^8
Ա Ո ֊ Ա Ջ >
Կ Ե Ա Ն Ք Ը
ՀԱ611.ՍՏԱ.ՆԻ Օ՚ԷՋ
Այս
փէ՚Ղ՚սվքլ
1լւԼ ււքարղէ սովեէոակսւն
սւչ–
իարՀի
ամէնէն
ծանրակշիռ
խնգիրներէն
մէկր
,
կ՚ապացուցանէ
թ՜է
անզատներու
եւ Հալաքականութեանց
ճակաաագիր
ր
կաիւումր
ունի պաաաՀականութ-ենէ
:
Կ ր բաւէ որ արաաքին պաաճառ. մր
խանգարէ
ա շխատանքի
գործարանի
մ ր
բնա կան
բնթացքր եւ աՀա պատտսխանա–
աոուութեան
Հարցն է որկբ ցցուի :
Վիպակին
Հեւյյւնակբ
կոչիւոպներոլ ար
տագրութեան
մասին խօոած
ատեն կբ
բացատրէ թէ
պա աաՀ ական ութի
ւնն է
աէբբ
սուԼեա մարգու
ճակտտադրին;
« Կբ բաւէ որ կ՛՝բսէ ւԼիպակին
մէկ տի–
պաբբ, աարի
մը արտերր
ծոէԼԷ պէո
բերք
տան
, ա
յն ատեն
գեղ^ոլկբ կբ գառնա
յ
աշյսատանքի
ՀերոսուՀի
, կբ ստանայ
ոս—
կի աստգ պատուանշսւն
եւ իրաւունք
Լք ոս—
կ ո է III եւ Լենինկբատ
ճամբոբգեչոլ
> :
Ամէն տեգ բուրաստաններ
շեն
ծագկիր
սովետական
աշխարՀի
մէ^
:
Հակաոակ
35
տարիներու
գաստիարակութեան
, կբ
Հանգիպինք
ինքեաՀաւան
ու եսասէր
կու–
սա կցականներ
ու
,
որոնք գատասկի
նմ ան
ցցուած
են սովետական
աւ^իւ
մարգոց
ճանապարՀին
, խանգաբեէով
անոնց
ա–
ռաշյընթացբ : Լք՚աոե բ ր
(Լ
օրինակեմ սո -
վետական
քենագատէ
մ ր) ւ
Հակառակ
յա յանի
ճիցին
որով վի -
պակի
Հեգինակր
կր փորձէ
տալ իւ–
րաքանչիլբ
տիպարի
բնաւո
բութիւն
ր,
նբ–
կաբագիրը եւ տրաայայտոլթիւնբ
, տի -
պաբներր կր խօսին Հտստբակաց
Հոգե -
բանութեան
մբ ճնշումին տակ
:
Ամէնուն
բեբանն
են
բոլշեւիկեան
առածներ
բ :
^աբգուն
փոխարէն
բոլշեւիկեան
փարգա—
պետութիւնն
է որ կր խօսի •
« Բայլելվւս պէտք է ոտքր
գնել ա -
մ ուր
Հոգի
փրա
յ , անգունգր
շգլո ր ո ւե լո ւ
Համար»
քլ բսէ մէկր : (քանիներ
տնգուն—
գր գլորուած
են այգ երկբին
մէշ) :
« Ամէն գէպքում
ձայներ
ու առաւե —
լութեամ
բ չխ ոբոշւում
Հարցբ
,
(
ո ւ ր ե մն
մ եծամ ասնութ
իւն ր
ԼԷ
ոբ կ՚որոշէ
Հար —
ցբ) : Կ՝րսէ մէկբ :
-. Տեխնիկան
, ել բսէ
"ւրիէ
մբ,
ունի
իր
•րէնքնեբն,
կարելի չէ
հ|ո֊ւքա6իստաբսւր
մօտենալ
խնգրին։
Այո,
կաբեչվւ
շէ
«Հ իւմանիստա
բա բ »
մօտենալ
^սնգի բնե բուն •- ատոր Համար
տլ
կր Հանգիպինք
փէպին
մ էշ
կուսակցական
սւոոբ բարքերու
Հձանստորագիբ
նամակ
—
ներ»
,
«ձեռքի տակէ
փկա
յութիւննե
բ ,
ղրպաբտութիւննեբ
,
բարեկամութիւն
