* 8
Ա Ռ Ա X ^
Է Ջ Ս ՚ Ի
Ա Ծ Ի
՚ ե
ԵՒ ԿԻԱԻԿԻԱ
•
^ՒԺհ1՚"յ
կ՚"թ
ուչի կււս՛" կան
չչնուչւսւթիւ–
Նքլ
, ամէսեէրէ
է
՚Լեր ,
՚"յԼ ՚է՚"՚նէ"1
–՚ս՚եղ
փե՜
ս
։բու
.ա
չւ
չնսւ չւո ւթենէն
անմ
իքասչէս
էսռաք
եւ. ՛թ՛րքէ առէթ
ասւալ
ւէէմացի
ճակաաէն
, սչւ գարերէ
ի ՛Լեր ծ՜եծ-ուաձ
,
/. *- յսաակ
ւււ. ա յլեւս
անվի ճե էէ
գարձած
Հարց մր արծս՛
րՆեն
անաե՚չի
եւ անիւէ
ասա
կե ր սչո վ
Այգ՝
էքմիածնի
ել Կիլիկի"
յ
կաթոգի
-
կոս ական
՛է" յ՛լ
աթ ոռեե րու. յարա բեր ու -
թե
ահ
Հարցն
է ։
քքարղիկ,
սրոնք է՛նչպէս
ագգ՛"յին
ամէն
մէկ
Հա
՛՛ցէ՛
նո յնպէ ս ել այս
Հարցին
մէ^
կաաա
րե
լապէ ս բոպիկ
են
,
Հ
բ ա պա ր ա կր
կ՚աղմկե՛ս
այՍ մեգագբանքով,
որ Կէ՚էիկ ՜
եան
Աթոռի
իրաւուն^եբռւն
ես
իրաւա
-
"՛՛ւթեան
նախանձախնգիր
ՏեւչապաՀԳեբ
•
էէ/քչ՚էն
ե՚գիսկ–
Բաբոյեան
եւ կաթ՛
բն ՜
. արռւթե
աԱ
պաագամաւո րական
^՛՛՛Լ՛՛Վ./՛
չեն Հնագանգած–
Ամենայն
Հայոց
Հայրա–
պեաի պաագամէէն
, եւ
չեն
յետաձւչած
Պաագմ
• մողովի
գումարում
ո :
ԱնՀիւէն
է սւ լս սլ1ւգոլմբ
եւ
ոււլեաու
՜
թեան
արղիւնք
Ն՚*քթ
յ՛" յան ենք սր
Ամե նա յն
Հայոց
Հայբապետբ
, գիտակից
իր
իրաւասու
-
թեան
սաՀմաններուն
, պատգմ
.
մոգովբ
յետաձգե
չ՛ւ
լ
ա ռա քար կո ւթէւ
լն
ր ղբա
լ
սոս
կական փափաքի
ձեւով,
ե լ
մոգոփր
աղատ
ձգեց
էւբ փեբաբերումին
մէք :
ծէ
Պ"""գ
՛է • (իոգոփբ
, Ամենա
յն
Հա
յռց
Հայբապե
աի
բաբոյական
Հեղինակոլ
-
թե ան չաա
աւե
լի նախանձախնղիբ
,
քան
կեղհ՜աւււ ր կեբպ՚՚փ
նա խանձա խնւէի ր ձե
ւացռգեե
լ
՛ր
,
արմանի
յարգ անքի
տուրքր
աուաւ
Հանգէպ
Հայրապետին
, պաչտօնա–
պէս լնգառաքելոփ
անոր ա՚ւաքարկխն
եւ
յե աաձւլ ե լով
կաթււ
ւլի կււս ական
,լ^ւտրու
-
թիւնր
ՎեՀ
• է, ցան կաւյ ահ
թու ականիկւ
,
20
Փետր.
1950։
Բայց
Հետապնգու
ած
նպւսաակր
, է
՛նչ
~
պէս
պարղուեցաւ
չատ
թավւան
ցիկ
կե ր ՜
պ՛՛՛է , "՛ււ րաե
կր
:
՝ 1 , ՚ ղ ՚ " " " " կ ր
նոյնէւնքն
Պատգմ
. Ժ ՚ ՚ ՚ չ ռ վ բ
յետաձգելն
էբ , որ
յա–
•մենայն
գէպս անխոստովանելի
ղիտսււո
-
բութ իւն
մ բ
կ ր մա տ
նկր
Եւ այս պյսրաղան
նկատե ց
Պ՚^ք՚՚լմ
•.
