^6
Ա1ՒԱՋ»
ՀԱՍԱՍ Տ Ս.ՆԻ ե Ի
•
Առակչ, կալւճ
ու. սեէէմ սլաամուսւՆք
է ,
լնգՀա՚Ալաասլէ
ս բարո յա խօս ա 1լսւԿւ
,
ւլաս
-
աիալւակչական
կամ
խլւ աաա բա՛նական
բովսւնղակութեամբ.
% Անսբ
Հեւլինակբ
կբ ք>–աղբՀ մաբգուլ
ախմաբութէւննԼբբ
է
Աոակին
մէշ Հեղինակբ
բաԸ
մը
կ՝բ"է
)
միտք մը
1լաբաայայաէ
• ուբեմն
աււակէ
լքէ շ կայ
տենդե(ւց ,
ձգաում , եւ, ճէշղ. այս
ւղաաճառաւ. ալ խոբՀբղայէն
ղբականու.
-
թւ՚ւ-նր
իբ ո ւշա գբ ութ իւնբ
գաբձուղաձ՝
է
աոակաղբութեան
ոեռին
ւԼրայ
:
Առակի
գե րա կաաա րնե ր բ
րնգՀանրա
-
սլէս
կենղանինեբն
են ,
այլաբանական,
էգաակ եբ ներոէէ %
յ ՚ ո ՚ լ ս ՚ թ ՚ լ բ գ ր
կենգանիներուն
աուաձ՝
է
որոշ յատկոլթիւննեբ
: *հայլբ
անկուշտ
է եւ յափշտակիշ
, ագուէսր՝
խորամանկ
,
կապիկբ՝
անմ իւո , միմոս , էշբ՝ յամառ
եւ
ախմար,
առիւհ՜ր
Հղօր,
մրշիւնբ՝
միբ
,
աղաւնին՝
անմեղ
եւն.;
Ա եր
մամ անակնե բու
ա ռա կա գի րն ե բ
սակայն,
(§.
թումանեւսն
, 1յնկՀ> Ասչեբ
եւ
ուրիշներ)
կենգանինեբու
աեւլ կ՝անձնա
-
ւոբեն
նաեւ
անշունշ առաբկաներ
,
ինշպէս
Հովյչ, կբակր,
շուբբ
եւայլն -.
ս
ուի ե աական
ղրականութիւն
ր
կչլ սիրէ
առակագբութիւնբ
, ոշ թէ անոր
՞ ՚՛
Հ
ամ
I
ոբ
ան
ներկայիս
կրնայ
էէառայել
քաբող–
չ ա կ ա ն
նոլաւոկնեբու
. ա II եւ
ա ւ ն
ճ ա ռ ա լ
որ
առա
ու , այլ
Նւ
ա յե սլաա
-
ր առակագբութիւեբ
սլաամ ա —
կանօբէն
եգահ՜ է պայքարի
ղէնք՝
լնգգէմ
ի չխանաւորնե
բու , աիբող
ղ աս ակա
րգին
%
Աբղ արեւ
անղ ե ալի առակաղիրնե
րբ
ոչ
միայե
հ
՜աղյբեր
են մաբգույ
ախմարու
-
թիւ1ւնեբր,
այլ եւ այլաբանական
պաա
—
կեբնեբով
արաա յա յաեր
են իրենղ
գմ՚լ
ս–
Հութիւնր
աիբող
գւոսի
ել իշԼսանաւոբ
—
ներու
II
էմ
:
ԱՀա
թէ
ինշոլ
խորՀբգային
ղբականու–
թեան
մէշ մինշեւ
այմմ
, գաբգանալոլ
փբ–
բա
յ է առա
կաւլ բութ
իլն ր ;
« ԱոէԼեաական
Ղ՚րականո
ւթիւն
եւ Ար
֊
ռւեսա»ի
մէշ
( թ ի լ
Հ -
1053
Գ
.Գէմիբ–
շեան
խօսելով
«Առակի
մասին»
կ՝բսէ ,
<; ՚Լերշին
շրշանում
սովեղական
ւլրողնե—
Բչ, սկսել
են աւելի
աբղիւնաւեա
աշխաաիլ
առակի
ժանրի
(սեռ)
ւլարւլաղման
ոււլ —
զ ո լ
թեամ ր. • • • պաաճառ
կբ գանէ «առա—
կի
մ աբղ ական
յաակութեան
մ էշ» :
« Առաելի մարգակսւն
յաակութեան
մէշ»
խօսքբ
կբ կաբօաի
բաղաարութեան
: «Ա—
բոշ աեսաբաններ
, կ՝րսէ
Ղ՝ • է՝էմիրշեան
^
այն
կարծ՜իքէն
են թէ առակի
սեոբ
ժա —
մանակավբէպ
է. Հարկ
չկայ
վերակենգա–
նաղնել,
առաւել
եւս էլարգւսղնել
այն;
Այն
ւիասաի
վբայ
որ մենք
այլեւս
կարիք
չու
նինք
11/
յլա բանս ւթի ւննե բի եւ կարոգ
ենք
մեբ մաքերբ
աէլատ աըտ այայտ ել ՝
առանղ
կենգանինեբու
ան
ձն
