HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1956 - page 78

« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ՏԷՐ ՏԷք՚ Ե ԱՆ
գ.
Պս՚չւ՚՚կ՚սՀայձրչչ մ՚եաւքԼլ Հ1ւն նաւ առնե–
չու Համար , էոկ Տ է րաէրեանր , Տէկէն
Վլ* Տ • հ) աչա արեան ր մասնաւոր չոդեմ ա–
էլռյկ՚՚՚Լ, "՛յլ կերպ էլ՚ենց 1լեանքշ վաաե–
գելով, էԼճէւել էէն վւաէւսաական անց նե,
Նովր , ղուրս գալու Համար է՚նգէլէ : 3՛"՜
շ՚՚՚էել էէն աննկատ անցնել ծովր , Բ՚՚՚յՅ
Տան ա սլա ր Հին բռնուԼ չ էէն աՀռելէ փոթո–
րէկէ , "Ր էր ախուր Հեաեւանքե ունեցաւ
•Տ է Լլէն Տ էրաէ րԼանէ Համար
Աեսրոեմբ1,ր վեցէն սաացանք մէ Հեոա–
գէր ; Հրամ ան էր Լլարծես եէ֊ ոչ ա ռ ա -
շարկ . Առանց առարկութեան , եկ
Ռա շտ , սւսուց չուՀ է % Հ .
Ուրաէւացա յ , սաԼլա յն • • ՚ Ունենք
սլարտքեր, կ՛"յ մեղ Հետ եկած ուէկնոշ եւ
զաւակի խնղէրր , որ լքել Արգաբէլր չէր
կաբելի , կար ութ ամսու ղաւակս , ու նա­
եւ չոլեէէ ճամ բու ծ՚սթքի ՚էրամբ : ինչ է լ
որ լէնէր, *իաշ^ւտ/լցական էէ, Գաշնակ —
ցտԼլան էբ ամ՚ււսէնս , ՚ ^ ե ղ եղածր Հրա -
Հանգ էբ , սլէտք էր Լլատարել ;
Անկարելի ե՛լաւ Հա յերէն գբամ փոթ
առնել, ու մե՛լ օգնութեան Հասնո՚լր ե՛լաւ
թոր Հբգա յին ի շթանո լ թ ե ան սլա չտօնե ա յ ,
մեղ յարգո՚լ (թերեւս էսոբքում ոչ Համայ­
նավար՝^ ռուս րետանիքր , փ ո խա ր էնա րա ր
• սւալով ինձ 1;յ թուման։
Աեւղաեմբեբ ութին, գր1լած ութ տմ -
սական ղաւաԼլս , թողած ամուսինս ան -
ՀրասԼՈ յր , անասլաղա յ մ ի մ էշավա քբում ,
առանց թէ կուղ ուղեկէցներ ունենալու ,
թ՚լթաաա բ ի Լլառքով ճ ՛ս՛ւ՛տ սլա ր Հ սլե ց է
Աստաբա I իշեւա՚եեցէ մէ Հայ լն/լերոշ րն–
աոանէքում , (ափսոս ռր մոռացած եմ ա -
ն՚ււնր) ; Գէ թ՛ ր ր մնացէ նրանց մօ՚ո , մէւս
առաւօտ մաայ ռուսական չողենալ ; Այ"—
աեղ խօսքե էմ մասէն չէ • ուստէ չեմ խօ­
սէ ա յն ւլմոլաբոլթէլ1ւներէ մասէն , որոնց
ենթա րԼլուեցէ ա յգ ճամ բ՚ւրգութե՚սն լ ն -
թացքէն • կաբեւորն " ՛ յ ն է , ոբ Հաս՚սյ
յք՚աչտ Լււ անցայ սլաշտօնէ :
Ընղարձ"ւ1լ , ՚էե՚լեցէկ երկյարկանի չէ՚՚^Ք
է Ռ"՛շ՛"է, 3ո՚/նանեան աղղայէն Գ՚ղԲ"3ԼԼ
գեղեց ԷԼլ թաաե րասրաՀով ; Գպբոցն ա յգ
մէշոցէկւ ունէր ևրե ք բամանմ ս ւնք մէա յ՛՛ւ ,
Ա • եւ /* . բամանմունքնեբբ ղուղլ^՚թաց -
նեբով
՚^՚ղլ՚՚՚ԱԲ ա՛լս՛ տ սենեակնե ր շաա ունէ ր ,
գրսէն եկած ուսուցէչնեբ եւ ուսռւցշու -
Հինե բս սլէաէ ասլր է էնք գպրոցի շէն քում ՚.
