1
Կվ,աԱ. թէ Արաքսի
իլրերն
/.ն
ւյ լ,
իրանր
կր րսւժԿւԼն
ՀսւյասսւանէՆ
,
Ր՚՚՚յց
չեմ
ՀաււկՆար
թէ
ինչո՛ւ.,
ԹեՀրանի
մէԼ,
Հայաոաանր
կ՝երեւակայէի
ւլտնել
Տէմւո––
ւԼէնա չԼրան
Լւոհւր ;
Այ՛՛
ձ՛՛"/՛՛
"Ր
՚է՚՚՚ւլերաձիի
կռնակ
մր ու.–
^•էր
ձիւնի
իր Տ երմակ
ժապաւէններով՝
ամրան
մէք անւլամ , ոլսոո մր
կր
չի^՚է
ԹէՀրանի
Հիւսիսր–
քքւ ես, Վանակի
այ–
ւլիներուն
մէ^էն, սպիաակ
մէքքով
րար
-
աիներուն
վանդակէն
, կարօաով
կր
նայէի
Հիւսիս,
կր նայէի
Տկմավէնա
լերան
:
՚1,ոյ1ւիսկ երբ, չաբաթնեբ
եաքբ ,
իք"՛
յ
մ՛ինչեւ
Պ՚սրսի;/
ծ-Աւլ , աակաւին
կր
թուէր
թձ
թէ լերան
եաեւն
էր
Հայասաանր
^
ա
յն աւէ է ն լերան
որ Հիւսիս
կ՝ ի քևար ,
1լամ երբ
֊.իլոիս
լեռ կր կաղմէ ր աո քե ւս :
... *կաիւի/իարի
լեոներուն
վրայ,
Ա՚էս -
•^է՚լ
յյիւլէյմանի
պաբաէւյներուն
մէԼ
,
բացօթեայ
Հանդէս
մր ունէինք
այն զի -
չեբ : Կր խօսէի
Հայկական
մչակոյթին
մասին,
մեր մեծ ու յաւիաենական
մ չա
-
կ՚՚յթին
մասին
;
Յանկարծ
,
Հիւսիսէն
,
^իշգ
դի^ "".ք" ՚ ե լա՛՛ է.րաբձրացա՜
լ լու
-
սբհկան
, կդակր դրաւ
լերան
վրայ
եւ րս––
կսաւ մաիկ
րնել
ինձ։
Ի՛՛նչ
աէլուոր,
ի ՜ ն չ
ազուոր
, ունկնգիբ
մբն էր որ
կ՚աւելնար
ոլնկնդիրներուն
Վձ՛"՛Տ
>
1Լ
"Ի՝
Հ՛"–
յասաանի
ոդին
էր ,
Հայաս
-
աան
գեղոլՀին
, ոլւ կուդպր
ականք
կու
աաբ
սրաադե՛դ
ճառիս ; Ալնքան
մօաիկ
կր
թ ՚ ՚ ւ է բ
ինծ՜ի եւ ալնքան
կենգանի
,
այնքան
ոլչազիբ
կբ նայէր
ինծի՝
խելաւյի
աչքերբ
լ"*յ՚ե բացած– իբ
ղալամքաշ
յօնքերուն
.աակ,
որ էկբցայ
զսպել
սլոռթկում
մբ ,
յկարօաի
եւ
"1՚ր՚՚յ,
եւ սլոռացի
՚
Լուսնկա^յ
լուսնկա՛՛յ,
ղուն
Հայաս
—
աա՚նբ
կր թոլիո
ինծի,
Հայասաանր
.
որ
ելեր է մեզ իրարմէ
բաժ՜նոգ
լերան աբաե–
ւանոլնքէն
մաիկ
կ՝բնէ իբ
ղայւիպ
ղալկին
Հաւաաարմութեան
ուխաին
եւ խանգա
—
վառութեան
խօսքին
:
՝ձ ՚–
—
ԳաՀիրէի
մէջ
, առաւօա,
մբ
գացի
այցելել
Գալոլսաեան
վարժաբանբ–
Հե —
սաաքրքրական
գէմ ք
մ րն է Աղսէ Գալուս
—
աբ , իր
Հ իմն ած՜ ա յս գպրւէոով
աւե
լի եւս.
