ՀՏ Ա Ռ Ա Զ »
քցԱ՚Բ
^Յուսւբբեր»
հեսւհւեալ խռրեր–
դ ս ւ ծ ո Ն թ ի ւ ֊ ն ն հ ր ը կ՚ըքւէ
սւյԱ իռ բ ա գ ր ո վ
իւքրագրսւկանի մը մէ ջ , Խ •
Մխււ֊թ1քան
կողմւ^ Թ ռ ւ ր ք ի ո յ ա յլզո ւ ա ծ (ար ծանու ֊
ցագրին աո^թ-իւ (18 Յունիս) • —
Աեղի՝
պարղ
մահկանացուներուս
մ աաչելի
չեն ՛Բրեմլինի
վարահ
Համ աչ -
իոարՀային
քաղաքա/լան
ութե ան
ներքին
հ՜ալքերլւՀ
Բանմր,
այնույսմենայնիւ
,
պարղ է : Խ • Ա իութեան
վե րարե րում ր
թ՜ուրքիո
ձ Հանղէպ էր փոթուի
տէւլին ,
Ժամանակին
եւ
պայմսմւներռւ–ն
Համա -
ձայն I Բր անմիշական կամ Հեռաւոր չա–
Հերէն
առաշնորղուեչոփ,
Աոսկուա
կրնայ
զէնքոփ
կռուիլ
թուրքիո
յ ղէմ, կամ ղէն–
քով
օգնել
անոր եւ կամ չէղոք
մնալ եւ
սպասել
պարագաներուն,
րսա այնմ
ղոր—
հ՜օն թ^ամի կամ գո րհ՜օն բարեկամ
ղառ —
նա
I
III֊ Համ ար :
Վեբշփն
յիսնամեակի
լնթացքին
, Աու -
սիա փոխն իփոխ դարձաւ թէ թուրքիո
յ
թշնամի
, թէ բարեկամ
ե լ թէ , մամ անա
կին եւ պայմաններուն
Համաձայն
,
մնաց
«
չ է գ ՚ ՚ ք » =
Այսպէս՝
1914^^5՛
կռուեցաւ
թուբքիոյ
գէմ,
ոբոչ
Հողեր դրաւե լով անկէ։
Ասլա
դարձաւ ոչ միայն
բարեկամ
, այլ եւգի —
՛ւ՛ւս կ ի ւյ թէ իր Հոդերէն
ոբոչ մասեր
ւլի -
շելով
թուբքիոյ
եւթէ ղինապէս ել նիւ
թապէս
օմանգակե
լով անոր ; Բսկ
վերշին
ա չխարՀամ
ա րտին
այս երկու
ղարաւոր
ոսոխնեբբ
իրարու
Հանղէպ
պաՀեց
ին էէ–
ղոքութիւն
, սսլասելով
, ի Հարկէ , կացու
թեան
ղարգացմ
ան :
1էք .Աուսիո
յ ժոգովրգական
գո րհա վաբ
նե բու իսոբՀուրգբ,
1917
Նոյեմբեր
2
^ին
«կոչ»
մր Հրաաաբակելով
, ի լուր
աչ -
խարՀի կբ
Հռչակէր, ի միշի
այլոց.
