*3
ԱՌԱձէէ
Ո՛Վ– ձ Ս Յ ԺՈՂ.ՈՎ-ՈՒՐԴ
Լսէ՛ , Հայ ժողովույւգ
, թէ էն չպկ :
/"՛լ՛՛ր
քու. անունււվ՚չ
՛լ՛՛
րհ
-ոդ
^ւեվ՛
ր ,էրենց անձե
չ՛ր
քու. ղե/չավարներ՚լ
Հ
ռ չա կւ՛ ւյն ե
լւ (չ
,
Ր"լ " Ր
եկեղե՚յավան
ք՚է""^էղէ
ներքեւ
սագլաւյնե–
բը եւ «Կ1՚լ1՚Կ1"՛ յ
Կ՚ոթ"
՛լի կոս ութ
եան
Պաշապա1ււ։ւթեա՝1ւ
Համաթմթ՚ււմ^»
«յար -
գարմ՚ոն
՚ֆ
,
շա՜ ա
« յա ր՚լա րժան՝^ րո լո ր ան–
գամնե
լ՛լլ քու ՚ լ ո յ ո ւ թ է ւ ն ՚ լ
ււա
կա ր կութեա^
Հանէոհ՜ են • • •
Լոէ՛ ք է մտէ՛ ունեցէր եւ դաաէ՛ • • .
Գէաե՝^ ս , թկ Հո՚լեվա
րքէ էրենց
՚Լ^լ՚ՏԼե՛^
ցնցումներուն
մկք, էրենց
անձերր
քու աէ–.
րերգ
Հո-չակուլ պ
\ա
րարաաճէա
այլ անգէ ՜
աակէց քա ՛լքեն էնե
ր ր եւ քեղ րնա
քնքել
երգուլ^ցած՜
դալագիր
կուսա կց ո ւթ է ւն —
ներլա գործած
են
ամէնէն
ոճրապարա ա -
րՈէրքր
,
՛լոր կաղւք՚ակերպութէւն
մ ր կարուլ
է յղանալ,
ալ՚արք
՛քր, "ր կր ւէաանգէ ոչ
մէայն
՛լ"
յու թէլնղ
, ա յլե ւ
՛լ՛" լէք
Բ"լ"Ր
օր երգ
:
՚՝
՝: Ջ՚էաե՚՚՚ս,
թկ
մեծափոր
"՛լ՛լ
քա՚լքենէնե.,.
րյ* . դաւաղէր
կուււ
՚ա
կզութէւններու
ներ —|
կայաղոլզէչնե
րու
՚/,
րհկերակցութեամր
|
գացս՚ծ– են ամենէն
անրնգունելէ
ու թարա–^՝
նելէ
շա;(ւթ–ա.Ժ1/յէՀքՀւ
կաաարելու
լէրանան -
եան րարձրաղ
ո
յն
է շխանոէ թեանց
մ օա :
Գէաե՚^ս
, թէ քու անունոփգ՝
անոնք
յ ա յ
.էՈէո
լ՛էէէ
ր ած են ,
ւէր
ք"ւ
ք
՛ո
ւլա քացէ
՛ւէ
կան
պա
ր
կե շա
էէ
ւթ է ւն
էէ
ա
ռաս
սլե
լ մ լ ^ է ,
Հէս -
ա1աէոա
րմ ութ
էւն
՚լ.
