ԱնսպւաէԼլի
Հանգիպււ
ւմն
Լ լւ 1լան
Լ չ։ -
բեմն , Յէբ՚սնսւււ
յի ճամ բանե բուն
՛Լէ"" յ ՝
կան
Յէբանսա ցինե բ եւ Տէ լ՛ ան ս ո լՀ ին ե ր՝ ոբ
Հայել՛էն կբ իսօսին յանկաբհ–
:
Հա յե
բէն
քանի մբ բառեբ
1լ բսեն : «Հայ
եմ ՚ ՚ ՚» |
կ*բսեն ու կ*անցնին : կ՝եբեւան
եւ. կ՝անց–
նին
յա յան
ութ
իւննե
բու
սչէս • Կ՝ա լեկոհ՜ե
ն
քէչաՀ մբ մեբ աւլւլին սչաամութիւնբ
եւ կբ
Հեռանան
• ի\ւբաիս են առ Հասաբակւ
ք՝այց
աիսբ" ւթի
ւն
մ բ ո ւնիւն
կ աբ հէք եւ աի՚չ՛ ո ՚ ՚–՝
թի՛–՛՛՛՛ մբ կուաան
:
Օբ մբ, շոգեկառքին
մէք,
ինկահ էի
իս՚էւմբ
մ բ Զքբ՚սնսա ցինե բու
մէք , ուբ կբ
իւօսէին, կբ թնգային, կբ սչաամւ^ին ՛չա -
%ա՚լան
քագաքնեբու
մ էք ունեցահ՜
իբենց
յաքոգւււթիլննեբբ
% Պաբո՚լնեբ
էին եւ սչա–
բել"
լ կ՝ե չ՚թա
յին գաբձե ալ , Լեմ ւչի
աեբ
*.ւբ
է
՚Լքիւթասչէս լաւ կ^եբեւային
բոլոբն
ալ I Ա՝ էկբ , ՛գե իսա ւո ր , ՚լե՚լագէմ
եբիաա
—
սաբգ
մբ, կբնայէբ
յաճաիս
ինհի։ Կբ ի՛օ–
սէր իբ բաբե կամն եր ուն Հեա ել ատեն
՚" ~"
աեն
ուշք մբ կբ նեաէբ
ւիբաս : 1ք՝ինչ ես
յլբա՚լահ
է ի գբե
լո՚ի
; Շ
"՛չե կառքին
ց բն ~
ցումնեբ
բ , պաաուՀանին
առքեւէն
թաւա–
լուլ,
Հ՚՚սո՚լ
Հո՚լեբբ
արթնցուցահ
էին
մէքս
ա յն
մ աահում բ
որուն
կ՛՚երթանք , կբ
գարնուինք
յաճախ
—- ձուլում բ
;
ի1ւ քանի
մբ Խ^եր կ՚առնէի։
Բանի մբ գա ՛լա փ ս՛բ—
նեբ՝ մեբ Հա յութիւնբ
պաՀելոլ եւ մեբ
^է.՚"Կ"յ^Ը.
բ՚ոբձրացնելու
մասին ; կբ խոբ–
Հէի թէ աե՚լի
սլէաք չէ ս՛ալ կեանքի
Հո -
սանքին
առքեւ
, այլ ցցուիլ
անոբ
՛էէմ ,
մաքառիլ
մի՛նչեւ մեբ
՛Լիրքին
չունչբ։ ՝՚.
Պա
յք՚"լ՚իէ
Հա յբ Հա
յ պաՀելու
Համ աբ ;
Բաւական
ճամբայ
կարե էէ
՚իել՚ք,
նայող
ել՚իաաւ՚աբ՚էբ
իսօսքբ
ինհի
ու՚է՚էեց
յան -
>աո -
կաբհ ; Ներողութիւն
խն՚էրեց եէ
ցուց
« Հայ էք, չէ"»։
Գրական պա -
աասխան
աուի իբ ֊•ս՚րցումին,
ւլոՀունա—
կոլթեամբ՝
մաահեէ՚՚փ թէ կբ
զանուիմ
Հա յեբբ
մօաէն
ճանչցող
, անոնց
Հանղէ՚գ
Համ ակբ
ութ իւն
ունեցուլ
Ֆրանսացիի մր
գէ՚ք ; Այ՛՛ մաահումին
մէք էի եւ կբ պաա–
բասաուէ
ի իմ կա բգես
Հաբցումնե
բ ու՛չ -
զ ե լ իբեն , եբբ էա յե րէն
քանի մբ բառեբ
ղուբս
եկան
իլէ բեր՛՛էն ; Հա յեբէն
բառեբ
օաաբ
չեչաոէի , բա յց բաոեբ որ ուբա -
խոլթիւն
մբ աուին
յանկաբհ
, Հոբիգոն -
նեբ
բացին
, «ես ալ Հայ եմ • ՚ •՝» :
Հա^յ
. . .
