( ՄԱՀՈԻԱՆ
ՏԱՐԵ՚ւ-ԱՐԶԻ՚Ն ԱՌԹԻԻ )
Երկու, տարէ ա՛նցաւ
քիուբէնէ
անսսլա -
"ելէ
մաՀէն է վեր •
ՀամաղւլայէՆ
ոոււչէ , մեհ ւլժրաէւտու -
թեան
օր մր եւյաւ
11)51
Նոյեմրեր
՚21ր
1
Անոնք որ կր ճանչնայէն
քիուրէնր
, զար
մացան, չՀաւատացէն
անոր
մաՀուան
։
/հուրէն
մէկն էր այն քէչերէն,
որոնք
արՀամարՀահ՝
են մաՀր եւ
խէզախօրէն
նետոլահ՜
կրակէն
մէ^ -.
ԶՀաւաաացէն
, նաեւ,
որով՛հետեւ գեռ
չէ էր ան կենսունակութեամբ
,
էնքնատէւգ
մ տահում ով^ ու տեսէլքներով
Հա
յ ժոգո -
վուրդէն
Լւ Հաքոց
–^այրենէքէն
Համար ՚
անոնց վտղուան
ճակատագրէն
նկատ -
մ ամ բ
I
Անողոք է սակայն
մաՀր,
եւ,
Հակառակ
մեր
Հաւատքէն ու Հաշէւներուն
, էր Հա -
րաշոլք
ղորքիչ, կր տեսնէ , աոանց
նկատէ
ա ռնե
լու
մ ա՝։ կանաց ոլնե րու
րագձանքնԼ -
Րէլ :
Անզօր շէ սակա
յն
մ էչա , մ արզն "՛Լ՛
Թէ եւ
մ ա Հ կանա ց ո
լ
, րա յց գէտ է մ արտն -
չէլ մաՀուան
Հեա • ԼՐԷէալ
անձնատուր ,
պա յքարէլ
եւ , երրԼմն
ալ,
յ ա ՚ լ թ ե լ
նոյն -
. էսկ ու էւլել անմա՝էութէւնր
:
Այս
յաւլթականներէն
է Ա՚ուբէնր
, որ
մեռաւ,
րայց կ՝ապրէ էր յէշատակով ,
այսէնքն
էր ղործ-ով
ու թոզահ
Լքեղ
ժա–
ռունղ.ութեամր
ինչսլէս էր ուլ^ութեան
,
նոյնպէս
էր
մաՀուան
մէչ, անոնց Համար
որ
ճանչցաձ՜
են
ւլայն , կամ անոնց ՝։ամար
, որ կարգա
—
ցած– են էր զործ՜ր
, Ո՚ռւբէնր կրմնայ
ւէ է չտ
Աասնոյ
լեռներուն
վրայ՛
պայքարէ
մէ^ ,
ֆետայէներու
Հետ, առա^ւորգր
րոլորէն
,
էր էւէպաէւութեամր
, էմասաուէՏ՜եամր
եւ.
սրտաղեզ
ւլուրգուրանքով
էր
լ^կերնԼրՈւՖ
ել էր մ-ոգովոլրգէն
Հանգէպ
. էր գաժա -
նութեամր
ալ, է Հարկէն
, եթէ ճակատա–
գէրր այգպէս
ուգէ : Առաջնորգ
,
բայց
էւառնռւահ
բաղմութեան
, ստուերէն
մէչ ,|
էրրեւ
մէկր շատերէն
:
Երբ կեանքէն
մէչ էր քիուբէն
,
շատեր
էէէն անգրագառնար
որ Հայոց
նորագոյն
պատմ ութեան եւյատկապէս
Հտ
յ յեգա -
փոէաւթեան
բացառէկ
ու
սլայհառատես
