որինք
ոբոչէ
իր սակր եւբաժնուեցանք
մէկղմէկէ
, լաւ
բարեկամոլթեամբ
մբ։
Առանձին
մնալուս
, միտքովս
բաղւչա -
տութեան գբի գինքր
իմ բարեկամ գբա -
գիտուՀիներուս
Հետ : Ո՛չ ԱԼ՚պիէի խան -
գակաթ
, մաբւէամօտ
Հոէէին
ոէնւէր, ոչ
Տէկին
Գա
լէմ քէ բեանի
նրբաչուք
վայել -
չութիւնն
ու ղգա
յուն
ոիրար , ո՛ Հ, Անա–
յիսի
կռանա
տ ա լ ք ի
Հովեբբ
եւ
գորովբ,
ոչ
ալ
Տիկին
թէոգիկի
Համեստ
այլ
ղէ տա -
կից
ժուժկալութիւնբ
: Եւ սակայն
անու–
բանալի աաղանգ
մրն էբ : ՛Նոր էբ
գրեր
^Տէբվիչին
երգբ» , «Մասիսին»
մէշ , եւ
չուրթերս
սկսան
յանկերգել
« Այլեւս ո -
բո՛՛՛ւ Հտմ աբ ա յգ
մ աանեբ բ , վաբգագո
յն
եղունգներով
. . .» ;
Այո՛ , տաղանդ, մլ^ւ էր;
ՀԱՑԿԱՆՈՅԵ
ՄԱՈԲ
^^^^^՜՚՜^^^^աՄա^^^՛^^՛՜
Աիբեչի
Տիկ– Աառք ,
^ Հայ Կին »ի ձմրան
թ ի լ մշ
Հ րատա -
բակելոլ
ա ռ թ ի լ ՝
յիչեբ
էք
ւլիս
•
Ուղեցի
՚էբուահքս
նուիրել
քիումանիոյ
ձմբանբ
Ւ ՚ " յ ց
կբ
՛հրաժարիմ
ատկէ,
չոլղելով
նոր
սարսուռ
մր տալ ձեբ մսկստ
բնթեբցո ֊
ղոլՀիներուն
, ոբոնք չաա կր վախնամ թէ
«
Հ՛՛՛յ
Կին»ի
ձմրան
թ ի ւ
^ ր
ստանալով ,
Կ՚սղանգի
ա ռ թ ի լ ,
պիտի
բսեն.
-- Ի ^ ի ՜ ւ թէ ի՚մբագրութիլնբ
, փոխա
նակ
այս թիլին,
քանի մր
չէքի
փայտ
գր
կէր
մեղի :
«ւուքրէշ, 1923
Ե. ԱՏԵԱՆ
ՈՍԿԻ ԱՊՐՋԱՆ
(ՎԷՊ ԳՈՐԵ-ԱԻՈՐԻ
ԿԵԱՆԲԷ)
ՄաՀր
ինչ անուչ պէւտի ՛էաբ այգ պա -
Հուն ; Բալեց , քալեց : Տաճկի
սբճաբանի
մր առքեւէն
կ՝անցնէր
. աթոռէսկնեբր
չաբ–
ուահ
էին կանան^երբ
նոր րացոլ՚ւղ հա •
ռի
մլլ
չո
լքի տակ, էքնաց անոնցմէ
մէկուն
ւԼբայ նստաւ՛
ֆէսր
՛Լար
առալ,
թաչկի -
նակւ, Հանեց , ճակատր
սբբեց , սուրճ
մբ
բերել տուաւ եւ սիկառր
հէսելով
«օֆ»բ
քաչեց ;
Հ է յ վախ իմ աչխաաանքիս
, կ՝բ"էբ
մաքէն,
Հէյ վախ իմ տուահ
էմէկիս,
Հէյ
վախ
էէմ
թափահ
քրտինքիս ; Թ.Ո՛ , թք1 ,
թր։ Վայ
կիտի աիւնեա
վայ,
ԷՀ , աչ -
խաբՀք
յ
Այո,
Հէյ վախ իր աչխատանքին
, Հէյ
վախ
իր տուահ
«էմէկին»
, Հէյ վախ իբ
թափահ
քրէոինքին
:
Վ է ս է ս
ւէախ էւբ սբտ -
ցաւութեան
ր
: ^ ւ ս ս
աաբի
չար էէւնակ առ–
աուներբ էնառաշ տսլարան
եկողյԼ
միչտ
ին^ էբ եղահ եւ իրիկուններն
ալ էն ուչ
գուրս
ելլուլյլ
էէ
՚ոբձեալ
