ՕՐՈՒԱՆ
աՐԺՈՒՄՒՆ
ՀԵՏ
ՊԱՏ՚ք^ԱՐ ԳԻՏԱԿԱՆ
ՄէյՆԱՏԻՐՈԻԹԵԱ՚Ն ԳԷՄ
նչլ թուի թկ որեւէ ասսԼարէղի
մենաաի–
րութ եան գէմ իւիստ
սլա յքար
մր սէլսահ–
է Խ • Միութեան
մկք, եւ
^նագաաութիւ–
նր ալե լի Համարձակ
էլարաա
յա յաոլի :
Ներկա
յիս
սլա
յք՚՚՚րր
ուգգուած
է գիաա–
կան
լքիակ
դպրոցի
մ ր գէմ
յ
Այս
առթիւ
« Լիթեռաթուռնայա
կաղէթա»ն
իր
Տուն
ուար
11/՛
թիլին
մ է լ կր Հրաաա րակէ
եր
կու
ալիաուններու Պ– Պ՛ Գնունեանցի
/քլ
Զսւսչքովքի
յօգուածնե
րր : Առաքինր ծա -
նօթ
քիմիարան է եւանգամ
(0 • Աիոլ -
թեան
Գիաոլթեանւյ
Ակագեմիա յին • Եր -
կուք1ւ ալ կր շաաագովեն
րաղմ աթիւ գի–
Ոէա կան
ղսլրոէյնե
րու ա ռա լե լո ւթ ի ւնն ե ր ր
յօգսւա
«խաղաղ
Համակեցռւթեան»
;
« հ– Մ իութեան
մ է լ
ղոՀունակութեամբ
կլւ Հասաա աեն թէ գիա ելիքներ
ու
որեւէ
ասսլարէղի
մ է լ մ իմ իայն մէկ ղսլրուլ գո -
յութ իւն
սւեի - կարծես թէ աաիկա
1լ ե ֊
րաշխաւորէ
իր ճշգութիւնր
եւ
անոխալու–
թինւր» : Նախ քիմիարանութիւնր
օրինակ
առնելով,
երկու
ւլիաոլկներր կր յայաա -
րարեն թէ «րաղմաթիլ
ղւղրոցներ կան ո–
րոնք իրար կր սրբագրեն եւիրար կ՝ամ -
բողլալլնեն
յ
ք՛նախօս ութե ան
մ է լ անաա -
րակո
յս
ղեր ակչռութ իւնր
կ՝ ե բթա
յ Պաւ–
լոփին եւ իր գսլրոցին , թէեւ
քսանական
թուականներուն
աեսնուեցալ
թէ Պո"–լո–
ւէի գոլրոցէն
ծնունղ. առաւ
սաեղծաղոբ -
ծ՜ական անկաէս
ուղղութիւն
մր, ղոր կր
վարէր
Լ • Օբբելի : Արգ ,
Պոյւլով
րարձր
կբ գնաՀաաէբ
րնաէսօսութեան
այս
ղսլրո–
ցԲէ իրեն վերասլաՀելով
իբաւունւքր
Հեաե
ւե լու ա յս գիաութեան
մ է լ էւբ
ս ե վւ ա կան
ուղղութեանբ»
էլբսեն
այս ղիանականնե -
ԲՇ՛՛
Գնոլնեանց եւԶուսլքով կր
լաաաղովեն
աղատ ղարգացումբ
րոլոր
լնախօսական
ղ՚ղրոցներու
, որոնք
արմանէւ
են ;
Տեաոյ
կբ յանգին
Թ
•
Լիսենքսյի
Հարցին :
կաբեքի չէ րնական
նկատել
այն
վէւճակբ
որ կր աիրէ ա յսօր
ղիա ութե անց ասսլա -
րէղէ՚ն
մ է լ , ին չսլէ
սեբնգաղո
բծականի
ե.