՛՛ի բե՜լի ; Աչակերտութիւնր
թավւեցաւ
՚էյը^
բաս
, -
—
Կբ խնգրէին
որ սա.որագրեմ
ի —
Հւենց յոլչաաեարեբուն
, ձեռաաեարԼրու
ե ^
նռյնիսկ
գիբքերռւՖ
ժէջ, ՀոՍ ռ».^ խէ
—
րբս
Կ
՛՛՛Բ • Հ"՛ բիւր՛ս
լ՛՛ լ՛ սս՚՚՚բա՚չ
լ՛ ութիւն
,
եւ մաաներս
յալնեց՚սն
, այնքան՝
որ ան
-
ճանաչելի
դարձաւ
՛լիրս
:
Յաջոբգ
երե —
կո յ , ^81՚–՚""բեր»ի
ի՛մ րա
ւլր ա սւա%
՚^էք^
թ՚ք՚լինք
կշ ներկայացնէր
աչակերաներէն֊
մէկբւն
Հայրր,
որքան
կր յիչեմ՝
Պ՛
՚/.ահ–
բիճ
:
Զաւակս
չավ՚աղանց
ռւբախ
է
աաբ. յ՛"–
ջողեր
է ունենալ
ձեր սաոր՚սղրութիւնէ
:
Արգէն
բնաւ
էէք մերժած^ եւ սօէսրագբոլ
֊
քժի՚ն
՚սսւեբ
էք
ր՚՚լ՚՚բի՝՛՛
՚ Բ՚^յ;/>
՚ " ՚ լ " " *
կր
պաամէ
թէ ^ ձեր մեկնումէն
եաքր,
կբ
Հասկցուի
որ մէկ աչակերա
միայն
չկ
ներկա յա՛յեր
սաորա՚լ
րութիւե
առնելու
:
Հեաաքրքիբ
, բնկեբներբ
Հարցուցեր
են •
-
ինչո՞ւ
ս՚ոորագրել
չաուիբ
Հ
Պաաա՚ա
-
խաներ
է •
Ար՚՚՚ԷՀեաեւ
Գաչնակցական
է ;
^Լա՚լաՀա՛՛ս
տաղանգ
:
Գեռ
Հազիւ
1Հ—16
աարեկան
, բս՚յց
՚սբգէն
. . . ցոյց
կուաայ
• • • ււււ"Ղ"Ց(Լ
<
էւ՛
րււ՚՚՚մ՚քր
•
, 3 •
Ուրբաթ
ա՚ւաւօա
մր^ւ էբ , երբ
ԱՀ–
՚Լ"՚Ղ
^ ^ * " " յ չոգեկառքովդ
Ա՚քբողջ
ցերեկ
մ՛բ եւ ամբո՚լջ
՚լիչեր
մր ճամրոիղելէ
եաք՝
յո՚լնաձ–
եւ
120
վւապուղինե
ի ու
ծուխին
Համբ
գեռ
կոկորդիս
մէք,
եբ՚ս՞զ
կր տես
նեմ,
ձեոքե՜ր,
ձեռքե՚՚ր,
ձ ե ռ ք ե ՚ ՚ բ ։
Եւ
ի վեր
քո
յ կորոուե՜ցա
յ ձեռքե բու ա յգ
ան–
աառին
՚Դ2։
Շատ
ուչ միայն
Հասկցայ
թէ
՚ոոեւանղած–
էին ղիս
կարճ
Հտնղիստէ
մր ետքբ բնկերոԼ
մր տան
մէք՝
ուր , ձե -
՚լոլնէն
կ՛ոխ , ինչւղէս
Ա՚եծ^ Պ՚սՀքի
մեր
|սւււլսնԱիկ^,
(սոխ մր՝ եօթր վ,ետուրով)
,
Հ " ^ " ՛ /
ՀովաՀար
մբ
•\Տ\Հ՚\ՀՀ՚է\\էն ե ր ո ւ պարր
կր ղաոնար
ղլիէուս
վերեւ,
մեր ինքնա
-
չարժնե բ ր կր սուրա՜ն
դ է ՛ղի
անաԱլա՚ոնե–
ԲՐ՛֊
Ո՞՛ւր էլերթանք,
խելքս
չի Հ՚սսնիր
:
ճամբոլ
բնկել՚ոլՀիս,
Տիկին
Ա
անուչ
Գէորղեան
, կսրսոլած^
է ,չեմ
աեռնեբ
՛լինք IIIյլեւս : Ո չ ոք կբ ճանչնամ
ինձ բ ն ֊
կերացոգներէն
:
Աէաւո՛՛ր
վ՚ոթորիկ
մր կ՛՛՛յ
անապատին
