«Ակն
I.։
Ակ
՚եւվւք»
Հւււսւորէն
ետք , որ
Հտ յրենտկցւււկսւն
ււե ո
ի
ւէրտկանութեան
տոլրոէլ
ւլււրհ-երկ՚Ս
մ է
կ՛հ
Հ ,
սւՀաւ
ասիկ նա
եւ. ^Գիէ
-ւքաւքնւււկաՆ
Ուրֆուն» : երկուքէ, աչ
իմ չւա
էք
րուահ
ե՛Կ։
մեր
դրականութեան
հանօթ
դէմքերոլ
կողմէ,
առտշյւնր
Մկքոէչ
Պտրոամե...նչ. , իկ
երկրորղր՝
Արաւք
ԱաՀակեանէ
I
կր թուի, թէ
Տաչո՚կ1ք.
եւ. նման գո՛րհե րոլ. վկայութիւն
մրՐԱ՛" ՜
լու
կոչումին
Ղ ի >ոա կքյ ո լթ իլնր
ուղեցոյց
եղ։ոհ է երկու
իւմբաղիրներու1ն
, ու անոնց
չոպվ
խմրուահ
ա չխա։ոա
կիցն ե ր՛՛ւ , որ֊
պԿ՚՚ղի
անոնք
ոււլեն եւ յ
՚ ո ի
՚ լ Բ ՛
«չնա՚ոնե՛
կան տոմար»
մր րլլալու
ձակաաա։լրկն
փրկել
իրենց
ղորհերր, ուղանոնք
մօաիկ
րերեհ
մամ։ոնակակից
մեր
ոլաւոմոլթեան
Համար
նոլասա
մր րլլ՚որ"^
։որ
,/Հքին ;
Ջ ենք րս եր թէ թերո՛ւթիւններ
, Հասկր–
նալի
ղեղոլւքնել։
,
Հետեւարար՝
չեղում–
ներ
~–~ մ ոոա ց ումնե ր կամ ան Համեմ աա
հաւալումի
Հակամիաոլթիւններ
չկան
ւլա–
նոնք
թմ
րա՛լ
րողե՚երու
քով ,
մանա ՜
ւանղ ՝ ՀԳիւցաղնական
Ուրֆա»
յի պա րա ~
գա յին : Ա ակա
յն
մ ենք ղիաենք թէ ին չ կր
նչ անակէ
Հւստրոի
մ
ր
է ^
Համաղ
րել
պաամա կան չրքանի
մ ր ղարե րոլ
կեանքր
իր րոլոր մարղերով
•, Գիտենք
մանաւանղ
,
թէ
մե ր սլա յմ անն ե
րՓւն
՚քէ^ ասլրող մո -
ղովուրղ
ի մր Հաւքար ինչ կարելիութիւն
-
ներ կան, այս սեււի
ւլորհերր
իրենց իսկա
կան, տարողութեան
, իմաստին ու պատ -
կերին
Հասցնելու
Համ ար ; Գմրախտա ••
րալ՛ , •էաւաքական կամ իւմրական
աչէսա -
աանքի
լա յն Հնա րաւո րութ
իւ1է1
՚ե
ր
է/"– ՜
նինք , աոաշագրուահ՜
որեւէ
աչիւատանքի
մ չակ ում
։էե րահե
չու
Համ ար նուաճոլ
մ էւ
Հ
Հա յր . Ա իութիււսնե
րու
կողմէ
էսթանուտհ
ոա նոր չարմումր,
ն^ոյն չրշանէն վերապ—
րո
։լ1
։ե
րոլ
հ անօթս ւթեանց
, յի չողութիւն -
ներ ու ,
վ1լա
յութէ։ւններոլ
եւ ապրումնե -
րու Հաւաքական
ղումարով
միայն
կարելի
յտշուչութիւն
մր
կրեա
յ լ՚լլալ ; Ա ենք՝
ցէւ–
րուցան
, մէկ հա։լէն
միւոր նեաուահ, ա -
ռօրեային
մէ^ էսրահ
ղրեթէ
, թնչ չափով
կրն
։։ւնք
։1
՝ել։
էլերէն
մ
րլլալ,
երր
էչէսւլոլ–
թ
էէ
մր
կամ
պա
էոմ
ւսկա^, անցե
-էս
֊լով բեռ -
նաււ։ր
չք՚շանի մբ եբէկն ու այսօրր կ
^ոլ ՜
զենք
լ՛՛յսին
բերել
, ոչթէ իսկասլէս
վերշ՜
նական ու վէուերական
աբմէքի
էքր
վերա -
հ՛ելու Համար
մեր
՚չորհքւբր, ա
լլ
պտբւլէս -
պէս՝
ճամբայ
քլտրահ
րլլալու,
ւլիւրացու֊
ցահ ԲԱա լու Համաբ
եկւոբներոլ
աչէսա -
աա՚եքր,
այ՛լ
"՚-ղ՚լ՛
•.թե.
