HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 334

Հ Ա Յ Ե ՐԷՆԸ,
5Ե1՚Ը ԵԻ 0811ՐՆԵՐԸ
իյՄՐ ինչպէս գււած էինք, հայեբՍւ|ւ
դասընթ֊ացք լքը հաստատուած է Մ • ՚Սա–
հանգնհրու ՚ք՝որնէլ համալսաըանին մէջ :
՚հժբա1ստարար, աշակերտները Ամերիկա­
ցիներ են :
Այս աոթիւ « Հայրենիք » հետեւեալ
լսորհրդածութիւնները կ՚ընէ վերի խորա–
գրով յ լսորին դաոնութեամբ . —
Հայերէնի ուսուցիչներն են մեր աչխա–
աակիցնե րէն երկու ե ր ի ա ա ս ա ր գ եւ չԸ–
նորՀաչի գրողներ , Տ ա կ ո բ կ ա ր ա պ ե ն ց եւ.
Հայ ս անինե ան , որոնք իրենց լ ա ւ ա գ ո յ ն ը
կ՚ընեն , Հայերէնր "իրելի գարձնելու եւ.
անով Հայ ժողուէուրգը , չուրք ա ա ս ը Հա–
• զար ուսանողներու լայն չբքանակին մէք :
Ջենք կրնար իսո րասլէս ե ր ա իւա ա պարա
չ րլէա Լ Համալսարանի տեսչութեանը , եւ
յ ա տ կ ա պ է ս ՝ Ա ր գ ի լեզուներու բամինին
վարիչ՝ Տ ս ք թ • Կոբտբն Հ • Ֆէբսչէնքսի ,
որ քերմ ու գ ն ա Հ ա տ ա կ ա ն ղղացումներ
ունի Հայերէնի Հ ա ն գ է պ եւ ինքղինք նբ -
ւիրահ– է Հայերէնի ուսումնասիրութեան :
Աււա յ՛եմ , Հասկնալի պ ա ա ճ ա ո ն ե րով ^ ա–
րեւելաՀայերէնբ էլ ուսուցուի , իբրել պե­
տութեան լեղու, եւ, Հ ա ւ ա ն ա բ ա ր , ա ր ե ւ –
մաաՀայերէն ՛սլ պիտի ալանղուի ՀՀ"– ՜
տով :
կարեւորբ այն է՝ Որ Հայերէնր ներկայ
է, բաղմաթի՛ւ այլ լեղուներու կարղին ,
իր գեւլեցկութեամը ու Հարստութեամ բ ,
որոնց ՚ ի ր ա յ կ՚աւելնան նաեւ Հայաստանի
մ ասին ա չ խ ա ր Հ ա ղրա կան եւ սլաամ ա կ ա ն
ծ անօթութիւններ :
Մինչել Հոս, երեւոյթբ ուրախութիւն ,
Հ պ ա ր տ ո ւ թ ե ա ն ղգացում եւ ղոՀոլնակոլ -
թիւն կը պատճաոէ մեղի ; Հայերէնը իրեն
արժանի ու արժանավայել բեմէ մը էլոլ —
սուցուի
Տօղուահ՜աղիր րնկեր ը կ ա ւ ե լցնէ նաեւ ,
թէ չ ո ւ ա ո վ Հա յ ե րէնի ղասաղ ի լ ՚ ք ե ր ալ
պիտի սլատ ր՛ս ս տ ո լ ի ն • ամ երիկացի երկու
ուսանուլներ լեղուաղիտական մասնաղի ֊
տական ա չ խ ա ա ա ն ք կբ տանին Հա յեբէնի
մասին • Համալս արան ի ղ րագա րանին մէք
Հայերէն ՛լիրքեր ալ կան եւն . ;