սուա
էււ
սլաարանք
• լէ
բան ան
ց
է
՛է
ւթ է ւն
էլ
(
կամ
սուր էաց
էու -
թ է ւ ն ՚ լ
)
այւ
կած է
մ ր ու սլ
՚էւ
ա ա
Հ
ա կան ո
լ -
թեան
։է ր արւլ
էէ
.նք եւ որ ւլ ուն լէէէէէլօրւէւ–
թէլն
աուէսծ
ե
ս է րենց՝
յա յանե լու , թէ
երբ
Անթէլէասէ
Հարցր
չկ
սէ ր ւլա
գրուէ կ ֊
պէսկսէւլէէսներէէւ
եւ կէորճաէէքեմ
ւթոնա -
կէսննե
րոլ
իէմրէէէկէ մր եւ կէբքէն
կւէլրա -
ցած
քան է
մլ՛
ք
՛ո
էլ
քեն
էնե
ր
էէ
ւ աեսակէէո -
Ներուն
ու
շա՝, եր
էէւն
Համաձա
յն , Ա
էէ
ւէե -
տոական
Հա
յաս աա՛յ, ՛Լե րոէէլաոնա
լու Հա -
մւււր սլէաէ լքեւէ
էէէ
յս երկէրր,
ուր
էսէւլսէս ֊
աան
ե
՚. պաշէՈէէլանութէւն
էլաած
եէւ
, ուր
վայելած
ես ամէն աեսակէ
ու
կաաար -
հալ
ւէ1էլաէոէէւթ
էւն
, ուր
ւթրա
՚լւռած
ես
էնք՚լէնք
՚լ
եւ ւլէրքե
րոլ
աէրէսցած
,
ե լ
ուր
աոէոնձնա^էւրՀեալ
կաղութեւսն
մր մէք կր
գ
էո՛^։ու
էս
;
Գէաե՞ս, թէ մկկ օրկն
մէւ^ր ,
յաչս
էշ–
խանս
լ
թեանց
ւլա րձւ
՚ս ր
աար անց էկ
Լիրէս -
նանցէ , ՛էէ շ
՛էէե էէէոկի
քէԱէլաքէոցի
մր որ
աո էէէ
քին իսկ
Հք՛ I՛
թ ին պսէէորաէէէո է իր Հա
մա քէուլաքա
ց
ինե
ր ր
թոէԱքելոլ
, քթին
խլն–
դա
լու Պեաէւլթե
էէւն մ
բ որ
էսմ
ենէն
րս
յն
էոսպն քական
էէ
ւթի
լնր
շ^՚ոլ՛ Հած է քե ւլի եւ
որ
քեւլ իր ղաւէոկնե
լ՛ էււն
Հւււմ ասաիճան
ւլէսրձոլցած՝ է ;
Գիէոե
՞ս,
թէ էսյղ
օրէն ի վեր
լոմէն
յար՚լ ու պէէէաիւ
կէէ
րսնց ս լց ի լւ յա չէէ ի շխ
.ւէւ–
նութեանց
, էէրոնք իրաւէււնք
ունի^ կաս -
կէսծոէէ նա յե լու քու
՚էրէսւլ , որոնք
ի ր
՛էէ -
ւունք
ունին
խեթիւ
ղիէոե
էէէւ
քե՛է :
Ու
րեմն
ղոլ^ Հինէլե րո րւլ 1էօր՚սսիւն
մ րն ես ,
այս
եքւկլ՚ին
մէք Հ՚ոէէաաէՈէէւած
իր շաՀե–
րէէլն ւթւասելոլ
Համար եւ սլէոարասէո ի -
րեն
ղէմ գաւելու
:
Գիաե
՞ս
, թէ այգ ձեւէէվ՝
Հակէէւռէսկ
քու
կամ քի՛լ , քու
կեւլծ
ւլե կավա
րնե րո ւգ ,
ի
՚էս
ր՛լ ախ
էոռ
՚աքնո րղներուգ եւ խէսրեէւլա -
աի ր պաշէոէգաննե
ր ուղ
ւյէսն
կէէ
ւթեամ
բր
ն
Հ
ծ ե
՛ե՛՛՛ր
ղոբ
վայբերաններ
ւււ չաբ լեւլոլնեբ
չէին էլաւլ.–
րեբ քու Հասցէիգ
չշնչալէ՝
նա խյսնձե
լով
եբկ.րին մէք քու նու՚սճած
գիբքերոլգ
.
