€6
ԱՌԱՋ»
ղացկ
հւ խաացել. են իրենք
իրենց մէք
" ՛ յ ն պարաղային,
երր աղղայի՚ւ, մԼծ ս. ֊
ղ1ս, մրն կ պաաաՀեր,
երկրի
աարաղրու–
թիւնր՝
օրինակ : Տարագիր
Հայր
Ամերի -
կայի
մէչ, 1,որ ԱչխարՀի
Հողին
վրայ ոաք
յչրա1է օրէն «վերագարձ
գկպի
երկիր » ե–
բաղեր կ , այգ երազշ
որքան
ուչացեր է ի–
րականոլթիլն
րլլալու,
այնքան
ղօրացեր կ
իր մկչ Հայրենակցական
քիղյչ ։
Ազ՚լ՚՚՚յին
Հաւաքականութեան
սորոոնա–
ցող վաանգի^
պաՀուն
, աեղացիական
րր–
նաղգր
ղրաւեր է ազգա
յինին
տեղյլ :
Ազզային
Հաւաքականութիւնր
տաբա -
ՂՐո՚յին
կեանքի մէչ տեւական
տեղա ֊
աուոլթեան
եւ մակլնթացութեան
մէչ է
եղեր , զօրանալով
եւ ի մի Հաւաքելով Հա
յ՛՛ւ
՛ւ, բոլոր տարրերբ
աղղապա Հպանման ,
կուսակցութեան
չէ՚ոբ
Հիւ, եւ երբեմն ալ
ճիչգ Հակաոակբ,
բաժ՜նուելով
մասեբոլ ^
.Հայրենակցականներու
մէք, նեղ խում
բե
՜րով, կենցաղային
եւ այլ նմանութիւննե
-
բով
աւելի
գիւրաւ
պաՀելու
Համար ազ֊
դո՛յին
գիմաղիծր։
Ուրեմն
Հայրենակցական
Աիութիւննե
-
բբ
աղղային
գիմաղծի
սլաՀպանման մաս -
նակի աղգակներ
են , թկեւ
երբեմն
չատ
ուժեղ կերպով ու յամաոութեամբ
ազգա
յին
բնգՀանուր
աչիսաաանքներու
մէք բա
ցասական
ղեր ալ կրնան կատարել,
Հակա–
՛ւ րելով
աեղացիական
վաքր
չաՀեբբ աղ -
.գային
բնգՀանուր
չաՀերուն
յ
Եթէ
՚իոքր
ղի՚՜զեբո՛–
աեւլացիականներն
ալ
Հաչուենք
, Հտբիւբի կբ Հասնի
Հիւս
.
Ամերիկա
յի Հա յրենակցական
Մ
իութեանց
թ ի ՚ ֊ բ : Ոմանք Հաւաքուահ՜
«3)ոնտ՝»եր ու-
նին
ղբամատուննեբուն
մէք եւ ամէն
տաբի
նոբ
նոր ձեոնարկներ
ով
1լ աւելցնեն
՚"
յս
գում աբներբ :
Այս
ղումաբներով
էլօժանգակեն
աբ -
տա սաՀմանի
իրենց կաբօա
Հա յրենակից -
ներուն
, վարժարաններու
մէչ
կբ պաՀեն
ԳԻշյ՚Ր^՚ԲԻԿ
^՚՜ ^եբեկեայ
սաներ
եւն՛ •
Ժամ անակ մբիրենց
տեղերու
անունով
աւանեեր կբ չինէին
Հայաստանի
մէչ, երբ
խոբՀրգ.
ի չխանո ւթիւննե
րբ
աւելի
թոյ -
լաաու
էին երթեւեկի
Համսւր ;
Հւս յրենակցա
կ՚սննեբու
՛ք
եծագո
յն մա -
սր, բացի ցանցառ
փոքրամասնոլթենէ
,
երկուքի է բաժնուած
1934
^5/
ի ՛էե ր :
՚քյւո
խ
եւ աոաչ
անոնք որ կապուած ենԽորՀր -
գայինՀՀայաստանին
, Հակառակ
անոր որ
իրենց
մ էչ
քիչ չէ թ ի ՚ ֊ Բ անկո ւսակց ական
անձե
րու
• Եւ^ ա յն Հա յրե՛նա կցա կաններ բ ,
որոնք
՛Հա յոց
ազգա յնական
թեւին
Հետ
են , բայց
Հա յաստանբ
անպայման
սիրող.
