<6
ԱՌԱՋ*
ԸՆԹեղՈէԻՆ
ՅՈԻՇԱՏԵՏՐԸ
ԳՐ Ա Կ ԱՆՕԻԹե ԱՆ ՄԷՋ
Գչէ ա/լան ութ եան Հաւաաա
րիմ
սսլա սա -
*.ոլւ մլչն է ՚Լեւոնգ
Աելոյեան
իր
ւլրա/լան
վսւսաա/լր
յիսնամեա1լ
մր
/լր րսլսրկ :
՝Լ^ւ՚քերս
իրարու
եահւէ
էոյս
ք ^ ^ ՚ ՚ ՚ յ ե ց "՚յ՝
Լաղան
՛լէ
քքե
ր ,
էր
արուե
"՚սլլ
աահ՜սւ.մ–~
նԼրր ել էնքնաասլութէւնր
էւո րՀ րւլան
լուլ
բուԼանւլա/լո։
թեամր
; կան ռր նոր
յ՛ե՛" ՜՜
ց ումնե
լալ արգէ
ւնք են , ին չսլէս
եր/լու.
թաաերսւէւաւչերր,
Աալսւհ , Լլւ Տէրվիշ աը
լա Մօսքէ Վէրր–
(արամ) եւ
՚^ետՐփԱ Տա–
կէ(1 ,
նաէւ՚սսլՀս
լ՛՛յս աեսահ
ղՅառախէ
մէջ,
էրրեւ
թերթօն,
աձձէն։
Այս
՛Լեր քէն
ր Վա ս սլո ւր ա կան
է
Հե րոսա -
մարաէն
քաոասնամեակէ
առթէւ, որ /լու
գայ
ամրսւլքացնե
լու
մէւս
թաաերաէսագր
<(, Վա ս սլո ւր ու /լան
ի
Հե րոսամ արար՛» էոո ~
րաւլրաէ ;
Տարիներ
առաք սլարբերա/լաններոլ
եւ
օր աթե
րթե
լալ
մ էք արգէն
լո յս
աե սած՜
սլաամ ուահ
քն/, րր
•>
աւա
քահ
ոն/, լաւ
՚ ^ է ք
ամ վափե լու մաա՝.ոգ ութիւնր
, ե ր/լրսրգ
աչէսաաահքն է , որուն
լհուահ է Ղ^^ • Ա ե -
լո յեան , ա՛ յնքան
րհ ա խն գր ո ւթե ամ
ր ոէ.
գուրգսւրանքսվ
. Այս շարքէն
ունինք ա
ր—
դ էն Հաաոր
մր, ճԵլ՚ր
կ՝ասլրկէւնք^
, շա՛ա
յա
ւց /լան շա կան
էսորագրով
« Երր /լ՝"՚սլրէինք
» • • • Հե՚չէնա/լէն
մսա~–
քէն
մէք
ո լ՛" չ էմասա
մր ուէւէւ այս էոորա–
գէրր,
իրրեւ թէ Հիմա
չենք
ասլրիր
. . . յ
Ուրեմն քաոա ս ո ւն ա արի
առաք
մեո
կեանքր
ուրէ չ էր , "՛՜Ր է Լ Հո՛լեր ու երազ
ներ
ոլնէէւնք - Ո՚֊րեմն
Հեւլինա/լր
այն ա -
աեն
II լան վէւճա/լր
ասլր/ք լու
զա
՛լա վւա
րին
Հեա էլր նոյնացնէր
, էլր Հաչաեցնէր
, Հա -
կաոակ
անոր ոբիր աուահ՜ պաակե
րնե րԱ
եւ
նէ,րէլայացուզսւհ
ւլէ^մքերր
րացասաէլան
եւ աննպասա
մէւքավայրի
մր կր պաակա
—
նէին :
Այս
վե ր՛՛՛՛ս ՛լ է՛ր ր ՛ոո ւ՛ս
հ
ր լլ՛" է" ՛ն Հա -
մար Վ՛ Մելոյեան
խզճաՀար չէ եւ ոչ ալ
Հաէլասութեան
մէք ինկահ^ է :
ՈրովՀեաեւ
հ՜անօթ
յե ՛լ ա ւէա խ աէլան ՛է" Ր^է է եւ Հա
յասաանի
