ՕՐՈՒԱՆ
ԳԻՐ-ԲեՐ
^ՄՍ ԵՐ
ԼիբանաՀայ
երիւոասարղ
մը, որ
քանի
մր աարի Փարէղ
ապրսւհ֊ է Հեաեւելով
րե–
մուգրութեան
եւ. չա րյ-ստնկա ր ի
դասքն
֊
թացքներու.
վէոլ մր դրան
է
,
«կիրակնօր
֊
եայ
Կճաաներ»
։ Գիրքր արժանացան
րլ -
չտլով
կալիմաոի
դնաՀաաանքին
,
արդէն
էսկ վաւերական
արժէք
մ ր կր սաանայ
֊։
կալիմառ
Փարիզի
ամէնէն
կարեւոր
Հրա–
աարակիչներէն
է եթէ ոչ ամէնէն
կարե ~
ւորր։
իր «էքիւոի^էն
է որ միշա կը ներ -
կայացուին
փարիզեան
մրցանակներու
(Ֆեմինա
, կոնքուռ,
Ո՚ընօաօ
եւն.)։
Այ՚՚պիոի
նոլիրագորնումէ
մր վեր^
քիչ
մր դժուար
է արտայայտուի
Է
երիտասարդ
դրագէտին
գորնին
մասին ;
Արգար
ըչլտլու
Համար
րսենք
որ
դիրքԸ
չատ
Հաճելի
է կարդալու
Համար;
Ն"յն -
յ՚ւ՚Կ
^եր
ձեռքէն
ձդել
չէք
ուզեր
ինչոլէս
41ստիկանական
վէպ
մլլ։
Նիւթլչ
քիէ
մ-Ա
« տղայական»
Հոդերանութեան
մր
ար -
գիւեք
է : Փիլիփ
երր
էլ իմանայ
թէ իր սի֊.
րան
աղջիկը
միեւնոյն
ատեն
բ՚^՜իչկի
մ յա
Հոմ անուՀին
է , ամ էն ^անք
կը թափէ
որ
այդ
տոքթորին
կինր ճանբայ
եւ
անոր
1լնոջր սիրաՀարը
դառնալով
վրէ^՜ը
լունէ :
Այս
գիրքԱ
Վ
՚ Խաչատուրեան
դրան
է
1951^յ՛ )
երր
23
տարեկան
էր ; Եւ
գիրքԲ
ունի ա յգ
եր իտասա րգութեան
րոլոր
ա -
ռաւե լութ իւննե
րն ու
թե
ր ութ իւննե ր ը ;
Հեզինակը
լաւ ճանչցան
եւ նկարադրան
է
Փարիզը
, Հաճութեամբ
դիտելով
անոր
յաականչական
մթնոլորտը;
Աւելորդ
են ,
բուն բառով
անտեղի
կ՚երեւին
կարդ
մբ
սիրտ
յին նկաբագբութիւններ
որոնք
քանի
մբ տարի
է նոբութիւն
եղան դբականու
-
թեան
մ էջ
,
Հետեւողութեամ
բ
Մ Ի/քՐրի
՜
Առեւտրական
նկատումնե՞ր
են որ
էլա -
յւաջնոբգեն
ւլբադէտբ
: ՚իժուաբ
է
"՚֊1՚Իձ
բացատրութիւն
գտնել,
մ անաւանգ
երբ
գբքղբ երիտասարգ
է եւ պէտք
չունի
չատ
տարեց
կամ
Հիւանդ
գրագէտներու
նման
«ղոր» տալու
իր երեւակայութեան
;
Ջանք
մլն ալ կ"՛յ Հեղինակին
կողւ^է
«Ա ինիք» արատ
յա յտութիւններ
թխելու
Հ։
Կբ կաբնեմ
թէ
ե ր իտասա րղնե
բու
«սինիզմ»բ
քիչ մբ կեղն
է ։Իբակտնին
մէջ
անոնք
չատ
ղգայոլն
են եւ տառապիլ
դի–~
տեն , բա
յց իրենց
Հպարտութիւնը
թո
յլ
չի տար
որ այգ
«տկարոլթի՜էնբ»
արտա
-
յայաոլի,
եւ լաւագոյն
կը սեպեն
զայն
պաՀե
լ աւելի անպատկառ
(սին
իք)
եբե
-
լոյ թի մբ տակ։
Այս դա բուս խելացի
եւ
զարգացան
էակի մբ Համաբ
«ամօթ»
կբ
Հտմաբուին
վիպական
սէբբ,
տառապանքբ
եւն.