Անսպասելի
, անՀաւաաա
չի
էբ է Կբ նայէի
ղաբմացահ : Ու մ՚որգբ
, ոբ
եբբեք
Հայու չէր նմ ՛ոնե լ՛ , Հայու կբ ՛իե–
բահուէ բ պաՀմր , եւսակա
յն , ք՛՛ւր ի
Հ "՜~
սաե
քին
մ էքէն
աե
սնո
լո՛ւ
պաակեր
ի
՛ք բ ՝
սլէս էբ : Կբ հփար , էլա յլա՚իոխուէբ
ու կբ
ւէե բ՛ս
՛լ տնէ բ իր իբա կան
՛չ էհե բբ : Տարօ -
բէ՚նա/լ բան մբն էբ : Գե՚լեցիկ
, Համակ -
.բեչի գէմք մբ որ կբ գա՚ւնաբ
էոռուէէչ :
Ու կլւ ՚ ^ ՚ ՚ լ ա է ր ,
։էոՀու՚1ւա1չոլթԷււ1ւ
մբ
ց՚՚յց
կուտար
. Դարերու
էսորէն
եկող
Հարա -
գատ
բուն
մ րն է բ , "չ՛ սակա
յն կբ ւլ առնաբ
իսկոյն օտար, կբթուէր
խորթ։ կբ
թուէր
՛յաւ՛"չի
:
Հքուաոէէ յւ"յանէ
ե՛լաւ թէ ՚լիացահ
Հա–՛
յեբէնբ
"՛յ՛է
ք.՚"նի
մբ բառեբն
էին
միայն։
Ֆբանսա
հնահ
՛՛ւ մեհցահ
Հա
յ մրն էլ՛ ,
մայբբ
ֆբանսուՀի
; Աեհցահ էր
Բ
՛՛է՛՛լ՛" -
՛էէ՛ն կա
լ՛ ո ւահ
Հա յէլական
չբքանա կնե լ՛ էն
եւ
ամ ուսն ացահ՝
ՖրանսուՀ
իի
մ բ
Հեա՝
որ նստահ էբ իր ք"՚է^1 կբ խօսէր
,
մինչ
կ՝ ա բ չւս ւէ բ չողե կ՚սոքբ եւ կր թաւա
լէին
Հողեբր
՛էէ՛՛լէ՛ ետ , կբ Հոսէին
յորձանա -
՛էաբ թաւաէումներուէ
;
կան
մենէ Հեռացահնեբ
որ
էչաբՀամաբ–֊
Հեն
մ եր մողուէուրգբ
, չեն ուղեր
յէչեէ
իսկ
զայն։
Բայց այս մէկր կբ յէչէբ իբ
հ ագո
լ
՛ք ր եւ աեսաէչ մբ թա էսհոլթեամբ կր
էսօսէբ։ Կրքանաչւ բացատրել թէ
յ՛՛՛ն ՜
ցանքր
էբենր չէբ եբբ չէբ կրցահ
""բվէլ
մ ա յբենէ
լեղուն •
կան Հեոացահներ
ոբ Հայու
ղէմք
ունին
տակաւին,
Հտյոլ
աչքեր
ունին եւ Հ ա յ ՚ ւ ւ
նա յուահք
, ՛էա ր ե ր ո
լ
խոբէն
եկող
տխուբ
բա յց ումեղ
լո յս մր ա յղ ա չքե բուն
մ էք ;
Բ՚սյց երբ էլբ մօտենանք
անոնց, կրտես -
նենք թէ Հա յութի՛ւն
ր
մ եռահ է
անոնց
մէք։
Աւլւլային ոչ ՛էէկ
զ՛լացում՝
այլեւս
Հ
Ուբ՚՚ւց՚ււմ