Որ գուն
ե բբեք
քա ղա քէէէցի էէէ
կէէէն
սլա րկե չ–
ա ութ
իւն չես ցուց աբե րած
Լի
բանանին
Լկամ
Աուրիոյ՝)
նկատմամբ
, ՛ւր
եբբեք
որեւէ
էլո րով էէւ
սէր
չեէւ
ունեցէսծ
քու
րնա րած աբէս բական
Հա յրենիքիղ
Հան -
ղէպ , որ ւլուն
էոեւապէս
Հսկողութեէսն
ներքեւ
ւղաՀուելու
էիր •, որ քու լնթաց -
քիղ
Հարկ
էր
միշա
ուշի
ոլշով
Հետեւիէ,
ոբ եբբեք պէտք չէբ ազաա
ձգել քեղ քու
յէո րա բե ր ութիւննե
բուդ
մէք, որ գուն վա–
աոբակ ու կաէւկածելի
աւսբ
.ր
մրն էիր եւ
կարուլ
էքնասելոլ
Լի բանանի
(ել Ա ու -
րիոյ) գերագո
յ% չաՀե բուն ;
էէւ սակայն
ղուն
էսյղսլէս
չես , քաղա -
քացիական
պարկեշտութիւն
ունիս ,
աւլնիլ
ես , գիտակից
ո լ աշխատասէր
, ւլուն Հէէէ–
ւէոաարիմ ես էէւ միշտ պաարաստ
ղոՀա -
բեր
ո ւե լո
լ
ւլո յատեւմ անր եւ բա բգա լաճ–
մ անր Համար ա յն
Հա յրենիքին
,
էլո
ր տղա–
տօրէն
րնտրէէէծ ես եւ ուր ւլէոր՚լացած ու
յառաքգիմած
եէէ,
Աւէէէեէոէսկան
Հէէէյաստա–
նի Հետ սրէոի ու ղ՚լ՚սցակէոն
ե լ Աայբ Ա -
թոււ
Ս է հ^մ ի ա ծնի
Հեէո
Հ ողե
ւո բ ու ի՛" ր -
Հրգանշակէսն
կէէէ
էէլեբ գ երբեք
չեն
կբնար
կէսսկած
ի ներքեւ
էսռնել տալ էսսւղն ք
՛էւ կան
ու վեՀ Լիրանանի
(եւ ասսլնքական
էէւ
վեՀ
Աուրիոյ)
նկատմամբ
քու սնէււցած
սէբգ
ու
սլէս
շէոամունքւլ
, ՚լոլ^
էոյղ. կեղծ
Հողե
ւո րա
կէււն7ւե
ր ուն ու էսյղ. կեղծ
առաք
^արղ—
ներուն չես սպա սած ք՛էւ աբիւնգ
բնծա -
քսւբերելու՝
Աոլրիո
լ
ան
կէէւ
խութեան
,
խանղավառ
ունուիրեալ
ւգսէյքաբ
մէլէդու
ի խնգիբ
Լի բան
ւսն ի ան կ ա խ ո ւթե
՛ոն , մաս–
նակցելու՝
լիբէոնանեան
ու
սուրիական
Հայբենէէւ
սի
րակէէէԴւ
ու աղղա յնա կան
բոլոր
շարմումներոլն
, քուՀերէէսներգ
Հրաշք -
նեբ
ղոբծէոծ
են Պաղեստինի
ռազմաճակա՛
մՈՍԿՈՒԱՅՒ ԼԱձԱՐեԱՆ
ճեՄԱՐԱէ՚Ը
ե հ Լքհ՚յ-^ՍւՐեԱնք
ինշէէլէս ծանօթ է, Ա ոսկուա
յի
Լաղար -
եան ճեմարանի
Հիմ^ւաւլիբ^
եէլէսծ է Լէս -
էլտրեան
էոոՀմէն
կսմս 3"վհաննէս Ղազար–
եաւն Լաղարեանէւ (1735-1801) ,
ա յղ նպա -
աէոկին
յատկացնելով
200,000
ռուբլի։
ՏոէիՀէոննէս
Լաւլաբեէէէն իր
կենղանութեան
չէ կբցէոծ
աեձէոմբ
ղլուխ
Հանել
աղգային
ա
յւլ
Հ ո յէէէ
1լէս
էէլ ՛լ ո րծր
, ի լ՛ կտակէոծ
ղ րա -
մով
յետոյ
իր եէլբա յրբ
Յալւսկիմ՛ Լա -
գարեան 1815/՚յ,
է որ միէսյն կրցած է ՛լբ -
լուխ
Հանե
լ ճեմ ա րանի
Հ իմնէսէէբութիւն
բ
(տե՛ս այս մասի՚հ՝
Յովսէվէ
թ՛ա ւլէ ւէսե ան ,
Պ՚սամութիւն
Լէսղարեէսն
ՏոՀմի եւ Լա -
ղարեան
ճեմարանի,
Վիեննա
1953);
Լաղէորեան
ճեմ արէոնի
Հիմնէս ւլբո
ւթեան
սկզբնական
էլ ։է1 էլա էի ա րբ կապ
ունի Վիեն -
նակա%
Մխիւ>սւրեան ՄիաբանււՆթեան
Հե՛ո I Ավ՚քէէն \ է^)Օական թուէէէկէոնին
թրղ -
թակցութիւն
եէլած
է
Պետեբբուրղէն
թ՚րիեսէոէ եւ վ՚ափաք
յայտնուած
է որ
թ՚րիեստէի
(ասլա Վիեննա
յի) Ա խիթար -
եանց կարկառուն
ղէմքերկն
մին
Ասա՛
ոլածատուր
Վ^րղ. ՚ Ոաբիկե՚ան
,
յեէոոյ
Աբբէո
յ
՛լո րծ՚սկց
ի ՝
նո ր
բաց ուե
լիք
վէսբմարանին
մէք ուսուցչական
եւ թաբգ–
մ՚սնսէկ՚էէն
ւաչխաաանքնեբ
ստանձնելով
է
ՏովՀաննէս
Լէէէզարեէսնի
վւափսէքն
ե ՚էս՚հ է
որ Ոէոբիկեէոն
Ո՚ուսաստէսնի
մէք իր մնւս -
յսւն
՛լ
ոբծ ո
՚կիցն
ՐԱ՚"յ՝
՛լէ"՛
I"
Հ՚ոնելոա.