եւն; Հրապուրիչ
է "ճբ,
քիԼ
^Ա
լրագրական
, յստակ
, յաջող
սլաակերնե
-
րսվ եւ ինքնատիպ
դատումներով։
Հ^ատ
յւիրուե
բանաստեզնութիէն
մը կայ
մանա
ւանգ
վերջին
էջերուն
մէջ, երբ
հեբոոր
ԼԱՒԱՏԵԱԸ
Նսրէն
ի՞նչ
ոլնիս , Գաւիթ
• քիթգ
,
բերանդ
կախեր
ես - կատարեալ
ԱւագՈւր՜՛
բաթ
. եղբայր,
կաբնես
թէ եօթբ
որբով
Վ՚"զոցբ
մնացեր
ես . . .
Մեն,
մեն ջարդէ,
ես քեղի
պէս
"՛ն–
զգա՛՛յ
եմ ; ԱշխարՀիս
վրայ
խնդալիք
բան
մնա՞ց : Որ կողմն
ալ դառնաս
, ցաւ , ար—
ցու7ւք
. . . Վախ
, վախ
, վախ
• • •
Այրելի՛՛է
դուն
տլ ամէն
բան սեւ
կբ
տեսնես
. սա ակնոցնեբդ
փոխէ •
նայէ
դուրսր
ինչ աղուոր
արեւ
մբ կայ. կար
—՝
նես
Տսւնիս
է ;
-
Վ^այ քեղ քաղաք , տտիկտ
սուա
արեւ
Քէ
լ
Ը.
՚1^Ր2.Բ
նայէ
ինչեր պիտի
պա–
տաՀին.
անձբեւ
պիաի
գայ,
ձիւն
պիտի
գայ,
փոթորիկին
մէջ քանի
մր ^"գի
պի՜
աի մեռնին
. ես ալ պիտի
Հիւանդանամ
եւ
անկողին
պիտի
իյնամ. վախ,
վախ,
վախ։
Լաւ րանեբու
մասին մտանէ
ոբ
սիր–
աբդ
բացուի
. . •
Լաւ բան
. պարապ
խօսք , նախագա
-
Հին ճառր
լ"եցի՚՞բ
• մաբդբ
կ^բսէ կոր
ոբ
Հիւլէական
ռումբբ
մեբ եբկբադունդը
քա–
րոլքանդ
պիտի
լնէ • ես ալ ատանկ
կը
տեսնեմ
կոր , վախ
, վախ
, վախ
• • •
Հոգգ
մի բներ , բան չբլ/ար ;
-
^՝էւռ
"՚յ
՚
և՝ՌԱ"՚յ
՚
Վ
՚-րէ
՚^ւ՚՚՚Վ՛"
ւ""" գ^ւ
է.–. Տնեցինե՚՚րբ
ինչպէս
են :
Լաւ են , կինս Հարբուխ
ունի ,
բայց
կ՚անցնյւ
...
հր^էև
Ք^ՂՒ
^ Ատեվւանին
"՚ղջիկբ1
Հարբուխէն
մեռաւ
• Հարբուխ
բսանդ չտտ՝^,
նանր
Հիւանդութիւն
է եւ կրնայ
թոքախ–\
տի փսխուիլ
• • . Աստուան
երեսդ
նա յի
, |
շատ
գէչ
Լ
՚՚է
-բ տուիր
.վախ , վպխ
, վախ
• .\
Մ"՚յբիկէգ
Լ՛՛՛՜Ր էլ^աոնե՞ս
...
