Ր6
ՊՈԻհՆՈԱ
ԱՅՐԷՍ,
(Յսւււաջ).–
Յ ՚ - վ -
էէբ
Աւեէէ՚իսեսւՆ
լԼՀերէն
Աւսւիքովէչ
Աօ~
զէֆ
անքւնր, ա յս
մ եծաՀարո
ւսւո սե -
ղանաւռր
ւԼաճ
առա
կանին որ
կր
բնակէր
Լվս՚ի
(Լեմպէրկ)
Հ
ԼեՀաստանի
ժամանա -
կս՛ կից ղասա գրքեբ ու. մէք Հեաեսեաէ գ ե -
գեցիկ
իբական
սչաամ
ութ
իւնբ
գրուած՛
է
իր մասին,
իբրել
ւլոՀաբերութեան
եւ
Հա
յ ր ե ն ա ս ի բ ո ւթե ան
օրինակ
ԼեՀաստանի
Աւկուստին
(0՚է""տինոս)
Գ
թագաւո
րբ (Ժէ՛
՛չաբ) գրամական
նե–
գութեան
մատնուեչով,
կբ գիժէ ամենա -
Հարուստ
Հայ սեղանաւոր
Ե
՚ ՚ զ է ֆ Աւաի -
Ք՛՛՛ԼԻ
էին , որպէսւչի
գում աբ
մբ վւոԼս տա
յ
սլե աութեան
:
Ա՚-ա
իքո
ւէի չ սիրովդ
Կ՝ ՜
ղունի
թաղաւո
բին
աոա քարկբ եւ կ ՛երթա
յ
գրամբ
բերելու
Հ
Ղ՚եո
Պ ա լ ա տ է ն
գուբս
չե–
լաՆ եսւ կբ գաոնայ եւ կբ Հ՚սրցնէ
թաւլա—
ւռրԼւն •
Տէր
արքայ
, րայց
չբսիք թէ ինչ
մե–
111
ա ւլնե րո՚Լ
բե րեմ
ւլրամնե բ բ ,
ոսկի" ,
արհաթ, թէ
պգինձ։
թաւլաւորբ
կբ սլս/տասթանէ
.
•
Աբեք.
տեսակէն աք ՚,
Աւաիքովիչ
թագաւորին
^երեք տեսա
֊–\
կէն աթ իսօսքերբ
իր գիտցահին պէս մեկ—կ
նելուէ
,՛ վաիսանակ
ոււլոլաձ՜ գումարբ
երեք
– ա ե ս ա կ
մեաաէթէերոփ
խառն
լրացնելու–, ա–
մէն մէկ ՚ոեսակէն
ւլաա ւլաա ,
այսինքն
թագաւո
ր ին պաՀան քահ
գում արին
եո ա -
. պաաիկբ
կաոքի
մբ մ է ք կբ բեոցնէ
ել սլա–
.նի ֊.
Երբ
թա՛ւ
աւոր
բ կ՝ Լ՛մ ա ն ա
յ
Հա
յրենասէբ
Հայուն
ա յ՛ւ
աւ
^իլ
ւէե բ ա ր ե բումբ
, իր ւլո
~
Հ ունակս
լ
էւ եան Հեա պաա
ուան
չան
ով
մբ
կբ
ւէ ա րձաարէ
՚ լ է ն ք բ
Շաա
է թէ՛ւբ
եւ ե րկար
պատմ
ու -
թէււնբ
րոլոր
ա
յ ն բ ա ր ե դոբհ
ԼեՀաՀա
յ ե -
րուն
ոբոնք
1200
թուականէն
սկսեալ
Ա -
նէւէն եւ ղանացան
չրքաններէ
ՀեազՀետէ
զ ա
ւ լ թ 1
Հ
լուէ
ԼեՀաստանի
կալիցիա
նաՀան
-
գէ՛ն
, ա ռ ա ւ ե լ ա պ է ս
Լվ"վի
մէք Հաստատ
-
ուեցան;
Անոնք
մեհամեհ
բաբեգորհււլ
—
թիւննե
ր , կաա1րւեր
բրին
լեՀ ազգէ՚ն
եւ
լեՀ
սլեաութեան
օգտին։
Ատոր
վւոէսարէն
ալ թէ ԼեՀաստանէւ
թ ա գ ա ւորնե րբ ե լ թէ
լեՀ
ժոզուէուրլլբ
սիրալիր
ե լ աւլնէււ
