HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 115

«8
ԱքհԱՋ »
բարքերու,
ուսումնաս
է րութէէնր
,
սակա
յն
այս բոլոր
ը փի սլա կանա ցահ են
» է
Վիպական է
վէպէն
րնթացքր էր արա­
գութեամ
ր , չափաղանց
վւա յլուն եւյա -
քող
երեւոյթներով
: Տ՛ս՛ մ անա կա
չր քան ր
վայրերր
խտացուահ
են , յեղափոխոլ
-
թիւնր
փոթագրուահ
է արեւմտեան Հա ֊
յաստան՝
Հ անրապե տ ո ւթ ի ւե ր կարէն
Հրո–
չակաճ
է ։ Հեղփնակր կրյայտարարէ
այս
բոլորէ
մասին թէ՝ Հոգեկան
քարտէսէ
վյւայ
չէնահ է վէպբ :
Տրուահ– տէպարներ
ր գոյութէւն
ունին,
միայն
անուններր
փոխուահ
են :
Վարգա֊
նր՝
քիուրէննն է
,
ք՝ժ • \լայիլեանր
,
՚եի1լոլ
ւԼգբալեանէն
ներչբչուահ է
^կուսակցական
չաղախր
նկատի
առնելով
:
0՝արգարր վէ–
պական կրթուէ , բա
յց , Ա պագանքց
իԱ՝ա—
կարն է
,
որու
մասին
իրեն պատմ ահ՛ է
Ռուրէն
:
Վրիպական
տիպարներ
են կարօն , Զ՛" —
րէն,
Զէյնապր
եւն՛ : Ամէնէն
աւելի րս–
աեղհագորհահ
տիպար ր՝ «Ա պիտակ
Զէա–
ւոր»ն էէ Շատերր կրկասկահէն
այս կամ
այն
գէմքէ
մասին
, ոմանք
Գէորգ Զա —
վուչն է կ՝րսեն
ոմանք ալ Աեբոբր
, Անգ–
րանիկր
եւն՛։
Համաստեղ կր պատասխա­
նէ յոչ անոնք
չեն, բայց
բոլորն ալ են» :
Ա՝ արտիկր
իբրեւ
խորՀրգանիչ
կ՝անցնի
վէպին
մէք։ Որբ, անուս ,տոոգչ
, գեգե ֊
ցէկ , ուժեղ,կապոյտ
ուլունք
մր ձախ ա~
կանչին
, Հովիւ է ,
47
տարեկան : Ոախտր
մղահ է ղէնքր պա չտպանե լ անիրաւուահ
ներն ու տկա բներ ր
յ
ք^արի է
լաւերուն
Հետ, է"կ անիրաւին
Հանգէպ՝
վրիժա -
ռու
, վտանգի
մասին գաղափար
չունի եւ
չափազանց
մ իամիտ է ;
Ա՛ արտիկ երբ կր գառնայ
«Ա պիտակ
Զէաւոր»
, գարձեալ
անփորձ է , սակա
յն
իր
ձէուն
վրայ է եւ Հնարաւորութէւն
ու—
նի աւելէ
չուտ
Հասցնելռւ էր սլաչտպա
նութէւնր : Ա արտիկ կր սիրէ Զէյնապր ,
ինչռ
՚^լ
ձին կր բարձրանայ
,
որովՀետեւ
կ^ուզէ կռուէ
լ Հաճէ Ա ուստ
յէն Հետ պար­
զապէս
Զէյեապէն
Համար, էնքբնաւ
ֆե—
տա
յի չէ եզահ , որովՀ ետեւ ա յգ
չրջանին
ֆետա
լեներր
արգէն
Հասահ
էին ու ժոզո—
վ՚՚ւրգր
՚զէաք
չունէր
իրեն ;
«Ա"էիտսւ1լ
Ձ,ի՚"ւոր»ը երբ վար կ՝իչնէ
իր
ձիէն ու կր էէառնա
ք ա յլեւս
Ա՛ արտիկ ,
1լ արձակէ
ձին , որսլէսղի
երթա
յ
կորսռւի
Վտ րգա
ձորի
լեռներուն
մ էք
յ
Զէն ^կ^ո . -
գէտնա
յ եւ ժոզով ոլրգր կր լսէ