«Ա ենք կբ յա յաա րա րենք , ոբ տապա լահ՜
ցարի
բո լո ր գաղտնի
ղաչինքնեբբ
Պոլսո
յ
դրաւման
մասին, Հասաատուտհ՜
նաեւ
տապա լահ ՛Բե րենսկիի
կոգմ է ,
ա
յմմ
պատռուահ
ել ո ^ չա ցո լահ՜ են : քհոլստ -
կան
Հանրապետութիւնբ
եւ իր կառավա
րութիւեբ^
մողովրգական
դորհավարնե -
բու խորՀուբդր՝
դ է մ են 0Ա1ար
ճողերՈՆ
գ րաւման »:
՚ Բ ի չ աւելի "ւչ, Պրեսթ -
Լիթովսքի
1918
Աարտ
3/՛
գաչնաղրով
, նոյն խոր -
Հրդտ
յին կա ռա վա բ ո ւթ ի ւն բ թուրքիո
յ գի–
շեց ոչ միտյն բովանգակ
թրքաՀա
յաստա
նբ, այլ ել Որոչ
Հողամասեր
կովկասի
մէշ
(կարս , ԱրտաՀան եւ այլն) ;
ճիչգ
երեք տարի ետք
, 1921
Ա արտ
1
^ի
թուրքեւռուս
չարադէտ
դաշինքով
, կրն -
քուահ– Աոսկուայի
մէշ, խորՀբգային
կա–
ռավտրութիւնբ
թբքա կ ան եող
կր Համա–
րէբ ԹրքաՀայաստտնբ
ամբողշոլթետմբ
:
Այո
ՂԻէ
"՚՜՚^1Լ
կը. նուիրագորհուէր
նաեւ
կաբսի
դաշինքովդ
ստորագրուահ
1921
Հոկտե՜մբեր
ձ.^ին ։
Այս
Հիման
վրայ՝
Խ • Աիութեան կա ֊
ռավաբութիւնբ
1925
Գեկաեմբեր
11
ին
Թուբքիոյ
Հեա կնքեց
բա բե կամ ո. թեան
ռւխտ
մբ, որ ի ղօրու
մնաց,
մինշել
1945
Ա
արա
19:
Նեղուցներու
շուբշ
խորՀրգային
կա -
ռավաբութիւնբ
երկու անշատ
Համաձայ–
նութիւններ
կնքահ էբ Թուրքիս
յ եւ ել -
րոպական
պետութեանց
Հետ ,
առաշինբ
Լօգանի
մէշ ,
1923
Տուլիս
2գն
, իսկ եբկ–
րորդբ
Աոնթրէոյի
մէշ,
1936
Տուլ.
20ին :
Այս բոլոր
դաշինքներուն
, Համաձայ -
նոլթիւններուն
եւուխտեբուն
Հիմբ
կբ
կաղմ էբ
նո յն
մ տաՀոգութիւնբ
. Ա ոս -
կուա
1լոլդէբ
կամ իրեն
Հետ
ունենալ
թուրքիան
միշաղգային
բա րդութեան մբ
պարաղա
յին , եւ կամ դոնէ
ղայն
իբեն
գէմ
չունենալ :
Առաշին
պարագային
Աոսկուա
տրա -
մաղիբ էր առաւելագոյն
գիշռւմներբ
րնել
Թուբքիոյ :
^ Ր Կ Ր ՚ ՚ Ր Գ սլարագային
նո յն
Առսկուան
արամտգիբ էր Հողային
պաՀանշներ
չնե բ–
կայացնել,
ուրիշ խօսքով^
Հրաժարիլ
այն
Հողերէն
, ոբռնք
Թուբքիոյ
կցուահ էին
Առաշին
մեհ պատերաղմէն
ետք :
«Հրաժարիլ
» , ի Հարկէ , առժտմա -
րար,
այն միակ նախատեսութեամր
, ռր
ինք՝ Խ . Ա իութիւնբ
աւելի շաա
բարե -
կամներ
ունենայ
ել նուաղ
թշնամիներ՝
թէ մեհ Գոյամարտին
պատրասաուելոլ
եւ
թէ մանաւանդ
իբա կանացնե լռ
լ Համար
իր
համաշ|սարհային
նպատակներբ ;
Այս բոլորին
մէշ մեղ կբ
շաՀադբգռէ
մասնաւորաբար
այն իբողռւթիւնբ,
որ ա–
ռաւե լագո
յն գիշռւմներբ եւ Հողա յին պա–
Հանշներէ
Հ բամա րում բ կբ կա տա ր ո ւէ ին
միշտ
ի հաշիւ եւ ի վնաս
Հայաստանի
ել
Հայութեան
: Պրեսթ - Լիթովսքի
դաչնա–
գրով
իսո լ։ Հ րդա
յին
կառավարութիւնբ
Թուբքիոյ կբ զիշէր բռվանդակ
ԹրքաՀա -
յասաանր,
իսկ Աոսկուայի եւ Կարսի դա–
շինքներով
թրքական
Հող կբ
Համարէր
զա յն :
1910
Նոյեմբերին,
Աոսկուայի
մէշ ,
Գերմ անիո
յ , Բտա
լիոյ եւիյ .