Ջ ունինք , առՀ՚սսաբաքլ,
նաեւ
կենսա -
կս/եբ ,
Ագրիլրներ կր պակսին , բա՚ք -
ղ ատաքլ՚սն
գրութե՚սմր
՛ոչէ։ա։ էոանքի
նիւ -
թական
է՛է
ւ։ ւե՛" լ՛՛եր
չկ՚սն
, մեր մս՚տենսւ
—
գաբ աննե րն իսկ չ՚ստ բան չուն էէն;
ք՚նչ
ււր
կայ
մամ՛".լի մէշ, կամ էսնշատաբաբ
Հբէո–
աաբակուահ
, էգէւոք է ք՛՛՛է
Ք
"վէ՛
բեբել,
սեղմել,
սաուղել,
ղասաւորել
՛էւ
՚ոալ :
Աս՚էնք
Հաս՚ոատումներ
են, որ՛ոնք բառե ~
րո՛է քլբ էոբուին
՛ոլսաեղ,
թու՚լթ-ին
:
Գ ՚ ՚ ւ ք
այղ. բաոերուն
տ՚սկ փորէէեցէք
չ՚սփեչ
ուլ–
բե ր՛լ ութ
էէ
ւնբ , ոբ վե բ ո"գաՀ՚^ւահ
է ՝%մ ան
ա չիւատան^էեբու
էլո չուահ
մ աբգոց \ ք՛ ֊
րենք , Ա կբաիչ
Պ ս՛ բ սա մ ե "՛նն ե լ՛ն ու Ար՚սմ
Ա
Ա
՛Հ "՛էլե աննեբ
լ։ էլբ ՚լղան , թէ է՛նչ
րսե
լ
էլ
"է
էլենք ; Ա ակա
յն , անՀրամեչտ
Հ ՚
"բ րն–
թեբցո՚լն
ալ ղիւոնայ թէ ինչ տարապար -
*8ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(6)
Գէպի
էէ
՚"ր
երկտբո՚լ
բարակ
ճամրուն
մէ1 Աիսէն կր քսլէբ
, աւելի
ճիչգ
էլբ
էէա–
զէբ
՚Բ՚սյլերս
արա՚լացուցի
,
գէ"
յն
աչքերկս^
չվրիպեցնեչ"ւ
Հէոմար
՚, Անիկա
էսնցալ քա–,
^/՚
՛՛՛էձ փլփլահ
աւեբաէ^եբո՛ւ
մէշէն
,
իշաւ\
կիսաքանգ
եէլե՚լեցիին
ետին ու էլսբս՚՚ւե
–՚Հ
ցւ
"է.
մ օտակա
յ
վէ
լատաէլի մր էքէշ
՝1
Հքահլիկ էգաաի մր տակ
կանւլ առի
էէլ
աչքէ,բս անթարթ
ու՚լղեցի
այն անցքին՝ ո–
բուն ետեւ
էլորս՚՚ւահ
էր Աիսէն •
քքրէլար
չաե ւեց անոր Հբացակա
յութիւնր» : Հաղէ՛
ւ
Հինղ րոոլէ
ս\լ
աՀ՛ա, վքւրա՚լաբձէ
ճամբան
բռնեց : Հետեւեցայ
իրեն այս անէլամ ա -
՚-ելի
մօաէն : Աիտքս
՛լրի նեբս մտնելէ ա–
ռաշ
բռնել
սեմին
՛էյ՛ա յ
Երբ Հասաւ
մեհ՜ գու՚ւչւ
,
Հեաազօտիչ
աէլ հարկ մր ՛նետեց իբ չուլ՚շր ՛՛ւ բացաւ ։
Ես կամացուկ
մը ձայնեցի
Աիսէ՛–– Ետ
գարձաւ
ղւսրՀուբահ
ու ինհ՛ի
նա յեցաւ
է
Ծ
ութին մէշ իսէլ
ղմու՚սր չէբ
նչմարել
ա յն սարսուռն ու վաթր որ Համակահ էբ
իբ ամրոգշ
էութիւ՛նբ : Աօ՚ոեցայ
: կր ղո -
Հակ
ճիղի , յոէլնութեան
եւ քրտինքի
՚ է ^ ^
է.ն այս կաբղի
ղ,ղ.հ ե բ ,
Գիտենք
մենք, որ տբ
՚էւա
^ււ
՚՛՛**
՚ ՛ " ՛ ^ *
եթէ
էլ՝ուէլէ.նք , անՀամեմ"""
" ՚ է ՚ ՚ ^ Կ է -
Բ՚ս
՚լ՚լատաբար
աշի"""""՛^՛^^՛
՚՛ 1
"՚բե
լիոլթիւննեբուն.
