«ՅԱՌԱՋ»
ԹՈՑԼ է ԿԱՊԸ
ԿապԸ
Հարաւի
մեր չրիւ՚եիՆ
Հայ յա -
րանուանութիւ1ւ՝սերսւ
միքեւ
, կարծ սւա -
հ՜էէ՛ շաա
աւելի
ք^՚՚յէ Կ •
կարելի
է ըսել,
սր ւլսյսւթիւ՛՛՛
անգամ
չունի :
Այգսքկս
չէր քանի մր աարի
աււաք ,
երբ
եկեղեցական
ղսրՆերու
՚էէ՚՚՚֊ի՚Բ
ԿԱ
գանուէր
Գարեղին
Արք • Խս՚չաասւրեան
:
ք՛ր
շրքանին
կ սբ կաաարսւե
ցան մի
քանի
Համ ա ղ գ ա յ ի ն
արմէք
նե բկա
յացնող
աօներ,
երեք
յա րանսւանւււթե
անղ մաս —
նակցսւ
թեամր
:
Մեր
էսօսքր
սակա
յն
՝,ամա՝էա
յկական
արմէք
եերկա
յաց
Սող
աօնե րու
մէկսւեգ
կաաարուե
լու մասիէւ էէ
միայկ^
Ակզբունքով
գկմ չենք աաոր, ու
պիտի
ուղկինք
որ
երեք
յա րանուանոլթ
եանց
Հոգեւոր
պետերու
կողմկ
Հովանաւոր
-
ուէին
աղղային
արմկք
ներկայացնող
թբ–
լականներ
, եւ իրենց
խօսքլչ
ունենա
քին
այգ
աոթիւ
բոլորն
ալ :
Ատիկա
մէկբ
պիտի
բլլար այն կապե -
բէն
, որ իրարու
պիաի
մ օաեցնկ բ
Հոգե–
ւո
ր ա կանն ե բ բ ու մ գէ ր ղանոնք
, որ կարգ
մ բ կարե ւո ր Հարց եր ու
մ ասին
մ
իասեն
իարՀէին
:
էւմ ան ՝,արց մբնէ , օրինակ
,
սերունգբ
կո բուսակ
փրկելու
սլա ր ա գ ա ն
Ալ բախա
լի
երեւոյթներ
են, որու կող -
մ կ ալ րլլա
յ նա իւաձե ոն ութ
իւն բ կամ որ
չրքանին
մէք անոր
ղորհ՜ագբոլթիւնբ
Հա
յերէն
ղասբնթացքներու
,
բայց
պիտի
փւափաքկ
ինք , որ գրուէ
բ յար ան սլանա
-
կան
նման
ձեռնար
կնե բու
մ էք ե ւ.ս ներ -
ղաչնակութիւն
մբ, եւ Հայ
լուսաւորչա—
կան
իէւ
կողմ է նա խաձե
ռն ո ւահ՛
ե րիաա
-
սարղական
գիչերային
Հայերկն
ւլասբն
—
Բ"՚ՏՔԿ մր չրացակայկին
ոչ ֊
լուսաւոր
չական
~էսւմայնքի
պաականող
երիտա
-
սարղներ
, ու փո իւագա
րձա բա բ ;
՚քյո յնն է պար աւլ ան
ե ր ի ա ա սա ր գ ա
կան
•ղանաղան
ա յլ
ձեռնարկներու
, ուր
իրենց
բտցակա
յութեամբ կր վւայլին,
ՀւլորՆ՜ա—
հ՜ելով
՜էին րա ցատ
ր ութ
իւէէ
մ բ)
րողոքա
—
կան ե լ կա թո լիկ
ե ր ի ա ա ս ա րղ նե ր :
Այս
նեւլմաութիւնբ
՝>աս1լ1ւալէւ կր թե —
րեւս
ասկէ^՜^կէս
գաբ առա^ : Այսօբ
կբ
մնայ
անիմաստ
ու մ ամ ա՚1էւո1լւով րկսլ , ռ—
ր ով՜էեաե
լ
առաքին
աչթար՜է ամա լւ տով
թուրքին
կողմէ
Հաստատուեցաւ
, որ օ -
աարր մեղ կբ ճ ան
չէւ ա լ Հայ;
յւքարսլթիւն
չի
գներ
լուսաւոր
չական
, բո ղո քա
կան
կամ
կսւթոլիկ
Հայուն
միքեւ :
թ՛ուրքին
եա
թաղ անր իքաւ
երեք յա -
րան ու ա ն ո լ թ եանց
սլա ա կ ան ո ւլ ցե ղին ճե -
աերուն
՛լ լիւ ուն Հաւասարապէս
:
Ափիւոքի
մ էք ղ ս՛լանա կան ամ
էն
տ
ար
բե բութի
ւ^ւ կրնա
ք
մ ի՛ս
յն մեր նե րքին ճա
կատր
ակարացնել
:
Մար՚լիկ
իբենց
լեւլուով
, իրենց
պաա–
մութեամր,
իրենց
մչակոյթով
եւ
իրենց
բա րքե բով ա ղ գ են :
Կրօնր
լե՜տսամուտ
րմբռնսւմ
մր եւլահ՜
է ամէն
՚ ո ե ղ ։ Ու քիչ չեն աւլւլ եր, որ գա—
րերու
րնթա
ցքին
ւլ լ իւ ո վ ին փ ո իւ ահ են ի -
րենց
կրօնքբ,
պաՀելով
իրենց
լեղուն ել
մ չակո
յթբ
սակայն
Հ
Պարսիկներ,
Հռոմայկցիք
,
Յոյներ
,
Հայեր,
Ասորիներ,
նթովպիացիք,
Ա -
բաբնեբ
այղ պիսի
"՚ղւլերկն
եղահ են ։
Յետսամուա
այս կբօնքնհրբ
օր մբ տ ե գ ի
պիաի
տա՛՛ն
նորերու,
չղիտենք.