մբ փա1լ՚սհ է ղէպի
ցեւլբ ,
՚էէ՚ղ
ի ՛չա բա ւո ր անցեալբ տան ող բոլոր ղ.ռնե—
րր • Կ բ ՛ք օտենանք
, կբ աեսնենք ա յս րո -
Լ
՛՛ւ՛ււ ^՚՜ կոնաքլ
էլր ղաբձնենք
իսէլոյն ;
Տարբեր էբ ե րէ՛ տտ ս ա բ ղ ր՝ որ կր էսօսէբ
շո՛ւ եկա
ոքին
մ էք
յ
Հա յ ո ւ չէ լ՛
նմ անե բ ,
բտ լց Հա ւութիւն
մր աբթնցահ էբիբ մէք
՛լէ՛ս ՚ոեսնե լուէ %Պէ՚տի
մ ոռնար
ղտ յն
ղարձ–
եալ անկասկահ
, բայց կր յէչէբ
ղայն այգ
պաՀուն : Կբ վնտռէ բ ղայն՝
էլոբոլսա
մբ
փնտոողի պէս :
կարճատեւ
ե ղ
՚ ս լ
մեր խօսակցութիւնր
;
էւուբքի
ֆրանսացի
բա բ ե կամն ե ր բ ,
կինբ
եւ
էլնոք քով նստող
ֆբանււուՀին
, որ Հե–
տաքբքբ՚՚ւթետմր
/լր նայէէն
մ՛եղէ՝
^նչիչ
լռութիւն
մբ կր սլաՀէին : էքւ րսելիք
չու
նէինք
ար՚լէն
/լարհէք : Տաբօրինաէլ կա -
ցութեան
մբմէք էինք։ Տաք
մերձեցում
մր
՚ղէաք էր
ՐԱ՛՛՛Ր
՝• ք՝՛"
յ9
՚ոնօգուտ
, ան–
/լարելէ
/լբ թուէր
այ՛է մերձեցում բ ; Ե -
բ իտա "արգբ եւ չուբ քիննեբր
իքան
աբգէն
յաքոբղ
/լայաբանբ ու չողեկաոքր
Հեռա -
ցուց գի" չուտով
անոնցմ է ;
Այսսլէս
, /լ՚սն բաղմաթիւ
Հանղիպում -
ներ : Ֆրանսացիներ
եւՖբանսռւՀիներ
որ
/լ բսեն
իրենց
Հայութէւնբ
էււ /լ՝անցնին :
\մ ովա
յին քաղսւք
մ էւն էի այս աաբի
,քա~
նի՛ մր օրուան
Համար։
Գեղեցի՚/լ
քաղաք
մբ։ ^ով, /լապոյտ
երկինք
, աբեւ , առատ
բուսականութիւն
, ւիի լլաներ ,
չոճիեերու
անտտոնեբ
, խաղաղութէււն
; ճոխ
շուէլայ
մր նաե՜ւ՝
հովին առատ
բերքով
։ Ու ձայն
մ
ր՝ ղաբձեալ
այղ շուկային
՛քէք՛
^Հ՚՚՚յ
եմ
. . .» Երէ՚ատսարղ
պտղավաճառ մրն
էբ I Ֆբանսացի
մր՝ եթէ նա յէք : Ֆբան -
սերէն
էչբ խօսէր։
Գիացտհ
Հա յերէնր
այղ
քանէ, մբբաոերն
էին։
Ֆրանսա/լան մբ–
աա յնութիւն
ունէր։ Եւ ^Հայ եմ» , /լ՝ ր -
սէր ...
