Հ8
Ա Ռ Ա Ջ »
ՁԱՅՆԵՐ ԳԱՒԱՈ-ԷՆ
Մ Ա ՅԻ Ս 28
ՍԷ՚եԹ
ԷԹԻԷՆ,
(յապաղած) . —
Այս
աարի
(7
Յռւեիս)
սրահր լեցուած էր Հան–
գիսականներով։
Բացականեբր
մատի
վ ր–
Բ
՚ " յ
ևԸ.
Թամբուէին
1 Բեմին տշ ել. ձախ
կողմերր
պարղուած
էին հայկ.
ել.
ֆրան
սական
ղրօչներր : ճիչղ
(""րքր
մեծ սչաս–
տասին
՛Ո՛այ գրուած
էր . «կեցցէ
միաց -
եալ ես անկախ
Հայասաան
, կեցցէ
Աայիս
28
Հ^ ,
վ՚աււք աղաաութեան
ղոՀերուն»
Հ
Նոր
Աեբունղի
«Աեր
Հայբենիք»
խրմ -
րերղէն
վերշ Հանգէսր
բացուած
յայաա–
րաբեց
օրուան նախաղաՀր,
բնկեր
Ն– Այ
տա
սլի
ր ե ան որ ւղա րղեց
աղաաաղրական
սլ՛ո յքարին
ելեւէքներր
Տեաոյ
Նոր Աե -
րունգի
երկսեո
խումբր
տոՀմիկ տարաղ -
ներո՛է
լղարեց գեգշակական
ւղարեբ , ինէ
որ անա1լեկալ
մր եւլալ մոգովուրգէւն
Հա -
ս աււ : Ինբ –աասր աարեկան
փոքրէւկներ
էէ՛ն "Ր 1լեբգէին եւկր սլարէին
իրենց
Հա–
րաղատ
լեղուով;
*ինաՀաաելի
էբ Օր. Ա .
իքբէ՚մեան, որ էէր ժամանակր
չէր
խնայած
սորվեցնելու
սլրաեբր ;
Աբաաստնեցին
փոքրէւկներ Ա . հյրիմեան, Վ. Ատեփան -
եան, Օր՛ Հյոլչանիկ
Տակորեան
(Լիոնէն)
եւ սլաաանի Տ ՛ Հքայրիկեան
,
օրիորգներ
Ա. Մ ուրատեան
, Ա. Տէմիրճեան
(Տէսի -
նէն)
, Նոբ Աերունգի
«Զէյթունցի
ենք»
էսմ բերգէն
վերշ
բեմ հրաւիրուեցաւ
օր —
ո լ III՛// բանախօսբ
, բնկեր Ա . Թորոսեան
որ
էւրրեւ ականատես
Հա յաստանի
հանրա -
պետութեան
Հաստատմ
ան
մ անրամ աս --
նօրէն
պարղեց պատմական
անցուգարձր,
V
քաղաքական
թէ
ղինուորական
։՝\
« Հայաստանր այգ օրերուն
ծանբ ճգնա
-1
ժամի
մբ մատնուած
էր : Թչնամի
րանակ–^
ներր
Հաղիւ
քանէւ մբ մղոն
Հեոու
էին ^–1
ոստում
մր ել ժողովուրղի
մնացած
մասք^
պիտի
խեղղուէր
արեան
մէշ՛. Բայց
թրչ–
նամէն
իր գէմ ղտաւ
Հայ աղգի մարտա -
կան
ուժր
յանձինս
Արամի,
զօր՛
Նս՚դաբ–
րեկեանի,
Աիլիկեանի,
Դրոյի , գնգ. Փի–
րումեանի եւ ուրիչ
քաշերու
, որոնք
յան
դուգն
գրոհներով
սլարաութեան
մաանե-Հ
չաոլիկով, տգաք եւ ագշիկներ ; Այս
մերկ
ձեռքերր
երբեք
չոդշունեցին
սլիրկ
ել վեբ
բարձրացած
բադուէթե
ր ր ;
Զր՚՚լաբառւթէււնր,
որ վաաերու
գէնթ
է , ի զուր
իրենց գէմ կ՝ուզզոլի
:
Ջեէս աշէսատա
Լորին
վրէմր
լուծեցին
Պերլինի
րանուորներր
; Ա արտիկ
րանոլո–
րրն է որ կ^րնդվ՚լի
բռնապետ
ութե անդէմ
:
Լիուսեբր
նացէւ ղէւնուորներու