Ա ա կ ա յ ն , ուսանողներբ, Բ"Է՚՚ՐՐ1 ա մ ե -
րիկացիներ են է
՚)՝ժրախաարաբ , ոչ մ էկ Հա յ ուսանող
կայ Հայերէնի Հետեւողներուն մէք, Հա -
կաոակ անոր որ Համ ա լսարանին մ էք կան
/լաղմաթիլ Հայ ուսանու^եր :
էք լ Հ ա կ ա ո ա կ անոր՝ որ Համ ա լսա րանի
՚ոնօրէնո ւթիւնբ կր թ աթ ո չ ա կնե ր ալ Հաս­
տատահ՜ է Հայաղիաութեան Հետեւող ու -
սանոք^էերուէւ Համար :
յերէնի գ ա ս ր ն թ ա ց ք բ պիտի ղաղրի , հթէ |
գէթ 8 - 9 ուսանողներ չարձանաղրուին» ^
կա՛՛յ աւելի ողբերղական երեւոյթ մը,՛
քան այն որ կը պարղուի մեբ աչքերուՖ^
ա ո ք ե ւ :
Ամերիկեան Հռչակաւոր Համ ալսա րան՛՛
մբ կբ Հիւրասիրէ Հա յերէնբ, կր գ ն ա Հ ա -
տէ ղայն, ղո Հ ո ղո ւթ իւննե ր յանձն կ՚առնէ,
րայց մենք ներկայ չենք ր Ա ա ր Հիւրասի ,
րութեան . ձա յ ն չունինք գ ն ա Հ ա ա ո ւ թ ե ա ն
մ էք : Ա ն տ ա ր բ ե ր ենք ղոՀողոլթեան մա -
սին.
Օաարներ , ամերիկացի ե լ այլ ուսանող­
ներ կբ Հեաեւին Հա յեբէնի , մ ա ս ն ա գ ի -
տութիւն կբ գարձնեն ղայն, բայց չկայ
Հայ ուսանող մը, որ օգտուի առիթէն :
կան Հայ ուսանողներ , բայց ա ն տ ա բ ր ե բ
են եւ չեն օգաուիր. չեն բարեՀաՏիր Հե -
աաքրքրուիլ :
Տխուր է երեւոյթբ , ՚իբղովիչ ՐԼԼ^՚լ՛"–
ա ս տ ի ճ ա ն :
Օաարնե"րը սլիտի սորվին մեր լեղուն ե լ
օտա բնե՞ ր բ պիտի պաՀեն ու պ ա չ տ պ ա ն ե ն
ղայն :
« Այնպիսի վիճակ մը սաեղհուահ– է
"Ր է եթէ այսպէց երթայ, Հայեբէնբ օ -
տարները պիտի սռրվեցնեն մեղի» , կ՝ըսէր
առիթով մբ, մեհանուն պ ա տ ր ի ա ր ք Եղիչէ
Գուբ եանը ;
Այս կէս մը կատակով րսուահ նաիսա -
՛ռես ութի ւնը կաբհէ ք թէ իրականանալու
վրայ է :
՛Բանի մ ը տ ա ո ի առաք, նմ ան երեւո յ թ
մը չպաբղուեցա"լ Հռս , Պոսթբնի մէք ,
երբ Հարվըրտ Համալսարանին մէք Հայե -
րէնի ղաս Հ ա ս տ ա տ ո ւ ե ց ա ւ • առաքին օբե–
բուն , աւելի քան 120 հայ ա չ ա կե բանե ր
արձան՚սղրռւեցան , բ ա յ ց չանցահ քանի
մբ չ ա բ ա թ , կէսէն աւելին թ ա փ ե ց ա լ ե լ ,
այսօր , քնքռւահ է արղէն գ ա ս ր ն թ ա ց ք բ . .