ինքյւ : ՛կա՛ո աոյ՛
բեբանբ
1լ՝աչխէստէր
,
երիտասաբէէնեբոլն
բարի
օրինակ
Րէլալով - Ձեռքր
կամաց
րռնողին կր մռլաար, թէ «Հաց
մրն է
Կ՚ուտենք
կոր , «խբյանէթ»
էԲԱանք » :
Գորհ՜ մբ վեբ ի վերոյ
չէբ տեսնար : կր
քանաբ
էն չկա բգաց
էէլե
լիք
գիբն ալ քակել
ե
լ
չի տակ չարե է,
ոքէ
սլէ ՛ւէլէէ
էէէ
որձ ե լ՛^
հա
նէր
չբլլա
յ է՛ն : Աքւբագրլ,էլներն ալ կբ՝
մ՚ս–
մ աար
. «է՚նչո՛^
լ
սլա րապ
աեէլր աչքի
լո
յս
թափեն եւ ժամանակ
կորսուէլ »: Ալ աչ-
քերր
յո՚լնահ
էէ՛ն, լուսերնէ՚ն
էէտաացահ :
1*
լ՛ի կո ւնն ե բյք երր
էլորհ
էէէւո
րներբ կբ
Հագուէին որ մեկնին,
ինքբ ա1^ոց գրահ
ղետինբ կր հռէբ , փնառէոուքնեբ
կ՝լ^էբ
•
Ր՝ս"է"՚ւհ
աաււե ր , կէտե
ր ր ,
ստորնեբբ
մողվռաելով
«քասա»նելէբ կր ՚էնէր : Տե
աոյ
աւել մբն ալ առահ
,
աաէսաակամահբ
աղէկ
մր կր սբբէր , ոբպէսէլի
րան մբ
*|այ
չբլլա
յ : Աղէէա յէէն էոպա րաննե բուն
յաշող -
մ ան՛ր նպաստահ էր եւ չատ մբ լէէա՚էիբ -
նեբու
գորհր
ղէււրացոլցահ
, մ ասնաւո -
րապէս
նոբ
Հ իմնո ւահնե
ր բ ;
ՊատաՀահ
էր , ոՀ , չատ սլատաՀահ
, որ գորհաւոր -
նե բր չա բա
թնե
ր ո վ կանոնաւորապէս
րա -
ն ո գ չէ ք չառնէէէն
, ձա յն չէր
Հանսւհ • ին
քր
Հ ամ բերահ էր եւ ուր
էէ
չնե
բն ալ Համ -
բերութեան
յորգոբահ •
Աս ալաղղա յէէն ՚լորհ է , Տէր ողորմ–
եա , անօթի
չենք
մեռնիբ կոր եա . թ"Գ
քանի
մր չարաթ
ետքբ տան, կր յորգո -
րէր •
Մ ե ղ ք Հա՚լ՛"^ բ էւր աշ էս ա ա "՚ նքէ՛ ն , մ ե ՛լ ք
Հաէլար իբ
ս
քէ
՛ո ցա ւո ւթե
էսն բ
Ու աՀա Արմ իկբ աչքերուն
առշել^ւ ե -
կ ա լ
. միամ իտ , տնմ ե՛լ խնգումր
երեսէէն :
է յ ես ան ^՚լավալլբ»
ւէրրբ ի՞նչ
պիտի
քնե մ Հիմակ , մ ամ տաց
•
կ ւոն չես նէ
Առքի
Պսակ,, ուր է նէ կոււլայ։
Ընտո՞բ,
ուրկէ՞
պատրաստութիւն
ոլիսէի
աեսն՚սմ
: Հաոլա
մէկ՚ո՞լբ :
«Մէկաթր
Աբթաքին
էր։
Փեսացոքձին
դեռ
երկու
եբեք անգամ
տեսահ՜ էր , ու
թէեւ
Հալնահ
, բա
յց
իրեն
ա յնպէս
ել՚եւ–
ց՚՚՚հ էր որ քէ՛չ մք՛ «սա էսօսքր
չՀասկցող–
ներէէւն
«սոյ»էն
րԱսւլու էր
-֊— Գրաղէաներր,
բսաւ
ին^իբենբ^
ա -
սէէնց Հիմակ
ելեր «նկաբաէքբէ, տէր
լք
արգ»
անունր
կու՛ո
՛ոն
՚ աս ան կնե բուՏւ մենք
ւս -
տենօք «պէյնամագ»