երկար
ժամանակ
անոր
վբնչիւնր ;
Այս անխոՀեմ
տղան , իրարար,^երով
,
որոնք բնազգական
էին, կր գառնայ Հե -
բհս եւ սակայն
«շատ
խեղճուկ
կերպով կր
մեռնի։
ինչո՞ւ
Հեղինակր
մեռցուցահ
է
զայն , էական եւ անխուսափելի
էբ որ
մեռնէր Ա արտիկ
, անմ աՀանա
լու
Համար
՚գէաք էր ռրմեռնէր
, մեռնելով
միայն
կ ր–
նար ապրիլ
Հայ Հոգիներու
մէք,
որովՀե­
տեւ
արղէն
Հայ ժողովուրղի
մարմնա -
ցումն էր :
Համաստեղ
Հիմնական
խնղիր
մր կր
չ ° չ ՚ " ՚ է է
է
Տառապանքր,
որուն
մէչէն
1^անցնին
րոլոր
գէմքերն
ու ժողովուրգ -
ներր , իբրեւ
Հետեւանք
անարղարոլ -
թեան։ Այս տառապանքի
յնարՀիլ է որ
կարելփ է Հոգեկան
գիտակցութեան
գալ ,
՝ որ ր զանաղան պա ակե րնե ր ո վ ներկա
յա -
՛ցուցահ՛ է վէպին
մէչ։
ք^ոլոր տառապող -
ներր գորհակցութեան
կրմզէ
որպէսզի
կատարուի
էական ր որ մ եր
գո
յութեան
Հիմունքր կր
կազմէ։
Ապիտակ
Զիաւորր ոչ միայն
Հայ ժո —
ղովոլրղի
ղէրքր
կբնայ
րլլալ , եւ Հայկա­
կան է եւՀամամարղկայէն
, րմ բռնելի ո–
եւ է ժռղովուբղի
Համաբ :
Համաստեղ
որ կրցահ՜ է
վարպետօրէն
վերապրեցնել
այսքան
Հսկայ եւ
բարղ
նիւթ
մր , բանաստեղհ է եւ ղիլցաւ^եր
գակ
մր որ մեհ՜ արժէք
ոժւի : Աճր , չա -
փազանց
կենղանի է, մանաւանգ
իր ինք -
նատիպ պատկերներով
,
ապրումնրեով
եւ արագութեամբ ;
Բանի
մր թերութիւննեբ
կան , ան
չուչտ
չատ
փոքր, բաղղատմամր
Հսկայ
ղորհ-ին։
Մէկէ
աւելի օտար բառեր
ղՈրհահահ
է
զարմանալի
կերպով
իր վէպին
մէչ։ 8ա -
ճախ
կրկնութիւններ
կան , նախ
նիւթի
,
ապա պատկերներու,
սակայն այս
վերչի–
^՚Ր կր թուի թէ գիտմամր
րրահ՛ է
աւելի
չեչտելու
Համար։ Աբ"ձ մասերոլ
մէչ ձգ—
ձգում կայ, մանաւանգ
վե՜րչին
մասին
մէչ։
«Այս
Բ"լ"րէն
վերչ էսկապէս
Հասկնա­
լու
Համար թէ ի՛նչ է«Ապի տակ
Զէաւորր»
պէտք է կաբգալ
գայն
» յ
Նեբկանե
բու
կողմ է ՚ եզան
զանազան
Հաբցումներ
, որոնց պատասխանեց
գա -
աւախօս ր :
ՆախաղաՀ
ր , լսարանր
փակելէ առաչ ,
ՊՈԼՍՈՅ ԴՊՐԵՎԱն-ք^Ը
ինչպէս
Հաղորղահ
էինք ,
Տունուար
24։ին բացուեցաւ
Պռլսոյ,
ղպրեվանքր ,
Ակիւտաբ
, Ա .Խաչ եկեղեցւոյ
շրչավւակէն
մէչ
, նախաղաՀութեամբ
Գարեղէն պատ–
բէաբքէ եւ Ծ • վարղապետութեան
աս–
տէսան
տուաւ
Գարեղէն
վարզ՛
Գաղտն -
ճեանի
լ
Պոլսոյ
թերթերէն
կր քաղենք
Հետեւեալ
տեզեկոլթիւննե
բ ր .
