€ 6 Ա Ռ Ա Զ
Ֆ
1 ՝ Ն
Ե Ի Ա Ն ք Ա ՛ Գ Ա Ր Մ Ա ՚ ե Ը
Այն
օրէն սւսգին , երբ Հա յ՚ււթ ե ան կա -
րեւււլ։ մէկ աււկոսքլ
Հարկաւէրւււահ
եղաւ,
յ^ակւււթէէ-ն
Հասաատևէ
՝> <«յրհնէքէ
սաՀ–
մաններէն
գուրս
,մԼլւ
մամռլլը
ււչարբձ -
րաբար
մատնանշեց
"՚ յգ
ղանւչ ուած է
//–/՚/–
իւուն կաէււււ.աՆ ւԼտանգր ;
Այս
աաբի
կարհ՜ես քէչ բ " ՚ ւ ե լ է մա
մուլր
ւլրաղԼցաւ այս է/եղրՈէԼ;
Գաղութւս—
Հա յու թԼ ան ա յրսսե րման վաանւլր
նէ
ւթ՜
դարձաւ
րաւչմաթէւ
յօդուահներու. ;
Այսքան
մէայն;
Յարուցուահ
աւրէ ու. -
կէն ա րձաւլանւէնԼ
ր ր ւլաղութէ
ւլաւլութ
ղորհէ
ԼէԼե րահ՜ ուե ցան ; Հոն ենք ուր որ
էէնք
,
ա յս էնքն
անդունդէն
եզրր :
Այս
արւլէւնքր
տեսնելով,
արդեօք
էրա
ւունք
շոլնէ՜նք
մաահելու
, որ վտանդր էր
ամրողք
էւսրութեամբ
շէ
նե ր կա
յա ց ուահ՜ ,
որսլէսւլէ անէկտ
րմբոնելէ
դաոնայ
ղան -
գուահներուն
:
Մեր կացութեան
աէւաաճանաշումր
կա–
տարող
թերթերր,
արդեօք
չէ/^ն
նմանէր
այն
բմ՜էշկէն
, որ ՝^էւանդէն
մա-էսււէ երձ րլ—
Լալր կր ոլաէէ անոր
սլարաւլաներէն
Երբ ա յս
ե ղր ա կա ց ո ւթ ե ան
Հասնէնք
,
ան՚էրաւք՜եշտ
ոլէտէ նկատենք մէկ կոդմ
գր—
նել րարեմտոէ
թէւն եւ ւէափկանկատոլ
-
թէւն
կոչուահ
արւլելքներր
եւ
ղում-կան
կոշուելոէ
ւլ նով
յայանել
րացարձակ
ճշ -
մարաութէւնր
էէ՛ե ր
ւք ուլովու րղէն :
Այս
սլէքոք է րլլայ ասկէ վեբ^ , կր կար–
հենք,
մեր մսւմուլէն
սլարէոականութէւնր%
Այլասլէս
րոլորս ալ սլատասէւանաաոլ
սլէ—
տէ մնանք սլատմութեան
առչեւ
;
Ատ"
> ^"՚ձ
՚յե՚Լբ Հազարաւոր
տարէներ
տեւող
դոյութենէ
մր վերչ, առաչէն տն -
գամ
Րէէ՛"է"վ
անՀեաանալու
վտանդէն առ
չեւ կըղտնուէ :
Անողոք
մ ե բկռլթեամբ
մր րս ուահ՜ ա
յս
խօսքերր ոշ պէտք է լ^գվղեցնէ
եւ ոԼ ալ
յուսաՀատեցնէ
մեզ^
" ՚ / Հ
մղէ
անդունդէն
եզերքէն ետ քաշելու, աճապարանքէն
;
Մեր
մամուլր
ըսէնք
, կլլ մատնանշէ վր–
տանգը,
առաւելապէս