Հակառակ
անոր
ներկ՛ս
յ ռեժիմին
: Այո
վերքիններբ
իրենց
նիւթական
ու բարոյա
կան
ղոՀողոլթիլններր
կեգր ոնա ց ո ււլ ած
են արտասաՀմանի
Հա ք երուն
վրայ , մին
չեւ ա յն օրր , երբ ռեժիմբ կր ւիոիսուի ու
մեր
փռքր
Հայաստանն
աք կ^անցնի աչ —
իւա բՀի աղաա
երկիրներու
կար գր :
Ամ ե րիկա
յի Հա յրենակցական
Աիու -
թ իւննեբբ
ուրեմն գրական
ե րեւո
յթ
են
մեր
տարաղբա
յին
կեանքին
մ էք եւ կա -
րեւոր ազգակ
ա ղգա պա
Հ սլան մ ան %
ԹԱՆՏՐՃԵԱՆ
ՀԱՅԲԵՆԻ
ԳԻՒ%Ը
ՀԱՑԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻԻՆ
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈհհՍՏԻ
ՄԵՐ ՊԱՐՏԷԶԸ
Գիւղվ՚ս
Հարաւային
կո՚էմբ, մեծ ու պ՛ր՜
՛ոիկ պարտէւ^երու
չարքին
, մեբ պարտէ–
ւլբ կբ ՚քէւաբ ամէնէն
ղե՚լեցիկբ
;
Անոր
երեւո
յթբ կր նմ անէր
գիւղացի
աղչկան
մբ ; Ով որ անցնէր
Նոր
Ա՚էրիւբին
ճամբէն
, Հեղ մր , ՚Լէուխբ
՛էե Ր
առնելով
սլիտի
նա յէր
Համա
յե ա պ՛ս տ կե րին ել ե թէ
բա րձրաձա
յն ուրա խութ ի՛լն բ
չյա յտնէ բ ,
ներքն՚սպէս
պիտի Հպարտանար
եւ
օրՀնէր :
Գուք տեսած էք անչուչտ
գաչտանկար
-
ներ,
ղոր Վաբպեաբ
վրձինի
քանի մվլ
Հալւոլածներով
գարձուցեր
է
ինքնատիպ,
յարատեւ
։ Նոյնպէս ալ Հայբիկս
, իբ բա–
Հովն ու բրիչովր
, ամկն տարի , մեբ պար–
աէղին կուտար
երեւոյթ
մ բ ղովելի
, գիւ -
թող
֊.
ինչ ո
լ
սակայն այս սլատիւբ
երկու Հա–
րի՚-ր պարտէղներոլ
մէքէն պարտէզի
մր
միայն։
Պարղ անոբ Համար, ոբ
չաւոեր
ունէին
եւլներ եւ արտեր : Հողագոբծու
-
թիւնբ
ժամանակ չկր թողուր
, որ
զբա՚լկ–
ին պարտկ՚լներով
; Ջխնա՚ք ուած
պարտէզ
մբ,
բնական է , որ պիտի
մնար
տժգ՚ւյն է
Բա լց Հայրիկս
, արՀեստււ՚ի
սա՚իրիչ
եւ
կտաւագործ
, կբ սիրէբ նաեւ
սլաբտիզպա–
նութիւնբ։
Երբ, մկրատին ու
մ
աւլողին
ղոբծր
թեթեւնար
, կ՜՚առնէր
բաՀբ ու կր
վա՚լկբ
սլարտէղ :
Առաքին
ղործբ
կ^բլԼաբ ակն՛արկ