Հա՚ք
՚սբ
Հայ մ
ո ւլո
վէէ լչ։ էլի կբթակէսն
՚էոբ -
ծ բ ։
Տ"՚1Հ
՚"ննկս
Լ՚՚՚՚լէոբե՚սնի
,1
'էոեբիմ անձ
մբ
— Ս՚արգար Զւ"քարեան —
"ր շարու .
նակ
՛ս
կէսն
թ ՛լթ՛" հ ց "ւթե ա
ն մկք
։լ ։ո
5,
լ
ս։
ծ
է Բարիկեէոնի
Հեէո՝
1792/՚1՛
ղբկ
անոր,
ՀԳերյարէլելի
Տեառն
Հայր
Աս՚ոէււէսծա -
էոուբ էէրրաէէնեալ
քա՛ւ
ան
՛ս
յի
ել աստուա -
ծիմսւս
՚էէ
վս
։րւլ
"ւ
։։լեէոի
. . .
Տա լուրս
այսոսիկ
Աւլնիլ
Աղա Յօհան -
նիււի ի
՛լալն
էսսա
ի ՚լեէլքէ
իւրմէ՝
տեսէս–
նեցայ
րնղ
նմ
էս
եւ
՚/4^՛/՛
խօսէոկցոլթեան
ե1^
՚լրոյց եւ ի վեբէսյ
ձեր սբբութեւսն
,
ո–
րէէյ ի Հ էէէրց էէէ
ք ն ն
իլն
էինիլՍ
ի Հայրոլթե -
նկէլ՝ բսէո կ՛որի 1"ք".ք ՚ոքլա ր էէ I թ ե
ան
՚լոնէ
ի Հէորիլբից
ւլմ ին
յա
բման՚էէ
ւո բ էէ ւթեան
էոնձինւլ
սլէոաւէԼէոկանի
նկէսրեցի
յաչս
ր
։ս։լմ ա1լէսնէսւլ
, ն
։սե Լ
ւլե կէ։ ւց ի
ւ
՛լնե
լ
ձեր
կամ։ւ
՛ւ՛՛՛լ
՚ ո յ ս ր եթէ յարմա
ր պատաՀե -
՛յի
ղի
՚ոմ
՚սն
ձեբոյ, եւ " ՛ յ լ ն ՛
ընդ որ յււյժ
ուրախացան. բայց կր1|ին վասն յետսյ
չուել կաւքելոյդ կարի տ|սբեցաւ, ցի կա - •
մէյլ յաբամնալն ձեր այսլւ։՚Բանղի (յսոր–
հուրդ լիցի ի մէջ մեր) Աղնիւն այն ունի՛
դիտալորուրիլքլ հաստաաիլ համալսաբա(1
մի աէյղի ւքերում ի սոյն կողւքունս . . . եւ
կաւքի ունել ոա աբս ցիտունս եւ հմուաս
եւրոպէական լեղուաց, ցի կարողք իցեն
ուսուցանել ացղին մերոյ ղաւքենայն մա–
կացույյ-իւնս եւ բնական ղիտոլր-իւնււ,
նաեւ
թ-արցլքանիլ է|անա((ան օդտաւէսւ
ցբեաՕս ի ւՈյր բարբառ • • •
Արզ , Հայբու -
թիէնէ ձեր
էլ
իէոացեալ
ղ ՛ "