ա ւո ր մ ան»
:
Լք
լ
սակայն
ւիասա
է որ սովեաական
գբ՜՜
րուլԿւերբ
մինչեւ
ա յսօր
ալ կր գիմեն
ա
-
ռակի
մի շնո բգո ւթե ան , հազբելււլ
կամ
քննագաաելու
Համ աբ
խորՀրգա
յին
աչ
-
խարՀ ի կաբւլ
մ բ ե՜բե ւո յթնե բր , ւիո իւա
-
նակ
ազաաօրէն
քննագաւոելու
միշողին
դիմելու
:
ինչո
՛՛՛ւ
Հիներբ
սաեէլհ՜ահ՜ են առակա
—
զբութիւ1ւբ,
բսինք
մեբ
նեբահ՜ականի
մէշ
:
Լին
Տ" յնեբբ
առաշիննեբն
են "բ
բս
-
աեղծ՜աձ՜
են
այգ
սեռբ–
Կբ
յիչո՚֊ի
Եզով
-
բււսի անունբ
, գերի
մբ, յեաաւլսւ
լին ա —
ւլատազբուած՜
, որ Հայրն
է առսւկաղրու. —
թեան;
Ծանօթ
է անոբ
«Լեղուի
պատմու–
թԼւլնբ»
, ոբով^
Լւր
տԼւրոշ
ս։ ւղա ղուղ տհ՜
է
թէ
լեզուն
միտնւլամայն
ամենասլաաուտ
—
կան
ու ամէնաղէչ
բանն
է ;
ՀԻԶ
• ղ արուն
յա լտնուեղան
ԵզովբոսԼւ
վերսւղբու
ւսձ՜ առակներր
; իսկ
Լւսֆոնթէն
աո աշինբ եգաւ
Յծր ան սաղ Լւնե բու
մ էշ , որ
մ չա կե ղ ՀԼւն յունական
առակներր
,
ո
-
տանաւոր
եւ յանգաւոր
, աւելղնե՜լով
նաեւ
Լւր կողմէ
յօրԼւնուահ՜
առակներ
; Լտֆոն
—
թէն
բնգՀ ան բապէս
Լւր առակներու
սկԼւզ–
բբ կամ. վերշբ
կուտայ
իր
բարոյաԼսՕսա
-
կան
կամ
Լսր ա տ արան ական
պ ա տղտմբ ,
ինչսլէս
«՛հայ
լԼւ
եւ զառնուկ
»Լւ
կամ
«Աղ
-
ռաւի
եւ աղուէս
»ի
հ
՜անօթ
առւս1լնեբու
մէշ -.
Լհուսեբն
ալ մչակեղին
առակի
զրակսւ
-
նութիւ^ւբ ՝. Կ՚Վ՚ւովփ
անունր
տնմաՀաղահ
է ոուսակւսն
առսւկաղ.րութե՜ան
մէշ%
Կռի լով Լւ աո ա1լնեբ չ,
թսւբղմ անահ
են
Հալեբէնի
: Լք՚ուսական
առակազրութենէն
նե բշն չու ե լով
այ գ սեռի
ղ ր ական ութ ե ա ն
Հետեւե ղան արեւե լաՀա
յ
ւլ բութեր
,
որոնց
մէշ
յիչենք
Գաբր • Եպս
• Այվագովսկին
,
իսկ արեւմաաՀա
յերու
մէշ Ա ինաս վաբգ,
ՊաբաԼոլտկղի
, Աղեքս • Փանոսեան
, ներ
-
կայիս՝
Նչան
Պ է շիկթա
շյեան
։
X
Հայեր
չլ վաղուց
ազգուահ
են
յունական
առա1լնեբէն
֊, Աղովբոս
կր
յիշուի
Հայ
զլլ–
րականութեան
մէշ իբ «ո զի մ բեան առակ
-
նեբ»ով
\
Աղաթւսնգեզոս
, էղնիկ
ու թ-ովմա
Ար
-
հրսւնի
կբ
յիշեն
ոգիմբեան
առակներր
,
մանաւանգ
Ր՚ովմտ
, որ կր
յիշէ մասնա
-
ւոբաբաբ
«վասն
առիւհուն
եւ ղուաբա
-
կաղ» անունով
հանօթ առակբ
, ուր
առիւ
հր,
գայլբ
եւ ազուէսբ
որսի
ելահ
են
եւ
կ՝ուգեն
բաժնել
իրենղ
մէշ
ոբսր;
ք՝այց առակագբութիւնր
Հայոց
մէշ
ու
նեցահ
է իր ամենավւայլուն
գասական
շր–
շանր
քիԼ՝ • եւ
ՀԻԳ
. գաբերուն
, ուր յա յա
-
նուահ
են երկու
աննմ ան առակագիրներ
,
ՄԼսիթար
Գօշ ել Վարգան
Արգեցի
,երկու–
քլ^՛ ալ Հոգեւո րականնե բ %
Առաշինր,
Աիւիթտր
Գօշ,
Հմուտ
մտ
-
ա ե նլուլ իր վաԼսճանահ
է
է՛"–
Լ՛շ
1213/՛^ •
ՄԼսԼ՚թս՚ր
Գօշն
է ոբ Հաւաքահ
է • .