մբ նե-
տել մացառներուն
վրայ : Կր կս՚լ՚էբ
փ՛"– ~
չեր
, մորմենիներ
եւ կբ ւլոցէբ ծակերբ է
Տետո
յ կբ նա յէր
ւսծ ունե րուն էկբ փորէ
լ՛
է
կբ մաքրէբ, կբ Հ՚սրթէր։
Աւելի
վերքբ ,
երբ տեսնէր որ թուփերբ
ղեւլէւեբ են կամ
ծաւլթւ^եբբ
ծռեր
են իրենց
գլուխնեբբ,
կը
բանար
թումբբ ու կբ սկսէր
քրել :
Մեր
՚ղ՚որաէղը,
որ ունէր
թ
ւս չկին
ակի
մը
ձեւբ,
կը պարունակէր
բազմաթիւ
ծո։–
ռեր : Մաց՚սռներէն
քայլ
մը ղէոլի
նեբս ,
երկու
կւսր՚լի
էէրայ,
չ՚ւրս
կո՚լմերբ
չ՛սր -
ուած՜ էին ծիրտնիբն,
սալորենին
, էոանձե -
նին , կեռասենին
, խնձորենին
, բ՚սլենին եւ
՚իչո՚ախն
X
Բէսբէոիները
, արեւմտեան
գրռ–
նէն
էսնմիչապէս
"՚քրէ տասնեակ
մբ
սւծու–
ներու
մէք՝
ունէին
իրենց
անկիւնբ։
թթե–
նիներբ
, որոնց
թի"–ր կր
ՀէՍէէնէր
Հարիւրի
,
գրաւեր
էին կեգրոնը։
իսկ մայր
առուին
երկայնքն
ի վեբ, ի՛րենց ոլացիկ
Հասակնե–
լ՛՛՛՛ի կը ժ՜սլէոէին
էէղոբենիէնե
րվԼ :
Արեւմւոեէոն
ղոնէն
ներէէ, րաէլէՐաթիւ ա–
ծւէւներոլ մէչ, Հայրիկէւ կր մչէոկկր
նէէէեւ
չոլիկ է տաքգեղ,
սմրուկ
, սոիս , սխտոր ,
էէէւլւէէ
։ոքեղ
, ոեՀէէէն,
ոաեէղւլին
, էիարոլնւլ ,
լթւ
ան ա խն
ձէէ
ր : կւսրմիլ՛ ու ճերմ ՛սկ վար -
՛լեր ել մէսնէլլչակներ
, որոնք
ամէն
եւլէս -
նուկի
կէէւ
՚լէսյին
էի
՛ս
յլ մր
աւելի
տալու
սլ
էււ
բ էոէղին
յ
Մէսրտի առաքին
օրերուն
, մեր պարտէ–
՛լր
կ՝րլլ
"՚1՛
ծէո
՚լկաստան
; Ա՛ս յիսին
կբ
վէոխուէր
ովասիսի ; Տուլէւս , Օզոստոս ա– ^
ԱռաջիԸ սէրս ձնծսպիկի պէս
Զնււսւլի միջից մի անգսւմ ժպտաց,
ինձ ոտից -
գլ^՚–1"
մի անցամ չափեց
1ւ1– իսկոյն ՜վւակեց աչիկները թսւց :
Երկրորդը խոնարհ մանուշակ էր մի ,
կանէաչ թփի մ է յ թաքուն ծիծաղեց ,
Առաւ համբոյրը ոսկեղէն շււղի
ԵԼ ամօթ֊անքից ցլուխը կախեց :
Եբրորդը՝ վարդ էր մի բոսորաթեբթ,
Ծանօթ էր արդէն ՚աւրեւի ուժին ,
ինձ ցերեց, տարաւ, խաւլաց սրտիս հեա