րայց կբ
կարհենք
, թէ այգ եւս կարելի
է :
Ուրեմն
, լեղուն
ել
պատմութիւնբ
,
մչակոյթն
ու բարքերն
են իրապէս
ա ղ գ
կաղմ
՛՛ղբ :
Մինչ մեր կրօնքբ
գարձահ
է
սառոյցէ
պատուար
, իրարմէ
Հեռացնելու
Համար
Համ
արիւն եւ Համացեղ
մողովուրգի
մբ
ղաւա1լներբ
;
Մեր
արդի
սլա յմաննե
բուն մէք,
մեկու–
"է
Գ"Ր^ո՚^էութիւհներով
պէտք
չէ տբ–
կարացնենք
ղի էէաղրա կան
մեր
ու
մբ ,
բ1
՚գՀակառա1լն
պէաք է վւնառենք
միքոց
ներ
, իրարու,
մ օաեցնե
լու
երեք
յարան
-
ուան
ութ
եանց պատկան ոգ մեր քանակբ
,
ու մեր աղղային
ձեռնարկներբ
գարձնենք
Հաւաքական
ո՚պբ
ումնե
բու եւ ո ւլե
ւոբ
ու -
թեանց
աէլբիւր
յ
Ա յս
մ աաՀէէղէււթիւն
ր պիտի
չունենա
-
յինք
, եթէ գտնուէինք
մեր Հայրենի
երկ—
րիէ՛ մէք : Այս մտէոՀոգութիւնբ
չունի Հա
յա ս ա
անի
մ էք ապր սւլ մեր մո էլո վուրգբ
1
Ունինք
սակա
յն
մենք
, եւ աւելին
ալ :
Մ եր
մ էք , ամ
էն
աեէլ ուր յա բանս
ւան ու -
թիւններբ
րաղկացնոց
Համ ա
յնքնեբբ
վ ՚ ՚ ՚ ք ր թի՛– մբ կբ կաւլմեն,
անոնց
ձոլ -
լումն ոլ ապաղէլա
յնա
ցւէ
ւմ
ր աեւլի
1լոէնե—
նայ
աւելի
արաւլօրէն
•
Տ ա ր ա ր ի ւ ն
ամ ո ւսն ութ
ի ւննե ր
ա քգ
փ՛ոքրաթիւ
Համ ա յ ն ք ն ե ր ո ւ ն
մ էք
աւելի
մեհ
ն՚սի՚ճիր
կբ
ւլո րհեն ;
Աններելի
նեւլմ տէէւթեամ
բ մբ,
յարան—
ուան ութ եանց
՛գա ական
ուլ որոչ
լ ^ տ ա -
նի^ե
ր կբ ղրկեն
նաեւ
իրենւյ
ւիոքր
իկ -
ներր
՜՛՛սյ
Գ՚՚էՐ՚՚ցէ՝
Եւ որովՀեաեւ
փէւքր
է իրենց
թի՚-ր,
չ ՚ ՚ ւ ն ի ն
իբենց
կոէլմէ
բաց
ուահ
ղպրոցնե
ր , ուստի
ա րի՚նով
ու աղ–
էէոլթե՜ամբ
Հ ՚ ս յ
այւլ
իւեւլճ
ւիոքրերբ
կբ
մեհնան
առանց
բառ մր Հայերէն
գ ի ա —
նալու :
Այս
էսռթիլ.