Կրօնական ա րարողութ իւննե
րէն
վերչ ,
Հիւրերր առ ա^որղուեցան
ղպրեվանքր
որուն
մ ուտքի
դուռր
վւա կուահ էր կար––
միր
— ճերմակ
երիզով
մրէՀակառակ
ձիւ­
նին եւ ցուրտին
,
Տ/ւծ
րազմութիւն
մր
իսռնուահ էր : Նաէս պատրիտրքր
խօսք
ա—
՚ ռաւ , բացատ բելով
դպրեվանքին
կոչում ր
եւ
շնո րՀակալո
ւթիւն
յա յտնելռվ
Հանրա­
պետութեան
նախագաՀին
եւ կառավա -
բութեան : Աետոյ
խօսք տուաւ
կուսակա­
լին՝ վւրոֆ. կէօքայի որ Հետեւեալ
ճառր
խօսեցաւ
.
Արտի
անՀուն
բերկրանքով
կր մ տ–
նեմ ա /սօր ա յս սրբաղան
յարկէն
ներս ,
եւ փառք կուտամ
Աստուհոյ
, որ առաւե­
լապէս
րարոյական
գի տ ո ւթ ի ւնն ե ր չամ -
րելու
կոչուահ
Հաստատութեան
մր բա —
ցումր կատարելու
բաիստբ
1լրնհ–այէ
ին -
հի : Անցաւոր այս աչխարՀի ափ մր օրե­
րուն մէչ, ուր մարդիկ
ստիսլողարաբ
պէտք է Հետեւին
Համ ամ ա րղկա
յին ի-
տէալներոլ
, ես կ՝անիհեմ
բոլոր
անոնք
,
որ 1լռււլեն
թ ո յ ն ու թարախ
նե՜րմուհել
մեր
Հայ,
յոյն եւ Հրեա
լ
Հտյրենակիցնե—
րուե
միչեւ։
Գիաոլթիլնր
որքան ալ յա–
ռաչա^ւա
յ , մանրէներ
ր
ստկայե
պիտի
չպակսին
աշիսաբՀի
մէք,
մենք
միշա պի­
տի
շնչենք
ղանոնք անղիաակղարար
; Այս­
պէս ալ որքան ալպատմութեան
վւոխան–
ղուտհ
րլլան
մեր անցեալի
ունայն ու ու­
ռուցիկ
անՀասկացոդութիւեներր
,
դարձ–
եալ
սլիտի
ղտնուին
մարղկաքին
մանրէ -
ներ
, որոնք պիտի
ուղեն
բաժնել
մեզ ի-
րարմէ : Բայց ոչ , սիրելիներ
, ա
Տ
ա ւա -
սէկ , ունինք մէկ Աստուահ եւ մէկ Հայ -
րենիք է երկարեւյէք
ձեր ձեռքերբ
մինչեւ
Բոբէա
, պէտէ տեսնէք թէ ինչպէ՞ս Ար -
թէնր,
ՄէՀմէտր,
Եօրկին եւԻզաքր մէկ
Հ ռդի ռւ մէկ մ արմ
ին եղահ կբ մ արտն
չին
վասն մէկ ու միակ իտէալի
:
Կր չնորՀաւորեմ
Արրաղան
Պատրիարքր
եւ կր մաղթեմ որ կրօնական այս Հաս —
յայտնեց թէ Համասաեզր
կարելի է նոր
ժ՜ամանա1^եբու
Իաֆֆին
նկատել
; 5"՛ ~՜
բակա
րհ
ութ
ի ւննե ր եւ փոքրիկ
թերա՜
ցումնեբ
կրնան
ւլո յութիւն
ունենալ,
սա—
կայն «Ապիտակ
Զէաւորր»
Համով
Հոտով
կարդացուելէք
վէպ մրն է :
Ապա
չնորՀակալութէւն
յայտնեց դա —
սախօսէն, որյաչուլեցաւ
այնքան փայ —
լունւ կերպով
ներկա յացնե
լ ա յսքան
խոչոր
վէպ մր, երկու գասա էւօս ութէւննե րով :
Պ • ՊԱՐԳԵԻ
«6ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(98)
Աւելէ
ճչմ արտանման
գա րձնե լու Հա -
մար այս վե րչէն ղաղա փաբր , պարտ չգա­
մեն վար կր րե րէ եբկանաքաբր
եւ կր
սաՀեցնէ
Օր • ճոնսրնի
մաՀճակալին տակ :
Զարմանալի
չէ որ գժբախտ
Օբիորղր էր
Հոգեվարքէն
մ էք յուսաՀաաօբէն
փ"Ր ~
ձահ է Հագորդել
իր ա յնքան
սուգ
դնահ՛
տեզեկութիւններր
: «Պ ա տ ո ւՀ անէն ու ա–
Հա թէ ինչսլէս
ս պանն ուահ– է
Տ
էկէն
Լէյտնրր։ Աչ թէ գուռնէն
, այլ պ ա տ ու -
Հանէն : Այսպէս
ամէն րան կր րացատր—
ուի , ամէն րան իբ տեղյ։ կր զտնէ
;
Հո -.