կ՝էսէինք.,
«Առքի
Պբ–
սակէ՚ն
Հարսնիք
կ՝ուդեմ»
բսա՞ւ
մէ՛, եբ-
կ
՛էւ
աչէէւարՀք
իրարու
ղայ, ատ օրր
Հարսնիքը
րլլալու է ; Անո՛՞բ լ^աոբ
խօսք
Հաս
կ ց նեմ
պէւտի
Խելքին
պիաի
՛լար : Աուբճին
ստակր
տուաւ
ու տեղէն
ելաւ •
Բալեց , քալեց
. իբիկուան
՛էէմ
է՚նքէքէ՚ն–
քր
«է՛ք է՛ն
էօնիւ»
ղաաւ
, տաս
ւէւա րուն
մեքենաբա
բ եր1լնցուց
, կամ
ուր
քէն
Վէո
լա
թի տ անցաւ ու«Ապատ
հքա բու»
էէ
ճամբան
ձեռք առաւ •
Ն Լսելով , Հառաչելով
, մենախօսելով
,
«ԹէրսՀանէ»է՚ն
առքեւ՚ր
Հասահ
էբ - պե -
ատ էքան նաւաբանին
բանուո բ նեբր
խումբ
էսումբ
գուբս
էքեԱէին , ինչ երքանիկ է -
է՛ն. վաղուան
Հացերնին
ա՚ցաՀովե՚սլ
էր ֊
Անոնց
մէք իրեն
հանօթ
հքասղե՚լցինեբ
կային. ^Բարիկուն»,
ագշամլար հայրր -
ներով
իրարու
մօ՚ոեցտն
եւ
ճամրանին
բնկեբակցո,
թեամբ
չաբունակեցին
: Երր
Հալընը Օզլու
Հասան,
րա ր ե կամնե
բուն
Հեա \էստ սովորութեան
օւլին խմելէ
յե՜ ֊
աոյ,
աուն
ղարձալ : Կինբ անՀամբեր կր
սպասէբ ; էրիկբ
աեսալ
չտեսաւ
.
-
Լ^տո՛^ր եէքար ,
Հար՚աււ
՛ տ ո ր Ե է
֊ , ա ր ց ո ւ ց
Ի
՞նքր
ր ն տ ո ր
եէլայ,
յլսալ
մ ա ր
Ր՚է^\
՛չբ
էլարմացահ
ւ
-
է յ ՚-բէկ
գիչ^բ
^ի՚-անգ
չէի՛՛ր :
Հ՛" ,
Ա
՛ս՛
է ՛ յ անցա՛՛ւ,
բան մր
չսւնիմ
սլա
տ
ա
ս էս
՚սն ե ց
մ
՚ւլ՚ոելււվ :
Ատ
սո՛"ւտ
.է.
մ
ի տ ք բ
պիաի պաՀէր ;
Գ–
Ե բ ե քչա
բթ
է՛
առա
էէ լ
արե ւբ չաաոնց
հա–
ւլէս
հէւ՛,
ու Վուկաս
աղան գեռ
անկողինր
կբ ՛քնար : Բարձին
էէբայ ինկահ
գլուիսբ՝
մտմաուքբ
մէշլք կապարի
մր պէս թրթ
~
մուահ
գլուխ , ՛էե բ չէբ կրնար
Վերցնել։
ինչ եւ
է
բբաւ
չրրաւ
ելաւ,
երեսր
լբ–
ւ՚սց , Հաէէուեցալ , սոլբճբ
էսմեց ու ,
\ւլէիկուան բան մ,։–
պէ
՛՛տք
է
, Հար -
ցնելով,
ղուռբ
՚լսցեց
գնաց :
• Աէէնչեւ
է՚բէ՚կ՚՚ւն
Հոս Հոն սլքտաց
.
Ախ,
աս ինչ ղժուար բան
է
եւլեր
պարապ
էղատիքր , կ՝բսէբ
մ տ Ո է է ի ,
Ա ս է ո -
ուահ
թ շնամ իս առէսնց բանէէ
էլո
բ հ
ի
չթո–
գու :
Ասէոանւլական
թաէիառոլմր
միւս օրն ալ
չաբունակեց
: Հինգչաբթի՝՝
«երանելի
նաէէւաՀէսբց
իմասաուն եւ Հեռաաես կար -
գագրու թեանց»
բարիքնե՜բբ
անէլամ մր
եւո
վա
յե լեց ;
ԱՐՓԻԱՐ
ԱՐՓւ՚ԱՐԵԱՆ
(6)
(Շար,)
Fonds A.R.A.M