՚էէմքերէն
մէկն էր, որ կ՝ասլբէր
էրենց
նման; Երբ տնՀետացաւ,
քէչերր
ե^անգ–
րսւգառնան
, որ Հայ կեանքր պարպուահ՜ է
մեհ
ղէմքէ
մր՛ լեռ մր փլահ՜ է ։ Աաոնա -
լռբաբար
,
Հայ քազաքական
— յեղափո -
խական
մէաքր,
հ՜անր Հարուահ՜ մր ստա -
ցահ
, եւ , ամէնէն առաչ՝
Հ • 8 • Դաշնակ–
ցու թէւնր,
որուն ա շէւատաւո
րնե
ր էն եղահ՜
էր , էր բովանգակ
կեանքէն
մէչ %
Առաչնորգ
մ րն էր /հուրէն
, երբ
Հայրե–
նէ
լեռնե՜րուն
վրայ
էր, Տարօնէ
մէչ, գեռ
երէտասարգ
, ՀաղԼււ քսան^ անց քանէ մր
տարէով;
Երէտասարզ
տարէքով,
բա րլ
թ րհ՜ ուահ
՚ւ՚՚Ր^Է
է մր , ա յնքան
էմ
աստուն
ու էրատես
, որոչ մէայն
Հայ
ժողովուր
դէն
մ եհամ եհնԼ
բ ր ,
"՚յԼ բարբարոս
թուրք
ու քէւրտ
ցեղապետներր
յարզանքէ
մէչ կր
պաՀէր :
Տարէներ ետք, մէնչեւ. էր մաՀր,
էրրեւ
պետական
գէմք ու յե ւլա փ ո էւ ա կան ու
Հանրայէն
ղեկավար
, մնաց ան
նոյնքան
յանդուղն
, ՀեռաՀայեաց
մարգր,
լայն
հ՜րագէրներով
, տեսէլքներով
Հարուստ
եւ.
Հմայէ
չ :
՝Բէչ մարդէկ
կան
^ որոնց
ամենօրեայ
կեանքր
լեցուահ՜
բյԼայ
մտաՀոգութէւննե–
բով՝
էրենց
ժողովուրդէն
ու.
Հայրենէքէն
Հանդէպ : Կր թուէր թէ /\՚ուրէն
չունէր
անձնական
կեանք։
ինչսլէս
Ատսունէ
մէչ,,
քաղա^երոլ
մէչ ալ կ՚ապրէր էր ժոգո -
վուրդէն Հետ, կ^ նախրնտրէր
խոնարՀ
րաղմ ութէւններր
:
Դէտէր
ուրախանալ
,
հ՜էհ ա զ է (
կու-շու
մ ր , զուարճանալ
, բա յց ուշադէբ
մ էկբ
պէտէ զգար որ այդ. պաՀերուն էսկ , հ՜խա–
էւոտէ անք^յդՀատ
բարձբացոգ
հ՜ուէւէն
մէ–
չէն էր մէտքր
ներկայ
չէր
՚էոն ,
սեզանէն
շ ո ՚ ֊ ր չ ձէբ ան Հոգէով֊
Հեռացահ՜
էր, սե–
ւեռահ՜՝
Հեռաւոր
տեսէլքէ
մր,
թերեւս
տեսէլքներու
: Իր լա
յն ճակատ
լ, կբ չո -
զար, էր կապոյտ
աչքերր
կ^երազէէն
, էր
է՚օսքր կր գաոնար
անորոշ , տեսէլքլ, ա -.
՛՛ելէ լալ լ^գգրկելու
Համ ար
թերեւս
/•սքո.
մր կր բաւէր
, որ սթափէր
ան եւ
էբ.
խօսակէցր
տանէր էր մտահումէն
, էրա–.