հետ չէ որ
գործ
ունէւն , ա յլ ա շփսատալո
րնե
բու
, ո -
բոնցմ է շատեր
մինշեւ
ւէերքե բս Հաւատ -
քով
մր կր Հետեւէին
կոմինֆոբմէւ
ղրօ -
Պերլինի
դէպքերով
անոնք կր դատա -
պարաեն
ղբաւման
գրութիւնր
եւ ար —
բանեակ
եբ կէւ րներ
ու
սա րկա ցում
ր է Ա -
նոնք կբ հրալէրեն
քիուսիան
որ,
միայն
ի–
րեն
սլաՀԷ էւր վարչաձեւր
է
Օ՛Ա՛
•
ցին
թթամին
; Գժբախտաբար
երկար
չտեւեց
դարերով
ե րաղուած
անկախու -
թէււնր : Թուրքր
ել րոլչեւիկ
իիուսաստանր
ղինակցելով
խորաակեցին
աղատ
Հայաս -
աանր ; Ա եր պա յքարր չէ
՚Լ^Ր քացած
%
Աշէոարհի որ մասեբուն
մէք ալ
դտնուինք
•Հ Տ • Գաթակցութիւնր
պիտի
արծարծէ
Հայկական
Գատր ել պիտի տօնէ էւր վւառ–
քէ։ օրերր
մ ինշեւ վերթական
յազթա -
նակ» :
մ-ամր Տին սկսալ
էսն
քո յ ք ր Պ՛ Ասար Գէ–
որդեան
(Ամերիկայէն)
անակնկալ
մր ե -
դաւ
իր նուագովւ
ԱպաՀովուած
էր նաեւ
Լիոնէւ «իսթամպուլ»
ճաշարանի
Հայր եւ
որդի Վարժապետեաններոլ
նեբկայու -
թէ՚-^Ր
, է՛րենց նուագներով
, աւեթ
՚Լ""յԼ
աալոլ
Համ
ար տօնակատարութեան՝
լթկե–
րակցութեամ
ր , Պ • Պ •
Գալուստեանի
:
Մեր
թո րհա կալո ւթիւննե
ր ր
բո
լո ր ին :
Խնքոյքր
տեւեց
մինշեւ կէս գիթր^
Ժո
ղովոլրգր
մեւթեցալ
ղոհ
տրամադրոլ
-
թեամր,
փառք տալոփ
Գաթակցութեան
ոբ տարին
քանի մր անդամ կր
կազմակեր
պէ
այնպիսի
աօնակաաարութիւններ
,
ներթչելով
հայկական
չունչ եւ անէսաէստ
Հաւատք -
ՆՇԱ^
ՅԱԶՈ%
ՀԱՆԳԷԱ
ՄԸ
ՄԱՐԱԷՏԼ–
Լէ ղ՚Օթվ , Մաբտէկօ եւ
Յէոնաադլր
մ իացեալ
թաղերու
Հայերէն
դասրնթացքի
տմ ավեբքի
հանգէսր
տեդի
ունեցաւ
, Տունիս
14/5՛
կէրակի
կէս*^րէ
՛Լերք, Պոմոնի
եկեղեցւոյ
սրահին
մէք, որ
լիքե էր մ էւնչեւ
մուտքի
գուռր ;
Օրուան
նա խագա
հն էր Պ ՚
կարպիս
Տ ովՀաննէսեան
, որ ամփոփ
զեկուցումով
մր պաբղեց
խնամակալութեան
մէկ աաբ—
ուան
դո բծո
լնէ
ութ
իւնր ;
Առաքին
անդամ
րլէալով
ղպրոցի աչա -
կերտներր ել ա շակե բտուՀինե
ր ր
երգեցին
Աբամ
Գառօնէի
մ էկ բանա ստեղծո
ւթի
ւեր
նոր գաթա
լոր ուած •
երկբի պէււ,
լ ա ղ ո Ն ր
երկինք
ջինջ
ա֊
պարզ
>
ասաղեր պայծտյլ ՈՆ աԱեաս, արեւ լոՆսիԸ
ո՞վ
ռւնի» ;
Տետո
յ սկսաւ արաասանութեանց
եւ ու
՛թ րձնե բու
շարք մր, որոնցմ է
թոբՀաւոր–
ր ութ
եան
արժանի
է ին
«Հա
յ աղուն
ուխ–
ա»ր , Գեղամ
Տօլպաշեանի ; Հաճեթ
նո -
րութիւն
մբն էր, վտՀԷ