Հանրա պեաո
ւթե ան Հիմնագ
է ՚ ր –
ներէն
Արամ
Մ անոլէլեանի մէկ փափւաքբ
իբազորհահ
է այգ էլեբպոփ
֊. ի՞նչսլէս ;
^ Երբ մենք
էլ՛ ապրէ էւնք » Հաաորր էլռ
բացուէւ
Արամին
,
1917
3"ւլէ՚"է՚ն
զրահ՜
մէկ
նամաէլէն
մէքբերումով
մր; -
Հ%ե–
ւոնզ , էլրոէ , քանէ այգաեւլ
էւո ել ազաա
մ՜ամ ասնակ ունիս , Աս աուահ
սիրես
՛լ բէ՛ր
յիչաաաէլներզ
, Վանի , բանաի եւ Պոլս"յ
:
Մէ՛
ւէ ո ՛լո վո ւլ՛ւլ
մ ե՜ռալ , գէթ սլաամ ու -
թէ" նր զ րենք ասլազ ա յ սե՜րոլնզ
ին Հա -
մար
..» -
1քլ Վ . Մելոյեան
այս
կերպով
Արամին կաա էլր կր գորհագրէ
, եւ էլր
նկաաէ թէ «Երբ
մենք
էլ՝ապբէինք՚»ր
Հե -
ռաւոր մէկ արձագանգն
է «Մէ՛
մոգո - ՚
վուրգ
մեռաւ » ոգբերգ.ութեան
•
^
Հաասբր
, ուրեմն
, ոչ մ իա յն յեզավւո -
խաէլան
չրքանէն
գրուաէթէեր
էլր պարսւնա–.
կէ , այլեւ՝
ղանաւլան
ղէպքե
բուն ղերա -
կաաարնեբբ կր ներկայացնէ
մեղէ։
Գիր -
քին
ե բ/լրորգ
խոբազէւրն ալ յաա կան չա -
էլան է :
— ԱրտաքիԸ անցքեր , "Աերքին
ապրուլքներ :
Մասնաւոր
Հաւճոյք՚էվ
էլր էլաբզս՚ցուի
ու–
ռաքին
զլուէսր , որուն
մէք Հեղինակր իր
մանէլութեան
յուչե
ր ր կր պաամէ , լնաա–
ն եէլան
մթնոլո
ր աէւ
մ ր
մ էք : ԸնղՀ անրա -
պէս
Հա յէլական
տ ո լն ե ր ո ւն մ օաալո
ր անղ–
եալ
կեանքին
վեբ յէչումնե
ր ր
աէսբու -
թեամբ կբ Համակեն
մեզ; Մէ՛ւս
ոլաա -
մ ու ահ՜քներբ
օրաթերթ
՚^Ազաաամ
արա՛յէն
մէք
լոյս աեսահ^ են
1 9 0 9 / ՛ ,
էնչսլէս
նահւ
<մԼ՚լղաէթ եւ «Մ ասէա։» չաբաթաթերթե
-
րուն
մէք։
Ղ, • Աելոյեան
էրապաչտ
գրող
մրն է է
Իր ղբականութեան
յաականէչբ
մարգ -
՛լայնական - րնկերվարական
է : Հոն ուր
Հ ալահ՜անք
, անիրաւութիւն
եւ
զրկանք
կո՛յ
է
Բ"՚Լ"քէ
ձայն կր բարձրացնէ ; Ընկե–
բա
յին
աբղէ
էլա բգե րուն գէմ
գմգոՀի
կեցուահ՚ք
մր ունի , ղմ՚լոՀ
նաեւ
Գրակա–
նութեան
մէք, եւ բոլոր
անոնց
ղէմ , ո - ՚
բոնք էսառնոլահքով
պա Հ սլան ո ՛լա կան են
եւ ղբականութեան
մէք բմբոստ
նէլարա -
՛լիր
չունին : Այս է պաաճառր
, ոբ Հար -
ցերոլ
քննութեան