ասս^–
ք տ կանութ
է լ ն ցո լց աուէւն
;
Հա
յ ե րբ թ ա -
զ աւոր
ա կ ա ն
Հրով՚ււրտաէ^երով
ս տ ա ց ա ն
զանազան
աււանձնաչնորՀներ
՚. Ամ էն քա–
ղաքէւ
մ էք
ազատօրէն
չէւն ե ցին
իրենց
ե կե–
՚ լ ե ց ի ն
էււ երկար
տարիներ
կասլ
ոլաՀեցին
Ա՛
էքմիաՆնի Հեա ։
Առաքին
՜ անւլ ամ
Հայերբ
սկսան
ա ռ ե ւ -
տ ր ա կ ա ն
զործ-եր,
նեբահ՜ում
եւ– արտա
-
հ՜ում
1լատաբեյյււ^
Պ ա ր ս կ ա ս տ ա ն ի եւ Հնգ~
ւասուսւ
ն ի
Հեւ
ԼեՀաՀա
յերու
մ անրամ
ասն
պատմ
ռւթիւ–
՝Կբ
գրուահ
չէ ղեռ,
էնչսլէս
Ալիչանի
ՀՀայվենետ^բ
կամ Ա– Աաբուխանի
4Տ
.Հո ֊
՚լանաաՀայեր»բ։
Աիայն
կայ ղրոլահք
մբ
որ ա ռ ա ւ ե լ ա պ է ս կբ հանրանայ
Հ ի ն
կե–
ՀաՀայեբու
ներքին
կեանքէն
ե լ թ ա գ ա ւ ո –
ր ա կ ա ն
Հ րովարւոակներու
ւէր ա
յ ;
ԼեՀա֊էԱւ
յերբ
ոչ միայ ն
Գ
"՚րկ
՜տուին
երկրին
առեւտուրին
, ճ ա րտա
ր ա գ ո րհու
-
թեան
ե լ Հողա
գռրհո
լ
թեան՝,
Հ աբ ստա
ցնե
լով
երկիրբ,
այլ եւ պ ե տ ո ւ թ ե ա ն մէք վա
րեց
ի ն
զ է ն ո ւո ր ա էլան ե
լ
ք ա զ ա ք ա կ ա ն
պա–
ա՚ս
ս խ ա ն ա ա ռ
լ
ւզա
չաօննե
բ ^ եզան
ն ա խ ա
—
րար
, զօրավար
, ք ա զ ա ք ա պ ե տ
^ գ ի ւ ա ն ա -
ւլիտական
նեբկայացուցի
չ , եւն՛ :
Հա
յ
Հ արուս
տնեբ
ր
մ եհամ
եհ գ "ւմար
-
ներ
, Հասութաբեր
կալռւահներ
^ գեգար
-
ո ւ ե ս ա ա կ ա ն
թ ա ն կ ա գ ի ն
ապրանքներ
նուի
բահ
են էւ կենղանութեան
կամ կտակով
,
յօղռւտ
ԼեՀաստանի
բարեղռրհական
Հաս—
տ ա տ ո ւ թ ե ա ն ց
, իրենց
անունով
Հիմնահ
են
Հ իւանղանռ
ցնեբ
, գ պ ր ո ց ն ե ր ,
որբանոց
-
ներ ; Շ ա տ ե բ ո լ
անունով
փոզոցներ
կան
Լվովի
ե լ կալիցոյ
"ւրիչ
քազաքնեբու
մէք,
օրինակ
Վ ո ւ կ ա ս ո վ ի չ
փողոց
, Հայ -
կ ա կ ա ն
ւիոզոց
, Աբզաբռվիչ
փողոց
ելն • :
Աբրալքռվիչ
Լվ"վի
<
արո
ւսա
Հա —
յեբէն
, Արբամովիչ
իր Հսկայ
Հարստոլ
-
թիւնբ,
չաբմական
եւ անչարժ
, կբ
նուիրէ
Լե Հե րուն : իր ձւլահ
մեհաղռւմա
ր ղբա -
մով
քաղաքին
կէ՛ց է՛ր կալոլահներուն
մէք
բլուրի
մբ վ ր ա
յ կբ
չինեն
Հսկա
յ եւ մե -
հ՚սհախս
Հիլանգանոց
մբ; Ի ր