Հայոց
ղ Լւր ուց ան
օրէնքներբ
« Գատտ ստանա
-
՛լԼ՛ւ՛Ք»
անոլ1ւով
հանօթ
Հատորի
մ ր մէշ ,
յե՜ւոաւլային
զարձե՜տլ
Հիմնագիրր
Հայ Լ՛—
բ աւլողի տութ ե՜ան
՚ԼարգաԿւ
Այղ ե կցի,
ԱԼսիթար
Գօշի կրտ
սերն
է : Աորվահ
է ԱիսԼ։ Հիւսիսր
Արքա–
կտւլին , ոբ ժամանակին
կտթոգիկոսոլ
—
թեան
աթոոն
էբ :
Վ^տրգան
Հտլտհուեր
է Տլուք
գաւաոէն
(1206) ,
Հաււոնաբաբ
Լւր
ՀամարձակաԼսօ—
սութեան
եւ
քննագաաութ
իւննե
բուն
պատճառաւ
, Հասաատուե
բ
է ի Ա •
Լեռն
Արեգ
ու մնաղեբ
լերան
մԼւաբաններուն
Հետ
մ ինչեւ
խոբ
հեբութիւն
:
Անոր առա1րւերր
Ժէ • գարուն
արժանա–
ցահ
են
չ՚՚բս
ապազբութեան
(1668
յ 1076
յ
1683
եւ
1698) ,
կր կոչուին
«Գիրք առաս–
ւղելաբտնոլթե՜ան
ոբ է ԱզուեսագԼւբք
»
:
Ն՛Մ
առի
Լսմ բագբոլթեամ
բ
տասնեակ
տար
Լ՛նե՜ր առաշ
Հա յաստանի
մ էշ
ԿրկԼ՚ն
լո յս տեսան ՎարգտնԼւ
ա՚ւ՚ոկնեբր
(«Ժո
-
՚լովահոյ
առտկաղ
Վարզ անայ»
ուր ամ
-
փուիու՚սհ
են
485
առա1լներ)
:
Վ՚ոլ՚գանի
առակնե՜բուն
՚քէկ մտսր
յ՛"––
նա կ՛ոն
հա՚լում
ունԼ՛ , րա
յց
մեհագ ո ^
մասբ
Լ՚նքնագիբ
ստեղհ աղո րհ
ութիւններ
են .՝
Հսւ յկական
ստեզհագո
բհոլթիւննե
ր բ կր
ւ՛ս ական շեն
Հ Լն Հ՛ս յոց բա լ՛քեր ր ել բաբ–
բո յական
Հաս կաց ոգութիւններ
բ ,
նաեւ
Հա լոց աբգաբութեան
մ աս Լ՛ն՝ Լ՚լրատե
- :
սաել րմ բոնումնե՜ բ ր :
Այս տռա1^ւերու1ւ
մէշ
ր՛՛՛ղ ի այն Լ՚ր"
՚յութենէն
ոբ կր հաղբուԼն
բնգՀանբապէս
՛քարգոց
տԼսմաբութիւ1ւներբ,
կր քննա
-
գատուին
նաե ւ օրուան
ի շԼս՚սնաւո բնե
բու
անա