ե՜ր կր ա գո րծ՜ա կան ի • « Տս՚ր՚էելով
Հանղերձ
Թ՛
Հէւսենքոյի
արժանիքնեբր
, արղաբ չէ
է
՛ւ՛ Գ
՚՚էՍ
՚՚Յ
Ր նկաաե
լ իբրեւ
միակբ
որ ի վի
ճակի
րլլա
յ Հետաղօտութիւննե
բ կատա -
րելու ; Այղսչէ՚սի
վէ՚ճակ մբ
չափաղանց
վնասակար
սլիտէւ բլլար
որքան ա յգ գսք -
րոցէւն ղարղացման
, նոյնքան եւ առՀասա
բակ
ղէւտոլթեան ել
երկրագործութեան
մեր
ւիորձառութեան
; ժառանգականու
-
թեան
աեսութեան
մէլ, որ կենսաբանու
—
թեան
ամէնէն
բաբգ
ճիւղերէն
մէկն
է ,
տակաւին չատ բանեբ կան որչեն րացա–
տբրուած
: Եւ սակա
յն ակագ եմական
Թ.
Լիսենքս
յի գսլբոցբ^ որ չատ
կարեւոբ
(38)
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ՍՊԱՆՆՈԻԱԾ Ա ՚ԼԱԻՆԻՆ
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
Հ /
Թ–
V /
Այմմ
նա յում էբ ինձ եւ կարծես չէր
տեսնում
.նրա ամբող^
ներքին
աչիսարՀր
^
եկել կեգբոնացել
էր այգ ղաբմանալի աբ–\
տա յայտի
չ աչքեբի
մէք է եւ կարծես խո –\
չորացոյցի
մ է լ աեսնում
էի այգ աչխար -
Հր, լի Հոգեկան
այնպիսի
է^ւ աառապան–
քով, սբր գարմանելու
Համաբ
թւում էր
թէ
՛՛չ մի սպեղանի
չկայ
՚.
Ու ինքս, իմ Հերթին
, նայոլմ էի նբան,
տրտաոուելու
չափ ղղացուած՝ եւ անՀոլ -
նասլէո փափէաքելով^
օ՚լնել
նրան , ինչոր
որ
կաբող
էի , նրա այղ աառա՚ղանքբ
դէթ
փոքբ ինչ մեղմելու
Համաբ %
Ներեցէք
, տիկին , կարծեմ
է ատ
աս—
բաբմաբ
ժամանակ եմեկել, ասացի
վեբ–
լասլէո
Վուռ
ղիտողի
անախորժ
ղրութիլ–
դուրս
ւլալու
Համար՛. Որ գիանտյի
,
թէ
գուք
Հիւանգ էք , . ,
Ոչ, ոչ, լՐւգՀատեց
ինձ Աառան
թոյլ
ձայնով
, րսա երեւոյթէն
գեռ եւս ֆի՚լի -
աեղ կբ ՛չբաւէ , ծանօթ չէ ա յս գիտոլ -
թեամբ Հաստատուած
բաղմաթիւ
իբողու^
թեանց
, ինչսլէս եւ այս ասպարէւլին
կարգ
մր աբգէւական
Հաբցերոլն ; Այս
ղ՚ղՐ"31Լ
չ ի կրնար
չ^գղրկել
եր
կրագործ՜ութեան
գործնական պա Հ ան^ւ
ե ր ո ւ րոլոր ա յլաղա–
՚նութիւեբ
է Անոնցմէ չատեր կր
գոՀանան
մասնաւորաբաբ
ուրիչ
՚լիտական
գպբոցի
մբ աչէոաաութեամր
ղոր կր վարէ Ն • Վ,՛
Տիցին
յ
Այս ՛ղա
յմ աններուհ աակ տնար -
գար
սլիտի բԱ՛"ր
ք^Գ՚՚՚^իԼ
Լիոենքոյի
գպրոցին
Լկամ