մէք։
Ե"
Հիմա
լաւ կբ ճանչնամ
^սատանի
քամին՛» , որ , պա քծ առ օգով ,
յանկարծ՜
աւաղր
երկինք
կբ բարձրացնէ
ճերւէ ակ
սիւնի
մ բ
նմ ան , իսկական
սիւնի
մ՛ բ նր -
մ ան , ճիչգ
Հ՚ոկաո
՚սկբ
աաբ
բեր
երե
ւ՛ւ յ —
թի
մբ՝ որ
նոյն
ու՚լւլա^այե՜աց
սիւնբ
ամ—
պերէն
կ՝ի1եցնէ
ծով
(ֆրանսերէն՝
թււուքպ)։
Բայց
բոլորովին
"՚֊րիչ
Կր
Ի՝^ է
որ կբ տեսնէի
սւյս
անւլամ ,-— ^
կարծես
ռոսկնոլվբայ
ՐԼԼ
՚սբ անապասաբ ,
երկինք
եւ
երկիր
կր խառնուէին
իրար :
^լառքերբ
չեն
կրնար
Հետեւիլ
մէկբ
միւսին,
որով
-
Հեաեւ
ալաղի
ամ
՛՛լ մբ
մ չուշ
է
կ՚ս՚էմ
ած
Փարիղի
Գեկաեմ բե բեան
մ առա
խուղնե
-
րուն
նման
թ՚՚՚նձր
: Տասնեակներու^
քիէ" ՜
մեթր
վա՚լք
՛Րր աւաղին
վրայէն
,
քաոսին
մէքէն,
անապ՚ս՜տ,
անաւգա՜տ,
անա
—
պո/տ
\ Երբեք տեսած– չէի ՚աայս
ասաիճան
ամայ՚ււթիւն
,
ոչ ծ՜աո. , ոչ թոււի ,
ոչ
վսոա : Աւա՚լի
թաղաւո
բութ ի ւն :
կարծես
Աստուած– գեռ
չէ ոաեղծած– երկիրբ։
Գե
-
աին բ աաւիարակ
է տախտակի
պէս
։
Գեռ
ձեղի բան մբ չբսի աաքին
մասին։
հյնձոբի
յ&լ
տանձի
Լ՚՚բ
՚ լ ս ՚ ^ ա լու
Համ աբ
փուռ
մաած՝ ելած՜ տղայ
եմ ես եւ ղիաեմ
տաքին
ւոեսակնե՜բ ր , րա
յց
անապաաա
յին
ա
յս
աա՜քր
:
Կր սուրա՜ն
ինք1ւա չա րժնե րբ տակա՚.ին
•
Գէպի
ո՛՛ւր, բնկերներ
եւ Հայենակիցնեբ
,
––յգէ»էքի..յւ.՞ւււ,ւ ես. ճաւէյքքո^ ձչայ
յ^սչաաանի
Համաքէ , ինծ-ի րսուեցալ
թէ
չո՚լ
եկառքր
կանգ կ՝առնէ
ԱՀվա՚լի
մէք,
ոբովՀեաեւ
ԱՀվա՚լէն
անգին
էոզողռւած^
է երկաթու
-
՛լին : Միայն
կպբոլղին
է ոբ սեւ ժապ՚ս
-
՜ ^էնի մր նմ՚ոն
կ՚՚երկարի
ԱՀվաղէն
մինչեւ
էք,ոլատան՝
ողողուած՛
անապո՚՚ոին
մէքէն
I
Արգ
, Ապատանի
ճամ բ՚սն
չէ ա յս
ճամ
-
բան։
Ո՚^ւբ
կ^երթ՚սնք
, ո՛^ ւր %
Ալաղի
էիոթորիկբ
կբ չարոէնւակուի
: Ոէ
ե՜րկինք
էլերեւի
, ոչ ալ Հ\ամբայ
:
Կբ իսնգան
X Աչք՚՚վէ
ունքով
կ՝բնեն։;
Ա–
ո ե ւանւլ ե ւլինք քեւլ , քլբսեն
:
Բայց
ի վ ե ր ք ՚ ՚ յ կանգ էլաոնէ
մեր
ինք–
նաչարժբ
: ՄաբգաՀասակ
բարձր
,
ցեխով
ծ՜եվաւ՚ոծ՜
սլ՚որիսոլ
մբ։ Նել՚սր
ակլոբ
թու–
՚իեր,
ի՚սրր
է^է^Ք
Բ ՚լ՚սչաային
