՜ՀԱՄԱԶԳԱՑԻՆ
ԸՆԿԵՐՈՒԹԵԱՆ
Պէյ -
րա-թի
կեդր–
Հարչութիլ%բ
Տունէս
1
՚յէն
րնդունե
լութիւն
մր ոարքահ֊ է ի ոլաաէլ
ՏիՎԲ՛
Զ ՚ " ո լ է լ Աերորեանի
(ներ1լայաչոլ֊
չից
ԱՆՋԱյի
ել ՀՕՄի)
Ներկայ
եղած
են
նաեւ
Օղն. Խաչի
Շրշ.
Վարչութիւնր,
ճեմարանի
Ուոուցչ.
կաղմր,
չրինա -
ւարաներր,
մամուլի
ներկայացուցիչներ
,
ծանօթ
րարերար Ա . Տիգրանեան
ել Պ •
Փավւաղեան
(Եթովպիայէն)
Խօոած են
Ս • Վր՚՚՚՚յեաԴյ,
Ա. Տիղրանեան
որ
պարղած
է Ամերիկարի
մէշ կադմուած
Հայ
կրթ.
Հիմնարկութեան
նպաաակր
-. ի
վերշոյ
էսօսահ է Տիկին
Զ– Աերորեան
շեչաելով
Հայ
Օ՛թ՛ • Մ իութեան
դերր -. « Ափիւոքի
Հայութիւնր
անշաա
Հաւաքա կանութիւն
ներէ կաղմուած
չէ , ինչ որ ձեդփ
կուաանք
մեղի
Համար աուած
կ՝րԱանք : Երաէսաա–
պարա
ենք ձեղի որ ճեմարանի
Հիմնա -
դրութեան
ձեր ծրադրով,
Հնարաւորոլ -
թիլն
տուիք
մեդի ադգանոլէր
դործ կա -
տարե լու։»
Խօսած է նաեւ
ԱՆԶԱյի
գոր
ծունէութեան
մասին, որով մօա
3500"""–
րադիրնե
ր կրցան
աեղաւո րե լ
Հէււսէւսային
եւ
Հարաւային
Ամերիկաներու
մէք։ Այս
առթէււ
շերմապէս
դոված է Պ–
ճորճ
ՄարաիկԼանր
որ իր ժամանակր
ել կարո
ղութիւնր
տրամադրեց
ԱՆԶԱյի
դործին
։
ՏՈՒՆԱՀԱՏՈԻԹԵԱՆ
ներկայ
թիւն
է
8500,
կր ղրէ թղթակից
մր, որոնց
եօթր
Հազարր
Աթէնքի եւ Պիրէոնի
արուարձան,
ներուն
մէշ, Հաղար
Հինգ
Հարիւրր
Աելա
նիկի եւԹրակիոյ
ղանաղան
քաղա^երունւ
մէշ՛. Աակաւաթիւ
Հայ րնաանիքներ
ալ
ցրուած
են ղանաղան
կղղիներու
մ էշ I
ՏունաՀայութիւնր
Համե րա չէսօ րէն
կր
գործէ ի չաՀ դադութէն։
Մէացեալ աղ
դա
յէն վարժա րանր կր դտնուէ
Տուր գու
թի - Ֆիքս
Հայ կաթողիկէ
առաշնոր -
դարանի
չէնքին
մէշ : Աչակերտներու
թի.
է-րն է
275 ,
մանչ եւ աղշիկ
-.
Ուսուցիթերն
են դրադէա Աօս Վանի
( Հայոց
լեղու եւ
պատմութիւն)
, Աեդրակ
Բարաղամեան
անօրէն
ուսուցիչ
, Զ"՚քար
Զ՚"ք՚"րեան
ա ֊
ւագ
ուսուցիչ
։կան նաեւ
ուսուց չուՀ իներ :
Այս
վ՚որմ արանին
կից կր գործէ Աւեաա -
րանական
Համտյնքէւ
վարժարանր,
չուրք
ութսուն
աչակերաներով
: Պիրէոնի ար -
ուարձանէն
Բոքէւնիոյ
մէշ կր գործէ Աի-
.ացեաչ - Ագգա
յէւն Զաւարեան
վարժարա -
նր , չուրշ
150
աչակերտներով
, տնօրէնն է
Պ– Օննիկ Զաքարեան :
Տուրդութի
եւ Բոքինիոյ
միացեալ
վար–
մարաննրեր
ունին
կրթ– խորՀուրգ
մր ,
որ կր գբաղի
վ արժ ա ր ան
ո փ եւ կր լրացնէ
ելեւմ ուաքր
; ծ
ոլրդո ւթի մէշ երեք յա -
րանո
լան
ութ իւնն
երն ալ ունին
էւրենց եկե
ղեցինե
րր : Ադդ . կեդր
.