Ջունէէնք էլաՀ կարասէ , ոչ ալ անքլողէն եւ
սսլաս ; Ա ակա յն , պաաէւ պաբսկաՀա յ մո–
ղովուբղէն , ունեցանք մեղ անՀբամեշտբ։
Գպրոց ր անտեսակէսն ծանր կաղ •։ ւթեան
մէշ էլ՛, այրուած էէն՛ ե/չե՚լեցէն Լ/ւ ղպրո~
ցապա՚ո/լտն էւանռւթնեբր , սլարասլ էր Հ"–
գաբարձութեան ղանձբ՛ անբաւաբւսր էէն
աշտԼլե ր՚ոնե բ է ամ սականնեբր , մուլով ու բ–
Գբ եւ" կրած էբ նեղութէւններ եւ նէւ -
թաէլակւ էլո բուս տնե ր եւ չէր էլա բաւ ամիսն
ամ սին էլատա յւ էէլ իբ պա բ ա՛ս էլան ութ իւնբ
դ ՚ղբոցէ Հանգէ պ ; Անձնուէր Հող արաբ -
•ձութէւնբ ել ուս ուց չութէւնբ սլիտէ ւսշ -
խատէէն պաՀել գսլբոցր, գոՀանա, լէնե -
Ա՛քով :
Տնօրէն Հ • Տէրաէրեանբ մտածեց Հա -
մ ա յնական սեղան ունենալ աւելի, ՔՀԼ՚Վ
կշտանալու Համար • Բ ոլորս Համամէտ ե–
ղանք , մեւլ միացաւ նաեւ, երիաասարգ բբ—
միշէլ Արա Տէր Առաքելեանր, որ այգ մ ի–
շ՚՚ցէն Ռա շտ է բ ղսէե՚ւում ;
Վ^աբձեցինք խոՀարար ; Համբարձումն
եղաւ ծախսաբաբ ; Ամէն առաւօտ , կա -
նուխ նա էբ խոՀարաբի Հետ շուկայ ղնա–
ցռւլյչ , ղնոլմներն անե լու Համ աբ ;
Ժումկալ էր ծախսաբաբբ, Համեստ
պիտի լէնէր մեբ Համ ա յնական սեղանբ ՜.
Պէաք էր տեսնել , թէ էնչպէս էր սաէլտր՜
կում Համբաբձումր վաճառաէլանէ Հետ ,
ւլնե լէք ապրանքէն վել՚շէն ղէ^բ տուած
լէնելու Համար ; Ուրախ էր մեբ Համա Աա­
էլան ոե՚լանբ , որ ափսոս երկաբ չտեւեց ւ
Թաւրէղէն Աբղաբէլ , Աստարա ձէով ,
շորէով , էլառքով , եւ վերտէն շողեմա –~
կոյկ՚՚վ , փ՚՚՚թ"րէէլէ ր,ւնոլած նրանց ճամ~
բոբւէութիւնբ անՀեաեւանք չէր անցել յղէ
Տէկէն Տէրաէրեանէ Համար։ Լաւ չէր իր
առողշա/լան փէճաէլբ • Տաժանելէ ծնն,լա–
բեբութենէ մբ վերշ , մ՚սնչ ղաւաԼլ
մբ ծնալ որ ՀաղԼււ քանէ ՛քր ժամ ապբե -
ցաւ : Անն կարա,լ րելԼւ էբ ՀամբարձումԼւ
ՎԼ՚չար , մանաւանգ որ ղժբախտ ժենէան
(ռուս ) էրեն Համ ա ր լքած է ր էբ Հա յրե՜
նէքր եւ էբրեւ մխէթարանք պէտէ ունե–
նար նորածէնբ . . .