եւ լուհման
մէք րոլո -
բովին
ինքնաաիպ
աչէսաբՀայեացք
մր ու -
նի :
Մ աաւոբականի
խւլճ՚սՀ ա բ ո ւթեան
եւ
սակայն
Հո՚լեբանակա՚ն
բացառիէլ
երեւո
յ—
թէ
մր ականատես
/լ Րլլանք , երբ էլր կար–՛
ղանք « Հայղուէլն ու էլէնր» , ուբիչ խո
րաւկբով^ ^Գաւաճան
կինւլդ
սլա՚ոմուահ՜
—
քբ։
Հոս է որ բնկեբային
չուրք
էսնղիր մր
Այս
՚լրուո՚հ՜քին
մ աս ի՛ն
մամ
տնակին
արտայայտուահ
եմ : ՚Րառասուն
տարի
առաք Վ՛ Մելոյեան
Ա՛ուրէն Տէր Մ է՛ն ՛սս -
եանի
յեղափո էսաէլան կեանքէ
յիչահ՜
մէէլ
՚լբոլագր
սլատմուահ՜քի
մբ նէլթ
րբահ՛ էր
« Գաւաճան
/լէնր՛։^ խոբա՚լբոփ,
ոբ տրպ —
ուեցաւ
ՀԱզաաամս՚բտ^է
մէք,
1909^^՛ տ
Տ՚սբէ՚նե
բ վե՛րք ա յղ
նո յն յուչե
րէն
ներ -
չլ^՚չուտհ՜՝
կռստան
Աարեան
կուտա
ր է՛բ
« Տ՚՚՚տբաղոմէ
Հ՚՚՚բսբ՝»,
բ՚սնաստե՚լհ՜ս՛
-
կան
ողբերգութէւնր
, բացառիկ
գեղեց -
կոլթէւամ
բ ու արուեստով
մ չակո ւահ՛ , եւ
որ բազմ աթէէլ
անւլ ս՚մնեբ
վէ՜ճ արան
ու
թեան եւ ւլրաէլան
ղա աավա
ր ո լթէ. Ա՛ն տե —
՛լէ տուտհ^ էւ Երկու
պարաղային
ալ "էրԱ
յաղթո՛ւ կր Հտնղիսանտյ
• էքլ
սաէլայն
«
Հա յղուէի
ու իբ էլինր»
էլա էէ
«
Գաւաճան
/լէ՚նբ» պատմ ուահ՜քին
վ ե րքա ւո բ ւււթե
ւս
՚1՛
Հ ո՛լե բանա էլան
վրէպի
մր
ո՚էլանտտես
Կ^Րէլ՚ոնք :
Ա լ թ ՚ ՚ ւ ն ր
(պատմուահ՜քէւն
մէք
կինբ) բացառիկ
գեղեցկութեամ
բ
օմ -
աուահ՜ , քլր սիրէ քէււրա
ԱՀոն ,
Հաէլս՚ռակ
ամ" լսնացահ՜
բլլալուն
յե ՛լա վ՛ ո խա էլան
Աբտաչին
Հետ– 3 ե ՛լ՛ս փ ո էս ա էլան գաաարա–
նր մաՀուան
վճէ՚՚ւո՚է
պիաէւ պատմէ Ալ —
թունր
, ոբովՀե՚ոեւ
կասէլահնե-բ կան թէ
ան մաանոլթիլննեբ
ալ բրահ՜ է ։
Ամուսէւ–
^ " ՚ ՜ Ղ Է ղաչունս՚Հաբ
բնել։
Ր"՛յց
նաէս
քան
այղ արէ՚ւնոտ
տեսաբանբ,
յե՚չափո -
ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՊԱ1
Անց/՚՚սլ՚՚եբր
, էսբախճանքի
մր մէք
ներ
կա
յ էր Հա յերէ
կաղմ ուահ՜ ա՚լուոր
րա՚լ֊
մոլթէէն
մբ : Խումբ
մր
ե բ իտասա
րւլնե ր
Հայկական պար մր պարեցին :
Խումբին
մ էք /լար նիՀաբակտ՚լմ
հերունի
մր որ
կէս ճամբա՛ն
