ք՛սիք ան սչո
է.
լի Հայ գաղու
֊թքւ
վաըԼական վաղ -
մակերպուքժեան
աաղնասչ
մլչ վ անցընէ
նեըվայիա
:
իըավանէն
մէք, այս աաղնապը
նոր չէ . ան
սէլսաւ. ՚քյարո
յԼան
՚ւէատըիարքի
մաՀէն եաք,երը
է
չիւանս ւ֊իմեան
գԼ՚"–ք" եկաւ, անարժան
եկեղեցա -
կան
մը, Գէորգ
արք՛ Արսլանեան
, ռր
Հետամույո
եղաւ, ըբրել. տէր իշ1սելու. , բայց ոչ իրրեւ.
Հովէւ
ծառայելու,
է
^՜իաղուիէը սլւ^ռակաուեցալ.
, աղգա
յէն Կ
՚"Լ
ուածներուն,
շոլրք ստեդծուեցալ
ել կաղմակեր -
պուեցաւ « աղղայէն
կողոսլուա»ը.
Վերցաւ սլա -
տաս լսանաուուէմ
ե ան ղղացում
ր ,
Համարատուն
դարձաւ
Համարառու,
Վտանգուեցան
մեր գարա -
լոր
առանձնա.շնոր֊.,ոււ)ներն
ու իրաւունքներր
ել,
ի վերայ
այսր
ամենայնէ
, ֊ – էւնչսլէս
սլէաի
ըսէէն
Հին Հայկաբանները,
— Համայնքին
գ"րծերը
յանձ
նո լեց ան կա
ս կած
ե լի րարքոՎ եւ կասկածե
լէ րա -
րոյականաէ
անձերու. :
(էեր լՐւթերցոգներր
թերեւս կր յիշեն,
որ
1936 ~38
թուականներուն
, օրոլան կառավարոլ -
թիւնր
, մրաՀեծան
Հուլքր , ք^քեց թաղային թոր -
Հոլրղները եւ եկեղեցիներու
ու դսլրոցներու մա -
տակա րարութ
իւնր
յանձնեց
«թէք
՛է իւթէվէլձի^ ~
ներու , որոնք ^էվգաֆֆի
Հակակշիռին
տակ
պիտի
յանձանձէին
բաղդին
ղործեր^ը
յ
Այս կը նշանակէ ր Համա յնքին
ձեռքէն
առնել
ի շէէանութ
րւնր եւ ղա յն
յանձն ե լ
մ ասնաւոր ան -
Հա տնե
րու
ւ
Այս կր նշանակէր,
տակաւին
, լ^տրովէ
մար.
մ իններու տեղ իշէսանռւթեան
Գէուէս
բեր^լ
նշա —
նակովի
անձեր եւ Հակակչէռի
էւրալոլնքը
տալ
« էվգաֆ
»էւն
, այսէւնքն
կառավարութեան
;
քք^վ ստեղծեց ա յս անբաղձալի
վէճակը •--
տեղապաՀր եւ տե ղա պա Հ
ա
կաննեբ
ը^ ,
ի
շէւելու
տենշյչ,
մ ենա տ ի ր ո ւթ
է
ւն ը եւ անկեալ
բարոյա -
կանը
1 . •
Աղղ
էւն գրամ ր ագգէւն
գրպանէն
առնելու ել
Հասարակ
բաէստա էսնդէ րնե ր ու
գր սլան ր
լե ցնե
լու
այս «վարչաձել^ր
աւեր կը գործէ : Տանք
թարմա–
գո
յն օրինակ
մ ը
ղե ղծ
ս
ւմ
է
ու կ ողոպուտի ա յն
ա–
նասելի
ո ղրե րգութենէն
, որ կը աէըէ
երբեմնէ
այս շէն ու բարգաւաճ
գաղութէն
ներս։ Աեր թեր–
թէ
Հայկ՛
լուրերու
րաժնէւն
մէք
(19
Աարտ) տր -
ւած
էէնք
Հետեւեալ
տեղեկութէւնը
, ղա յն առնե
լով
պո լսաՀա
յ թե րթերէն •
- « Պոլսոյ
Հ
<.Ագրն–» թերթր կր գրէ , թէ քցաս–
գէւղէ
Ա ՚ Ա
տեփաննսս
ե կե ղե
ց
ւո յ
կալուածներէն
մ է կը
ծա
էս
ուած է ապօրինի
կե րպով
։
Հ Եկեղեցւոյ
նաէսկին մատակարար
մարմնոյ
անգամներէն
Նուպար
Զարրքճեան
, Գրէգոբ Փ՛"–
փազեան
, Տէ՚լ՚ան
Գերձակեան եւ ԶարեՀ
Աէ՛է՛ ՜
թարեան
անուն
անձերը
եկեղեցիէւն
կալուածներէն
92
թ ի լ
ապուէստի
մ եծ
ւէաճաււատունը
անցեալ
աարի
Ա՝
արտին
Հինգ Հագար
ոսկէի ծախած են
վարձակա
լ
կարալղետէւն ։
« Վաճառման
րնթացքէւն
խարգախութէւն
ալ
գործ
գրուած է, էոանութր
Արթաքի
անուն
մէկու
մը ելիր քրոք սեփականռլթիւնր
ցոյց
տրուելով։
«Կր պնգեն
նաեւ, թէ շէնքր ոչ թէ Հինգ Հա -
ղար,
ա յ լ
քսաներեք
Հագար
ոսկիի ծախուած
է,
իսկ իրական
արժէքր
շուրք
եօթանասուներկոլ.Հա
ղար ոսկի է»:
Հէւնգ Հաղար եւ եօթանաս
ո ւնե րկոլ
Հազար
.