ՀԲ՚1–
՚Լքփը
1
նկատե ց
մ անաւանգ
ՏեղապաՀ
հ/ ս–
րէն
Ա լ՛ր՛" ւլ՛՛՛ն , որ աոսւքարկին
մէք
վը
-
տաքւգ տեսաւ Կ1ւլիկ|ւ"յ Արաւի ւսպագա -
յիՏ
եւ
՚սմուբ
կառչեց՚սւ
Կիլիկեսւն
Աթո՚ւե
օրէ նքին
սւ կանոեի(1ւ ;
ԵԼ Ո՛՛Ր
կերպր
աւելի
յ ա ր ՚ լ ՚ ս լ ի ր
պաաչաճ
էր
,
ՎեՀ
.ին ա՚ւաքարկր
րէ՚՚էու–
-
նեչու
Հ
՚՚՚մար
: Տակաւին
Պ՚"աղմ.
^ուլովր
չկաղմ ուած՜ , չօբինա կանա ցած՜ ,
սւակալին
կո՚չմէ
անպաչտօն
սչատղ աւէ՛"՛լորն
եր ո
տարերայէւ՚^ն
էլեբսլո՚է,
թէ"
պաշ՚ոօն՚սէլա
-
նացած
եւ
օր է՛նա էլանա ց
Ա
՛ծ
մուլովով
ԱՆ էլաս էլած
որ
ել՚կր՚՚ր՚է
ձեւով
առաւ է, լ
չափով
յալ՚՚ք ուած
՛Լ ՐԱԷ՛"ր ՎեՀ ՛ի բարո
-
յաէլան
^ ե ղէ՛ն ա կո ւթ ի ւն բ
Եւ
՚^՚"Լ"Վ1՛
չթերացաւ
յարէլ ա՚եքի
ա յս
ւո ւ՛ւ րքին
մէք
ւ
էքւ ասլա , գէւաել տանք որ Ամէ,նայ՝1ւ
Հ։ս–
յ՛՛ց
Հ՛" ւրապետբ
Հէ՛ւբ
մ րե էլ՛ , եւ է՛նք ալ
դէլա։։։
յ յ էւ լոփ ասոր , ւի ու փ էլան էլատ ութի
ւ՛են
ոլեեւյ՚է՚ւ
իր ..առաքարէլութէ՚ւնր
բերելու
. փավւ. ՛յ՛ի
ձեւ՚ւփ
եւ ոչ իրաւ՚ս՚սէբի
Հբա
-
՝>ս՛նգի ձեւով
:
Կիլիկե՚՚՚ն
Աթոոի
էլանոնա՚լրութիւԿ՚բ
ե բ կ ՚ ՚ ւ էգս՛ "՛՛էամ աւո
լ։ է՛ իրաւոէձեք
միա
յն
աէէ լած
է
էքմ էէ ածն
է՛ն
Հ
Այ՛լ֊ եր էչէւ ւ պատ
՜
ղ ս՛ մ ա լս րն ե րր նեբկա
յ է ին մ" էլովէ՛ն , մէէլ
ե էլէ։ էէե ց ա էլան եւ մկկ
՛ւ՛ չխ՚սր֊ւս՛
էլան :
Ա՚է՚էւ–
նայն
Հա յ՛՛ց
Հա յրապե ՛էէէէ նեբկա
յութ
իլ
-
նբ,
րւ քա լով
Հանղերձ
օր՚էնաբել՛
եւ ան —
նախրնթաց
մէկ
երեւոյթ,
իրաւաէլան
՚ եւ
իրաւս՚սաէլան
աե՚՚՚սկէւոէն
բան
՛՛՛Ր. Հ.է1՛
փէէէխ ե ր Կէէ չիէլե էէէ
՛ե
Աթոո ի
ե
վեՀ
ս։ սլ ե տ ՚" -
կէսն էւրաւունքէն
:
Հոգելո
յս Գէո
բ՛լ
Ե ՛Կ ա թ ո՛լի էլւէ ս ի պսւսէ–
րաստած
էլան ււն ՛ս ՛լ լ՛ ս ւ թ է։ ան մէ^ ,
ւ1՚՚սսնսէ–
է
-ոբ յօ՚էուած
մբ իրաւսւնք
էլուտայ
, Կէ՛ -
չիկի՚՚յ
Կ՛՛՛թո՛ւէ՛ կ" սէ՛ն , մասնակցելու
կք ~
միածնէ՛
էլա թ՛ւ էլէէ էլո սա էլան
լչե տր ո ւթ ե ան
,
եւ ՛եո յնիսէլ
նաէսաւլ աՀէ. լւէւ
րն էոբ՛" էլ՛՛՛ն
ժո–
>լ" ՛էէ՛ն , մինչել
կէս թ ս ՛չէէ էլււ էէի ր^ււո բ " ւթ ի ւ–
նբ , սաէլս՚յն
՛է՛ո խ էէէ ՛լա ր ձա բա ր
կքմէ՚ածնի
Կ էսթ " ՛ լ ի կո ս ին
Կիլէ՚կէ՚՚՚յ
Կ՚սթ • բետրոլ
-
թ1,ան մասնա
էլց ութե
էսն
մ ու սին
ոբե լէ
ար–
բամէս՚էբութիւն
էլոյոլթիւն
չունէ,
էքմ
է։ ս՚ծ՚՚՚ե է, Աթոռէ՛ն՝
երէլու
էգա
1էէ
՛լամ
է1է–
ււէլ՚ռվ
Կէ՚լէ՚էլէ՚՚՚յ
կս՚թ
ս էչի էլւ՛ս ՚սէլ ՛սն
լ ն -
տք
էէ ւթե
սւն
մ ա
՚/ն ա էլց ււ էթ ե ան իրաւունքբ
,
^է՚չի՚լի"
յ էլաթւէղիէլոսաէլան
էլանոնագրի
յատուկ
տբամէսգբութենէն
էլր րխի •
եւ.