անձնական
թ անղա
բ անին
ճոխ եւ
մ եհա
րմէք
Հ ա ւ ա -
քահոներբ,
թսնկաղէն
Հ ի ն
Ղ՚՚ՍՂ^ՍԸ. ՚
յ ս ւ խ ճ ա պ ա կ ի ն ե ր բ , ոսկեթել
աթոռնե
բ ,
իւղաներկ
պ ա տ կ ե ր ն ե ր
^ Հնօրեայ
կարասի
ներ
ե լ ուրիշ
ա րժէքտւոր
ա ՛ ւ ա բկան
եր կբ
նուիրէ
–Բբաքով
քաղաքի
Ա ղ գ ՛
թ ա ն գ ա -
րանէն
որ Հէւմնուահ
է ա ր ք ա յական
սլա -
լա անե
բուն
կից • Այս
Բ՚՚Լ"ՐԲ
զետեղուահ
են
առանձէն
բաժնի
մբ մէք, որ կբ գ ր ա ւ է
26
սենեակներ
: Ա ո ւ տ ք է
ճ ա կ ա տ ի ն
վր^ւյ
գրուահ
է «Արբամովիչ
բաժին»
՚. Աւրիչ
"–
չէնչ
.....
1980/'Տ/
երբ ՛Բբաքով
կբ զանուէի
,
ղացի
տ ե ս ա յ
ա յ գ պ ա լ ա տ ն ե բ բ
ե լ թանղարանբ
:
Ե ր կ ա բ
կ ե ց ա
յ Հիանալով
եւ
զա
յ ր ո
յթով
ղի՚ոեցի
Հայ Հարուստի
մբ
միլիոններու
արժէք
ներկայացնող
այղ է՚բերբ
է Ի ^ ն չ
մեղքս
պաՀեմ,
յ
՜էչոց
մբն ալ արձակեցի
,
նկատելով
որ նուիրատուն
բաժի՛ն
մբ չէբ
Հանահ
էւր պատկանահ՝
"՚ՂՂ՜Ի
կաբեւոբ
Հ ա ս ա ա տ ո ւ թ ե ա ն ց
^ Ա . էքմէւահնի
, Եբու
-
սաղէմ
ի , կամ Ա էսիթարեան
ղո
յ զ վ ա ն ք ե -
րուն,
ոբոնք
իր անունբ
օրՀնելով
սեբուն—
զ է սերռւնղ
պ է տ ի
պաՀէին
անկորուստ
:
Եբկրոբղ
աչէսա
րՀտմարտին
երբ Գեր -
մ աններբ գ ր ա ւ ե ց ի ն
ԼեՀաստանբ
,
իրենց
ն ա Հ ա ն ղ ա պ ե ա ր
, Ֆրանք,
նստաւ
՚Բրաքո
—
վէւ
պալատներուն
մէք ե լ
թանղարանին
բոլոր
աբմէքաւոբ
ա ռ ա ր կ ա ն ե ր բ
Պերլին
կամ
այլուր
գրկուեցան
, անոնց
կարգին
նաել
՚^Աբրամովէւչի
բաժնին»
սենեակնե
—
րու
պաբ ունակ
ռւթիւնբ
՚. ճէ՛չգ
է " ՚
տեղի
ժ-ողռվրգական
ա ռ ա հ բ
,
^Րէ "Ք
գի"՚է
ո՛՛վ կբ վ ա ս ա կ ի
ե լ ո՛՛վ
կբ
վայելէ
» :
(Ֆրանք
կախաղանի
գ ա ա ա պ ա բ տ ո ւ ե
ցաւ
՚*
Պոլսոյ
Հայ Համայնքբ
ներկայիս
ունի
15
նաէսակրթաբաններ
եւ
երկու
լի՛՛է*
Ա՚չգ • Կ ե գ բ ո ն ա կ ա ն բ
մանչերու
Լ լ
Բերայի.^
է ս ա ե ա ն ն ալ
աղքկանց
կան
նաեւ
Բանկալթիի
Վիէննական
Մէ–^
խիթարեաննեբու
լիսէն,
Բ ե բ ա
Վ ե ն ե տ ի կ -
եան
Մէսիթարեաններոլ
մէկ
ն ա խ ա կ բ թ ա –
րանբ
ե լ չոբս
Հ ա տ ալ
աղքի1լնբեու