վարչութիւնր
կ՝աշէււաաէւ
ձեռք
ձգել
կաղմ ական կանո -
նադիր
մր, օրինականացնելու
Համար գա
ղութին
կեանքր,
միեւնոյն
աաեն
ղիւրա -
ցնելով
փւավւաքոդներու
յո ւձաՀ պատա
կու
թիլն
ր :
Լ-Մ-ԸՄր
ո՛ն՛ի
ֆութպոլի եւ ոլաս -
քէթպօլվ՛
ադչկանց
էսումր :
Գիչեբային
գասաէսօսութիւննե
ր տեղի
կ՚ունենան Հա
յոց
պաամութեան
, յեղուփ
ել
ղրականու–
ՄԱՎԱԲԻԱ
ԱՐԱԼԱՆԵԱՆ
(ՏԷՐ
ԲԱԲԿկՆ)
ՄԱՐԱԷՏԼ
1928/
վերքերն էր Որ ծա
նօթացայ
Մաղաքիային
, եթր դեո. նոր
Հաստատուած
էր Աարղան, Աէն
ժէրոմի
մօտ •
Պղնձագոյն
գէմքով
երկայնաՀասակ
ա–
ոոդշ երիաաոարգ
մրն էր :
Բալ
էր երկու
էսօսք փոխանակել
Հասկնալու
Համար իր
՚անկեղծութիւնր
, մանաւանգ
ղգա յնու -
թի՚-նր՝
երր կր պաամ է ր գրուագ
մ ր Աեծ
Եղեռնէն եւ կամ Հերոսական
կ՛ռիւներէն
:
Այն
օրերուն
ղրաղած
էինք
խումրի
մր
կադմութե
ամր , երր
Մ ագաքր
եկաւ
օղ -
նելու
մեղի : Բանի մր
խորՀրգակցութիւն–
ներէ փերշ խումրր
կաղմուած էր եւ մկր
տուած
.«Վրէժ»
-.
Ա ադտքիան
եդած էր Անգրանիկի լա-
ւաղոյն
ռաղմէւկներէն
մին , գործօն Գ^Ր
կատարելոփ
կովկասեան
ճակատ
ին վրայ X
իսկ
Հոս «Վրէժ»
խումբի
կագմութենէն
՛մինչեւ
քաՀանայ
ձեռնաղրուիլր
, սաաա -
րած է աղգային
կրթական
կուսակցական
բոլոր
ձեռնարկնեբուն
:
Տիչաաակներու
չարք մր ձգած է րնկեր
Մագաք
Մարսէյլի
րնկերներուն
սրտին
մէշ։
Օր մր
կ՛րսէր–
Գիտես որ Հայրս քաՀանայ էր ; Ես
ալ
կ՚ուղեմ
Հետեւէւլ
նոյն
ճամրուն •••
Այգ
օրերուն Արաաւադգ
արք. կրդա -
նուէր
Աարսէյլ։
Որոչեցինք
Հետեւեալ
օրն
իսկ
դիմում կատարեր
Աեգի
րնկերացաւ
նաեւ
ծանօթ
ուսուցիչ
ողբացեալ
ՎաՀան
Գույումճեան
։
Երբ մեր էոնդիրր
պարղեց
ինք, Արտա ֊
ւաղդ արք. չարք մր Հարցումներ
ուղղեց՛
թեան, գասախօս՝ ԱօսՎանի ;
Համտղգա–
յինր կրսարքէ ,երդաՀանդէսներ
։Հայ կա–
թոլփկ
Երիա. Միութիւնր
ունի
ՕԼան. -
գամ ;
ՏԽՐՈՒՆԻ
Ցաւով
կ՚իմանանք
թէ
Հալէպի
մէշ մեռած էՊ –Խ - Թ իւյո իւ՚լե ան :
Ջերմ
Հայրենասէր
, ունեցած է
աղգային
Հանրային
րեղուն
ղո րծո
ւն է ո ւթ իւն , իր -
բել
անղամ
Հայրենակցական,
թաղական
,
անաե սա կան
,
Հ ո ղե րա րձա կան
մ արմ իննե.