"՛յ՛՛
էքաէէես
,կցոլթիքձ)ւը
քուէի
իր՚սւյւէձւք
վայելելով
Հանգերձ
,
խոբՀրղ
անչական
բնոյթ
ունի,
ի Հո՚լեւորս
ղ"յգ Աթոռնե
-
բուն
ւէ՚իքեւ
Հնոլց
ի փեր,
եւ
ղռյղ
միա ՜
բանութեանց
փառաէէ՛ ո լութե ան եւ իչխա
-
եատէ. ն չութ ե սւն Հետե ւանքոէէ
ղո
յէէ
ւթիւն
էէւնեցոէչ
պայքւսրն
ու խղումր
վե՜բւսցնեչու
մ տաՀողո ւթեամ բ : Երողութի՚ն
մ ր
որուն
ողեւին
գէմ
էին այսօբու՚սն
կեղծ
էքմիա–
նապա շտպաննե՜ բ բ , եւ ոբ
իրականացած
էր
այսօրուսւն
«էչքմիած՝նի
թչնաւէինե
-
րէէւն» քանքեբով
;
Ա արգոց
պաէոմ ական
յ
է
չ"
Ղ." ՚՜^ է
Ր
պէտք
չէ այսքան
բութ
եւ կարճ
ՐԱա
յ
,
մ ոռնալու
Համ ար
Հաղիւ
15
տաբի առաք–
ուան
իրո
ղո լթ իւննե ր
Այս
Հիմունքեերով
, կքմիած
՝եի
Աթոռր
^ԷԺ^է"յ
Աթոռին
վբայ
իրալասական
եւ
է,րւ"լակէսն
որեւէ
Հ՚սնւչամանք
չունի
Ա -
մէէ նտ յն Հա յ՛՛ց Հա յրապե՜տբ
չատ
սիրե լի է
՚քեէչի
եւ պ՚սչտեչի
, է՛ւ այսքանբ
որպէս
մեր
եկե
ւչե ցւո
լ երկու
՛լլո ւխնե բէն
մ է էլր -.