՛է ե ր մ ՛ս -
րա՚լներուն
^հՐան •
յ>նքն։ս չարժներբ
կբ վաղաՀարեն
:
Յանկայրծ՝– չ^է^քէն գուբս
թա՚իեցան
աղ -
ԳԻՏԱԿԱ՚ե
ԱՍՈԻԼԻԱ
Կ Ե Ն Դ Ա Ն Ի Ն Ե Ր Ո Ի Լ Ե Զ Ո Ի Ն
Անչոլչտ
խոբագիրս
նկ՚սաի
չունի
Ե
-
՚ / " ՛ / / ՛ ՞ " / ՛
) Լ՚"ֆ"նթէնի
, Վարգան
Այղեկ–
՚յիի
եւ
I" րի
չ ՚^՚՚՚յ առա
կաղ իրնե բուն
կեն–
գանական
տիսլարներբ
, որոնք
Հմտօբէն
՚^ ե՛լ ^լբ նե՜րկ՛ս
յան ան
մ ալ՛ ՛լ կա
յին
՚ԼՂ"՛ ~
ցումներով
եւ ՚լաղավւարնե
րով։
քւնչպէ՚՚ս
՚չ՚սրելի
է աալ
լեզուին
սաՀմանումբ
: Ա -
ռանց նկաա^ առնելու
անոր յսւրաբերա
-
կան իմաստՍերբ,
յլիաենք
թէ
լե՚ԼուԻ
մի -
^ոց մբն է
մ ա բգո ց
•>ամար
խօսքե բ ով
արտա
յա
յ՚ոելոլ
իրենց
մ տած
ումնե
րն
ու
՛Լ՛ւ"՚ց՚՚ւ-՚Րներբ
% Աակայն
մ"՚ր՚լիկ
կրնան
ի–
րենց միտքր
բացատրել
նաեւ.
խօսքէն
տարբեր
միջոցներով
, գէմքի
ու
ձեռքի
չաբժումներո՚է
եւ ծ ամ ածո
ութի իններով
,
բաւլաղ ան չութ իւննե բ ով ,
նկաբնեբով
,
նչաններուի
թէ
՚լբութե՚սմբ
:
I թէ մարգկային
զաբղացած–
՚^ի
""ՔԲ
Կր–
նայ
յղանալ
ու աբաայայտել
թանձրաց
—
եաւ
ու վե բա՛յական
ղազափաբներ
մ ին
-
^եւ
տրամա բան
ութ իւն , ճ չմ ա բ ա ութ
իւն
է
նաեւ
որ նախնական
չբքաննեբուն.,
մարգն
ալ
անց՚սծ՜
է
կեն գանական
ա ս ա ի ճանն ե
Հյթ
չ՝^ ն • Աբգաբեւ
նախամաբգն
ալ իբ տար
-
լ ա կ՛ոն
մտքել՚բ
կբ վ՚ոխանցէբ
իր նմա —
նին
պաբղ
չաբժումներով
, ճիչերով
եւ
ձայնական
արաա
յա յտութիւննե
րով
՚.
Ա է՚եչեւ
այժմ
ալ յետ՚սմնւյւց
Ժուլուլուբգ
-
նևրու սաՀմանաէիէսկ
բառասլ՚ս
չսւ ր բ կա՚լ —
մուած^ է մեծ՝ մաււամբ
միավանկ
րառել՚էէ
Ուրեմն
լե՚լուի
իմ աստին
լա յն առում
ով
կենգ՚սնինե՜րբ
կբ խօսի՞ն
թէ ոչ, ւլիտա —
կանօրէն
՚էժուա բ է ՚լրական
պաաասխաՆ
աալ
այս
Հարցին
յ
Եթէ
կենգանինեբու
մաբմ^ւակաէլմութեան
, բնախօսութեան
,
կենցաղին
թէ սովորութեանց
չուր^
՛լի —
տուններր
կրցած– են լա յն ո ւս ումնա
ս իր
ու—
թիէ^էեեր կաաարել,
սակայն
լեղուի
Հ՚սլ՛ —
ցբ
ամէնէն տկար
կողմն
է գիաութեան
;
Որսվ^եաեւ
մարգկա
լին
րմրոնումուի
լոս -
ծ՜ում մր կ՛՛՛րելի