ս ա 1լա ւա
թ
ի լ ւլիաակից
աէլ–
ւլայիններւէւ
էւլաբաւլաէւ
մէստումբ
չէ մեր
րսահին
:
Եթէ
ս՛ ռտ քելա կան Հատւէւտհին
՚^էք՝
է1
ր կբ ՜ւաչուկ
Հագարաւոր
երիաասարւլ
—
է՛եր եւ ե րի աաաս
րղուՀ
ինե
ր կբ սլսւտա
—
Հին
սլարրերաբար
իւաէւն
ամուսնութիւն
—
ներ
, ուրեմն
որքան
չատ պէտք է
ՐԱ՛"^
թ ի ՚ ֊ Ր ա յգ
ամ ո ւսն ո ւթե ան ց
քււ
յբ
յա
բան–
ո ւանո ւթ ե էսնւլ
սլուա1լսւնուլ
երիտասար
—
գութ եան
չրք ան ակին
մէք , երբ բաւլ գւս -
տաբար
նուաղ
եռուն
է աղէլա
յ ի ն
մթնո -
լէւրտբ
անոնց
ւքօտ ։
Ա,յ
II
չաա
կ՛"
լւե
ւոբ
Հարցբ
1լ ուղէ
ինք
յանձնե
լ
լ՚՚՚֊բք
ուչա գրութեան
անոնց
, որ
իրենւյ էգա չաօն
ին
բերում
ով կո չուահ
են
Հուլ ելոր
սն սւնւլ.
մ ա ա ա կ ա ր ա ր ե լս ւ
ի
րենց
Հօտին
, ել որոնք
պարտին
անգբագառ
-
նալ
հաւալոգ
վա անէլին
, որ ^րէչի մբ "քէ"
կր
ե՜օթնաճղի
ու կ՛՛ուղէ
կուլ տալ մեղ
1
Ալգ
վաանւլբ
կտնի/ել
սլէտք է :
Աւե
լ ի ն • խնա
յե
լ էգէա ք է
նիւթական
ՄՇԱԿՈՅԹԻ
Գ՛
16– ՈՐԴ-Ի՝^ ՌՈԻՐԻ՚նԵԱ՚ՍՑ ԸՆԿԵՐՈԻ ֊
ԹԻԻ՛Ն (1877)
Հիմնուահ
է
1877
Ատրա
1ին
:
\ թ է ս խ ա
ձեռնա
րկն ու
Հ իմնագի
րն
է
Ո՚ոլբինեակւ
ւէա րմա րանի
ուսուցիչ
Գէ՛ -
ււշւգ կ– Ոսկերիչեաքլ՛
նսլաաակ
ունենա
֊
լով
ՀձՌ՚՚՚֊բինեան
վաբմա
րանի եւս առաւե
լ
ւլա
ր էլ ացմ ան
Համար
քանք եւ ճիգ ի
գորհ
ղնել » ( »Մասիս
», 1877
թ–
1981։
^
«Փունք»,
1877
թ.
1181) :
գւոյն
թտւլ՚սկան
խորՀ
"1
–րղբ
կբ ՚ԼրԿ՜ ՚
«Այս
նորակաղմ
բնկերութիւնբ
, որ ե–
րեւե
լի ու աւլւլա սէ ր ե ր գի ա ա ս ա ր էէն ե ր է ու
ոլաաանինե
րէ կբ բաղկանա
յ քիչ
ս՚ւուբ
մէք
մեհ
Հ՚սմբաւ
ստացահ
է» ՚
(Ս՚աս|ւս,
անգ) ;
ինչպէս
կբ
տեսնուի
բնկե
բութ
իւնբ
կագմուահ
է Ռո՚-բինեան
վարմարանի
սա–
ներէն:
Փ– Կ՛ Ոսկերիչեան
ւՏ՜Տին
կբ էլբէ Պո
լիս թէ «Ռուբինեան»
եւ «Որգիք
- Ռու -
բինեանց»
լնկ ե ր ութ
իւննե
ր բ
մ
իացեալ
քան քե րով
ձե՜ռն ամ
ուխ
եգահ
են
Ո՚ուբին–
եան
վարմարանի
Համ
ար
6ոլ1
շէ՜Ըք
մը
կառուցանելու։
1878
Աայիս
14էն
քանի
էքբ օր վերք
Հին չէնքբ կբ վ՚լցնեն՝
աչա -
կերաներ
բ առաքնորգարանի
վերնա
յ՚սրկր
՚լեաեգելով
ու նոր չէնքին
Հիմնագրոլ
-
թեան
Հ՚սնէէէսբ
կբ կատարեն
:
«Յիչատա–
ա յն
ագրիլրներբ
, որոնք
մ չաքլութս՛
յ ի ն ,
կր թական
եւ
ւս
յլ անուններու
տակ
կբ
սսլաււին
, երբ կարե լի է անոնք
մ իացնե
լ
ու
կարղ մբ ՚սչխատանքներ
քլաաարել
Հա–
մագրուահ
ճիղ երով :
՜Ներքլա
յիս չեն քլատա
բուի
ր անոնք , երբ
արգէն
երքաուն
աաբուսւն
գ ա գ ո ւ թ
մբն է
մերինը
յ
Երեսուն
ւոարի մբ եւս, ու րուեր
էլլւնան
թաոփլ
֊ա ա յ ակութներուն
վրայ :
Ժ ՚ ս ՚ ՚ ք ՚ ՚ ՚ ն ա կ բ
մե՛լ
չսպս՚սեր
: իլրաքան
—
չ ի ՚ ֊ Բ օր.