-
ներ »
ք
ու մարգիկ
, որոնք «ցտնկաէփ են
գան ում գոբծին
ձախո գութ իւնբ ,
որսլէս–
զի իրենք
զբաւեն
ինկոզներոլ
տեզր ... » :
Անցնինք
<եոգոփներուն
,
ուրիշ փար -
ձանք մբ սոփետ քաղտքա
ց ինե բու գլխուն
:
Կը Հաւատամ թէ Հեգինակր
անկեղծ
է
երբ
կը խօսի
Հա յաստտնի
մ էշ ղումաբ -
ուած
մ-ողոփնեբու
մասին։
Այգ
յ՜ողոփներբ
աեսակ
մը կբբ –տ
կէսներ
են , ուր մասնակցոզներբ
«աաք
ու պաղ քրտինքներֆ
կըթափեն
,
գուբս
գալէ առաշ :
Աբգէն
շաբաթնեբ
շարունակ կբ պատ -
բաստուին
կուսակցական
յ-ողոփյն : Այն -
տեզ կր փճռուի
յաճախ
շատեբու
ճակա -
տաղի ր բ : Տ՚ողութւերբ կը տեւեն
երկար :
Երբեմն
ա յնաեղ
ներկա
յ կ՝ ԲԱ"՛
յ մ ինիս ֊
տրի
(նախարար)
ներկա յացուց
ի չը , աբ
«կբ խօսի
ուղղակի
մինիստրի
անունից՚ֆ ,
երբեմն ան կ՚ունենայ
«սուր ու վտանղա—
ւոբ
ելոյթ՜ւ^ եւ մողովականներ
տուն կբ
գառնան
«շաբգուած
ու գրգռոլած1է I
Այս
մողովնեբուն
մ էշ պէտք է
Ր11՛՛՛/
շատ
զղ սյշ էկբ
յանձնաբարէ
՚Լէպո՚գիբբ
:
«Յաճախ»
անղղոյշ
մի խօսք,
մի
անզգոյշ
ձեւակերպում
փոխում է մոգոփի տբա -
մ ագբութիէն
բ» : Ան յաշող
մի աբտա
յայ–
տութիւն
, մինչեւ
անգամ ոչ տեզ ին աբ \
ուած
մի մեսա բաւական է ոբ տսլաւ^ո -
րութիւնբ
փճանա
յ ե ենթագբութիւնը
տյլ
կերպ գասաւորուի
^ :
Ենչքան
կարեւորութիւն
տանք
տ յս մ՜ո—
ղովներոլն
, քիչ է , ^ԻձԳ գաղավւար
մբ
կազմելու
Համաբ
անոնց
տաբուլութետն
մասին : Եր նչանածէն
Հեռու
Հայ
աղշիկր
կր մտածէ
իր սիրելի
Լիովտյի
մասին,
յիչե լով թէ ա յնին չ օրբ եւ ա յնինչ ժա -
մ ուն Երեւանի
մ էշ պիտի
զ ում արուի կա–
բելոր
ժողով
մր։ Եւ կր խնգբէ ոբ ման -
րամասն
նկտրագրէ թէ «ինչպէս
անցաւ
ժողովբ
, ովքեր
խօսեց ին եւ գու
ինչպէս
էիբ
ղզում
քեղ, երեւակայում
եմ թէ
ինչ–
պէս
քբ՚ոնցրել
են քեղ • • •» :
Ա այրեր
, իրենց
կտրղին
, գժգոՀ են
այգ
ժողովնեբէն
:
~ « Աոլանեցիբ գոլ էէքո
ժողովներով,
կ՝ բսէ
տիկին
մ ա յրանուչ
իր
զաւակին
,
գու
ժողովնեբում
, սրա նբա Հետ սիլի
բի՜
լիանելով օբգ տնց կացրու,
իսկ մեբգ էս
քանգւածույմ
ամբողշ
օրը թող
բայզոլչխ
պէս
նստի
ու ստտանաների
Հետ զբոյց ա–
նի . . . ^երիք
եղաւ , այ որղի ,խիղճ ունես ,
սիրտս կր պայթի
: ք*տ ես անտէր
ականշբ
թոռայ
ձեն ^՛՛լիս՛ի