Ասկից
անղին
ոչ էէ՛էկ իրաւունք
եւ իր՛ս
-
ւասո
ւթ ի ւ^ն
Այնպէս
որ ոչ մողոէէվւն
ՈՍէ՝
-
պա՝,
Արբաւլէսնին
կուլմէ, անսաստույքէ՛
էւլ
ան Հնագաեղ
էււթեան
խօս ք չփ
էլբնար
բլ -
Լ"՛Լ–
Պարագան
նոյնն
է նաեւ
նա իրապե՚ռա
-
կան
միւս
աթոռներուն
, Եբռւսաւլէմի
եւ
Պռլս"
յ սլ՛ս տ լ՛իա րքո
ւթե անց կապակցսլ
-
թեամբ
; Այս
՛է"յ՛է աթոռներր
նուիրաէգե
—
աաէլան կարէլոփ ր/յալով ստորագաս
,
եւ
մանաւէսնգ
ենթաէլայ
էքմիածնի
Աթոռի
ի րա
ւէս
ս ութե ան , ոչ մէկ
կապ
եւ իրաւա
սութիւն
ունին
Կիչիկի"յ
Աթոոին
վրայ
Ե Հոէէե լորս
՛սյս ա թոռն եբկ, ալ
Հա յա՛՛
-
տաեեայց
Ե կեւչեցւո
յ ամբոէլքութե
ան
մ տ -
սեխն
են , սակայն
ասէլից
էէուբս
ոչ
մէէլ
իբալււլնքի
խնգիր
:
Այնպիսի
թոն
մ ր տալ
կ՛՛ ոււլեն
՛լ բու
ած
ել խօսուածներուն
որ կա
րծ ե
ս
Կի
լիկեան
Աթէէէէ ր
սա
որ
էս
ղաւէ ե ւ է^նթա կայ
է
էք -
միած-նին։
Գրեցին
որ
Ամէ^այն
Հ
^ա
յոց
կաթուլիկոսբ
իր
թեմերուն
Հովռլյսկան
ա յցե լութե ՛ս՛ե ե լած
է : էքմ
ի "՛ծնին
ենթա
կայ թեմերէ"
ն Համ ար որեւէ աււա րէլու
-
թիւհ
չունինք
ել չենք կրնար
ունենալ
Սակայն
Կիչիէլիան՝
էքմիածնի
թեմ
չէ
եւ
ՎեՀ
՚Աէիառ
*Լււէւչւլէն Ա . կ
ա
թ
էէ
՚չէէ էլո
ս
ին
ա
յ՛
ցե լո ։. թ ի ւն բ , ե՜ւլբա յր ա էլան
նե րկա
յ ս ւ -
թեան
մբ
Հան
՛լ ամ ՚՚^ւքէն
աւէա լի բան
մր
չունէբ
:
Այւչպիսի
՝,անւլամանք
տալ
ուղուե՜ցաւ
եւ
իլ
րա սիբութեան
րնկաչեալ
պա լմաննե
՜
բուն
Հաէլա ո "՛էլ գո բծեր
աչ
էլ ա էոաբուե
-
ցաե , Հ իլբրնկալ
աեէլա պաՀի
գլվս՚ւէն
ւէբ -
րայէն
:
՚քյմ՚՚՚ն
արաքւքնեբու
ւէրւսյ , է՛րա
-
ւս
՚էոէբր
ւլիտ՚ոկցաբէսր
աչք
՚լոցեց
, ի
յէս բ ւլ ան
II
Վաղւլէն
Ա •
Հայբապե
՛ո ին
Բա յց այս
փ
էէէ
փ էլւս
ե
կա ա
է1
ւթիւնր
էւր աւա
-
սութեան
տէ. սա էլէ տէն
մ աղա չաւի
Գէ՚է" ~
ղոլթիմն
եւ էէէե ՛չյ՛ւ տո
Լէէ ւ թ ի ւ ե
չի ՚եշսւնա
-
՛լեր
կիլիքլեան
Աթոռբ
իբ ս՚ոՀմւսննեբուն
մէշ
ԴԱՍ111»0ՍՈԻԹԻԻՆ ՄԸ
ԼԵւՍձՍՅԵՐՈՒ Ս՚ՍՍհՆ
ԼՈՆՏԷ/Ն, ՝ձ Մարտ
(Յաււաջ).;–֊
Փեաբ.
՚Հ^ին , չորեքչաբթի
գիչեր,
լեՀական
փա
՜
ռաւռր
ակում՛բին
մէք
, ի նե բկա
յւււթեան
չեՀ բետբեաչ
բաղմ ութեան
մ բ իր
երրորգ
գասախօսութիէնբ
կատարեց
փրոֆ. Հոչ -
տանէէէէվէչ ;
Գասախօսւ՚ւթիւնբ
սկսելէ
մէ կ մամ
ա -
ոաք տաղանգաւոր
նկարի
չ Տ • Մ ինասեա–
նի գործերէն
Տաթեւի
վա՚եքի
նկարբ
եւ
Արարատբ,
Ա. Շ աՀմ ուբատեանի
՚^՚Բրիս՜
տոս պատաբագեա
լ» եբգապնակր