մնաց
;
քյ ր ի աա սա րղն
երոէն
գա
բձ՚լա
բ՚ճի/լ
չա բ մ" ւմն ե բ ր ա յնքան ա -
բագ ու խ անգա վա ռ էէն , որ ան
չկրցաւ
Հետեւիլ
անոնց եւ քայլ
մբ անղին
ւլբեթէ
խորտակուեցաւ
, իբեն
տրուահ
աթոռին
վրայ :
Մ եղագբելի չէր անչուչտ
Հայրենի
յ ո լ –
չեբով
լեցուն այգ հ՜երունին
, որ իմ ալ
հ՜անօթներէս
մէկն է : Վա ս պ՛ո լբ ա կան բ ,
Ծովակր,
Այղեստանբ,
երբեք
չեն գ ա գ -
բահ՜ ասլբե լէ իրենց
բաղմաաեսիլ
ղեղեց -
/լութեամ
բ , ա յսօր
իս/լ՝
էբ^նց
ցաւա
գէն
կախարղ՚սնքով
, անոբ
Հա
յ ր են տ կտ բօտ՝
պլպլուն
Հողէ էն մէք :
Ես չէ է՛ որ պիտ
ի Համա բձա/լէ
էւ
անոբ
յանգսլ՚էն
քայլր
առնել։
Ր"՚յՅ
՚ք՚ք՚"յքե(է
բան
մր /լար, սրտայոյգ^
քա՚լցբութիլն
մր,
տնոր տենչանքիդ
մ էք
պարի
չգթ՛"
յէ՛՛
մէկ
օղակր
Հանղէսանալու
•
Ել՛ է՛ աասաբ
ղնե
րբ չար ունա կեց է՛ն պտ *-
բբ,
մէնչգեռ
չուբքր
խռնուահ՜
բաղմ ու -
թէ՛ւնր
հ՜ափ քլր զարնէր եւ ուբ՚սէո ու փա–
բ՛ս
կէւ չ^ բա ցա ղան
չո լթ է լնն եբ ո փ էլբ թլ^ -
՛լս՛ցնէ
ր քեբմալէտ
մ թնոչորտր
յ
խական ատե ՛սն ին պատաս խանա աու
անձբ
փերքին
անղամ
տեսնեչ
էլուղէ
գեղեց կու -
թեամբբ
հանօթ
Ալթունր; Ո՜վ մարգկա -
յէ՛ն տէլտ ր ո ւթի
ւն
՚ • • անձնատուր
էւ՛ րլ լա
յ
անոր
զեզեցկութեան
: Եր սէրաՀարի Ալ—
թունին :
էքլ սաէլայն
այ՛լ
նոյն
անձն է ,
ոբ ղաչ"
յնէ վ եր քէն
Հարուահ՜բ
կուաա
յ
Ալթ՛՛ւնին : Հաէլամաբգէլային
չէ՛՛ք
ղ անեբ
սլա տմ ուահքին
՛սյս վախճանր
%
ի րապաչտ էք մչ^ է նաեւ
^Ուսուցիչբ՛^
վեր՚նտզ բով պատմ ուահ՜քբ : Այս ալ մեո
քլեանքէւն
ու րէչ մէկ երեւո
յթբ կբ խտա -
ցլնէ ; ՚ՐառասոլնեւՀինգ
աարիներ
ու -
ս՚ուցչութիւն
րբս՚հ՛ է Ե՚լիչէ , եւ
լքուտհ^
ու անտեսու՚սհ՜ է ամէնուն
կողմէ ;
՛Լ՛
Մելոյեանի
լեղուն
բարեխառն
է :
Ոչ աբեւելաՀս՚յ
, ոչալ արեւմտաՀայ։
Ալ"
՚ղատմ
ո ւահ՜ քնե
բ բ յիսնամ ետ էլէ՛ մ՛ր
՛իո չին
,
խիճն ու բէ՚ծ՚ր
էլբ էլրեն էբենց
վբայ։ Թե -
թեւ
ս բ բա զբ ո ւթ է ւն մր աւելի
աբղիական
չնորՀ
ՍԼ
ճէլունսւթիւն
պիտի աս՛ր անոնց -.