Բայց, բ ա ւ ա կ ա ն չէ տխուր երեւո յթնե -
բու մ ա տ ն ա ն չո ւմբ , եթէ պիտի չ գ ա ր մ ա -
նենք ղ՚սնռնք . եթէ սլիտի չմտահենք ղար­
մանի մասին :
Հայ լեզուի պաչասլանութեան թնղիրր
գրուահ՜ է սեղանի ւիբայ, եւ բոլորիս
սլարաք1ւ է մեր բամ ինբ բերել պաչտպա -
նութեան գոբհին մ էք :
՛Բո բնէ լ Համ ա լսարանի երկու եր ի ա ա -
սարղ ու ի ս ա ն գ ա վ ա ռ ո ւսո ւց ի չ^ւե ր բ աչիսա.
տ ա ն ք ա ա ր տ հ են , որ Հայ ուսանոէլնեբբ
Հեաաքրքրոլին իրենց լեղուով , ղոնէ ՚^* - ֊;
Ամերիկացինեբու չավւ։ Այղ ուսանողնե -
րբ , անչուչա ^ հնողք ունին։ Ա ե բ պաբա­
քբ չէ՞ ղիմել այղ հնող յրերուն եւ ՚ " յգ
ուսանողներուն՝ որ ՛ոէր ղաոնան մեր աղ­
ղայի՛ն ղանձին , եւ , նաեւ, աղղային ար -
ժան ասլա աուո ւթեան Հ
Միւս կողմէ, կո>րելթ է կոչ ընել բ"չ" -
բին, Համողել՝ որ Հ ՚ ս յ ուսանոէլնեբ , Փ ո ­
խ ա ն ա կ ուրիչ Համալսարաննեբ երթալու ,
Համալսարանը ունի նաեւ չռրս Հայ ՚Բորնէլ երթան, ոչ միայն իրենց մասնա -
վ/րոֆէսէօրներ , ռրոնք Հեռու են հայ
կեանքէն , ա պ ա Հ ո վ ա բ ա ր , նաեւ Հա յերէ -
նէն ...
Ա Հ ա թէ ինչ կացութիւն ստեղհուահ՜ է
մեր լեղուին Համ ա բ : հ ա տ ո ւ ո վ ու ղնա —
Հ ա տ ա ն ք ո վ լնգունուահ է ան ուրիչ լե -
ղուներռլ կարղին. մասնաւոբ բեմ Հաս -
աաառ ւահ է ե լ պ ի ւ տ ճ է , բայց օ ա ա րնե բբ
կը Հեաեւին՝, ոչ Հայերբ ;
իրաւունք չոէնի" լիւկեր \,երսէսեան ,
երբ կ՚եղրակացնէ իր խօսքբ • ^ Վ չ ա ի իսոբ
ձայն մ ը ն էբ ի ն ձ < Համար , երբ լսեցի թէ
յառաքիկայ չրքանին, 1954^5՛ վ ե ր ք , , Հ ա -
գի տ ո ւթ ի ւ ն ր կաաա րե լ ա գ ռ րհե լո ւ , ա յ լ ե ւ
Հա յերէնբ պաՀելու Համ ար :
Ա յ ս ուղղութեամ բ չե՛՞ն կրնար ա չ խ ա -
աիլ , ի Հարկին՝ ղոՀողռլթիլններ ալ բս -
տանձնե լ , մ եբ ա ղ գ ա յ ի ն ու մչակութա յ ի ՛ ն
կաղմակեբպութիւններբ. իթէքայի ղբացի
Ա իրաքիւղի Հայ գաղութբ չի" կրնար ղեր
կ ա տ ա ր ե լ :
Կը կարհենք թէ կարելի է , գոնէ 8 - 9
ոլսէսնող ապաՀուէել , Հայերէնի բեմը
ոտքի պաՀելու Համար :
Հույեբէնբ Հայ Գ ա տ ի մաս կբ կաղմէ– :