Ալւձա/չուրգէն
վեբագարձէւս
,
գտայ
քաբա
մբ , որ Հոլանաա
յէն կուգաբ
յ
Գբ՚ւ–
՛ԷԲ
ՀանւլԿ՛ էբ. Հայ
տ՚լե/լ
մբ
որուն
մայ
բբ
ՀռլանտուՀի է :
Հոսանք
մբ առահ
/լր տանի ա յս բոլո -
րր ; Յտնցալո
բ չեն ան շո ւշա ; Ամէն մարգ
,
տմէն բտնէ առաք, իբ կեանքբ նկատի
ու
նի : Զ"Հող"ւթէ՚ւն
մբ պէտք է էւ Հարկէ :
Կբօ՚եքեերուն
մէք, աբուեստնեչ՚ուն
մէք ,
մ ա բղեբ էն կբ պաՀան քուէ՛ վեր ՛էա
լ
իրենց
անձ
էն , ճամ բա
յ տալու
Համար
լոյսին I
կարեւոբբ
այ՛լ
ԷՈյսէ՛ն
աճումն է : Հաւա–
տացեալէն
Համ տբ , եր/լնա էէ՛ն
ղօբութիլնբ
աւելի
մեհ է քան իբ անձբ : Արո ւես ՛ոտ -
գէտին
Համար , իբ անձէն
աւելի
կարեւոբ
է Հաւաքա/չանութիւնր
, որուն արաա
յա
յ–
տիչն ու առաքնորղն է : Աղգա յէ՛ն
ղ՛էա -
ցումր պէտք է բլլայ
աւելի
մեհ՝ քան
անձնականբ։
ԶոՀուլութիւն
մր պէաք է
Հա
յ մնալու
Համար ; Այղ
ւլո Հ ո ղութ է՛ ւնն
է որ ապբեցուց
մեզ ղարեբէ ի վեբ : Այ՚է
՚էսեմ
ղոՀո՚լութէ՚ւնր
/լր տեսնենք
մեբ վեբ
քին
յէւսուն
տ՚՚՚բուան
պատմ ութեան
մ էք :
Ա արղիկ Որ տառապեցան
, ին/չան , ղոՀ -
ուեցան
մեբ մողովոլրղին
Համար ; Զ"Հո~
ղութիւն
մր պէտք է այսօր ալ, օաա
բու
թեան
մէք֊
Բայց
կարելի չէ
սլաՀանքե
լ
ղայն
բոլորէն,
կտրեւվ։ չէ : Ամէն մարգ
իբ
/լեան՛քի
մասին կր մտահէ նախ ,
բնական
Այսպէս
, անսպասե
չվւ
Հանղիպումնե
ր
էչտն Ֆրանսայի
ճամ րանե բուն
՚Լրայ ;
՛կան եաեւ անոնք ոբ երբեք
չեն
ղբաղիբ
մեզմով։
Գիբքի
Հասահ
մարղիկ,
եբքսւ -
նիկ
մաբղռլ
ղէմքով։
Զեն խօսէ՛ր։ Զեն
նայէբ
ի"/լ
մե՚լի
՚. Բայց
ղիտենք թէ Հտ -
յեր
են : իրենց
գէմքբ,
իրենց
քէ՚թն ու ա
չ–
քե բ բ /էբ խօսէ՚ն
, երբ իրենք
լուռ կբ մնան :
կ^անցնէն
երբե՚քն
/լաոքով ; կր տեսնենք
ղանոնք
երբեմն
Հարուստ
պանղոկի մր
ղբան աոքեւ
յ
Ուրախութիւն
մր կուաան այս Հանգի -
պումնե ր բ ; Տխրութիւն
մբ կուաան ; Եր-
բեմն
ղտռնութիւն
մր նաեւ :
Գէմքեբ՝
"Ր
էլ ան ցն ին
յա
յան
ութ ի՛ւենե բու
՛ղէ" ՚
կ՝տնցնին
քուրին
Հոսանքին
մ էք
սւ յլա -
կերպուահ
պատկե բներ
ու
նմ ան
։կ՝
անցնին
վաղանցիկ
երեւո
յթերու պէ" ; Գիւղին ո–
ղին
/լ՝ երեւա
յ պաՀ մ ր՝ այ՛է
ղէմ
քեբուն
ետեւէն : կ^եբեւայ
ատրտամ
,
տյէանգտ/լ
երբեմն
- կ՝եբեւայ
, /չանցնի