Գբակաեո
ւթեսւն
Հանղէպ
Հե ՛լէ՛ն ա կին
ունե ցահ՜ պ՛ս չտամ ունքր , նախանձաէսնղ -
րութիւնն ու աբգաբ
ղմ ՛լո Հութ իւնր
յար–
ղսլնքի կբ Հբաւէ։
րեն
մ եզ ; Ա ելս յեա՛ն ա յն
ւլէ մքե
լ՛ էն է , որոնք
Հակառակ
իրենց
վաստակին
, մեր
ղբականութեան
մէք
չ՚՚ւնէւն
իբենց արմանաւոբ
տե՚լն ու
ղիբքբ
եւ ստուերէ։
մէք կ՚ապրին
, եթէ
եբբեք
մոռցուահ՜ներ
չեն :
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
կարճատեւ
՛է՛ս յրէլե անն երբ՝
որռնց աե–
ւո ղո լթ ե ան
ձա
յ նեբու
Հրթիռներ
էլր սլա ~
նայէ՛ն, բաւական
ե՛լան
՛լիս
՚իոէսազբելոլ
Հեռաւոր
բայց
անմոռանալի
անցեալէւն
մէք,
բարեէլենղա՚նի
օրերուն
, եբբ
մենք
քան
ի մբ ա՛լ՛լ "՚ /լ "՛ն րն՛ո ան իքնե բ /լբ Հ ա–
• ւաքոլէ
ինք
Մ աբզբէ՚տ
մ օբ քո ւր են ց
րն -•
ղարձակ
տունր ; Անոնցմէ
հնահ^ տւլաքբ
,
եբբեմն
քո՛է քովէ՛
/լու՛լային
, թիւբ եբե -
"ունր
կ՚անցնէր : Պաբտէ՚լր եւ
աունբ ,
թաղր
ամբողք կր լեցնէինք
մեբ
խաղերով
ու
ձա յներով
- Երբ ՛էէ՛չե Ր բ
անձրեւածէ
կ՝ԲԱար , առաւօտ
էբսնուէս
""լքէ՚^լնեբր
էլբ
կան չէինք
բաբաէլ
թթենէներուն
տակ
(մօբքոլբին
աղան
Տի՚լբանբ
չեբամաբոյՆ՛
էբ) ել էլր թոթուէինք
հ^առին
ոստեբր I
Րիւբաւ
՚էբ
ոսկեչող
էլաթիլնեբ
ձէ։։սհանի
մ բ փչ՛։ ւրնե բուն պէս էլր թափ՛է էւն
անոր
ղեռ
չՀ իլս ուահ
ցէրուցա՛ն
մաղեր
ուն վր -
լ՛այ եւ ղեո. ի՛՛՛չ խաւլե
բ,
ոբոնց
յուչբ
գէ՛"
էլր մանկացնէ
այսօբ , բայց
նաեւ
արց՛ունք
կբ ի՛լէ աչքեբէս ;
ինչ
օրեր էին , ՛լ ե ղեց
է՛կ , աբեւա
յէն օ -
բեր
ոբոնց
ոսէլեվ՚՚՚ռ
Հ բղեՀր
թչնամ
ին
արեան
Հե՚լե՚լով
վւորձեց
մարել •:
Եւ
Հի
։1
։ս այղ օրերուն
ողեկոչումր
կ՛լ՛է–
լայ,
է
բՐ–
մեր երիտասարգներբ
ձեռք
ձեռ
քի
չ ՚ լ թ ա յ էլր կա՚լմեն եւ Հայէլ՚սէլան պա -
րէ՛ն չարմսւմներովյչ
մեղ կր կապեն
անց -
եալին Հետ : Փրթահ՛
ոսէլի
թելեբբ
կբ
Հիլսուէհ
գա րձեա
լ եւ չէնքբ
էլ՛ ա մ բո ղքա–
նայ
եւ. ցեւլին Հաբագատ
սլատկերբ
էլր լու–
սաւոբււլի
՛Ա՛՛՛չէք իր ճտճանթւեբով
;
Յէ՚շողոլթեանս
մէք էսորասլէս
՚լր՚՚շ -
մուահ,
կարհ՜ես կրակով
։իո րուահ՜ աե -
"էլք
մր էլր մնայ
միշտ
՚լաւառէն
" լ ՚ " բ բ
ւ
երբԲարեկենղանէ։ն
, ՚էինիո՚է
տաքց։ոհ^
կ"՚~
րիճ
մ՛"բգիկր
ձեռք
էլուտսւյին եւ էլր
։՚կր–
"էէն
սլա
բել է Անոնց կ՝րնկե րանա
յին
էլի-
ներն ու ա՚լքիէլնեբր