« Կբ վա իսնամ ռբ Հայկ. Գատբ լուհ–
Բ - ԱՌԱՋԱՐԿ ՄԸ
Ա ե ր ո ւ ն գ պաՀելու Համար անՀրամեչտ է
գ պ ր ո ց ունենալ։ Աղղ մ՛բիր
գոյութիւնբ
կը պաՀԷ իր լեղուով, մ չակո յթով եւ ա -
ւանղութ իւննե բով որոնք անգիր օրէնքներ
են , պետական օրէնքներէն աւելի աղգոլ
ե լ զօրաւոր : Այս բոլոր կռռլանները կբ
թրհռւին միայն գպրռցներուն մէք, իսկ
ղպրոցներբ կը պ ա Հ ա ն քեն անսաՀման,
ա ն վ ե ր ա պ ա Հ գոՀողութիւն , ՚ ս յ ն , մողո -
վոլբգներբ ոբ ղոՀողռւթեան ատակ են
կ՚ապրին ե լ կ՝արժեւռբեն իբենց աղգային
գոյութիւնբ :
Երկւ՚ւ ՃանապաբՀ չկայ, մեբ մչակո յ -
թը մեբ մ ա տ ղ ա չ սերունղին հանօթացնե -
լու , սիրցնելոլ Համար , սլէտք է անոր
տ ա ն ք տոՀմային , Հայկական կրթութիւն ,
մեր Հրեղէն լեղուով փոթորկենք անոր
Հոգին ; ՚Հյախ իրաբ Հասկնանք Հ ա ր ա ղ ա ա -
օրէն , յետոյ մեր մատենագրութիւնը ,
բանասաեղհռւթիւնբ , ճ ա բ ա ա ր ա պ ե տ ո ւ -
թիւնբ , մ ան րան կ ա ր չութ իւնբ , պատմ ու -
թիւնր կբ լրացնեն մնացեա լ բ :
ինչո՛՛ւ Միքին Արեւելքի մեր Հայրենա -
կիցնե բբ ունենան ղոՀողռւթեան ողի , իոկ
մենք չունենանք։ ինչո՛՛ւ անոնց զ ա ւ ա է ^ ե –
ՐԲ մեհնան Հա յռւթեամ ր , ապրին Հայուն
բ ա ր ո յա կանով , ցեղին գ ռ յութեան մ աա -
Հռղութեամր , իսկ մենք օ տ ա ր ա ն ա ն ք , ու
մեր օ տ ա բ ա ց ո ւ մ ո վ ցաւ պ ա ա ճ ա ռ ե ն ք ա —
նոնց :
Ե ւ ր ՚ ՚ ո լ ՚ ո յ ի ե լ Ամ երիկաներոլ լքեր ղա -
ղոլթները իրենց նիւթական եւ տնտե -
ս ա կ ա ն ւիիճակով աւելի ր ա ր ղ ա լ ա ճ վ ի ճ ա կ
ունին քան Ա ի՛քին Արեւելքի մեր աղղա -
կիցնեբը : Անոնք ա ա բ ե կ ա ն տ ա ս ն ե ա կ մի–
լիռններռլ ղոՀողութեամբ կը պաՀեն ղպ -
րոցներ , վէսրժաբէսններ , ղո յ ղ ճեմարան -
նեբ եւ տ ա ր ո ւ է տ ա ր ի աւելի կբ յ ա ռ ա ք -
ղիմեն : կբ պաՀեն որբանոց , հերանոց ,
բուժարան , մարղական միութիւններ եւն։
իսկ մենք Տլանճրկինք ղպրոց մբ պ ա Հ ե ­
լու Հոգին ա ռ ք ե ւ :
Կ՛ռ ււլե մ Համեստ հրաղիր մ բ ներկա յա­
ցնել, ղիանալով որ չ ա ա ե բ էղիտի հիհա -
ղ ի ն ;