Թէքնէեանի
ֆր -
բասեբէնով
խաււն
Հայերէն
ուղերձր,
իսկ
Ժանէթ
Զէւնեանի
«Ուղերձ
Հանգիսական
-
ներուն»ր
յուզեց
ներկանեբր,
երբ կր վեր—
քացնէր;
«Աենք
օտարներոլ
առ
քեւ
չենք
ամթար որ Հայ ենք։ ԸնգՀակառաթ
Հր -
պարտ կր ղգանք
գմ եզ
,
որմ
եծ
Հերոսներ
ծնող
գիտուն ու աւթիւ
ազգի
մր ղա -
լաթերն
ենք
» յ
Ա յսպէս ա րտասանոլթիւննե
ր ր , էսաղեր
ր
եւ
երղերր
իրարու կբ յաքորգէին : Գրե -
թէ
բոլորն ալ նոր երգեբ , էւնչպէս «Աբ -
սաՀմանի
նոր Հայեր
ենք մենք» : Օաարր
մեզ կր ղիտէ , մեբ գործերէն
կր գատէ»
,
ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱՂՈհԹ
Ա՛ ԱՀԱՐՈՆԵԱՆԻ
Տ ո ւշա բձան ին Հա -
մար
Հանգանակութիւն
բացած է
ԹեՀրա
նի
«ԱրմենուՀի»
ամսադբէէն
էսմ րագբո
լ -
^Է՚-^Ը.՛՛ Այգ առթիւ կոշ 1լ լթէ
իրանաՀայ
Հայբենակիցներուն
, ինշպէս ելմիւս գա
ղո
ւթն եր ու
Հայ
մ ամ ուլին
ոբպէսղի
նուի–
րարերոլթեան
սիւնակներ
բանան ;
Արղէն
Լորս Հայրենակիցներ
15
Հազար
ֆրանք
տրամադրած
են այս նպատակին
Հ
ՀԱՏԱԱՏԱՆԻ
անկախո ւթեան
տաբե -
ղարձր մեծ շուքով
տօնուած է
Պէյրութի
ժոդովրղա
յին տան մէք, Աա յիս
31/5» :
ՆաէսաղաՀած
է լթկեր
Ա. վբացեան
, բա
ցատրելով
Հա յասաանի
Հանբապեաու
-
թեան պատմական
արժէքր : «Նոր
շրքան
մր
րացոլեցալՀայոց
կեանքին
մէք, նոր
դագափաբներով,
նոր յոյսերով,
նոբ Հր–
նարաւոբութիւննեբով։
Եթէ այսօր
Հայ -
րենիքբ
մշակոյթի
եւ տնաեսութեան
որոշ
զա րղա ցում կ^ունենա
յ ղլէսաւո
ր պաաճա–
ռր
Հայաստանի
Հանրապետութեան
րս -
տեղծումն
էբ % Եկող
իշխանութիւնր
փո -
խեց
փարշաձելր,
բայց
էութիւնր
մնաց
Հայաստանի
պետութիւն՛
;
Հայաստանի
Հանրապեաութեան
ստե
ղծի
թեր
ու
արժէ
քր
առաթութեան
մէք է , անոնք
եղան
աոաքինբ որ Հէ՚մր
դրին
«Հայկ. պետու -
թեան։»
Տեաոյ
էսօսած է թկեր
ՎտՀԷ
0 -
շական
«Աղւլէւ
մ բ ազա տութ
է։ ւնր
կե րտո
ւլ
նե
րբ
րմ բոստնե բ են : Աեր օրերուն
ղերին
դարձած
ենք գրամ ի Հաճոյքին։
Ա^քաղա–
քափաբ է այն Հայր ոբ ամէն
է՛նշ ստացած
է իր աղղէն,
թղու,
պատմութէււն
, մշա -
կոյթ,
ոակայն
անոր փոխարէն
ոչինչ կու
տայ։
Աենք պէտք է տառասլինք
մեր ազ -
ղին
ցաւեբոփ
որպէսղի
արժանի
ԱԼԼ՚՚՚^Ք
Աայէւս
28/5՛,
նոր Աայիս
՚2,^եր
կերտենք»։
X
Գարանթինայի
մ էք նաէսաղաՀ ած է
լթկեր Տ ՚ Գա րաօղլանեան