-
Այո , չաա
ներացեր
է , բայց , փառք
Տիբոջբ
, շատ
առողջ
է
...
Ականջ
մի կախեր
ներեբուն
առող
-
ջութեան
• սովորական
պաղով
մ բ անկո
-
ղին
1լ իյնան
եւ ալ խերը
տես
. . . տգուոր
լք՚֊բ
էաուիր
. . . վախ
, վախ
, վախ
• . • Ազ
դի՞ն վիճակը
ինչ ջուբի
վրայ
է ;
Փառք Աստունս
յ , աղգեբնիս
կը յա–
ոաջդիմէ
կոր
...
^
Մի Հաւատար
, մի Հաւատար
,
մե,
մինակբ
կբ խօսի իբ կորսնցռլցան
ոիրու
-
Հիին,
մինչ անգին , ուրիշ աղջիկ
մբ
կբ
կանչէ
զինքր որովՀետեւ
կերակուրը
1լը
պաղխ ; Այս ՚էեբջին
մասը կբ բաւէ
ոբ լա–
ւագոյն
տպաւորութեամբ
գոցենք
գիրքբ
,
քիչ
մ քն ալ ղզձում ով, որովՀետեւ
նոր բս–
կսան
էինք կապուիլ
գիրքին
;
Ամ էն սլաբագա
յի
մ էջ
, յաջոզ
երկ մքն
է, մանաւանդ
իբրեւ առաջփն
գոբնբ
երի -
աասարդի
մը ոբ կբ խոստանայ
լաւագոյն
եւ աւելի
Հասուն ոտեղնագո
րնութիւննե
բ ;
ԱՐՓԻԿ
ՄԻՍԱ՚ԲԵԱՆ
»4–ԵՐԱՊՐԻԼ
*
•ք^անի՜ դարեր յետոյ ,
Ոստանի մը լուսակերտ ու րարձր
կամարներուն տակ ,
Մէկը պիտի անցնի,
Աղջիկ մը ոսկեգանդուր
կամ պարմանի մը սեւահեր ,
Մէկը որ պիտի յիշէ քեց ,
|յւ քու հոդիիդ մէջէն պիտի դիտէ
Պատկերներն աշխարհին:
Անոր աչքերուն երկինքէն
ճաճանչ մր պիտի վսւռի յանկարծ
Աճիւնիդ մէջ ,
1)ւ անոր ծայ նին ալիքներէն
11իսւի թրթււայ սիրտըդ վաղուց նոյնացած
Հողին հետ :
Անոր ձէռքերը պիտի զգաս միացած քու– ^
կիններուդ
Անսահման եւ անգուշակելի սեղմումով ,
Անոր արիւնին կրակներէն
Պիտի ջերմանաս դուն որ հողն էիբ ցուր տ
Ե
Լ անոր քայլերուն ճետ՛ ՚
Որոնք պիտի ընթ֊անան
փանի՜ դարեր յետոյ
Լուսահեղ կամարներուն տակ ոստանին ,
Ծանր եւ իյոհուն եւ սրտատրոփ
Անոր քայլերուն հետ
Պիտի սարսըււաս յաւերժօրէն
Ցաւատանջ երագի մը կարօտով ...
ԱՐԱէՆ
ԵՐԿԱԹ
աղդին
մէկ ոտքբ
գերեզմանն
է ,
լմնցան
ենք՛.. Գաղոլթնեբր
Հինգ, տասբ
տտբիէն
կբ
ձուլուին
, կ՛՚երթան
, լեղունիս
,
Հիմա–
եքուց Հոզ կը Հոտի,
մեր եկեղեցիներն
ալ
մեր
ձեռքէն
պիտի
ելլեն,
վախ,
վախ,
վախ
. . . Գոբներգ
ի՞նչ վփճտկի
մէջ են
. . .