Հարթիչ
գլանբ
էլը էլատարէ իր
գերբ :
Հասահ
է աաենը
որ սերաացնենք
էլէս -
էգեր բ յա րանուան
ութ
եանց
մ իքեւ
:
Մ եղի
Համ ա ր Հա
յ են Հաւասարապէս
եւ
լուսա–
լորչաէլանր,
եւ՝ բոգոքաէլանբ
եւ կաթո
-
լիկր ••
Պիտի
ուղէ ինք որ անոնք
էլրօն աէլան եւ
գա
ւան
աէլ ան Հարցերէ
րարձր
ւլատկ
ին
ցեղին
ապագան
, ու Հաւասա
ր չաՀաէլր
-
ղռոլթեաւք
բ
ւք օաենա
յ ի ն ա յն
խնգի
րնե -
րուն
որոն ք էլասլ
ունին մեր
՛լ ո
յէււթեաէւ
ու ճաէլատագրին
Հեա :
Այ՛լ
՛է ւ գ գ ո ւթեամ
բ
մ եհաղ
" յն
սլա րտա–
էլանութիէնը
էլբ հանրանա
յ Հոգե՜ւոր
իչ -
խանութե՜անց
վ ր՛ս
յ : Աէ՚ոնք
պարտին
եւ
"չէաք է լեղու
գտնել,
մեր
գիմագրաէլան
ճակատբ
պողպատելու
Հ ր՚սւքա յական խն–
էէիրներու
մէք :
Ա քգքս՚ն
լա քնամ տ ո ւթ
ի ւ ն կբ սպաս
էէնք
իրէէնցմէ
:
ԱՐՄԵՆԻԱ
էլա թեան
արմանի
են , էլ՝բսէ
Ոսկերիչ
-
եան
, ոէէլղասկր
Ռսւրինեակ^
րնկերաց
քանքն
ու անվՀաա
ճղունքն»
(Ա՛ասիս»
,
1878 թ – 2143) :
17–
ՎԱ(՝՚1֊Ա՚եՍ.՚ՆՅ
ԸՆԿ Ե Ր ՈԻԹԻԻՆ
(1878)
Յ՚սկսբ
Արեւեան,
«Արեւեան
»
վարմարանի
ուսուց
ի չբ ,
18 I 8
Յ՛"
նէււաբ
11
թուակիր
նամակով
կբ ՚էբկ • «Ու -
րա իաւ թեամբ "րտի էլբ հան
ուց
ան
է՛մ
որ
մօա
օրէ՚րս Վ^ա ր ՚լւսն ան ց լ^ւէլե րէււթ
իւն
մբն
ալ
Հ իմնեցաւ
Արեւեան
Գ"1րոցի
՛է կ ք ^ " ~
բո
յ նսլա տակն է լնթէւ րցասէ
ր որբ եւ
աւլ–
քատ
իէլ
աւլա
յ ա յ
Հ ո
էլ
ա աա
լւ
ո ւթ
ի ւ ն
ք^ե
լ ,
անոնց
էլարղալու,
ւլրելու
թոււլթ,
՚ / Ր / ՚ ճ
Հանէլերձ
Հողալ։
Ե՛ ՚ոաճէլերկնի
ւլա -
ս ա ա էէ լ Գրիղոր
կֆ • Տկր - ՅովՀ՚սննէս
-
եանբ
էլսլրոցին
մկք
էլարղեցին
որ ^րէ
գասատսլսւթիւն
րնկ տաճէլեբկն
ւիաւիա -
ք ո ՚ լ ՚ ս ց : Մօտ օրերս
նոցա
էլանոնաւլիրբ
եւ
խորՀրւլաէլանաց
սւնուանք
ալ
էլր
՚լբկ՚՚՚-ի
առ ի Հրաաարաէլութիւն
: ( «Ն՛՛ր
Գալ՛ » |
Կ– Պ.