ուրիչ
որեւէ
ղ՚՚լրոչ/ի)
մե—
նաչնորՀբ
էական
որեւէ
Հարցի
լուծման
մէլ,
իբրեւ
«վերլին
խօսք»
յ
Միակ
ղ՚՚չր՚՚ցէ՛
մբ գոյոլթիւնչւ
որեւէ
գիաութեան
մ
էլ
կբ սա Հմանաւիակէ րս –՜\
աեղծաղործս՚կան
Հոբիղոնբ։ Ան
տեղի
կուաայ
«կուռքի
փեբածելոլ
վաանղին՜» եւ
կբ սլատաՀի որնախատեսուած
՚ոյ^ինչ,
տե ս ո ւթ ի էն բ
ձեւաղեբծէ
էիորձառական
նիւթբ ել կ^առալնորգէ
տեսնե լու իրա ~
կանէն
բոլորոէէին
տարբեր
ձեւէէվ
՚. «Արգ
-1
եօք
աէոեն
չէ՛՛՛ ա յլեւս
լնղէէէնւիլ
էէբ նո
յն ՚
գիտոլթեէոն
ղանաղան
ղէւլրոցներոլ
ել
ուղւլութեանց
նեբկա յէսցուցիչնե
բբ կա րե—
նան
յալոէլութեամբ
աչխաաիլ
,ամէն
մէկբ
իր րնտբած՝
ճիւ՚լէէն
մ է լ
,
գործո՚գբելով
էւր անձնակէոն
մեթ՚էտբ ;
Պէաք է
վերլ
՛լնել էքիաէլ ՚է՚ղրոցի
մբ ուղղէէւթեան
, որ
գիտական
մենա^որՀ
կ^ապաՀովէ » ;
Ասկէ էլաէո Գնէէւնեանց եւ Զուպք՚էվ կր
կարծ՜են թէ էլիտական
պայքար
մր չ ի կր
նար միչա կաբգագրուիլ
միակ
վիճաբա–
նութեէէէմր
մր յօգուտ
այսինչ
կէսմ
այն ինչ
ուղգէէւթեան ոբ էէէճի առա րկա
յ է ; «Եր
բեմն վէճ մբ որու նպատակն է
«Հալածել
լնգգէէմ ա ղէէ րնե
ր բ»
անոնց
վւակցնելով
էէաւլաւիէս րէսէղա չտի կամ
յե տ ա չր քա կան ի
է^՚իքԲ
է կբ չեղեցնեն
մեբ
էլիտուններբ
պայքէսրէն
, լ^ւգգէմ
իրապէս
վնասակար
գաղափա
բնե
բու եւ իբասլէս
ղ ւոէլավւաբա–
պաչտ
օ՚ոար
գպրոցներու,
ինչպէս է պա -
րագան
նե՜րկայիս,
օրինակ,
«լ^էաէսօսու
—
թեան»
մ
էլ
;
ք՝ա յց միեւնո
յն ատեն
, կարգ
մ բ վիճա րանոլթաենց
մ ակարղակբ
որ
սլէտք
ե՜էլածին չափ րարձր չէ , արղեչք կր
Հանգիսանա
յ մեր գիտուններուն
սոփորա
կան
յէս բաբե րութե անց օտաբ
ւչ
իտութեան
յս^ռալ^էթաց
ներէլա յացուցի
^ ե բ ու
Հետ» :
« Լիթեռաթուռնա
յա Կաղէթի՝;^
երէլու
ա չխտտաէլիցնէւրբ
կարգ
մ բ
Հարցոււքներ
կ՚րնեն ,թէ ինչու
երբեմն
ւչժուար
է
կոէղմակերսչել
փիճարանութիւն
մբ, թէ
ինչու
մեր ւչիէոական
վէճերր
կբ նմանին
աւելի
անձնէսկան
պւսյքաբնեբու
քան
Լուրլ
խօսաքլցոլթեանց
, եւ սէլւլբունքի
գիտա -
էլան .մեծ՜ Հաբցերու
մասին
Հ Թէ
ինչու
չեն
ճան.^ւ՚ս բ էչարգ
մ ր աչխատութեանց
ար -
՚ք՜էքԲ
1
եբբգէմ են «ղեէչավաբ