չէ ղանել;
կենգանինեբու
՚ւ՚օա կեանքի
պաՀան^եերն
են
սեբնգա
-
՚լսբծելբ,
սնունղր,
ի՚ւրյՀ
եւ
ապաՀովոլ–
թիւնբ։
Ա եռային
պաՀան^երու
՚իոխան
-
ցումբ
կենւլանինեբէն
չաաերռւ
մօտ
կր
կատ՚ճ՚բ՚ււի
ցոլց՚սկան
չարժսւմներու
եւ
ձա յնական արտա
յա յտութիւննե
րու միա՛՛
ցաւ
: իսկ
՚Րէկ մասին
^՚օ՚ո
յ՚սաուկ
՚լե՚լ
-
ձերէ
ա ր՛ոա
բո ւրսւծ՜ Հոաե լա՛– ՛լր
՛լ ռի
չ ա
՛լ–
ղեցութեամբ
: Ա սրիս
Պ ի ւ ր թ ՚ ՚ ն
ֆլ՚՚ենսա
-
ցի
մեծ՜
մ ասնաղ է ՛ռբ իր ճՀե՜տաքր
քլ՛ ական
սլատկել՚ներ
կեն՚լ՚ոնական
կե՚ոնքէն–»
՛լիր՛՜
քին
մէք կբ
շ՚՚Լ՚ս՚իէ
կենւլաե
ինե րու •>ոտա—
ռական
նուրբ
զ՚լա յութիւնբ։
Ըսա
Հ ե 1^1
֊
նա կին , չ՚՚ւն
մբ կբ ւլանաղանէ
րսւրկացած՜
կամ
Հանղաբտ
մարղուե
ալ՚տա^չաէէ
տ՚սրբեբ
Հոաեբր
: Անչուչտ
ղժուար
է
ճչգել
ա յս
պար
ա՛լ ան :
ԱյսոլՀանղե
րձ
Հաստատուած–
է թէ Հոտերբ
մեձ նչան՚ս
-
կութ
իւն
ունին
կենղանինեբսւ
Համար
յ
Միքս՚՚ոներբ
իրեՀ՚ց
կար՚էին
ղ՚լայնոլ
-
թեա՚ք ր կր
էի ոխանա
կեն
ւլանաղան
՚<ք,խօս -
քեբՖ
իրենց
չօչ""իու1լներուն
Հպումով
,
ցսյց տալու
Համար
սնունզի
՚է՚՚՚յր
մբ
կամ
աղգարա
րելու
վ տան
՛լ
մ ր ;
Զ,ա յնական
լե՚լուն
ան չուչա
ամ
էնէն
յաականչանական
մասն
է
կենգանական
լեղուին
; Ըսա
մ ա սնաղէտնե
բ ու
Հաւին
լե -
ղուն կլ\ բաւլկանայ
ինբ ՚ոեսակ
ձայնել՛է
:
Մ"րիս
Պիւրթ՚՚նն
է
յլաբձեալ
որ
կբ
սլատմ է Հաւին
յ^անքր
: Հաւբ
կր
կակը -
աայ
Հաւկիթ
մր ած-ած^ է : ԱՀա
մայր
Հաւբ
էբ վառեակնեբուէ։
իր
կլւկւՆ11ց«^
կբ
Հրաւիրէ
զանոնք
Հետեւիլ
իրեն :
Հատիկ
՜^՚էԼ ^1(1. ՚ք՚^՚Կ
ու աարբեր
կանչռ՚է
մր
իբ
ւ՚՚՚-ւ՚է
ևր Բ՛՛ե՛՛րէ
ձաղեբր։
Գիչաաիչ
թբռ–
չունի
մբ ստուեբր
կբ նշմարէ՝
ան
՚սզգա–
նչանբ կուտայ
վաանղին
• Եւ տյո՚ղէս
բո
լոր
պ՛որագաներուն
իլյ ձայնին
մէք աաբ–
բերութիւններ
կան, վտանգ
մբ,
՚լրգանք
մբ,
կամ
ղ՚՚՚յրոյթ
՛Րբ ալ՚աայ՛սյ՚ոելոլ
Հա–
մ ա ր :
Աք՚ողաղին
լեւլուն
եւս ինր
ձա յնական
"""Բբերութիւններ
կր պարունակէ
• ճնճ–
՚Լ՚՚՚-^՚՚եբր
վաանղի
աղգտրաբ
երկու
յա -
ս;ուկ
ձայներ
կբ Հանեն : Մ ին՝
սբբնթաց