Աիութեան
պատուիրակները
կըյա յաարաբէին
, թէ
1լ
րնդունին
Թուբքիոյ Հետ
1
^քե
լ մ իացեալ
Համաձայնութիւն
մը, որով այս եբեք
եր–
կէրնեբբ
պիտի
ճանբային
Թուբքիոյ
Հո – ւ
ղա յին ամ բոզշա կտն ութ իւնբ :
Տասբ
ամիս ետք,
1941
Օղռստոս
\Օին ,
երբ դերման
բանակներբ
յաղթականօրէն
կբ յառաշանա
յին Աուսա ստանի
մ էշ , Ան
ղաբայի
իսոբՀրդային
գեսպանբ՝
Վինոկ -
բաաով՝
կը յա յտարա բէ ր Թռւրքիռ
յ աբ -
տաքին
դորհոց նախարար
Աաբաձօզյուի
•
« ԽորՀրղային
կառավարռւթիւնբ կը
Հաստատէ
իր Հաւատաբմ
ութիւնբ
Աոնթ–
բէոյի
Համաձայնութեան
եւ կր վստաՀե -
ցբնէ թուրք
կառավարութիւնբ
, թէ յար -
ձակողական
որեւէ դիտում եւ որեւէ պա
Հանշ
չունի
Նեղուցներու
նկատմամ բ ՝.
ԽորՀրղային
կառավարութիւնբ
սլաարասա
է բհախնզրօրէն
յարգելու
թուրք
Հանբա
պետութեան
Հոգային
ամբոզշականոլ
-
թիւնը » :
ԸնթերցոգյԼ
կը նկատէ
անչուչտ
, որ
իսորՀրգային
կառավարութիւնբ
զիշում -
ներ կ՝ընէ
Թուբքիոյ կամ կբ Հրաժարի
իր
Հոգային
պաՀանշներէն
, եբբ տկաբ է կամ
երբ կբ գտնուի
արտաքին
(նաեւ
ներքին)
հանր վտանգի
մը առշեւ։
Աակայն ոչ զի–
շումնեբ
կ՝բնէ , ոչ աչ կբ Հրաժարի
Հոգա
յին սլտՀանբյերէ
, երբ զօրաւոբ է կամ եբբ
Հեռացահ է արտաքին
(նաեւ
նեբքին) վր–
տանգը :
Այսպէս ,
1946
Օդոստոս
Տին,
այսինչ
Գերմանիո
յ սլարտութենէն
աւեչի քտն
տարի
մբ ետք, Լինռկբատով
յանուն իր
կառավա
բու թեան
Թուրքիա յէն կբ պա -
Հանշէ ր թէ Աոնթրէոյի
Համաձայնութեան
վերաՓ՚նութիւեբ
եւ թէ խաբիսիսներ
Տար–
տտնէլի
մէշ։
Նոյն
թուականին
(1916
Օդոստոս
8),
Ա ոլոթով,
յց • Աիութեան
արտտքին
ղոբ -
հավարբ,
առանձին
հանուցադրռվ
մը
նոյն
պաՀանշներբ
կը նեբկա յացնէ ր Թուրքիո
յ՝
Նեզուցնեբու
Հարցին
մէշ եւ , ի Հարկէ ,
կր ստանար
մերմ ոզա կան պատասխան թէ
թուրք եւթէ բ բիտ անա կան եւ ամ երիկ -
եան կառավաբութեանց
կոզմէ , ոբոնց
յ բ –
ղահ էբ Թուրքիո
յ տ րուահ
հ ան ո լց ա գր ին
պատճէնը :
Ո՚ուսիոյ
սլաՀանշներուն
ղէմ էբ ոչ-
իսորՀ րդա
յին աչխարՀը :
Ա ոսկուա
ստիսլուեցաւ
լուռ
մնալ եւ
այլեւս
էթօսիլ
իր պաՀանշնեբու
մասին
Թուրքիայէն
:
1947
Ծաբտ
10ին
Աոսկուայի
մէշ գու
մարուեցաւ
«Զորս»եբու
իսռրՀրգամռգո -
վր , որ վերշացաւ
կատարեալ
ձախողան -
քռվ
,ամբոզշ
45
Օր չաբոլնտկոլեչէ
ետքI
Այս ձաիսողանքին
Հետեւանքով
աւեչի
եւս
իսորացալ
սլառակառւմը
նախկին
Գաչնա–
կիցներուն
միշեւ :
Ա ոսկուայի
խո րՀ բդամռգովի
բացումէն
Հաղիւ
երկու
օր ետք,
1947
Աարա
12ին ,
այն ատենուան
նախադաՀ
Թբումբն
Բոն -
կրէսէն
պաՀանշեց
400
միլիոն
տոլարի
վարկ
մբ յատկացնել
Թուբքիոյ
ել Տու -
նաստանի՝
այս եբկոլ
երկիրներուն
օդ -
նութեան
դալու
Համար։
«թռւրքիոյ
ասլա–
դան , կբ յայտարարէր
նախագտՀր ,
անտա.րակոյս
նուաղ
կարեւոր չէ ազա -
աութիւնբ
սիրող
ազգերուն
Համար,
քան
է Տունաստտնի
ապագան » ;
Այս ձեւով կբ կաղմռլէր
,
Տունաստանի
եւ թռւրքիոյ
մէշ, Ա . ՆաՀանղներուն
յա
տուկ պաչտպանողական
յառաշացեալ
ճա
կատ
մը, ղիմաղրաւելու
Համար
Խ .Ա իու
թեան
կոգմէ
ղտլիք
որեւէ վտանղ :
Նոյն
օրերուն,
1917
Աայիսին,
Աէօյթեբ տե -
ղեկաառլ
գո րհա կա լո ւթ իւն ը կը
Հեռա -
զրէբ.
