«տ
ԱՌԱՋ
»
փ
11)14/՛
վերշին
ամիսներն
էին
;
Լարուած
վիճակ
մր սաեղէիուաձ֊
կր թուրք կաո–ա~
վարսւթեան
եւ ՛Լա սսչուր ա կանի
մեր Ժո -
ղովո՚-րգի
միշեւ;
Երեք
կո ւսա
կւյ
ութ
ի ւն -
ներն
աէ իրենց
ղինուորներր
միշա սլատ
-
րասա
կր սչաՀկին
յանկարծ՜ական
անա
—
կր՛՛ կ՛"
լի
մ ր
չեն թա րկուե
լու
Համ ար
;
հ/սւմրերր
տունկ
տուն
կր
չրքկին
՚չիչե
-
բով։
Ա եր իալմրն
ալ
, 2օ
Հողի ,
ղեկավարու–
թեամբ
Ա՝
իՀրան
Նալբանղեանի
;
Բոլորս
երիտասարղ.
,19 - 32
տաբեկաե
; Աոոյգ
,
ղուա
բթ , սլատրաստ
ղոՀարե բութն
ան
:
յԼեմաՀ
իչիոանին
« Հոգե ղաւակն երն»
է -
ինք,
այգոլկս
կբ սիրէր
կ" էե
Լ
մեղ;
Վ Տղաք
–է կ՝ր"Կր
) ^եր
՛Լբայ
մեհ՜ յ " ՝ յ "
" լ –
5ւԼւմ
,
ղ"ւք իմ թոուցիկ
իսումբն
սլիաի
րւ՜
լաք» : Անչուչտ
մ եր ո ւբ ա
թ
ո ւթե ան չափ
-
)ՍաՀմանբ
չկար,
քանի
որ իչիւանին
տբա
-
մաղրութեան
տա1լն
էինք;
Ա ենք ալ տունէ
տուն
կբ սլտբտէինք
,
"^^նչսչէս
միւս
խումբեբբ;
Ել՚րեք
տրտունշ
ւէի՜^ք
Լ"^Բ •
Այսսլկ ս չար
ուն ակո ւեցա
լ մ/^"^
մ բ ;
կացութիւնբ
քիչ մբ չաւացաւ
:
Խումբեբբ
իրենց
տուներբ
ճամբուեցան
,
՜ժողոփրղին
նեղութիւն
չսլատճառելու
Համար,
բայց
մ ի չո՛ սլատրսւսսւ
նոր Հրամանի
.
Ջա բագո ւչա կ օրերբ
մ օտիկցան
; է/որ
էն
իսում բե ր բ սլատրաստ
ւիփճակի մէշ գրուե
—
ցան •
Ա
"լրիլի
"ԿԼ՚՚լրն
Էր ) Հրաման
աբբ
-
ուեցաւ
ամկն
մէկ
իսումբի
անմիշասլկ
ս
դինուոբական
մարմինին
կողմկ
ց՚՚յց
արր–
.էււահ
՛լի րքե ր ր
ղ
֊րաւե
լ ո ւ
; Ա եր գիրքն
էր
Լցաչփողոցի
Օթէլբ,
ուր
25
Հ"՚էի"փ
՚ ^ ե ր
էւոփորական
երիտասարղ
րնկերնե՜րոփ
տե—
ղաւորուեցանք
ժամանակին
;
իչխանբ
արւլէն գաւագրաբար
սսլան —
նուահ՜ էր իր երեք ղինակիբ
լնկերներոփ
է
^Լռւսմեան
բանտարկուահ՛
էր ,
ամէն
քիայրկեան
կր
սսլասուէլւ
բհգՀարման
ւ
Ամբ"ղշ
քաղաքր,
քաղաքամէշբ
եւ
Այգես–
.տանբ սլատրաստ
փիճակի
մ է ք
էին;
Թուրք
կառափա ր ւ։ ւթէւն բ ամէն
կողմէ
սլա չա րահ՜
կր
մեւլ
ւլէն
ւ։
լո բնե ր ոփ ու
թնգանօթնե
—
Բ՛՛՛Լ : Թ՚՚՚֊րք
ու Բէւրտ