Ա ն ա -
բատ
՚Բերց
նախակրթարանբ
Հ
կան
նոյնպէս
երեք
Հ ա տ
ա ն Հ ա տ ա կ ա ն
ն ա խ ա կբթար
աննե
բ , որոնք
կբ
զանուին
Բանկալթիի
թազամասին
մէք–
ինչսլէս
կբ աեսնուի
, պ ա տ կ ա ռ ե լ ի թիւ
մբ կբ կաղմեն
նաիսակրթարաննեբբ,
60 -
70
Հաղաբի
Հայութիւն
մբ ունեցող
Հա -
մայնքի
մբ Համար
:
Աակայն
Հ ա կ ա ռ ա կ այս յարղելի
թիւին,
տարարաէստաբար
ՈՆԱււււքնակաՕ արդինԱ–
ք ը շսւտ անբաՆական է, յուսահատական
ըսոՍւլու չափ :
Ա ե ր
նա էսա
կրթարաններու
տ ղ ա ք բ
չատ
անխնամ
գասա
ի ա բ ա կութ
ի ւ ն մբ կբ ստա
նան : իսկ Լիսէներբ
աւաբտողներբ
չատ
պակաս
հանօթռւթ
իւննե րով
կ ՚ ե լ լ ե ն
ղրսլ -
րոցներէն
:
Ասոնցմ
է
ոմ անք
երբ ա պ ա ղ ա յ է ՛ ն
կբ
յաքոզին
ղանաղան
ա ս պ ա ր է ^ ւ ե ր ո լ մէք ,
միմիայն
ինքնաչխատութեան
չնորՀիւ
է
կամ
պ ա ր ա գ ա ն ե ր ո ւ
բերումով
է ոբ կբ
յաքոզին
:
Իսթանպուլցի
նորալաբտ
բմէ/չկնե
ր եւ
այլ
ասպարէղներոլ
բնթացաւարոներ
Ա .
ՆաՀանգներբ
կուղան
Հիւանզ
անո ցնե ր ու
ե լ այլ Հ ա ս ա ա տ ո ւ թ ե ա ն ց մէք սլա չաօնա
-
՚ Լ " ՚ ր ե լ ո լ
ե լ իրենց
ուսումր
կաաարե
լա -
ոորհե,
ու
Փորձեցէք
իսօ
՛լ
ի լ
անոնց
Հ ե տ
իրենց
ասպարէզէն
ղուրս
տոՀմա
քէն ե լ
մեր
աղղային
պատմութենէն
,
ղրականռ,–
թենէն
ե լ այլ քնգՀանռլր
հանօթսւթեանց
ոլատկանող
որեւէ
ն ի ՚ թ ի
մ ՚ ս ս է ՚ ն
,
պ ի ա ի
տեսնէք
որ ոչ մէկ հանօէմութիէն
ունին
ե լ
այս
լիսէաւարա
եւ
Համ
՛ս լ ս ա բ ա ն ա ւ ա
ր ա
սլաբ՚՚՚էներր
ոչ իսկ կրնան
քանի
մբ տող
Հայերէն
ղրել.
անոնք
թերթ
անղամ
չեն
կարղար
:
Եւ այս նորաՀաս
սերունղբ
կբ
յաւակնի
ինքղինքբ
մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն
նկատել
, քանի
ռբ
իր
ձեոքբ
ունի
Համալսարանի
որեւէ
ճիւ
ղ ի վ կ ա յ ա կ ա ն մբ :
Այս
ողբալի
կացութիւնբ
կբ ս՛իրէ
Իս -
թանպուլի
Հայ ղ պ ր ռ ց ա ւ ա ր տ
ե ր ի ա ա ս ա ր -
գ ո ւ թ ե ա ն
մօս՛։
Երկու
մեհ վաանղներ
մասնաւորաբաբ
աչքի
կր ղւսրնեն
, նաիս Հայ լեզուի
ե լ Հայ
մչակոյ թ ի
մասին
ա չ ա կեբտներոլ
անղի
֊.