«Ամերիկեան
արտաքին
դորհոց
ել
պատերազմ ական
նա խա բտ րութիւններ
բ
Տաբտանէլբ կբ նկատեն
բանալի
ղիրք
մ ր ։
Ա . ՆաՀանէ^երբ
ի Հարկին
ղինոլ
ղօրո^ -
թեամբ
պիտի
րնղգիմանան
Նեղուցներուն
դէմ ամէն
սպառնալիքի »;
Այս Հիման
վբայ է , որ Ա
•ՆաՀանգները
որո չեց ին ստանձնել
թուրքիո
յ սպառա -
՛լին ման հանբ բեռը
ընդգէմ
Խ.
Աիու -
թեան ;
« Տ ԱՆԹՕՆԻ ՄԱՀԸ »
ԽԱԲ
Հայա գ գ ի Ադամովի թաաե -
րախաււին ա ռ թի լ , որ մե ծ աղմու կ եանեց
Փարիղի մէ ջ , ուրիշ Հ ա յ մը , եամալսա ֊
բանական, այս ա ե ս ո ւթիւնը գրի առած՜ է
Տտռտշի
համար (թար գմանուա ծ ֆր^՛^ ~
սերէնէ)
Ֆրանսական
յե ղափո խութ
իւն բ իսկա -
Նէա կատա -
ԿԱՐԳԱՑԷ՝Բ ԵՒ ՏԱՐԱԵԵՑԷ-Բ
«ՏԱՌԱՋ»Ը
պէս
յառաշ
րերա՞ւ
այն անել
ճակ^
գբականութիւնր,
որուն
մէշ կր աասլլտբ–
կէբ կդիպոս
արքան։ Ւոկապէո
դռ
յութիւն
ունթ
«իրաց Հարկագրանք
մբ , որ մեղ
կ՝առաշնոբդէ
արդիւնքներու
, որոնց մա-
սին չէինք
խորՀահ»
:
Այգ է Հարցր
,զոբ անգամ
մը ել կբ դբ–
նենք
մենք՝
ռուսական
յեգափոխութեան
ժամանակակիցներս
,
անմիշապէս
որ
գուբս
կուդանք այգ ներՀուն
խորՀրգա -
հ^ութենէն,
որ Ադամոփի
կոգմէ յաբգաբ -
ուահ
Պուխների
տրամն է I
ԱյսուՀանգերձ
, այս բոլոր
«յեգափո -
խութիւն
գարբնոդ»ներուն
փբայ
Հասա ՝-
րակաց յայտարար
մր կայ. ատիկա
իրենց
կատտբեալ
պա յհառամ աութ
իւնն է ։Ւրենց
կիրքերէն,
մոլեդնութենէն
եւ կասկա -
հանքնեբէն
տարուահ՜,
անոնք
Կ^Ը^գնչ ՜
մարեն
իրենց
քայլերուն տակ
րացուահ
անգունգբ,
բտյց
անկարող
կ՝ բԱան
ետ
դառնա լու :
Տտնթոն
սլարտասահ է , բնկճուահ ճա -
կաաագրէն
. «Ես նչխաբ
մրն եմ , իսկ
ն չէստ րնե բ ր առուն
կը նետեն » • • •
Ա եպտեմբերեան
շաբդին
կագմ
ակերպի–
ԷԱ ԿԱ վել՚լու^է
է՛ր սեփական
արամբ ,
ներքին ել ա բտաքին
միաժամ անակ ,
ու մենք
քայլ
աււ քայլ,
Հանգրուան
առ
Հանգրուան
անոր կբ Հետեւինք
: Ան կը
նաէսգգայ
իբ վաիսճանը,
բայց նաէս կը մր–
տահէ •
Պիս՛ի
էյանդղնին
: Անունս , ժո
ղովուրդը
կայ » :
Գէմ
յանդիմ ան վտան ղին՝ ան կ^ուն ենա
յ
միայն
վիբաւո
բ աււիւհի
մ բ մ ռնչիլննեբը
.