բու
, ինչպէս եւԲաղաք. ել Գաւառ–
ժո–
՚լովներու։
ՏիոունելՀինգ
աարեկան
էր ,
ծնած՝
Տէ՚՚լրանակերտ
;
Աանկութենէն
կորսնցնելով
Հայրր , իբրեէ
՛նիքին
մեծր , Հալէպ կր աանի եդբա
յ րներր եւ
քոյրերբ եւ կր նեաոլի
չոլկայ
, նաէս իր
րել
լում այափո
էւի գործակատար
,
յետոյ
էբրեւ անկաէս դործի աէր ։Մ ե ր խորէւն ցա
ւակցութիւննեբր
լթտանեկան
սլարաղանե–
բուն :
ՀԱՅ
ԳՆԳԱՊԵՏ
ՄԸ ,
Գարամանուկեան
ԼԱ ուր է՛ական
բանակէն)
ղօրափարի աս -
աէւճան ստացած է : Աւարտած է
Հոմսի
ղին. փարժարանր
1934ին; 1938/Տ՛
Ֆոն -
թէնէոլլոյի
ւլէէն ՚ ւէարժարանր
Հրետանիի
մասնաճիւղր
:
194–>/Տ»
Հետեւած է Փարէւղի
ոսլա յակո
յտի
րարէճրագո
քն ւլասը^ւթացք
—
ներուն , իսկ
1949/՚Տ«
Փարէդէէ
ղին - գասլթ–
թաց^ւե
ր ր ; Այժմ կրփարէ
սուբիական
րանակի
Հրետանիի
րնդՀ • Հ րամ անատա -
բութ իւնր ;
V Գ"1Բ"91Լ
ա ւ ա ր տ ա ծ էք,
ի՞՛նչ
գոր -
^ ՚ " Լ Կ(Լ ՂՐ՚"ՂԼ՚Ք
՚ "՚V կուսակցութեան
կր
պատ
կան իք
%
Բարե րդի
նա խակրթա
ր ա ն ր
աւար -
տած
եմ , քաՀանա
յի գաւակ , նեբկա
յիո
բանուոր եմել Գաթակցական
:
կաթող,
սլատուիր՛ակր
փճռապէս
մեբ -
ժեց , առարկելով
թէ ,
քաՀանա
յութեան
թեէթածոլ
մ ր պէաք
է
ե րկր"
րգական
վարժարան
մր աւարտած
ր/քայ :
՚
Մագաքիա
էսորապէս
յուղուած
,
դուրս
ելաւ։
Աակայն ի վերքոյ Արտաւազգ
արք •
ինք
տեղէւ տուաւ Ա արսէյթ
ժողովուրղին
րագձանքէւն
ել Աաղաքիան
քաՀանայ
ձեռ–
նագրուելով
կոչուեցաւ Տէր Բարկէն :
Ողբացեալ
թկերր
«իրաւ»
Հայ էր ^
կարգասլաՀ եւ գո Հարեր ոլոգ Գաթա կցա -
կան , իսկ Տէր Բաբկէնր
եգալ սլարտա -
ճանաչ
քաՀանայ
մր, սիրուած
ամ բոգք
գագութէն
:
Ընկալեալ
սովորութեան
Հետեւելով ր-
սե՞մ թէ Հոգր թեթեւ գայ վրագ կամ Հան—
գիստ
ոսկորներուգ
: Ոչ , Տէր Բարկէն ,
գիաեմ
որ Հողր ծանր է ել ոսկորներդ
ան
Հանղիստ
, որոփՀետեւ
թափուր է Աէն
Լուի մատուռր
ել գժուար է լեցնել այգ
պարապր
, ինչպէս
իրաւամբ
գիտել կու
տար,
Բժ . Տ– Ա իփրիՀիսարլեան
:
Ա–
ՄԵԼՏՈՆԵԱՆ
ՑԱՑնԵՐ ԳԱՒԱՈ-ԷՆ
ԳՊՐՈՑԱԿԱՆ
ՀԱՆԳԷԱ
ԼԻՈՆ (յապաղած)
- —- Աեբ
գոլրոցին
^սնդէսր
ա1
։ղէւ ունեցաւ
էւ նե րկա
յութեան
կոկէկ
րաղմութեան
մր ,
ղեկավաբոլ -
թեամբ
մանկավաբժուՀի
Օր՛
( ^ ^ Ո է յ
Ատեվւանեանէւ : Աղդ՛
Մթութեան
ատենա
պետր, Պ՛ Ա՛ Կէււլպէնկեան
էւր
րացման
էսօ ոքէն
մ էք ցաւյա յանեց , որ ղ
աղութր
անտարբեր կրմնայ