Հ.""""""՚եք"վ
Հ ՚ " ն ղ ե ։ . ձ ,
որ սա կամ ն՛" թերս՚^թի՚^նեբբ
քլ՝,էւնեն.սն
եւ սլիա/՛ ունենան
՚ ն մ է ո ն
մեր բոլոբ
՛լոր - .
հերւլ^
"էէ՛՛՛ի
ղանգա՚լինք
անոնց վկա
յոլ .
թի
էննե
լ՛
, ՛լր "՛էլան
ո՛–
մն
՚ս
յուն
նէէւաճում-
նե
ր
ԲԷԼ"՚Լ"՛–
իբ"՚լ"՚–թեան
վբ՛"
յ ,
է
՛ւ սլիաի
յէսնձնարաբենք
չաՀաէչրւլռւ
՚լ
՚ւղ^ւ՚եբուն
՛ւր
անն
էլա
"I
չթ
"էլո
լ
՛ր ե րբեմնի
մե բ հաւլէլէ։ "՛լ
կե՚՚էնքր
, ինչսլէս
րն ւլՀ
էսն
րա սլէ ս Համ աէլ -
եաց ու Հալէսքական
ս՚էղրումին
Հեա ՛ս -
ւլե րս
ու1ւե
ցող
ոլէստմ աէլան
,
թ ւ՛լէ"
կւսն ,
յ
"է.չէս
էլբ
աէլան աե ՛լե էլէէ
լթ
ի ւնն է,բ
« Գիւցա՚լնաէլէսն
Աւբֆան^
էլաահ է մի–
շէէն ճամբայ
մբ, եւ էէր կոչւէււքյ։
աբմեցեէ;–
լու , եւ ՛լ
՛է^էս
ցում
տալւէլ ՝,ամալ՛ վեբապ–
բոէլնե բու
Հասէլնալի
կաբղ
մ բ Հետաքրք -
բութիւննեբսււն
: Այս էլաբգի
ւչոբհերու
մէշ, առաւե լապէս
անցե
՛ա
լն է ոլ՛
պիտի
՛էա
յ քննութեան
. վե րյուչքի
՛լ
իտա
կան
ձեւով մր սլէւէսէէ ա
բ
՛ւ՛ս բէսնա
յ լրս լն թմ բա -
էէրոէլնեբու
էսչի՚աաանքր
: Աինչգէո
, ա -
նոնք
նաեւ
ներկային
սեւեոահ
, ու բալէս–
քլան լայն
աէւ ՛լ տու՚սհ ենլու՛՛ անկա բնե -
բսւ
,
ե ր էլբ
–ս
,րղա կան
հանօթ
ո ւ
թեանց ,
մ ս
/1էբտմ
ամ1է
ութիւէ/ւ՚ե
լ
՛ու , "րոնք
քի չե
բու
Համար
չաՀէ՚կէսն են: Կ*րմբռնենք
մտաՀո
-
ղութիւնր
սլաս^ասիէէսնատունե
լաւն :
Ա
էէ։
իւռքի մեր պա յէք "՛ննե
լ։ ու>1ք
մէշ
է
՚էէ՚ր՜
քերր
կասլ մրն են մարղէ
մաբէլ , բեէլւէլւէ
րք՛
էլո լ՛ ,
՛՛լ
նաեւ՝
ապրում են,
իրենց
յեէոին
մ
Ա
՛ն բամ ՚սսն
էէ
ւթեան
։քէշ։
Աակայն,
Հս
՚էո
՚ւբի
մր առաքելութեան
վերհանումբ,
ինչպէս
տուեալ
գոբհի մր կչիո
֊Բ
»
ԳԳ՛" ՜
ցսէկա՚ն
ղատումնեբով
չեն կաաարուիր
:
Ա օ՛ոա
լ "
րասլէ"
1500
էշեբէ
բա՚լկացեալ
,
պ
էս էո
կա
ււե
լի այս Հատորին
մ էշ , մ ենք կբ
տե՚յնենք
կարելիութիւն
մր
2—300
էշ
էսէոա
ցնե
լ՛էւ
, ու աղ ով՝ ՛սւե լէէ
անմիշաէլան
՛լ
էս
րձն ելու
IIIյն տիրէսէլան
նե բ՚լորհութիւ
-
նր , ղոր այ՛լ, ղորհր
էլէէւնեն՚այ
լ^թերցոէլ–
նեբու
վբայ,
իբբեւ
սպառէւչ,
վաւեր՛ս -
էլան , պատմակս/ն
աչիւատանք
;
՚Այնթապ~
ցէէնե րն աչ եր էլո լ
չքե՚լո՚՚չռլ
ք
Հատո՛րներ
Հ լ՚աէոար՚ոքլէ,ցէէն
վեր շերս • Եթէ քանա
կր եւ հ՛աւա լր իմաստ
ունենա
յէ
՛ն
գիրքե -
ր
՛էլ ա
չի
՛ա
ր Հէ՛ն, մ էշ , պիտի
չմ ե ՛լա ղրէ
ինք
Հ
րէԱտա