գպբոց
»ին
տեսաէչէտներուն
:
Ւնչւղէ՚՚՚ս
բացատրել
բաղմաթիւ
անգաէէնեբ
գոբծագբուած
սբ —
խալ^ւերր
ղիաաէլան
մրցանաէլի
բէսշխման
ատեն;
Մեէլի էլբ թուի թէ այ"
բոլորին
պաաճէէւռնէ.րէն
մ
է
էլն է գիտաէլէսն
"Բ՛՛չ
ուղղութեէէէն
նուէէբաղոբծումբ
, ինչ ոբ ի
յառալա
։լ ո ւն է ան կար ելէէ էլբ ղար
ձնէ
էլ ա բ–
ա ո
եԻ
ա ա
ա ա
Օ՚ԱՅՐԵՐՈԻ՚ն ՀԵՏ
ԱբտասէսՀմանի
Հայէէլթիւնբ
,
երեսուն
տարիէ ի ՚էեր
մչաէչոյթի
•
ոաՀմաններուն
վբայ
Հաւաքաէլան
էլեանք ստեղծած է, օ–
աար
աստղերէէլ
աաէլ իրարմէ
Հեռու ապ -
րող աղգա
էլի ցն եր ու
միլեւ
Հա
յ ոգիին
ոս
կի կապբ ամէէւբ սլաՀելու եւայգ առանց
քին
չուբլ
բոլէէբելու
Համար
մեր նոբ սե––
րունգր
ապագայ
Հա յութիւնբ •
Ու այս էլենսական
նպատաէլի
իրագործ—
էքան Համէսբ , լանք ու աչխատսւնք չէ էսբ–
ան յած
, ծախսելով
միլիոններ՛՛՛
միլիոն—
ներ."
Աբղ-Է՚՞՚^՚քբ
•
Երիաասարգ թէ նոբ սեբունգ , րնգ -
Հանրասլէս
, Հ անէէէ ււնե ր ու առթիլ
Հաւլփւ
թէ
վաղանցուէլ
ապէսւորութիւեներ
կրէսծ
ւււ տարած
են իբենց Հետ, իբրեւ
Հայկա—
կանութիւն
, որ մինչեւ
աուն
Հաէէնիլր ,
ճամ բու
բնթացքին
. . . ւսնէացած է ;
Արգ է եթէ կարելի
բԱայ իսկ ոբ մեբ
րոլոր
Միէէւթիւննեբր
մէէլ սիրա,
մէէլ Հո
գի էէառնան եւ մ իա րան
մ իէէւթիւն
մ բ
կաղմեն,
միեւնոյն
գաւլափա րա էլան էէվ -֊—-
• Հա
յր Հայ պաՀե լու
մ իօ րինակ
ծրագիրոփ
պաէոուաբ
կան էլե ե լու
Հ ամ ար
ձուլմ ան
փտանգին
էլէմ , գարձեալ
արգիւնքբ Հա -
էքեմատական
սլիտի
չչ՚չIայ
էլատարուած
էլոՀույութեան
Հեա,
եթ՜է՝ ըքւաանիքը ; բէ–
րէ իր սւնհրա-քՅ՜եշտ ւքասնակցութ-իւնը , ղա–
ւակները Հայ պահելու նուիրական գոր -
ծին :
Ր
՚ւ էոանիքր՝ որ կր մնայ
աոային
Հա -
ւէստաբիմ
սչաՀակր
մայրենի
լեղուին
, ո —
րո՛է միայն
կրնայ
պայքարիլ եւ
յա՚լթել
ւա յտնի
— անյայտ
որսոլւդներու
որոնք
աղաա Համա րձակ
կբ սպասեն
իբենց
էլոՀին , յափչտակելու
եւ փճացնելու
ղ՚սյն
ֆԻ1է՚Ք՚"՚ղէ"
է բարո յասլէս
, եւ Հոգեւղէս է
է՝արերախտարէսր
, սվւէէէիանք մբ
ունինք
ներէլա յիս որմ եր երիտասարգ
մէււյրու -
թիւնր սթափած՜
իր թմբիրէն,
՛լ՛լա լոփ ու.