— « Զիս ամբասաանող կաաղածնեբը թ ո ղ
դիմա ցս ելլեն, ես զանոնք անար գ ութե ան
սիւնին պիաի գ ամեմ : իմ յսառնուածքով
մար գիկ գ ին չ ո ւ ն ի ն : Անոնց ճակաին ան -
ջնջելիօբէն դ րոշմո ւ ա ծ է ազա տ ութե ան
կ նիքը, հանբապետական ո գ ին »:
Աե յիչա չաբ կուսակցութեան
պետը ,
՛ւոր կր չբշասլատեն
քանի
մբ առաքեալ -
ներ,
իր գիմացն
ունի
սկւլբունքներու
մ արդբ , անկարեկիր
, առաքինի
մարգը ,
զտարիւն
, անկաշառ
Ռոպեսվւէւէռը
,
որուն
քագաքականութիւնբ
բնաշնշմտն
տեսա -
բանութ
է՛ւն մբն է , իէսնդիր Հանրապե -
աութեան
փրկութեան
;
— Հանրապե տ ութե ան զէնքբ ահաբե -
կումն է, ա ռ ա քինո ւթիւնբ ո ւժն է հանբա
պ ե տ ութե ան . առանց ա ռ աքինութե ան չա–
բադէա է ահաբեկումը , առանց ահաբեկ–
ման առաքին ռ ւ թի ւ նը կը մն ա յ ա նզօր : Ա–
հաթեկումը ա ռ ա քինութե ան մէ կ ցուցա -
դ ր ո ւ թի ւ նն է • • •
Ր
-ոպեսփիէռ
դիտէ թէ ուր կ՝առաշնոր -
դէ իբ բտցահ
ճամբան.
^ԿԱ յ ՚ ^ յ " " " ՜
բարեմ թէ ոչ մէկ բան ետ պէւտէւ
կեցնէ
զէ՛ս, եթէ նոյնիսկ
Տտնթռնին
սպաոնա -
ցող փտանդբ
իմս րլլայ » ;
Կիյոթինի
ուբէւչ մոլեււանգ
մբ,
բնաշլն–
շում ի ուբիչ տռա^արգ
մբն ալ
21ամե
՚սյ
եբիտասրղ
մբն է, ԱէնԺ ի ւ ՚ ՚ թ բ ,
սաոն ,
անղգայ
, սլողսլատի
Ալէս Հատու •
«Այս
Համտմոգովին
մէշ էլեբեւի կան քանի
մր
զ դ ՚ ս յ ո ւ ն ակտնշկւեր , որոնք դժկամակու -
թեամբ կբ տանին
արիւն րառր» ։
Այս երկու Հակադիր
բեւեռներուն
մի -
շեւ , աՀա թչուառութեան
մէշ
հիւրահ
մողովուրդբ
, անվափոէս եւ անփոփւոէսե -
լ ի , միչտ պատրաստ
պաչտելու
իրիկունբ
՚"յն
, ինչ որ ւլա յբէբ
առտուն
, ու տ
յբե՛
լու առաուն
այն էնչ Ոբ կր սլաչտէբ
իրի
կունբ։
Վերշապէս
, աՀա գատաւորներր ,
այնքան պակաս
կչիռով
, միայն
Հլու կա -
մակաաարներ
: Եթէ տակաւէն
աւելցնենք
պատկերը
երկու
կէներուն
,
տմբոդշական
կը գառնայ
մեր ցուցաՀանգէսր
:
Ւնչպէս կր տեսնէք,
Հեղինակը
չօչափե
լի իբոդութիւննեբէն
աւելի
կը
շանայ
պատկերացնել
նկաբադիբներու
բարոյա -
կան
ճշղրտռւթիլնբ։
Ամբողշ
աշիսաբՀ մբն
է ռբ կ՝եռելեփ,ի
^նման
Շ է յքսփիբե