Փշերն ինձ տուեց, բուրմունքն սւ.րիշին
ՀԱՄՕ
ԱԱՀԵԱՆ
X
Ա՜խ , նաղելիս , ես ո՛՛ւր ցնաւք անրնկեր,
կեանքս վարդ է, վարդս ո՜ւմ տամ ան
ընկեր
Առանց ընկեր մարդս փուշ է աշխարհում
Ես ո՞ւմ աո֊ջեւ սիրտս բանամ անրնկեր ՚
Ա՚եդր է, ասին, համբոյրն ու սէրն աշ -
խարհոււք ,
Սիբուց վեր է սիրոյ ընկերն աշխարհում
Ա՜խ, Սօս ,այն չէ իմ Վարգիթերն աշ -
իյարհում,
Ում սիրով էլ պիտի մնամ ան՛ընկեր :
Աչքեր ունես, բայց ինձ, աւաղ, չես տես
նում ,
Ձէռիդ ծաղիկ, ես վրան շաղ՝ չես տես -
նում ,
է/սււղն էլ որ կայ արցունքս է պաղ՝ չես
տեսնո
ււք
էլ ո՛՛ւմ ցրկում իմ վիշտը լամ անընկեր:
Բ՚ռչոսնն իրա երամն ունի, մենա^կ չէ
Աշխարհն ունի, ալամն ունի , մենակ չ է
Մի՛՛թէ քո սէրն իմ յոյսերին յենակ չ է , -
Ընկե՛ր դարում ինչպէ՞ս մնամ անընկեր։
8ՈՎՀ-
ՇԻՐԱԶ \
ՇԱձԱՆ ՇՍձՆՈՒՐ
(Ի,ա^Ի\
լ ա ս )
«ՐԻՎԱՐՕԼ»
ՄՐՑԱՆԱԿԸ ԿԸ ԱՏԱՆԱ8
Եօթնեբորգ
անգամ
բլէալով
տրուեցալ
այս
էոարի «Րիվաբօլ»
մբցանակը
, որուն
արժանացան
կոնսաանէէէն
Ամարիիւ
ես
Արմէն
Լիւպէն
: Այս մբցանակը կը արուի
օւոէսր էլրա՚լէտ՚ներու
, որոնք
փրանսերէն
կբ ւլբեն : Գժբախտարար
,
Շ՚ոՀն՚՚ւր
չէ
կրցած
անձամբ ստանալ
մբցանակը ,
ինչպէո
կը յիշէ
« Գրական Ֆիկաոօ»ն
«ծագում
սվ Հա յ , Պոէիս ծնած ,ան
կ՝ապրի
Ֆրանսէս
երեսուն
աէսրիէ ի վեր ,
բայց
տէսրխներէ
ի վեբ ժիրօնտի մէկ բուժա րա
նին
մ էք , կբ
սլա յք՛՛՛բ
ի
Հ ի ւս՛նղ
ութեան
գէմ : Հիւձանգււ/նոց
ի կեանքբ,
ղոր
երկար
ատեն էկր ճանչնէսյ,
ւլլյս է իր էիէսլին
նիւ–
թբ
.
Արզ1.ն
1952/՚յ՛
«Ակնթ -
Փասխսնս^ով
արժանէսցալ
Մ "՛քս - Ժ ՚ ՚ ՚ ք օ պ
մրցանա -
կին
, կը պատմկր
ան ։իե ր
քէէքե
ա լի
Հիւան -
գանոցի
ղիչերնեբբ
•
Լօ ՏտՈքւ Տ՚6§՚ՑՐ6 €Ո ԱՈ6 |0ՈցԱ6 էՇՐՐ&ՏՏ©
1«ՐՐ&ՏՏ6 &ԱՏՏ1 10ՈՏԱ6 զԱ6 1Ձ, Տ6Ո1Զ1Ո6;
ճ
օհտցստ
& ս է օ ա ո 6
Կ
աօրէ բտտտ©
Տ է տսԵւէ6ա6ոէ Շ
Ս
Ց Ժ60&ա6...