Առնենք մեբ չրքանբ։ Փաբիղ իր ար -
ուաբձաններոէի ունի մօտաւոբւոոլէս 40
Հազար Հայութիւն :
՚ ^ յ ^ թ է Կ՚"րելի Բ լ լ ՚ ո յ կաղմակերոլել միայն
ուի օբ մբ, եւ Հայեր չգտնուին, տ է ր կե­
նալու Համար իրենց իրաւունքներուն » - • -
Այսպէս կ՝ըսէր յոռետես խօսակից մը ,
գ ե ռ վերքերս :
Ա ռ ա ն ց չաէի էսղանց ութե ան երթալու
սակայն , մեբ պ ա ր տ ք ն է ամէն քանք թ ա –
փ ե լ , ռ ր լնկղմ ելու ւէէոանւլին ենթար ֊
կուահ նաւ մը փրկուի , ե՜րբ կայ փրկու -
թեան յ ո յ ս բ ։
՚ Լ յ ա լ մբ չէ վ տ ա ն գ ո ւ ա հ բ , այս անւլամ ,
այլ լեղու մ լ ն է . ոսկեձո քլ ու անգին
գանձ մը՛ մ եբ քաղց բ ա Հնչուն Հա յերէնբ :
ԵԼ այս գանձին Հ ե տ , նաեւ, մեր աղղային
արմէսնապատուոլթիէնբ • ՚ •
կրնա՛՛նք ա ն տ ա ր բ ե ր մնալ :
ՄՈՌՏՈԻԱ՚Ծ ԷՋԵՐ
ԹԵՖԱՐԻԿ
Շ ա բ ա թ մ բ Հիւանղ պ ա ռ կ ա հ էբ իր
խուցին մ էք , ս ա ս ա ի կ թ ո ք ա ա է ս պ ո վ մբ ,
որուն ես էի միակ պատճառբ. իսոՀանոցին
մէք գիչեբ ա ա ե ն վերէն վ ա ր լուացուեր
էր , աղատելռւ Համաբ թեֆաբիկի կբպ -
չուն Հոտէն , իմ պ ա տ ո ւ է ր ի ս Համ ա ձ այ ն ,
ու աոքթորբ , բ ա ր ե կ ա մ մբ քան թէ բբ ֊
՚^ԻչԿ ^քԼէ կը. զարմանար այս ղիւղացինե -
բուն տ ա բօր ինակ սովո րութիւննե րուն վբ–
րայ :
հ յ ե ՚ ՚ ն թ է, ի՛՛նչ է այս կինբ. խոՀա -
նոցին մէք կբ լուացութն :
Ջէի պ ա տ ս ի ս ա ն ե ր ե լ բմիչկբ կբ յամա­
ռէր իր զարմանքին մէք, ու իմ ալ կ ա ր -
հիքս առնելով , կբ կրկնէր չարունակ ։
- Ի՚՚՚^ւ Կը"եո, իսենթ չէ" :
Ե ս , մ աՀուան վ տ ա ն գ ի ն ա ռ ք ե ւ ա Հ ա -
բեկ , իր կեանքբ փրկել կբ իսոբՀէի միայն :
~ Պի՚ոի աղատիլ , Տ ո ք թ է ո ր յ
Ութ օր՝ ամբուշք^ այս ՚ոագնապին մէ^
անցուց ի . յետո յ ապաքինութիւն բ սկսաւ ,
ղանղաղ այնքան որ նոր Հ իւանգո ւթեան
մը կը նմանէ ր :
Հիմա երբ երթայի սենեակբ որսլիսռւ -
թիւնը Հարցնելու, իբ անուչ նայուահքը
գեււ ղորովով կբ զեղոլր , յանղիմանու —
թեամբ չէր նա յե բ երեսս , ռւ կարհես ալ
ւսւելի դոՀ էր Հիմա , ^Անձնուիրութեան նոր
ասլացո յցով մը , ալ աւելի երախտապարտ