եր՚լելուէ ; Մենք
փոք–
րիքլնեբո , էլր հ^ափէինք : կաբհես
կ՚ոխւսբ -
գուահ^ ԲԱար ամէն
բ՛՛՛ն մեբ չուբքր,
կ՚սր–
հ^ես
մամիկիս
պաամահ^
Հէքեաթներէն
յայտնոլահ՜
էլե ր սլա
ր անքն ե ր րԱա
յէն պա
րէն
մ։ոսնտկցու^ւերր
որոնց Համար
ա՛լու
Հո՛լիս
մինչեւ
Հիմա
անայլայլ
պաՀահ՜ է
իր եբալ^եր՚ոլ
աչխաբՀբ •
իսկ
այսօբ, երբ անոնցմէ ոչ ՚քէկր գեռ
կ՚ապրի,
երբ սաբսա՚իելի
փոթոբիէլին
մէք
անՀեա
կորսուահ–
են բոլորն
ալ , ինհ^ի կբ
թուի
տաէլաւին
, ոբ իմ աչքեբուս
տեսահ՜
ե բ ի տա ս ա բ գն ե բ բ՝ անոնք են , ճչմարտա -
՛՛լէս
) անոնք , սր կր
պ։սբէին
աաենօք
Մարզբիտ
մօբքուրենց
տունր,
մեհ– սբա
Հին մէք, որուն տաի՚ատէլամահ՛ր
էլր թն -
գաբ
՚սնոնց
ոտքեբուն
ումղին
Հաբուահ– -
նեբէն :
Անոնք են , ոփ իմ սղաւոբ
Հողիս , անոնք
են մէւչա. աՀա Տիղլ՚անր,
Ասլանր, Յա -
բութիւեր
, քքբան մօբքուրենց
Յաբութիւ–
նրն ալ, Գառնիկր,
որուն աչխէտ ձին
ղուբսբ՝
թթենիին
էլապուահ^՝ կբ խբէսն -
քայ
գոբելով :
Անոնք են ճէչգ ու ճէչգ , էւբենց
այն
քան
ոէբեչէւ , կտրօաալէ
էլեբպաբանքնե
-
բով–. ԱՀա մենք չբքապատահ^
ենք
զիրենք
Է–.^ԵՐ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ ՊԱՅ՚քԱՐԷՆ
(ՀԵՐՈԱԱՄԱՐՏԻ
ք-ԱՌԱԱՆԱՄԵԱԿԻՆ
ԱՌԹԻԻ,
ԱՆՈՐ ՎԱՐԻՋ
ԳՆԳԱՊԵՏ
ՐԱղԳԱԱԱՐԵԱՆԻ
ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ)
•
Գէ չե ր՛" յէն
թ՛ս
՛լո ւՀ է՛ն տա րահե ց էբ
աւեւաթո
յր վարսերբ
, ւ՛ւ մ ա յր
բն ո ւթ է ւն ր
պա բուրեց էբ թեւարկութեան
տակ
\յուխ
՚լէ՚֊՚լփ Հետ սլատաՀաՆ
անակնկալ
մէ՚ք՚սղէոլր
թէեւ
թխսլոտ
ամպի
նմ՚սն
քո–
ղսւրէլեց
Հոբէ՚լ՚ւնր,
սաէլայն Շաաաէսէ ան–
իւորտակելի
կամքն ու ՜էՍ՚լատքբ
բ ՚ " ց կա —
սլ՛ւ ւտա
էլէն վրա
յ ՚ւլլպլացուլ
աստղերու
նման
քլր ցոլար Հրավառ ;
^յ՚է
՚լէ՚չեբ
ք ոչ ոք կր մտահ^էր
առօրեայ
Հ ո զ ե ր ՚ ՚ լ եւ նէ։ րՀ ելու
մ ասէն
Հ Ր ոլորն ալ
լհուահ
էէ՛ն աենգոտ
աչխատտնքէ
,
ձեւով
մբ
է՛րե՜նց մասնակցութէ։ւնր
բերելու
ղո -
յութեան
սրբազան
սլայք՚սրին
Արտաս՚ւվոբ
կենւլ անութիլն
կար Ա ՚
ՂԷ՚՜՚ԼԷ՛ եկեղեցւոյ
եւ Ա արտիկէ
յարկե -
բուն տակ
Հեթանոսական
էլբա էլր /լր
ճարճատէր
բոցավառ
ցոլքերով։
Թոնիրի
վրայ՝
մեհ^
զի կաթսայի
մէք /լեփէր
գառնուկի
մի -
սբ , սփո ե լոփ
Հաճելի
րոլբմ ունք ;
քթեբեփբ
ձեռքին,
խոՀանոցի
աչիէս -
տան^Փ՚եբուն կբ Հսկէր