րգա
բ ութ Լ՛ւննե բբ , գաաա ւորնե
րու
աչտռութիւնր
ե՜ւտյ^
:
X
որՀրգայԼ՚ն
գրականութեան
մէշ
կբ
՚իայւին
մէէլէ
աւելի
տուսկւոգիրներ
, Գե
-
միան
Բեգնի
, Ատբչակ
եւ Աիխալկո՚Լ
:
Մ Ի Ք Ա Յ Է Լ Վ Ա Ր Ա Ն Դ ե Ա Ն
(ԻՐ ՄԱՀՈԻԱ՚ե
Ա՛ՆԱՄԵԱԿԻ՚ե ԱՌԹԻԻ)
Ե ~ ՀԱՅԿԱԿԱՆ
ՇԱՐԺՄԱՆ
ՆԱԽԱՊԱՏԱԼէԻք՚է-իԻՆ
ԱՀա
Վարանգեաե,
Լ՛ր այս
երկՀւստոր
գիբ քով
1
( 650
^՜^)
մ անրամ
ասնութ
եամբ
կր
սլա բգէ
նաԼս
մեբ կոգմէ
արեւին
տակ
տե՜գ
մ ր ունեն
՛ոլո
լ
, աղատ
ասլրե
լւ՛ւ
չտտ
սլարղ
Լսնգի րբ,
միւս
կոգմէ
մեբ
վրայ
աի–
բապետող
թյնամի
ժոգովուբգնել՚ու
,
ա–
ռաւե լտսլէս
ք^՚ոլլ՚քե
լ՛ու
Հա յաշինշ
քագա–
քականութե՜ան
հալք1,րր
; Այս
երկու
Հտ–
կագիբ
ճա կտ ան ե բ ո
լ
միշեւ
մ գուահ
Լսուլ
լնգղիմութեւոնղ
Հետ
, անտես
չտոնեբ
,
մ իշա ՛ւ՛լա յին. ՛լաւերն
ալ,
մ ասնաւո
րաոլէս
անգլեւռոլսական
, գաբաւոր
տնտեսա1լան
ու ք ա գ ա ք ա կ ա ն
Հակտմաբտէ՚ւթիւնԿւեբր
,
որոնց
միշեւ
ւոլեկոհ
կեանք
մ բ
ան
ցուց
Հայ
ժ՜ողովուրգր։
Ի
Վեբշոյ
հայրենիքի
կոբիղ
մբ ոտեւլհեցինք
, բայց
նորէն
սլա
բ–
տուե՜ցանք
ն ո յ ն Հակամ
աբաութեանց
Հե
տեւանքով
: Ամեն
ա՛թ
բշին
՛ԼԿ՛"
յ"՚–թԼ"–^Բ
կր ներկա
յացկքէ
Համբարձում
Տէ լ՛ս՛է րեա–
նին յօգուահա
չա րքբ
«ՀայրենԼւք»
ամսա
-
գրԼն
մէշ,
«ՀայսւստանԼ՛
Հանրասլետու–
թե՜ ՛սն եւ
հ)" ւ՛Հ ր գ ա
յԼ՛ն
Լիո ւս տ ս տ տն ի
բա–
ես՚կց
ութիւն՛նե
լ՛ր , Լեւոն
Շանթի
սլատ
-
ուիրտ1լութիւ1ւ»
-, Պէտք
է կւսբգտլ
վ1լա
—
յութիւէւր,
տեսնելու
Հսւմար
թէ
Լ՚^է.