տես
ու յանդուղն էրհ՜րադէ
րնե բուն
, Հե -^
ռաւոր պատկերներու
:
^
Տարօրէնակ
էւառնուահք
մ րն էր : /՛րա –\
պաշտ ու էրատես
էր ,
անվէճելէօրէն
։ ՚
կտրելէ է րսել
որ , էրականութէւնր
էր
կոպէտ
, սու.ր ւէուշերով
Հաւլուաւլէպօրէն
գտահ՜ էր "՚֊րէչէ
մր մօտ էր արտայայ
—
աութէւնր
այնքան
ուժղնութեամբ
, որքան
Ա-ուբէնէ
մօ՚ո : Աակա
յն , մ էաժ ամ տնակ ,
գաղտ վ։ա րապա շտ ութ
էւն
ր քէձ անգամ
այնքան
Հմայէչ
ու առէնքնոգ
եղահ՜ է , որ
քան
Ո՚ուրէնէ
մօտ : Հրեղէն
էւաոնուրդ
մ րն էբ էնք էրա պաշտ ութե ան
ու. զազա -
փարասլաշտութեան
. էրականութեան
ու
երազէն
I
կարդացէք էր քանէ մր էչեբր
եւ
պէաէ տեսնէք
էրականութէւնր
տեսնելու,
մաբղէկր
ճանշնալու
արտասովոր
ուժր*
սլէտէ տեսնէք
ֆետայէներր
, մէսով ո1–
ոսկորով,
կենղանէ
շունչով
ձեր գէմաց ,
բա յց , նաեւ , յուղում
ով,
դ ուրղ
ուրանքէ
ալէքներոլ
մէչ առնուահ՜ :
Կրնայ սլատտՀէլ,
կրնաք
յուսալ
//•ուբէ–
նէն,
որ զնզակէ
բռնել տայ մէկր,
աչքերր
լա
յն բացահ՜ ու արէւնով
կարմրահ–
, բա
յց
մէ զարմանաք
, եթէ սլաՀ մ^ ետք, տր -
ցոլնքով
ողողուահ^ գտնէք էր տչքերն
ու
սէրար :
Այսպէս էր Ռուրէն :
Շատ
քէչերր
այնքան
լաւ հ^անօթ են Հայ
յ ողովուբդէն
ու անոր սլատմութեան
, ա -
նռր
բարքերուն
ու պատկերաւոր
րարբա -
ռէն
, որքան
Ո՚ուբէնր
; ^անօթութէւն
մր
սակայն, որ
ղէրքերէն
չէր
քադուահ– :
Ա ն
% Ա ՚ Ն (Հ
\ՀԱՏՈԻԱԾ)
• . . կապ մր կայ մարմնական եւ Հոգե -
կան
սնունդներու
մէչեւ։
1ւ)րաիճանք
մր
Հ^նունդէ , Զատ կէ եկեղեցական
աբարո -
ղռւթէւններէն
վերչ : Ուրախ
կերուխում
մր՝
հ՜ոմապաՀութենէն
ետք։
է՛ւ,
տօնա -
կան այգ օրերուն
, սովորական
ուտելէք -
ներն անգամ
գեղեցկացահ
, սրբացահ^
1լե–
րեւան :
Ու էնչպէ ս խմոզնեբլլ
կ՝րսեն
ւլէնէէն
Համ ար , մ եր
ժողովուրգր
^*Բ"Է
մ էչա •
« Ա յս կերակուր
ր ուտողր
էլանմաՀանա
յ
• . . մեռելր
կ՝ուչ^նայ
... » ;
Պէտէ
յէշեմ
մէշտ պատկեր
մր։ Տարէ -
ներ , տարէներ
առաչ
, ^ատկէ
առաւօտ
մր,
•հեռաւոր քաղաքէ
մր մէչ,
մ էն չ թրն—
դանօթներր
կ՝ որոտա
յէն եւ սով ու մաՀ էր
ամէն
կողմ
, մարդէկ
սեղաններ
դրահ– էէն
փողոցէն
մէչ՝
էրենց բաց գոներուն առ —
չեւ։
Մոմեբ կր վառէէն
ճերմակ
լաթերով
հ՜ահ-կուահ՜ այդ սեղաններուն
վրայ
, Զատ—
կէ ոսկէ
Հայէն
քսվ^ եւարեւէն
լոյսր
եր–
կէնքէն
էչնող
օր՚՜էնութէւն
մլ^ւ էր այդ
բոլոբէն
վրայ։
Մեհ՜ ուրախութէւն
մր կու
տայէն այդ սեղաններր,
ամայէ ու
լռէն
փողոցէն
մ էչ
, ուր մաՀ ուան
անձկութէւ–
նր
1լ էչէւէր ; /ք աՀուան գէմ , անոնք կր
ներկայացնէ
էն
/լեանքէն
յաէլթանտկն ու
ուրա խութէւնր •.