տութիւնբ
եւ ապա
բնղՀանոլր
ղարղաց
֊
ման
պակասբ
:
Ե թ է
այսօբ
իսթանպուլի
Հայ տունե
֊
րուն մէք Հայերէն
չէսօսուէր
, մեբ
աղաքբ–^
ասլա
Հովա
բար
Հայե
րէնբ
պէւաի
մ ոռնա
- \
յէ՛ն,
այնքան
անէսնամ
ու լքուահ
է
Հայ՛
լեղուի
ուսուցումբ
մեր
ղոլլ՚ոցներոլն
մէք։
Ա ե բ
մ ա տ ա ղ
սերունղբ
մինչել
իսկ ժա -
մուն
բ ա կ բ եւ աւելէն,
չ ա պ ի կ
Հաղնոգ
գ բ –
պիրներբ
եկեղեցիին
մէք Հայերէն
չեն իսօ–
"է՛բ
իրարու
Հետ
ե լ ա ս ի կ ա
ազքէւկներոլ
մօա ալ սովորութէւն
եղահ
է :
Այս
Բ"1որբ
առաք
կուղան
որակեալ
ռւ
սուցչի
չղոյութենէն
:
Ե թ է
ա ս ա ն կ
երթայ,
ռչ - որակեալն
՚ ս լ
սլիտի
չզանենք
օր մբ :
Ասոր
միակ
պատճսւռն
այն է ոբ
ՈնԱՈԼ(յ–
չին նիւթական ու բարոյական վինակի
մասին մտածող չեղաւ • - -
Եթէ
ասկէ
Հարիւր
տ ա ր ի առաք
վ ա ր ժ ա ֊
սլեաներր
ա ղ ք ա տ ու թչռւտռ
վ ի ճ ա կ ու
նեցահ
են , այսօր
ղ ժ բ տ խ ա ա բ ա բ
^
կացու
թիւնբ
անկէ
տ ա ր բ ե ր չէ Հայ ուսոլցչռւ
-
թեան
Համար
;
Ներկայիս
մեր
նախակրթաբաններու
մէք
ե ր ի ա ա ս ա ր ղ
ուսուցիչներ
80, 100,
ՎՈԻԿԱԱԼ)ՎԻԶ
1935/1.
լեՀական
բո -
լոր
թեբթե
ր բ օրեր
աոաք
մեհ
սլանհացոլ–
մ ով
հանուցին
թ ո ւ ա կ ա ն բ նչանա
ւ ռբ քի -
մ ի ա գ է տ
Հայազգի
Վ ո ւ կ ա ս ո վ է չ է
արձանէն
բացման
: Այս առթէւլ
Կալիցիռյ
նաւթա
-
Հանքե
բու
կեղրոնբ՝
Պօրիսլալ
քա՚լաքբ
ե -
կահ՜ էին Վարչալայէն
նաէսարարներ
եւ
պետական
ալաաղնէն
, յարղելու
Համար
այն
Հանճարեղ
Հայբ
ոբ եղահ
էր
աււաքէն
էտիսբնբ
, ղաահ
էր նաւթի
յաակութիւնբ
իբրել
վառելանիւթ
եւ
լո լ սաւո
ր ո ւթ ե
ան
աղբիւր
: ինք Հնա
բահ
էր նաեւ
քարիւղէ
ա ռ ա ք է ն
լամ
բարբ
պ ա տ բ ռ յ դ ո վ ւ
Հրաւիբ—
եայներբ
պանծացուցէն
տ ա ղ ա ն ղ ա ւ ոբ
Հբ—
ն ա բ ա զ է տ բ
«Ս՛եր
մեհ Հայրենակիցբ»
,մեր
մեհ
Հանճարբ»
բ ա ռ ե ր ո վ : /)չ ոք
չբսաւ
կամ
չուղեց
բսել թէ այղ մեհ
Հանճարեզբ
Հայ
մբն էր, կբ պ ա տ կ ա ն է ր
Լւէովէ։
^այ
Համ
ա յ ն ք է ՛ ն , նաէսկին
Վռւկասեւսն
ղե բ -