թեւի"
տակ
կր
Հ ասն իմ
սչւաՀբ
Շարաէլա՚^ն
, չարակա՛մն
, Ասեէով էչա–
սախօսր
ձեռքէս
խլեց
ա|ւսք^ ,
եւ անՀամ
՜
բե՜ր ՚էեքենային
վր՚սյ
գրաւ
, փորձի
Հա -
մաբ
Եւ
՚սՀա
ՇաՀմ ուբատ ե անն է որ
էլ ե ր ՜
ղէ , ^Բրիստոս
պաաարագեալ»ե
լ
«Աուբբ
,
Սոլրբ»ր։
Տուղուած
է էէասախօսբ
եւ –ւա -
ղ՛ս լ՛ չնորՀ ա էլա լութ էէւն կբ
յ Ա ՛
յաե է
Պարսն փրոֆէսոր
, էլբսեմ,
այստեղ,
Լոնաոնի
մէք ծանր
է կեանքի
պա յքարբ
,
թնչպէս
մամ անակ
կր գտնէք
առանձին
գասաիսօսութիւննե
ր կագմ
էււ կե րպե
լու : Կր
Հիա՚եաէէ՛ ձեր վրս՛յ
•
-՝ Աիրելիս,
կր պաաասէսանէ
բարի
ժ բ–
պիէոով
մր , ձե՚լի բսած
եմ ,
նորէն
կր
կրկնեմ
; Ես օտարացած
Հայ մբն եմ : Ա ի–
պեբիոյ
մէք
է՛նձ բախտակից
էր
Երեւանի
Համ ա լսա բանի գասախօսներէ
ն
Յարու. -
թիէնեսէե
; Սն էր որ արթնցուց
մեռած
Հայութիւնս
; (Ընկերս
մեռաւ
, ես
ա
յս
պատուական
մաբգուն
խոստացած
եւէ , որ
եթէ
ալք մնամ
եւ Հրաշքով
մր
աղատ
իմ
՛սյս տամանելի
էլեանքէն
, ձեռքէս
եկածին
չավ՛ պիտի ծառա
յեմ
Հայ մողով
ուր
գին
Ջ էւմ էլրնա ր գրմ ել ուխտս
,
3 "՛րութիւն
-
էլատարեէապէս
անկաէս
է եւ տէր
է՛լ՛ փե
-
՛է
՛ոպ ե՛ս ական
իրաւուե
^ ե Լւ։ւ ւՍ
Ե՛–
Ա՛յս
ան էլա խութ
իլ ե\բ
բսած
ենք ու
կ բ էչեէս ծ
յ է" ճա խ
մի շտ ի շա Հ
եւ է՛
պաշտ պան
ութ իւ՛ե
էքմ իածնի
Աթոռին
Այս
մ էկր
չ՛՛՛ւ
թո՛ւ
ղի տնա՛ե րււլոր «՜աա
ռա քգ ի մ՛" կանն երն»
ւււ կ եղծ
էքմի ա ծնա
-
պա չ՚ոպաննե
բ բ ; Այե օրր որ
վտանգուի
Կիլիկեա՚ե
Աթոռր
, այէէ
նոյն
օրր էլր
՛իլի
էքմիածնի
Աթոռբ
:
Պ՚ոամսւթիւնբ
կբ Վ^՛"յէ
ի նպաստ ՚ " յ "
ճշմս՚բէոութեան
: Վեյւքին
40
տարուան
է՛ ՜
րաղաբձ
՛՛ւթ իւննե
րն ալ
կբ
Հաստ՚սաեն
ու յս
ճշմ ա ր տո
լթ
ի ւն բ ;
Աոանց
Կիչիկի՚՚՚ն
Աթոռին
մէ.նք
այսօր
էքմիսէծէ՛ն
չէինք
ունենար
Եէ. ա յս
ճչմ ա ր տււ ւթի
լն ր յա յտնուլբ
մի
այն
մենք
չենք
I
ՄՀԵՐ
եանի
ուրուսւկանբ
էլբ Հալածէ
ղիս • • •
Նկաբնե Րբ ւգատին
՚էրա
յ
էլախեցինք
:
ԱբաՀբ
չե
ցուած
կ ր էւ ւ գասա խօս ՛ւլթ իլն բ
սկսաւ։
Պ– Հոլտանովիչ
կո՚էէլասի
եւ
Հտ–
յաստանի
քարտէ "ր չույւաւոբե
չով
ց
՛է
յց
կուաա
լ պատմ ական
Անի քաւչաքբ
ել
կբ
բացատրէ
լե
Հ
եր
էն
:
Մէկ
բառ
չեմ Հաս
-
կբնար : Ուրեմն
չիմ էլրնաբ
՚էրել
գասա՝
խօսութեան
մ ասին
:
Միա յն
Հ ասկցածս
գրէ՛ կ՚առնեմ
— Հայ՛՛ց
առաքին
գ ս*գ^բ
տեղփ
ունեցս
՚ւ
1062
թուականին
,
Անիէն
գէպի
ԼեՀասս՚ան
, Բիեւ
եւն
.