շեշտը
զնելով
լեղ.,
ուական
Հարցէն
՚էրայ
%Եթէ
գաղութներու
մէԼ
Հասակ
նետող
Հայ նոր
սերունգր
չմոոնայ էր մայրենէ
լեղուե , ուրեմն Հա–
յութէւնր
էէրկուահ՜ պէտէ
ր Ա ՚ ս յ ֊
Լեզուական
Հարցէն
կարեւո բութէւնր
մեհ՜ է անշուշտ
,ու. այս ոլղղութեամր
կա
տարուող
ճէղերր արժանէ
են
քաչալերան–
քէ :
Աակայն
րուն վաանդր պէտք է վւնտռե է
Հայ
Հոզէէ աղճատման
մէչ, որուն
քէէ
անղամ
կ՝ անղ րադաոնանք
, եւ որուն գար–
մանր
՚լոէր է մէայն
Հայերէն
լեզուվւ ու -
սոլցման
՛քէչ վյնտռել
Հ
Այ" վտանղր
րնդՀանուր
է այժմ, յա -
տուկ չէ մէայն
Ա,մերէկաՀայ
զաղռւթէն ,
"՚-Ր
կ՝րնղ "՚-նէնք որ կրկնակէ
ցաւեր
կան։
Լայ
Հոզէէ աղճատման
խն՚լէրր,
րարո–
յական
արժէքներու
ոտնաՀարումր,
ղա
–ւ
ղափա րական
ու թեան
տեղատ ո լո
ւթ
է լ ն ր
ն է ւթ
՚" սլա շտ ութեան
առչեւ ,
սովորական
երեւոյթներ
եԿւ այսօր նաեւ
Մերձաւոր
Ա–
րեւելքէ
մէչ,
ուր կր կարհոլէ թէ
Հայու–
թ է ՚ ֊ ն ր պատնէչուահ– է ու այլասերման
վյլ–
տանգր
Հ ե ՚ ւ ո ւ է մտաՀոդէչ
րԱալէ :
Գժրախտարար
նոյնն է կտցութէւնր
ա -
մէն
տեղ։ Ա"էկա պէտք է խոստովանէ
լ
այլեւս ու ա՚լատուէլ
մեր
տեւլացէական
փառասէ ր ութ
էւննե
րէն
յ
իւրաքանչէւր
գազութ
, աՀաղանգր
Հրն–
լե՜ցնելով
֊էանգերձ
կարհե"
կր
չանայ
հ՜ահ՜կել էր վերքերր եւ կամ
րռնազբօ"էկ
ճէդ մր կ րնէ կհկեէու
անոնց ցաւր :
Ժ՛ամ անա կէն
>սւ
յրենակցական
սնապար–
հութէւն
մր կար, ա յս էն
չ. քաւլաքաց
էն եւ
կամ
ղէլղացէն
աւելէ
Հայրե^՚ասէր
կրնր—
կատուէ ր մէւսէն
վրա
յ -. 1՚սկ ա յսօր կայ
զաղութայէն
՝• ոգեբանութէւն
մր, որ
կ՝ոլզէ
մէկր
մ էւսէն տարբեր եւ արժանա–
՛֊"/՛
3"յԱ ՚""՚ւ •
Առէթ
ունեցէք
խօսելու
օրէնակ Ամե -
ր է կա
Հ ա յ՛"
մ ր Հետ ու րսէք տնոբ թէ ,
այգ երկրէ
Հայեր ր տասր տարուան
կեանք
ունէն
մէայն,
այսէնքն
Հէն սերունդէ
վեր
չին
մնացորղնեբուն
անՀետացման
է կապ–
ուահ– էրենց
ւլոյութէւնր՛
.պէտէ