Ա՝ եհ՜ աեզ ունէ սեղան
ր մեր
կեանքէն
մէԼ։
Անոր
շռ՚֊րչ կր տեսնենք
կԼանքր էր
բոլոր
Հարցերով։
Անոր
շուրչ է ,որ կ՝անց–
նէն շատ մր նոլէրական
պաՀեր
Հանգէ -
պումներ
, մեկնումներ
, տարեղարձներ կր
տօն
ո ւէն : Ողորմահ^ութեան
,
Հէլրրնկա -
լութեան
խորՀրդանշանն
է ան;
Երբեմն
մարդէկ
սեղանով
1լ արտայայտեն
էրենց
Հողէն
, էբենց
մեհ աւլ
^աւոլթ
էւն
ր , էնչ -
պէս
եւ , է Հարկէ , էրենց
կեղհ՜ ա
՚^ուոլ -
թէւնր :
Պէտէ
յէշեմ
նաեւ սրտաբուխ
, նաՀապե–
տական
սեղաններր,
գորս կր տեսնէ է ման
կութեան
օբեր՚ււ" ; Պանդուխտներ
կր շրր–
չասլատէէն
՛լայն եւ Հայրս
կ՝բ՚՚էր •
կերէք
, Աստուհոյ
տուահն է
...
Այսպէս՝ էր մեհութէւնր
ունէ
սեղանրւ
Ա՛
Հււք"լէ^
յԻԺւ"Վ/"ԺժՅ
բմ՚՚ւելէնե -
բուն տուահ– ա յլասերում ր , էւօսե լով
կո
յր
մոլեռանդներու
արբեցումէն
, ամբոխս, -
վարութեան
եւ խուժանէ
մասէն,
նկատել
կուտայ
, թէ արբեցում
ր գէչ բան մ րն է,
եւ. մարդէկ, որմէշտ գէպէ վեր կր ձգ -
տէն
, ղառէթափէ
մր վրայ
են առՀասա -
լ՛ակ , եւ շատեր
էրենց
ուրախութէւնն
ու
աղատութէւնր
, էբենց
մեհ^ութէւնն էսկ կր
ղ տնեն ա յ դ ղառէթափէն
վար -
սա՝։ելոլե
կամ
էրենց
անձնականոլթէլնչ,
կորսնց
նե–
լուն
մէչ։
Այսպէս է նաեւ սեղանր
, սրբա
զան
սոման էսկ ՛֊
Արդարեւ,
պատերազմներէն
վել՚չ, սե -
ղանէն
՚Լբա
յ է որ կ՛՛ե ր ե ւա յ մարգկա
յէն
անգթութէւնր
, երբ այդ սեղանէն
՚Լբ՚՚՚յ
կր բերոլէն
որսէ եւ ր^ւտանէ
անաոուննե—
բու
մէսեր։
Շարժանկարէ
պաստառէն
վր—
րայ
ցոյց
տոլէն
օր մր, թէ էնչպէս
կոմ -
սեր ել դուքսեր
, ձէերոլ
վրայ
նստահ՜ ,
որսէ կ՚երթան
աակաւէն
: ՚ԲաՀանայ
մր
կ՝օրՀնէր
Հարէւրաւոր
չուներր,
որ մար -
՚լուահ– էէն եւլնէկներ
Հալահ՜ելոլ
Համար :
ԵԼ
խաչ կր Հանէ էն դուքսերն
ու
կոմսերրւ
Առեւտրականէ
մր տան մէչ , Սնունդէ՜
ք էչեր մր , պատերազմէ օրերուն
;
Հնգկա–
Հալ
մր բերէն
մեր առչեւ
: ՀնգկաՀալ
մր՝
" ՛ յ ն օրերուն,
երբ մարդէկ
զ է ՚ ֊ ղ ե ր ր
կ՝էյ––
նայէն,
ժամերով պոչ կր րռնէէն
կտոր մր
ուտելէք
գտնելու
Համար–. է7բբ
սկսանք
ուտել,
մեզ Հէւրասէրողր
ոտքէ
ելաւ ել
՚/՚ագուահ– էր կեանքէն
, էր պրպտումնե -
րէն , բուն
ժողովուրդէն
, որուն
աւելէ կր
Հաւատար
, քան դէրքեբուն
ու
գբող^ւե -
րուն
, անոնց
որ պարպուահ– էէն Հաւատ
քէ • ժողովուրդէն
Հետ զգալու եւ մ տա -