ո
՞՛ւր
ղնաց
մնացեա
լ. Վա–թ–\աՆճըհօւ^ը
հացար
ոս -
կին։
Աղղ
է՛ն
գրպանէն
ելաւ եւ մտաւ
Նուպարին
,
Գրիգորէն
, կտրասլետին եւմէւսներուն
գրպանր :
Այս կողոսլուար
բացառութէւն
մր չէ , գրե -
թէ կանոն
մըն է •
.« Թ^ք միլթէվէլլէ,^ներր
ինչպէս կր գրէ
մեր
իրազեկ
թղթակիցը,շուտով
Հարստացան,
տուներու,
էււտնութնե
րու , Հողերու աէր
գարձան։
Մչ՚չա
աղղին
գրամովր եւ ոշթէ իրենց
ճակտին
քրտինքովր :
- « Երբ ազդը
ասոնցմէ
իրենց
ղործունէու -
թեան
Հաշիլր կըպաՀանքէ
կը շարունակէ
մեր
անաշառ
թ ՚ լ թ ՚ ՚ ՚ կ ի ց բ ,
շնականօրէն
կր պատաս
էսան են .
«Դու-ք իրաւունք չունիք մհզւքէ
հաշիւ
պահանյելսւ. մենք մեր հաշիւը «էվէքաՓ»ին աը -
ւած ենք » :
իսկ
երբ
ժռղովրդական
րնտրութեամբ
կաղմուած
թաղայէն
թորՀուրզներր
«կվղաֆ^ին
կր դիմեն
ի
(ենց
թաղին
Հաչ՚ւնեբր
ուղելոլ Հա -
մար,
՚էքշվղ՚ոֆ^ր կր սլատասէսանէ էր
կարղին
.
<; Դ-ու^ մեր ււաորսյդաս մարմինն է ք , ուստի՛ ի -
ըսէլունք ^ւււնիք մեգւՐԷ հաշիւ չպահանգելու» :
Եւ
այսպէ "
"՛զ՛ք /՚^ Հարէււր
Հաղարաւոր
ոսկիներր
ղանազաններոլ
ղրսլանր մտած
^5ւ»
(«Յուսաբեր»
,
1յհ Մսւրա 1953) :
Ո՞՛՛ք Ր՚՚ւաբեց այս մաբդիկր. ոչ ոք ։
/ւ,».––"/–
Հո՚մաոտտու
են ՚ իրականին
մէք ոչ
. ՚ . է՚^ե ւ՛ուք;
անօ
րէն
հկ՚էղաֆ՚^ին
:
քկգին
կաքուածնեոր
կր մատակարարեն
եւ
Հւ–ւմարատու
չեն ազղին
յ
« Ւէր ՚քիւթհվհւլհ՜^ութիւնր
տեւեց
ք ՚ ֊ բ է
տասներհր տա^ե
, 1936^*՛
մինչեւ
1949։
Այդ շրքա–
~< 6 ԱՑ– Ա Զ >
նին
գպրոցները
կը տլյոնուէին
ողորմելէ
վփճակի
մր
մէք,
նոյն^ւսկ
քանի
մը
նա խակրթա
րաննե ր
փակուեցան
, անրաւարար
Հասո յթներոլ
պատճա–
՚ւով։
ԳժգոՀութիւնը
ծայր
տուաւ
Համայնքին
մէք, որովՀետեւ
գեզծումներն
ու
գոզութիւննեըը
րեգվզե
ցուցի
շ Համ ե մատ
ութ
իւննե
րու
Հաօան : Կը
թուի, թէ կառավարութիւնն
ալ յարմաբ
չգատեց
կամ
իր վարկէն
վայել շնկատեց
կամայական
մե ֊
թոտներով
կառավարել