այս կարղի
մանկա —
կան Հանգէսնե
բու
Հանգէսլ : «Ա ենք
ամէն
քանք կբ թափենք ոբ Հայ մանուկ
մր ա -
ւե լէ վւրկուի
, Հա յերէն
սորվի ,իսկ ան -
դին կան հնոդքնեբ
ո բոնք կա բծես անց -
եալին
վրայ խաչ քաչած
են եւ երբեք
չեն
Հեաա քրքրուէ։
բ էւրենց
ՀոգեՀ
ա ա ո
րնե բունէ
Հա յեցէ։ գասա էւաբակութեամ
բ :
ինչո՞ւ
ա
յս քար անտա
բ բերռ
լթ իւն
ր
ա յս
Պ ս ղ ա տ
ավւերուն
վրայ,
երբ դեռ եբէկ
անապա
աին
մէք Հայ էքայրր Ա. Բ. Գ– կր սորվե
ցնէ
ր իր ս ի րե լինե ր ո ւն :»
Այս
՚թգեցիկ
ելէսկապէս
օբէ։նակելի
Հանղէսր
ե րեք
մ ասի բաժնուած
էբ ։Աղղ •
միութեան
ս՚տենագպէւբ
, Պ ՛ Տ ՛ Վաբժա -
ւդետեան
կարգով
րեմ
Հ րաւիբեց
բո
լոր
տ յն վա
քր իւթե բ բ , ոբոնք
երդ. մ բ , արտա–
սանութ էււն
մ բ , աբամ ախօսռւթէւն
մ ր
ո ւ
նէին
րսելիք– Ապա խումբ - էսումր պա -
րեցէն
ւլունաւո
բ Հագուստնե
բուէ ; Գեդե -
ցիկ էբ նաեւ
՚իոքբիկ
տղքէւկներոլ
ծաղիկ–
ներու
սլարր : Երեք ժամ անգագար երգ
ու պար, խմրերւլ ուղուգերգ։
մ՛րաքան
մ անկավա
րժուՀին
ոչինչ էսնա յած էբ Հան
դէսին
ւէ։։ս քլ տալու
Համար :
կարճ ղագարէ
մր ՛էերք էսօսք
տրուեցալ
Պ՛ Գ–Բէլէբճեանի
, ոբ Հրաւիրեց
Հան -
գէւստկաններր
նիւթապէս
օղնել
Աղդ - Մ ի–
ԳԱՌԶՈՒԻ «
ՎԵՆԵՏԻԿԸ»
(կալըռի Տ ռուան 52 Ֆոպ • Ս էնթ Օնոռէ)
Գժուար է նորէն
խօսիլ
Գառղուի մա
սին , թէեւ
միչա նորոգուած
կր
ներկայա
նայ
մեթ, եւմանաւանգ
այս անդամ
երբ
իր «Վենետիկ»ով
որ նոր Վենետիկ
մրն է,
բոլորոփփն
նոր Գառղռւ
մր կր յայտնուի է
Ըսած
ենք յաճախ,
Գառղու մեծ ար -
ուեսաագէ տ մրն է որՀաղո ւագ էււտ փար–
պեաութեամբ
մր իր դասական
էսո րքին կր
բերէ արդիական
րանաստեղծութէւն
մր ,
անդուղական
գո յներով
:
Գառղու
ունէ աւեթ
քան
40
նկար ,
30^5՛
աւելի
արդէն
ծաէսուած : Կր նե բկա յացնէ
վենաեիկր
իր ղանաղան
կողմերով , Հէն
ել աւանդական
Վենետէկ
մր, եւ կարծես
միայն
էնքն է որ կրցած է այսպէս տես
նել
բնութեան
ամէնէն
էսոր ՝,րղաւո
բ քա -
՚լաքր :
Հայ
նկարիչբ
ունի
ուժեղ
գիծ
մբ, յստակ
եւ ճչգբիտ
յ
Ունի
ղոյներ ոբ այլեւս
իր դոյնեբն
են , բացա–
ոիկ
կանանչ
մբ, տաք եւ գիթբային
դե -
ղին մր, այս ամբոգքր չատ գեդեցիկ
եւ
նուրբ ճաչակով
լթարոլած
չբքանաթերու
մէք :
Թերեւս
չափադանցութիւն
չէ րսել թէ
Գառղուէ։
լաւագո
յն ցուցաՀանդ
էսն է ա յս
«Վենեաէկ»ր
%
X