Բանւէուեց մեր Հ ա մ ,սյն ս, էլան սեղանր :
Ամէն ուսուցէչ պէաէ ապրէր էբ ոէնեցա -
ե՜ով , իբ ուզած , աւելի ՃԼւչգ , կրցած ձե­
ւով։ ՊատաՀում էբ որ ուսուցի չբ կամ ռւ–
սուց չուՀ ին չունենար օրուան Հաց ի գրա՛­
մբ, մարգ ուղարկէր Հոգաբ՚սրձուներէն
մէկն ու մէէլի մօտ մի քանի զռան ստա -
նալու Համար ;
ԱյՂպէ" էր 1 ու ստկայն ՚էպրոցր քայ -
լում էր Լլանոնալոբ, քայլ առ ք՚սյլ^ Հեա~
զՀետէ բարձրանալով •
ինչպէս Ատբ պատ ական ում եւ կասպից
. ծովի առավւնեայ քաղաքնեբում , նոյնպէ"
Ռաշտում սլակաս չէին պարսիէլ , նաեւ
Հայ սոփետասէրներ : ՚քյբանք վարժուած
էին Ռ"ւոների տիրող եւ չաՀալէտ ներ -
էլա յութեան– Աեծ մասամբ Համա յեավաբ
գաղւսփա րա ր՚սե ութիւն ր չէր սովիէ՚ո -
ս ի ր ո ւթե ան խթան բ , ա յլ առեւարաէչսւն ,
գոբծի շաՀր ; Ոբք՚սն էչ փոէսուած իշք^"՜
նութեամբ՝ Ռ ո ւսա ս աանր իրենց շաՀ աս–
տանն էր , ու պէտք էր լաւ չինել Ռուս -
նե րի ներ էրս յ իշխանութեան Հեա : Ռաշ––
տում է լ կար Հիւպատոսարան եւ առեւ -
տրաէլան ներէլա յա ց ո լց չո ւթ Լ, ւն ; ՈւնէԼ՚ն
իբենց Ռուսաց ղպրոցշ , ՀԼւնէն ի վեր ո՚-ր
յաճաԼսած է Լ՛ն նաեւ Հայ էքանուէլներ :
Համա յնավ,սրներ բ չ,սՀագո րծե լով ռու–
սասէր տ րամ ա գր ութիւն՛ր ուղում էին աի–
րել ամ բողշ Հանրա յին կեանքին :
Ուժեղ անՏնաւորութիւննեբ էին պէաք
ա յգ միշավա յբում աւլգա յնօրէն կաղմ ա -
կեբպե լու Համ աբ ղաղութբ , գիմ աղրա ~
ւելռւ Համա ր վաանգբ եւ , մ ան՛աւանգ ,
գպրոցր պաՀելու Համ աբ ազգա յնական ՛՛­
նե բի ձեռքեբում :
Հ • Տէրաէրեանբ , իր Գաչն,սքլցական
ուսուցչաէլան կազմով, եղաւ օրուան մալ,~
Ա՛ՆՏԷՐ ՄԱՑՐԻԿ՚ե ԵՐ
1915/՛ եգեռնբ անտէր որբերու Հսկայ
զանգուած մր եւ որբեւայրի մայրեր մի -
այն ձւլեց ամբուլշ ,սր ե ւմ տա Հ ,սյո ւթ ենէն ՝•
ԱշԼսաբՀի վբայ, թերեւս ոչ մէկ կին
մայրական Լլո չումին չէ էլր ցած տալ ա յն
վեՀոլթիլէ՚բ, որքան այւլ. Հայ մա յբերր
իրենց անձնուիբութեամր եւ քա^ու -
թեամբ՝ Հանգէպ ցեղին բո լ՛՛ ր որբերուն
,սնիստիբ • Զրկանքն ու ւլո Հ ո՛լո ւթի ւե՛ր ի–
րենց ի բական իմ աստ բ կորսնցուցին ՚" ~
նոնց Համ ար եւ ղարձ՚սն բնական , մայ –~
րական , ճայ լքօր պար ատ կանո ւթիւն :
Խաչելութիւն մր եղաւ այղ սերունղի Հայ
մօր ամբողշ կեանքբ, մինչեւ որ մենք
« մարգ եւլանք » -
Այո , մենք վմաբղ. եղանք» , տուն տե՛լ
ալ եղանք , սակայն իրե՞նք . . .