—
Հր՚"լ՚"ւ1՛
՚
է"՚–րէ
"1^"
՚էբ՛"՛^
կբ ժ ՜
նեմ
. նոբ մասնաճիւղ
մլւն ալ պիտի
բա —
նամ
. . .
Ջելլես ատանկ
յիմարութիւն
լնես.
տակ
1լ երթաս
՚ • . կարապետ
ազան ալ
ժա–
մանակին
աղէկ
ւլորն մբ ունէր,
բայց
Հի
մա օրուան
Հացին կարօտ
է • վախ
, վախ
,
վախ
. . . Մաբտիրո՝սբ
ուր մ^ւաց , ատեն
մբ
ա յս կոգմերն
է ր :
Հյատ
փայլուն
գիրք
ունի.
ամուսնա—
ցաւ
եւ չատ
երջանի1լ
է • ՚ •
•—՚ Խելք ունենամ
, Հաւատամ
, ի՚^նչ
*գի–
տի րնէ եթէ
կինր շաքարախտ
ունենայ
եւ
եբաիւանեբն
ալ տնդամալոյն
բլլան.
էալիք բաներ
չեն . վախ
, վախ
, վախ
...
— Մարգ
Աստոլնոյ
, այս ինչ սեւ խա
-
լար
դիզուեր
է ներսդ.
քի
Լ մլ^ ալ
բարի
բսւնեբու
մասին մտանէ
...
-— հյաւաբը
քու մէջդ
է, յիմար.
Լ""*՛
գէչ
,
ձ"""
՚
աշխաբքին
վեբջբ
եկան
է ,
վախ
, վախ
, վախ
...
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
ԿԱՐԳԱՑԷ-Բ
ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
«8աԻԱՋ»Ը,
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(89)
Կը թոլի
թէ Պ՛ Մերքատօ
ազդուան
էբ
Տիկին
Լէյտնբրի
Հրապոյրնեբէն
: Բայց
եւ
այնսլէս
չէի կրնար
Հանելուկս
լունել
նա
խանձի
վերադբելով
; Համողուան
էի
թէ
Տ իկին Լէ յտնբր
որեւէ
ի րական
Հեաա
-
քրքրութիւն
ցոյց չէր տար
Պ՛
Մերքատո–
յի
Հանղէսլ։
Եւ թէ Տիկին Մերքաաօ
Հաս–
տատասլէս
ղիտէր
այս պարագան;
Թերեւս
այգ
պաՀուն
բարկացան
էբ անոր դէմ
,
բայց
շատ
աւելի
նանբակշիռ
դբղռութիւն
^Բ
" / ^ " ՚ Ք
է
բ
մտրդասպանութեան
մղելու
Համար : Տիկին Աեբքաաօ
իր ա -
մոլսնոյն
Հանդէպ
ունէր էական
մայրա
-
կան
ղղացումներ
• Այնպիսի
գորովանքով
կը նայէր
անոր որ Հասկցայ
թէ ոչ
միայն
կբ սիրէ
զայն,
այլ եւ վագրի
մբ պէս
պի–
Աաի պաչտպանէբ
ղայն եւ թէ նկաաի
ունէբ
այդպէս
բնելու
Հնաբաւոբութիւնբ։
Շա
-
բունակ
զզոյչ , իբար
կ՚անցնէր
ոչ թէ ի–
րեն , յոյլ անոբ Համա
բ :
Մօտէն
դիտելով
Պ • Մեբքատօն
,
չուտ
կռաՀեցի
թէ որն էր իր խոցելի
կողմբ
;
Պղտիկ
իսորաման
կութիլն
մը
սաբքեցի
իմ ենթադրութիւնս
Հաստատելու
Հա -
մար ; Պ • Մերքատօ
ափիոնամոլ
մբն է
չատ
յառաջացան
աեսակէն
:
Աւելորդ
է .ձեր առջեւ
նանրանալ
այս ի–
բողոլթեան
վյւայ թէ թմրեցուցիչի
եբկար
գո բնան
ո ւթ ի ւն
մ բ ի վեբջո
յ կը
բթացնէ