Լ՛՛Ի * • :
Ասիկա
Հին սերունղի
պատկանող
մօր
Հառաչանքն
է , գժղոՀ որիր որզին ժո
ղովնեբու
մէշ
1լ տնցլ^ւէ
իբ կեանքբ
, էո.^~–
մուրի կր մնայ
ու իբ տան մէ^ թոոնեբ^ւ
՜
ձայն
չ ի լսուիր
:
Վերր խօսեցանք
Լիովտյի
ուղղուած
նամակի
մասին։ Աովեաական
երկրին
մէշ
անՀատէ
անՀատ
վւոխանակուած
նամակ—
ներր
մէկ
մէկ
շաբաղբութիւննեբ
են ,
կամ
յօ՚լուածներ
, ւլրուած
ամէնուն
կսղ—
մէ կտրղացուելոլ
Համար։
Այնտեղ
կր
գտնեն
ամբալվւսկան
բառամթերքբ
եւ
մտքերը
բոլշեւիկեան
գտստիարտկոլ
—
թեան :
Անոնք
կը զովաբանեն
բոլշեւիկեան
Նբ–
ւաճումնեբը,
կ՚եբղեն
նոր կեանքի աբ -
չալոյսնեբբւ
Այսպէս
նամակի
մբ մէշ
Լիովտյի
բաբեկամուՀին
կբ
նկարագրէ
ռուս
զիլղտցի
մբ , որ տեսնելով
«էքսկա–
վատ
որ»
մեքենան
(պեղիչ
մեքենայ)
կը
« ՊԱՏՄԱԿԱՆ » ՑՈհՐՏԵՐ
Ներկայիս
օրուան Հրաաապ
Հարցն
է
ցոլրտբ
: Այս առթիւ
տարեց
Փաբիղցինե–
Բը կբ սիբեն
Հին յէ։ւչեբ
քբքբել^
թէեւ–
չեն տեսած
ա յն ցուրտերբ որ «պատմա -
կան^^ կբ կոչուին :
^
Փաբիղփ
մէշ Հարիւբ
Տտբուտն Պտտե–
բազմին
զոլգագիպեցան
ամ էնէն
սաստիկ
ցռլրտեբը
; Պտտմաղէաներբ
յիչատակու–
թիւն կբ ղտնեն
Ժ՚Ե • գտբու
մէշ,
թէեէ–
չափաղանցութիւններ
չատ կան
\
« Լբ Մոնտ»ի պատմաղէտ
աշխատտկի–
Տռ կբ ՂՐէ թէ
1423 - 1433 ,
Աէն զետը
յորղեցալ
երեք
անգտմ
:
Աքլորներուն
կատարները
կը սառէին
\
Գայլերը
կբ
թափէին
փոզոցնե
ր բ ,
աՀոլսա
րսափի
մաանելոփ
Փարիզցինեբը։
Պերսիի
մէկ
փողոցը որ այսօբ \2րգ թաղամասն
է ,
կը պաՀԷ
յիչյո՚ոակը
դայլերու
արշաւին։
Կ՚ըսուի թէ տասնբչորս
Հոգի խեզգած
են
«մեծ ուպղտիկ» ; Վրէժ
լոլ.ծելու
Համար
անոնց
ղէմ ««կբ
կախէին
ղայլերը
ետեւի
ոտքեբէն՝^
, կամ ձեռնակառքի
մը մէշ կր
պտտցնկին
բերանբ բտց» : Աիայն դաւա -
զանով
դուրս
կ՚ելլէին
մարգիկ։
« Ա աստիկ
ձմ ե ոներ ու»
որոշ նկարա -
գեղ մանրամասնութետնց
Համար
պէտք
է գիմել
թեմական
արձանագրութե
անց :
Ամէնէն
սաստիկ
ցուրտերէն
մէ1լն էբ
ււաինբ։
« Պալատին
մէշ իսկ,
փայտոփ
փառուած
կբակը
կ՛ա յբէբ
դէմքր
առանց
մաբմինբ
տաքցնելու
: Հունգարիոյ
թա -
գուՀիին
շուբբ
եւ ամէնէն շատ ալքոլ պա~
բունակող
բմպելինեբոլ
չիչերբ կը կոտր֊
տէին։
Փողոցին
մէշ մաբղիկ
կը
մեռնէին
(ճանճերու պէս : Ասիկա
պաչտօնտկան
պատմութիւնն
է; ՝Բերսիի