փոքրամասնութէւննե
ր ր
(Հայ,
Յոյն,
Հրեայ
եւն.) ուստի՝՜
1949/՛^՛
ք)՚քեց
« թէք միւթէվէլլիՖութեան
գրութիւնր եւ եկեգե–
ց ինե
րու ու գպրո ցնե րու
մատակարարութեան
՚էործր
կրկին
յանձնեց
ժոգովուրգին
քոլէով
րն -
ա բրուած
թաղա
յին խ ո ր Հ ո ւր գնե բ ո
լ :
Գարձեալ այս դժգոՀութեան
Հետեւանքով
եւ
շնորՀիւ
այն իրողութեան
, որ վերք գտած էբ
Հալքէւ մենատ էբութէւնբ
Թուրքիոյ
մէք, պոլսա -
Հ՚^յ
դագ՚՚ւթէն
իրաւունք
տրուեցաւ
գումարելու
Ա՛լդ– ԸնգՀ՛
ժողով, րստ Ա աՀմանագրութեան
, եւ
Աւարելու
նոր պատրիարք :
Արսլանեան
արք. տեղապաՀ
անուանուած
էր
1944^յ» ,
Նարոյեան
սլաարիաբքի
մաՀէն
ետք։
Իր
մէաՀեծան
ել անՀակակշէռ
էշխանսւթէւնը
տեւեց
վեց աարի
, 1944^5՛
մինչեւ
1950 :
Աղղ
՚ ԸնդՀ ՚ Ժո–
ղո՚էբ,
99
երեսփոխաններէն
Գ՚յէն քուէով.
Թուր -
քիո
յ , Հա յոց պատբէարք
բնտբեց
Գարեգին արք .
իքաչատուրեանր,
1950
Գեկտեմբեր
2է՚ն ,
միաժա՛՛
մանակ
պարսաւանքէ
քուէ տալով
անարժան տե -
ղաոլաՀէն : Ընտրուեցտն
նոր վարշութէւն
եւ տե–
սուշ
էսոբՀոլրգնեբ
• վե րաՀ ա ո տա տ ո ւեցա
ւ սաՀ -
մանագրական
գոյա՚էէճակբ
:
՝•՝
Այս բնականոն
վիճակը
շա րունա կուե ցաւ
եր
կու տաբի : Մինշ այգ՝
վարշութիւնը
կը Հար -
կագրուէբ
Հրաժարիլ
, լրացուցած
ըլլալով
իբ
պա շտօնավա
րո ւթեան
շրքանր : ՛Ն՛։ ր վա ր շո ւթ
ի ւն
րնտրելու
Համար
անՀրաժեշա էբ նիստէ
Հրաւիրել
րնգՀ • ժողովր։
Սակայն կառավա
ր ո ւթէւ ւն ր , Աբս–
I ան եանի
նա էս կէն
ղո րծա կէ ցն ե ր ո ւ ուղղակէ
կամ՛
անուզւլակի
թելաղրանքով,
շարտօնեբ
, ոբ լ^ւգՀ ՚՝
ժողովր
ղումարուէւ եւնոր վարչութէւն
բնտբուի։՛
Այո
ալ՚աօնո
ւթիւնբ
ստանալու եւ կաբգ
մ բ
թէւրէ՚ք
ացութիլննե
բ փարատե
լու
Համ ար , Գաբե–
ւլէն պատրիարք
Անգարա
գնաց Գեկտ
. \^ին եւ
աեսակց։։ւթիլ1ւ
մբ Ունեցաւ
վարշապետին
Հետ :
^աաբէւարքբ,
էւնշպէս կբ Հաւաստէ
մեր
թղթակէ.,
ցբ , առաբկայ
եղաւ
"է՚բալէր
լ^ղոէնւելութեան