լնելուն զիս : Աոնելիքռլռր րլլալ կ՝ուէլէբ
այս կինբ իր ղոՀ Ոզութիւններո էն մեհու -
թեամբբ , առնելիքուոր մր, որ քաղցր
խօսքի մը փոիսարէն իր բոլոր պաՀանքբ
նե րե լւււ յօմաբ ու պատրաստ է
Երբեք չխօսեցաւ Հետս ա յ ն օրուան
դէ"էքին Վբ՚ոյ է զ"Ր բոլորովին մոռցահ էբ
կարհես • բայց ի՛ր ակաբռւթիւնը կ՚երկա­
րէր ու չէր վերագաոնաբ առքի ումր։Հիլ–
հում մբ կար , ոբ կբ ս պ ա ռ է ր զինքբ մեղ–
մ ի լ , չ ա ր ա գ ո ւ չ ա կ նչան , առաքուց գ ի տ -
ցռլահ , գ ո ւչա կուահ աղէտի մբ ներկա յ
գտնուելու ձեւով՛թոքաաասլէն վեբքի ան­
խուսափելի ցաւն էբ այս նորեկ ^իլան —
գ ո ւ թ իւնբ , որ անլնղ՚^ատ քերմով ու բա -
րաէւ քրտհնքոէի մը կը սէլսի :
X
Մ ե ռ ա ւ իր գիւղին մէք՛, ուր ղրկեցինք
զի՛նքբ բմիչկին պատուէրին Համաձայն ,
մեռաւ անՀուն խղճի խայթ մը թռղլռվ
սրտիս , որ ա Հ ա ւ ա ս ի կ տ ա ս ը ա ա ր ի ՚իեբ -
քբ կը թե լաղբէ վարանող ՚ լ ր ի չ ո , "՚– ի՛մ
կամքիս Հ ա կ ա ռ ա կ , առաք կբ մղէ զայն
ղբռվ պաՀելու անչաՀասէբ, էսննման սի -
ր ո յ մբ գ է մ ցցուահ ա պ ե ր ա խ տ ո ւ թ ե ա ն ս
յիչատակը :
Ու կբ իսոբՀիմ որ կեանքը լեցուն է այս ^
կ ե ր պ ա ղ է տ ն ե ր ո վ • փ ր ա ր չՀասէնալէ ա -
ռ ա ք եկահ ց ա ւ ե ր ռբ անղարմանելի կ՝ըլ -
լան . ա ն ս պ ա ռ գէւրովներ Հոս Հոն թ ա փ -
ուահ անօղ ուտ ու. աւելորղ ղատւււելով ,
եւ փճացնելով սէրբ ղոր պ է ա ք էին ամուր
ու տ ե ւ ա կ ա ն գարձնել . ն պ ա տ ա կ է ն չեզահ
սպառումներ ,իրարու չ Հ ա մ ա է գ ա տ ա ս խ ա –
նոզ երթեւեկ մբ զոՀողռւթեանց որոնք ,
ւիռխագարձ չբԱալուն Համաբ, կը վատ -
նուին ու խղճի ա ա ռ է ս պ ա ն ք ն ե ր ո վ լեցուն
յիչատաէ^եր կը թողուն միայն :
Գ՛ ԶՕՀՐԱՊ
(4րռ եւ վերջ,
քսան Հազար ս ր ա ց ա ւ Հւսյրենէսկիցներ ե լ
իբր աղգային ա՚՚ւրք գ ՚ " ՝ ^ ձ ե լ ա մ ս ՚ ս կ ս ն ա
ֆ ր ա ն ք է 20-000 = Ց մ ի լ ի ՚ ն , իսկ եթէ
երկու Հարիւր ֆրանք անզամաէէճաբ ՚ լ ա ^
, ձուի կը գոյանայ չորս միլիոն ֆլ՚անք = •
Տ ա ր ե կ ա ն երկու երեք Հանրային ձեո ,
նաբկ ի ն պ ա ս տ «Աերունգի փրկութեան»