ղ ա ս տանի
չառ ա։ է։ ւլնե րէն մէ կբ
՚Բիմիաղէտ
ե լ միանղամայն
ղեղաղորհ
էր
Վ ո ւ կ ա ս ո վ փ չ
ե լ իր զիւտին
ու
ղիտու
թեան
չնորՀիւ
կալի
ցիռ
յ նաւթայ ի ն ար -
ղիւնաբե
րութէււնբ
ՀեազՀետէ
ղ արգա
ց ա ւ
ԼեՀաստանի
մէք ;
Թ Ա Ր Ա Ա Ո Վ Ի Ձ
Հայ Հարուստ
գ բ ա ֊
մ՚ստէբ
մբ որ Հայկ
. մայր
եկեղեցւոյ
կԼ՛^
չատ
մ բ
Հասոլթա
բե ր
կա
լո լահնե
ր
կր
՛լնէ,
նաեւ
բԼղաբձտկ
չէնք մբ
ղէշերօթիկ
որբանոց
ղսլրոցի
Համ
տ ր ; Կբ
յ՚ոակացնէ
նաեւ
մեհ Հիմնաղբամ
մբ, մատակաբա
-
րութիւնբ
ձգելով
Հայոց
առա^որգ
- ե -
պէւսկոսլոսարանին
: Եւ որովՀետեւ
Լվ՚՚՚ԷԼ՛
կամ
Կ ՚ ո լ է ՚ ց է ՚ ո յ
Հայերու
մէք ոչ որբեր
եւ
ոչ
ալ
չքաւոր
հնողքի
զաւա
էնեբ
էլա
յ է ն ,
՚ ւ
՚ ՚ է է ՚ ՚ ՚ Ց Բ
աււանց
բ ա ց ա ռ ա
թեան
լեցուահ
էլւ
ԼեՀերոլ
գ ա ւ ա կ ն ե ր ո վ : Եւ գ ա ս ա ւ ա ն
—
ղութիւնն
ալ այնպէս
էնչպէս
լեՀական
որ
ե լ է գսւրոցի
մէք :
թո
յլ
տ ո ւ է ք ա յստեզ
լնգՀաաել
,
ուբիչ
յ ՛ ՛ ՛ չ մբ պատմելու
Համար
:
Ա՛
ՏԱՊԱՎԵԱՆ
ՄԼ)ՌՑԼ)ԻԱԾ
ԷՋԵՐ
ԹԵՖԱՐԻԿ
Հիմա
ալ աւելէւ
վւոյթ
կբ տ ա ն է ր
սենեա—
կէ՛ս,
որուն
պարտէզին
նայող
պատռւ
—
Հաններ
ուն
վ ր ա
յ ՝
վարէն
բարձրացող
՚Լարղենին՝
փոին
ի վւռիւ
ճերմակ
ու կ ա ր
միր
խաղիկէ
մեՀեւանղներ
կբ յօրինէր
:
Տ ե րե կներբ
էմ բ ա ց ա կ ա
յ ո
ւթե
անս
կու
՛լար
Հոն աչիս ատ
ութիւնբ
վեր ք ա ն ա լ ո ւ ն ,
մ ինակռլկբ
Հիւսե
լու
իր
ա ն ա
ւա ր տ ե լ ի
գռւլպաներռւն
չար
քբ
վ աբղե
բուն
ս ա ս տ ի կ
ռւ
Հեղձուցիչ
Հոաին
մէք ;
Բ ա ր ե կ ա մ ա կ ա ն
էսբ ա տնե
ր
կ ո ւ ա ա ր էն -
հ ի
Հնա՜ղսւնգ՛
աղաէռինի
ու սրտի
մօա ան–
ձ ի
իւյ,աաներՀ
թուղթերս
գետիններ
բ
ձգե–
լուս
Համար
Ա՚^ՂՔ ^"
1
էֆէնաիս
, աչքի
լուս ես
թ ա փ ե ր :
Ալքի
ւո՛՛յս
միայն–
եթէ գ ի տ ն ա ր
թէ
սիրաբ
ինչեր
չէր
լանձնահ
ա յ գ
փոչո
-
տ ա հ
, ճմրթկահ
թուղթի
կտորներուն
• ե–
թէ
ււէանաբ
ռր սլաւոանսւթիւնւբ՝
իր
բոլոր
անմ
եզութիւնբ
,
ե բ էաասա
րղութիւն
բ ի՛ր
բոլոբ
Հ ա ւ ա տ ք բ
թավւահ