ասլբե լոփ
ա՛ղա ւլա
յ
էի ո բձութ
իւննե բ ոս
ւլա ռնո
ւթի
ւնբ , էչբ լանա
յ իր
մա
յրենէ
չեւլէէւոփ -
Հայօրէն
"է՚րել
ւււ
էլւէւբւչոլրաԼ
իբ ղաւաէլնեբուն
՚էր՚ս
յ
՚ ու իր մ էո յ րաէլան
լեբմ ու անէլեւչծ
չրթունքով
պանծացնել
մէոյբ
լեղէէւին
արժէքն ու աբժանիքբ, ա —
նէէր ւլմայլելի
ւլեէլեցկութիւննե
բ բ–. Աիր-
ցնել
ւլա յն իբ
Հա յրենաւլոլրէլ
ւլսււաէչնե -
բուն
Հ
Երբ
մայրերն
են որ էլբ վստաՀին
իրենց
ւէւժեբւէւն
, իրենց յաոատէէԼ ու Համրեբա -
տար
սիրոյն
չնոբՀխւ,
անպաՅւքան
էչբ յա -
լողին
Հասնիլ
իրենց
նսլէսէոակին վառ.
պաՀել
Հայկական
անչիլելի
լոյսերբ մեբ
մաէոէլսէչ
սերունղի
Հոէլինեչ։ւււն
մէլ, որ -
պէսէլի , մա յր ու որգի
է՚րար
ՀւսէյէլնալՈէէ,
անտէր ու անսչաչտպան
չէչէւբսոլին
իրենց
անծանօթ
ճամբանեբու
բերանբ
. • •
ԱՀա թէ էէնչու
այսօր,
անՀուն
էլոՀոլ–
նաէլէււթէւսէմբ ուՀրճուանքուէ
էլր Հբաւղա–
րարաէլենք
կաւլմ ո ւթ ի ւն բ՛՛
Հա յէչա էլե էսն •
վարժաբէսնի
Մայրերու
Մ իութեան
, ու էլբ
չնորՀաւորենք
լերմապէս
, ոբ Հեաեւե
լով
ու
տե՚՚նելսվ
դէւլրոցէն
նե րս
իբենց ղտ -
ւա էլն եր ուն
էչբ ած՜ գժ ո ւա բ ււ ւթ ի ւնն եր բ եւ
մանաւանգ
, յանձն էսռէսծ՜ է ալակցիլ,
որ–
պէսղէէ աւլաքր
ւլէւտա էչցա բա ր ուՀաճոյքով
•
սլաաբաստեն
մայրենի
լեւլուին
գասերբ է ,
— «Ընաիր պաուղը ուշ կը հասուննայ»: ^
Ու
՚ ^ ՛ " յ ր ե ր բ Հասած
են այն եղբէսէչէոցոլ^
\
թեան թէ առանց
ծնողքին
ւսլակցութեան
,
վարժաբանբ
իբ էէւսման եւիրեն
էլիտու -
թեան
էսմբողլ
սլաչարով, եւիր մանէլա -
վարժական
րոլոր
միլոցներով
,
ԱՆԶՕՐ
ԿԸ ՄՆԱՏ
իրենց
էլաւաէչներբ
Հա
յ
սլաՀե
լու գժէէւա
ր ին գէէրծին
մ է լ :
Լուսաւո
ր օր մբ,
1955
յ
Տունուար 2ի
Նոբ
Տարուան
գսլրոցաէլան
Հանղէսէւն ,
ծիքի
է"՚՝բլ
"էայքարբ» եւ աՀաւասիկ
եղ —
րաէլացութիւնբ
«պէաք է լա յնօրէն բա
նալ
ճամ բան
ղաբւլացմ ան րաւլմ աթիւ գի–
տաէլան
գպրոցներու
եւ
ուղւլութեանց
« լաւ եւ այլաղան» , ոբուէ աւելի
եւս
պի
տի էԼօրացնենք
մ եր
գիէոութ
եքսն ուժբ ե՛^
պէւտի ապաՀւէէէենք