թափառա -
կտն , արմ աաա
խիլ
, /լոբստեան
գատա -
պարտուահ
բանէ մբպէս՛ կր զղանք թէ
զոՀողութէււններր
աւելոբղ են ՚ ՚ ՚
Բա
յց եւ ա յնսլէս , /լբ մ աահենք
մ իչտ
թէ ինչպէ՛՛ս
կարեչի է Հայր Հայ պաՀեչ
եւ բարձրացնել
մեր մչակո
յ թ ր ։ Կր մաա–
հենք միչտ թէ պէտք չէ որ բլլանք այգ
անցռրգնեբուն
"լէ" , սլէտք չէ ոբ
տեղի
տանք
Հոսանքին
առքեւ,
սչէաք է մս՚քա -
ռինք միչա :
Ն՛
ԱԱՐԱՖԵԱՆ
Կ Ա Ր Գ Ա Ց Է Բ ԵՒ ՏԱՐԱԵԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱԶ»Ը
ԲԱԶՈՒԿՆ ՈԻ ԹՈԻՐԸ
իյքքբ
Վերջերս
հրատարակեր
էինք
Հայաստանի նար զրսղներէն Վիգէն Խե -
չումեանի այնքան սիրոսն պատԱ՚սսթիւ-նը՛
Թաթսւլ իշխանի ասանդսւ–լ>էան ւքասին։
Ահաւասիկ նոյն անցքին
ուրիշ
ւքէկ
նկարագրու|Ւիւն|ր՝ դարձեալ Հայաստան
եան դբււղի ւ՚՚ւ|ւ կողւ1է– —
Երկիրներ
նուաճելով եւ
մողովուրղնե–
րին աՀաբե/լելռվ՝
ւսշէսաբՀա/չալ
Տու՚լրիլր
Հասել էբ Հայ/լական
լեռնա շիսա րՀ բ , ղբ -
բաւել
բազմաթիւ
ոստաններ
,
/լորհանել
Անին եւ, ա՚ւաք
ի՚ա՚լալով,
բանա/լել Վտ–
նա յ հովէ, ավւե բէն :
Ալւեւահաղէւց
առաք
սելճուկ
զօլւտվարր
ղէաւ՚ւմ էբ /լապոյտ
քողով
հահ/լուահ
Աւլթամար
կ՚է՚լէ՚ն եւ որոճում
աշէսաբՀա -
կալական
նոր հրաւլիբ , նոբ վւառք
. . :
Այս
մտոբումնեբէւ
պւսՀէն
էուբ բերե -
ցին, որ ^այտհ
կատաւլվէ ւլբոՀներին
, Ար–՛
^Էձ1՛
բերղն իր մի խումբ
կտբէճնեբով
անձնատուր
չէ։ Ա՛նում եւոր տռիւհի
նր–
ման է /լռլում
րերղ բ սլաչտսլանող Թա -
թուլր, որ թէեւ
ք՚ոՀել է տալւէ՚քով,
բտյց
Հասուն՝
զօրութեամբ
Երիտասաբղ
է՜ թա թուլր
, պատ -
մում էր բանբերբ,
մի Հսկայ է նա ^ որ
եօթ
լլոմ է չէ՛ ում
ունէ։ ; Հեհե ալէ
ուսին է
Հասնում նրա Հասա/չր , անվյլէսլ է նբա
նետր։ ԵրբՀրաման է արձա/չւււմ նա, նբա
ձա յնից
երերում են ամբակոլո
պաբիսպ–
նեբբ
. . յ
Ա ոայլ ու լուռ լոեչով
բտնբեբին՝
Տ՚՚ւ՚է–
Րէ՚լր
ձեռքր տարաւ
թբին եւ, "աքէ։
/լանւլ–
նելով,
իր մէակ
մառանգին՝
քբոք
ոբղուն
Հ րամ ա յեց .
֊
Մինչեւ
սբբաղան
աբեւահաղր, Գա -
վոլտ, կբ Հնաղանղեցնես
բերղր,
Թաթու–
լին կենղանի
/լր բերե
ս
այստե՚է
՚ ՚ ՚
վեՀութեան
Հրամանն ի /լաաւսր ՚.
Ասաց Գաւէուտր եւանմ
է
քապէս
մեկնե
ցաւ Աբճէչ
.