անսանի
մր, խռովակոհ
ամէնէն
վսեմ, քբիստռ -
նէակտն,
վիպական եւ մաբդկային
գա -
զափաբներէն։
Եւ ինչ որ կըբնռրոչէ
է՛
րար շարգող
այս Հերոսներբ,
ատիկա
ի -
բենց
անկեղհութիւնբ,
իրենց սլայհառա -
տեսութիւնն
է ։ Պայռահատեսութիւն
մը ,
ռբ անզօր կբ մնայ էսորտակելու
մոլեկան
շրշապատբ։ ԱՀա թէ ինչու,
յառաշ
եկաձ^
տպաւորութիւնը
այնքան
հանբ է
որքան
ՀԱՅԿ ԼՈՒՐԵՐ
Մ Ի Լ Ա Ն Ո Յ Է Ն
Գ
ՄԻԼԱՆՕ
, 21
Ցունիս
( Յառաջ ) —
Ֆի -
րենցէի
«Աանսոնի»
Հբատարակչականբ
,
խմբտգրութեամբ
Վէ՚նչենցօ -
էբբանթէփ
ել էմիլիօ
Աաբիանոյի՝
«Օրֆէօ »
բնգՀա
նուր էսորագրին տակ
լոյս
բնհտյահ
է
լայնահաւալ
եւ չքեղ Հատոր
մը , գբեթէ
եբկու Հագար
էշ
, որ սկսելով
նտխաքրիս–.
տոնէական
չլ՚շտնէն,
(2000-1913) ,
ել
՛Հասնելո՛վ
մէ՛նչեւ
մեբ օբեբբ
ամվափահ^
է. տիեզերական
քնա րե րղութ եան
ւլանձե -
բր։
Զէ
անտեսուահ ոչ մէկ շրշան ; Բա -
ցակայ
են միայն
իտալացի
քեբթոզնեբը,
նկատի
ոէնենալռփ
որ Հատորբ պատրաս -
տուահ է իտալերէն ,
Իաաչացինեբուն
Համար ;
Հատորբ
կու՚սայ
իւբաքանչիւբ
հեզի -
նակի ամփոփ
կենսագբականը
, մտտնա -
նշելով
նաեւ անոր գրականութեան
նկա -
բագի ր բ եւ ուղղութիւնբ
;
Հայերէն
ներկայ
են , Ներսէս
ՇնորՀա
լ ի , ՆաՀասլետ
՝Բուչան
, Պետրոս
Գուբ ֊-
եան, Աիսաք
Աեհաբենց
, Գ. Վարուման
,
Աիամանթօ,
Եղիչէ
Զարենց,
Հ.
Վեւոնդ
Ալիչան
ել
Հ.
ՎաՀան
վրդ. ՏովՀաննէս -
եան :
X
ճարտաբազէա
Արման Աարետնի
ազ–
1.ԻԿՐ՝ Աննիկ,
ուսանողուՀի
Միլանոյի
բազմտբուեստից
Համբալաւոբ
Համալսա -
բանին
սաացահ է մ ասնաւոբ
վկայական
՚^Աք իբ համալսարանական
առաշփն
երկու
տաբիներբ
մեհ յաշողութեամբ
ւրտզոլ -
ցահ
բլլալուն
Համար։
Համակրելի
օբիոր–
դին , իբբեւ
քաշալեբութիւն
, Համալսա -
բանի վերատեսչութեան
կողմէ
լանձ -
նուահ է նաեւ դրամական
չօչափելի
գոլ–
մւ
մ.
X
Միլանոյի
Հայ Տիկնանց
Բաբեսիրա–
կտն Ա իութիւնբ,
էւր
ղորհռւնէութեան
տեգեկագիրբ
ներկա յացուց
՚էեբշին
ժողո–
փին
մէշ։
Այս Միութիւնբ,
որ կր գորհէ
լոիկ
մնշիկ՝
իսկական
օրՀնութիւն
մբն է,
կը Հասնի ուր որ սլաՀանշ
մբ կայ ; Ա իչտ
լռիկ
ու մնշիկ ..