նոր յալոէլութիւննեբ»
:
« Լր Մոնտ
»էւ եւ ռուսաւլէտ
աչխատա–
կիցչլ
Անառէ
Փիէռ
, վեբլուծելով
եբէչու
գի ան ականներ
ուն տեսաէչէանե
բբ
, կբ գրէ
թէ
առալին
էււնգաւքն է որ կր Հսէմարձա -
էչին գէստապաբտել
քլարեւոր
վէճերբ
, ո -
րոնք տեէլի ունէյցան
Աթալինեան
չրլանին
,
մ ա սնաւո
բէս բէսբ
1948^՛^
«ոերնգաղ
ո րծու
թեան » Հարցի
մասին ; Անոնք այն ատեն
յանգեց տն
մ իչուրինեան
տեսութեան
«նբ–
լիրագոբծսււքին»
, խնչսչէս եւ
Թ
• Լիսեն -
քոյէէ անձնէսկան
յաւլթւէէնաէլին : իսկ Լի -
սենքոն
ինքղինք սչարաագրեց
բււելուէ թէ
կեգբ
. կոմիտէի
Հաւանոլթիւնբ
ունէէ : Ա—
սէկա
էչր նչանաէչէբ թէ գէտութէէւնբ ամ–
ր ո ղ լ ՚ ՚ վ է ն
էչենթաբկէր
քաղաքականու
-
թեան,
այսէն^
Աթալինի
% Պէաք էր
Ա թալէնէ
մ աՀուան
սպսէսել
, քննա գատե -
լու Համար
անձե ռնմ էսե լէն
Լի սեն
քոն
, ՛էար
Է2.ե1քեելով էր պաաուանգանէն
:
1953^՜^
ի
վեբ
Լէ սենքոն
՛ո յչեւս
բռնա պեաբ չէ էլեն–
էէսւրանոէ-թեան եւ ծ՜անօթ է որ էլչաամ -
բանքէ արժանացաւ
ամ են ակա
րող
1ս բուչ–
չեւէն , ոբոէէՀե՚ոեւ
սչա չտսչանեց
Գէմ
էա–
բեւր
, որուն
կեն
ս ա րան ա էլան փորձերբ
չալ
աբգիւնք
տուած– չէէ՛ն
է՚ոբՀրգայէն
երէչ -
րաւլո րծութեան
մ է լ :
Մ էեւնոյն
ատեն
երկու
գէ՚տուններբ
Գբ–
նունեանց եւ Զուպքոփ,
Արրելլիէ
(Հ
"՚յ )
ղոՀ
Լէսենքսյէ
1948^5՛)
յեա մաՀու պաչտ–
սլան ո ւթ ի ւն բ սա ան ձնեց էն ; Օրրելլէ
Հ չ՛ա–
պարաէչալ
մեղայէ եկած էր եւ փտաբուած^
կենսաբանսւթեէոն
գէէոա էլան աէչաւլեմ է՛ա—
յէ քարտուղէսրէ
պաշտօնէն։
ՈրովՀետեւ
աբտօնած՜ էբ էր բաժնէն
մ է լ
գէէւոաէլան
ղանաղան
ո լղղո
լ թ ի ւՅւն ե՜ր եւ ապացէէ
յցր
տուած էր
անսաՀման
աղատաէլանու -
թեան :
քէսէլէոն ցաւի
էոպաւորոլթեան
տաէլ ճրն -՝•
չուած :
Ե"
ինքս
ոււլէււմ էիձեւչ տեսնել ,
եւ լաւ է , ոբ եէլել էք ; ք\յնգրեմ նստեցէք
X
Շալն
ուղղեց
ուսերի
՚էքայ
,
ձեռքեբբ
Ր՛՛ա եբեւո
յթէ՛ն
մ բսե լէէվ ,ւիաթաթե՜ց
ծա
յ–
րեբ է մէլ, գրեց
էչրՆքէն,
գլուէսբ
էչա խեց
եւ,
երբ եսնստեցէ , ասաց
նոյն
թոյլ
ձայ–
նով
.