բա էլէէչնե
րր • սակայն,
թ ո յ լ տրու/ւ
,
րսել, ոբ ճապաղում
բառբ
քէ՛չ է
,
՛լա քն
թմբաղրողներու
ան՚գէէո ու աւելոբգ գե -
էլումներր
մ՚ստնսքնշելու
Համար : Մէ,ր
Հտ յրենա էլէլաէլտն ղէլաց ումնե րէէւն մէշ
չատ
ենք գիւբազէլահ
, եւ ՜էսւսկնալի է
էւ
՛բ չա–
փաղանցենք՝
երրեէքն
. . . Աաէլայն՝
ճիչ՚է
էէլէւաէ։ չմէւռնէէէնք , որ գիաաէլէսն
ս
՚չէսա -
տանքնե ր
աւ
ելի
ղօբ ութիւն
ու
նուէէէղ
զգաց ում կր պաՀանշեն ;
Այս
էլորհին
ամէնէն
պատմաէլան
ել մե
հա էլչիռ վաւէք
բէս
գիբր՝ Եգեսացէէ
Աբբա -
Հէէէմ քաՀանա
յ Արեւեանի
«Պէոտմութիլն
Եղեսիոյ»
կամ
(Տ
.Ուր ՚Բէսղղէացւոց
» բա -
մէէնն է, ՚ւէէւելի քան երէլու
Հարիւր
մեհա -
դիր
էշ՛,
"է
-բ մինչեւ ԺԹ • գար
՚է՚լ
վեբշէ՛ն
ք՚ՍէւորգԲ
, սե ւեռում է՛ , ել վկա յութեան կր
րէւ
ր՛՛լին
թանկագին
տե՚չեկութէւննե
ր ,
՛ւլա
էոմակ
ւսն
հանօ
թ ո
ւթի
ւնն եր ,
աղղա ֊ •
էէրա էլէէէն եւ տեզաղ
րէէէ
էլան մթեր ք , Հա
լ -
րենա կցա
քլէսն սեռի
ւլ րա
էլանո ւթի
ւնր այս
էլէէէբ ւ լ
էէ
էստտէլձնեբոէէ
սլիաի
ւլի տւս
կանա -
էլար , ամբողշ
մարմն
՚էվ
կ^ գողաբ
. . •
-— Մ է՛ վաիէնար
Աէէ
"է , րսի կալ՚եկցա -
բաբ
, մէ՛ վախնար ; Հաւատա
, աէլա յին ,
Հան րմ ին բանչեմ րսեբ
։ Ա բստօն
ՀՀաբա–
մի» չէ , Արստօն
քեղի պէս խեղճ
աղշիէլ
մր աղա
յին
Հանրմին
ճանկ՚ր
չուղե ր ձգել ,
միայն
ինհի բսէ թէ ո՚^ւբ գացիր
, ուրկէ՛^
էլուգաս • ի՛՛նչ
էլոբհ
ունիս
գուբսերր ա յս
մութ - ցուրտ
սլ
վտանղաւոր
՚լիչեբնե –;
բուն :
^
Ա՛րստօ , ոտքգ պագնեմ
, Հիմա
ո՚֊չ է )
ձգէ
՛ււ՛ս երթամ,
վ՛ս՛ւր
էլուղամ քեղ կշ
գւոնեմ ու քլրսեմ ուր երթալս • • •
Լաւ • • . Գնա , բսի , ՚Բիւրտ
Մ բստօն է՛բ
խօսքին
տէրն է , էլոլւլեմ որ ղուն ալ քու
խօսքի՚է
տէրն
րլլաս -
Լ^ամնո՚ւեցանք
: Նեբս
մտայ,
%թս։խտս»
բարձրացայ
Հ Ներսս չաա անՀանլլիսա
էբ՛–
Հոգիս աաո ապա էլո հ վիճակ մբ
ունէր :
Աաահու՚քնեբու
բեռան
տակ՝
էլսէ՚րհես
էլանկս պիտի
պէս յ թ է բ : քէքեղճ
՚"Գ^ԻԿ
՚ ՚ ՚
խե՚լճ
աղշիկ
... խեգշ
Հայու
բեկոր
. • • —
Կր մտս՚հէի
: Պիտի աանշուի
ամբողք
՛լի -
չերր պիտի
աանշուի իմ կոչտ
վա յրենի
գիմագիհս
յիչե չով • • • Պիտի
էոանշ
՚քլի
՚ս–
ււանց գիտնալու թէ Հայ մրն է ղինք տան–
է՛՛՛ս՛–
ԼԷՋՈԻԻ խՆԴԻՐԸ
ԵՐԷԿ ԵԻ ԱՅՍՕՐ
հքԱ՚Բ
Ս՚իւ-էվւյսլւ «Ա((Աւտացյալք–իւԱ» ,
ււատ|ւօկայւսն,ը կը շարւււՐւակէ. լււսրերհ՝..