Այգ
աչխարՀին
բանալիներն
ենոր ու -
ղ՚սծ է մեղի տալ
» յ
Գիրքին
անունն է՝
Թրանսֆէր ՚Լւօք -
թ^իւրն,
որուն
մ ասին կը խօսինք առան -
ձին :
Խմբագրատուն
այցելեց
Լիոնի
ձայնաս
փիւռի
եր՚լիչ^
Ժոռժ
Մ աս
ՀԱ ամ ասեան) ,
որուն
մասին
բաւլմ աթիւ
էսնւլէսմնեբ խօ -
սած
ենք «Աառաք»ի
մէք։
Վեբքեբս
մանա–
ւէէւնգ յիչած
էինք եբիտւսսաբգ
արուես -
տտղէտին
ւսնռւնբ
Հա յկական
Հանղ էսնե -
բու
բերէսծ
իր սիրա լժար
մ ասնակցու -
թեան
էսռթիւ
: Պ • Ժ • Մ՚"" որ եբէլի աս -
պէորէւլր
մւոէսծ է ֆրանսական
արղի
երգե–
բու ճոխ յա յտէէււլ ր"վ
մ լ՛ ,
1948^^
ի վե ր ,
վե րքե
Բ"
Լեւոն ե ՛ււն ՛է՛ս ր ղւս պե ՛ոի
էէէքակ -
ցութեամբ
սորէիւսծ է Հայերէն
երղեր ո —
րոնք մեծ Հաճէէյքով
ունկնգրոլւէւծ
են՝ Հայ
Հասարակութեան
կողմ
է է
Վիպասան այս ,երբ նայում է իր նաղա–
տին,
կարծում է թ^է շատ է .Թման Արարատին :
X
Քննադատեցէք դուք բոլոբին1,
Րայց ինձ ձեռք չտաք բոլորովին։
միսնեէէու>ւ, կր Հէս՚լնկր չապիկ
մբ, աբե -
լին
ղոյնբ
վրան։
ճիւզեբբ կբ
կախուէին
ու
քաոււյնել՚էն
՛սնոնց
Հէււլած
մեղրի
ոլէ"
կ՚ոթիէ
կաթիլ
կը քամռւկր
քաղցուն :
Մ եծ Եղեռնէն
էսսղին , տբգէ ն անցեր
են
քառէէէսուն
տաբինեբ
, ու ես տակաւ֊ին կբ
յիչեմ մեբ էէլարակ
՛լբ ա յ սօբ ս լան
՛ղէ" •
կր յի՛չեմ
ւս յն
Հ էէէսաէէէէիոր , անկուտ
թթե–
նիներր
, որ եէէ ու եէլբօբորգիէէ
Նչանիկբ ,
ձեռք
ձեռքի,
կ՝ ե բ թ էէէյ ինք
ղբօսնելու
՛էս -
նոնց
չուքին տակ ; Կբ աեսնեմ
էսնցնող
տարիներուն
մկքկն՝
Հէսյբիկս,
բաՀբ
ձեռ–
քբ–
քԼ՚՚՚՚յբԻԿ"^
ժէէլիտբ
ւչէմքին : Ու վեբ -
քւս
սլէ
ս էւլէէէ բ
էո
է ւլ ի
էէ
~,էսմ
էէւ
յէէ ։ս ււլա
էո
1լե բը ,
ւ՚րոլն
ծէէցին ՛է՛էք ապբեւլէու
էՐէսնկէէւթիւնս
ւէժ բախտ ;
Օ՜,
Հէսյրենի
սլա լ՛
էո
էւլ
, աղբիւր բ մա -
նւււկ օրե բուս
ե րքա՛ւ՛կո ւթ ե ան ը
.
3
ի չ՛սա՛"–
կր՛էք քո՛– նաՀասէէէէկ տէրերոէ.գ
էսնոլնին,
Հեա՝
էէէ
յոօբ գարձեւս
լ
1լ ոէլե կո չեմ
, ղլու–
՝
խբս
խ ոն էորՀէսծ
ՀքԱՏՈԻՐ
ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ^
«ՅԱՌԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(68)
Գ Ո Ր Տ ԶԳ Ե Ս Տ Ո Վ Մ Ա Ր Գ Ը
Մէկ
երկու
՚Լ՚"յրկեւէէն
ււ։ յսպէս
սէւլաէէե–
ցԼ՛ : Յեէոոյ ես ւէէլ էէուլ՚էէ ե լ՛էւ յ կայալ՚էսնէն
,
երբ յէսեկարծ
էլրեթէ
իրէսբու
ղաբնուե -
ցանք անՀաճո
յ ՚էիմ տ՚լիծոէէ
մ աբգու
մ ր
՝էեա , որուն
քիթր
էււնՀ։ոմեմ։։։տօրէ
՚1է
իսոչոբ
է ր բէո՚լգատմ
ամբ իլ՛ ղէ մքի՚ե
ԳԼՈԻԽ
ԻԱ.