վա յրենէ
էւռւժան–
ներ ոլատրասա
ելբ սւգասէէն
ան։լէ% ժո՚լո —
վուբգէն
վրա
յ յարձակելու
, կոաո րելու
,
սսլաննե
լու , առեւանգելու
եւ թալանելու
%
ի\ճրահ էն ճէվաէթ
բ իր
ս սլա ոն ա լէ քէւ ե -
բոփ
աՀ ու սարսավւ
1լուղկլւ
ս՚էււեէ;
Աթկ
չյանձնոլէ
էն գլխաւոր
յեղափո
խա կաննե
-
բ ր
, կր ոսլառնա ր Խ ՚" չ՛է ո ՛լ՛՛ ^ է Հբա ւղա
բա–
ԿԻ Վ.1""յ Կ."՚Լ"ել
ր"լ"րր
•
Բա
յց
ա
յս անգամ
Գաղան
ճէ՚Լաէթբ
որ–
խ ա լ ե ց ա լ
էբ
ՀաչԼււ^ւերուն
մէշ;
Ը ն գ Հ ա —
բում
լլ ան էւ ո ւս ա փե լէ էր եւ կռէւբ
սկսաւ ;
Առս՚շէն
օրբ սարսափելի
էր մեր փէճակբ
;
ւԼնսսլասեչի
չտեսնուահ՝
՜ւամաղարկ
մբ,
տմբո՚լշ
Այ՛լե ստան
ԷՆ փբա
յ
յ
Յետո
յ
ամէն
կողմէ
սկսան
թ՜ն գան օթն ե բ ռ ւն Հ՚որուահ՜
-
ներբ
; Ամէն
մէկ գէրք
մինակ
ի՛ր
չրշանէն
էոե
՚լեակ
էր , ուբիչ
բան
չէր գիտեր
յ
Գէ
չե ր բ կբ մօտէկնար
, կացութէւնբ
աւելէ
VII։
լւ։։։։ւփԼ չէ
։լ–յՀ1 լ։ ձա
ւ : Թչ
^՚՚–մէ1ւ
լչն
՛է֊,
ա
-
նուր
յ՛ս րձա կո՛չ՛ս կանոփ
կ
՝ոլղկր
աՀուսար—
աւափէ ենթ՚ո րկե
լ մեղ եւ լքել
՚ոալ
՚^ե
^Բ
դի
րքերր
, առաշփն
օրէն
իսե՚լգել
ամէն
գէ–
մսւգբութէւն
, աՀա
ճէ՚էտէթէ
հբա՚լէբր
%
Լ՚՚՚՚յԱ
յ՚՚՚քոր՚լ
առաւօտ
Զ,Լ՚ն ՝
Ա՚՚՚՚բմինկն
լուլ՛
Հա՚՚՚սւ
թկ , ՚էո՚ռք
Ա^՚՚՚ոուհ
՚՛ լ , ՛՛չ մէկ
դիրք
լք"ւս՛հ–
էր
յ
Ամէն
չբքան
առիւհ-ի
սլէս
ղի՚ւ՚աղր՚սհ
է ր : Թչ^՚՚՚՚մին
ոչ մկկ
տեղ
յաշողահ՜
կր ներս մտնել;
Բոլոչւիս
բարո
-
յակ՚՚՚ն
կորւււԼր աւելի
եւս բարձրացած
էր :
Երրորւլ
օրն է ր ՝. Յանկարծ
Հայրիկս
մեբ
գիրքէն
ներս մտաւ է Փնտռելո՚է,
Հարցնե
լով
Հաւլիւ իմացեր
էր ուր
լԼ՚նելս։
96/ Հ*–.;
բոսամալ՚տբ
տեսած
մսւրգ էր։ «Մի վախ
–|
նաք , րսաւ , տղաք , կտրիճ
եղէք , բոլոր •
ժողոփուբգբ
ձեւլ Հետ
է, ամկն
մաբւլ
աչ
-,
իսատ՚սնքի
մէք է, Աստուած
մեղէ Հետ
է» է\
Համբուրեց
, մնաք բարոփ բսաւ
եւ
մեկնե–\
ցաւ։
Հայբէկէ"
այս ,սյցե լութ
էւն բ ել
էբ,
իսրախուսական
էւօոքերչ։
ւքեր ս՚ւքրո՚լշ
բ^ւ - ՚
կեբնեբուն
՚Լբս՚յ
Հրո՚չ՚սլէ
ա՚լղեցութէլն
գործեց