տեսնէք
որ անէկա
չանք պէտէ թափէ
վւաստելու
թէ՛,
" Հ ,
ԱմերէկաՀայ
ղաղութր
կ՝ապրէ
յէսոէն տարէ եւս :
Մօտեցէք
Մերձաւոր
Արեւելքէ
երկէր -
ներէն եկած
ոեւէ
Հայու,
անէկա
ձեզ պէ
տէ րսէ , որ Սուբէոյ եւ Լէրանանէ
Հայու–
թէւնր
երբեք չէ կորսուէբ ու մէնչեւ
վերչ
կր պաՀԷ էր ա՚լղայէն
դէմաղէծր
: Ո՛– այս
րսելով
, անէկա բացառապէս
կր
Հասկնայ
լեղուն
, աքն տրամաբանութեամր
, թէ Հա—
յերէն
էւօսող
մ ր անպայմ ան կ՝ Րքէտյ
նաեւ
Հ"՚յ
՝•
Այս կերպով
ուրեմն
, է լր տքան չէ լր դա–
՛լութէ
Հայ , կր չանայ
հահկել էր
վէրքէն
խոր ութէւնր
, պղտէկութէլն
կր
նկատէ
ցոյց տալ ւքունոնք
, եւ կամ , Հտյրած
սբտէ
մ էւ է թա րա՚ււք՝^ րսուած
ժոգով րղտկան ա —
ռահ ր էլոււլէ արդարացնել
;
*էաղոլթէ
ղա՚լութ
տարահ՜ուած
այս
Հո–
դեբանութէլնն
է , որ նախ սլէտք է հալ ք ել
ու
դնե՜լ մէկ կողմ : Պէտք է "բ՚՚չ
Բէէայ
բո–
է"րէ^՛ Համար, որ էր Հայրե1։է
Հողէն
կր—
տրուահ՜
ժ ողովուբգ
մր, որքան ատեն ռր
կր չա ր ո ւնա
կ է սլառակտուած
մնալ , էնք–
նա սլա շտսք անութ եան
Է՛՛՛՜Ր
մ էչայնե՜
բու
չաոլաւէնէք
, յ՚սրայէլեան
յսւմ առււ ւթ ե ամ բ
չէ կառշէր էր գոյութեան
,
ւլտտւսսլար —
տուած է մաՀացման
:
(Լսէնք արղէն
, որ մեր
պատմ
ութեան
քլնթացքէն ա յսպէսէ վտանդտւոր
ձ1՚ւ."՛^
չենք ունեցած
: Ա քս
՚վն՚լ
ում ր
թերեւս
ղարմանաքէ
թուէ չատերու
• քանէ որ Հռ
չակուած
էրողութէլն
մրն է Հայուն քա -
չած
տտռապանքնեբն
ու. Հա լածանքնե
ր ր
դարերու
ր1ւթուցքէն
, էսկ մեր ղէմացկու
-
նոլթէւնր
քանէցս փաստուած
:
Այս
րնզզէմախօսներր
սակայն
, կր մոռ
նան որ Հա յութէւն ր
երրեք չէ
տեսած
այնպէսէ
գարաշրչան
մր, ուր
աշխարՀր
ցոլցտՀանած
լ՚լէար ա քսքան մեծ
բարոյա
կան
իւաթարույէ
;
^ ^
Աննաէսրւ՚թաց
նկաաուող
երկու
Համաչ–
խարՀայէն
սլատերազմներր,
անոնց
Հետե–
ւանքր
նէւթասլա
չտոլթ
էէն ր , Բ՚^Լէե՚֊էւլ -
մէն
բերած
բարոյական
խաթս՚բումր,