յ ՛ ՛
ամենայն
^
տին
վրա
յ եւ
Հ
՛ս յե րոլ
քաքութիլնն
էէԼ
անձնուրացութիւնբ
ոբսլէէէ օրինակ
յիշա -
աա կուած ենլիբանէսնեա% եւ ս ո լր ի ա կան
Ա պա յակո յտնե բուն
կւ։ ւլմ է Հ
Ուրեմն
էնչո^լ
թ ո յ լ կուաաս
, որ ։սնո–
պանեբ
(էնչ անուն
պիէոի տա
լիր
։լուն
րսլոր
էոնէէնց ,որ այս
շանթ-աժ^
կբ
կէստա–
բեն , ստո բնաւլո
յն բ բոլոր
՚չ
\յձՏ
\՝^ա.մն ե բ ո ւն
ա յնպիսի
մ՛ս րգե բու , ոբոն ք
ժո։լովուբգին
ա1ւունով կբ ւլոբծեն
, Հ։սկէէ։ռ՚սկ
որ
ղուն
երբեք չես ճէոնչցած
՛է/՛ Ր ենք եւ ե
ր
բեք
վստաՀոլթիլ1ւղ
չես ^արՀած
իրենց)
եր—
թէէէն սլէո շտօնա սլէս
րէէ։ րձբա
ւլո յն
ի շխէէւ -
նութեանց
Հ ա էլ՛է րէլե լէէ ւ , թէ ՛լուն
վճռած
ես Հեռանալ
Լիբանտնէն
պւէէբւլ ՛ս յն էէլատ—
ճառով , որ ղմ բախտ
խմ րակ
մ բ կէէրսրհ -
ց ո լց էսծ է կաթո
էլի կ ։։ էէ ՛ո բ ։։ւ ն ի ՛ս րուե սաա -
կանօրէն
յա ր ո ւց ո լած
ճէէէկաաամ արար
^
որ
ՀէէէկէՈէւակ
Լիբանէոնի ու Աուրիո
լ մէք
ել ւէսյլսւր ի ղործ
էլրոլած
էէէմէնէն
էւաւէբին
մ եքենա
լութ իւննե բուն ու ւլա լե ր ։է ւՅւ , կ ի -
լիկիոյ
Աթոռին
՛էէմ
էէււլղուած Բ"լ"Ր
գրոՀներբ
փշրուած
են եւ բնտրեալ կա -
թո
էլի կոսին
վրայ
։լո բծուած
րոլոր յար ֊
ձակէէւմներբ
ո։լբ
։։է
լիօբկն
վիժած
;
Ա-ամանակ է ոբ գուն, ո՛վ Հայ
ժողո -
էէէէւրէլ , Հաւաքես
է՚նքղինքդ եւ
արժանի
էլասբ տաս բ"լ"բ աբքառավաճաոներռէն
յ
ո բոն ք ա յնքան վտանգաւոր
կերպով
կբ
խաւլան
՛լ ո յոլթեանգ
ել քէէւ
էէ
լ քու էլա ֊
ււսկներուգ
ասլ։։։։լային
Հետ :
ո
Այլեւ"
ներելի չէ , որ այէլքան
ցածուլք.