: կտբհես
ամկն
մկէլ՛՛ աոիւծ
դար
ձանք
յ
Անցաւ
երէլու չաբաթ
ւ Աեբ
լնէլերներբ
Ղ
Իչ^
Բ
3^՛
՚՛՛՛
հ
իբենց
սլալ՚աաէլանութեան
ւլլուիսն
կին
Երէլու չարաթ
ետքր
մե՛լ
վյոխաղչւեցին
նորկն
Խ ւ՛՛չ՛ի "՛ւ՛՛ցի
վր՚ոյ
Ա՚ո՚՚ո՚չ՚՚նց
՚լիր–
քր : Գլխաւո ր "լո՚լոսւային
առաշին
խրամն
էինք , վւոիսն է վւոխ
յա րձա
էլո ւմնե ր ^չբքա–
նէ չրշան։
ինչսլէս
եւ մեր
չրքանէ
Խաչ
փողոցէ
փլ՛այ;
թչնամէն
յիսուն
քայլ
Հե
ռու
գիրք
էր բոնած
թէ ճս՚էլատէն
,
թէ
էլողքէն : Ա է, ր ո՛լե ւո ր ութիւն
բ միչտ
բարձբ
էբ , ՛ի "ՔՐ
ղ " Հ ՚" րել՛ու
թի ւններ
ու
ա ռքե
ւ
չէինք
րնկճուիր
, մաՀուան
՚ի՚ոի"
՚լոյու
֊
թէւն
չունկ ր :
Մե՚լմկ
երէլւ՚ւ
՛ո՛լայ
մ էս՛յն
՛չէնք չու
-
նէէն դժբաիստաբար
: Փոխն
է փոխ
Հան -
գստացուլ^ւեբուն
ղէնքեբբ
կբ վերցնէին
է
Բայց
՚սյղ
չկբ էրենց
գերր։
Անոնք սւատ–
բաստ կեցած
էէն , որ երբ էբենց
"Լ՚բեէէ
Ր՛՝ էլէէ րն ե լ՛ էն
մ էն փէրաւոբռւէր
էլամ ղոՀ -
ուէբ , անմիշասչկս
անոնց
ղէնքն
առնելով
անոնց աեղբ
՚լրաւէին
:
Վ^ասսչուրաէչանցիներուն
Աստոււոծբ
մեծ
էր , յաղթութեան
**րերրբ
էչբ մօտիկնա
-
յէն;
թչեամէն
սէչսեբ
էր նաՀանշել,
ա
-
րէւն՚ռուչա
ճէ՚Լաէթ
էչա աւլեր
կ ր , ոչ
մէէլ
՛լծ՜է ՛իբա լ ոչ մէէլ յաղթանաէլ
յ
Պ "՛՛լաւ
էլանանց
մէշոցաւ
՚ւււչէւոաէլ
գր —
բօչներւ՚՚ի
նամաէլներ
էլուղարէլէբ
յ
Օր մլ^
ալ ծեր
էլի՛ն մբ եէլ՚ու առանց
՚էբօչի
:
Կբ
վաղէ գէ՛՛լէ
մեր խրամբ,
խ՛ս չ
էլբ Հա՛նէ,
էլբ էլանչկ
; Փաէ՚ան
, վ՛աիսան ,
Թ՚՚ւրքերր
՚իաիսան
I
Անմիշասլէս
էլբ խոլւչարէլենք
վր^
րան,
չր1Լ"՚յ
թէ ռումբ տեղաւորած
րլլան է
Մի
՚ի՚սխն՚ոք,
ղաւաէլներ",
Լ՛՛՛՛՛չ փկո՛յ
,
Աստուած՜
՛Լկ՛՛՛յ
յ
Թուրքէւլ՚լ՛
՛իա իսան ,
աՀա
նամակ
մբ ունիմ
Ջիթաչե՚սններէն
եւ
Արամ
էն :
Անմիշասլէս
ւէո է՛ա
ւլր է՛ ց
էնք
չաասլ : Ողեւռրոլթէւնբ
եւ
ոլրախութէւնբ
անսաՀման
% Բոլորս
ասլչահ
էինք,
արդեօք
ճէ՞չգ
է թէ նորէն
իս՚սղ մբն է : Աել՛
էլողքէ
Նալբանգեան
դէրքէն
եւս ուրախ
լուր
մր
էւ՜ էլ՛ս լ •.թուէ լ՛՛ո Վ՛Բ "՛լէ է ՛լէն ՛ւ ւո ր ա էչան