^րհ1՚"1"է
գաղթր
սկսաւ
Կիէէ՛
կի"^յէն
,
1374ին
:
Հայ
ւլ ա ւլթ
ա
կաննե՜ ր ր
ԼեՀ ա՛լ տանի
մ
էք
սկսան վաճառականութեամբ
՚Լբաղիլ
: Ե–
րենց պարկե շտոլթե ա՛է՛բ սիբուե ցան
տե
-
՛լացի
մ ո՛չո
վէէ
լր գէն
եւ
,ս՚
ււս՚ոասս՚ւ
Հա յերբ սկսան
իրենց ապրած
քաղաքնե
-
բուն
մէք փառաւոր
եէլեղեցխնե՜ր
ել
վււ/ե–
քեր
չի՚^ել
Հա յկական
ճարտարապե
տ ո ւ
-
թեամբ
:
1031^^՛
երր ^այ է^որոսոփիչ
ե -
պիսկոպոսբ
Հռոմ է ական
եկեէլեցիին
Հա
-
կեցաւ
, Հայե
լ՛ր սկսան
յա՚է՛րաբաբ
ձուլ
-
՛՛լիէ
: «Պ րաստափա»
անունոփ
Հա
յկական
ե բիտասարէչ
աէլս/^ւ
կաղմ աէլե ր՛ղ
ութիւններ
կա
յին
եւ կ՝ ուղէ է՛ն ամ էն
՚չնով
Հա յբ
Հայ
պաՀեչ
; Այս Հայկաէլան
կաղմակեբպու
-
թիւննե Րբ մինչեւ
մեր օրերբ
գ
՛է
յութիւն
ունէին
ԼեՀաստանի
մէք ;
Գասախօսբ
պասաառին
՚ է ձ " " յ
"՚-1'էէ.
քարտէ սով
էէր ցս յց տուաւ
լե Հ՚սկա՚ե
ա
յն
քա՚չաքներր
ուր շինուած
են ^այոց
եկե
-
՚էեցինեբր
ել վանքերր։
Այգ Հաստատու
-
թեանց
մէք ե ղւս ծ նկա
լ՛ն ե՜չէն անէչամ
տե
-
սանք , տասնեակներով
; Գասախօսբ
բո
լորովին
՚էերացած
, էլարծե"
՞է - Տ
Գ՚"Ր
առաքուան
՛ւէլէ՛ն էր որ էլուտա բ
ոլնկնգիր–
ներուն
: Բաւլմ ութիւնր
էլր Հետեւէր
լս՛բ՜
էէւած ուշագրութեամբ
, լմ ան
90
փա յբ
-
կեան– Երբ ՚էասա խօս ութիւնր
վեբքացաւ,
բոլոբն
աչ
քե րմ ապէ
ս
Հե,, բ Հ ալո ր ե ց ին
յ
Բա՛կի
մ ր ՛էա յլ՚էլեան առաք
բագմ ո ւթի
ւնբ
ոտքի
ելած , կր ծիծա՚չէբ
, բուռն ծափե
-
ատ
է1
ա ՛է
Ր՛
Դ
II
ս։
II
ա
-
րով։
Երր
Հ՚սբցուցի
պ
էսօսբ պատասխանեց
.
™
Ոճ ր ս՛
՛ԷՈ
րծնե բբ
որքան
որ
Հ ա լած
են
ու
քա րգեն՛ ՛՛ւայ
մ ո գո ւէո ւր գբ , երբեք
ի ՜
րենց նպատակին
պիտէւ չՀասնին
: Հայ
մո–
ղո վուբ՚չբ
կ՛՛՛յ
ե ւ պէւ աէ՛ ա պր է՛ ա չէսա ր Հ ի
վրա
յ ; Այս
ա ռ թ ի լ
Հեա է, ւե ՚" չ
օլ՚է՚նա
կր
յէլեՅէ՛—
^րր
Հ՚"յ ՛՛ր
է՚՚ե՚լ՚էելու
Համ–*»*^^
ծովբ նետէք
, սլս՚Հ
մր
էլր խո րսւ սո ւգո
ւի
ել կր էլաբծէք
թէ խեւչւէուած
է :
Բ՚՚՚յՏ
յանկարծ
, ծովոէն
յատակէ՛ս
ձուէլ
՛՛՜Ր
՚լ՝ելլէ.