մէշ
երկու
գի՛ւղացի
կղերականներ
չատ գունագեղ
ել
մանկական
պատմութիւն
մը ձգած
են
այս
առթիւ։
«Ցուրտերու
ազղեցութիւնբ
այն
քան աբտակարգ էր ոբ լաւաղոյն
զինի -
ներբ կբ պայթեցնէին
տակառնեբբ եւ օ ֊
՚լիներր
կը սառէին
տակառիկներուն
մէշ։
թ-երթեբը կբ խօսէին
մեռած
մարդոց ել
կենդանիներու
մասին,
անչունչ
փռուած՝
ճամ բաներ
Ոէն
փրայ
եւ թաղուած
ձիւնե ֊
բուն տակ
յ
Աղռտւները
կը պատսպտր -
ուէին
տուներուն
մէշ : Անաառները
ել
կա՚լ^ւիի
պուրակները
այնպէս
ծածկուած
էին որ կարծես
բնութեան
աստուածն
ալ
կ՝ա շխատէ բ աւելցնել
ա յս
դժբախտու -
թիւններբ
( անտարակո
յս մ եզ պատժ ե լու
Համաբ ոբ չենք պտՀած
սուրբ պատուի -
րաններբ)
, ոբոփՀետեւ
տեսնուեցաւ
որ
երկու տեսակ
մացառին
, մէկբ
ճեբմակ ,
միւսբ
սեւ , մնացած է ա յն որ
պտուղ
չաբտտգրե
բ եւ կորսուած է այն ոբ էլ ա ր -
տադրէ ՚ • • Եւ վեբշապէս
կ՚բոուի թէ փի
լիս ոփաներբ
որոնք
փաբսլետ
անունին
աբժէսնացած
են , գործիքներ
էլը դոբծա -
ծեն , գիտնալու
Համաբ
ցուրտին եւ տա -
քին աստիճանաչա՚իբ
, եւ գտան որ եօ ~
թե ր ո րգ աստիճանն
էբ՝^
X
Աէն Աիռք քտզաքի
ժողովբգապետբ
կը
պատմէ թէ
1709
Գեկտեմբեբ
վեցէն
32
Յունուարին
, սառեցտն
նշենիներ
լ, եւ շա–
գտնտկենինեբը,
ինչպէս ել Հողէն երկ -
բոբդ խաւը՝. Բանուորները
չէին
կրնար
աշխա՛տիլ
իրենց
Հացբ
ճարելու
Համաբ
յ
Ոչ ոք կրնար աշխատիլ
: Ա՛ուրացկանու
-
թեան֊ դատասլտրտուեցան
եւ
անօթոլթե–
նէ պիտի
մեռնէին
առանց
ողորմութեան
:
Ամբողշ
Լիմուղէնր
եւ մինչեւ
իսկ
Ավեբն–
եբ այս քաղաքը
իշտն : Աղռաւնեբը
աղաւ
նիներու
վանգաէլնեբը կբ մանէին
, ուր կբ
գտնէէն
սառած
աղալնէնեբ ;
Կաքաւներբ
ձեռքով
կտրելէ էբ որսալ եւ մէնչեւ
էսկ
գոչէ.
Այ* թէ ^Ր՚"էՔ է "՚"
1
եթէ տէր Աստ
ուած
իբօք
գոյութիւն
ունեցած
ւ1՚նէր
ւ
աշխարՀն
էսպիսի
մեքենայով
կբ ստեղ —
ծէր
ու վեց օրուայ
փոխաբէն
մի օբում : :
Ռ ուս ծերունի
մը Ա տալինկրատ
կ՛տ
յ -
տհէ •
« «ԱՀա
այսպիսի
փլատակի
մը տակ
ինկած
է^ իմ կոստան»
, կ՚՚բսէ եւ էլուլայ
:
իրեն մօտ էլեցած
եր իտասա րգոլՀ ինեբ
ալ
կ՚արտտսուեն
•
-
Ոչինչ , աղշիքլնեբ
,
ոչինչ ,
կ՚ըսէ
ղիւղացին,
կոստան
ղնաց ,
Ո՚ուսաստանբ
՚»0
կա՞յ , ապբո՞ւմ է • • • չէ , աղշխէլնեբ ,
իմ Կոստին
չխ մեռել ...