եւ
ապաՀովռւթէլն
տրուեցաւ
իրեն , թէ սլիտի աբ -
տօնուէէ , որ Հայ
զ ագոլթբ
էւբ ներքէւն
գործեբր
կար՚լադբէ
Համաձայն
աւանգական
կանոններու :
Անցոզակէւ
յիշատակենք
, որ Թուրքէոյ
արգի՝
վարի ^երր
բարեացակամ
տրամ ա՚լբ ութիւննե
ր
ունէն
Հայոց
եւ. առՀասարակ
վք ոքր ամա
սնո ւթի
ւն
նե րուէէ Հանղ է՛ղ : Այսպէս՝
Հանրապետութեան
նաէ։ա։լաՀ Պ՛ ճէէ՚սլ
Պայար,
Գարեգէւն
պատրիար
քէն Հետ տեսակցութեան
մբ րնթացքին
,
Պոլսոյ
մէք, Հաւաստած էբ անոր՛
<
Լ
Փ ո քբամ ասնութ է լն -
նեբր մեր երկրէն
օւլտակար եւ պէւտանէւ տարրեն» :
Յ՚ո՚քենայն
գէ պս , Գարեգէւն
պատրիարք
եւ
էւր գո րծա կէւ ցնե բ ր ձեռնթափ
շեն եղած
, Ա աՀմա -
նա գրութենէն
շեն
Հ րաժարած եւ Հետամ ուա են
պաՀ
ելու եւ պա շտպանե
լու
պս լսաՀա
յ Համ ա
յնքէն
է/րաւունքներն
ու առանձնաշնորՀ
ումներր : Աւ
պատճառ
մը չկայ
կարծելու
, թէ պէտի
ձախողէւն
էւրենց ձեռնարկէւն
մէք : ՈրովՀետեւ
նոր
իրաւունք
մ բ չէ իբենց
ո ւղածը
, այլ արգէն
տրուած
է՛բա -
ւունքէւ
մր գոբծագր
ութ իւնր :
Ոոլոր այս անց ուգա
րձե բուն
մէք մեգ
ամէնէն
աւելէ կր մ տաՀ ոգէ
"՚ յն է բ ո զո ւթ ի ւն բ , թէ
«թէք
յ էւթէվէլլէ»ութեան
շրքանէն ոշ մ իա յն
Հ ալեցաւ
աղգին
գրամ ր , այլ եւխաթարուեցաւ
ազգին
րա–
։։ոյ ականը :
իյաոգիւզի Ա՛ Ա տեփաննոս
եկեղեցիին
67-000
ւ։սկին , ինչսլէս
մէլս
Հարէււր
Հազա րաւո բՆե ր ր ,
կտրելէ է ՚էեբաչաՀիլ,
բայց կարելէ չէ «վերաչա–
Հ իլ » րաբո յական
անկում ը ։
0
բէնակ
մը միայն՝ ա յս անկումը
չափով
մ ը
՛ք է թ
ըմ բռնելէ
գարձնելու
Համ ար :
Մեր
թղթակիցր
կր գրէր.
- « Ժամանակ
լբագբի
պաչտօնեաներէն
մէ -
կր , գարշելի
բախտախնգիր
մր (անունր
ծանօթ է
մեղէւ՛
« Տ ՛ » ) ,
«Պիղ թոլրք
իղ» անունով
ղրքոյկ
մր
Հբաաաբակեց
, ուր Գրէ՚ղոր
Լոլսաւորիչր
թուրք,
1սկ Ա– էքմէւածէէնբ
՚՚(.ֆեսատ օքախբ» եւ Հայու ֊
թեան
գլէսուն
վարձանք մբ կր նկատէր :
« Արսլանեան
արք.