Հայր
իր բերանր առած
եւ "՛լք
՚ " ~
"՛՛՛լք
՚էուր"
էլբ Հանէ ; Այս օրինաէլիս
Հա -
մար
է ր որ ծիծա՚էեցան
:
Եբեւս՚նի
Համ ա լսա րանի
. Հանգ ուցե ալ
՚էասախօս
Յաբ՚՚ւթիւնեանի
–•ււգէւն
կբնայ
խա գա
էչի չ Ա իպերիո
յ սառնամանի
քնե բ ուն
մէք։
Իբ տառապանքի
բեէլերր,
Հոլտանո–
էիիչ լի՛՛ւլէ՛ էլատա րած
է իր խո՛՛տում
ր եւ
պիտի կա՛ո ալ՛ է
ՅԷԷՎՀ–
Կ–
ԶԱԼԸԳԵԱՆ
ԳԱՒՍ.ք>ԱԿԱՆ Ո՚ՆԲեՐԳՈհԹԻՒՆ
է
^աշվւ աղա
, ոտք՛է
"լաէչնիմ
, ԷԼսէ է"
րսլորր
սս՞ւ՚ո
է :
Սուտ
է , Մեմէէէլ , սուսւ է • թէ
որ
II
ուտ
չկ • մինչէ,
լ
ա
է ւ տ
ու
ան էլո ղե էս չե լ ՜
լամ
, ՛ուււն էն էէսւգաւլով
գսլրս
աանեն
Սեմէ՚էլ
էսաթոլ՚եր
էլարծես
֊՚ալատաց,
բա յց Հաբէլւսլոր
էր ծբաբբ
բա՛յ անել
ել
"՛լ՛ին
- ւսպարանքա^ն
:
Հ՚՚՚շէ՛
աւլան
է,
լ
Աեմիկ
էսա թ ոլն
լ,
՚սպշա^
Հար , ՚էրեթէ
էսէ՛ լ՛ս
՛ԷՍ
՛Բ ուած , է՚ր՚սր
է,բէ,ս
նա յեցէէն
. ա ւգա բ ան քա՛՛ն :
~
Ա եէէէսյ Ասսւ՚՚ւ՚սծ
• • • չչնք՚սց
Հաքի
ա՜
՛լան
Ս ե մ էւ էլ էսա թ
էէ
ւն ր ե բէլա յ, մս՚՚սծե
ց
եւ
րացաէլւս՚ե չե ց . րստ
երեւոյթէ՛ն
նա է՚էԱւա -
կացութե՜ան
էասել
էբ
Բւս , Հ՚սքա՚լա
՞ . . .
Ա՛եմիկ,
ալ բան
մի Հւսլ՚ցներ
,
քիչ
ա ռ աք
՛լուն
կ՝ րսէ իէ՛՝ էւս է,մ իսենթեցեբ
,
չիէոաէլ
է . ես էսենթ
ե՛է :
-
Բա,
էս իԴչ բան է ,
ըխ է ղի կ ը
1րիկ
մա՞րէէբ
կր էչյւկէ Հարսին
, թէ՞ Հաբսբ
կր
՛ս՛կէ Կ՚էԿ
մաբղուն
:
Բանէ՛
որ
՚սչխ՚որքբ
տաէլն
ու վր՛"
յ
ե՛լաւ, էգպէս
է լ կ՝րլլի , Աեմիկ,
վնաս
չունի, պատասխանեց
Հաքի աղան,
բայց
նրա աչքեբի
լոյսին
մէք աբգէն
առէլախ
է–
ին իսէլական
խե լաւչա ր ութե ան նչաններբ
:
Մեէէիկ
էսաթուն
ինքնիրեն
չչնքաց
, այն
պէս
որ
Հ"՚էէ
ա՛լան
էչ լսի ;
Պ՚ւսաուածին
տես,
չէ •^աւնեբ՝
ետ
՚լրկեբ
է ...
Հաշէ՛ աէլան խայթուածի
՛գէ"
եաեւ
՚չաբձաւ
, ղա յրացած
նա յեց
կնոքբ
եւ
Հէսբցրեց
.
,—- Գուն էէէէգէ" ս կբ կարծես
-.