Այս նկարաՀանդէսէւն
առթիլ
Շաոմէ
կր դրէ «Աո»
չաբաթաթերթէն
մէք :
ԽորՀ րդաւո
բ Վենետիկ
մր ուր ամ
էն
մէկ
քա յլիդ
երեւան
կուգան
եբադբ եւ
ս՚թուակնութիւնր
, ել մէւեւնոյն
ատեն ,
իրաւ Վենեաէկ
մր , այգ քադաքին
Հեռա
նկա րներուն
կատարեալ ել աննկուն խս -
տութիւնր
, աՀա է՛նչ որԳառդոլ
կրցած է •
տեսնել , է՛նչ ոբ ա յդքտն
րացա
յա
յտ է եւ
՛լոր ոչմէկ արուեստագէտ
կրցած էր
թարգմանել։
ԱյսուՀետեւ չատ մր
մեծե–
բու
Վենետիկներու
կարգէւն , կո ւառա իէն
մինչեւ
ԲոՈ.օ , սլիաի աւե լթա
յ նոր մր
եւս , աւելի խորել աւելէւ
խորՀրդաւոր
,
ել որ այնքան
պիտի
Հմայեր Ա • Փոուս -
թր :
• . .Գառղուի
վթնետիկբ
, միեւնոյն
աաեն
մ եր կարօտն է անցեա
լին ոբ կբ էսաանա յ
տարիներո։է^ եւ ոչատմութեամբ
, ել մեբ
ներկա
յ անձ կութ է՛ւնր
արտա
յա
յտուած
աչէսարՀի
այն վայրին
մէք ուր մարգր
ա.
մ էնէն չաա փո էսած է բէ՚ո ւթի ւէ՛ր : Ապա
ցոյց
մբ եւս թէ արդի
աբուեստր
իմաստ
եւ ուժ կր ստանայ
միաթ
էբականութեան
Հետ իր ունեցած
ուղղակի
չփուէքէն :
X
«Ֆիկառօ
Լիթէոէո»
եւս
դնաՀատա–
կան
գրութիւն
մր Հրատարակեց
այս նկա–
րաՀանգէսի
մաոին :
ու
թեան : Առաքին
քայլր առաւ կապ . Խա
չր նուիրելով
Հէնդ Հաղար
ֆրանք : կարճ
ժամանակէն՝
գոյացաւ
53
Հաղար
ֆրանք
է՛ նպաստ
Հա յկաղեան
մ անկա
սլա
ր տէղէն :
Պ ՚
*Լարժ
։սոլետ1ւան
թորՀակալութ
էէւէ։
յայտնեց
բոլորէի
:
Վերքին
պաՀուն
Օր • Ատեվւանեանբ
րեմ
Հրաւէւրուելոփ
դե՚լեցիկ
ծաղկեփունք մր
ստացաւ
Աղ՚լ
՚ Մ է՛ոլթենէն
:
Կ՛
ՏՈՎԱԿԻՄԵԱՆ
«$ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(113)
ԱԻԵՐԱ ԿՆԵՐՈԻ Մ է Ջ
ՃԱՄԲՈՒՆ
ՎՐԱՏ
Աստղագարղ
երկինքր
աղօտ
լոյս մր կր
մագէր
միքոցին
մէք որով կր
նչմաբէէ՚նք
մութէ։
ՀետգՀետէ
սեւ էսաւերոլ
եաեւէն
Հնամենի
բերգի
մր աւերակներր :
Մ ինչել կէս դիչեբ
, մինչեւ Ա իսիս , ուբ
Հարկադրուեցանք
կանդ առնել
երկու
ժա
մու չափ, խորՀեցայ եւ մատբերեցի
մեր
ճամ բորգութեան
մէւ քոցին տեսած
ու լսած
գէպքե
բս
" Լ պաակերներս :
Մ աքիս մէք եբբեմն
այս երբեւքն այն
գբուաղբ կրներկայանար
իրականութեան
ուժգնութեամրր
; Աէւրտս կ՛այրէ ր
անմխի–
թա բե լի ցաւոփ . ուաքգ ցաւին
մէք խո -
նարՀութիւն
կ՛որ , րմ րոստութ
էւն կար,
ու
երրեմն ալ գոռոդութիւն
:
իմ կո էսո տուած ուարիւնոտած
ցեդիս
ձայնր
կեբ՚լէր
երաթեբուս
մէք ։լոո եդա–
նաթեբոփ.