իժռչո՚լ
թշնամ
իի
մր ի տես
սլաՀուե
լու
Համար,
ի"կ
երկբոր՚էբ
գանգաղ՝
թշնա–
ու •տ՛՛ա ղաքնեբ
չիկներ
^
^
բերի
նք , բերի
նք , պոռացին
աււԼ -
ւաւնգի չնե՜րս
:
, *
\ք ավ՚տՀարութ-ի^ւն
\ ՝(քկ^ւ^^ւ%՝ էլյյԼէւէեծ^^^ք^ ՚
բացուեցան
, ու
ւլուլ՚ս
խուժեց
բա՚լմու
—
թ ի լ ն մբ , "Բ մաբա՚լէն
ներս ապաս՚ոա
—
ներ
է ր աւաղի
վա թորի կին պա աճառով
:
Այսօր
Մ՚սյիս
28
է ։ ԱՀվաւչէւ
ամբոգք^
Հայութիւնբ
Հաւաքուած–
է այստեւլ
, ա
-
նապատին
խորբ,
տօնելու
Համ՚սբ
մեր
աղ՚լա
յին
ինքնա ճան ա չում
ին պաամ ական
յայաաբալալթեան
Օրբ
՚,
Հիողովոլրգբ
քեղի
կբ սսլասէ : Մ "՛ս
բն ալ, ինքֆա. -
չա րժնեբով
, ե՚էնիկի
ո բս" ր՚լոլթե
ան գա
-
ց՚սծ՜ ե՜ն աոտոլբնէ
անապատին
խորբ
,
քեղի
ե՚լնիկի
միո պիտի
կերցնենք
ա քսօր :
Բոլորովին
տա՚իարակ
է ա յս անապաաբ
,
այնպէս
որ մեր տզաքբ
ինքնա շա րժ^ւե բով
կր Հալած՛են
եւ ոգք կր րոնեն
եւլնի1լ1էերբէ
Երկինք
նայեցայ
ապշաՀար
, ղաբմա
-
ցած՜ , երաղակորոյս
;
ի ՜ ն չ ժոգովուբգ
է ա յս , կ՝ուղէի
Բ
՚՚՜եէ^
ե ր 1լնա քա ղա քա ց ի ին , ի՛՛նչ ժո՚էովոլրգ
, որ
անապատներն
է ինկեր , մինչեւ
այս –ւե —
ռասա՚ււնբ՝
՛չոր
1Սոբենացի
կ՝ անուանէ
էւքքէ-լ^^յ^ւ՛էյյաԴւ , ոչ ՛Հեռու
ք ՚ ւ ^
՜ ^անյ՚ււ–շՏ– *
բեր՚լր
ուր սւքսւ՛րուեցաւ
մեր
գժբաի՚ա
թւսէլաւորբ,
րայց
կբ սլաՀԷ գեռ
իբ Հա
-
ւատքր
;
3 ուսաՀատեց
ա՜ ւ Արչ՚"կ
ւ
" ՛ յ " ՝~
աե՚լ,
բ՚՚՚յց
ձի՜ յուոաՀաաիբ
երբեք
մեր
մեծ– ժողովոլրգբ,
ապացոյց
որ աՀա
կր
աօնէ իր կոր՚էուած՜
անկաիւ՚՚ւթեան
յիչ՛"—
տա1լր , ազատ
՝։՚ս յրենիքին
երաւլբ։
Արչակ
"՛լ ե ւորուեցաւ
միա
յն ոտքբ
գնելով
Հա
յ–։
կական
Հո՛լին
՚Լր՚՚՚յ–
Ի՛՛կ
՚Րեր աննման
ժո–.
ւլով՚ււբղր
1լուլեւորուի
ե՜լ ՚ուլզ. ••
Հսլար
-՝
տութեամբ էլաճի՝
ամէն
ան՚լամ
որ
կր
կսւ՚1ււլ1։էւ ՝, ա յ ր ե՝1ւի
ա ւ՚ո^ւ ՛լ ու թե անց
եւ
պաամական
յի շատա
1լնե ր ու
վր՚ռյ,
ուր ոբ
ալ
րլլս՚յ։
Վ^տ՜յ այն ժուլովուբգին
, ո.ր
1լապրի
^"՚լին
՜՝ ոգ եկան նպաստով
՛ք իայն
կ"ր
՜
սբնցնելէ
ե՚ոք ա զգա
յին
ողին , ի՛ ր Հող ին :
Շ
.