Այլեէէէ
զժուաբութիւն
չււլնէի
ծրէսէլիր -
նեբս
ւլ ործ աղբ ելու Համաբ ; Պ անէլս
կ մբ
գտայ
եաեւի
վ՚ողոցին
մէք , սենեակ
մբ
էէարձեցի
այնէււեւլ , կ՛ոնխւոէէճէէ։բ
մր տուի
,
քանի ււր Հեէոս էէլայէէլսակ
չ՚՚ւնկի
, եւ Հա՛ն–
ւչաբւո անկոզին
մտայ :
Յ՛՛ւք"
բ՛ւ առ ՛էէ ունէ կան էէ լիլ ե լւս յ եւ չու -
կա
յ ւլէէէցի
Հ էէէ՛ն ւլ ե րձեղէննե
րէէ լս
Հէէէ մար
Համեստ
պայուսակ
մբ ւէնեէու :
Ն՚ղատակս
էր
րուն մը չրնել
մինչեւ որ Ժամբ \\ին
Րււսէեէլիէէւ մեկնէ։էլ
կէսռաիէւումբը
ճւս
։1
՝բէսյ
ելլէր,
իբ Հետ ոէէէէնելէէէի
է1՚
ե ր խումբին
մեծ
մասր. Հաււոնաբէոր
Փեկէթ
որեւէ
էէճբէս–
յին
ք՛ո
յլ չառնէր
, մինչեւ
էւր չձե րբէէւղէստ^
ուէբ
էէլ յգ
խումբէն : Հետեւ՛ո
բա բ
Հսէնրա–
կաոք
նէէէոայ՝
քւէ1էլաքր քիչ մր
էղտէոելու
մաագրութեամբ
է Օգր
բսէւլգատաբար
ցէէլրտ էր, եւ ուրախ
էէէ որ կրնայի
սը -
բունքնե
բս
երկարել
ե րկա ր
ճէէէմ
բոր
գ
՛է
ւ -
թենէ
մր
եւ Մ
ի ՛ ի
՚էէնսլէրկի
բունա։։։բկու
-
թենէն
վերք :
Շատ
։լ
էսլքեր
ւիոքլ՚իկ
րաներէ կր ծա -
գին : կօչիկիս
կա՛զը քակուեցաւ
•
կեցւսյ
ղալն
կսէէղելու
Հէէէմ
է ւ ւ բ ։
համբան
անկիւն
էքբ կբ կէէէղմէր. ու մինչ կոչիկի"
՛քւ՛՛՛՛յ ծր–
էւէէէծ՜՝
կոէսլելով
ւլբաէլած
էի, մէկր
անցնե–
լււէի
՛լբեթէ վրաս ինկաւ։
Վերց՚ւլց
՚էլի՚ոլ՚–
կբ , ներ՚՚ւէսւթիւն
քբթմնքեց
, ու
ոէ
՚եցաւ
։^
իր
գէմքբ
կէսրծէք
ծանօթ
թէէւեցաւ,
բայց
չանւլբէսէլաբձայ
այգ մասին։
Թեւիս
ժ
էՈ -
էքէէէ
՚լոյցին
ն է է ւ յ ե ց է է ւ յ
, ժ
էՍէէէէէնաէլ
բ
կբ լառէէէ–
չս՚նաբ։
Բայլերս
ուղղեցի
ղէէղի
՝Բէյ՚ի
Թ
՛Ո
ոմն
•
Հանբոէկտռքր
մեկնելու
վ ք ւ ւ է յ
էր–
սկսալ
վէԱէլել։
Ե՚ոեւէս
ուբիչ
վաղքի
ձայներ
լսե
ցի։ Ես ՛լիո Հանրակւսոքէն
ներս
նետեցի.