ան–
ճանաչելէ
սկսած են ղաբձնե՜լ
մարղկայէն
դէմագէհր։
Առանց
չավւաւլանցոլթե՜ան
,
պէտք է խոստուԼանէլ,
թէ այ՚՚օր
ամէնէն
թունդ
–>ակաբոլչեւէկն
անւլամ , եթէ չէ
աղդուած
բոլշեւէւլմէ
բարոյականէն,
չէ
կրցած սակա
յն խուսավւէլ
, անոր սաեզ -
ծած
Հ ուլեբանական
վփճակէ թափանցու
-
մէն :
ճէնկէւլխասնեան
գաբերուն
,
ւլազտնայէ–
նէն գէմաց,
՚լէթ կար մարղկայէնր,
ո -
րուն կառչելով,
աղղ մր կրնար էր
ղոյու
թէւնր
սլաՀել։ էսկ ներկայէս
էէժուար է
ստուգել, թէ ՚՚ւր կր սկսէ մարէլկայէնր
եւ
ուր կր վերչանտյ
գաղանայէնր
\
ԸնւլՀանուր
այս խաթարման
մէչ է ա -
Հա , որ Հայր պէտէ
չանայ
պտ֊ւել էր
՛լր–
լո՚-խր
։
՜,.՚՝՜.չ։^։–ս
մ ։/ւ.ձէհ ո՛ւնե ր րլլան, թէ ՛ս յ " եէլ–
րակացութեամր
, բոլոր
աղւլերն ալ կր ։լտ–~
նուէն
նոյն վէճակէն
մէչ,
բաբոյտպէս
խա թա ր ուե էո լ
նո
յն վտանւլ
էն տակ :
Զենք ժէւտեր ա յս էրուլութէւնր
•
բ՚՚էոբ
ժողովուրդներն
ալ տագնապէ
մէչ են , սա
կա
յն բոլորն ալ ունէն
էնքնաւղսէչտպանու—
թեան
էրենց
ւէէչոցնեբր
, կրնան
էէէմանալ։
Շատեր
կռթնած ենպետական
էրենց ու —
ժ էն , ուրէշ^ւեր
՚էէթ
էէ՚ենց
Հա
քրենէքէն
մէչ
ամէէուէուած
րէԼաէու մէւէթարանքն
ու
առաւելութէւնր
ունէն : Վերչաւղէս
էւրա—
քանչէւրր
մէչււց
մր ունէ
սեւլմելու էր ակ—
ռաներր ու անցլ^ւե՜լու
նէլթասլաչտ
եւ ան–
րարո յական ա քս գարաչրչանէ
վւորձոլ. -
թէւննեբր
:
Ե՚^նչ պէտէ
րնենք
մենք, որ
զրկուած
ենք ոչ մէայն
՚ ս յ դ մէչոցներէն
,
այլեւս
վտանգէն
աՀաւորութեան
զէտակցութէւ–
նրն ալ
չունէնք
Յբռւած
աշխար՚էէ
չորս ծազ երուն , կր -
տրուած
Հայրենէքէն
, մեր մաղերր
ճերմկ–
ցուցած
օտարութեան
մէչ՛ կեանքէ, ապ–
րելու
վւռրձութէ՚ններուն
աոչեւ
մ տ չած՝
ֆէ՚էէք՚""է^"
եւ Հոգեպէս
, այժմ ալ մեր
զաւակներուն
ենթարկուած
աղէտն է որ
եէապրէնք
Հէն թէ նոր սԼրունւլ.
, Հա
յախօս կամ
ռչ, մեծ մասամբ գադրած
ենք,
դադրելու.