1878
թ–
2235) :
1878
Մ արա
\^ծիէ՛ նամաէլ մբ
ու
՚լւլքէ
լ ՚ ւ վ
Պոլսո
յ « Հա յբենի
ք»իէւ
՝ 5 -
Գր1"է
որեան
( վե ր ատես
ուչ
Ար
րէէւ
Համ
եան
վարմարա
-
նի
յ
է, լ
Մ
ուր
աւո եան
( ւթ՛
ր
ւո ա էա ո ւ չ
Ա6ճ -
նււլէյլ վւսրԺարա1ւի)
ւլարմէսնք
էլբ յայտ
-
նեն
Աբեւեանի
յայտնութեան
վրայ
էււ ի–
րաէլէսն
չէ՛ն
Համ ա ր իր
էէէյւլ տեսաէլ
բնկե -
բութե ան
մբ գ ո յութ
իւնր
Լաէյս
«Հայրե
-
նիք»,
1878 ^ . 422) :
Նոյնւգկս
1878
Ա՚ղրիլ
30
թ ս ՚ ֊ ո , լ
նամաէլի
մբ մէք (էսես
«Մասիս»,
1878
թ.
2120)
կւս լէէս պեա 3 • Արսէնեան
Եգեսիայէն
կբ
գրէ՛
1*
Եգեսիսյ
մէք «Աբեւեան
» ա -
նունհվ
գոլբոց
չէլէոյ
, այլ « Ա ՚ լ ՚ լ ՚ ո յ ի ն
՚լբսբ–
րոցն » է , էէրուն մէք Արեւեան
պարէլ ու -
ս
՛ւ
լցիչ
մ
լ ն
կ ել իր ա ւ ո ւնք
չււ
լն ի իր ա–
նոլնոէէ
էլո չե լու
աւլէլ
ա յ ի ն վա րմա
րէէւն
մ բ ,
2 •
Գպր ոց ին մէք « Վ ա ր գ ա ն ա ն ց
ըն -
էլերութիլն»
մր Հիմէւուահ
չէ ,
Արեւեան
չի
էլրնւէէր
՝։ ասաա
ւէէէ՛՜
լ ունոբ
գ ո
յէէ ւթի
ւէւ բ
Հ
ինչսլէս
կբ տեսնուի՝
Հաէլամարէոսլ
-
թիւն
էէ
ր էլա յ Արեւեունի
եւ իր Հաէլէէւռա -
էլորղնե՜լալ
միքեւ : Մ
ին
էլը Հասաաակ
բն
էլե րէէ ւթէ՛ ան
Հ իմնուահ
լ՚լլէսլր
,
մ
իւսնեբբ
էլբ
միււէէէ
՚էւ։
՚ք՝մ բա իւաւո րա
լ։
ուրիշ
էլՈէլմէ
լուս արան
ու թէէ ան
մբ
Հ ւսնէլիսլահ
չէ՛նք :
18– ԱՂ՚ՐԱՏԱՑ ԸՆԿԵՐՈՒԹԻի-ւ, (1880)–
188(ք/՛
Հս՚լասաաէէի
ւէեհ
սովին
աււթիւ
Եէիքէսիայկ
ն
ւլ
րուահ
ս րտաճմլիէլ
նամ "է
էլի
•կ
՚^էք կր •ւրէ
Ար՛"^՛՛– « • • •
^ Ր " ՚ ց ՚".ք վի
ճակին
մկքեիժկ
սակաւիկ
մբ մ խիթ
արա
-
էլան ե րէ՛ ւէէ յ թ մբ էլայ՝ ան ալ
Աէլքէէէէոաց
լ ն կեր ո լթ ե ան
մա սն ա խ որ Հ ո ւր
գին
տարէսհ
քանքն ու Հ ո ղահ ո լ թ
ի ւնն է : քօեէլճե ր
լւ
ի -
բէէնց
յէէ յսբ
էսնոնց
՛ք ր՛էւ
յ Գ՛զ՛ելով
օ ՚ լ ն ո լ -
թիէննէ՚ր
էլբ խնգրէ՚ն
,
բէՍյց
նորէն
անէէաբ–
մէսնելի
կ»
(«Մանէլոէմկի
էֆքեար»,
1880
թ •
4338) :
Ուբիչ
՚ոէ՚էլ
յիչւստաէլութիւն
չէլայ :
՚ 19–ՈԻՍՈՒՄ՚1.ԱՍԻՐԱՑ ԽՈՐԷ՚ՆԵԱ՚Ս Ը V
ԿԵՐՈԻԹԻԻ՚Ն (1880)
Ա– 3– Բ
Ր
ոլէոեաս