ղօրա^
նոցբ էլչւաէչէ ՛քէշ է։ Այդ
չրք՚՚՚^՚Ի
՚ ^ ե ր տղա
նեբբ տեսնելով
որ կրակբ
տ էչա բացած
է ,
յ ա ր ձա էլ ո ՛լ ա էլ ան ի էչ անցնին
եւ
ղօրս՚նոցբ
կրաէլէ էչուտան
յ
Աւրեմն
՛սլ
էլասկած
չկար։
թշնամէն
փախած
էր
՚էոքր
ուժեր
ձգելո՚ի
։ււսւլէն
՚ոեղէն
:
Մեր
էւումբր
յառաշացաւ
՚լէպէ
քաղաք
գացող
Արւսւլեաննե ր
Ո
ւ
տանբ
եւ
մեղէ
պաա
ուէ րուե ց՛՛ււ
քաշորւլ
առաւօւո
թ"
յէ
Հանգուցեալէ
մբ յէչատակէն
չէ որ սլէ
աէ
՚լրեմ
՛սյ" երկու տողբ,
այլ
Հէլանղա–
՛լին վիճակէ
մբ Հասած
երէէւոյթէ
մբ
Հա
մար է :
«
Տ
՚Ա
՚՚ո՚շ
»// չորրորդ
էքբ երբ
"՛չքէ
կ՝ անց ընեմ , ուչագրութէլնս
կը
էլե գլ՛ ոնա–
նա յ սեւ ւչծեբով
շրշանա էլուսւծ
մա֊,ա՚չղ
-
ներուն
՛Լբայ
;
Անմիշասլէս
՚քիաքս
էչ ե ր թ ա յ թափաո
ե -
լու
եէլեղեցէներն
ու
՛լե րե՚լմանատունե
բ ր
ու լեռնակուտաէլ
ծա՚լէլե՚է
ունշե ր ր
,ծա՚լ1լե–
պստէլներբ
յ
Ու
էլբ
՛քւոս՚ծեմ
անոնց
փճարուած
, գումարներւն
ւէրայ,
անոնց
սլա տ&առա
լ
մ եռե լս՛ա է՛րւ՚շ
նռր պարտա
-
ին
՛ո ւո կ ՛ո
լ
գրութեանց
ենթարկուելուն
եւ
ինչեր ...
(յ
չանա"ւքէ
, Հարսանէքէ
եւ
թեանց
առթէւ
նուէրուած
ծ՚՚՚ւլկեվւուն
-
շերն
՛սլ եթէ
Հաչուենք,
տւսրեէլան
պաա
-
էլառելէւ
ւլումար
մը կբ էչաղմէ,
ոբ
՛քէայն՜
ծա՚լէլւսվա^աոներուն
դրպաններբ
կը պա
- 1
րարտացնէէն
, յետո
յ երէէք չորս
օր
՚Լերք
աղբանոցնե
րբ լե ցԿ՚էէ լու
Համ ՛ո ր ;
Այս
Հսէլա յաէլան
գում արներբ
ղո յդ
Ա—
մերէէչաներէն
մէնչեւ
Եւրոպ՚ս
, Մէքէն
եւ
Մերձաւոր
Արեւելք
, եթկ
լաւաւլոյն
ձեւոփ
օ՚լտադռբծուէն
որքան
Հ է ւանգն ե ր ո ւ , աղ
քա ՚ոներ
ու , ծեբունէնե
րու
՛էէ լ՛քե լ՛բ
կր
էլա սլո ւէ՛ն : Բանէւ քանէ
ա՚լ՚լ՚սյէհ
֊էաստա
-
տութ է ւէւն էէլ՛ , էլբթական
թէ աււուլքասլա
-
Հաէլան
ձեռնաբ էչնեբ
յալէտենապէս
կբ փլրկուին
; Այղ մսէսուած
ղումարնէ.րոփ
էլս՛րե լէւ է Հլ՚ա շքնե բ
՛լ ՚ւրծել
աււ ւս1՚ւլ
մեծ
ճէղէւ
, մէսւյն գէտա
էչց ութեամչ՛.
էճ ւ ա՚լ՚չա
—
յէն խոր ղգացումո՚է
տոդ՚ւրուած
ու աչա
-
լուբք ...