լոՆսաբաէւութիւ–11ւ1ւեշւ հաղոըդել
Հայ աււ ^
տանի սսնկնդիըներ ուն : Ահաւասիկ վեր -
ջին Հքեկուցսսքներէն ւքէկր՝
լե(լու.ակա1ւ.
հարցի մ՛ասին
ԱԼ՚բելի
Հայբենաէլիցնեբ
»
Մեր
բոլոբէւս
յէէչւէղութէ,,1սն մէշ
գե՚ւ
թարմ է այն աւլմուկր,
էէբ
րաբձբ՚։սցու,ց
մէւ,
քանի
էսմիս էէբանից
առէաէ
Հսւյէլէսկան եքր
քլու ւլբակէէէն
լեղունեբի
էլ՛՛յութեան
չ՚՚՚֊րշ^
ւսրեւմ տաՀա
յ եւ ա բ եւե լ՛" Հ այ– ; Մե.նք.
՛արգէն
ձեէլ Հետ ՚Ա՚՚՚ւցէլ
ենք այս
նէլթի–
մ ասին : Հա յ՛՛ց
լեղուն
ո։ւ
^ւէէ
I, րէլու
ճիւ՚լկ՛՜
ւոր
ւմ , ոբսլէս
Հ ետ ելա՛ն ք
էղատււ^տ-էլան
այն տա բ բե ր պա յմ աննյերէէ ,
որ՚լնց
մ
էշ
Ոէսրղացել է Հայ մոգովռւբգր
, երբ
Հէ՛ն
Հա յերէն
լեղուն
ւչրաբաբբ
նսւազ
Հաէ •-
քչանաչէէ գարձաւ
մ^^աղո վր ղա էլս^ւ
Լ՚^՚յն
ղան–
ւէՈէ
.ահներէէ Համար : Աինչե
-է
լե՚լուա՚լի
-
՚ոակ՚սն
Հարցերի
չ"*֊րշ
էէրուահ
ԱՏԱԼԻՆԻ
յօ՚լուահի
լո յա րնհա յուելբ
, մեբ ե րկր ում
է
՛չ ոք չէբ մաէսհում
մխաել
երկու
լեզու -
ների
ղո յււլթեան
սլէստմ ական
վւասար ։
Գեռ
էսւելին ՚ արեւմտաՀ
՚է"
յ
՚լրուլնեբի գե՜
ղս՚բուեսէո
էէէ
էլէէ՛ն լաւագո
յն
ստեւլհաւլ
որ -
հութիւննե
րբ
Հ րատա րակուէէ ցան
Հո՛
յպետ..