ստէլբանքնեբ
Հ իւս ուե ցան
նո յնի սել
տ
յն՛
սլաՀուն,
երբ
տնկաԼս
Հայասաան
1լորիգ՚–
՛քբ ունէ Լնք
Հա յկական
բանա
կով
:
իմաստասէր
մր էլբսէ
թէ
«տմէն
ժուլո—
վուբւլ
էլապրի
Լ՛ր
^ " լ ՚ ՚ Վ ո յ թ բ ։
Գբուա՚լ
—
ներր
իրարու
կր
յւսշորգեն
, ինչւղէս
գԼ՛շե–
րր ցերեկուան
, ու
վւո խտգա
րձա բու լ՛»
:
Մեր
կեանքին
մէշ
տլ
գիշերներր
յաշոր
-
գեցի՚ն
ցե րե էլնե բ
I՛
ւն , նւ՛ յն
ւքԼ՚օրԼ՚նակու
—
թեամբ։
Ուզահ
ենք
գուբս
՛լալ
" ՛ յ "
գարձգարձիկ
ե՜րիղէն
, ու շենք
յաշողահ
:
Վաբանգեւոնին
տեսակէաբ
սա
է
թէ ,
ազւլո՚Լին
ուժ
սլիտի
տայինք
յեղափոԼսու—
թեան
: Հայ
ժ՜ողո վւ՛ ւլ՛ ՛լբ Լ՛ր
ամբոգշու
—
թեա՚քբ
պիտԼւ
Վեր ահ ուէբ
յեղա
վ՛ո Լսա
կան
կազմ ակեբպութետն
մ ր ։
Այս
՝է
ա՛ք ո՛՛ւ րութեան
յանւլելոլ
Համար,
յստակ
է իր յատակա՚լիհր
:
Ն՚սԼ"
տմբոէլշութեւո՚քբ
, եւ
իրաւամբ
ղէմ
է թրքական
«օր Լ՛անթաս
Լ՚ոն»Լն
։Մ ենք
ք^ուբքե
բուն՝
իսլամ
ա շփսարՀին
Հետ
էէ
Լ՛նք
կրնար
ապրիլ
բաբեկամօբէն
֊, Անոնք
կր
՜^ետապնգէ Լ՛ն
մ
իա
յն մէ կ նւղտտակ
: Ա"
-
՛ո Լ՛ճանա բաբ
մեզ լւնտշնշելով
, մեր
Հ ողե–
լ՛ուն
վրա
յ բերել
ու բնակեցնել
ա
յլացեգ
ոչ -
քլ՚իսէոոնեսւյ
թա՚Լ՚առտքլան
ժուլո
-
՚խ"–ր ՛էն եր։
Եթէ
սլե ս՛ական
օրէնքով
կր
թոյլատրուէր
ոբ ՚Բիւբտեբր
զինուին
, իսկ
Հայեր ր մնան
անւլէն, սլատճառբ
կր
բխէր
վեբե
՜լի
տե՚ւակէտէն
։Ա ենք
մ
Լւչտ
եւ ան
-
ր^ւգՀատ պէտք
էր գլուԼս
հռուլներ
բլլա–
յինք,
ու իսլամ
տտբլ՚ն
"՛լ ՛քեղի
Հբա՚է՚ա
-
յո՚լնեբ։
Շատեր,
միամտօլ՚էն
կարհահ
են^
թէ մաՀմետական
աչԼսարՀր
ել՚1լ1ւայԼւն
սլար՚լեւ
մր ե՛լահ
է մեւլԼւ Հտմաբ,
իբենց
մ
էշ չձուլուելու
եւ
մ
եր եկեղեցիով
կա
-
րենալ պաՀե՜ լու
Կամ
ալ՛ մեբ
ինքէւոլ բո
յն
կեանքբ֊
Վ^աբժապետեան
սլատբԼւարք
ան—
գամ
էլրսէբ
իբ մէկ կոնգակին
մէշ •
–
«Թէեւ,
Հայ
ա՚լ՚լբ,
մեբթ
բն՛է մերթ
գ ա ֊
ւ՚ոոներոլ
մէշ բարե Լսնամ
տէլ՚ուԼժեան
կամաց Հակառակ
,
ՀարստտՀարութեանց
եեթակայ
եւլահ
ալ է,
Հար
ս տ ւ ս Կ ա ո ո ւ
-.
Ասոնց
առակներր
գարձահ
են « ք ա գ ա —
քւսկտն
— ֊ատսա բուկական
սուր
սլայքաբԼ՛
ւլե՜նք
»ոլ
^ լ ա յ հ մասսաներու
սեվ՚ականու–
թիւն
» :
Լէոլս
առակագԼ՚րներոլ
Ժ ո գ ո վ բ գ ա կ ա
-
նութիւնբ
ե
՜է–
յ ա շ ՚ ՚ ղ ո լ թ ի է ն բ
ց"յ՛ց
կ ո ւ
՚ ո ՚ ս յ