ու ա յ/լքսւն
ւլ ՚" ր էե լի ու եսլե րե լի արարք ֊
ներ
ւլո բծուին
քու անունւ։վէլ
:
Բու
պարտակնէ/ւթիլնւլ
է , ո՛վ Հ՛սւ
ժո–
ւլովոլրգ
, վե րքակէտ
մ բ էէնե լ քու
ւլ էմ էլ
նիլթուէէէծ
՚լ-աւագրոլթիլննեբուն
մեծա ֊
Գ"յ^ին
.քու սրբազան
Հաստատոլթիլննե
-
րւ՚քդ֊, Հաւատքիգ
եւ ճա կաաա
էլբ իգ գէ՛^
նիւթոլած
ամէնէն
ս
էէէ ր
սռազգե ցի կ ղաւա -
ղ րութե էէէն • • • :
ՏԻԳՐԱՆ
ԹՈԱՊԱԹ
(Խւքբաղրական «Այղ»ի)
ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ ՀԻՆ ՚՝–ԷՄ–^ԱՐ
ԹՈՎ.ՍմՍ Ֆ Ա Ս ՈհԼ ե Ա ճ էյԱՆ
Գժ բա խաա րա բ , ամէն
՚էե՚լ ու
ղաբման
անօէլուէո
կ՝բլլան
;
Յքս
՚՚՚՚՚ւէե՚սճեանի
^ի ~
լան՚լութիէքնր
էոն
՚լէո
բմ՛
էէէնե
լի
էր :
ՏէէւսաՀաա կբ մեկնի
Փ՚որիէլէն
գէպի Ե–
գիէէլէոոս՝ Աէլե
քս էէէն էլ
ր ի ա :
Հո՚լե՚ւլկս
բնկճոլէոծ
, ֆիէլիքապէս
քա
յ ՚
քա
յ։։ւ
"։ծ
, չի կրնալ՛ էէրեւէ
՛լո րծ ի ձեռ -
նա րկե
լ :
Օրե ր՛՛՛է
I՛լ՛
"՚նճէս
լ։
՚էլ"՚–է՚՚Ր
ելր
։լարնէ
ասէլին ու անգին
թ։ստերէոկան
ձեռնարկ
մբ
յ "՚
ք
՛՛՛եցն
ե
լէէ
լ
֊էԱէմէէէբ,
սակ
՚էւյն,
ի ղ " ւ ֊ ր ,
մեքենային
զսպէսնակր
կոէորուած էբ
• • • Տ
ԵԼ
1901^5՛,
ԱրեւմտաՀայ
Թատրոնի
վա սաա կաւո բ գոբծիչր կբ մ եռնէւ
անտէր
ու
էէւնճէսր , յետին
թչուառոլթեան
մէք,
վնտանիքէ ու բարեկամներէ
Հեոէէւ , օտա–
րէէւթեէէէն մէք , միակ
լնկեր
ունւենէսլռվ
իր
անցեէէէլի փառաւոր
յ"*–չեբբ
• • • |
Արւ Հանճարեղ
արուեսաագէաբ
,
իրրեւ
մէսբ՚լ , իր տսէէլանգին
գէււգաՀեռ
նկարա -
գիր
մբ չէ
ունեցած՜:
Ամէէւէէնացած
, երկու
զաւաքրնեբէէլ
էոէր ,
թ՜ովմաս
Յէասուլեաճեան
պէաք
եղած՜
գէււրէլոլբան^^և
ու "էրր չէ ՝ աած՜ած
գէ՚գի
էր րնատանեկան
բ**^Բ
*
իր բարի ել աւ^իւ
կինբ
Պայծառ
Յէա֊
սուլեէոճեաՆ
, բովանգակ
կեանքի
լնթաց–
քին , ամ ուսնո
յն
յււռէ նկաբագրին
^որ -
Հիւ շաա է չա ր չա րււ ւած՜ ու աանքուած
,
էբ
ուսե բուն
կբե լուէ Գրեթէ
որ բացած էր
երկու
ղաւակներու
խնամքին ու գաստիա֊–
բակոլթեան
Հոգր
է
Պ՛" յծաո. Յքասուլեաճեան
նո յնւղէս ե -
ղած է էսրեւմաաՀայ
բեմի, կարեւռբ գե -
րասան
էէւՀ
ինե րէն ել արեւմտաՀայ
թա -
աեբ
էո
կան
շրքանն եբուն
գբե՜թէ
բոլոր
րե–՛
մ եբուն
վրայ
երեւցած
է ,
ոտանձնելոէէ
կէսբեւոբ
՚լերեր՛։
Ա անաւանէլ
Հալերէն
լեղուով
ներկայացմանց
մէք^ իբ ներկա ֊
յութիւեբ
միչա ալ էլնաՀատուած՜ է ;
Թաէմ • Ֆաւէ ս ւլե էս ճեան
իր
։սշ։ոկերտու–
Հին՝ ղերա սանուՀ է ԹաղոլՀԷ–
Հե
րանէէյշխն
ալ բաբս յական
անկմ ան պաւոճաււ
եէլած
է , մ ո լո ր ե ցնե
լէէվ
էլայն
֊.