մաբգուն
բարոյական
զգացումբ
;
Թոյնին
ագգեցութեան
տակ
մարգ
մբ կրնայ
այն
պիսի աբարքներ
գոբնել
որոնք
երբեք
իր
մտքէն
սլիտի
չանցնէին
այգ
մ՛ոլութեան
անձնատուր
ըԱալէ առաջ;
կրնայ
մինչեւ
մաբգասպանութիւն
երթալ
եւ կարելի
չէ
բսել
թէ ըբանին
Համաբ պատասխանա
—
տո
՛՛լ
է թէ ոչ։ Այս կէտին
մէջ
օրէնքներբ
կը տարբերին
եբկբէ
երկիր ; Ափիոնամոլ
-
ներու յաականչական
գիներէն
մէկն
ալ
այն
է , ոբ չափազանց
մեն
վստաՀութիւն
ունին
իրենց ճարպիկութեան
վյրայ
;
Պ՛ Մեբքաաոյի
անցեալին
մէջ
կա՞ր
գայթակղութիւն
մբ, թերեւս
ո ճիր մբ զոբ ,
կինը կրցան
էբ բոլո րէն
նանկել
մինչեւ
այսօբ։
Այդ պարագային
իր
ասպարէղը՝
խիստ վտանգոլան
էր : Եթէ
այգ
միջադէ–
պբ յայտնուէր
, Պ •Մեբքատօն
լմնցան
էր •
Իր կինբ ամէն վայբկեան
կբ Հսկէր,
բայց
պէտք էր Հաչուի
առնել
Տիկին
Լէյանբբբ։՝
Այս
խելտցի
եւ տիրապետելու
ոզիով
տո–\
գոբ ուան
կինը կրնար
կորզել
այս մաբդ
-
կային
խլեակին
վստաՀութիւնբ.
ինչ Հր
ճուանք
իրեն
Համ աբ
իւրացնել
գազտնիք
մբ
որուն
յայտնութիւնը
թերեւս
աղէտ
մբ յառաջ
բերէր
• • .
ԱՀա
ուրեմն
մաբգասպանոլթեան
րն -
դունելի
չաբժառիթ
մբ
Տէր
եւ
Տիկին
Մերքատոյի
Համաբ : իր ամուսինը
սլաչա–
պանելու
Համաբ
Տիկին Մերքատօ
պիտի
չբնկրկէբ
որեւէ
բանի
առջեւ։
Այն տասբ
վայրկեանի
միջոցին
երբ բակը
ամայի
էր ,
լայն ժամաանկ
ունէին
գորնելու
Համաբ
:
Տիկին Մերքատօ
գոչեց .
Աուտ
է ;
Պ • Մերքատօ
կբ չաբունտկէբ
Փուաբո–
յի նա յիլ
) իբբեւ
թէ բան
մ բ պատաՀ
ան
չբլչար
;
• ֊ – Յետոյ
քննեցի
Օր. ճոնսբնի պարա
—
ղան;
կրնա՞ր
սսլանութիւն
մբ գոբնել
:
կաբնիքս
Հաստատական
էբ ;ինչպէս
բո—
լոր անոնք
որ օժտուան՝
են ղօրաւոբ կամ—
քով մր եւ տէր
են իրենք
իբենց , ան
կբ
զսպէր
իր զդացոլմներբ,
բայց
օրին
մէկբ\
պատուարներբ
տեղի կուտան
: Եթէ
Օր • ՜
ճոնսբն
, դորնան
էբ ա յգ
մ արգասսլանու–
ւ
թիւնը,
մի միայն
Տոքթ.
Լէյտնբրի
վե
-
րաբեբող
շարժառիթ
մր կրնայ
ունեցան
1ւԱ"՚Լ՝
" ՚ / "
կամ
այն ձեւով
Համոզ
-
ուան
էր թէ Տիկին
Լէյտնբր
կբ խանգա
-
րէբ
իր ամուսնին
կեանքբ,
այն խուլ նա -
խանձը
ոբ կբ խլրտէր
իբ սբաին
մէջ կբ -
նար ազատ թավւ ստանալ,
ամէնէն
արդա–
բանա
լի պատրուակով
:
Այ"
է Օր՛
ճոնսքէն
կարելի
ոճրագորն
մբն
էբ • . .