Այգ մայրերէն են Փարիզի Հանգստեան
՚ լ ո յ գ Տուներու բնակիչներէն չատերբ ;
իրենց իսկ վեբշին
օրերուն, անոնց բն­
ծա յուած այւլ Համ եմ ատական Հանգիստ
կեանքր , եթէ ոչ Հսլարաութեամր , գոնէ
գոՀ ունա կութ եամ բ կբ լեցնեն մեր սիր -
տեբբ : Անխ՚սոն չէ ^ սակա յն , ա յգ գոՀու–
ն՛ակութիւնբ •
Լ՝ ոլոր ա յն մ ա յբերր Լլամ ծեր երբ , ո -
րոնք Փարիղ եւ կամ բաբձր սակով «ծե–
բութեան նպաստ» յատկացնող նաՀանգ -
նեբու մէշ չեն բնակիր , ւլրկուած են Հան­
գստեան տուներու մէշ լ^ւ ղո ւն ո ւե լո լ վեբ–֊
շին մխիթարութիւնէն -
՚քյկատի ուեենալով որ Հանգստեան 5 " ՛ ֊ –
ներբ Փարիղի մէշ Լլբ գանուին , նոյն չր–
շա՚ե՚ի նաՀանգապե տութիւննե րու յատ -
կաց ուց Ա՛ծ ծե բութեան նպաստ ր առնուած
է իբբեւ Հիմք։ Այգ սակով վճարուլ ուրիչ
նաՀանգնեբ ալ կան, ճիչգ է • ք՝այց եւ
կան նաՀանգն՛եբ՝ որոնց յատկացուցած
«ծերութեան նպաստ»ի սաԼլեբր թո յլ չեն
գր ; Ումեգացալ Գա չնա կց Ութ ե ան կազմ բ
եւ տուն տու՛եց Հանրա յին կեանքին յ
Հ . Տէրաէրեանբ սլայք,սրէ վախեցուլ
մ աբգ չէր , սլա յքսւրեց ու սլիտի պա յքա -
բէր ՛մինչեւ վերշ Հա յկ • Գ՚ղբոց բ Համ ա յ–
նավաբ Հոսանքի ձեռքր չձգելու Համար :
Ամ՚ենափոքբԼէքլ էլասԼլածբ , թէկուզ րն -
կեբոշ, էլամ Համակիր մէկի Հանգէպ, թէ
կարուլ էր տատանման են թա րկուած լինե լ,
մօտենալով Հ,սմայէւավարների , ՛երան յետ
չէր պաՀի վճռական ղէրք բոնելոլ եւ այգ
անձբ վաարելու Համ ա ր Գա ^ւակցութէւ–
նէն եւ Համակիր չբշ,սնա Լլէն՛ ;Լին ում է ին
գժղոՀնեբ , էբ տուած վճէռբ ան արգար
՚եկատոզներ , ղոՀր սլա չտ պան ո ւչն ե բ , բ ՚ " յ ց
անողոք էր Համբարձումի փ^իռր :
Թ՜ող վարքով եւ գո րծ ո վ Հաստատէ
իմ սխալած լվ/նելբ։ Իսկական Գաչեաէլցա–
Լլանբ նմ՚ոհ փորձութիւնէ յետռյ կր մնայ
Գաչնաէլցաէլան եւ կրկին կբ մտն՛է իլ, բն -
տանիքԼ, մ՛ էշ • Հիմ ակռլՀ իմ ա Լլա ս կա ծե լին
չի կարող աԼ՚-ւլ ունենալ Գա •նաԼԼցոլթեաե
չարքեբում
ԷԼԼԷՆ ԲԻԻԶԱՆԳ