վր՚՚՚յ
ենք Հայ րլլալէ : Շատերու
Համար
ազգ , Հա յրենէք
, Հա յութէւն
Հէքեաթներ
են
այլեւս
, էրական
են մէա
քն
քապարէ՜1ւ յ
տանսիԸկ հօլը ,
խնամուած
ճաշր եւ ար -
դոլկուտծ
տավւատր
:
Ով որ չափազանց
ութէւն կր գտնէ մեր
ախտաճտնա
չմ ան
մ էչ
, թող բ՛՛՛րէ
Րէէ՛" յ
այցելելու
ղազոլթներր
, թո՚լ
վերցնէ էր
աչքերուն
մշուշր,
անկեղծ
րէԼայ նախ էն–
Քէ^ն
էրեն Հետ ու ասլա էւօսէ մեղէ Հետ ;
՚)՚արմ ա՛՛նր ա յս կացութեան
,
անկարելէ
չէ գտնել
, պա
յմ անաւ
որ , նաէւ
Համ ող -
ուէնք
մեր ծւսնբ վէճակէն ու ասլա մտա —
ծենք
Համ ասլա տաս խան
մէչոցներու
մա
սէն
:
Եթէ
Հնարաւոր
րէէայ մեր վէճակէն
ծան–
բութէւնր
Հաս1^ալփ
ղաբձնել
բոլորէն
,
Ս Տ Ե Ղ- Ծ Ա Գ Ո Ր Ծ Ա Կ ԱՆ
Ն Ե Ր Շ Ն Ջ Ո հ Մ Ը
Ե Ւ Յ Ա Ն Դ Գ Ն Ո Ւ Թ Ի Ւ Ն Ը
•
խւբբ
Ահաւասիկ
ււ՚֊րիշ հատուած մը
Լ-ըաժշտագէա Արամ ԽաչատուրեաՍի քւա֊
ոէն —
Գոյութէւն
ունէ "խալ սակայն չատ
րն–
թացէկ
^տեսութէւն^
մը որու
Համաձայն
կարեւորր
երս՚ժչտութեան
մէչ «էնչր՛» չէ ^
այլ
«էնչպէսր»
։ Երաժչտական
ղործէ
մր
բովանգակութէւնր,
մտածումր չէ , որ կր
Հետաքրքրէ այս տեսութեան
պաչտպան -
ներր,
այլ արուեստաւլէտութէւնր
յօրէն֊–
ուածքէն։
Անոնք կր մոռնան որ
մէնչեւ
էսկ առաչնակարգ
ա րուե
ս տաղէ
տութէւն
մր երդաՀանէն
քով, զուրկ է էմաոտէ
ել
անօգուտ
, եթէ աննչան է բովանգակոլ
-
թէւնր : Անտարբեր կր մնանք այս դոբծե–
րուն առչեւ
, որոնք Հարուստ
են , պերճա
փայլ
Հռետորութեամբ
, սակայն
զոլրէլ
էւ ո ր ո ւն կ
մ տածում
է եւ ամ էն վառ զգա -
ցումէ : յ՚բականէն
մէչ կան աակաւէն
^սէ–
րո՚լներ»
րնդունակ
ոգեւորուելու
ա յս
շր–
քեղ
սուտ
փայէէն
;
Աբուեստադէտութէւնր
էաւ է այն ատեն
երր արուեստագէտր
րան մր ունէ
Բ"ելէք,
երբ ներշնչեալ եւ անչաՀախնդէր
երգէշն
է էբ ժողովուրգէն
, էր գարաչրչանէն
ել
գէտէ
ցոլացնել
Հաւտա արմ օրէն եւ յրս -
տտկօրէն
է ^
Աերժ Պրոկոֆէյեւէ
ել Գէմէգրէ
Շ ոստա–
քովէչէ
՚լ-ործերր կր յուղեն
զէս՝
"տեղծա–
ղործական
ոգէն կ արթնցնեն
մէչս , կր
շարժ են դէտակցութէլնս
:
Գէտենք թէ երաժշտութեան