Ա իութեան
նոբ վաբչութիւնբ
կբ բագ -
կանայ
Հետեւեալ
անգամուՀինեբէն
•
Տիկէ՛ն
Զուարթ
Աէֆէ,բեան
, ատենապետ
,
Տի՛կին
Լիւսի
Աբզումանեան՝
փո^ւ ատե -
նապետ
, Տիկին
Նուաբդ
Արչաւիբ
Տիլսի՚զ–
եան՝ ատենադպիր
, Տիկին
ՊերճուՀի Ա -
լէմչաՀ՝
զանձապետ
, Տիկին
Աօնիա ի–
սլի չեան , Տիկին
Արմինէ Աբապեան
ել
Տի՛կէ՛ն Անի Կիւմիւչեան
էսռրՀրգականնեբ
%
X
իաալիոյ
Հայ Մչակութային
Աիու -
թեան
վա բ չո ւթ իւն բ , գում աբ մբ յատկա–
ցուց
հանօթ
գբտղէտ
Նշան
Պէչիկթաշ -
լեանի , իբ Հիւանգութեան
առթիլ
,
իբրեւ
Համակրանք
:
թՎթԱԿՒՑ
ՈՒԱՈՒՑԶԱՊԵՏ
ՌԵթԼ՚ՈԱ
Պէրոլէրե՚սնի
հննդեան
Հարիւրամեակբ
տօնուահ է Պոլ
սոյ մէշ, Գարեգէն
պատրիարքի
նախագա
Հութեամբ
, Ս. Երրոբդութիւն
եկեզեցւոյ
շրջափակի
Նա րեկեան
ս րաՀ ին մէշ : Ներ
կայ
եզահ
են մեհ թիւռւէ մաաւոբական
-
ներ , փաբդապետներ
, քաՀանանեբ
, ու -
սռւցիչներ
, նախկին
Պ է բպէ րեանց ինե ր եւ
Ա անուց
Մ իութեանց
անղամներ
; Պատ -
բէ՚ս՚բքբ
՚էերլուհս՚կան
գրութիւնով
մբ
ներբոգահ է Պէր՚՚լէրեանի
կեանքր եւ
ղորհունէութիւնր
, իբրել
կրթական
մր -
չակ, ոբ իսոսլան գաշտեբ
Հերկեց եւին -
կաւ պատնէշին
ւէբայ :
Ւր
նչանտբանն
էբ
դեղեցի -
կր, Բարի՛;։ ու ճշմարիտբ
եւ
Հտւատքր,
Տոյսբ
ել Աէրր։
Օրմանեան
արք.
ուսուց
չապետ
տիտղոսր
տուահ էր Պ է բպէ րեա–
նէւ։ Ապա աոքթ.
՚/^ • Հինգլեան
կարդտցահ
է Հանգուցեալ
եզբօր Տ • թ •
Հինգլեանի
մէկ
գրութիւնբ
«Պէրպէրեան
իբր գաս -
աիարակ»
: Խօսահ է նաեւ Պ • Ե՛է ՚ Ա իմ -
քէչեան
, պատկերացնելով
Պէբպէբեանի
արմանիքն
ու վաստակը
յ
Հնալուբց
տբամներունբ։
Աէն Ժիւսթ,
որուն
մ արգկա
յին սլատմ ութեան
օրէնք -
ներուն
ւթ՛բաբե րեա լ մէկ
ա1
^աբկբ
յիչե -
ցինք , այգ բանր կատարե լասլէս կը
դուչակէր
բնութենէն
ունեցահ
իր
էսոբ
գդա
յնութեամ բ : Ն՚՚յն տյգ մ ա րւլա
բէական
յայտնատեսոլթեամբ
է որ, աւե՜լի քան
մէկ գար առաշ , գեբմ ան երիտասարդ
մբ
թափանցահ
էբ յե գափո խութեան
ց աՀա -
ւոր խո րՀուբդին
: Որոշ մամ անակի
մ ը
էսոբհուբգը չէ ան, այլ բռլոր ժամանակ -
ներունբ.
—«Յ եղա փ ո խ ո ւթիւնը սադուռ–
նոսի պէս է, կ բ լափէ ի բ հարազատ գա
ւակները» :
ԱՐՄկՆ
ՊԱԱԿՈՒՆՒ
Fonds A.R.A.M