Երբ
Թաթուլլլ
տեսաւ
զինուահ
ախոյ -
եանին, որ նմոյգր
խաղացնելով
մօտե -
նում էր, գոչեց ՚
Տուղրիլի
ամենակա
բոգ տք ու մա -
ոանղ , ինչո՞՚է. /լոտորենք այս անմեւլ Ժո -
՚Լ"Վ/՚,՚ժ–էն
, ինչ՛ւււ
արժանանանք
կանտնց
ու
հերունէւն/.լլի
անէհքէւէ՛
%
Գոռող Գավուտբ
բնգհէսաեց
Թաթուլի
խօսքբ ՚
Ո՚Լ"րմոէթէւն
մի Հայցի
էնձանից է
Թէ չե,։ ոլզում
աբէւն
թափուի
, անձնա -
տուր
ե՛լիբ,
թուբգ
գիր ամենա
յաւլթ
Տուղրիլի
մեհաՀողոլթեան
աոաք, ել նա
քեղ կբ շնորՀի
քաՀել կեանքգ
. . , -
Թչնամ
ուց ես /լեանք չեմ խնղբում
,
քեւլանից էլ՝
ո ՚ԷՈ րմ ութիւն
,
Հե՚չնեց
Թաթուչր.
Թէ ք՚սք ես, ղոլրս եկ, եր~
կռւսռլէ
չտփենք
մեր թբեբի
ո՚^Ժբ. թող
յաղթ՚սնակր
տանի նա, ում րաղու/չր
ղօ–
ՍԻՐՏԸ ՍՐՏԻՆ ՈՐ ԿՊԱԻ
Է Լ ՋՈԿԵԼ ՋԻ ԼԻՆԻ
•
Մ արան
քուբիկբ
այն առտուն
/լանուխ
արթնցաւ
, աբթնցուց
նաեւ իբ
՚" 1$,է Կ/Լ
է
Հոլ։էն
ք՚։ւբ
ք՛՛՛շեց , բակն ու գբ։սն
աոքե~
ւր քբեց ու աւլեց,
երկու Հաւ բռնեց,
՛էէ՜՜
ղերբ
կ՚որ/՚ց
, էիե տե ց ,
՚լբս՚լ
կրակին
՚էքԼ՜
բայ,
իս/լ ա՚լքէկբ^
Աաթօն,
բակին
մէք–
աե՚լր
ղե տե՛ւ"ւս՛հ
քարէ
մեհ սանղր
մաք–
բեց,
տայսաըւ(*)
չտէլեց ,փւսիաթ
մբ
վ՚՚ւեց
անոբ վբայ,
էոււլտ
/լոբ/լոտցու 9"/՛
ենր
դոյլ առ
ղոյլ
կրեց , լեցուց
պար/լի մր
մէք
, տեղաւոբեց
սանղին
կուշտբ
յ
Աշնան
օրեր էին, /չոր/չոտ
հեհելու
/լր
յգատրաստուէին
• Արեւր
կաիսուեցաւ եր -
կինքի
մէ/լ ճոթէն՛՝
ինչպէս
ժամու
քաՀբ
խէւրանէն
, անո ր
լո յս բ
"՚է՚՚՚Լեց
Ղ1"՜՚Լ1Լ ՚
աանիքնեբն
ու վ՚ուլոցներբ,
ինչ՚՚լէս
նաեւ
Մաբանենց
րակր ; Հաճելի ու քաղցր
է
աչեան
արեւր։
Աբաերբ
ղունաթափ էին
ու սրսփուն : Այղինելւբ
իբենց
պերճանքէ–
նեբր
կորսնցուցահ
, տխուբ
գէմքոփ
/չէ՛ -
նեբու
/չր նմանէին։
Բանէ մբ չունեբ ժա
մու
եաեւէւ
ձոբէն կր Հտքէէն
" ւ
նաէսրոբղ
Բաղօն՝
նախիր բ կբ քշէր
՚ԼԷ՚ԳԷ
Խանոյենց
գ ե ռ
նոր
Հնձ՛է լահ
արտր
Աշոլնի
առտուան
բարակ
Հոփբ
մեբթ
ըն՛է մերթ կբ փրթէր
ՕՀանենց
թթ աստա՛–
նէն,
կը փաղէր ղէպի
՚էիււլր, կբ բերէր տ~
չունի եւ Հողի Հոա, կր քսոլէբ
Մարտ -
նենց բակի
ղ ո յ ղ բաբտինեբուն
, /լբ
սլսլա–