ոբ չե չտած էթէ
Աեւռի
ղաթադիրր
մեղի պիտի
ծառայէ
իրրեւ
ղօբաւո
ր փւաստտթուղթ
մր, ապտ–
ղայ
մ եր այւգաբ
պաՀանթերուն
իրակա -
նացման
Համար ; Եւ մենք իրաւատէրի
մր
Համ ա րձա կութե ամ բ , պիտի
նե րկայա– -
նանք
իրրեւ
մեր
Հողերուն
պաչպաանր :
Իյօսած է րնկեբ կարօ Գէորգեան որ րսած
է թէ բոլոր ագգերր կր տօնեն անկախու -
թեան
տարեդաբձներր
իրենց
Հարաղատ
Հողին
՛էրայ, իսկ մենք
30
տարիներէ
ի
վեր կր տօնենք
դոլրսր։
Աենք պարտուե -
ցանք աՀաւոր
ուժերէն : Եթէ մեր բարե -
կամնե
բր
չօգնէ
ին
մ եր սլարաուած
. թթա–
միին, կր շարունակենք
մեր անկախու -
թեան
մէք։
Աենք պիտի ապրինք
յազթե -
լու
Համ
աբ :
Հյթոբայի
մէք՛
ՆախագաՀած
է (թկ՛
Գ . Գուաուլեան
որ պատմ ական փասաե -
բոփ րացատրած
է թէ Աայիս
28/՛,
կր
կազմ է
մ եր ժամ անա թերու
ամ էնէն մեծ
աօնր : Խօսած է լթկեր
ԶարեՀ
Զարդոլն ,
«Աայիս
28
ծով արցունքով
մկտբուած
եւ,
արիւնով
միւռոնուած
սրբազան
ծնունգ
1
մրն է : Եթէ մենք կանգուն
ենք ու կ՛ապ –\
բինք,
մեր գռյութիւնր
կբ պաբտէնք
մեր՝
ժ– ողո վու
րգի
արիւնին ու ոսկորին
Հետ
շաղուած
ազատութեան
ձգտռւմէւն» ;
ԲՈՒԷՏԹԻ
ՄԷՋ ալ տօնուած է Մա
յէս
28^;
Տասնեակ
մր լթկերներ
երկու
ինքնա
շարժերով
մ եկնած են գէպի անապատ :
Աւաղին
՛էբա յ սեղանէ
մ ր շուրք ֆեդա
յա
կան
խնքո յքի
մ բ
մ անր ան կաբր կագմ ե
լով
յեզափո խական
երդեր
եր գած ել
ճառեր
էսօսած
են I
՚ԲԵԱԱՊԸ
առաքին
կարգի
ամ
արանոցի
մբ փերածելու
Համար,
Աուրիոյ
կառավա–
րութիւնբ
ե լեկարա կան
զետեգումներ
կբ
կատարէ
% Ա իքո
ցնե բ ձեռք առնուած
են ա—
ոատ
քուր ճարելու
Համար
յ
ԻՐԱՆԱՀԱՅ
ՄԻՈԻԹԻԻՆԸ,
ոբ
Հինղ
աարիէ
ի վեր կր գոբծէ
Նիւ Եորքի
մէք ,
վերքերս
երկու Հագար
տո լար զրկած
է
իրան , օգնելու
կարօտեաթեբոլ
եւ դպրոց
ներու։
Պիաի
օգնէ
նաեւ
ԹեՀրանի
«Հայ
Ակումբ»ի
մր :
եւն. էս
գ ա չ ւաւ որո։. մ՝
Ա, ՚ւէ^
Բիլբքճ եանէւ :
^ԲԿԲ" ԲԳ
մ աոբ
սկսալ
բա
բո
յա
լից տբա–
մա խօսութեամբ
մ ր ՚
ո՛^ ւբ թէ ղր -
բի"՛չ» ։ Իւբաքանչէււրր
կր դրուատէբ իր
ուժին
ղեբաղանցոլթիւնր
, ել կր վերքա
նար
Համ
երա շփ՛ ղործա կցո
լթե
ան
ուէստով
մր՛
՚^՚բԼ՚էԲ Կբ ^^ԲԿ՚"յ"՚Ա^էբ
Օր՛ ԱնաՀիտ
Բոլո յեան , իսկ սուրբ , պատանէ։
Գէորգ
Շաքաբեան : Ներկանեբր
քերմապէս հա -
փաՀարեցէւն
գ՚ւբծէական
մարղանք
մր ,