Նո՚նէ/լբ,
"՚բաա —
սոփոր աչխոյմոփ \
Գիչերուան
մամր
ինր անցահ
էր • Եկե–
՚ լ ե ց ւ ո յ մէք,
ձէթի
ճր՚սւլի
ա՚լօտ
լոյսի
տակ,
մողոփի
նստահ՜ մաբա՚ոկս՚ն
Շատա–
խի սպ՚Ա յակոյտբ
, ղեռ
րն թբ
իքի կր սպա–
ոէբ ։
Հոկլտոյի
Աուսէսբ
ս/լսահ՝ էբ անՀամ -
բեբութեան
նչաններ
ցոյց տալ
յ
Բէչ
մր
եւ"
֊էամ բե բէ սէ՛րելէ Ա ու -
սէս , մէէ քան
ի փա յլ՚կ/էան
վեբք
մեհ՜ ա -
էոորմակուէ
էլառնուկէէ
մէւս
"լէ՚"է։
"Լէոե
՜ս
,
կբ տարՀամո՚լէր
Աալխասր
Հաճելի
չեչաով
մր
~ Ե"
ւլ մւլ ՛էՀե լու պաաճառ
չունիմ ,
յարեց Ա ոււէ է" , ուլք
մնա
յ Հօրաքո
յրո
ե՜ւ
անււլ։ տ՛"չար. - . Րայց
մեր
վպարոն՝»ներբ
անօթ"՛
թենէ կր ղմո
լար անան <^պատտ -
բաւլլւ-% աւարտել
...
Ա՛ւ՛ւի ճաէլատագբի
Հետ
խաղալբ
էլէ՚ւբէն բանչէ , Մուսէս :
––՜Ոչ ալ երկ՚՚՚ր
Հսլաաաբագ՝»ով
էլր վեբ–
ք"՛՛եալ,
սբաի՚օսեց
անՀամ
բեր
ՀայղոլէլրՀ
Ապա
ինչպէ՛^ս
կարելի է ՚էե՜բքացնել
:
Վայբկեան
առաք ասլսաամբելով
:
Հայղոլքլի
վճռական
պս՚տասխանբ
Հա -
ճելի կերպո՛վ
չո յեց
Փ ո ի՛ ի կի
Հ
ր։սբոբբ
ղղա լաբանքնեբբ
է ինքնաբաւ
մսլիտով
մբ
Համաձա
յնութիւն
տուաւ
Մ ուսէսէ։ տեսա
կէտին
, ապա աբաղ
ք՚ոյլերով
ոււլղուե -
ցաւ գէպի
Մարտիէլի
տունբ ,
ք^թբէքԸ.
փութացնելու
Համ ար •
Երբ
Շ՛՛՛Հ է՛՛է՛ ՛էրան առքե ւ Հա սա ւ , էսա–
լարի մէք նչմաբեց
մաբղկայի՚ե
ս՚ո՚ււեբ
մբ
որ գէ ոլէ ք, էլե ՛լեց է՛ էլ եբթար
զւչ՛։ ւչա
լոր
քայ չեբով
:
— կե՜ց է՛բ , Հրամա յեց
Հա յղուէլբ
, մ եքե
նա բար
ձէ,՜ ո-քր աա՛եե լով
ս՚տրճ"՛
ն ՛ո էլէ՛ն
ինչո՚^լ
, քեզ մատաղ :
Գո՞ւն ես , ^^ուռ ;
— Այ"
1
քեղ մ ։1 ատտ։
« \ք ուռ՛^ Շ՚՚՚միրս՚մր
, կա՛լ
սրոլ1
՚քբ գե
՛ո է՛ն քսելով
, մ օաե ցաւ
Փոխիկին
,
հ՜րաբ
մբ
Ա՛նո՛ւթին
՚ոս՚/լ
սեղմահ՜
֊
Ո՛՛ւր կ՚երթաս -
^՚սմաւ՚ւհ
/լ՚եբթամ
, քե՛լ
մա։ո։։։՚լ
, իմ
աղէ՛՛լ
ե՚լբա
յբնե
բ՚ււն , Հմ ե հ
պաբոն՚^նե
՜–
բուն
Համ աբ կարմբահ՛
Հ՛՛՛ւ կբ տանէմ %
— Ա՞Վ բսս"^ քե՚/է՛ "Բ «"լ"՚բոն»նէ,
բ լ, ե -
քլահ են , կչտամ
բեց
Փոէսիէլր
սրտնե՚էահ՜ :
Մէ՛ բարէլ՚ւքնար
, է։մ "՚ղէ՚ղ
եղբայր ,
էա իմ աչքով
տեսայ ;
Լաւ : \ք բս՚բւէ
աուլ։ ինձ ու ւէնա է
« կուռ՛»
Շամիր։"մի
ղէմքբ
թթուեցաւ
,
ս՚։։լ։Ա բա բսւթե ան սաՀմ ան ււլահ՛ է։ լ։ նա յ -
՚ււսւհքբ
չոեց
ման
քլո ւթե ան բնկե լ՛ոք վբա
յ
ու
Հ։սմ ողէլեր
չե՜ չտո վ
մ բ բսաւ .