Նեէու
շնոբՀնեբէն
Հ
ՎերապաՀ
էր , առՀա–
սարակ, րա լց վստաՀ
մէշտ մեր սլատ
—
^ուէքեան
արժէքին
ու մեր ՝
ժոզովոլրգէն
ստեղհ՜ագորհ–
զօրութեան
, աՀա թէ էն–
չու
գուրգուրանքով
Հաւաքահ– էր Հէն ու
Հում ժոգովրգական
Հէքեաթներր
, խո -
նարՀ , անանուն
, այլ Հաւատաւոր
դբող -
ներու
ձեռագէբներր
եւդրկահ–
Հայրենէք,
էր ալեկոհ՜ կեանքէ
օրերուն էսկ :
Գէտէր
խօսէլ
րո լորէն Հետ, մտաւո -
րականէն
, արՀեսաաւորէն
, տռեւտրակա -
նէն
, դէւղացէէն
Հետ
. մեհ՜էն
ու. վւոքր
էն
Հետ–
Հայուն ու օտարէն Հետ, արաբէն,
անգլիտցէէն
ու քէլրտէն
Հետ
,
թոդելով
մէշտ խռբ տպաւորութէլն
եւ
դառնալով
Հէտտքրքբական
բոլոբէն
Համ ար ;
Իր խօսքր
չէր կրնար
աննշանէ անցնէլ ,
Փ Ա ՛ Ռ 4^
Հ Ա Յ Կ Ա Կ Ա Ն
Մ Շ Ա Կ Ո Յ Թ Ի Ն
(Պ– ԺԱՆՊԱԼԱՐԻ
ՃԱՌԸ)
1սՄՐ
— Ահաւ.ասիկ ամփոփոՆմը այն
՜նաւՆիՐւ (քոր լսօսեցաւ
՚Րաէէ տէւ Աէւտ^
անօրէնը , Պ–ժան Պալար,
Մշակոյթի
Օրուան աո.թիւ (14 Դհկա՛) .—
Մեհ
ուրախութէւնր
ոլ1
։էմ
դտնուելոլ
արդէն
Նանօթ
մէչավայրէ
մր մէչ։ ճեբ
բազմութեան
մէչ կր նշմարեմ
մեհ՜
թէւով
բարե կամ
դէմքեր
, աչքեր
որոնց Հետ
Համակրալէց
նայոլահքներ
են փոխանա -
կաՆ
էմէններս
,
լքեծ (յՈրծ՜երՈԼ
առէթով,
որոնք
մեղէ Համար կր դառնան
Հաստ
րա–
կաց
ժառանղութէւն
մր այլեւս :
1950
Մ ա յէսէն
լո յս տեսաւ
Հ՚Բաէէ տէւ
Աէւտ՚^է
այն թէւր,
որ չատերուն
Համար
եղաւ կատարեալ
յա յտնոլթէւն
մ ր ու
Հանգէսացաւ
մեէլնակէտր
տեւական բա -
րեկամութեան
մր,–մեր
մէչեւ :
Մեր
թերթր
գրական
աչխարՀէն կր բե
րէր նախաատրերքր,
այն ամբող^ տէրա -
կանութեամբ,
՛լոր
Լէ՚֊Ք Անտրէ
Մարսէլ
կբցահ՜ էր անոր տալ մեր լեգուէն մէչ,
Նախատաբերքր
չլսուահ՜ ու խռովա
յո
յզ
բանաստեւլհ–ութեան
մր, որ եղահ՜ էր ձեր
ժողովուրդէն
Համար
գարեր
շարունակ ,
ամենօրեայ
Հոգեկան
սնունդ
մր •
Ի՚^նչ էր եզահ-ր : Խնդէրր
ձեւլի պարգուե––
ցաւ չատ
մ ր անգամներ
ձեր դրագէտնե -
րուն,
ձեր
լրաւլրուլ1ւերուն
մէչոցով :
Հքարգունէ
, Փօլատեան
, ձեր
մչակոյթէն
այս
նախանձախնդէր
ու Հէանալէ պաչա -
պաններր
լա յնօրէն
նե րկա
յա ցուց էն եղե -
լոլթէւնր
ձեր թերեթերուն
մէչ, ուր
մենք
ղարմանք1ւ ու ուրախ՚ււթէւնր
ունեցանք
գտնելու
մեր անուններն
ալ, ձեր
լեզուէն
խոբՀրգաւոր
նչանագրերուն
մէչ։
Ե՛– ես յաճախ
կարհեցէ
պատուուահ՜
րլ—