« Գուպար»ր
,
գիմ
ալո բե լով
ա ա սնե րկո
ւ
պատանէնե
ր եւ աղքիեթե
ր
լթկե բակցո
լ -
թեամբ
նուաղի սր կր թնդացնէ
ր « Զ է յ -
էժունցի
ենք»
քայլեբղր
: Նոյն
։լ՚ւբձիքնե–
րոփ
ձ՚՚րս ա շակե բտուՀ
ինե բ
կատարեցին
«Ամտդոն»ներո
լ էսաղր ;
Երրորգ ել վեբքէւն մասր կր ներկայա -
ցնէր
ՀՄօրեղրօր
դալուստր» : Բոլոր գե -
բա կատարներն ալ յաքող
էէ՛ն էւրենց
շաբ–
ժուձեւերով
եւ առոգանութեամ
բ : Պարա–
խումրր
սլտ րե ց ութ տեսակ պար , Նէ՚կո -
միտէւոյ
շրքանէն քագուած
երղերուէ։
Ընդ—
Հանուր
էս ան ղավա ռութ եան
մէք նախա —
գաՀբ
րեմ Հրաւիրելով
ուսուցչուՀէւն՝
Տի
կին
քիեբեկա
Մ ե լաոնեանր
,
թորՀաւորեց
ել գեդեցիկ
ծադկեփունք
մր նուիրեց յա -
նուն
էսնամ ակա
լււ ւթե
ան :
Երգերուն
, պարերուն եւ մարգտնքնե -
րուն
կ՚րնկերանար
նաեւ Պ • Ա իմ
ոն Շէշ -
մ անեան քութակոփ եւ սրինգով :
Ա էւքնարա բ է՛ն
աեւլի
։։ւնեցալ
խնամ ա -
կտ
լո լթե ան կաւլմ ակերպած
վիճա կաՀա -
նոլթէւնբ
: Յեաոյ
կրթական
ւլոբծին
շուրք ճառ մբ էսօսեցաւ Պ • Ատեւիան
Մել–
տոնեան
բնաբան
առնելաէ Գ •
Վաբուժա–
նէւ «կարմիր
Հողր»
«Գրաոեզանիս
փրայ
ափ
մր Հոզ կ՛ոյ բերուած
Հոն, Հայրենի -
քի զաշտերէն
զայն
ինձ նուիբոզր
կարծես
սէ։բտն էր որ կուաա բ ,
առանց
երրեք
գիտնա
լու թէ կուտար
էւբ սլա սլե
րռ
ւնն ալ
մ իասէէն
:»
Բանախօսբ
թ շտեց թէ
«Մ եր
բոլոբ
տօնե,րուն
Հէ՚մքր կր կաղմէ մեր Հա—
բուստ ու մեծա սքան
շ լեղուն։
Առանց ա -
նոր
մենք ոչ դպրոց
ունինք, ոչ թատրոն,
"է երգ՛, ոչ եկեղեցի եւ աղղ րլլալէ
կր
գագբինք
»:
ՊԱՐԹԵԻ
«ՏԱՈ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(111)
ՃԱՄԲՈԻՆ
ՎՐԱՅ
Այգ թաանիքր
իր տանր մէք
ապաստան
տուած
է ր Հաւլա բի չափ արկտծեա
լ կի -
նեբու ել տգաթե
բու
որոնց
մ էք
մ իա
յն 1
այրեր
կայէւն. կասկածի
ել սարսափի
բո–
լոր
օրերուն ոչ միայն
իրենց
եռագոյն գր–
րօչակին տակ պաչաոլաներ
էէ՛ն խելացր -
նոր ել սարսափաՀար
փաէսստականնե
բր
այլ
ել սնունդ եւ Հագուստ
Հայթայթեր
էին
անոնց :
Բադաքափաբական
ձեւերէն
անմ է քապէս
եաքր
երբ մենք
էւնքւլինյթէւս
ծանօթացոլ
-
ՕԼ՚^Ք է Տիկինր
սկոալ
էսօսիլ գէպքէն մա -
սին : Համիտիէի
մէք մեռած
էի՛ն ղկնքէ
ել
Հուրէ
800
Հռլի,
ՅՕՕ
Հ՛
գրսեցի։
Թթամ
էէն
անղթութիւնր
- թբ գագրած
սոսկում եւ
գարՀուբանք