—- Ալ ուրիչ
ր՛՛՛ն
կա՞
յ :
Յանէլաբծ– Հաքէէ աղան
բ՚չաւեց
•
մ՛ի
բղս՚ւոց
, որ չէր
լսել
Աեմիէլ
էսաէմ՚՚ւնբ
եբ,ս
Հեա
ամուսնանա
լու
առա
քէ՛ն
"
ՐԷՅ
մինչեւ
այգ պաՀբ
;
իքենթբ
՛լուն
ես,
էսենթր
աչէսարՀքն
է , գուբս
, ՛լուրս
, ՚էուբս
:
Մ եմ իկ էսաթունր
, վաէսնալով
նբա
ւլա
յ–
Ր
՚՚յթէ
՚Յ
է
՛է՛՛՛՜է՛"
՚Լ^՚"Ա
եւ Հէողիւ երկու
աս–
տիճան
վ՛ոբ
էր
է՛
քել , եսաաւ
, ւչգալով
որ
կոբ ցն՛ում՛ է մարմնէւ
Հ սւ
լ ա
ս
ա
բ
ա
կշռո
ւթ ի
լ–
նբ : Բարե բա
խտէ"
բար
՛էլ՛ա յ Հասաւ
աղքի^
՛լր,
ռ ք՛է՛ն պատմ եց "՛պարան քանէ՛
պատ
-
մէււթիւնբ։Աղշէւկն
է լ Համոգուեց
մօրր
եղ–
րտէլացութեան
, որ Հայրբ
սւպարանքսւնբ
՚ււէլ՚սրքլել
կբ
՚էույումճի
Տի՚՚էրանի
էլնոքր,
կինբ չէր
Հաււսնել
եւ սրւո՚եէղած
եա
է՜ր
՚ււ՚լարկել
;
ե"
Է
՚՞^Հ. "ե՛–– ձիւն
էր
մ՚՚ւ՚լւ՚ւաւ
՛ԷՐԷ՜
էէւուս . . . ասում
էր Աեմիէլ
խաթունբ
եւ
՚էաբնոււէ
ծ^էկներին
:
Ա՚ւէէ՚Կր
աեսնեէով,
որ մայրր
չի Հան -
ղ ստ՚ոնում
, առա
քաբ
էլե ց գնալ
իբ
աունբ
ել մի քանի
օր այնտեղ
ւէնալ
֊–~ Բանէ, մր օր մեր
տունր
՚լեցիր
^
տեսնենք
ինչ կ՝բէչի , ինչ չբլչիբ
,
ասաւյ
""ւէԻԿր ••
ի՚եչ
՚ռբլլի
, Աողոմ
Գոմոբ
"՚րլլի
,
Բ՛՛է՛՛ւ՛"
ԱԼ
՚ ^ ^ Ն ւ ՚"է՛ Վ՚ոոէ՚նք
, պատ՚սսխս՛
-
նեց
մ՛ս յրբ , եւ չալլլ քաչեչով
գլխին՝
Հե -
ւեւե,
"ԼէԿ՛
Երբ երեկոյեան
Աեմիէլ
խաթոլնր պատ
մեց
սւմբ էէ էէք եէչելսւթէ՚ւնբ
վէեսային
, ,է,ե -
սա
՛ե
վճէւսւէլանօլ՚էն
յ ՛ " յ ՛ " " ՛
ր ա րե ց .
Այ՛լ
Բ"Լ"ԲՐ
" " ՛ ֊ " ՛ է
1
ես չեմ Հալ
-
աար
:
Փեսան
չսեր էբ
՚էրսի
բամ՚րասանքբ,
՛հ՛,,
միայն
չէր իմանսւմ
՚սպարանքանի
գէպ
-
քր
, որ
նո յնպէ ս ՛եր ա
՛ե
թու՚սց
բոլո րսվ
ի^ւ
սւն Հ ա ւանա
կան
Բա , փեսայ
ք ասաց
Աեմիէլ
էսաթոլ
-
նբ,
բել՚ոէչ
տղան բսաւ
քի բաբեւ
րրկ
Հա
քի աէլային
եւ բսկ քի Փ՚ռյէունր
՛լլ՛կեց
:
Այս
բոլորէ՛ն
մէք
«օյին»
մի
կայ
,
քիչ
մբ Համրեբեցկք
, ՚ոես՚եանք
ի՞նչ
կ՝րչ–
լի , եղրափաէլեց
փեսան
եւ պսւտբաստ
էր
ղնալու
անէ-բոք ւէօտ եւ "լարէլելու
խ
՚ե
,լի
-
բր,
բս՚յտ
ոչ էբ
ԿԷ՚^Բ
եւ ոչ էչ
զոքւսնչբ
թ ո յ լ չտուին
:
Հաքի ա՛լան
՚սէէբալք
՚լիչեբբ
մենակ
մբ–
նաց
տս՚նլ՛
է՛ւ ոչ մի ւէայրէլեան
չքնել,,վ
^
էէինչեւ
անւլամ
չորեբբ
չՀանեչոփ,
մտա
-
քքեց : Նչ՛ա էէաքէ՚ց
երբեք
չանցաւ
թէ
կինբ
տանբ
չէր • ն՛" էչա բծեց
որ միւս սենեա
-
կում քեեց
եւ չսւգեց
իր երեսբ տեսնե ւ
ՎԱՀԱՆ
/^էէԹէ
)ՎԵՆ$
(10)
(Շո՛ր.)
Fonds A.R.A.M