Ապտ
կուգան
երեք եբիտասաբղնեբբ
:
Նախ
՚Բտբլ
Րէյթբր՛
Եթէ
դիպուտնով
արշաւախումբին
անդամներէն
մէկր
Ուի–
լիբմ Պոսնբրն
էր , այդ ալ Րէյթբբբ
կրնար
բլլալ ; Այդ պարագային
, ինչ
կատաբեաԼ
ՍԻՅՔ
ԱՐՈհԵՍՏ
ՆՈՐ ԵՐԵՒՈՅԹՆԵՐ
իյՈՐՀՐԳԱՅԻՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ
ՄԷՋ
Նոբ
Հով մը սկսան
է փչել
քՏ
• Ա
՚իոլ
-
թեան
Յօ
տարիէ
ի վեր
ղեկավարուան
^
պարտագբուան
եւ խիսա
գրաքննութեան
ենթարկուան
դրականութենէն
ներս ; Եր–
կաթեայ
բռունցքը
թուլնալու
նշաններ
ցոյց կուտա
յ ; կաբնես
ազատականու
-
թեան
Հով մբ կբ փչէ,
թէեւ
տակաւին
ոչ ՚
վստաՀելի
;
ինչպէս
դիտել կուտա
յ տեղական
թեր -
թի մբ քննադատբ
, այս տեսակէտին
նշա -
նակելի
է Մոսկուայի
«Լիտեբատուբնայա
Կաղէթայ»ի
մէկ յօդուանբ։
Յունուար
մէ
կի
թիլին
մէջ, Վեբա
Բոթելնիքովա
բա -
լական
Համ արձակ
միտքեր
կբ
յա
յտնէ
«Նոր տարուա
յ եբազանքնեբ»
խորազ
բով
յօգուանի
մը մէջ,
բուռն
կերպով
կբ
ձաղկէ
անոնք
որ կապ
չունին
արուեստի
Հետ,
որոնք
«պատասխանատուոլթենէ
վախնալով»
անկարելի
կը դարձնէին
ար -
ուեստագէտ
Հ ան 1։^ արին
ինքնաբուխ
ար
-
աայայտութիւնբ
, ղրաքՍնելով
, կտրատե
լով, եւ վերյարդարելով
արուեստագէտ
-՝
ներուն
գորներբ
:
Այս
առթիւ
յօդուանադիրբ
իրական
պատմութիւն
մ քն ալ կբ պատմէ : Աեբ
մէջ
կար , կբ գրէ , «Արոկեստի
աշիւատաւոր
»
մր այնքան
զուրկ
բմբոնումէ
եւ
ճաշակէ
ոբ իրապէս
ողբալի
էր - Եւ աՀա
օր մը ,
ժողովի
մը մէջ, կը յուղուի
մթերումի
մը
Հարցը;
Այս տխրաՀռչակ
մարգբ
իսկոյն
ներշնչեալ
ճառ
մը կ՚արտասանէ
որթա
-
սու^ւկերը
պաՀտնոյի
վերանելու
մասին
,
մ էջտեղ
ղնելով
ա յնպիսի
մ ան րա կրկիտ
նանօթութիէն
պաՀանոնեբու
ե
աղանոնե–
բու
Հարցին
մասին
եւ այնպիսի
սիրով
մբ
ոբ զուարթ
չ չ ՚ " – կ մը բաբձրացաւ
սրաՀին
մէջ ; Մարդոլկբ
ճիշդ իր տեղն էր . . .» ;
« Մաղթենք
որ այս տեսակի
բոլոր
աշ–
խատաւորներբ
մ էջտեղ
ելլեն եւ իրենց
կո
չումին
եւ կարողութեան
յտրմտբ
ղբազում
գանեն
եւ ոչ - կասկանե
լի աաղանղ.