Թաղէէ ւՀ է– Հեբան
ո յշ աբեւմ տաՀայ
բեմ էէ
եթէ ռչ աււա^ակաբղ
, ղռնէ կաբեւոր
ու–
ժեբէն
մէն եղած՜ է;
Աանուկ
Հասակէն
մէք որբացած,
իր
ծերունի
մ ամ իկէ՚ն պա չապէսնոլթեան
աակ
էէն ա ցած այս աղքնակր արտա կաբգ կեր -
պով
ոլչիմ ել գեղեցիկ
եղած է Հ
Երբ Վաբգովեանի
էէէկանքբ կր
Հասնի
"՚յ"
Ղ"
յ՛էէ՛ն
թչ
՚՚՚^՚՚՚էւ
վիճաէլբ ,
թ։սղին
քաՀանէո
յին
լ^կե
րակցութեամբ
ղե բասա–
նապեաբ
էլ երթայ
Հերանոյչի
տունբ եւ
Համ
ողե լով
մեծ՜ մ այլ՛ի
էլբ ու
նիւթական
լա
յն աքակցութիւն
խոստանա
լոէէ էլր յա–
քոէլէ գէէէլի բեմ աոաջնո
բղե լ այս վա
յբի
ղեղձանէկբ:
Հերանոյշ
գպրոցի
եբես չէր տեսած :
Վէոբ՚լովեէսն
նախ անւէր կաբ՚լալ
ւ։
լ
՚լրել
կբ սորվեցնէ ել ապա
անոր
բեմ ական
գոէսաիարակութեան
Հոգբ կր
յանձնէ
Թոէէմաս
3>ասոլլեաճեէսնին
։
Այս
վերքնոյն
ձեէւքին տակ
աբէլարեւ,
Հերանոյշ
Հսկայաքէոյլ
կր յառաքգիմէ եւ
կր գառնայ
արեւմտաՀայ
բեմի
լաւագոյն
գերասանուՀիներէն
մին ;
Սակայն,
աւա՛՛ղ,
ինչպէս
բսինք քիչ
վերԲ, Ֆասուլեաճեան
պաաճառ
^ ^ / Հ " ՛ ^
անոբ բաբո յական
անկման • Երկար
աա —
ր է ՛ե Լ լ։ Հեբանո
յշ կր մնա
յ իր վաբպեաին
Հոմ անուՀին
, մ ինչեւ որ Աամ
էէ
ոնի
մ էք
աեղի
ունեցած
իր մաՀր
վերք
կուաայ
ղժբաէսա
աէլքկան
կեանքէէն • • • -,
Շարասան
, բնղունելէււէ
Հանգերձ
Թով
մաս Ֆասուլեաճեանի
բեմական
մեծու -
թ էւնր
, նո յնիսկ
տեղ-աեղ
ղա
յն
Հանճար
Կ՚՚չելկ
եէոք,
Հեաէ
,ւեէ1էլ
կեբսլո՚է
էլբ ներ -
կա յացնէ
ղա
յն
իբբեւ
մ արգ
.
((.Ֆասուլեաճեան
ոբքան
բեմին
՚էր՚"յ
.
նոյնքան ալ գուրսբ վարպետ
գեբասան
էր՛՛ Ընկեբէսկան՝
սակայն
աէլաոտ
մարգէ
Տասումի
ու բտբկութեան
վայրկեաննե
-
բուն
որեւէ
յուղման
նշան Հէր
երեւեր
՛էէ՛ք քին
վ ր ՚ " յ • րն՚լՀ՚ոէլ՚սռաէլն
,
նեբքէւն
պայծառ
իսագաղութէւն
մր
յատկանչող
ժպէա
մբ կբ նշմաբո
ւէր
Հոն; Իր
ամէնէն
աղտոտ
մ՛եքենայոլթեանց
լարմ ան
մ էք
էսկ կր յ ՚ " 2 / ՚ գ է ր
էս
չքե բուն տալ
ա
յն
թո
վիչ ու անմ
եղ նա յուածքբ
,
որուն էն
էԼա
րպետորղէ
մ
ա
րգն ի"կ կ րնաբ
Հ ա ւա -
աալ ու վսաաՀիլ;
Խօսելու
անսպաււ
նիւթ
ու
գիւբութիւն
ունէր
յ
ԱիքաՀասակ
, եբ–
էլա յն
է։լ
գանգուբ
մ աղեր , նուրբ
գլուխ
,
րաց
՛լոյն,
աղղու եւ Հրացայտ
ա չքե
ր
ունէր,
տժգոյն
, չոր ու չեչտուած
գիմա–
գծեբո։է
՚ վեբքապէս
Հ իանա լէ արաա
յա
յ
տէէ
ւթիւն
մ բ իր արուեստագէտի
ներքի
.