թէ
առւս1լբ
՚Լ՚նաոոլահ
ւլ ր ա կոնէ ութ
ի ւ ն
է
խոբՀբգային
եր1լիրնեբու
մէշ,
ւ ՛ ւ ա յլա
—
բանա
կան
սլէստկե
րնե բււվ
գաղափարներ
աբւոտյայտելլլ
պաՀանշ
\
>/.. ԱՐԿԻ
(Մնացեալը յաջռըդով)
թիւնք
որոնք
միայն
մաբմինբ
կբ
էԼնտսեն
եւ Հեռու
են այն տեսակ
ՀարէւտաՀալ
՚ոլ
-
թիւննել՚էն
, որոնք
ուլին
եւ մ աբմինր
՛ք
ի–
տնգամ
այն փնասելէւփ,
ագգին
՚լոյութեա–
նր կբ սպառնան
, եւէոյլն՛^։
Աւբեմն
բսա
ՎարԺա պետ
եանի
եւ ուբիչ պատասխա
-
նատու
առտ^ւորէլնեբու
, մենք
մաՀմետա
կան
աշխէորՀին
մէշ
մեր մաբւքԼ՛նէն
"բոչ
մասեր
փբ՛"յ
՚ոալուԼ
Հանգեբձ
,
կրնայԼ՚նք
մեբ
ււ՚լին
անեւլհ
սլտՀել
:
ճի՛՛ չ գ է ՚" յ " տեսակէտ
ր :
Վտ
բ անգե "՛ն ա յս փ՚չոտ
Հաբցբ
կբ վեբ–
լուհէ
իր ի՚որութեանր
մէշ,
ու իր աչէսա–
տութեան
իւբաքտնչէ՛ւբ
էշին վրտյ
առիթ
՛քբ
կր ստեւլհէ
Հակաճառելու
«Համաէսո
-
Հականոլթիւն»
կո չուահ
ուղղութեան
:
Վար անգե ան յստակօրէն
կր պաբղէ
թբ–
քաքլան
քաղաքականութիւնր Հայ ժոգո
-
՛էուլ՚գէւն
Հանգէպ
,
^Ա՚էբԻե
քրէ՚սա՚՚ն
-
եայ
ժողոՎբղնել՚ի
Հտչոլին,
սաէ՚պել
նբ -
րանց
վճարելու
գլէսաՀաբկ
,
անխաէսսա
սլաՀել
նրանղ
ցե՛լու յէ՛ն
1լեբսլտրանքբ,
ե
՜լ
միսւժւսմանակ
ճնշել
ու սեզմել
նոյն
այգ
տւսրբբ , թո
յլ չտալ , ոբ
նա զարգանա
յ
«
չա՚իէ՚ց
գուբս»
, որ նա անցնէ
յայտնի
սաՀմտննել՚էւց
, թ ո յ լ էաալ,
որ նբա
մէշ
բսզրոշին
րմբոսաացումի
սաղմեբ
, վբ ՜՝
տանղաւոբ
իսլւսմ ի տիրապետութեան
Հա–
մաբ ՝- աՀաւասիկ
այգ քաղաքական
սէ՚ս–
տեմի իմաստր
եւ գ՚ողտնիքբ
• • ՛մ ի
ղաղ՚ո–
նիք , որ , աւա՛՛գ , Հգօրասլէս
չեչաւում
է
անգամ
այսօր
, օսմանեան
սաՀմաետգբա–
կան
ռէժէ՚մի
տտկ
• • •» :
կարհեմ
որեւէ բաղւստրութեան
չեն
կա—
րօտիր
վել՚եւէ՛
տողերբ
:
Ու տա կաւէ՛ն
կրօնքին
զանաղանութիւն
-
նեբր : Մ եր եկեղեց
էւն երբ
Հլութիւն
, էսո–
նարՀութէււն
, անգենականի
արքա
յութէււ
նբ կր քարոզէ
,
՝Լարտնգես՚ն
ուգզակի
« Գուբան»ր
ուսու
՚քԿ
՚աս
Լ՛րե լով
կր
գանէ ,
Հատուահնե՜ր
որոնղ
1լէւրարկումր
թ ո յ լ
պէ՜
տի չտար
ոբ մենք ազգուէփւն
կարենայինք
բաբձրաղնել
՛քեբ գլուէսբ
թրքա1լտն
վար
-
չաձեւին
նեբքեւ
: ԱՀա
եր/լու
Հաաուահ
-
նեբ ալ ՄոՀ՚ոմէաի
Գոլրտնէն
« Եթէ
Հ ՛սնգի ոլէւք անՀտւատնե
բու
,
ՕՏԱՐ
կԶԵՐ\
Գ Ի Ն Ո Վ Ը
Հիւսիսի