մէչ , էնչ -
պէս
բոէոր
մէւս
արուեստներուն
մէչ
կ՝արտացոլայ
դարու
Ոգէն։
Պրոկոֆէյեւէ
ել Շոստաքովէչէ
ղաղափարապէս
արատ -
յայտէչ
դործերր
զեղաբուեստական
մեծ
ուժով կր մարմնաւորեն
նէլթերր
ել-պատ–
կե րներր
մեր էրականութեան
, լէ յեղա -
փոխական
կորովով; Ես կր լսեմ մեր յե -
այն ատեն
1լր գէլբանայ
Համաձայնէլ
նա
եւ դարմանէն
շուրչ։
Այն ատեն,
բոլոր
"՛յն
Հայեր ր որոնք էրենք
ղէրենք
աշէոոր–
^ււքաղաքայցէ
չեն ն1լատեր՜ք"դէւբութեաւէ
բ
պէտէ
կրնան
՚էէէ՚ար
՚էասէ^աէ;
Ե՚լերաբ՚սէւտ
Եղէչէ
Զարենց
,
տարէներ
առաչ,
րանաստե՜զծէ
յայտնատեսու
—
թեամբ, մեր էլացութեան
դարմանր ամ—
փովւած էր մէկ տողի
մէչ՛
^Ով Հայ <1ռ–
զով
ուրղ , քո մէակ
ւէրկութէւնր
քո Հաւա–
քտկան
ուժէ մէչ է>՝> :
Մեր
րոլոր
կաղմ ա կե րպոլթ
էլններ ր ,
բոլոր
մէոլթէւններր
էրար
մօտ
սլէտէ
դտն , մէկ կողմ դնեն քաղաքական
մար -
ղանքներր ու ժամ առաչ մտածեն
^Հաւա —
քական
ուժ^է մասէն :
^թէ "՛յգ ^Ր՚"ձՔ1ւ
չ՚ղաաաՀԷ,
աղգր
ղ ա–
տապարտուած
է ֆէղէքական
եւ բաբս քա—
կան
մաՀուան :
ԱՐԱՄ
ՍԱՀԱԿԵԱՆ^
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ
Ս Ա Լ Ա Հ Ե Տ Տ Ի Ն
Ե Ւ խԹ Ս ՜ Ս Ն Գ Ի Շ Ե Ր Ը
*
Անձրեւոտ եւ մթէն
՚էէչեր
՛քր կր ծած —
կՀ Ր Ե րռւ սա գէմ ր : Ա աստէկ պաղ էր : Հա
յր
Ժերվէ
, կէնր՝
Թերե՚լ եւ էրենց
չ որս ղա —
ւակներր
նստած էէն կրակէ
մր
շ՚՚՚֊րչ
, որ
մուէէով կր լեցնէր
էրենց
էւեզճուկ րնա -
կարանր;
Երեք սենեակներր,
որոնց մէչ
փրովանսցէ այս ֆրանք
րնտանէքր
երչա -
նէկ
օրեր ապրած
է՜ր , տխրութէւն
եւ ՚1Բր–
կանք
մէայն կր բուրէ էն : Կուրծքր ճ^ւ —
չուած , չՀամ արձակելով
խօսէլ
ո րպէ
սզէ
Հեկեկանքներ
չաբձակէ
, մայբր էր աագ -
նապաՀաբ
ա1^՚ա ր 1լ1ւե ր ր
1ք ռււլւլէր էր ա -
մասնոյն
վրայ, որպէս թէ Բ"եէ ուղէր •
՛Լա՛լր,
^քննղեան
նախորդ
օրբ–, է^նչ
ուտելէք պէտէ տանք այս մանուկներուն
;
Ափսոս : Ոչինչ պէտէ կարենամ տալ
լ |
եթէ չպատաՀԷ
Հբաչք
մր
. . . կամ
ոճէր\^
՛՛ւ՛ ^
^
Ժերվէ
9)ռրել ծառայած
–էր խաչակէր
- յ
ներու
չարքերուն
մէչ։