աոգոԻՆԻ
«ՅԱՌԱՋ»
ԻԹԵՐԹՕՆԸ
(20)
Ա Պ Ա Ն Ն Ո Ի Ա Ծ
Ա ՚ Լ Ա Ի ՚ ն Ի ն
Գարե ՛լինի
խանգավաո
ութեան
բ
քԻ
Լ
չէբ
նպաստում
, անշուշտ
, իմ ՛՛՛յց
Ր
\ մա
-
յիսեան
Հբաշալի
երեկոն
եւ մանաւանգ
իբ
սլա չաա ծ՛ նորաաի
կնոք ներկա
յ ութիւնր
,
"րի
գե՚լեցկութեամբ
, ինչսլէս
թլում
էբ
ինձ
, պա լ՛ծեն
ում
է ր իմ առքեւ
իր
Հո՚լու
խոբքում
;
Այ՛լ֊
ել՚եկոյ
ես նորից առիթ
ունեցայ
Համալուելու
, ոբ Աառան
իրաւի , մի
կա–
աաբե՚ոլ
դեղեցկոլՀի
էր,
՛ս յն սւրոյն
՛լե -
գեւլկու-^ինեբից
, որոնց
գէմքի
ինքնա՚ոիպ
գեղեց կութի
ւնբ
մ ի անղէքէմ աեսնե լուց
յե–
ւռոյ խորապէս
գրոչմւում
է մարգոլ
յի -
չո՚լութեան
՚քէք՛
\յա Հաւլէսծ՜ ունէր
Եա
-
պոնական
ձեւի
ւո ն IIIյին
թե թեւ
վե րնա
-
զգեսւո կասբճ ու
Լ՚սյն թեւերով,
ծ^այբե
-
զեբուած՜ պերճ ակնուած՜ներով։
Երբեմն
երբ
ձեռքե
րբ
բաբձրացնում
է ր
Հարուսա
մաղերն
ուղղելու
Վայն
թեւերր,
ետ
ծալ–
Լ"*–ել՚՚վ
) մ ե րկացնսւմ
է ին նբա
արմ
ուկ
-
ներբ սպիտակ
ու օղորկ
եւ
ծ՜ած՜ կո լած
՛ի ՛ո յ լուն աղուամազով^
ոսկու
վաշռւ՚ղէ"
I
Բա
յց ինձ աւելի
Հետաքրքրու՚ք
էբ
նրա
՚^եբքխհբ,
^ան
թէ արաա
քին բ , նրա
Տ«
-
՛լին, քան թէ
՚լե՚լե՜ցկոլթիւնր;
Ու
՚չի՚ոե
-
լով
նրան , աչխ՚ստում
էի նրա դէպի
ա -
մ ուսինբ
ցո
յց տուած՜
վերաբե՜րմ
ունքից
կանի՚ո՚էլուչակել
, թէ եբկա՞ր
կբ դի՚ք՜ա
-
նայ
արղեօք
այ՚է «մեծ
երեխայի՝^
ձեռքին
:
Թէեւ
այ՛լ, նորաաի
կինր
՚լ֊եւլ
եւս մի
կա–
ա՚որե՚սլ
Հանելուկ
էբ ինձ Համար,
բայց
լ՛՛՛ւ ճանաչելով
նլ՚ա
ամուսն՚՚ւն
, ե՚Լրակա–
ցութիւնս
ախր՚սոիթ
էր : Մ ի կին–
լինէր
նա Աառան
թէ մի " ՚ ֊ ր ի չ ր
հ.՚"Ր՚"Լ
^է՛
ի՚՚լճալ
,՜գուրգսլրալ
եւ սիրել
Գարե՚լինին
այնսլէ ս , ինչպէ ս մեծ
ք՚՚յբբ
՚Ի
՚՚ՔՐ
ե՚լբօ–
Ր Բ 1 ք " " ^ կ " " ՚ / ո ՚ – ե լ
նրա
՝էե՚ո կանացի
բո -
՛յ"՚" սիրով անկաբո՛ւ
էբ , ոբովՀեաեւ
Գա–
րեդինն
իր բոլոր
սլա՚ոսւական
աո՚սքինու–
թիւնն եր ով
Հան՚լե
րձ
զուրկ
է ր կնոք
՚ ^ ^ ^
ա
յղ ՚գիսի անվերակղաՀ
սէր
յարուցանող
բացսւսական
ա՚ւաքինութիւնից
արուի
ամէն
ինչ բնկճո՚Լ,
ամէն
ինչ Հպաաակե
-
ցնո՚լ
միաՀեծան
կտմքից
, -—- մի բան,
ոբ
բոլոր
դլ՚՚սկո՚ն
րո՚րե-՚քասնութիւններից
ա–
ւ-ելի սիրում
է կինբ ՚ո՚լա՚քարգու
մէշ^ ;
Մինչգեռ
ես , այս