թշնամ էին գիաաւո
րութիւն -
ներր անդամ
մբն ալաոլաբդէւն
եղեր էին
Ալ կբ ։լգա
քէւ , Հակառակ
մեբ
ականատեսի
յուսաՀատօրէն
տէոռւբ ապաւո բութ իլննե–
բուն, թէ անմաՀ եւ անքակտելի
բան մր ,
ցեղին
Հանճարր
, խուսափած
էր ոճրա -
ղոբծերոլ
աապա
րնե
ր էն , գան աէթե բէն ,\
Հրացաններէն
ու անոնց վառած
խարո
յկ–
ներէն :
Բուն
թթամէ։ն
, խաւարի
ոգին , ղարա
ւոր աէսո յեանբ
մեր Արիականի
լուսաաենշ
ել էոաղաղալէա
ձղտումնեբուն
, քանւլոդ
եւ աւերող
ուբական
,
դաաապաբաուած
էր անկարգ գաոնա
լու մեբ
յարաբոդբոք
կենսունւակութեան
գէմ:
Ու այս
ղզացումր կր սաաւռնէր
րոլոր
աւե բակներուն
՛էբա յ , կ՝ արտ ացո
լար նա -
Հատակներոլ
մոէսիրնեբէն
,
ուրուականա–
քին ել մո լար
եոեւո յթնե
րէն ա յրինե րուն
,
կբ ճաճանշէբ
որբերու
ս՛չքե
րոլն
մ էք
, եւ
անէ՛կա կար մանկական
Հալէւներու
անղի–
ս՛ակցութեան
խորր,
ինչպէս
կոտորուած
ու եղծուած
Համայնքի
մր
մնացորդներուն
Հոգեբանութեան
մ էք :
Ու ասիկա
ցեգին
վրէժն էր • • • :
Տաղթական
մ տածում
ս կբ
սա
յթաքէր
սակայն
երբեմն
իր ուղիդ
ժայթքումէն
,
կր
մ ո լո րոլէր
մ անրամ ասնութիւննե
բու
մ էք . սարսափբ ու գարՀուրանքր
կբ սլա–
տէին
դիս.... մգձալանքային
աեսիթեբ
էլ ան
ցնէ
ին աբաղ արադ
յիշո ղութե
անս
մէքէն , ուխեղճ սիրտս կրբաբախէ
ր ան
կանոն
ուժդնութեամբ
մր ;
Աայլր
կ՚երթար
մութին
մէք ու երկու–
քրս ալ թէեւ
արթուն՝
չէէ՛նք
խօսեր ի -
բարու Հետ ուկրՀետեւէ
ինք մեբ առան -
ձէ՛ն
մ տածումներուն
: Գիչերր
ՀետղՀետէ
աւելէւ խոնաբ
՚էրեթէ կրցրտանար
, ու
մենք կր ղողա յինք
մեբ փե րաբկուն՚ե
րո
ւն
տակր • • • :
Աչէ՚ո՚բՀ
ս սեւնա
յ ու ա յլ եւս բան
շտեոնենք
...