Ոտքբ
կոբսնցու -՝
ցահ էր
I
ծանր վէրքէ
մ ր Հետեւանքով
•
ձդեց էր բնակավայրքւ
Թ՝բէվ՚"լէն
, ել եկաւ
Հաստատուելու
Երուսաղէմէ
մէչ։
ԱնՀամ ար թէւերով
ե կեղեցէնե
բու
ւս
յս
քա՛լաքէն
մէչ,
Հա շմ անդամ ր ,^ատկէց
է
Վեր
ճանչցուած
րոէնկ Ժերվէ^
կե՚լծա
նունով
, սլաՀակ
կարղուեցաւ
^.Տոմէնէէ
տաճար^էն
, քրէստոնեայ
սրբարան
որ
Հետադայէն
դարձաւ
՚^Սվ Աքսաֆ
մղկէթր;
Ս ալաՀէտտէնէ
բանակնեբ
ու կողմէ Ե -
րուսազէմէ
գրաւում
ր սլէտէ ղրկէր
նաէւ
կէն
ղէնուորր էր գոյութեան
մէչոցներէն
եւ սլէտէ նետէր
ղա յն , լ^դՀուպ
թշուա -
ռութեան
մէչ : Ժերվէ
, էբ կէնր եւ ղա -
ւակներր,
այնռւՀետեւ,
կրե՜ցէն
ամէն
աե—
ս՛ակէ զրկանքներ : Եւ
՛ս յ"
մթէն
գէշեր -
ուտն
մէչ,
ուր խեղճ բնտանէքր կր պայ—
քարէր
ցուրտէն
եւ անօթութեան
զէմ,
բարեպաշա
փրովանսցէն
կր զգար էր Հա
ւատքէն
խախտէլր։
՚
Երազկոտ
, մրմնչե՜ց
կրկէն
. ճՀրաշք
մր
... կամ ոճէր
մ
Հ/» :
Ցնցուեցաւ
կէնր : Աւլքաաութէւնր
ՀԷ
Ր
խաէւտած էր
վստաՀոլթէւ1ւ
ր
Աստուծոյ
Հանդէպ : Հաստատ
ձայնով
մր րսաւ •
Ադօթենք : ՚Բբէստոս
, որուն
Համ ար
կռուեւյա
ք , մեդ պէտէ
Հէքէ
Նոյն վայրկեանէն,
մօտակայ տան մր
մէչ,
ուրէչ
ձայն
մլւն ալ կ՞՛ր՛՛էր •
Ադօթենք : Աստռւած պէտէ
չլքէ
մեզէ
նման
Հէն սսլասարկոզներր։
Այն որ կր
խօսէր, կորաքամակ
,կէսովէն
մարած աչ
քերով
, ոսկրուտ
ղ էմքով
եւ
չորացած
ձեռքեբով
մարդ
մրն էր :
86
տարեկան էր
եւ կբ կոչուէր
Ֆուչէ
Ֆէոլ ,
Եբուսաղէմ
ծնած
էր
, 1099^Տ>:
Այն՝
որուն
կ՚ուղղէր էբ խօսքր,
նմանա–
պէս,
մաբդկայէն
խլեակ
մրն էր, քնկ -
ճուած տարէքէ
ծանրութեան
տակ ; Ո՛ռ -
՚ղէէ՛ Տր ՝Բ"րսլէ կր կոչռւր եւ շուրչ Հա -
րէ՚-ր
՚ոարեկան
էր :
Մէասէն
կ՚ապրէէն
երկու
ծերռւկներր
,
որոնց կր սպաս՚սրկէր
ղթասէրտ
նախկէն
ղէնուոր
մր, որ՝ անոնց սնունդր
Հայթայ
թելու
Համար
, ճարպէկութեան
Հրաշքներ
կր ՚լոբծէր
•
Այ՛լ էրէկոլն
, Ֆուշէ Ֆէսէ եւ էր
բ^՚կերր
զոՀն էէն սարսա՚էելէ
վշտէ մր։ Մեռած էբ
էբենց
րարերարր;
ճզմուած
Հսկայ
քարէ
մր տակ :
Առանձէն
, աոանց
օգնողէ
, անյոյս
, կր—
քելռվ