կբ գրէ
1861^5>
«1880
՚ոարւոյ
մէք մեհ
խումր
մր ուսումնասէր
անձեբէ
բէէէէլէլաէյ—
եալ
Ո՚֊սսւմնասիրաց
՚ - • էսէէունսէէ
րնէլէւ —
րութիւէւ
էլաւլմ ե լով
քւոէւացիէւ նոբ
էւլւլ —
ԶՕձՐԱՊԻ ԵԻ Վ ԱՐԴԳԷՍԻ
ՍՊււՆՈՒ^եԱՆ ՊԱՐԱԳԱ1ւեՐԸ
( ԹՂԹԱԾՐԱՐ
ԱՐԱՄ
ԱՆՏՈՆԵԱՆԻ
)
1ՍօւէԱւէլցութեւսն
բնթացքին
, է՛ բ ր
կ ՚ ՚ ՚ ր ղ Ր
քլււււլւսյ
էլէէ վէլա
էէ ե ան ճաէլասւկն
1լսէաւէէր —
՛է ւահ
էս ր չա ւանքին
,
Թէսլկ աթ էլբ ՜էէ՛ւլ նէ
եբկ՚լ
ի՛է ի ե է. թոլնալիր
ւսրաայա/սւսւ.
—
թէ՚ամր,
մանիքներբ
ցցելաէ
Հրամանատար
՚էարւլան
, Հայ չէք
Ռուս է, Հկ՞...
Անղբէէէնիկ,
Գրօ, Աբմ ֊
բատ
, , ՛Բեռի
Հա
յ չեն, Ռուս
են ,
ՀՀ՜՞ . . .
Միւս
րնէլե
րնե
րն ալ էլ՝բմբ,.նկին
թէ ինչ
քլ՛՛աէււլնի
էլր էլսէռնաք։
Եւ Աէէւ1լէ11յէւ ւէւ՚՝ւ քա. —
սալին
էլբ լէէւսա
յ ի ն ,
նսւաւլաւլո
քն
էլորէէւս—
տով
ւիրկուե՜լու
՜էամէէւբ
•
Հթ •
ՏԵՐք^ԱԿԱԼՈՏ^ՒՒՆ ե հ ԱՔՍՈՐ
ԱՐւաոնհաէւն է ո ր կր պաամ՚է,
"1–րիշ
գլուիյ ւքր րանալով , հւսւքաձայՐւ իր հսււ–ա–
քած
նիւ֊թէրո-ւքւ —
ՋՕՀՐԱՊ
ԵՒ Վ Ա Ր Գ Գ Է Ա
ձերբա/լալսւե
-
ցան
1915
Մ՚սյիս
21/՛
Հինղչտրթի
օրբ ,
նոր
աոմաբսէէ
Յունիս
3 ( * ) ։
Ո՛՛՛՛է ԿՐ
նա խաղւլացնէ
ր այս չ՚^նղալից
իրուլու
—
թիւնբ,
որ Հաւանա
կան
էն բար
անաէլնկալ
մ բ եէլաւ
նաեւ
ենթա կանե բուն
Համար
:
Ա՚էլրիլ
114՜^
ետք
ձե
ր րաէլա էէէ
ւթիէ^ենէյրբ
չկ ին գաւլբահ
ան չո ւչա , բանտեր
բ
մ իչա
էլբ
լեց ուէ
ին ու էլբ պա ր սլո ւէ ին
ձերբա
-
էլա լուս
էլն է, բու
աքսէւրմամ
բ ; Գորհի
՚էր՛"
յ
էին
մասև աւո րաբար
Հայ լրաեսները
,
էքանա
ւէէէն ղ. 3 էս բութ
իւն Ա էլբ տ ի չէէ ան , –
ոբէէնք
անբնգՀատ
կբ վւնառէ
ին
Ա՚՚լրիէ
11/՛
մ եհ
մողվրտուքէն
խուսավաւլնե
լ։ բ ,
կա՛է
էս քէէ առթիւ
մ ոռւլ ո ւահնե
լ։ բ : Հաւլիւ
իրենց
Հեւոքր
ւլէոնուահ
, իսէլոյն
էլբ ձէ՛րրւէէ1լւսլ -
ուէին եւ էլարճ
աաէ՚՜ն մր
բւսէւտարէլուելէ
վերք երբ իրենց
թ ի ՚ - բ քիչ շատ
կբ
սսւուսէրւէէնա
ր , էլր վւ ս խա էլր ո ւկ ին Հա
յ -
աար
վւա չա եւ էէէնէլէ էլր
ւլր էլււ լէ ին Նիէլ" -
միգիա
կամ աւելի
ներսերբ