դե բանա կան տեսակէտով
կատարեալ
է՛
այս ոճիրր ;
Բայց ապացոյցներ կր պակսին, ապա -
ցոյց
չունինք
մեր ձեռքր •
X
Մէկր
տեղէն
չչարժեցաւ։
Ազբերղոլ -
թեան
ղարՀոլբանքր
Համակահ էր մեզ ,
ոչ
միայն
զարՀուրանքր,
այլ եւ ղութր \
Յողնահ– եւ հերացահ
, Տ ոքթ . Լէ
յտնրր
չէր
չարժահ եւ բառ չէբ արտասանահ՛՛ :
Վերչասլէս
թեթեւակի
չարժեցալ
եւ
Փուարո
յին
նայեցաւ
իր յողնահ եւ քագ–
ցրր
նայուահքով
է
աատռւթիւնր
, սա ձիւնին պէս սպիտակ
ու
մւսքռւր
Հռդիներու
տէր
սերունղնեբ
պատրաստէ ի պատիւ եւ ի
Հպարտութիւն
Թո՚-բքիոյ»
Ապտ կտրեց դրան ժապաւէնր եւ Պատ -
րիարքնե
բուն եւ մ իւս պաչտօնական
Հ ր–
րաւիրեա
լնե րուն ու րաբունապետին
Հետ
ներս մտաւ եւ Ա.յարկի
գաՀլիճր պաՀ մր
Հանգստացան
եւ պա տուտս
ի բ ո ւե ցան :
Գպրեվանքի
Հիլրասրա֊էր
եւ միւս սեն —
եաէլնէէբր կր յորդէ
էն րաղմ ութեամբ եւ կր
պաբպուէին
:
Ամէն ոք մեհ Հետաքրքբութեամ
ր կր չբ­
չէր
Հիանալոլ
Համար
չէնքին
վբայ, որ
իսկապէս
արժանի է իր կառուցռւահքով
,
ներքին ու արտաքին
յարդարանքով,
վա -
յե լչոլթ եամ ր , նսլատակա
յարմար
րաժա՝ -
նհ ւմնե ր ով եւ հովաՀտ
յեաց տեսարանով
;
Գարեղին
պատրիարք ալ, որ խորապէս
յուղուահ
էր, խօսքր
ուղղելով
ժոզովուր—
դին
, ոզեկոչեց
Արմ ա շի
դպբեվանքր ,
Օբմանեան
եւ Գուրեան
արքեպիսկոպոս
-
ներր եւ յայտա րարեց •
– Ես վստաՀ
եմ թէ Արմաչի
Հողին պի­
տի փոխադրուի
ու ապրի Ա . Խ ա չ Գպրե–
վանքին
մ էչ : Կ՝ ուղեմ որ Օրմանե աննե
բու
եւ Գուբ եաններ
ու
Հող իներր
Հրեղէն
կեանք
մ ր ստեղհեն
Գպրեվանքէն
նեբս •
Կր մաղթեմ որ անրլ/այ տիպար
Հաստա­
տութիւն
մր , Հպարաութեամբ
լեցնէ
ձեզ
բոլորգ ու պատիլ
բերէ մեր
բովանղակ
ժողովուրդին
:
• տ՛ւ,։ ՚,՛՛ ..՚/ ւ
քՏաչաաոլրեան
Պատրիարք
պաՀ պան է -
չով
մր վերչացուղ
իբքարռւլր եւ դպիր -
ներուն
կողմէ երգ ուահ՛ «Հայր
մեր»ռվ ա–
ւարտեցաւ,
օրուան
Հող եւոր
Հանղիսու -
թիւնր :
Բացմ ան Հանգիս ութեանց
ներկա
յ էէն
նաեւ, սլապական
նուէրակէն
վւոէւանորդր,
Վենեաէկէ եւ Վէէննայէ
Մխէթարեանց
ա՚նգւոմներր
, Ա կիւտարի
կառավարիչը ,