Հ րա՛ո
էէ
էլո ւլմ ից Երեւան
ում •
Այ՛է մասին
էլուք՝
սիլ՚ք՚քէ՛
լսէէ՚լնեբ,
չաս*
լաւ գիտէք :
Աակայն
3950/՛
ստա չինե-յսն
քՕ
՚չուահից
մ ի առ մամ անսւկ վերշ, Ե բեւունի
նոբե ՜
լուկ չեգուաբաննեբր
սկս ւսն ար չւսւ
արեւ–
մ աաՀա
յ լեգսւի
ւլէմ , յւս լտ՚ս բ՛՛՛բ ելով նբ–
բան , առանց
որեւէ գէէ աաէլան
Հ իմնա
ւււ -
բոլմի
, ոբէ՚լէ"
Պ՚՚լսի
բարբառ
,
ղրկելով
նայ։
Հ Գիւցազնական
Աւլ՚ֆան»
կրցահ է
Հէս–
մագբարար
տալ այգ չրշ՚սնի
բարքեբբ
Կաբմուճի
մասին ալ տեղաղրակէսն
եւ աղ
գա ւլբ ա կան սպառի
չ տէ։ էլեկո ւթիւննե
բով ,
որոնք մողովուրգ
մբ իր Հոգեկան
, ագւլա–
յէէն ել էէմացաէլ՚ան ապբ ումնեբ
էէ
ւն ,
չաՀէէէ–
գր՚չ ՛ւ
՛է լ
թեանց եւ Հաէլէսմ իտ ութիւններ
ուն
մէշ
էլր տանին
մէյր էգաամէէւթեան
ւ
Ուր -
ֆս՚ն
ամէնէն
կենսունաէլ
,
ւէ
՚լեսլաչ՛ո
, Հայ–
ր ենաս է՛բա կան տենէէով
ասլբէէւլ
մէէլ
չլ՚շա—
նրն է
Հէէէ
յութեան՛
եւ Հատորի
՛այէէ
մտսբ
ն
.էէ
՚բ ենթտՀոէլ
էլր պատրասաէ
աւելէ։ էսո ֊
րոլնկ
, աւելի
քննաէլան
ս՛ չխաաանքնե
բու
:
Հերոսամարտի
պաամ
ութ
ի ւն ր , իր քլաբ—
գին
, վաղուան
մ եր պաամ ութեան
Հա -
՛էաբ վաւերական
Նանօթ ութիւննեբւււ
մ
ր ֊
թերք
էքր
կր Հանէէիէէէսնայ ; Կբ Հաստա
—
/III.՛եք էսյս բամնի ոչ միայն
պատմաէլա՛ն,
այլ
մ անաւանգ
ողե չունչ
, ղասաիարաէլի
չ
նէլաբաւլիրր
I
Ասով
էլբ մօտենա
յ , ա ք՛լ
՚ք^՚ք՜
ք-1 , մեբ ՛ՆորաՀաս
սերունգներու
լլիաակ -
ցութեան
, ա րման ա պտ աո
ւո ւթե ան , Աւր -
ֆա ցէէէւ իրենց
քլոչումր
տ բղա
բւս ցնե
լու
պաբտքին
, եւ կ"չ կ՚ուղղէ
նաէսնիքնեբէէւ
՛է "Բ^է՚ն ու կեէսնքին
մ օտ ենա լով՝
է՛բբ
էււ
յ՚սւի տեն ական
ներչնչոէր՚սններ
յ
« Գիւցազնական
Ուբֆ՚սն»
կռթ՚՚՚լ
մր ե՛֊
յիչտաէսէլաբան
մրՆ է , բէսռին
ներքին ի ՜
մասասվբ ;
Հալէսյ
Մ •
Րա
յց թնչ հահկուահ
է ր ւս յս
բոլորին
աակ՛ • է
Անտարակոյս,
խորՀրգալոր
գէսղւոնիք մր կաբ, մութ,
ինհի անհանօթ
\
ք^Ր"չեցի
յ ՚ " Ի ր Գ
՛՛բբ Աիսէէն
չեբեւալ
,
եւ ատենի մր Համար
մոռացութեան
տալ
այս գէպքր,
մինչե^ոբ
օր մր պատեՀ ա -
՚ւիթր
ինքնին
ներկայանար
֊ Առտուն ,
սակայն.
Հազիւ
աղան
մ եկնահ,
Աիսէն ե–
կալ
ղիս գտաւ ; «... Եկուր > Հանրմր քեղ
կ՝ոլզէ
. ՚ ՛ » ։
Գացի
Հարեմին
գուռր • Աիսէն բացաւ եւ
նեբս
մ տանք ; Հոնէր Հսւնրմր խէւստ ու
սպառնսէկան
կեցուահ՜քով
մ՛բ
ւ
Լրշօրէն
բարեւեցէէ
, եւ ւէսչա՚սեցի ; ՛Բա ՜
նի մր րոպէ լուռ, անխօս նայեցանք իբա-
բու
, կաբհես
խօսակց
ութիւնր
սկսելու
թելբ
քքր փնտռէինք
: յ
Հանրւքն էր որ սկսաւ՝
էսիստ,
բայց
ղսպուահ– րարկութեամբ
մր %
ՀԲե՜ղխ
եմ , քրգու լաճ , ինչ որ տեսար
եբէկ
իրի ՜
կուն
Աիսէի
մասին , եթէ մէէլուն
՚րսես ,
կամ
բերնէղ
էիախցնես
, Հաւատա
ձեռքէս
չես ազատիր : Հասկցա՚՚բ
՚ ՚ ՚»
Ես այղ րանր մէկու մբ րսելու
պէէոք
չոէն իմ
Հանբմ , բսի մեզմ օրէն., րտ
յց ես
այս տունին
հառան եմեւ պէաք է ղիա —
ն 1/1մ թէ ինչ կբ կա տա ր ո՛ւի
մ ութին
մ էք
նբէսն
գ ր ա կ ա ն
լե՚լո՛^
էլոչոլելու
իրէս
,ս,ն
.