նին՛, Ագամեանէն
ետք ամէնէն
աւելի աբ
ուեստաղէտի
ղիմտգծ-ութիւն
ունեցող
Հայ
ղեբասանն
էր : Բայց նաեւ միաէ
^է
էր , ո–
բու
կերպարանքին
րո լո ր Հանճար
եղու ֊-
թեան
մէք կբ աէբէր չես գէաեբ թէ էնչ
անՀանգէսա
, չար, արՀամարՀոա
գէւայ–
նութէւն
մր, որու
մոայէբ չէբ կրցած՝
բո
լորովին
ծած
էլո
ւէէ
լ իր լուսէսւոր
ւլիմսէ -
գիծեբուն
մէք...»։
ԱրեւմտաՀայ
Թատրոնի
քաՀակիբ
Թով
մաս Ֆասուլեաճեանի
կեանքին ու գոբ -
ծէէն ւքասին ՛քեր այս Հ՚ոէքե։։։։։
աշխաէոէււ -
թեան
իբր եզրակացութիւն,
քանի մբ
էւէոբՀրէլաութէւննեբ
է
ճիշա է , որ մեծանուն
գեբասանբ
իբ
էէէըուեսէէէաէլէաի
բա բձբէււթեան
Համա պա
տասէսան վարք մբ չէ
ունեցած:
Աէոէրոյն ատիէլսէ էգա՚ոճաո.
մ
ր չի
էլրնար
րլլալ ոբ անոր
անունբ եբախտագիէոու
-
թեէէէմ բ
չյիչ"՚֊Ի
Գ"՚Է՚՚Յ
բ՚՚լ՚՚ր
"եբունգնե–.
լ՛ուն
էլողմէ :
Ալեքսանգբ
Տիէ-մա
իր մէկ
թատերգոլ–
թեէոմբ՝
«Հա նն ա բ եւ շ փ ո թ ո ւ թի ւ ն » ,
ներ
էլայ
Ոէ
ց ".ւց ՚սծ
կ
էլ ք, ան քլ։
է։։
ն։լ լի էէէց ի ֊.ան -
ճարեղ գերասէսն
Բինէւ , որ բեմէն
գէււրս
,
էրբ
էքէսրգ , տէսպլտկած
է ցեխի
մէք։
Բայց եւ ա յնպէս
հւԱն՚լլիո
յ
արեգէէէէլր^
մ ականուանուած
Բինի
անո
է
նն
ււլ
լէ՚շս՛ -
աակր յարգանքով
էլ^ողեկոչուի
էէէ
յսօր ո՛չ
՛քիա լն Ա էէ ծն—Բ ր ի ։ո էսն
էէ
ո յ
,էս
լլ եւ բովւսն -
՚լ
՚սկ
աշէէէէսլ՚Հէւ
մէք
-,
Մեր
օրերուն
եւս, րաղմաթիլ
մեծանուն
աբոլեսաագէանեբ
, ամէն աղգէ ու ժողո–
վէէւբղէ
ծոցէն
մէք, էոռաւել կաէՐ
նուաղ
չափով
ղայթակղալէց
կեանք
մլլ ունեցահ–
են։
Աէսկայն
ել այնսլէս
անոնք
մ է շա ալ մը–
նացէսծ են ու կր մնան
էբենց
ժողովռւր–
՛էէ՛
է՚"Կ"յթին
յ՚"Բգել1ւ
սէէլասաւոբներբ
,
արժանէ՝
խանգաէլաթ
գորուԱւ ու երաէս -
աաղիէոութեան
:
Մեէէի Համար ալ նոյնր
սլէտք է ՐԱայ \
Թովմաս
Ֆասուլեաճէւան
էէր արժանի էէէե–
ղբ պէտք է ունենայ
բոլոբ
Հէււյեբու
Հո
գիի
Պանթէոնին
մէք։
(4 - Վերջ)
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