նոյնր
րրաւ վաէլող էէաբէլր։
Անմիչաււլէս
ճանչցէոյ
՛լինք բ : Այ՛^՛ մաբղն էր,
սր՚ււէ։
Հանւլի՚՚լեցսւյ
կ
"չիկի"
կ
՚՚՚՚՚լբ
կ
՚՚՚ոլ՚ււծ
մի -
քոցէ՛" • եւ
է է
՚ կ ն թ ՚ ՚ ՚ ր թ ի
մ ր
մէք
Հ ՛էէս կ՛լ
էէէ
I
թէ ի՛նչու իր գէմքր
ծանօթ
թուած էր ին
ծի։ Խ
"չ"բ
քԻթո՚ք
՚իոքբիկ
մաբղն էր, ո–
րուն Հետ ՛լէմ
՛ււո ւլէմ եկ՚սծ
էինք , եբէկ
իրիկուն
կայաբէսնէն
՚էուբս
ելած
միքոցիս
Հ
Ասլ
չեց
ուց ի
չ
պ
էս
ատ
Հ ՛ո կէէէն
ո,
թի,
ն ;
Մ ՛ոբ ՛լ բ
յ
՛ս մառօբէն
կբ Հեէո՚ոսլն՚լէ՞՛
ր ղիս
արղեօք։
Որոշեցի
փորձել
զինքր
անմիքա–
"էէ" •• Հ՚՚՚նրակաոքին
զանզըղէսրկի
ել յէս–
քորգ կայարանը վար իքայ։
Մարգը
մնաց
ւ
Խ՚ս՚ւ՚ութի
մը գրան
էոռքեւ
կեցւսյ եւ չուբքս.
՛էի՛՛՛ե ց ի : Զիո Հեսււսէվնւլուլշ
միւս
կ՛ս յա
-1
րանր իքնելով՝
սկսաւ
ղէսլի ետ՝ իմ
ոլ
,լ–.\
ղութ եամբէէ յէսռաքէոնէսլ ;
^
Խնւլիրր
էղէսբղ էբ այլեւս։ Կր
Հեաէսպբն–\
ւլուէի : Շ՚ստ
չ
՚՚ւէո
ուբուիէէսցեր
կի : Փեկկ
թին
՛իբո՛յ
էո
՚սրած
յէսւլթանտկս
էՈէսրբեբ
բնոյթ
սէոացէսւ։
Յաքորգ
Հ անր ա
կէս
ւլքին
նչսէն րրի որ կէէէնգ էոռնէ , եւ ի՛նչպէս կը
ւչուչւոկէի
, ՛լիս
Հե էՈէսէղնգոզն ալ
ներս
մտաւ։
Ակսէսյ
լրքօրէն
ւՐէոածեէէ
Բացայայտ
էբ թէ կարծածէս
չս
՚էո
էսւե
լի մեծ ղործի
մբ մէք մտեր
էի։
Մ
՚սրէՈյի
տ ան
՛ք
էք ՚լււբծուէսծ
ււճիբ բ
Հ ա ււ ո՛ ր ա կ
գէպք մբ չէ ր ,
էք
ի"ս1լ
ոէնՀէԱէոիէ մբ քլո ւլմ է
1լւ՚էէոսւլէէէէ."ւծ , իմ ՛լէ
՛ք
ունէի
՛ւճ բ՚սւլ
՚՛ րծն ե–
բու
իսուէքր մը եւ չնոր
^իւ
՚լնղսէ՚՚լեէէէ
Րէյ—
սին
Ա
իէւէլանի
բրս՚ծ
յույւոնութիլննէբուն
,
ինչսլէս եւ Մ "ւիղենսլէ
բկ
ի տան մէք
լսած
իւբսէէ
էէէէէ էէւթ
իւն՛նե
ր
՛՛է ս ,
էւկէւ1ւր
էի րմ
բռնել
խոլ՛ք
բին
բսէ՚լմա՚լան
ւլ ործունէ
ւււթ իւնն ե -
րէն
ւքէկ քուն խ՛ե : «Գնղ էսէղեւո»ին
ղոբծն էբ
էսսիքլա , իբ ղործ
էէէ
էլա լնե
րր
էլր
էլււբծէխն