անձամբ
զբաղեցաւ այս
՚ յ Բ Ք " յ
^ 1 Ւ ^ ՛ վաճառման
գործով ել էր
բաբեկամնե–
րունւ յանձնարարեց
, որ կարգան
ել
տարածեն
ղայն»
(«Յուսաբեր»
,
1953
Մարտ
18)։
Մէկբ չկաբ , ոբ Հոգիով
թրքացած
այս «Հա.,
յ»էն
պաՀանքէր
ուրանալ
իր ազզն ու եկեղեցին :
՚Լատթարագոյն
ստրու1^եբն
են , որ րնղունակ
են
իքնելու
այսքան
վաբեբբ
, կարծելով
անչուչտ ,
որ ուրացումր կբ բարձրացնէ
զիրենք
յաչս
իրենց
տէրերուն : Ամենադաժան
բռնակալն իսկ կր թքնէ
այո գետնաթաւալ
սողուններուն
վբա ք , որովՀե -
տեւ գիտէ , թէ իր ինքնութիւնբ
ուրացող
մարգ
արարածր ատակ է ուրանալու
ամէն
սրբութիւն
:
Ոայց
աւելի
րնգվղեցուցիշ
է տեսնել
բարձ -
րաստիճան
եկեղեցական
մբ, ար
կ^ հո վ անաւոթէ
ՕՐՈՒԱ՚ե ՇԱՐԺՈԻՄԻՈւ ՀԵ Տ
/Ս,
մ՚խէէբևաև թափաևււուԱէ^
Ամերիկեան
թեբթբ
մր թ՚Ամակիցը
կը ղրէ թէ
Ատիս ԱպԴպայի
սովետաղան
նեըզայացոլ -
ցրշներ
սերսեր վըցանեն
–.ան րե ր ութեամ
բ ել
սբզարաաեւ
ծրագրով
մը,–
ռուսազան
կայան
մր
^ասս՚աաել
Ա^րսւելեաԱ
Ա֊զ՚բէկկի
դլ՛ան
առլել ;
Ալժսղպւ՚ոյ
ղառաղարութէւեը
սրտնեղութեան
նր -
,անսսր
ցոյց
զուտայ
սովետ
.գորձ
ուն^ոլթեանմա–
Հ>րն ։սի>սգպրոյԱ1,1վ՚նչպ1,ս
եւ ֊.արեւան
երզբբնե–
րուն
ն^չ ֊– հրզսրբոյ,
ղէրանս՛
Ա՚րբբկ^է
,Ս.րեւել.
եան
Ա՚բբբզ^չ՛
՚"–
"՚-լ՚Իւ
վայրերու մ^չ– ա՛ Մի -
ութբւեը
զր ղործւ,
ե բ էտա
ս ա րդո
ւթե ան Հեա ։ Ա,ր–
՚էրւեքը
սլէԱ՚չ։ աեսեուչ,
Հինղ տասը
աալվ՚էն ։
Ա^եբրվեան
հերթին
իք՚լթաղրցը
ղբս՚նլ
վու.
աայ թէ վարելէւ չէ պաշտօնա
ղան
տ ե ղեկ"
ւթ
է
ւս
ստանալ
• սավա
յն իրաղե վ վա Լ^առա կաննե ր , շատ
բան
գլ՛ աեն
։
Ա.ն1^ն Աւրրաթ
գիշեր
Հարիւրաւոր
Եթովպիա~
ցլ.ներ, ս ե^ մասր պաաանինոր
ելդասէ •^եսւեւոգ..
սե բ ղը տեսնեն
ր՛՛՛լ՛ ՝՚րւէա
յք՚ն
շա բէէ ա ե կա ր եե ր ը ել
ցռւցաէաեղ^սնե
ր ր ։ էԱ • 0 բութեան
մշակութային
յարարեբութեաեց
բնկերութբւնն
^ որ վը կատա
րէդ այս գործը
ՀՎոքս) :
ւիուսեր^ նի դասեր ալ կը արուին
ղանոեա -
ւորապէս : Վերչին վեց տարրննրոլ
րեթացքին
պատրաստուած
են պատանիներ
, որոնք
ռ՚ււսերէն
գլ.տն ե եւ քա ր ՚ւղ՚ւ
ւթ իւն կըկատարեն :
Օաբէուան
որեւէ մ^կ օրր կը տեսնուին պա–
աանիները
՚Հօքսլ.
ղրադարանլւն
ն , էսռբասուղ -
ուած Ս աբքոբ
, ւշեկ^լսի
, Լենինի , Աթալէնի
եւ
ւէւլ՚իշ ՝,աԱ այսաղաբ
աււա քնո րգնե
բու
ղրականու -
թնան
, ԱթաԱւնեաս
ընկերութեան
պատկերագարգ
գրբքեբու
նւ պարբերաթերթերու
ել
քաբողչական
օրղաններու
մէչ։ Ա՚ւվեաակաե
դեոպանայոան
տե -
ղեկաղիրները
ն իշտ ալ նիւթեր կը ճարեն
Ափրիկ–
եաԱ ^պայքաբչ՚ն
մասին
աշյսարՀակալներու
գէմ»։
Ս ողետական
նաւերը
, որոնք
չ^իպութի կ^ը
Հաեգիպրն
, ֆրանսական
Աոմալէի
մէք,
յաճախ
միասբն վր աաեին
ե ր իաասարւլեե
ր , կրթել՚ււ Հա
մաբ
0
ոսկուայի
կամ՛ Փրակայի
մէք
ւ
Այս եբիտասար՚էեերը
օր մը սլրտր
Կ՚**Ղք^.ե^
Համայնավար
կուսակցութեան
միքոլկը
երկյւի
մը
մէք որ արգբլաՀ» է քաղաքակա՛ն
.կուսակցութէ՚ւԱ
-
նեբու
գործ ունէսլթիւնր
: Շատ չանցէսծ
վարելէ
պիտի
շրլլա
յ զսսլել ա յս երիտասարդութիւնը
I
1Ա . 0 իութեան
ոլբէշմէկ
կարեւոր
ձեռնարկն
է Աովետական
Հ,լ,ւանւէանոցը։
Ա,րեւելեան Ափբէ ՜.