Այս բոլորբ կրչաբագբէ
Հայ տղշիէլ
մբ,
իր ճամբո րգութեան
բնթացքին
Երեւան
՚լրկած
նամ ակի
մը մ էշ ;
.՚
Որ մէէլբ
թոլել
այն միտքերուն
, որոնք
լուսաքանգակնեբոլ
նման ցրուած
են փէ
պին
մ էշ
նոր սերունդներ
ը
գաստիաբա–
էլելոլ Համար :
ԱՀա
ժայռի
ղլխին
երկու
Հայ ոիրա -
Հարնեբ
, նոր Հաստատուած
ելեկտրական
լոյսի տակ
կը մբմնշեն
...
«Թող
լոյսը փարոսի պէս
փյսռուի
մ եր սիրս
յ ճ անա սլա րՀ ում , ՝ կ՝ Բ"է
>
մ ին :
Աիւսը
կաւելցնէ
- «Ա՝աբգն
իր
կեանքբ
այնպէս
պիտի ապրի,
որ լոյսի
փոխուի՝^։
«Մի անգամ
բխած
աղբիւբբ
եբբեք
չ ի ցամքի » :
Եւ ս՚յոպէս
ձ՚"ՐՔ
՚^Ա իմաստուն
միտքեր
կը ղարգաբեն
էշերբ
, երէլարելոփ
ղրուտծ–
ՔԲ–
^–
Ո՞ւր մնաց սակայն
Հարցին
լուծումը :
ինչպէս
բոլոբ
արեւելեան
Հէքեաթնե -
րր , այն փէպն ալ ունի
երշանիկ
փերշա -
լոր ութիւն :
Տքնաշան
տշխաաանքնեբը
էլուաան
բտւլ–
ձալխ
արդիւնք
, «գեներատորի»
թեբու -
թիւնը կբ յայտնոլի
, եւ կը
բացատրուի
մետաղտղիտե
լիքնե րոփ,
մեքենան կը նո–
բոգուի
, գործարանի
փաբի^եբը
կը փար–
ձատրուին
Ատալինեան
մրցանաէլով,
էոբս
Հողի կ՝աբժանանան
, իւրաքանչիւրը
2ձ
Հաղար
րուբլի
պարգեւի :
Ու
մ աաՀ ողութեանց
ամբոէլ^
Կ՚՚ԿԻ^Բ
քլանՀետտնտյ
մարդոց
մտքին
վրայէն,
չես գիաեբ
,ոբքա^ն
ժամանակի
Համաբ
Վ– ԱՐԵԻ
ԱՄԷՆ ԲԱՆԷ ՎԵՐ
ՀԱ8ՈՒԹԻՒՆ
Պատմութիւնը
յետոյ
տարբեր
լնթացք
ստացաւ
, էլարեւորբ ատիկա
չէ , այլ ա
յն
աբ , սիբելխ
Հա յրենակիցնե
բ ,
ինչպէս
գեբման
պաչտօնատարր
քաղաքական
գաս
մը կուտաբ
մ եղի , Հասկցանք թէ անՀբա–
Ժեշտ
են լապտերի
աեսաէ^եբ
•
Լոյսի
տեսաէլներ կան, որ կբ լուսաւորեն
մչույ~
չբ , եւ ուրիչ
տեսաէլներ
որ կբ
լոլսաւո—
րեն խաւարը։
Վայ անոնց որ կը
մնան
յիմ ար
կո յսե բու
գերին
մ էշ՝
ե թէ
չունին
է ձեռին
մչուշին կամ խաւարին
յաբմար
լապտերներ
-
Օրինակ
առնենք
Թուրքերէն
,
որոնք ,
երբ անգլէական
քաղաքականութիւնն
էր
տիրապոտողը
Եւրոպա
յի
մ էշ ,
իշխանու
թեան
գլուխ կբ բերէին « անգլիասէր >
ճանչցուած
եպարքոս
մը , իսկ երբ ղեր -
մանական
քաղաքականութիւնն
էբ տիրա—
պետողր,
իչխանութեան
դլուխ կբ
բերէին