:
Այս
ձե բ բւս կա էէէ ւթի ւննե րբ էս լ լ է՛ ւս սո -
վորական
բաներ
ղարձահ
կին՛
Պ՚էԼԱ՚՚յ
՚^ էք
1 ՚՛՛–
բացի
մ երձաւոր
ա էլւլա էլանն ե ր է
էլէէէմ բարեէլամներէ
, քիչ մարէլ
էլբ
Հեէոսւ–
քրքբուկ
ր անոնցմ
աի :
(*) Պ– Ալպօյաճեան իր «Գրինքսր Զ օ հ –
րապ» ա^իւատութեան
մ է յ (Պոլիս, 1919,
էջ 215) ւ^այիս 20 թու ա կ անը
կուաայ :
Տ ո քթ– ւ^էվսւիոՆս
(«Լբ Ռավ՚սր
"րքրէ
սի՛ր էկ մասաքր
տ՝Արմէէւի
,
Փարիղ
,
1919 , » էջ 220) կը գրէ թ է Մայիս 21ին
ձերրակալու-եգան, ե ւ Ք^իշգր այս է, ո -
րովհհտեւ֊ կը համաձայնի Տիկին 9,օհրա–
պի կ ալմէ 1919 Փեարուար 10ին Լոգանէն
գ րուա ծ ե ւ Պօւլոս ՛Նուպար վւաշայի ո ւղ -
ղու ա ծ ընդարձակ անտիպ
նաւքակի մը
մ է յ նոր տոմարու) տրուած Յունիս 3 թ ը –
ւականին (հին ւօոմարով Մայիս 21) •
Բա
յց
նս
յն
րանր
չէր
Զ՚^բապի
եւ
ՎւսբէէէէէսԼ։
ձերբւս1լալութԼււնբ,
որ ճչմա -
լ՛Լ""
յուղում
աոաք
բե
րաւ
Պ ո լսո
յ
բոէոբ
չլ՛քանա
էլնե ր ուէւ ,
մ ասէւաւո
ր արար
^այ
ւոարրին
մօա։
ԶօՀրապ
ա քս
ո ր ո ւո էէն ե ր է չաաե էաւ բն -
ասւնիքԼէն
ւէլԼսաւոր
յէէյսն
էր : Այ"
է
՚նտա -
նիքնե
րսւն
սլսւաէլանո՚լ
էլԼւներ , աւլքԼւ/լներ
,
մաէալէլնե
բ
Լւր գբան
առաքքը
էլբ
Լսմբւէւէ–
Լէն
ամկն օր,
եւ
աէււնէն
ելահ
էլամ
ւոուն
վ
է,–րաւլա
րձահ
մ
իքսցին
՚էԼ՚նքբ
չրքսւսլաէոե–
ք՛՛՛ւ.
կր պ
""է
"""ԷԼ՚ն
էւր անպաաճէէւռ
բան ւէբ
բնկ– , մԼւքոց մբ էէտնէ
իրենց
աքսորաէէա
-
ն
ի
էւ
էր՚՚մ
բ ա րեէլամի
ն
վէ
էւ էլո ւթե ան Հա -
մար : Շ ա ա ե ր , Լւլւ
քա
լլէ,րուն
Հեէոէ՚ւե
էէէվ
,
էլբ
բարձրանային
մ ի ն չ է
՚ ւ
չէնքիէւ
՛Լերի
յարէլր
, ոլաւն
վ լւէէէ
ք էլբ
ղ էոնուէր
Զօ՜՛րա
-
պի
յա
էէ էլա
րամ
ին բ , աւլա չանքբ
բէէրան ~
նին
, ա րցունքը
աչքեբնուն
մկք : Գմուա
ր
էր
որեւկ
յուսէՍէէրիչ
,նո
յէւ իսկ
մխիթարիչ
էտլա ւոսէս
Լսւսն մբ տալ
անոնւլ
Հալւցումէւե
—
լաւս : Պե տութեան
մօտ, ոչ միայն
աէէձ -
նասլէս
իր էլոէլմէ
եղահ,
Աէ
յէ նէէէեւ Պա՛" -
ր ի ա րքին եւ օրուան
Աղ
՛է •
Կեւէրէւէէա1լ ա
էէ
վս՛ւ՛ չ՛է ւթեան
էլոէլմէ