Ասլա-^ովութեան
տեսուշր
եւն. :
էԼ
՚աչովուրզր
ամէն կերպով
կ՚^աչակցէ
նոր
Հաստատութեան
ուր պիտի դաս -
աԼւա րակո
լին գաւառէն
փոխադրուահ
ա -
չ.ւ.կերտներ։
Շատեր
ստանձնահ
են աչա—
կե րտնե բու
ամսակա^ւ
Լ Հարիւր ոս -
կի )կամ տարեկան
(1200
ոսկի)
հախքր
է
ԻՐԱՆԻ
քարիւղի
մասին
բանակցիլ
ոկր–
յւան եւրոպական
եւ ամե բիկեան
րհկերու–
թիւեներ
, ներահ՜ման
՚"Բ՚1 ելքր
^ւչելու
֊Համար։
Մէեւնոյն
ատեն
րան ա էլց ո ւթ ի
ւն—
նէ,բ
էլր կատարուին
ԹեՀրանի եւ Լոնտո -
նի միչեւ :
44
ՀԱՄԱՅՆԱՎԱՐՆԵՐ
պիտի դատ -
ուին
ԳաՀիրէի
ղէնուորաէլան
ատեանին
առչեւ։
Կարմիրներու
դէմ բացուահ
ամէ—
7ւէն էլաբեւոր
ղատն է այս
ԵդԼ՚պտոսի
մ էչ : Զերբակալուահ
է էն
87
կասկահե
լէ– .
ներ, րայց
43
Հ7
աղատ
աբձաէլուեցան
, բա—ւ
ւարար վւաստեր
ղտնուահ
չ.Բլլ՚"է"վ.
Ա՚է՜՜\
բաստանեա լնե րուն
մ էչ
էլր զւոնուէն
վւաս–
աարան
մր, ն^^բքէն
գորհ՜եբու
նաԼսաբա -
րութեան
քննէչ
մր , եբեք
լբազրոդ , եօ­
թր
ոլա չտօնա տա րնե՜ր , երէլու
ուսուցիչ
ներ եւ եօթր
ուսանու^եր
:
^
//^ , մինչեւ
Հիմա որեւէ
ապացոյց
չունիք
, րսաւ : Բայց
ի՚^նչ
փո յթ :
Գուք
Հաստատապէս
դիտէք որպիտի
չուրա -
նամ : Ես երրեք չեմ րնէլրէլահ
ճչմարտու­
թեան
առչեւ : Կր էլաբհեմ
նոյնիսէլ որ առ
այժմ
թեթեւցահ
եմ : Յոդնահ
եմ . • •
Յետո յ պարգապէս
աւելցուց :
Կր մեգագրեմ
ինքղինքս
Աննայի
մաՀուան
Համաբ : Գարչելի
էււ
տխմար
յանցանք
մր գորհեցի,
բայց
ինքղինքիս,
տէրր չէի այլեւս։
քցեզճ
էլին։ Որքան տա–
ոապեցաւ ; Ես էնքս չէէ "՛յլեւս
^ ՚"յէ վա—
խէն
էլուրացահ՜ մարդ
մր
Տխուր
ժպէտ
մր երեւցաւ
վէչտէն կհ -
քլոււսհ էր չրթռւնքներուն
՚Լրայ։
Նչանաւոր
Հնա խոյդ
մր կրնայէք
րլ­
լալ , Պ ՚ Փուարօ
։ Անցեալր
վերստեզհելու
յտտէլութէւ^ւ
ր ունէք :
ՊաՀ ՚ . • կրցահս
րր է •
ԼուԼւղր
էլր սէրէի եւ սպաննեցի
՚ ՚ •
եթէ
ճանչցահ
Ր1/այիք
ղէնքր պիտի
Հաս–
կրնայիք
զիս : Թերեւս
Հասկցահ էք :
ԳԼՈԻԽ
ԻԹ՛
Այժմ չատ բան չի մնար
մեղի
Ր"ելէք
այս ոդբերդութեան
մասէն
:
Հայր
Լավէնյին եւ իր մեղասկիցր
ձեր–
բակա լուե ցան
Պէ յրութի
մէչ ճիչդ այն
պաՀուն երբ նաւ կր