էր Հոն ու , ա -
նոնցմ
է
ղուրս
, ս տ ո
յ է ՚ կ
տ ղ ա
յ մր
մ էւա
յն
ա Հ ա կբ մնար
, Հալոցէ
անցահ
մեաւսղի
կտոր
, ո^ր
իր
ն՛ս ինա կան
վէճակէն
բո
լոր
ոլէս՚ղիսոլթիէնբ
կորսնցուցահ
է, մէա -
^"յԼ
՚
անէսառն
, անողոք
բան մբ ղառնա
-
լու
Համ
աբ
, եթէ գէւտնար
. . . • : Ա պ ա ս ո լ -
Հէ՛ն
ուրիչ
բան չէբ
՚լէ՚տեր
բայց
եթէ գի -
չե րուան
վերաղարձիս
, ա
յ ն
ժամ
ուն ուր
ամ
էնքբ
կբ
Հանղչէն
, իմ աչէսատիլս
ճեբ
մակ
էքի մր վ բ ա
յ հռահ
,
մ աքուր
Ա՛ղի -
տակ
թուղթ
էմ սրա
էւս պ է ս որ
ՀեաղՀե
աէ կբ մրոաէր,
կբ սեւնար,
կբ զարղար
—
ուէլ՛
, իբր թէ սեւութիւնբ
բլլար
իբ չպա–
րռ =
ԵԼ
մեղքնալով
էնհէւ,
ռաքէն
մաաներոէն
վրայ
կր քալէր
առաուն,
աղմուկ
էլնելով
քովս
, լալ մբ էքեցնելով
սենեակիս
վա -
րաղո
յրներբ
, պ ա ա է ւ ր
ու
ա ր Հ ե ս տ ա կ ա ն
ղ Լ՛չե բ մբ ձեւացնելով
չուրքս
, ղէ՛ս
քԼ՚ձ մբ
աւելէւ
քնացահ
տեսնելու
բաղձանքով
:
Արթննալուս,
ուռեցահ
աչքերո
վ,
քան–
ղիմանութեամբ
լեցուն
նայու
ահքբ
կբ
քաղցրանար
, ու կբ վազէր
խոՀանոց
, նա–
էսաճաչէւս
ս լ ա տ ր ա ս ա ռ է
թեամբբ
,
քննա
-
ղ ա ա ո ւ թ ե ա ն ս
կոբուստ
բ գ ա ր մանե
լու Հա–
շիւով:
X
կր
Երբեմն
ալ
մ օրս
մ իքամ
տու
թեանբ
ղիմէր
ղիս կարղի
բերելու
եւ
առողքոլ
թեանս
Հսկելու
ստիպելու
Համաբ
զիս :
-•—
Հանբմբս
, բսէ որ ղիշերնեբս
շ ա տ
չնստի.
Հողին
չՀակէ
ղբելով
Գուն
ալ ղռւլպայ
կբ չինես
,
կ՚ըսէի
հիհազելռվ
:
Ես
զալկիս
Համ
աբ
կ՝ա չ խ ա տ
իմ
, եււ
միւխթան
եմ։
ԵԼ
անմիքապէս
իբ ձայնբ կբ փսխուէր
,
ղէմքին
սռվորական
թաիւէ՚հբ
1լաւե
^ւար
Աբս լանպէկ
եղահ
զաւկին
յի
շատակէն
ուրկէ կարհես
յւանօրամայի
ձեւով,
անց -
եալին
բո լո բգւսէնութիւն
բ ,սուգբ
կուղ ար ,
կարգաւ
, մէկ մէկու
եաեւէ
, Համ ր ի չի՛
մ բ
Հաաիւ^ե
բուն
սլէս
՚ է՛բ ամ ա
սնութէւնբ
Հէսղիւ
երկու տաբի
տեւահ
, էրկանբ
Հի—
ւան էԼՈ ւթի
ւնբ , ունեցահ
չունեցահնուն
սսլառիլբ
Հիւնաղոլթեան
հաէսքերուն
մէք,յ
ղէ՚ւղՐ
՛քնացահ
ղաւակբ եւ վերքապէս օ—Վ
աար