Ըսենք , սաէլայն
թէ
մէւոել
մը
առանց
ծ՚սղիէլի
է,ւ ծ ա՚լէլե ոլս ս՛ էլէ՛ , իր էէերքԿւաէլան
Հանլլբուանբ
առա
ք^ւո րւլե լւ՛ւ
՛լկմ
ենք
;
Աււնուացն
"՛յ՛լ֊
ձէ,ւէւ
յու՚լա
րէլաւո ր ութ
էւն
մբ,
գւ՚նէ
Ալբոսչայէւ
մէք
անտարբերու
-
թէէձ՛ եւ յարղանքէ
ղւլտցումէ
ցուրէլ
էլր
Հ ա մ ՛ս ր ո ւէ՛ , րլլա
յ ան մեծատւււն
թէ "՛ղ -
քատ պէտք
է ունենայ
է՛բ
ծաղէլեպսակբ։
Հէանալէ
եւ ՚լէ.՚Լեւքէ1լ վերաչ,1.րում
, մե–
ծարանքէ
աղնէւ ձեւ մ ըն է , ոբ
""ր՚էեցանք
Եւրոպացէներէն
: Աեբ
Հայրենէքէն
մկք
չոլնկէնք
այս նչանաէչելի
ս ո ՛էո ր "ւէժ
իւն
ը ^
սակայն
մենք մեղ չափաւորելու
մկք ան -
՚լուսսլ
ենք
,'սյո,
մեծարանքի
ղ՚լ՚սցումբ
կ ե ն ց ո՛՛լա ղ ի աութ ե ՛ո ն ե ւ
աո ՛ոքի ՛Աութե
՛սն
՚սոչացո
յցնեբ
են , մեոե^ւերբ
յ"՚Ր՚լել^
նը -
չանուածները
եւ
նո րապսաէչնե
ր,բ
"ւբւս
-
էսացնել
ծ՚սղիէչով
թկ նուէրներով,
չ՚"ա
՚լե՚լեցիկ
ձեւեր
են , սաէչայն
երբ կր չա
-
փաղանցենք
մսէսումի
աստիճան՝
էլբ դառ
նանք ցուցամուներ
: Մէնչեւ
անգամ
Հան–
դուցեալխն
Հոգէն
կը խռովենք,
ամոլեե
-
բու
արժանապատուոլթէլնբ
էլր փիբ՛"՛–" ~
րենք , իսէլ ա՚քենաէլենսւյւէլանբ
մեր ՛ք"՝՛" ՜
ղռւթիլններբ
ոչ
մէէլ
օ՚լաակարութի՚-ն
կ՛՚ունենան
, ոչ անՀատին
, ոչ ալ
Հաւաքա–
կանութէւան
;
Հայր,
մայր,
եղբայր,
քոյր
եւ
մօտիկ
աւլդաէլաններ
սչարտաէչան,
են է՛րէւնց
յար–
գան քէ եւ ե ր ւս էս տ ա ՛էէ տ ո ւթ ե ան
տոլբքբ
ւո՛ոլ,
՚լսւրդաբելոփ
դագաղն
ու մեռելա
-
էլառքբ ; իսկ
բ՚սրեէլամնել՛
, ծանօթներ
եւ
Հանգուց
եալէն
յ էչա ս՛ակը
յա րդո ՛լկւ էւ ր , է
ցոյց մարգկանց
պէտք
չէ էրենց
ղգացում–
նեբբ արտայայտող
ղոՀ ողութէլէ/1ւե
րբ աղ
բանոց նետեն
, այլ նոյն
ա՚լնէւ
նուէրումով
յատէլացնեն
աղղայէն
Հաստատութեան
մբ,
ձեռնարկէ
մր, գսլրոցական
սանէ
մբ
էլամ անօգնական
Հէւանղէ
՛քր, ծերէւ մր ,
աղքատէ
մր , էւ յէ՛չատակ
Հանդուցեալէն
,
էւ խնգակցութէւն
նոր օճաէսէ մր
Հէմնու–
մ էն ; Այս ձեւով
մեռեա
լէն
ոսէլո րեե լ՛ ր կբ
էւաղա՚լէն
, նո րասլււա էլնե ր ր
էլ՝ ո ւրա էւա —
նան,
մեղմացնելով
ցեղէն
տառապ՚սնքբ
,
ամէնէն
՚ս՚լնէ՚ւ
դսրծր
էլա ա ս՛բ ե լո ՛է
:
Ավւէ՚ւռքէ
մէք ունէնք
աղգայէն
Հաստա–
տութէ՚ւններ
եւ ձեռէնաբէլներ
, որոնք
բո -
լորն ո՛ւ կը ձդտէն