պատճառե
թ ա յ դ
արեւ -
մ ո ւա քց
ինե
բուն
. էւրենք ա կանաւո ես
եղած
էէւն եւ. է՛նչ որ կր պատմէէւն
մեւլի
տաք
ել բարտէսուն
էրականութէւնն
էր :
էծ՚ոււլթի
վրայ
դրուած
սլաամութիւն
չէ ասիկա, կ՝բսէ
՚ոիկինբ,
մեբ
աշքերովր
տեսած
ու մեբ ականթերովր
լսած
ենք :
Զ " լ՛ ե քչ՛" րթ է՛ օրր
Համ
էաի յէի
Հայ
Հա
սա րակո ւթիւնբ եկե գեց
էւն
է ր ու
քաբոգ
մաիկ
կ՛թէր
, երբ իսլամ
մր կուդայ ել
քաՀանային
էլրսէ թէ կառավա
բ չատռ ւնէն ՝^
դինքր կր խնգրեն
անմ իքապէս
։ժոդովուր–
դր սլաՀ մր չփոթած կր մնայ,
յեաոյ կր
ցրուի ; Այդ միքոցին
կառափա բ չական
մէք
՜՛այ պաչտօնետյ
մբ, Կիրակոս
էֆէն
տի , կբ տեսնէ ռբ Հեռաւլիր
մր Հասած է :
Կ՚ուդէ աեգեկանալ.
րայց
զի՛նքր կր Հեռա
ցնեն րսելով
որ իրեն վեբարե բութ
էւն
չու–
նէւ : Հայ սլաչտօնեան
երբ կր աեսնէ որ
թուբքերր
կր Հաւաքուին
, կր կարդան ու
լւորրոքէւն
, կր մե1թի պաշտօնաաեղէկ
ն եւ
կր փլոլթայ
Հասարակութեան
իմ ացնել
իր
կասկահներր;Հայերր
էսանութներր կր դո–
ցեն եւ աեգ տեգ կր Հաւաքուէն
է՛՛որՀբր -
դակցելու։
կասկածր
ամէնուն
Արտերուն
մէքն է, բայց
շատեբր
շեն հաւատար որ
մեծ ագէտ
մր կբնայ
պատաՀիլ։
Նոյն
մի
քոցին
է՛սկ Հրացանաձդութէււնր
կբ
սկսի
եւ կր տեւէ
մէւնշեւ
իրիկուն
անրնգՀատ :
Կր յարձակին դեռ շէւ դոցուած
Հայ էսա —
նութնե
բու
՛էբայ ու կր սպաննեն
ել կր
թաթն
, կր խորտակեն
ւլոցուածներր
եւ
աէրեբր կր փնտռեն
՚Լաչ նելու
. Համաբ :
Երբ
մ ութր կր սկսի , խուժանր կր մ տնայ
Հայ
թաղեբր եւ տունել^բ կր ՀրգեՀԷ
։Շա–
տեր
շուղելոէէ կրակէ։ մէք մեռնիլ.
Հրացա
նէ կր էլս՚բնուին : Տեղ տեղ
թթամինեբր
՛լիմաղբութեան
Հանգիպելոփ ալ աւելի կր
կատղէն ու ն շմա բե լուէ տեղաց
ինե
բէն ո -
մանց
թուլութիւնբ
աշիրէթներբ
բերել
կուաան
, որպէսղի
աւե
լի
անղթութեամ
բ
եւ անէսնայ
սպաննեն;
Տեղին
«դատբթ
՚/.1
՚"~/"Բ
Կբ կենա
յ ոճրա։լո րծնեոուն եւ կր
խրախուսէ
ղէւրենք :
Աարդիկր
դարկէք,
թալանռվ
ժամա
նակ
մի կորսնցնէք,
անՀաւատներուն
լքա—
թբր երբոբ րլլայ
մերն է :
կիներ
խելա կոբո
յո՝
խուժանին
մ էք նշ–
մարելով
իբենց ծանօթ
դրացիներ
, կր պա
ղատ
էւն ե ւգ թո
ւթ
ի ւն կր Հքո յցեն
ի
բենցղա–
ւակներուն
Համար : Ամէն կոգմէ կր ԱԼԱ -
ուին սրտակեղէք
աղաղակներ
•
«Տղոցս
իւնա յեցէք» , «Զաւկիս
էսնա յեցէք»