տար որ մեր ծերերբ բնգունոլին Հան ՜
գստեան Տուներէն ներս :
Այս ձեւով, ամբս՚լշ Ֆ բ ՚ ՚ ՚ ն ս ա յ ի Հայ ծե–
րերուն Համար սաե՚լծ՚՚ւ՚սծ Հսւնգստեա1՛
Տուներու առաւելութիւննեբէն զբԼլոլած
Լլբ մնւսն անո՝նք՝ որոնց տրսւս՚ծ ծեբոլ -
թեան նպաստր իսկապէս անբաւարար է
գոնէ չոր Հաց մբ ուտելու Համաբ : Եթէ
կբ գտնե՛նք որ իրենց տրուած ն՛պաստով
Հանգստեա՛ն Տուներուն վա ր չութիւննե ր ր
չե՛ե կրնա ր անոն՛ց սնունգր ապա՚^ոէէել ,
ի՛՛նչպէս կ՝ուէլէք որ անոնք առանձին ս՛ -
պաՀովեն ^ գոնէ իրենց սնունգր
ԵԼ Ո՛՛Վ բսաւ թէ Լւրենց Համար ստեղ -
ծուած այս ան՚եսլասա սլա յմ աննե ր բ մեղի
(իրաւասու մաբմիննեբուն) իրաւունք կոլ
տան անոնց իբաւուեքբ յատԼլացնելու ու -
ր է չնե րուն ե ւ Լլամ զանոնք իբաւաղրԼլե -
լու : Եթէ աժան գնով պանւլո Լլնե բ են
Հանգստեան Տ ուներ ր , րսե լէք չ,էւնէնք :
Բայց գէաենք թէ այգ տուե՚եբէն օգտուե–
լու էրալոլնքբ կւյլ պաակաԸ.էւ բաԼստա -
ղո ւբ կնե ր ո լ գասա կարգէ մբ եւ ա յ՛լ. ՛լա -
սա կարգէ ամ էնտ կարօտ ներկա յացուցէ չ -
՚^երբ անոնք ե՛ն՝ որոնց կբ մեբժուէ էրենց
էրաւոլն՚քր ;
Անչուչտ գէաենք որ ա յգ տուներէն
ներս լ ն գուն ուե լու Համ աբ պէտք է ունե­
նալ ծերութեան նուագագոյն նպաստր եւ
թէ վաբէ^երբ չեն Լլբնար խախտել Լլա -
նոնագրի տ րամ աղլւութէւննե բ բ ;
Պա բտագէ ր ա յս կան՛ո ենե բ բ բաւակա՛նն
են Հ ան գո լր Ժե լո ,֊ Համար եգած անէրա -
լութեան : կբ Լլաբծէ՛՛ք թէ Լլարելէ չէ ե լք
մ բ գ. ւնե լ •
ք^"՚յց որուն Հողն է : ո՜վ պէաէ ոլգէ էբ
"Ղ.2. Գք՚-է՚Բ Աւետարանի տակ գնել։ Աա -
՛նա լանգ ոբ գժբախտ զոՀերր բողոքելու
վարժս ւթի լն՛բ չատոն՚ց կորսն ցուցած են է
իրենց սեւ ճակատաւէրին Համակերպիլ
երկբոբգ րնտւորութիւն է գարձած :
կարելի չէ՛՛ ՀաւասարաԼլչռութեան Աքն -
տուկ մբ ստեւլծել եւ բացբ գոցել ՚եոկէր —
նեբով, Հա յե բու նուէ բնե րով եւ զանազան՝
ազգա յին Լլաղմ ա կեր սլս ւթ էւննե ր է գանձե­
լէ գումար՛ներով ;