նստէին։
ՓՍՐհԶԻ ՈՃՐԱԳԷՏ ԲԺԻՇԿԸ
Բ րէա էլան
յանցանքնե
բու
դա տա կ՛ոն
ոճրաղէտր
, բժիչէլ
Փոլ
, վերչերս
իր Հա -
րէւր
Հ աղաբեր որդ
ղիաղնութիւնր
կա -
տարեց ; Յիսուն
տարի
չարունակ
ի ղորհ՝
դնելով այս արՀեստր, ան էլր
մարմնացնէ
արՀեստն
իսէլ, րլլալռվ
անոր
կենդանի
սլուտտան : Առաէլի կարդ
անցահ է իր
պա ւլւս ր ի էն ր : Ներէլայ է ամէն տեսակ
մ ա–
Հասլատիժի
, ոճիրի
ւԼեբա֊՚աստատումի
է
ԵԼ ԻՐ
այս պազւորիւնւր չատ կր
զարմացնէ
երիտաէէաբդ
ք1ւնիչներր,
որոնք
֊,աւա —
տարմօրէն կր Հետեւին
իր ցոլցմունքնե -
րունւ ;
Գիաւ^ութեան
մր աէոեն րժ • Փոլ՛
մատլԼ
կր դնէ վԿրքէն
վրայ եւ կր ճեղքէ գէակր
1
Իր Հերձաէլր
էլր դնէ ղէաէլէն ձախ
ղէստին
մէչ
, որպէսզի
անուչադրութեամր
էէլտրէ
իր մէկ տեղր։ Եթէ էլասկահ– էլայ թէ մէ–
կր
մ եռահ՛ է արսենէքով
թ ուն աւո րուե
լէ
էւտք , տոքթոր Փոլ, մատր
ստամոքսէն
մէչ կր խոթէ,
էլր հհէ եւ կր յայտարարէ
I
- Ոչ։
Սթրիքնին
է։
Առվորութէւն
ունի
Հարզաքննելու
ղի -
աէլներր ;
Պէ՚ոէ
րսե՞ս թէ էնչէն
մեռար :
Անոր
՝է աստ
էււ տում ր եւ ճչգութէւնր
մե -
քենաէլան
դարձահ
են : Արաղութէւնր
ո -
բով
էչր Հասնէ
ռճէրէն
վայրր
էլր էլոտրէ
ամ էն
մրցանիչ
դատարանին
մ էչ : Արձա–
կուրդ
էլ^եր
բնաւ , որովՀետեւ
կրնա
յ
մ էէլ վա ւբ կեանէն
ւՐիւսր
գիազնութեան
կանչուիլ
: Մէչէն
Հաչոլով
տաբեէչան
2200
զէաղնութէւն
էլր կաաարէ ; Որոչ տարի -
ներ այս թիւր կր բարձրանա
/ մինչէւ
չռրո
Հազարէ ;
1904/՛*՛
Շաբլ Փոլ էբրեւ
ւէէոսնաւլէտ
նլւ–
չանա
էլո լեղ ա
լ
Ա էն ի էոտեանին
էչռղմ է %
՛Ծնած է \%՜Տ)ին
Պուլոներ
սիւռ Աէռ։
Հօ–
րր
էլողմէ գատա կան պա չտօնեանհ
բու րե–
տանիքէ
մր, մօրր կողմէ
բժիչէլներոլ
, ա–
սով կր րացատրուի
իր կոչումր
իրրե գա—
տաէլան
բժիշէչ ;
Ականաւոր
Լ է ՚ ՚ ն ց է փրոֆէսէօռ
Լաքա -
սաներ
էլր Հաստատէր
թէ
ձա խողած
գէաղնութիւն
մ ր էչարելի շէ վերսէլսիլ :
Տոքթ
• Փոլ այգպէս չէր մտահեբ : Իր
առաչին մեծ ղորհր
եղաւ
Հակաքենու -
թիւն մր կսււոէորել
: Պրէսթի
մօտ , ան ~
տառին մէչ ղիաէչ մր ղտահ
էին որ անա -
էլնէլալ ՛կերպով անՀետացած