«գերմանասէր»
ճանչցուած
եպարքոս
մը
1
Ըսի թէ անՀ րաժե չտ է ունենալ
բազ -
մաթիլ
կռւսակցութիւններ
:
Աենք կը
կորսնցնենք
Հաւասա
րակչռութիւնբ՝
երբ
մեր բոլոր
ուժերը
կը նետենք
մէկ
նժարի
մ էշ ՝• Ափ որ Հա յոց Պատմ ութիւն
դիտէ |
գիտէ
նաեւ
Հա յոց պատմ ութեան
իմ աս -
Աք ութիւնբ,
որ է չխաղալ
մէկ
ձիռլ
վրայ։
Առանձին
դասախօսութեան
մ բ
նիւթ
է՜։
ա յս Հաբցբ
, գոբ ես կ՚անուանեմ
Հա յոց՜^
սլաամութեան
լուա տը պալանսոՆար^ ;
Բայց,
ինչպէս
բսի ^ Ի ^ չ
չօշափուէ^եբ
ալ տրձակենք
չորս
կողմ , պէտք չէ մոռ -
նալ Հիմնական
պայմանբ.–
Ամէն
քւան
Հա յութեան
Համ աբ : Նախ Հա յ ,
յետոյ
ինչ որ կ՚ուղէք :
Ուրեմն
, երբ էլը սլաՀանշեմ
գոբծակ -
ց ութ իւն կտմ Հանդռլրժ
ոգութիւն
իբա -
բու Հանգէպ
, եւ կտմ փոխադարձ
յար -
ղանք , միաժամանակ
շտտագոփելոփ ա -
գատութիւն ը տարակարծիք
Հո
սանդեր
ստեէլծելոլ
, պաՀանշս կր
պայմանաւորեմ
անփիճելի
, անտեղիտալի
եւ սրբաղան
Հա
ւատամ քոփ
մբ։ Հայ ամէն բանէ
առաշ։
Կ՚ուզէի ես խօսիլ տակաւին
, գոբծակ -
ցութեան
այս
Հաբցեն
մէշ, կարգ
մբ ու -
բիչ
պտ
յմ աննե բու
մ ասին : Բա
յց վախնա
լով երկարելէ , էլ անցնիմ արագօրէն •
Այո ՛զէ ս ^ անՀբաժեշտ
կը
Համարիմ
զաբղացնել ստ գազափարը թէ պէտք
է
Հաշտեցնել
Հտ յկական
նիւթական
դրա -
մադլուխը
մտալոբաէլան
դրամագլոլ -
խին Հեա :
1
Աեր
մէշ, տխուր աւանգո ւթեամ ր մը ^
արՀամարՀանքի
ցուրտ Հով մր կը փչէ
Հաբուստին ումտաւորականէն
մէշեւ
ւ
Հարուստբ « փաբժապեա
խաւֆալը
>
կը
կոչէ
մ տաւո րական ր, էբրեւ
մէկը, որ» -
դայէն,
երազային
կեանք
մը ունի եւ ա -
նօթի էէ մուրացկան
է ։ Ի»կ մաաւորա -
կ՚սնը
^չ՚"ՐԼԲլէ^ կբ Կ՚՚չէ
Հ՚սրուստր,
իբ
բեւ
մէ/լը, որ ուտել
խմել
միայն
ղիտէ ,
պորտաբոյծ
է, անասուն է :
Սիրելի
Հայրենակիցներ
,
նիւթական
ղբամաղլուխն
ալ կբ Հաստատէ
Հտյէլա -
էլան տաղանդին
ծաղկումը։
Հաբստոլ -
թիւնն ալ պ.այմանաւոբուած
է իմտցա -
էլան օժիտոփ,
մտաւոր
էլաբոզոլթեամբ
X
Վ^երշերս
այս Հաստատումր
կը
կար՚էայի
նաեւ Օշականի
մէկ
զործին
մէշ֊, կարե -
՚–"Րէ1 ՚ւործակցութիւն
ստեզծե ^ է նիւ -