հէնքերուն Համար պէտք եգած գու -
մ ա րնե բ բ ճարեցէն օտա րնե ր ր : \ք ե բու -
թեան նպաստ ր Լլուտայ ֆ՛րանսական Լ։ չ -
Լսանոլթէլնբ, էսկ մենք էնչ կուտանք ա -
նոնց որ ամէն էնչ տուած են մեր սերոլն–
ղէն, էրենց աղգէն :
Անն պա ս ա պա յմ անն ե բ ո ւ մէշ գան ոլոգ
նաՀանղներոլ ծերերր մեծ թէւ մբ չեն
/լաղւՐեր : Զ " ՚ ^ " ՚ լ " ՚ ֊ թ է ւ ն բ մեր գաղութէ
կտբոգոլթենէն վեր չէ : Կբ բաւէ Հ՚"րցԲ
քենել մեծ լբշութես՚մբ եւ մանաւանգ աբ–
գւսբամ տութեամ՛բ ւ
Թ՜ող թ ո յ լ արուէ բսելու նաեւ որ ^էն
քեբռւն Համ ա բ պէաք եղած ւլում արր
յատկացն՛ելէ առաշ ՕֆԼ՚ոԼ՚ն Հաբցուցս՚ծ
էէն թէ ՀաբԼլ Լյ,Լած թէւբ պիտի կրնա՛՛նք
ունենա լ չէնքեբր սլա ր,սսլ չձգելու Համար ;
Այն ատ ե՛ե չբշաններէն պաՀա՚եշոլեցԱ՚ւ
թէւբ լլ""3 ՚՚՚ել եւ ծերերբ արձանագրուե ՜
ցան ա՛ւանց վճարուելէք գումարէ Հարզ
գնելու։ Ի՞նչ սլ,ււտա"Լսս՚ն ունԼւն՚ք՝ անոնց
,ուսլէք •
ԱԻԱԱԿ ԱԻԱԼԵԱՆ
^ՅԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾԲՆԵՐԸ
ՈՐՐԻ ՄԸ ԳՈ՚ԼԳՈԹԱՆ
՛ԱՀա թէ ուր Հասած էէ մէամ տոլ -
թեամ բ : յՕբապաՀԷԼչս սլա տո ւալո րապէս
չաՀելու Համ ար Լլ՚^էք մ բ ւիոբագբած էի
եւ պէաք էլ, տուժէի •• .
Մ եր եոր բանար պատե բաղմ ական նա -
իւարա բութեան էլից էր եւ տն՚ռր ենթէսբ -
կուած , լայնանիստ , վէ^Լ՚""ՐԼ՛ չէնքեր ,
երեք կողմերբ բարձրացած ծաւալուն
գարպ՚սս , ուր Լլա յէն զօրանոց , ~ւ ր չէշնե -
յ՛ու /լե՚էրոնբ, բանար եւ յաբակէց ՛չա -
աաԼլան - վէսրչւսէլւսն բաժէննեբ։ ԲաԼլէն
գրեթէ էլեգրոնբ բարձրացած էր ՀրգեՀի
էսՀազս՚նգի աչւոաբակբ :
Փ՚՚խուեցտւ մեր բանաային կեանքբ,
չայն ՚էեղեցիկ ս ւս լա յա տա Լլո ւած անցքէ մր
մ էշ մտանք ; Երկու կո՚լմ եր ուն վբ՛" յ եր–
Լլաթապատ գոնե ր , պատեր բ գբեթէ մ՚սր–
մաբեայ , Հաստ ու ամբաԼլոլռ : ՊաՀ մր
չռւարած էնքզէնքս աւելէ ուրախ կր զգա—
յԼ՛ : ՄէԼլ վայրկեան վերշ ղ^ոխքէ մր նեբս
նետսւած էէ : Բ՚՚լոր սենեակներր լեցուած