փոթորկաչոէնչ
քամին
կր
՛է՛բ–
չէբ
երկէ՛նքէ՛ն
եբե սէն
սլ՚բելոփ
ձ՚քբ՛ոկ՛
մե–
հ՛ս գան
ղուահ
հանբ
ու սեւ
ամ սլերբ
,
՛լ՛՛ր
աԿւցահ
ատեն
կբ նետէր
երկրին
փբայ
կա–
ասւգէ՛
Հեգեղնել՚ուէ
(մ "՛էբ
մոնչե
լով
կր
րաբձլ՚աԿւար
" ւ
կբ
ցնցէր
կոզբ,
կբ
յարձակէր
ա՚իէն
Վբ՚սյ
,
ղանղ
տղ
եւ փրփրա
կուտակ
Հ ս կա
յքոկսւԿւ
կոՀա1լԿւեբոփ
, որոԿւք
կր
ւէւ շր ո ւէ է՚Կւ
էժնգ՚ս–
Կ՚օթայէ՚ն
ոբոտումնե
բււփ։
Անոնք
զանգա—
ւլօլ՚էն
էլու՛լայէն
, էւբարսւ
ետեւէ
, լեոնե
—
բու
սլէ"
բարձբ
, մ լ՛բէլաՀ ւ՛՛էե բու
Կւերքեւ
ցրուելոփ
օ՚լէւն
մէշ
, էւրենց
էլատսւբկւերուն
սպիտաէլ
՚իրփ՚ուրբ
էնշոլէս
քրաէ՚Կւքր
Հր–
րէժ
՚^ււ–
իվ՚օլ՚էւ
՛է՛՛՛քբ
ձոբէն
՛ք էշ
ուլ՚ւսկաԿւր
էլր
էսո բաո Աւ՛լուէ
լ՛ , էլչ, սուլէր
ու
էլլւ մռնշէր
,
խլելով
կ՚լմինտբնե՜բր
տւսնէ՚քԿւել՚ուԿւ
,էսոբ–
տա
էլե լով
՚լռնսնքէ՛
ւե բ բ , ա ւէէ բ է, լով
հէսԿ՚էէ–
լո յ՚լնե՜րր
, կովէ՛
ա յնպէ՛ս
է՛ մ էսօ՚ե
մ ր Կւետե–
լով
փողոցներբ
, ոբ գժուաբ
էբ
քալել
ա–՝
ռւսԿւց սլատեբր
բռԿւելու
, ՛է՛ո քլ՛ է՛ էլէւե լ՛ տէ,
-
բեւնե
բու
ոլէ"
էլրնա
յէ՛ն
քշուիլ
ո լ
Կւէ,ո՚ուիլ
տունէ,րու
փել՚էտւէն
գաշտերոլ
մէշ
;
*Լա է՛ւնա
լ ո փ ոբ հոփա է՛ւաղ ացքբ
էլբկւտր
սրբել
ափ՛"
ւնքբ
, ցամ ՛ոք
քա շահ
՚". էլա
-
պահ
է իկ՛ ո լ՚սանտւտէլկ՚ե
լ՛ր , քաԿւէւ մր նո՛
֊
ւա՚Լ՚որնէ,ր
սլալ՚տէլսւհ
նաւաէչԿւե՜րու
քո —
վլլէւաէ՛
հ՛ւ՛՛ւհ
էլլոբ
էչուրհքին
ե՜տէ՚ե
կր
գէ՛տէ Է՛Կ՛ ե լ՛կ է՛նքբ
ե ւ շուբի
ա յս ցասում
ր :
Յեաո
յ անոնք
մէէլիէլ
մէէլիէլ
Հեռացան
,
ոբո՚ԷՀեաել
մութր
էլ՝ի^ւէր
վ՛ո թո բ է՚էլէւն
՛Լրա յ , սլտ բո ւլ՛ե՜ լուէ ստուերի
մէշ
էսենթե—
ցահ
Ովէլէ՚անոսր
եւ տարրեբու
ա մ բ ՚ ՚ ՚ լ ^
էլա՚ոա՚լի
ժէսորր
Երէլու
մաբգիէլ
գեռ
Հոն էին,
ձեռքե՜բ
—
նէն
է՛րենղ
ղրպանբ
ու էլւ՚լ՚աքամակ
էլաբճ
ու
էլ՚ո՚ուո՚լԼ։
մրբէ՚էլէն
նեբքեւ,
բուրգէ
՛լբ՜–
տտէլԿւիԿւ
վար
քաշսւհ
մէ՛նշեւ
է՚լ՚է՚նց
ա շքե —
լ՛ր՛
նոբմանաացէւ
երէլու
մեհ
ձէլնոբսնեբ՝
էււ՛՛ր
թա՛
տմօբուս
, բաց
հովերու
ագի
ամբ՚՚ւոքէն
այլ՚տհ
մ որթ ւ՛՛է, էլաոլոյտ
ա չ^
քեբով,
մէշտեղբ
էսայթուահ
սեւ
Հատի
—
էլոՎ մր , Կւաւոբղնէտբոլ
այն Հատու
ա չքե–
բ՛՛՛է
ոբ էլր տեսնէւն
Հոբէոլոեին
հայրբ,
ււ բ–
Ա՛ւր՛է թռչունի
մր սլէս
:
Անոնցմէ
մէկբ
էլ՝բսէր.