էլսւտւէէ ր ուահ
Բ" ք" Ր
էԼէ որձ եր բ ապա
րւլ Լւ ւն ՛քնա ցահ
է Լ
՛ն
:
Այ
էէ
էլԼւնեբն ու ւիոքրիէլներր
կբ էքեէքնկԼւն
սէն -
յոյս,
բայց
նորէն
էլուղային,
իրենց
Հեէո
Ք ՚ ՚ ՚ չ ք Ժ բ ՚ ՚ ՚ Լ
^""եւ
ոլրԼւշէէեր :
կարելի
է ենթագրեէ
թէ
ն ո յ ն բսէնէէ
կէէ
ն էէէե
լ Վարղ
գէսԼւ
Հ ամ տ
ր՝։
Գու չն էս էլ ւլ
ա
1լէէւն–
էէե բուն
թ Լ՛՛՛ր
չ
՛՛՛՛ո
էքեհ
է ր ասլբԼէէ
ձ.\իէէ եւ
յեաւսւլայ
օլ։1,րու
լնթացքին
տեէլի
ունե—
ցէէէհ
ձե
ր ր աէլ ալո ւթեան
ց
Հ ք, տե
ւանքով
Պ ՛էլ՛է կ ն աքսորուէէէլներէէւն
մ էք
յ
Աս
էէն ց
լ ն աան
ի քն ե ր բ առաւե էապէս Լւր
վրոէ
յ էլր ձ ան րան էէէյԼւն : Եւ էսնչուչա
Լւլւէէն
էլԼ՚մ ո՛ւներ բ լոկ ՚ ւ ՚ ա չ ն աէլց աէլան
րնէՈէսէւԼւք—
ներ
չէԼէն : Զօ^րապի
Հետ, Վարէչէլկս
՛ւէ՛ե–
թէ
էքԼէն աէլ կ ր պեա ութե
ոէն մօա
" լ ՛
՛՛չ ՝• ե -
ւլ ինսէ էլութ
Լււն
ոլնէէցոէլ
Հա
յք, լալն
մկ ք ո -
էւոնք
էլ էէրհ օն էէ է՛ ր
մ բ Լսա
ւլա ց Լւն
էէւ յղ ա ր -
ՀաւԼւրքի
օրէ, լաւն
,
մ Լւն չեւ
ո ր
Կ
՛՛՛Ր՛ԷՐ Լ՛ ~
րենց եէ/էէէւ :
. Իրէ՚նց Հեա կարելի
է յ ի չ ե լ նաեէ
իղմի–
րի
երեսւիոԼսսւն
Օննիկ
իՀսէէէէէ
կֆկնաին
,
բա
յւլ ա յս վ է։ է՚քի՚՚՚Լ՚ն
մ իքէս մ ւո ո ւթ
Լւ էն
ր
էլա–
՛ւա վա էէէէ ւթ էճէէէն մօտ էոեղի
ոէ^էէ՚ւյսււ
Լ
"Կ
քսէէւԼւ էքբ մ ա էէէէէէւ է ո րէէե քէ ո լ է,ւէէչթկ էէւք —
էէ էէրուէէ
էլն է, րէէէ
րն ՛է՜է էէէն ր II լ թ
է, ւոն
Հ ամ ա ր :
՚Լարւլ
՛էէս էլսէչԼսատէ
ր
ւէ չ էքԼոս յն Լ՛ք՛ էն–
էլէ էէնէէրուն է,ւ ուրիշ
ա քս ո ր ա քլէէէննէ՛ ր ո ւ
էէէէր ա
էլ
ա ր ձ Լէն
Հումէոր
, ' ս յ լ նաէ՛լ
էլր
քւսնար
է՛ա
առնէ, լ
քլո ւս աէլց
էւ ւթե ան
սլատէլէսնոէլ
էլաբէ,ւււր
ւլուէք ա ր էքր ,
էլա րհէ՚մ
450
օսմ. ոսկի,
որ կը էլէոնուէր
ԱգԱւտա -
մարտ/՛
էէրամարէէգին
մէք եւ ՛լոր
"ստԼւ -
էլանութ
իւն էէ
՛լ
բաւեր
էր
Լաք րաէլ
րսււոան
Լսոււլարկութեան
ւք իքսցին։
Այ
՛լ
ւլոէէքարին
ան Հրամ եչտ
սլ է աք
էլ ա ր ա յւլ
օ ր եր էէւն՛.
Պկ՚ոք կր օ՚լնոէ
թեան
Հասնիլ
աքսորական
Գաչն
Ոէ
էլ ւլ ա էլ տ նն եր ո ւ ն ;
(7)
Շաը
Fonds A.R.A.M