ԷԼ՚ն բանտս՛րԼլեալպ՛երով։ ԱՀաւոր էբ այն
ներքնայարկր, ուր նետեցէն գէս ւ Գազտ–
նատէէ՚լ մարղէէլ , արշի նման մազոտ ,
ղէմքեբր կորսուած ա՚լտի եւ ապականու­
թեան մէշ։ ԱաբսաւէաՀար մութին մէշ
չուբշս կր գիտէ է ։ Մէկբ մէւսէն Հրէ չա­
յէն գէմքեր։
Հոս սէլսաւ բանտ՛"յէն գասլնթացքս ,
առաշէն փորձութիւնս ՚սշէն ձաԼսէն Հաբ–
ցաքենութե՜ան աաբափ մբ եղաւ։
Ա^ա
չզթայաԼլ՚սսլ ^"կայի մր ,ոռշել էէ, անոր
Հտբցումնե բ՛՛էն պա՚ոաս է՚անեց է մէամը -
տութեամ բ ու սլաւԼաբիլնով : կարծես
պա չտօնա կ,սն ղատաւորի մ բ էէէմ յանգի–
ման կր էլտնոլէի : Գիւային գէմքով մար–
ղբ լբշ՚էւթեամբ լ"ելէ վերշ իմ պաւճաս -
խանս, Հանգա րտէւթեամ բ յարեց •
Տ՚լաս , քու գլխաւոր մե՚էքգ Հայ րլ–
լաէգ է, մի վախնար քանէ այս բանտէն
մէէ էնէլած ես, վտան,է չսպառնաբ քեղէ ,
ն՚սԼս տսւբէքգ չի թոյլատրեր ոբ քեզ բան–
տտրԼլեն ^ եբէլբորգ՝ քսլ բբածգ ղեւլծում
չէ , որռվՀե,ոեւ վճարումէէ կբ փաս,ոէ ,
թէ որեւէ յետին միտք չԼլայ քու արար–
քէ՛է մէշ։ Երբորգ՝ քաղաքաէլան գործի
Հասկացողութիւն չունէս ;
Եւ տակաւէն ՚լփս աբգաբացնող շատ մր
՚պտրաղանեբ • Կբ խօսէր ծանբ • կը յայտ­
նէր լ^՚գվգռւմ , անա բգա ր ութեան գէ՚ք
ցասում ել գաժան ատելութէւն մ ը օր -
ուքւն էշԼսանութեանց գէմ . . .
ՀաԼլառաԼլ ՛նոր բանտէս անասե լի ու
ապակա՚եած մթնոլորտին , թեթեւութիւն
մբ Կր ՚լղ՚"յէ 1 կբ ՚ԷԳ՚"յէ անրացատքելէ
Հոգածութէւն մը% Մեր սնունգի պայման­
ներն ալ փոխուեցան. Հոս Համեմատա -
բ՚սբ Հացը առատ էր եւ էլէէրակուլնեբբ
էսւԼյլի մաքուր • սաԼլայն ղո՚էութիւ^բ ՛Այն­
քան յառւսշացսւծ էբ որ կարւլ մը բան -
տալւ կեա լներ անօ թո ւթենէ կը նուա ւլէ էն :
ինչքան ան՚փէոբձ էէ . Հացս ստացած պա–
Հոլս, մնացածը ղրեթէ թլՐՅ՚՚՚յ սլաՀել,
կէս ժամ կամ մէկ ժամ փել՚շ անՀետացած
կ^բլլ՚սբ է ՀաԼլառակ էսչաէբշութեանս ; ԻսԼլ
կերակուրէ մեծ տաչտէն Հրաչք էր երբ
եբԼլու պատառ կրնա յէ բերան՚ս Հասցնել :
Բոլորը սովտծ գայլերու նման իրաբ