Գէաեմ
էնչու էք եկել, եւ ես Հէնց
նոյն բանէ Համաբ
ուղում
էէւ ձեղ
տեսնել։
հյօ՚՚եցէք
, ես ձեղ լսում
եմ ;
Գուք ինձ թ ո ^ յ լ էք աալիս
, տիէլին :
Աառան
մի գառն
քմծիծաղով
թօ
թուեց
ուս
երբ :
V
ի է^ոլ ամենանուէրական
սրբու -
թէւ^էր
անարգույոծ՜
եւ կոէսկրտոլած
,
էլաէսուած է Հրապարաէլի
էէրայ, իբրեւ
ցէ–
նիէչոլթեան
մ է, մեծ յաւլթանակ, եւ այգ
կէնն ա յժմ
խօսքե րէ՛" ց սլէտէ
ւէաէսենա
յ ,
սէրէոսէէէսէնեց նա մէէ տեոէսէլ
չաբա՚չուչաէլ
Հան՚լ՚ւէոութեւսմբ
, նայելով
ուղղաէչէ աչ -
քերէ՛ս : կարող էք ապաՀաէ
Ա՛նել
մէան -
գամայն , ես ձեղ էլբ լսեմ
ամենայն
սառ–
նէոս բ՚ոութեամբ
|
Ներե՜ցէք
, էոէէլէն
, ես ձեղ չեմ Հաս–
էլէսնում
, էոսացէ պւէւրղապէս
ասչչած
նրա
խօսքերէ
վբայ։
Մ է՛թէ՛" գուք
էլարծում էք
որ եէչել եմ • • ՚
11/նղ.բեմ , առանց յէսռալաբանի
, բնգ–
Հատհ
II ինձ Աառան
խստօրէն
; Թէ թնչ եմ
կաբծոււք
, այգ թողէք ես գէաենամ , է՛՛կ
գուք ասացէք
ուղղաէչէ
ձեբ ասելէքբ
յ
Տեսայ, որ արգէն
լւլայնանում է եւ, ե—՚Հ
թէ
էսկոյն
գոբծ՜էւ չանցնէէէ , այլեւս ան
-1
էլարող պէտէ
լէւնէէ չւան Հասէչացնել ; |
Ապասեցէք
, ամուսնուս
կանչեմ
, ՛ւ
յանկարծ
վբայ
րերեց Աառան
եւ , ալ՚ագօ–
^
րէն
էէեբ էչենալով
, էէէմեց գէսչէ այն ւլու– \
ռր, որէոեղէց մտաւ
;
ւ
Աչ^
՚ակամայ
բացաւլանչեցէէ ես
նրա ետեւէց ;
կանգ առաւ եւ ակամ ա յ գարձաւ
էնձ :
֊ – ինչպէ՛՛ս :
Նա պէտք չէ ներկայ
լինի մեր խօ -
ո ակց
ութ եանբ ;
-
ինչո՛՛ւ
^։
Հքվէոթուեցէ
, չիմացայ
էնչ պատասխա—
նեմ,
որովՀետեւ
չ՚չէ՚ոէէ
էսկապէս
, թէ
էն չո՛՛ լ Գարեգէնբ
ներ էչա յ պէտէ
չձԻ^էր
մ եբ էսօս ա էլց ո ւթեան
բ , բա յց ա յստեւլ
յան
կարծ
օգնութեան
Հասաւ
ինձ րոպէի թե–
լագբանքբ
, եւես պատաս խանե ցէ՛ .