թական
ու մ տաւոբաէլան
գրամ ազ
լուխնե–
բուն
միշեւ։
Մեր պատմութեան
մէշ՛
նբ–
ման ղործակցութեան
մբ բարիքին
մեծա–
գոյն փաստբ Բաղրատունեաց
քաղաքակր
թութիւնն
է , որուն
ճշգրիտ
ուսումնա -
"Ի բութի
ւնը կատա րած են
Հա
յաստտնի
մ աաւռբականնեբ
ը ;
Զանց
կ՚առնեմ
կա՛րգ մբ
քոՄփլէք
Ա*՛^// ,
որոնք ստեղծուած
են , մեր
ժողոփուրգին
մէշ,
Սփիւռքի
պայմաններէն։
Հոգեբա -
նական
խորունկ ու ղ եղեցիկ
ուսու՚էնա -
սիբութեան
մբ նիւթ է թէ ինչու չատա -
խօս դարձած է մեր ժողովուրգր,
ոբ էլբ
կենայ
սանդուխներուն
՚լլուխբ
ւ
փ"Ղ"3 ~
ներուն
բերանբ,
եէլեղեցիին
մէշ՛
ժամա–
նակ վատնելով
պաուսւական
խորաթաՏքէ–
բով
,
Ուրիշ
նիւթ
մը եւս՝
մեբ մէշ շաա ղաբ–
գյացած է
էռփըի տը քոնթր ա տ իքսիոն^ ,—
իրարու
Հակառակ
խօսիլ , իրարու
Համ ա–
կաաբծէք քբլլա լ՝ կիրք
մը ղարձած է ,ախտ
մը եթէ
կ՝ու՚չէք,
ոչ թէ դիմացինէն
աւելխ\
խելացի
եբէ^ւնալու
Համար
, այլ պաբղա –\
սէէս նուաստացնելու
, պզտիէլցնելու Հա
- յ
մար
ղայն։
/տելացին
այն է,
պարկեչտը։
այն է սաէլայն
, ոբ կ՚աչխատի
ներդաչ
-1
նակել
սեւր
ճեբմակին Հետ
յ
:
Այս ամէնէն
էլբ Հետեւի թէ մեր
ռդեկան
գիմ ագբտ էլան ութ իւնբ ասլաՀ ովելոլ Հա -
մար
անՀբաժեշտ
է
բաբոյաէլան
դըման
մբ մեր ազգա
յին մթնոլորտին
մէշ։
Կրնանք տոէլալ
մենք,
կրնանք
դիմանալ
եւ
Հրճ ուա՛ւ ին գիտել
Հայ ոգիէն
ծազէլի–
լր , տմէն
սլայմսն
ուէւինք
յաշողելու
է
Գաբբ
ա յնպիսի
Հրաշալի
նուաճումներ
էլ՚արձտնազբէ
, որ կբ բաւէ
օղտոլիլ այգ
նուաճումներէն
, ապրելու
Համաբ
Սփիւռ
քի մէշ.
Հողին նպաստէն
իսկ
զրկուած
,
բայց փերագտնելու
կամքով
մեր
Հոզեբրէ
Ատոր ապացո
յցբ տուաւ
մեր
ժողովուբ
գը , արձտնաղ
րե լով ուբա խաբար
յաշո -
ղութիւններ
, վերշին
երեսուն
տարիներու
բնթացքին
յ
Իր Հողերէն
դուրս նետուած
այս
ժողո–
վոլբդբ
յուսաՀատութեան
ղերագոյն
պաՀեր
ապրեցաւ։
Ամէն
կողմ
էլբ
փչէր
նաՀանշականութեան
ցուրտ
Հոփբ ,
ամէն
ոք կ՚ողբար
մօտալուտ
վախճանբ֊
Բայց
ի՞նչ կր
տեսնենք։
Ծազ կեցածն
մեբ արժէքներբ ;
Որո՞նք
են մ եր արժէքնԼ
րբ .
է–
ՆԱՐԳՈՒՆԻ։
(5 Շար;)
Fonds A.R.A.M