. ու
Հրացաններ
կր սլատասէսանեն ;
Ղնղա
ւթե բուն
որո տում բ
էսլա
ցուցիշ
Կ ԲԱ՚՚՚յ
՛մուխի եւ բոցի
ծուէններու
մէքէն
կ՛ լթղնշմ արուին
վիրաւո րուած
մ աբգիկ ,
արիւնի
շերտեր
երեսնուն ի վար , աչքեբ
նէւն կուրցած, ու բաբձր
րռնած
ծծկեբ
տղաքնե բ , փրկելու,
ազատե
լու
խե
լայեղ
քանքով
մր, եւ որոնց
փյրայ կր
էսոյանան
ոեւ ելշոր րազուկներբ
թթամիին
:
Ոճրագործներր
զարՀուբելի
ար բե -
ցոլթենէ
մ ր բռնուած
էին– Հռնգալոփ ու
Ո է ւ ն ա լ ո վ
կր յարձակէին
նոյնիսկ
մոլորած
տգոց
փլ՛այ,
աշքերնէւն
գարձած
, մարղ —
կային
ոեւէ զգացումէ
զրկուած
,
անանուն
գազաններու
պէս էէն :
Այսօր
երր կր վերյէ՚շեմ այգ պաակեր -
նեբր,
գժուարս
կուղայ
Հաւատալու ,
եոյն իսկ ինծի որ աչքեբովս
տեսայ
, ^է
է։ բականութ
է՞ ւն են
անոնք։
ՀետզՀետէ
ուրէւշ այցելոէնւեր
եկան
մեզ
բարեւելու
. յո քն պա շտօնեա
յի
մ բ մա յրբ
)
սուրիացի
տիկին
մր, եւն. եկան նաեւ ար–
կածեաթեբ
, որոնց
մէք էր Կիրակոս է -
ֆէնտիի
կէ՚նր։
հքօսակցութիւնր
ՀետզՀետէ
աւեթ
արծարծուեցաւ,
ամէնուն
դէմքերր
ցաւէ։
ե լ ՚էիշաի
այնսլիսի արտա յա յտու -
թիւններ
ունէին որդեռ ղիրենք
շլսած՝ կր
փղձկէ է՛նք :
ինշչափ
մա յրական
սիրտեր
վէւրա -
ւո րուած
են , ափսոս , կրսէր
յոյն
տիկի -
^Բ ՚ ՚էԼ
"՚–1
"Բ
չարժելուէ :
կ իրակոս
էֆկնտիէւն
կէնբ
Հեկեկալռփ
կր պատմէր •
Տան
մր մէք ապաստանած
էէւնք
10–
50
Հողէ • Ե րէ՚աասա րգնե
ր բ
դիմ ադրեցին
,
բայց ի ղուր։
Թթամէւնեբր
ամէն կոգմէ կր
բխէին եւ անթիւ
էին ;
վերքասլէս
կրակէ։
տուէւն
. երեք գաւակ
ներս ալ զարկէ/ն , ամէն մէկ քայթս
երե–՛
քէն
մէկր
էւնկած կր տեսնէէլՀ
Տ՚լոցս
ղի–՝
ակներր
մնացէէն
ճամ րուն վրայ
ու ՛թս
ն ր– ՝
լադած Աապաթիէ
րնտանիքին քով բերին
,
էֆէնտիս ադ եւս չտեսայ :
Ես թուագեցայ
, կբ պատասխանէ
ու
բիչ
մր. ցաւէս քարացած
կր նայէի
սսլտն–
նւ֊ւած
զաւակներուս
՛էրայ ու շէէ։ Հասկր -
նար
. անոնց կտոր կտոբ եզած
մարմէւն -
նեբր, լճացած
արիւնր
զիս չէին
արթրն -
ցներ՛ կր տեսնէի,
բայց
շէի Հասկնար ու
կր կարծէի թէ ինչ որ եգալ,
Հիմակ շէ
որ
եզաւ,
այլ Հեռաւոր
ել ինծի Հետ կապ
չունեցող բանմրն է ։ Բայց
մէկէն
կարծես
ձեոք
մբ էսառնեց սէբտս, եւ պոռալով
ու
աւլաղակելոփ
սկսայ
՛Լ՛ախ չիլ
. . . •
ԶԱ
1
ՊԷԼ Ե Ս ԱՅԵ ԱՆ
Fonds A.R.A.M