ՈրովՀետեւ
այն ինչ ոբ պիտէ
ասեմ
եէ ինչի
Համար որ եէլել եմձեզ մօտ, նը–
րան է վերաբերում
:
֊ ԵԼ
ո՞չ էնձ :
Ոչ ) նրան
, մէա
յն նբան :
Մ էէ էչաբճ
ժամ անաէլ Ա առան
ւլա ր՛ք ացած
չաբունակում
էրնա յէչ էնձ, յեաոյ
ուսե–
Րբ թօթուեց
տարակուսանքով
եւ
նորէց
նստեց :
Տ՚ատ բաբէ , ւասաց նորից
թախծալի
կերպարանք
առնելով եւ
փաթաթուելով
չաչի
մ է լ : ի/օ^եցէք
, եա ձեղ լսում եմ
I
Այժ՚ք
աբղէն
, րոպէի
թելագրանքի
տակ ,
ինձ
Համաբ
մէ՚անւլամայն
պարղ
էր ք թէ
ինչ պէւտի ասէի
ք ինչպէս
պիտի
սկսէի եւ
ինչսչէս
վեբլացնէի
• Աւ սէլսեցի , աչէսա -
տելսվ
էլաբելոյն չափ խուսափէ
լ նրա
սուր
Հս՚յեացքէց
, ՛՛յէ՛Ր պարղա՚ղէս
չփոթեցնում
էր
է ն ձ ։
Գուք գէտէք
, տէէլէն
, որ ես ու Գա
րեգէ՛նր չատ մօտէէլ
րաբէէէլամնեչ՛
ենք է–
րար : Ես նբան ճանա չում եմ գեռ եւս պա–
տանեէչութէէնէց
; Գուք
է լ ,
անչուչտ
,
սլէաք է ոբ այէւ Հէւնգ - փեց ամսում
լալ
ճանաչած
էէ՚նէք
նրան։
1էէօէւքս նբա առաս—
սչելաէչան բարութեան
մասէն չէ , որ էմա—
նա լու
Համ աբ
բնաւ կաբէք
է լ չկա
յ նրա
Հետ
էչենակցելու
• ԷՍօսքս նրա
բնաւոբւււ–
թէյան մէ քանէ
ուրէչ գծերէ
մասէն
է՛, ո–
լանք
անչուչտ
, խուսափւած՛ պէտէ
չլէէնեն
ձեր
էէէաողոլթիլնից
• ինձ յայանէէ են նբա
կեանքէւց
մի չաբք չատ տաբօբէէնակ
ւէար—
մունքնեբ
, որոնք
երբեմն
առէւթ են աուեէ\
ինձ
լրլօրէն
էլասէլածեէէէւ
նրէս
ՀոէչեէլաՆ
\
Վէ՚ճաէլէ՛ մասէւն ; Ուրեմն պէտք է ասեմ
գ
եթէ արգէն
յայտնէ չէ ձեզ որնրա
մայբԱ
՛ք եռալ
Հո էլե՜ էլան
Հ էւէոնղներէ
ապաէւ՚ոա -
նաբէսնում
, էսէլ Հայրբ,
թէեւ ոչ պարէլա–
պէս խելագար
, րայց
աննորլքալ
Հակույէ–
ներէ աէր մար՛է էր :
ՆԱՐԳՈԱ
( Շար.)
Fonds A.R.A.M