Տ եսա՞ ր , Փոխիկ
, ւ՛բ «հուռ՚^ր
ես
չեմ
, այլ ղուն։ Ա՛՛վ տեսս՚ն է որ Ա. Յա -
րութեան
կամ Ա . կարապետէն
՛ո՛ւխտէ
ղսւցուլլ՛ , ։սնոեց
սուրբ
պատէլե րնե՜ րոլն
՚սռքե
լ պլ՚ղէացո՚լ
էլան թե՛ւլ՛եր
ուն
Համար
ձէթր
ուրիշի
ձեռքով
ղրկէ
« Ծուռ » մէ։ բլլ՚՚՚յ
Փոէսէ՚/լ ,
ուէստաւորբ
ինք պէտք է աանէ
ձէթր , իր
ձեոքոփ
պէտք է լեցնէ
կ՚սնթե՚լի
մէք,
"ր՚՚լէո՚քէ
Արաբիչբ
լսէ անոր
ւսւլաչանքր։ Ես ալ, իմ
ձեռքո՚է պէաք է /լեբա/լբեմ
իմ տզիզ
եզ–
բ՚ոյբներր,
որպէս՚լի
Հայրե՛նիքի
։/։ւլ՚ստու–
թեան
Հտմս՚բ երբ կարոյի
նման
սուրբեր
գաոնան,
կարոյի
նման
արքայութիւն
երթան,
իմ լոյս ու ՛սրել
եւլբօր
՚լլուխբ^
հ-՚ււռ
չմնա
յ անոնց աոքեւ ;
Զգա
յուն
Հայգուկբ
թաչ/լինակով
սրբեց
աչքերուն
մէք լճացահ՛
բեբկրս՚նքէ։
։ոբ -
ցոլնքր
, "Լ ճամբա
յ տուաւ :
Խորանէ։
վրա
յ , խա
չե լւ։ւթե։։ւ՚ն
սլ։ւ։։ոէլէ, -
րի
։։՚ոքեւ
էլ՛" խո
Լ
՛ոհ
ձէ թի ճբո՛՛լ է։
աւլօա
լոյսին տակ , Հազիւ
էլր նչմարուէ բ
մեհ՜
խորՀուբգէ։
նսաահ^ Հ։զար՚։ն»ներու
, խմ-
բ։սսլե ա՛ւ՛ե բու եւ անուանէ
Հա յգո
ւէլն եբու
՛լ է։մ աստուէ։
բնե
րր :
Երբ Փոէսէկր
րնթբիքր
բերաւ,
Տէր
Խ աչօն
էլռթնաձ՜ էր ան տաչ
ղաւա ղանին ,
ոտքի
ելաւ,
<Տ
.Ճաչա էլեց ՛ււք»
մբմ1
՚քեց
,
մ "1 բտի էլնե բբ խա չաէլնքեց
ին մեհ
եր կիւ -
՚լահութեամբ
ե՜լ սկսան
բնթբել •
Եկե՚լեցւ՚ւյ
գբան քով, փսիաթէ՛
վ բ ՚ " յ
հ՜՚սլապատիէլ
նստահ՜ էբ ւլինուոր
Զիրոն ,
ձախ
ձեռքր
սեղմ ահ
Հ բս՚ցանի
խո՛զ ով ա -
կէ՛՛՛՛՛ , աք ափին
մէք բռնահ^ էր Հացարա -
մինր,
նայուահ-քր
չռահ՜ ղպբս՚ց
ղ՚սսի
՛էէք
սեղանի
ն։ւ։ոող
ալաէլանիի
վրայ
ՏԻԳՐԱՆ
ԱՒԱԳԵԱՆ
(1)
(Շաբ.)
Fonds A.R.A.M