աւլդա պաՀ սլանմ ւս7է
եւ
սեր ուն գէւ փրկութեան
սր բւս
ղան
՛չ ործ էւն •
Բ"լորէ՛ս
՛սլ յայտնէ,
է որ անոնք
օրբ
օրէն
ժ ո ւլո ւէր դա էլան նպաստներով
էլը
շս,րոլեա–
կեն էրենց
գո յութէւնբ
պաՀել,
մէչտ
ալ
նէ լթա
էրսն գժո ւար ութե անց
մ ա ւոն ուած
Հ
Ի՛՛նչ ւղա լմաններու
տաէլ
էլ ապրէն
Կա
-
պոյտ
եւ կարմէր
Խաչերր
, Տիէլնանցբ
եւ
Աղքա՚ոա
էսնամ բ , ճեւքարաններն
ու ՛էո՛ր -
ժարաններբ
, Աուբիոյ
,
Լիբանանէւ
՚^՚էք
էնչսլէս
կր սչաՀե՚ե
ծերս՚նոցներ
, մայրա
—
նռց1աեղ, , ան կե լա է՛ ո ցն ե ր եւ ծ՚ուա լուԱ գպ
-
չւոալ գէպէ
Թուրքերու
շրքանը անցնելու
։
Մ " ՛ յ ի "
3/
առաւօտն
էր - Արեւբ
գեռ
նոր
էր բարձրացած
; Ա ենք մեր սչարտակա
-
նութեան
գլուէսն
էինք ; Ա էկ ալ
տեսանք
ծովածաւ՚սլ
ժ՜ողովուրգբ
կը յառա քանա
յ ,
՚էէ՚ղի
՚ ^ ե ր
էլողմ ր : Բայց
Հանէլաբելի
է »
բսինք,
ոչ ոք է րաւունք
ունէ
անցնելու,
մեղէ
՚սյդպէս
է
Հ րւ,յմ ա յուած
; Ժողովուր..–
՛լբ ասլշած
էչանդներ
է, կբ էլանչկ, «ճամ
-
բա
յ տուէք
» յ
Ամ-բո՚լք
ժողովուրգէւն
մէք
կը ատրս՚ծուէ
էո՚-լ՚բ
թէ
ճ՚ս՚քբայ
չեն աալ՛ ;
Եւ աՀա
քառասուն տարէ, առաքու՚սն
էսօս
քեր ը էլարծես
նո
յն օրուան
ոլէս ա էչան քէ՛ւ
էլր Հնչեն
՚^Տղերք
, ՛Լեց Հարէւբ տարէ է որ
թշԿււաքէւն մեր
ժ ո ղո վո լր գր էլոտորեր
է ,
թալանէւր
է, ձւլ1,ցկք ււր ՛սյս ՚ոնւլամ
"՛Հ ,
մեր
ժողովուրդը
էր վեց
Հարէւր
աար
-
ուան
վրէժը
լուծէ»;
ճամբան
բացուած
էր , մեր անմաՀ
Արամն
էր , որ
պաաղ՚սմ
կուտար
, էր բնկերնեբուն
Հեա ,
ժողո
-
՚էո՚֊Ր՚լէ՚ն
Հետ
կբ յառա քանա
յ գէպէ
քա
-
՚լաքամաս
, ռղքաղո
լբ ուե լո
Լ
եւ ողքունե
-
լու քաղաքամէքէ
էլե բնեբբ
եւ
՚^՜ողո
-
վուր՚լբ
:
Մ այի"
3 :
՛Լ՛՛ւ սպո ւրա էլան է յաղթանա
-
էլի
I
ա՚լատաղրութեան
էււ ՚էսւռքէ
օրն էր :
Փ"՛^ ռք մեր ղոՀ ուածնե
բուն
յ է չատա
-
կէն
, որոն^
«մ աՀ
էմ աւլեա
լ անմ ա Հ ո լթ է լն
է»
ս էլղբո լն քււ վ մեռան
, որ պկս
ղէ ապրի
Հա
I
ժողովոլրդր
•
Փա՛՛ռք
մեր Հերոս
զէն ՛ււո րնե
րոլն , ո -
լ՛ոնք առէւծէւ
պէո
մ ա ր ա՛ն չե ց էն
մէ՛նչեւ
վերք, ւէաէսուստէ
մատնելով
անարղ
թշ —
նամ էւն եւ ազատագրելով
մ օտ
150
Հաղաբ
ժ ո՛ւուէուր՚լբ
յ
Փ՚ո^ռք Վ^ասպուրաէլանէ
յաղթաէլան
Հե
րոսամարտէն
;
Վ.