խոՀեբին
անձնա
-
տուր , գիաում
էի այ՛լ. անՀամասլ՚ս՚ոաս
-
խան
՚լսյ՚լբ
<
Գալ՚եգինր
, անՀ ո՛լ սւ եր^ա–
նիկ
, խօ՚աւմ
էբ , Հա խօսւէւմ ,
քրագացի
չախչախի
պէս
անւէնքում
;
Ու չ)՚կս"ոեցի
, թէ ինչսլէս
արեւն
ար–
դէն
Հանղցրե
լ է ր իր վե բքինճտճան
չնե րբ ^
եւ. մ ութ բ սկսե
լ էբ
բա րձբանա
լ
ե րկրի
ԿԲ^ՔԻՅ
՝•
V Ի
ս՚նե բե ւո
յ,թ
ձեռք
կարծես
՛Լ
"ՐԼ՚"Գ"
յն
չ՚է՚՚՚բչ
է ր ՚իռում
քա՚էտքի
վր–
բայ,
եւ այ՛լ
չ՚լ՚"բչր
ք՚սնի
ղն,,ւմ , այնքան
թանձրանում
է ։ Եւ աՀա
այս՚ոե՚գ
ու
այն–
ս՛եւէ սկսե ցին ՛ի՛" լ՛ի լի լ տռամին
ճրագներ
բ
սԼլզրում
ա՚լօա
յետոյ
քանի
բարձրս՚նում
էր խաւարբ,
աւելի
ու աւելի
ւղայծ՜առ
; Եւ
մինչգեռ
քա՛լաքն
արա՚լ որ էն սեւ էր
Հա՛լ–
նում
էլո ր ցն ելաէ իր
ւլծ
՛ս ՛լ բ ութիւնր
, ե բ–
կինքբ
՛լեռ երԼլար ժամանաԼլ
լուսաւոր
-
ուած– էր
վել՚քս՚լոյսի
մեռնւ՚զ
փա
լլով
;
Շ՚՚՚՚ս
էի ու՚լում
՚լէթ
մի քանի րոպէ
մ ի–
նա/լ
մն՚ոլ
Գարեւլինի
Հետ
որպէսղի
Հ՚սբ
-
ցու՚իորձ
անէի Աաոայի
մասին,
բայց
"՛յգ
չյաքոզուեց
: Աառան
շարունա/լ
նոտած՜
էր
մեղ
մօ՚ո , եւ եթէ
Լլարիք էր լինոէմ
՝>իւ -
բասիր ութեան
վ երաբե՜րմ ամ բ որե է պաօւ–
ուէբ աալու
ա՚լախնին
, միշ՚ո
Գար/ւզինն
էբ
ղնում
։ իս1լ երբ,
բաւ՚սկան
"ւչ,
վեբ
կացայ
Հրաժեշտ
աալուԱա^ռան
եւս եԼլալ,
մինչեւ
՚էուռբ
ճանասլարՀ
դնելու
ինձ
ել.
•
ամոլսնու
Հեա խնգրեց
^ օր
շու՚ո
-
շուսէ
"՚յ՚յելե՚ք
իրենց
:
,
^
Բայց
Հանգամանք1ւերն
այնպէս գասա ՛Հ
ւորուԼւցին
, ոբ ե"
,
ՀյսկառաԼլ
ցանկու
թեան",
այլեւս
Հնար չոա^ւեցայ
այցելելով՛
նրանց–
Մի քանի
օրից մի անակնԼլալ
բչ -
տապ
էէործով
Հեռացայ
Թիֆլիսից
եւ
։"մ
բոզք ամ առր
, մօս* երեք ամ ի" , բացաԼլա
յ
էի ; ԱյնուՀետեւ
երբ
վե՜բագարձ՚ոյ
, ա~
ռս՚քին
՚էործ"
՛ս յն
1։ւլ՚սւ,
որ
տեսութեան
՚լնա՚յի
բաբեկամնեբիս
Հ
Բայց
նր՚սնց
բբ -
նակ՚ոլ՚անր
՚իաԼլ
՛լ տա
յ , եւ
Հարեւաններն
ինձ
աս՚ոցին
, ոբ
նորապսակ
ղո բլբ
Յունիսին
՚ՐԼ՚կ^՚ել
է ք՚ս՚էաքից
յայանի
չէ
ուր
: Օոր
յիչեցի
, "ր նրանք
մ՚ո՚սզիբ
էին
ա՚քառբ
մի ճանասլարՀորղութիւն
Լլատ՚ս
-
րելու։
Մի ամսոլա
լ րնթ՚ս՚լքու՚ք
նոլ՚իւլ
մի
քանի անդամ
ղնացի
Գարե՚լինի
բնա1լաբա–
նբ՝ եւ միչա
է լ բացակայ
ղ՚ոայ
նորապսակ
ղոյղին
տ
ՆԱՐԳՈԱ
է
Fonds A.R.A.M