ցո
յց
տան
:
« Մազթենք
նաեւ ոբ անոնց տեղ
դրուին
այնպիսի
մարզիկ
ոբ սիբեն
եւ
Հասք^ւան
աբուեստբ,
մաբղիկ
կոչում
ունենան
, ինչ–
Աքէս եւ անձնական
դատողութիւն
;
Թոզ
չվախնան
պատասխանատուոլթենէ
,
ո —
րովՀետեւ
պիտի պաչտպանուին
վեբէն
թէ
վարէն
, թող անոնք
խորՀոլբդ
Հարցնեն
արուեստագէտներուն
, թող ականջ
դնեն
թէ
զրողներուն
եւ թէ
կարգացոզներուն
այն ատեն պիտի
ունենանք
աւելի
շատ
շարժանկարներ
, աւելի
դբաւիչ
պիտի
ըբ–
լան , աւելի
ա /լազան , աւելի
կենդանի
եւ
զուարթ
, ա յն ատեն գիրքեբբ
պիտի խըն -
գացնեն
, պիտի
լացնեն
, խորՀրգանել
պի
տի տան
տղոց թէ չափաՀասնեբու,
այն
ատեն
թատրոնները
պիտի քա չեն մեզ տյ–
լազան
ներկայացումներով,
պիտի
բլլան
աւելի աչքառու.
. • ; Այն ատեն
ցուցաՀտն–
դէսնեբու
մէջ պիտի
ունենանք
աւելի
ին^՛
նատիպ
նկա բներ
եւ
մ աբգիկ
նկարիչները
պիտի
չչփոթեն
իրարու
Հետ
. . .» ;
Յէրանսացի
քր՚՚նիկազիրբ
կ՝եզրակացնէ
թէ
քանի
որ ա յս խօսքերբ
կը դրուին
~
խօսքեր
ղորս կարելի
չէր երեւակայել
քա
նի մբ ամիս առաջ
կբ
նչանակէ
թէ
մաղթան^ւերբ
իրականացան
են
արզէն
^
թէ վւոփոխութիւննեբ
մտան
են
աբուեսաի
ղեկավարութեան
մէջ, թէ նոր
նշանախօս–
քեբ
դրուան
են , գորնելու
աւելի
աղա
-
աութիւն
^որՀելով
աբուեստադէտին
, ա–
ւելի քան մօտաւոր
անցեալին
; Կը թուի
թէ
գէթ
որոշ չավւով
թօթավւան
են
իմաստակ
պաչտօնատարներոլ
եւ նեղմիտ
ոստիկան
ներու
լունբ , որ կը խեղդէ բ ճշմարիտ
աբ–
ուեստագէտներբ
:
Ընթեբցոզներբ
անշուշտ
կբ
յիշեն
՜ թէ
վերջերս
մեն երաժշաագէտբ,
Արամ \^ա -
չաարեան
, նոյնպէս
բմբոստացան
էր կաշ
կանդումներուն
դէմ ;
(Յաոաջ,
ամփովէեց
իր տեսոլթիւնԱ,
եբեք յօդուաննեբով)
։
դերասան։
իսկ եթէ
նոյն
թնքե էբ ,
Ի՞նչ
պատճառ
կրնար
ունենալ
իր ՚ոիբոջբ
կինբ
մէջտեգէն
վերցնելու
Համար;
Տիկին
Լէյտնբրի
Համաբ
ամէնէն
ղիւ -
բին
դորնն
էբ նուաճել
Բաբ լ
Րէյ/^ԲԲԲ՛
Ան անմիջապէս
նունկի
պիտի գար
իր
առ
ջեւ;
Մարգու
մբ կոյբ սլաշտումբ
եւ անոր
գեանասոդ
վիճակբ
, կրնա
յ կնոջ մը մ
էջ
աբթն
ցնել
ամ էնէն ստոր
բնազգնե
ր բ :
(Շ.
Fonds A.R.A.M