^նէբ
անոնց
գե՚չնահ
տերեւնեբր
,
/լտրհես
թէ Աղթամաբի
ոսկեգոյն
ու
հանբակիր
քշ՚՚ցներբ կբ շարժէին : Թբշոյենց
մաման՝
Ալէ ա Ա՚էբօբ պարտէ
ւլին մօտեբբ
ցաէւէ /լբ
մօւլվէբ
, ււլ երբեմն կր խօ"էլւ
թոււնէ/լէւն
Հետ , ա շուն բ ցատկեր էրբարձր
լն/լու -
ղենիին կաաարր
, մտի/լ
կ^ք^էր
անոնց
Ղէ՚՚՚յսր
Մաբանենց
մեհ սանգր
թա/չււցնեբու
Հ ա չ։ էէ լտհն ե բ էն
/լբ աքա
յ , /լր փ՚՚էււէ
թեվ։
"Լ մբեէէ։ Կոր/լոտ
հ/՚հելոլ
եկահ
են Խ
ւ՚ւշ–
էս՚ւլշենց
Ալմ
օն , Գ"ւ լւււէլենց
Թա՛լ
ււլ/լբ ^
Արամենց
Աբթինբ
, իյաչանենց
Աաբէչէսր
,
Նանո յենց
Ալմ տստր , քՍ ուլենց
Ա՛ /չօն եւ
՚ԼէոՀտնենց
Հմ ա յեա/չր , բաժնուեցան
ել՛ -
կ՛ււ էսում րի, մէկ էսում՛ րբ երբ
էլ՚ւբկոա
հեհէբ
՝ միւոր
պիաի
Հան՚էչէբ
,
տայստին
վրայ բա((\Րած՛ գինի պիտի
խԱ՚էլւ ու
գուարնանար։ Սար օն շարած էր գաւաթ–
նեբր եւանոնց
մէքտեղբ
՚էբեբ էր
՚էէ՚նէ՚է՚ն
կուժ ր ել աղանլլե բներբ :
Թէ"ք , թաք , թ՚սք , թաք , ինչքան չէն
ւււ զոլւորթ են սանգ
հեհո՚^ե
բ ր : Թա/լոց–
նեբր
նեբէէաչնակօբէ՜ն
էլեԱեն ու կ՝իքնեն
,
սանգր կր ղողտյ,
ւլ/.ւոիւնբ կբ
թրթռայ
Հաբուահնեբէն
յ
Թաք, թաք, թաք թաք, թա/լոցնեբբ ա–
զւստօբէն
/լբ էսաւլան
մէքոցէ՚ն
մէք,
՚էէուխ–֊
նե բէն ու ուս եր էն վեր
1
/լ աւր չտկեն
արե–
ւռւն
ոսկէւ ցանցր
. սանգ
հեհողնեբու
կռ
նակին
վրա
յ օղա/չ ու ոլորտ կր չինեն ,
ԿԴքնեն
սանղին մէք,Մաբանենց
սանգբ
կբ ցատկրտէ
, «թամղաբւս»
կր խաղայ,
ու բարղինեբր
/չր հաւէւեն •
ԳէՀ , տղաք, պաՀ մր
Հան՚էիւ
։ II
սւ ւս —
(*) Տախտ՝
երկայն նոտարան, տախ -
տակաշէճ կամ քարակերտ։
(Սէա)
։
ռէք;
մօտեցէք
տախտին
, մէկ երկու ՛էա–
լաթ գէնէ
էւ՚մեցէք,
ձայն
էչուտայ
Մարտն
քուրի/չբ
X
Աանգբ
/չբ Հ՚սնւէէսբտի : Թակոցնեբբ
/չբ
կախուէն
սանղին
չյւթներէն
, գիտես թէ
մ է յ
մ է/չ
Հ որթ
բլլան , հա բաւէն պապա -
կահ՝
։իտէսե բ են արաէն ու ա չխտտան -
քէն,
մօտեցեր են ա՚էբէւբի
գուռին ,ի-
րենց տունչեբբ
անոբ եր/լարահ
քուր կր
էսմեն :
Աաթօն
՛էինի
/լբ էեցնէ , ի"կ
Մարտն
քուրիկ
իսա չահ
Հտւեբբ
ձեռքով կբ բղբք–
տէ , մասերու կր բաժնէ • Հաւու