ՕԿ՛
)
եէլուբ
, ժեբեմի
: Եբթանք
սա
-
մէ՚նօ
մր էսաղալու։
Աս
էլր փճտբեմ
:
Մ իւս ր ղեռ
էլր փաբս՚Կւէբ
,
Հբւսսլոլր
-
ուահ
էսուզէ ն եւ
օ ՚ լ ի է ն , ՚լիտէլ՛
թէ
մտ
-
Կւէբ եթէ
Փօմէլի
ղիԿւեաունէն
ներս,
նորէն
պէ՛տէւ
ւլէ՚Կւսւէնտբ
, էւնքնտւլուսսլ
"՛յէւ մտա–
հում ոփ թ է •էլէնր
տոանձէ՚ն
էլբ մԿ՚ար էսաբ–՝^
էսբլտհ
ո՚տնր
մէշ֊,
\
-. Պ է՛՛ոէ՛ բսեԿ՛
թէ գրաւէ՛
բռնուահ
ե
՚1՛ , .
րսաւ
, ամ է Կւ ՛լէ՛ չեբ
ղէ՛ս
՛լ է՚նոփցԿւե լու
Հւս––
մաբ
; ԼԼ՛՛Է տեսԿւեԿւք
, չաՀգ
ի՛՛նչ
է ,
քանի
որ չ՛սբուժէ աէլ էլբ փճա ր ե՜ս ;
Ու
էլր Լսնւլ աբ
ան , միաԿւզամա
յԿւ Լ"ոբ
-
Հելոփ
"Ր
տմբողշ
այգ
օղէ՚Կ։
էլբ էաքէբ
ու
-
բիչի
մբ
Հ ա չ ՚ ւ ւ ո յ ն , էլբ էսնգար
Կւսլտսաա
-
ւոբուահ
Նորմտնտւսցիի
մր էսնգուքոփ
:
Մաթիւբէն
, էւբ բնկեբբ
, թեւէն
էչր քա
-
չէր
միչտ
:
Օն,
եկուր,
ժեբեմէւ։
ԱռտԿ՚ղ
աաք
բան
մչ, ստա՚քոքս
խօթելու
, տուն
եբթ՚ո
-
էԻՔ իբիկուն
մր չէ ասիէլտ
: Վ^՚ոէսգ
է՛՞նչ
է :
Կինգ
աԿւէլոզխնգ
սլիտի
չւոտքղԿւէ
:
Ժեբէ,մ
ոլտտասէսանեց
•
Ա^ւղետլ
ւլի չե բ ղուռր
էկբց՚՚՚յ
՚ է ՚ ո ն ե լ
բնաւ
. . . Զէ՛ս
ղբեթէ
մեր տանբ
առշեւի
առուէն
՛լուլ՛ս
Հաներ
էին
. • •
Ու տԿւ
էլբ հէ՚հաղէր
ղիԿւովէւ
այս
յիչ՛"
~
տաէլիԿւ
՛էր՛"
յ , ու գանգագօրէԿւ
էլ՛՛է, րթա
լ՛
Փոմէլի
ղէ՛նե տունբ
, որուն
լուսաւոր
ա
-
պսւէլիԿւ
էլլ՛
՚ի՚՚՚յլէբ՛
էլ՝երթար
քաշէլոտւ՚ւե–
լով
Մաթէ՚ւբէնի
էլողմէ
եւ
Հո՚էէն
տար
-
ուահ
, անէլաբոգ
՛էէմ
գԿւեչոլ. ա բւ
ե
րկու
ուժերուն
:
Ցահլիէլ
սրաՀբ
լե՜ցուն
էր նւսւաւլներո՛է
,
հուխով
ու տղմու1լով։
Րուրգէ
Հաղուստ—
Կւեբ Հաւլահ
մոլոր
այս
մաբ՚էիէլ
, տրմուէլ
—
Կւէ՚Կւ սե ՚լ՚ոԿւԿւէա՜բու
վրտյ,
էլբ
սլոռսլոա
յէ՛ն
լոելէւ
գառնալու
Հ՛ոմ ար
:
ԿԻ ՏԸ
ՄՕՓԱԱԱՆ
(1)
(Շար՛)
ԿԱՐՈ՚ԱՑէ՝1^ ՏԱՐԱէքԵՑԷ՚թ «ՅԱՈԱ5>»Ը
Fonds A.R.A.M