քԼ՚՚յ •••
Այս Հարցի
չս՚-ւ՚է
կոս"^կց՚"Կ"՚ն
ք՚որող–
չութիւնբ
զօրէսՀաւո՚քխ
ենթէսբէլեց
բոլոր
կեղհ. - էլիտէսէլ՚սն
ումերբ։
Աենք
բտգմիցս
^աբց ենք տուել մեգ,, թէ ինչո՞ւ էր
այգ
՛սրէ
ո՛մ • Ալս Հաբցին
էգա
ւո էս ս խ էէւնե
ցին
իրենք՝
նորելոէկ
«էլէլ^նէսէլա՚/՚նեբ»
Գբի -
՚էսղ՚եէսններր եւ ուրիչնեբբ : Բանից
էլուրս
եյէսււ, սր այսպէս
կրչուահ
Հ՛այաստանի
թչնամիներր
, այսինչ,
Հայ
Գաղթաչխաբ–
Հի
ս՚էլնիլ
Հէսյբենասէբնեբբ
, իբբ թէ •որ՝
Հեստական
էլերպով^ սատարում
են մեբ ա–
բեւմտեան
ղբաէլսւն
բաբբառին
,
ոբէզէսղի
քան
էլեն
Հա յ մուլրվյ՚էէի
մ իասնսձկանոլ -
թիւնր եւնրա պհտաէլան
լեղուն,
այսինքն
՛Արեւելեան
Հայձբի
լեղ՚՚ւ^ւ. :
€Աովե տակէսն
Հայասա՚սն»ր
բազ՛էիցս
՛լ
ք՛՜
բել է, որ աբԱւմէոաՀայ
բարբառի
սլաչտ~
ոլ՚անոլթիէնր
Հեէոաէղնղում են Հայ Գազ–.
թաչէոարՀի
«–«ս
չիէ ատա
ւ՛ւ ր
ւլան էլո
լ
՛ս հ՜ն՛ե •»
րին»
Հայրենիքից
բամանԼլու
նպատէէէկՀ, է
Ա
՛լ
Հէսսէւլրաէլ էլէէմունէէէէտներբ
,
է^^էէ,՛*՛
յաճէոէէէ , էսյնսլէո էլ այ՛մմ
սլա ր ո ւր ո
1է
^,լ ենւ
իրէէնւլ
բւէլո
ր՚էվէէն
չսա՚^էէղ
Հ՛ա լաստւյւնի
ղե–»
բի չիէ
"՛նէ՛
ւթե 1"ն> եւ նո*" մ էէ ասէ՛ա է^էէն պէ՛ւ ՜՜
տաէլէսհ
լեզսւի
ււլէսչտպանէէ
պւս^^,ւ
/.լ
&անի
մէշ որի միշէէ էէ^յլսց , Հէնց
ն՚^յն
էլս,մու -
նիէ^տէւեբէէ կուըքից ա ւլա ւա ւլէէ
է
֊ւքւձ։ է Հ՛" յ էե–
զ^ւէ՛ Համա ր
մի
՚սնղ
ամ ա յն
ւ^նՀոէնգուրմե–
չի ռուսերէն
աւլճէԱէոՐւոէհ
խօսք^րոէէ
:
Կււ՜^
մ ուն
է։ սանե րր
ո է
.ւլ
ե ց ին ա լս չե՚լուն
Հէւա. ^
ղՀետէ
ղարձնել
Հէէէ
յկակ
։լւէւ
էչսլ ր ոցնե բէւ լե՛՛
զու
էլա
ղթաչէսւսբ
Հ
ււէ.մ
, ենթագբելով
ա
յՎ
ճէէէնապսւրՀո՚է
նոբաՀէէէԱ
սերնղին
էլտրել
Հ աբա ղատ
լեղուէէ
սւչոլց
եւ. մ իամամ անակ
էսրեւմաեան
՛լ րէււէլան
բ ա բ բ ա ռ ի ց
Նման
փորձեր
նրանք արգէն
արել են
իբենց
կողմից
՚լրալուահ
Բուլգաբիայում
ել
քիումանիայէէւմ
, որէոեղ կան ՀէԱյէրս ՝
կան մեհ էէաւլէէւթնեբ եւ
աղղա յ ի ն
գպրոց–
նեբ : Աակայն
աւլատ աչխաբՀում
ապրող
Հ՚ոյերր
էքիաձա յնութեամ
բ է^
գգիմոլթիւն
ցոյց տէէւեցէէն Եբեւանէէւմ
նստահ
կոմոլ -
նիս տական
բռնա տիրութեան
նկբտո
լ
՛էնե ՜
բէ
՛ն–.
ՒքոբՀուրղնեբր եւ Հայ Գաւլթաչիսար..