միս եւ
՛էինի։
Ջեր
կենաց:
Ջեր
ւսնուչ կենաց ;
-
Ա՛լք (ԼԱ՛՛՛Ք •
— Ցալ չաեսնաք ;
0
Հէ՜յ , սանգ
հեհ։։։լներու
աչքերր կբ
բացուէ։ն
, սիրտեր բ կբ էչտնւս^ան : Գի -
նիին Հոտբ կբ բաբձբանա
յ
երտ
՛լնե բուն
կատտբբ, իսկ անոբ
ղոլր՝
ղպալ
ղւէտցտ–
կան
թե չեբուն,
յո յց ու կիրք թափեց ա -
նոնց
մէք
«•#
Թաք
, թաք : Մ աբանենց
սանէէր
փե բ
է
վեր
էլր ցատ/լբտէ ; Թտկոցներբ
այս ան -
գամ
աւեչէ
ղօբաւոբ
էչ՝էքնեն , թեփ ու
մբե՚է
էլր ցատկեցնեն
, աւելի շաա , ու ա -
ւելի խիտ , կաբհես թէ նախիրբ
էլ անցնի
աղբիւրի
ճամբէն ել փոշին է ոբ փեր կբ
բաբձր՚սցնէ
ամպի
նման :
Աանգ
հեհույներր
կ^եբգեն
.
եյո.1–մյւը • ֊ –
Խէօ , խիօ , խիօ , էսիօ ,
յց՚սնէ , խանէ , խանէ , խանէ •
հյԱՆշխուշենւց Ալմօն1՛ —
Աանէէ էլր հեհեմ
քուէստ
մր քաբոփ ,
Կ՝ելնեմ սարեր քուխտ
մբ եարոփ
յ
Արամենց Արթին
կդքնեմ
ձորեբ
ք ուխա
մբ եարոփ ,
Ծիլ ու հ՚ս՚էիկ
փունք
էլասլելււփ ;
Ա աբանենց
րաբտէւներբ
սէսէտցին : Ա -•
շունբ թառեր է էՅռանենց
տանիքբ
, կր
ղէ՚տէ
։էէււլբ : Անթառամ
քո՚֊բբ Հաց կր
թխէ "Լ մամ
ուն
՚էմբէթբ
փւսփսուքի բռ -
նուեր է Աստհուն Հետ :
Խումբը -
հէիօ , էսէօ , ի՚էօ , խիօ
,
հէանէ , էսս՚նէ , էսանէ , էսանէ •
Վահտնենց Հմայեակը .—
Մէ/լ եարս էլուտամ շար գրւ՚ւլէւն ,
Մէ/լն էէ էլուտամ
՚լալւնան
ւլ ետ
էւն է
Նոնոյենց Ալմասաը
Եր կ՛՛ւ ետբս ալ տամ կբրա/լի^ ,
Երթամ
, Հտսնիմ
իմ սէ՚րահէն
:
Գանոյենց
այ՚լիի՚ն
վարէ
ճոթէն
, Մկ՜
բսյ/՚նց
ղււմէչբ
, հանբ ու լեցուն
օրՀներ -
ղութեան
մբ պէս, իր եբկար
/լանչր
փռեց
Հնձուահ
աբտ/ւբուն եւՀեզեղատին
վբս՛է դ
տ
յղ կանչր՝
էբբեւ աչվսա տանքի
յա։լթե
ր՜
ղութիւն,
անցաւ
ղաչտերէն
, փ։աթթուե -
ցաւ
/լոյնար/լէէ
մօտեբբ
՚է՚թիր
թխողԽ՛՛ւ"–՜
նի/լ
մամայի
մէքքի
/լամարին
, ասլա՝ սա–
Հեցաւ
Աղաւնիենց
փողոցէն
, մտաւ աէր
Նաթանի
տունբ ;
ՕբՀնութիւն,
օբՀնութիւն •
Խումբր —
Եաբ
մր ունիմ չբ էչայ նրմտն
,
ԵԼ ոչմէկ աեղ, երկբիս
վրրան,
Տոէն
մր ոււկի թէ ինհի աան,
Ջեմ տար անոր մէկ մ ազն
անղամ
ԱՕԱ -
ՀԱՆԻ
(Մ&աւցեալը յաջորդով)
I
Fonds A.R.A.M