կր փախէինք,
կլչ փաէսէինք ու կղակս
կբ կափկափէբ
. տե՞նդն էր արդեօք ,Ա -
տանա
յի տենդր
ուրկէ
բռնուած
էէնք
եր
կուքս տլ ել որուն
ցաւր
մոռցեր
էինք
ճամբուն
՛Լրա յ : կր փախէինք
• • . կրփա–
ի ՚ է է ՚ ն ք – – . ։
Ջ,իեբր կարծես
խենթեցե
ր էին , սա
յլա–
սլանբ կրճչէր ,երբեմն
կրգոթր
եւպաաա—
Հական
դէ
։ւդա1թերու
մօտէն
անցած ա —
տեննիս՝
Հեռաւո
բ շուներու
կադկանձ
իւն
ներր կր պատասէսանէին
մեր անժամ անակ
ղնացքէ։
աղմուկներուն
: Աւելի
աբագ ,
աւելի արագ • - : Աեբ
էութեան
խորր
կ՛ արթննա
յէւն ձայներ , ձայներ,
մղձա —
ւանքա
յէն , դժոխա
յէն
ձա
յնե ր
...
•—- Օղնոլթիւն
- • . օգնութիւն
. . • ;
Խենթեցե՞
բ են ձիերբ
, իբենց
ոստոստող
ել թափաՀարող
սմբաէթերէն
կայծեբ կր
ցայտէին ել գետնի
փոշին
ամպի պէս կր
րարձբանար : Ականքնեբնին կր թօթուէ -
ին ՝ գրգռուած
կարծես
անտեսանե
լի շօ–
շս՚փումէ
մր ռւ երբեմն կբ
էս բէսն քէին ,
ղլուխնին
շարժելոփ ուկբ
չաբոլնակէին
սուրա
լ , րա րձ րանա լոփ առտքքի
ոաքեր -
նուն վրայ
ել ոստոստելով
էբր թէ ՛ԼԷ ~
Հեր բացուած
րԱային
մեր գիմացր
- . • :
Բանի
մբ ժամ այսպէս
, ու
յանկարծ
արթնցանք։
Աիսիս Հասած
էինք. կէս գի
չեր
էր , ու ոճրասլարտ
գէ՚ւդր կբ քնանար
,
Ա ա յլա սլանբ
ձէւե բր քակեց ու
տարաւ
Հան
՛ւ
չե ցնե լու ել կեր տալու
Համաբ է
Մ ենք
սա յլին
մ էք մնացինք :
Կէս դիչեբ
էր . . . ու կարո՞ղ
էինք թ ա -
նալ
, քա
յլ մր անգին
չա ր ա ղո
ւ չա կ աւե -
բակնե
րր կա
յին
մ արգկա
յէ՛ն ա ճէ՛ւննե ր ո փ
ծածկուած
՛քա
յլ մբ անգին
կմ ախքի բե -
կորներ,
մանկան
դանկեր,
քանգուած
օ —
ճաէսներ
ել ամէն տեղ ուրուականա
յին
յէ՛–
չատակր
ղոՀերուն • • • :
Ոճբապաբա
քաղաքր կրքնանար
, ոաքի
ելա յ ունա յեցա
յ չուրքս
ե րդիքնե
բու վր
բայ
, եբկար, երկար ատեն : Աւիմ Հպար–
աութիւես , իմ
ատելութիւնս
ա
յնքան
սաստիկ
ղղացէ։ ոբ չՀամ աբձա կե ցա յ անդ–
բաղառնալ
անոր
Բանի
օրերէ իվեր Ատանա վերագար -
ձած
էինք։ Աեբ բանտա
ր կե ա լնե րէն մէկ
քանին արձակուած
էին , եւ կր Հանդիպէ
ինք
իրենց
մայրերուն
, է՛րենց
կիներուն
ժպտուն ել ղոՀ ւլ էմ քե բուն , մ եր աււ օր -
եա
յ ե րթուգարձի
միք՚՚ցէ՚ն ,
Պաաե րագմ ական
Աաեաններր
գադբած
էին
այլ եւս դոբծե
լէ , եւ նոր
լթտրուած
կուս ակա
լին քադաքային
իշխանութիւնր ,
ել աղաաաոէբ
մարգու
ադդեցոլթիւնր
օր
օրէ՛ կրտարածուէ
ր փիրաւորուած
ել ան–
Համրեր
Հայ Հասարակութեան
վրայ ;
4
ԶԱՊԷԷ ԵՍԱՅԷԱ1,
Fonds A.R.A.M