եւ նուէրնեբ ալ հաչուելով , կարելի , է
վարձել չէնք մբ , վճարել ուսուցի^եբ/է^ն
կ ա տ ա բ ե ա լ ա մ ս ա կ ա ն , արձակուբղ , բն -
կերային ա.զաՀո,լութեան տուրք , ա չ ա -
կերտներու փ ո խ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն ,՚լրենակս՚ն և
"՛յլ ^ " ՚ Ի՛քէ՛Բ •• ՚
Փարիզաբնակ Հայու մբ Համար ի ն չ
էսրժէք ունի ա մ ս ա կ ա ն 150-200ֆ ր " * ՚ ՚ ՚ Ք Բ ՚
Ծիսողի մբ Համ՚սր երկու տ ո ւ փ >քխիկ
կ՛արժէ, իսկ իսմ ողի մբ Համար երկու չիչ
գինի։ Միայն կամքբ ե լ զոՀոզութեան ո–
գին կը սլակսին :
ի՛՛նչ բազմակողմանի առ՛ս ւե լո ւթիւննե բ
կրնայ ունենալ ա յգպիսի ղպրոց մբ :
Ա Մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն ն ե ր ունինք , որոնք
Հեռացահ են ազգային մ իքա վայ րէն ,գար­
ձահ են ա ռ ե ւ տ ր ա կ ա ն ն ե ր , արՀեստալոբ -
ներ : կարելի է Հաւաքել այս Հիմնարկոլ -
թ ե ա ն չուրք, ա պ ա Հ ո վ ե լ ո վ կեանք եւ
գորհ , իրենց սբտին մօաիկ։ Ա յ գ մ իքա -
վայրին մէք կրնան ս ա ե զ հ ա գ ո րհե լ , ղա բ–
ղանա լ եւ լիովին օ ղ տ ա կ ա ր գ ա ռ ն ա լ մո ղռ­
վո ւրգին :
Բ Հայբ կբ կ ա պ ո ւ ի իբ գպրոցին ,
Հայ աղան բոզբոք աաբիքէն կր գաստ ի ա –
բակոլի Հաւեցի կրթռլթեամբ ու., բ ա բ ք ե -
բով , մ աքռւր մ ա ք ո վ :
գ. Այս խորասլէս Հտ յ մեհցահ ա —
չ ա կ ե ր տ բ 1լ ուս ումնասի րէ աւլգային սլաա–
մ ութիւնբ, մչակոյթբ, ստեղհագորհոլ -
թիւններբ : Աիբելով լեղուն եւ սեբտելով
գ ա ր ե ր ո ւ քաղէսքակբթութիւնբ ինքնին կբ
ղառնայ քաբողիչբ իր ցեզին առաքինու -
թեանց ե լ արժանիքներուն , զանոնք Հբ -
՚ գ ա ր տ ո ւ թ ե ա մ բ հանօթւս ցնե լով օտարին :
Ո՛ ՚–—• Աեբունղբ կբ ղառնայ Հետաքրքիր
նես ուկ Հ րււձաաբա կչա կաննե ր ռ լ , թ ա ն ղ ա –
րաններու , ս պ ա ռ ո ղ ե լ լնթերցող։ Ա՝ իքա–
վայրին մէք մեհցահ , Հ ա ս ա կ նետահ սե–
րունղը աւելի ղիլրալ օտարնեբբ ե լ իր
Հ ա ս ա կ ա կ ի ց արենակիցներբ կ՛առա ք^ւոբ -
ղէ գ է պ ի Հա I ս տ ե ղ հ ա գ ո րհո ւթեանց Հ իմ­
նա բկռւթիւննե բն ու տաճա բնե ր բ : Ընթեր­
ցանութեան սէրբ կ՝արհարհէ , բոլոբ ձեռ–