էր Նռր Տար–
ուան նս։իսօրեաէչին ;
Գատաէչան
բժԼւչէլնէյ ր
սւնձնասւզանու -
թեան
էլր վեբէչարէին
դիազեութենէն
ետք։
Բժիչկ
Փոլի
դիմեցին :
Գէսնկր
էչր բանամ
, էչ րսէ , Հերձտ -
էլով եւ էլոտբտած
՚լնղակ
մր ձեռքս
էլ է
յ–
նա յ
I
իմ պա չտօնա
էլէ ցն ե րս
մ ոռցեր էէն
բանալ
՛ւ անկր :
Տոքթ՛ Փոլ, ասսլէաէո Պա՚ուոյ
Լեդէոնէ
,
ր^ւղՀ • քննիչ
բժշէլաէլան - դատաէչան կա­
ճառի , դատաէչան
ատեան
էլր մտնէ
է՚որ
լռութեան
մէչ :
Փ՚՚լ,
Շ՚սրլ,
ոճրագէտ
բժէշէլ , որ կքէ
բնաէլէ , Վարէն
փողոց թէւ • • •
Ան էր տարէքր
բնաւ
չրսեր
,
Հաէլառէսկ
օրէնքին
: Պ՛" շտօն տտա րնե րր չեն
սլնղեր
եւ աչք կր գոցեն :
ինչպէս
ամէն
ականաւոր մւ
՛ՐԴ՛
(Մնացեալը յաջորդով)
խօսքերր
անորն ալ կր կրկնուին
յաճախ
:
ի՞նչ կր մտածէք
, ցաւեր
ունիմ , փո­
րէս մէչ,
էչր ղանղատէ
մէկր :
Գիաղնութեան
ատեն
էլր տեսնենք
,
կր պատասխէսնէ
բժիչէլ Փոլ ;
- Երբ էլուլԼւս էլււխեմ , էլր ցաւի • Ի նչ ր–
նեմ :
Երբ չկոխես
ի՞նշ կրզղաս :
- Ոչ մէկ բան :
Այն ատեն
մի կոխեր եւմի
նեղեր
զէս :
Բժէչկ Փոլ չատ աչվսարՀիէլ է : Ան նեբ­
էլա յ էլ՝րչլա
յ ամէն պա շտօնէս էչան
րնգու–
նե լութեան
, եւ ամէն ա րարո՚լութեան
ւ կր
սիրէ ղեդեցիէչ
կիներու Հեա դուրս
ելլել ,
րայց ոչ երէլու
անղամ
միեւնոյն
է^ոչ
Հետ : Ա էն ժէ ոմ
էնի
՛Լրս՛ յ ճաչարան
մ ր
կա
յ ուր էլր յաճա Լսէ չա բա թ ր քանի
մ ր
անդամ ;
1914^5՛ 1944
միեւնոյն
էչաոապանր կր
պաՀԷ բ՝ Յէրանսռւան
/՚^1944/՛*՛
քաչուեցաւ
դործէն, ել աշխատեցաւ
ՀամոզI^լ
իր տէ—
բր եւ անբաժանելին
, որ ան ալքաչուէ
,
սաէլայն ի
զուր։
Հանգստանալու
Համար
, էլէրակէ օրե —
բբ կրքաչուէ
գէ՚ղր
՚՚ւղաէէլ տան մր
մէչ,
որուն
Հասցէն
Լսիստ գաղտնի
էլր պաՀԷ
է
Մ էմ էայն
Հանր ա՛ղե տութ եան գատա
խաղր
ղէտէ : Հոն որսորգութէւն
եւ ձէլնորսոլ -
թէւն
կ՝րնէ , ինչպէս եւ լաւ ճաչ։
Հպարտ
է իր էլտրատելու
արուեստով • Ան մարմ -
նացռւմն է լալ ապրոդփն :
Fonds A.R.A.M
1...,105,106,107,108,109,110,111,112,113,114 116,117,118,119,120,121,122,123,124,125,...600
Powered by FlippingBook