Հոլւէ
ւլ
անո
լ ո ւ լ
նրանց
ւլէէ
րհակալւէ ւթէէ ւէւր
հանբ
պաբտութէււն
կրեցին;
Նրա
՛էէմ
ղուբս
եէլան
նոյնիսկ
այնպիսի
մաբէչիէլ,
որոինք թէկուղ եւ չէին տեսել
խորՀբղա
յին
կեանքր,
սաէլայն
Հաէլում
ունէին
երբեմն
աէլս՚նշ
՛լնելու
ԷսորՀրգա
յէն
քա բոէլչոլ -
թեա
՛ն,
որով
իչխէսնութիլնր
միչտ խա ՜
՛լում է աբաասէսՀմէսնեան
Հայերի
Հայբե -
սիրական
ղղացմունքների
Հետ :
Ասլա ինչո"՛
էէ
վեբշացաւ
այս արաբքր
I
Կոմէւլնէւստնեբր
նւսՀանշ
կատարեցին
է՛
Մեբ
Հայբենակիցներն
աբւէէն
լսել են վեբ–
է.եր" Երեւանի
տուահ
ռատիոՀաղոբգ
՚՚լ
-
մր , էէրէսեղ մէշ բեբուահ
էինքաղոլահք
.
ներ
լե ՛լո ւաղ է աէ՛
էէ
րէէ յօղուահնեբէէց
, ուր
էէէսւում
է
տբաէք
աւլ
հօր
էն
Հ ա կառա
էլբ
՛ս
յէք
բանէ՛
, "Ր
ււբւէէւմ
էբ ղեռ մի քանի
ամիս
սբանէէց
աՈէսշ
էսորՀբ՚է
՚սՀա
լ թեբթեբ՚՚ւմ
;
ԱբեւմտաՀէսյ
էլբ
՚սկսէն
լեւլէէէն
վեբէսկւ՚՚ն։/ -
նսւել է ել ղլէուել է նոյն էսստիճանէէ
վբայ
աբեւելաՀայ
լեղուի Հետ
կուսւսկցութիւնր
Հրամէսյել է նրան
այլ
եւս բարբառ
չՀէսմարել։
ԼհատիոՀաւլ
՚՚ր՚լ
-
ման մէշ
միայն
րնւչղհուտհ
է, որ արել -
մաաՀայ
լեղուն
ղարղտնում
է «կապէւտա
՜
լիսէոտէլս/ն
աչխէււբՀի » մէշ ;
Ա ի րե
լի
լսո
՚լներ
, սա առա
շին
անղամ
չէ ,
ա յս աէլշնակին
ձեռքով
, ան ալ գէ՚չերնե -
Այս տան մէշ, կամ անոբ
չ՚՚՚-րշ կա —
տա բոլահնե
ր ր կամ կաաա բուե լիքնեբ բ
գիտնա
լու կամ քննելու
պաչտօնր
՛Բր
գոլ
լաճի
մ ր աբուահ չէ Հ ՛Բի ւրա
Մ սառ
յին
գոբհ՜ մը տրուահ՜ է, անով
միայն թող Հե
տաքբքբուի
ու այգքան ;
ինհի
Համաբ ա յս սլա աաՀա
բր
աւե
լի
տարօրինա՛կ
եւ էսորՀբգաւսր
կր գառնտբ է
Ես որ կ՝ ենթա գրէի թէ
Աէէ
սէին
տարամամ
գուբս
ելլելբ
, ղաւլտնի
, ւլի չե րանց
երթե–
ւեկր եթէ աղային կամ Հանրմին
կուլմէ
նչմ ա
բէէ
ւէր խէստ
սչաաիմի
էլ արմանէէւ ՜
նար , ու աՀա , Հիմա զարմ՛անքով կբ նկա
տէ ի ս՛ր Հէսնրմբ
է
՛էն
էէ
ր պա չտպան
ութի
է
ե
՛ր
ս աւսնձնահ էբ; Ի՞նչ
հահկուահ
էբ
՚" յ ս
բոլորին
տաէլ • ՚ ՚
Լաւ
Հանրմ , րսի կրկին
մեղմօրէն
,
լալ
, ինհի պաչտօն
տրուահ չէ
գիտնալ
այգ
բոլորբ
, ճիչղ է , բայց , եթէ
վաւլքլ
այս տունէն բանմր պակսի
ամէնէն
առոշ
որո՛՛ւ
էԼրայ պիտի կասկահիք
, որո՛՛ւ
օձի
քէն պիտի
բռնէք,
Մ ոաո
յ ի ն , այնպէս չէ" ՚,
ՄԻԱԱ՚Բ
ՄԻՐՋԷ
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