ՊԱՆՏԻԿԵԱՆ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
ԿԱՐՄՐԱԽԱՅՏ
Երէլաբ
զմայլուեցէ
է,ւ այ՛է չքնաւլ
Հովտէ
Սէե է՚քւէէէ ե լ էնձ Հէսմ ա ր մ էան՚լամ
էւց պէսբ–
էլուեց , թէ է՛նչու
կ ՚լէսլէ՛
՛Լեր
ձ՚լտ՚՚ւմ
կաբմրո՚էսա
յաբ
; Ն՛" ա յ՛ւ վս՛ յլ՛ե լ՛ը չէ
տե
սել,
ր՚՚՚յց
ձ՚լսււււ՚ք
է բ1։,,ւղղււ՚է ; Ա է, ժամա
նաէլ նրա
նաէսնէ՚քնեբն
"՛յս սլայծառ
Հւէէէ–
էոում էէէն ,այս պաղռւքէւնշ
շրերում
ւՆրանքկ
պղէո՚ւր
Հե՚թէ՚էէ
Հետ
քշ՚՚ւեցէն
Աւլսդեֆ
, \
րայց
նրքսնց ւլէէացած
րէէրէլրան,^
"՛ք՛է
՛ԷԲ՜
բէս էսասւ յէն
վա յրերում
ժառանգաբար
է–
բէանց սէ՛ րունւլնքլբ
էն
էսնցաւ
ու
ւլարձաւ
բնաւլ՚լ
, գարձաւ
անւլուէւսլ
ու տաբէւրա
լէէն
ձղւոում
գէււլէւ վեր
•••
Ա էլսած այդ
ժւսմ ւււ.,
նսէէլնե րէ՛ց
ու յս
էէ՚լեմէսէլէոն
Հո՚էէտբ
կ՛ս
-
խէսբէէա էլան ոէ.ժէւէէ քւս շում
է գէպէ
էրեն
նրանց
բոլորէն
սերնգէ
սերունգ
:
Ա/ս
էսն Հաս ունե լէւ Հէէէէէտբ
• • •
Մէ՛
՚ոէ՚ղ
էլէ.էուսէլր թէսւէէւռւմ
է էլարմբսէ
-
՚չ՚՚յն
ւլ րան էւղ է մեծ սալէ վբէոյ :
Հաղա
-
բ՛ս՛է ետ
էչն երէւ
բն թա ց քում
քուբբ
այգ
սէսլէւ
մկշ
մէ՛ սէէբուն , եր էլա բուկ
վաս
է
փորել,
մ է բնական
վյսննա , որէ
մ էշ
Հէմ ա բեկ
-
բեկւում
ու ծէածանի
ցոլքեր
են
կաղմում
էոբեւէ ճառադայթնեչէ.ը
:
Գոյլից
ք"՚րերր
Հ"՚նեցէ
եւ շաբեցէ
այգ
վէւ/ննայէ
մկք;
Կը ծնուէն
ձկնէկներբ
այս–
ւոէէ՜էլ է, լ աշխարՀբ
մէկ անղամ է ց էչը
շրք"՛֊
պատէ նրանց
էր չ^ւաղ
Հրապոյբներով
%
Ի^նչ փառաՀեէչ
ււչէէոէ
թ ւււ՛ս յ
Կ,լ՚սւնց
աչխա
րՀ բ
ղլ՛ ան է՛դե՛ս
յ
՚ոյս վաննա
յէ
մ էք ,
ււէլո՚լուած
լեռնա
յէն արեւով
.. .
Ա յգ
մ տքէէց ես ա յնպէս
ււ լլ՛ա է՛ւ էոցսէ յ , որ
է՛ք
ման
էլււ ւթե ան րնկէէր Ր՛՛ղա
րբ էմ բերկ
-
րանքն
զզալռվ
վեր
ցաւոէլեց
,
թ՚սթեբբ
գրեց
ուսերէս
ու երեսս
լիզեց
:
-
Իսէլէ Հաոկանո՞ւմ
ես էնչ մեծ
գոբծ
էւմ արել , Բողա ր • . ՛Աէլներ բ չատանա
լո
լ
են՝ Հասնեն
սւոբէ աղբէւբներբ
: Գէ՛ , գր
-
նան ք ձորչ՛ , էլէսրմ ր՛՛՛էէէ՛" յ՛ո չանենք
, վ՛՛՛բբ
քեղ,
մէսն էնձ, Հէսմաձա՞յն
եէւ
Հար
-
։էէ՚Ի Ի՛ք
ւ՚»^Ր
-
Ն
՛Ա
էլէսնան^երէւ
վ լ " " յ թէսւալուեց
,
այ՛լ
նչան է , "ր է՛մ առաքաբէչբ
նրան
էսիս՚ո
դուր եկաւ
:
Գետակի
Հոսա
նք ով ցւսծ
՚լնացինք
, Հա
սանք Մեծ
քրվէ՚ք՜է՚ն
, այնուեղից
էլ ց՚ոծ
ի -
քանք,
մտանք էսոր է
"Որ
ձորերբ
,
ուր
ժայռերի
տաէլ , մթին
անէոէոռներէ
՚ ^ է ք
փչՎչ՚՚Ց՚՚՚Լ
1՚
Ր ^"՚մբան
Է
չարունւսկում
մեր
գե տաէչր
:
Այնտե՚լ,
ուր ծառերբ
էլռացել
են ւլեաէէէ–
էլէ վրայ,
մռայլ
ու անՀբապոյր
են
նրա
քրերՐէ
Ի՛՛Կ
ա յնտեւլ,
ուր ծս՚ռերէ
էսրոէնք–
ներից արեւէ
չէէչ խրձերն
րնքչնում
են
՛լե–
էոէսէլին , շրերն
էսռէչայծում
ու ՀուբՀր
,էէ
-
էոէէն են
սէս
՚լիս
էործ
՚է
՚թեայ
Հալոցքէ՛
նման;
Հէէէւո
լի ՛լ նէէէ յէէ ւմ եմ
՛լե ա
էս
էլ ի ն
ս
ր
ս էէ
բ ՛լի
ա՚լաՀ
Հայե՜ացքաէ,
ղննում
նբ
՛ս
լճակնէ, րբ ,
չրքէոպտո յտնե ր ը ել
մ տքէէւմ
ս
ււրոչէէւմ
,
թէ որաեղ
կարող
է լինել էլարւքբաէսայտը
I
էն
ներքեւի
գեօիբ
տեսնո՞ւմ
ես,
Բո֊
ւլէսր , Էնէո1,ւլ ձուկ
չս՚՚ո
կայ
,
՚լէ՚՚քեցէ՛
ե՛ւ
չ՚ոն՚ւ , ՛քի ՛զա յծա
՚Լ
լճաէլ
ցո
յց ւոա
լ,,,է
Նա ուչագիր
նայում
է մասւիս
ուղղու
-
թէ՚էէէմբ
ու սլ"չբ
չարժոււք
:
Ես
չ՚սբոլնա
-
էլեցի.