Համտձյոյն
\էսնոր
ծբս՚ղիլ՚ներւււն
;
Ինքր
ւսնձնէուղէո չէր մւսէէնէսկցեր
էէէնոնց ,
միւսյն
կր կ։ո։լմ ակե ր՛՛լէ ր ու կր
՚լեկ՚սվ՚որէբ
,
ինչէղէս կր լսէի
յաճախ։
ինք կբ կէստւս -
րէբ
ոէէլեղի
ղործբ,
վաւսնղյսւորբ
թողլով
ոլբիչ՚նեբուն
: Թեբկւս
ալ կր
ղանուէր
՚ոեէլւոլն
վբ՚՚՚յ
եւ ցործերր
կը ղեկ՚սվա -
րէր
, բսա երեւոյթին
, չնորՀիւ
իբ ւսնխո -
ցք՚էի եւ ա՚նկասկածեէի
՚էիէ՚քին
:
Այ՛է կը նչսէեոէկէր,
ուրեմն
,
ւլնւլապեա
Րէյսի
նեչլքլէսյութիւնը
«Բիլմսրսւըե
Բէ ֊
"րլ
»ի
մ էք : Գլէսաւո
ր
ոճ
ր էւ՛՛չէէ րծ
ին
/. տե -
ւէն էէնկած էլ՛–. Այո
եեթագր
՚՚ւթէ
՚ւնը
աւէէն
բանէէէէ կբ
^ամ աէէլատաս խա՛նէ լ՛ : Ան
՚լաւլէոնի Ա սլւսսէս բէլէէւթէւան
բարձր "էաչ -
աօնտտար
մըն էր
ււլ
էւբ էւլաչտօնը
ըլէաէու
էր՝
էլրնէլաէլոխ
Հետեւիլ
«Գնգապետ
» ի
քայլերոէ
-ն
:
Հասէլցայ
, ըսի՛. Ամէն
ինչ
պալէէէ կը
թուէր
այլեւս։
Գործին
մէք իմ
բէսժինս
ի
՛նչ
էբ I
Մէւնչեւ
ո"ւր Հասած
էի՝.
Միայն
ա
ւլամ էոնւլնե
ր ո ւ ն
Հէսմէււ
՝^բ
կը Հետապըն -
՛լ է է
՛ն
ղէ՛"
Գ/ուէս" չարժ եցէ՛ տարա էլու -
ս անքով
\ Որքան "՛է որ մեծ Րէէ՛"է՛ "՛՛լ
՚ " ~
էք
։ս՚ե։լ
եե րէէւն
արժէ
քբ
ւլժ
ոլար
թէ ձեռ -
նարէլէէ՛՝։ այս խօլսէէլան
արչաւէ՚՚ն ՚էԻ"
մէք՚ոեղէն
վերցնելու
Հէէէմէսբ ; Ոչ ,
Ա
՛ւելի
էլաբեւոբ
պէԱէոճսէո.
մ
ր
բ էէս՛է՛՛ւ է է՛ •
Ինծի
անծանօթ պատճառ
մը , որուն
Համ աբ
ի մ
անձս սսլառնալիք
մը , եւ վտանգ
մը կը
Հէէէմարու.է բ • կւս րւլ
մ
ր
բա՛եե
ր
որ ես ՛լի -
ո՛էի,
էլամ կը էլ՚ործ
էին
թէ ղիտեմ,
՚լիրենք
էլը մտաՀողկին
,
ուստի
եւ կր
ստիպէին
էոմէն
։լնէւվ
Հ րա։։լ՚ո
րւս էլէն ւիերցնե
լ
՛լի" ՚
Եւ
՛էէյէլ
ծ
աէէօթ
՚– ւթ
է՚լն՚էւէյ րւ։
ււ
՛ո
՛նչութ
էււն
ւււն
է էէկ,
ո՛ղ ում անղնե բուն
՝• ՚՛ "՚
ԱԿԱԹԱ
ԲՐԻԱԹԻ
Թարգմ– Ա. Հ *
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