Հաւա սար ա՛ղէս տարէնե բու ծան -
րութեան
, ճակատագրէ
եւ տառապանք -
նե
բու տակ,
երկու
ծերունէնI^րր
որոշած
է էն
մ եռնէլ
, Աէսուսէ
Հ^ննգեան
վաղոր
-֊
գայնէն ;
-
Աղօթենք
անղամ
մր եւս , րսաւ Ֆու —
չէ Ֆէոլ :
Տաչռբգ
օրր , ճաճանչազ
եղ աբեղակ
մր
բարձրացաւ
Ել՚ռ՚–"ազէմէ
վրայ ; Ւր ճա -
ռազա
յթներր
տաքցուց
էն Ա ուրր ՝Բաղա -
քր ; Եբկէնքէն
անՀետացած
էէն ամպերր
:
Րա
յց չրՀեղեղեան
անձրեւր
,
չրվէժներու
վերածած
էր մանուածտսլատ
եւ
նեղլէկ
փողոցներ
ր : ՝ք՝ ր էստոնեանե
ր ր ,
վ Հատած
էրենց
վրայ ե՜կած
ղժբա խտութ
էւննե
րէն ,
զրկուած
էրենց
սլետեբէն
, քաՀանաներէն
, ^
եկեղեցէներէն
, չունենալով
այլեւս
Հտ
-1
կաղգելու
քաչութէւնր
, բոլորր՝
էնչպէա^յ
Ռոոլէր եւ Ֆռւշէ
, ժերվէ եւ թ՜երեղ - գէ–\
մ եցէն
աղօթքէ
, մէակ
մ խէ թար
ութէւնր
Հաւատացեալ
Հուլէ1ւերու :
Րեթ՚լեՀէմ
,
մսուրէ
ւլէ ւղաքաղաքր
, այղ օրր,
չտեսաւ
անՀյսմար
թափօրներու
ժամանում
ր դէպէ
\քննգետն
մայր տաճարր
, տօնակատաբե
—
լու
Համար
Փրկչէն
ծնունգր :
Ո-յ՚է վայրկեանէն
, ԱալաՀէտտ
էն Ալ Ա–
յուսլէ , կր խորՀրղակցէր
եւ կ՝ունկնղբէբ
:
Մեծ
Աուլթանր,
էր էշյսանութեան
են -
թաբկելէ
վերչ
Եղէ՚ղառսր,
Աուրէան
եւ
Մ է չ ՚ ՚ ՚ ՚ ւ ե տ ք ր , ձեռնտրկած
էր
Պ՚՚՚՚լեսա/՚նէ
եւ Լէրանանէ
զրաւման :
1187
Յուքեսէ
4էն
, ձէճէբէ
583/5/,
փայլուն
յաղթանակ
մր աարած էր Տէրերէոսէ
մօտ
Հաթթէնէ
վրայ^ ուրխո րւ,1ակուե ց ա ւ Կո տր Ֆր"՛ ՚"
Տր
Պ-՜՚ւ յէոնէ
Հ էմ^ւած թագաւո բութէւնր ՚
՞* Հո՚լտեմբերէն
, ԱալաՀէտտէն
Ե^ւ""՛ ֆ
Ալ
Այ՚՚՚՚քէ
կր ՚ԷՐ՚ո՚֊էր
Եբուսազէմր
եւ
/• ուրձակէր
զօբասէւներր
Անգրյորգանտնէ
եւ
Լւ
բանանեան
վւրովէնսեան
կ.ւմսու -
թեան՝
Թրէփռլէէ
վրայ :
Ա "՚ րր
՚Բազաքէն
անձնա տ ո լո
ւթ է ւն ո
տեղէ
ունեցաւ
յաղթականէն
եւ քՕաչ՛" -
կէրներոլ
պատգամաւորներու
մէչեւ է յա–
"՚սչ՚ո՚լռւնէ
զոյացած
պայմաններու
Հա ֊-
մաձայն • ԱալաՀէտտէն
կ
ատա ր
յանձնառոլթէլններր
ասպետական
ուզ -
ղոլթեամբ
մր՝ ղոր գնաՀատեցէն
լաաէն
քր ոնէկադէ
րնե ր ր :
(ՄԹացեալը յաջորդով)
Fonds A.R.A.M