նաբ^ները լ ա ւ ա գ ո յ ն ս օգաագո րհե լուի էլա–
նոնք աւելի լնղարձակ չբքանակի մէք :
Ե • Հ ՛ " յ կ ՚ ողիով սնահ սերունգբ ոչ
միայն ինք կբ սպառէ գրականութիւն ,
՚լՐքեբ , այլեւ նռրերոլ պաՀանքբ կբ ստեգ–
հ՜է իր ձեռնՀասութեամբ , կբ գ ա ո ն ա յ զե–
կավար, կբ կաղմակերսլռւի նոր ողիով ,
Համաձա յն ժամանակի պաՀանքնեբուն Հ
՝Լ.երքապէս ղիտակից ք ա ղ ա ք ա ց ի :
Զ «.Կրթութիւնը օրօրռցէն կբ սկսի» ,
1լ բսեն : Այո, Հայր եւ մայր մեհ ե լ առա­
քին ղերը ունին մանուկին կրթութեան
մէք։ Երբ աղան ինկահ է չբքանակի մը
մէք, ուր ամէն բան ներելի է եւ թռյլա -
տբբռւահ կամ բախաին ձղուահ , եբբ
չկայ Հեաալզնգռւմ եւ Հետաքրքրութիւն
ոչ հնողքէն ոչ ալ գսլբոցական չրքանա -
կէն–, կբ յ ա ճ ա խ է սինեմայի սրաՀներբ, կբ
կ ա ր գ ա յ անբաբո յացուցիչ գիրքեբ ե լ կբ
մ ո լորի :
Այս տեսակէտով ալ Հայկ. գ պ ր ո ց բ մեհ
դ ե ր ռւնի։ Հոն տղան կբ կրթուի Հայկա -
կ՛ոն բ ա ր ք ե ր ո վ եւ 1լ աէ^ուանայ , վնտբ–
"^ք՛Լ բ՛ոբոյո՚ցուցիչ ժապաւէններ :
է Հայ ղսլրոցի միքո ցաւ կարելփ է
ստեղհել կուռ մարղական, ս կ ա ո ւ տ ա կ ա ն ,
ւլրական ե լ ղ ե ղ ա ր ո ւ ե ս տ ա կ ա ն մ իութիւն -
ներ ։
Ց ՛ ՀԻԱԱՅԵԱՆ
Ա Ա Ն Ճ Ա ք Վ ԱՈԻՐԻԱԿԱՆ է
Պէյրութի ^ Շ ա ր ք » թերթբ խմբազրա -
կանի մբ մէք կբ քատազռւչէ Աղղ– Ազ"՛ ՜
տ ա ղ բ ռ ւ թ ե ա ն սէււբի՚սկան չարժում բ, "բ
իբ հ բ ա գ բ ի ն մէք կ՚բնղէլհէ Ալեքսանտրէ -
թի Ա անճւսքին Ա ուրիո յ ՛էե լ ՚ ա ղ ս ՚ ր ձ ի ան -
Հբաժեչաութիւնբ :. ՚էԱյս պաՀանքքբ Հա -
ճելի չ ի թուիբ թուրք մամուլին , որ ըս
սլաոնալիքնեբ կ՝բնէ։.Բ՚ոյց այղ սսլաւնա–՛՝
լէ՚քներբ մեղ չեն վաէսցնեբ : Ալեքսանտբէթ
ե լ իր չրքանբ զուտ ա ր ա բ ա կ ա ն Հողեր են :
թուրքիա բոնի ռւժռւէ էսլեց զանոնք :
թուբքէ՛ան եւ արեւմտեան պետութէււն -
ներբ պէտք է գ ի տ ն ա ն որ Ա ուրիո յ. կամ (ոյլ
եբկիրնեբու Աբաբներբ թ է ՚ զ մր իսկ պ ի ա ի
չղիքին այն Հողերէն , ոբոնք իրենց կբ
պ ա տ կ ա ն ե ն ե լ էս,ուահ են երր իքենո ա -
ւելի տկ< բ էքն^ : ^
4
Fonds A.R.A.M