Լ՚սէ Հոն Հսլարոն՚եէ
տէտղոսով
մր, որ ձեր
մ օա կր Համ ապատասխանէ
մ եր
^մ է -
սէէօ»էն
. . . :
Ուրեմն
, բանաստեղհ՜
մր, որէբ
յայտ–
նութէլնն էր րբահ^ ՀՀ՚/^աէէ տէւ
Աէւտ»է
մէչ
Հաղէւ
մէկ տարէ առաչ,
Լէւք
Անտրէ
Մ արսէլ
, Հոս ներկա
յ , բախտն էր ունե–
ցահ՜ մօտենալու,
սբտէ
ճանապարՀով,
Հա յաստանէ
քերթողական
Հանճարէն
բարձբադոյն
դաղաթէն՝
Դրէգոլ՛
Նարե —
կացէէն
, եւ խանդավառութեամբ
յոր -
գուն , վւ ո րձահ՜ էրմեր լեղուէն
մէչ
ձուլել
ա յ դ
Հ րե ՚լէն խօսքերր :
Առանց
գժո
լար
ութե ան էնհ^է
բաժնել
տուահ^ էր էր Հէացոլմր,
այս գեղեցկու ֊
թէւններուն
Համար , որոնք պէտէ չկոր
—
սուէն , երբեք
, ցորչավւ
աշյխարՀէս
երե -
սէ՚1ւ մարդէկ
գոյութէւ^՛
ունենան եւ որոնք
կր ղէտակցէն
էբենց աառապանքէն
ու մե—
հ՜ութեան : Ա յ դ քե ր թուահ-նե
ր ր
պա
յթող
վառօդէ
մր տպաւոր
ութէւնր
ղոբհ՜եցէն ,
անմէչապէս
որ Հրատարակուեցան
, եւ
չուտո վ Հ՚Րաէէ տէւ Սէւտ»է
ձեզ նա
յ՚սբկքԼ
էբ
կարւլէն
դարձաւ
ուխտատեղէ
մր, ո —
րուն աստէճաններր
մագլցեցան
ձեբէննե -
րէն շատեր
, էնչպէս եւ
Յէր՚սնսացէներ
ունենալու
Համար այդ
299
^Ի^Ը ՝
"՚յ -
1ւՕբ սպառահ՜ արգէն ;
Այս
Հրատարակութէւնր
,
ալ^ունուեցաւ
ձեր
կողմ է , մ ասնաւո բա՛զէս
Մ արսէ
յլի
մ էչ
1
Փօլատեան
է
Հ էանալէ
նա խաձեոն
ու
թեամ
բ , է բրել
տեստկ
մր
նշանտուք
,
Հայ
բանաստեզհ-ոլթեան
եւմեր մչակոյ -
է^էն
մէչեւ։
Այս վեբ1էնր
կ՚րնդռւնէր
զայն
այլեւս էբ Նոցէն
մէչ եւ անոր
1լ^լ^հ–այէր
աէլնոլապետական
էր նոր տէտղոսներր :
Այս
Հանգէպոլմր
, երեք տարէ վերչ ,
անոնց էմացական
Հարսնէ՞քն է արդեօք :
Այո
, եթէ գէտնանք թէ այգ էչեբր
, լրա–
ց ուահ՜ ուրէշներով
, մ ասնաւորապէս Նա–
րե կացէէն
նուէրուահ՜
, պէտէ
ամփոփու/ւն
՚քէկ Հատորէ
մէչ, եւ պէտէ Հրատաբակ -
ուր
վ՚Բաէէ տէւ Աէւտ»է
կողմէ,
չնորՀէւ
կարգ մր Հայ բարեկամներու
, Հատոր
ոթ
չուտով
Հրապարակ
կ՝եյլէ
արդէն : ԼՅԱ—
ՈԱՋ
— Հատորը լոյս տեսած է արդէն,
շք եզ տպագրոՆթեաւքբ , ինչպէս կը տեսնէք
%• էյին մ է ջ ) ։
Այս
ամէնր
սէրաՀարութեան
մր տպա -
ւոբութէւնր
կր գորհ-են ,
սէրաբանութէւն
՚Լանա
յ լճէն
հ-եր ճգնաւորէն
, ՚Հ,արե կա -
ցէէն
, էր
մէսեբուն
ախորժակներովր
տազ^ւասլահ՜ եւ ռր կուլ կուտաբ էր աՀեղ
տենչան^^երր,
օձերու
նման, եւ այս բա
բէ ֆրանսական
լեղուէն
մէչեւ,