գուռբ
իյնալբ
, էնչպէս
կ՝բսէր
էնքբ՛
՚ոյս
ամէնբ կբ տեսնուէր
էւր աէււուբ
նայ—
ռլահքին
մէք, կբ ղհաղրոէէր
իր
ղէմքին
թավւանց էկ , արտա
յա յտող
մ որթէն
վ րա
յ ,
իրարու
ետեւէ
, ամբ՚՚ղք
կառախումր
մբ
ցալե
բու
, կսկիծ ներու ու էսօս ա կցո
ւթ էււն բ
կբ
գաղբէբ։
Յե տո
յ գիտո գութ էււն
լնե
լու կարգբ
ին
հի ե կալ :
Աձթէ^
1
" ՚ /
Հանէ սա
շալվաբ^ :
կ՚ամչնար
, չրքաղղեստբ՝
իր
մաանանիչ
լնող
ձեւեբռվբ
, խոստովանող՝
զբեթէ
ան
պատկառ բառ մբ ունէր
իր երկչոտ
աչքին
:
կ՚ամչնամ
:
^Բ
ՂԳ՚"յԻ "Ր ղիմաղբութէււնբ
կր
թուլ
նար,
իր տգեզ
երեւալու
ոբոչումբ
կ՛՛էյ —
՛ւ՛ււ։ր Հազիւ թէ քանի
մբ շաբաթ
կանղ ռւն
մնալէ
ե՚ոքբ
, եւ իր Հաստատամէւտ
գիւ —
ղացիի
երկարող
չեչտբ
^կ՝ամչնամ» րա
ռին
վրա
յ կբ մ արէ ր կբ Հատնէր
:
X
Շբքաղզեստբ
յեղաչրքում
մբ բ ե ր ա ւ ու
վ ա յ ե լեց
իրեն,
նախ,
բնակավայրր
,
կլի
ման
կորսնցնող
մէկբ
ղարձալ,
մէքքբ
չատ
նեղ
ե կ ա ւ
իրեն
ու վ՚էչր
չատ
լայն՛
առքի
պւեբբ
չկրցաւ
չարժիլ.
մասնաւոր
ուչա
-
գրութիւն
մբ կ՝բնէբ
հ ի հ ՛ս՛լե
լ ի
չբլլա
լու
Համար
իբ քալուահքին
մէք.
էփ՚^Կբ
կռւրհքին
չնորՀալէւ
մ ան ր՚սմասն
ութէււննե-
Րբ ի յայտ
բերելուն՝
ամէնքբ
էէր
լանքքին
ա կանատես
եղահի
ապաւորութիւնբ
կբ
թողուբ
իրեն :
իր
զե՜
ղե ց կո ւթ ե ան ա
յ ս
հագում
էն ա ո -
քեւ
ամէնքս
ա պ չ ե ր
էինք.
ինքբ
իր ա գ -
ուո
րութ
եան
Համ
ա ր տ րուահ
Վ.Կ՛"յ ո ւ -
թիւննե
բր լսելով
կր կարմրէբ
,
ւլլուէսբ
հռելով
մեղմէւ
ուսին
վրայ
:
Ա
՚1
քիչ քիչ
՚ ^ ՚ - ե լ ի
՛Լա
յ ե լ ո ւ չ
երեւալու
քանք մբ սկսաւ
լնել,
ղաբթում
մբ
ե կ ա ւ
է՛բ
սրտին
մէք՛
է՛նքն ալ
գ ի տ է ր
Պոլսոյ
Հանբմներուն
պ է ս ՚ լ ե ՚ լ ե ց ի կ
բԱալ,
^սէււս»
բնել
- էէր գիւղացիի
ոլա րղամ
տութեամբբ
սպասուՀիի
գիրքին
մէք ունեցահ
պղաիկ
միքռցներռվր՝
պչրանքով
լեցուն
արզոլ
-
ղ ա ր գ մբ ունէր
Հիմա.
միչա
մաքուր
Հ ա գ ո ւ ա հ ու սանարուահ
էբ օրուան
ամէն
մ ամռւն
:
(2)
Գ–
ԶՕՀՐԱՊ
( Շ ա բ
. )
Fonds A.R.A.M