Հ րմ շտ կե լս վ ւԼա յրենօրէն կբ լավւէին գաւ,–
մանա լի արագւէւթեամր եւ ճարպԼւկոլ -
թեամբ։ Այս մ՚՚՚րգկ՚սյԼէն անբանացած
բաէլւէ՛ ութեան մ էշ ,սնՀե աացած է ր ամ է՛ն
աւլն ուո ւթիւն ել ի րե բօղնութե ան գո յգն
ւլւլացւէւմ յ
Լ^ր քաԼլան բանէոեր ր էրենց ւսռանձԼւն
ներքէն օրէնքներն ունէէն, ամէնէն Հէն
րանտէոլ,Լլե,սէր տես,սԼլ մբ Հեւլէնակոլթէւն
Կբ Վ"՚յելէր բանտէն նեբս՝ էր բ1,տԼլտծ
սենեաԼլէն մէշ, անոր Լսօսքն ու թե լա -
գրոլթէլններբ տեսէսԼլ մը էղէսէոգամ էէն ,
գբեթէ Լլաբգ ու կանոն էլր Հաստատէր :
Անոնք կը շան՛ս յէն մեէէ մացնէէ լտէլտբներու
օգնութեան Հասնե լռվ : ԲանտապաՀնե լ՛ ը\
չէ Լն ւքէշւսմուեր "՛յս էլ,ս ր,լ,։ւսա լ, քին բաց\
ի մեծ՝ էլռէւներէն , ,ւր,էն՚ց ընթացքէն ան –\
Լսէղճ էէն. Լլր ղարն՚էէն էլաւլա՚եայէն վայ–^
րաւլութեամբ - < • յ ՝
Եր էլո լ չս՛ բաթ շաբւ,լետէլ աեղա,Լ,ւ,խո՛.–՜՛՛
թեան ե՛ե թա րԼլուե ցա յ , սենեաԼլներր ծայ—
բէ ծայբ լեցուած մաբւէէլայէ՚Ս մէս էր ,
ամէն աե սս՚Լլ յանցան^^ե րաւվ մ է. ,լա -
1էվւու"՚ծ , գատապէոբտոլէսծ : Օր՛՛՛կան եր–
Լլու սլսւՀ յ,ստկացուած էր բնական սլէաքե
Համար : Ան/լէ ւէուրէւ Հէլանղնեբ , ,ոէլ,սր–
նեբ Լ,բենց տեւլի՚ե վբայ կ՝աղ,ոոտէէն ան -
Հոէէ ու աււէսնց ՚է՚՚յ՚լն նե՚լութԼէւն ,լ,լալու։
Այլեւս էլարելէ է եբեւաԼլայել ւլմոԼսքէ
վ1։բէւ,ծ"ւո՚ծ բա՛նտէն ւԼԼէճակբ ....
Տասնեաէլ տարէ՚եեբ ետք , բնաւ թ՛մ
Լլրցւսծ մւէոնալ այն ւլաբՀուրելԼւ տեսաբա–
նր , որուն Լ/եթաբէլուէ,ց,ս յ ա՛ե ա Լլն Լլա լօ -
է՛էն։ ՄԼ՚՚է՚սէ՚անէն մէշ մաբգԼլային ՛՛ւր -
"ւաԼլէսն մ բ ցցուեցաւ ՚էիմ ացս : Բոէոբւէ –՚
վԼ՚ն մԼ, րէլ , մաբմնէն վրէսյ ճէսնէլո.տուած–
բէծե բէն արիւն ր Լլբ Հոսէյւ՛ : ՀաէրսռաԼլ
ա յս քստմնելի վԼւճաԼլին՝ կատսւ՚լօբէն կբ
քերէր ու ՚սյգ տառս՚պանքԼէն մէշ //րա —
նութԼււն մր Լլբ ՛լ՛ւ՛"էէ : ԶԼլրց՚ոյ Լ՚նք՚լԼ՚նքս
ղսպեէէ Լեէլապատյսռ ճիչ մը փբթաւ Լլո–
կոր գէս ։
8. ՀԻԱԱՅԵԱՆ
(13) ֊ ^ (Շ՚"Ր–)
Fonds A.R.A.M