Հիմ
ի գոլ
կբ ՀէսրցնէէՍ ,թկ
Հեռուից\
ինշոլկ՞ո
որոչեցչ
ձուկ
էլա՞յ,
թէ
չէ
Խէ՚ւքո՚՚է։
Գր
՚ս
Հւոմար
էլ ես մարգ
եէք,՝՝
ղու
չուն : Մ ՛ոէ՛՛ էլ , գմ բո՛ , Հասարակ
բան
է , էոէ, ււնէէ^ լմ
է, ււ էն շուաքի
էոաէլի քրէ, ր ր՝
մոէս^յլ,
աեւլ մր նստել
է քարերի
փրայ
,
յսւտակի/ն
, աւադին։
Ուրեմն,
էնաէւղ
ձուկ
չէէ խւողսւցէւլ,
է՛թէ էսա՚չւէէր՝
էէչոչով
էլբ
մէսքրէր
աւաղբ : Գէ
Հիմի
միւսին
մտիկ
,^
տե՜ս,
էզար՚լ
երեւում
է , որ էնտեղ ամա–
բանոցաւէէր
էլայ, ամէն աոաէ
-Օա
ւլբօսնում
է , ու ւլբօսանքի
ժամ տ՜Կս՚էչ իր թե ւե րոփ
,
սլո չոէի
մ էսքր՚ււ ՛ք , սլլսլլա ՛յն ււ ւ մ իր
ղբօսա–
բ՚սնր
• Հա ս էլ էս ց ա՞ ր , գ՚քբս՛ ,
Գէ
^Ի՚^Ի
գնանք
էէւո բ ձեն ք , տես
^է՛՛" շգ եմ ասում
,
թէ քեղ նման
ւէւ չում եմ
յ
Ր էէ ւլւո լ՛ չէ լ՛ոն ւլէւ էքսէն ան քււ ՛է նա յեց
ինձ
ւ
՛չ "՚֊ցկ
աէչնարէչս Հասէլացաւ
:
Գկ՛ , լա՛՛լ
,
մի՛ նեղանա
յ , բա
փ՚չոց
չէ , որ ամկն
ղէ՛չե՜ր Հարէււր
անւլ ւսմ տեւլի
էոնտե՚լէէ
Հ՚՚՚չէէւմ
եէէ , քնէսՀարամ
էսնէէւմ ,
Բ^
իբւ՛ ՚1
՚"յԼ
երեւաց ...
Գնւսցի՚նք
ուոու ւլեցէէնք : քք՚ոոէյւ
լճս՚կում
ձէլան Հետք ան,լէս,ք չկար,
իսկ
պայծառ
՚ՀոլրՀրսէտէէն
էոոլոզ
«ղրօսւսրանի»
Ք"՚լ՚Լ՛
"՛ակ
«էսմ էէէրէսնո՚լւսլս
լ՚ների»
՛ՏԷ՛
"էմ րողք
բնտանիքն
կր էղւստսէզարուել
:
^"ԺԲՐ
նէլէոէոո՞ւմ
ես,
Բուլէէւ՚բ,
շչուկոէէ
Հւորցրի
ես : իսկ ն՛ո
ակ՚՚՚նքներն
առաք է թեքել,
ագաՀութի՚-նից
,
լեղուն
Հոէնում
է,
հմրում
եւ քիչ կ էքնում
քուրբ
նետ
ուի
յ
ՎԱԽԳԱՆԳ
ԱՆԱՆԵԱՆ
(2)
^
(Շաբ.)
Fonds A.R.A.M