որ էրա -
պէս
ամէնէն
աւ^՚ուամեհ՜արն
է տանտէ -
կէննե բուն եւ ամ էնէն
Հաճո
յա կատար
ր
ոչ ալ էր ներկայութէւնր
աննշմար : ՝Լեբ
նախապաչարոլմներէ
, Հեռու էր Համակ -
րանքէ եւՀակակրանքէ
թեթեւ
զգացում -
ներէն • վեր անձերէն՝
գաղափարներուն
,
գաղափարականներուն
Հետ Հակաճւսռոլ
—
թեան
մէչ եգաւ, էր ժոգովուրդէն
Համար
լոյս մո, ճառագայթ
մր բոնելու
ճէգով :
Հէմսւ՝ , յէչատակ
մր, սրտառէււչ
երազ
մրն է ալ Ռուբէնր։
ք^այց էր գոբհ՜ով, էր
թողահ՜ ժառանւէութեամբ՝
կենգանէ
էրա–
կանութէւն
մր կր մնայ։
Եօթր Հատոր
էր
յուշերր
, Տէշատակներր
, եօթր
յաւերժա–
կան յէշտտակարաններ
են , է փառս
յեղա–
փոխութեան
ու Հայ յեղափոխականներու
:
իր կեանքով
յեղավւոխական
մր եղաւ ,
էր
յուշերով
ու յէչատակով
լեղափոխու–
թէւն
մր :
Առաչնորգ
մր եղաւ կեանքէ
մէչ,
դրօ–
չակէր
մր կր դառնայ
կեանքէն
անդէն,
գալոց
սերոլնգներուն
Համար :
Տարգանք էր յէշատակէն
:
(Խմբագրական ՀԱՅՐԵ՚ԿԻ-թի)
նչանահ-նեբոլն
. . . :
իրականութեան
մէչ , եթէ աւելէ
մօտէն
գէտենք
խնդէրր, կր ն չմարենք
թէ՜ այս
Հրաչալէ
Հ ովուերգութէւնր
դէւրէն գէւ -
րէն
լառաչ
չգնաց , որ ամէն
էնէ տեղէ
չունեցաւ
ուրախութեան
եւ
ժպէտներու
մթնոլորտէ
մր մէչ,
նման
Համբոյր
մր ,
որուն ականատես
1լ րլլան ք
չարժանկարէ
լոլսս։րձա1լներուն
տակ : Անկ՚սրելէն
կր
պա
Հ անչէ էնք :
Ունեցանք , էնչպէս
ամէն
մարգկա
յէն
արարքէ
մ՛էչ, լուսաւոր
երեսր եւ մթէն ե–
րհսր , սրտադէն
զեղումներ
, բայց
նաեւ
լաց
ու ակռաներու
կճրտում
:
ՈրովՀետեւ
ամ էն մարգ
նո յն Հաճո յքռվ
չդէմ
աւորեց
մէչ՚՚՚ագարեան
այս յարուցեալր,
էր ֆր-
լանսական
Հանգեբձանքներոլն
մէչ
յ
• • • Զեզ մօա կանշատ մր անձնուէրու -
թէւննե-ր
, բայց
նաեւ չատ մր
բաժանում
ներ,
կողմեր •
Օ՜Հ , "էրելէ
Հայեր
, է՜նչ լաւ կր ճանչ–
նամ եւ որքա՛՛ն կր սէրեմ
ձեզ, քանղէ կր
նմանէք
մեզէ։
՝Հքայբայեգ աստէճանով
մ
ր;
ւճէշդ ու ճէշգ
մեր
եղբայրներն
էք ,
դուք որ ունէք
մէչերկբականեան
ցեդե -
րուն
ամէնէն
թանկազէն
առաքէնութէլն–
ներր, գուք,
որ կրնայէք
կառավարել
"՛շ—
խարՀր, Արարատէ
գագաթէն
, ել որ րս -
տէպուեցանք
չատ յաճախ
խոնարՀեր
ձեր
գլուխր
բո^յակալներու
լուհ-էն տակ , ցան
ու
ցրէլ
րլլա լու Համար վեր^ւապէս
ու ա—
սլաստան
փնտռելու :
(Մնացեալը յաջորդով)
Fonds A.R.A.M