կէի
մէք շատ
մ ր պատմ
1է ւթէլննե
բ կը չրքփն այս
•էասաատութեան
ւէ ասի՛ն։
կ՚ըսեն թէ ան չրսւեսա -
կան
կեդրոն
մրն է, էւլ։ րաղմաթիւ
.պաշաօնեանեբ
կր գործ ահ է
ն ի՛նշեւ
0
.վ՚բիվէի
էսորերը։ Այս գըր–
ւլ՚ւիչ սլաաէէ ութիւ՛ննե
բ ը շափաէլանցոԼ-ած
ել խե -
ւլաթիւբ՚ււած
ե՝ն : ԱյսուՀանգերձ
, Հակաէւակ
ռյււս
պա շտօ՛ն է ւ։ լթե ա՛ն վ^սքր
թիլէն,
էուրք
կասկածներ
կան
էմ է ա յս
֊.աս աաա ւււթ է ւնր
՛՛րոշ . կապեր
ունի
ուրիշ սովետսքկան
՛ԷՈ բծո
ւնէ ութե անց Հետ ^ Ափ -
րիկէի մէք ։
Լուրի
մր Համաձայն
անէկա գեր մը կը կա -
տարէ
^^ենիայի
ւլա
՛լթ ա վա յ ր ին բնիկներուն
մէք ,
թէեւ
էէլրիշներ կը Հերքեն
։
ինչ որալ րԱայ , Հիւանդանոցր
որոշ նպա -
տակ
մը սւֆի ոովետական
ծրագիրներուն
մէք ։
Իր աժ ^նէն կարեւոբ
նպատակներէն
մէկն է Հա -
մայնա։լաբ
քա բ/.,լշութ
իւն՝
նրրէն
ձեւեբով :
Հիւանդանոցր
կը գտնուի
օդակայանին
ճամ
րուն
՚էձ՚այ,
քոէղաքին
եղլէը։
Անսւնն է
^Գեժասաթ
Պալշա»
Հրւ^սնւլանոց : Եբբ
1946^1՛
Ո՚ուսերր
ուղե
ցին
ՀՀ
Աովետ»
Հիւանդէսնոց
կոշել,
կայսրր
Հաի–
I՛։ Սէլասին
բնգգիմացաւ
։
՚
.«Ահգասակարւչ » Ո՚ոլսերը կը բանեցնեն գա–
ոակաբգայէն
,Հրման
.էրայ -
է իլ ք ս
դարմանումը
ամէնէն
վերի
յարկէն,վբայ
է, մասնաւոր
ոենեակ–
նեբո։է,
եթովպական
12
տոլար
կ՝արժեն
,
օ -
բական : Երկրորգ
.լասակարդ , երկրորդ
յարկը
ձֆՀ.
կը .քաջալերէ
էր եկեղեցին
ուրացող այս թրշ–
ուա՚ւականր
ել , օրն ի բուն
կուրծք
ծեծելով
Հան–
՚չերձ
յանուն ա յդ ՜ե կեգե ցիին եւ Լուսաւռբչի
Ա ~\
թոռէն, կըյանձնարարէ
կարդալ ել տարածել
ու~\
բացման
գիրր :
ԵԼ ԿԸ գտնուի
Հայ թերթ
մըն ալ, որպաշ -
տօնի կը կոշէ եւ կբ շաբ ունակէ
պաշտօնի
վբայ
պաՀել
ուրացողը ;
Այս երեքէն
որո՛՛ւն
վրտյ
լալ ամէնէն
աւելէ
։
Բքոյց ո"վ այսքան
տիզմ բերաւ
մեր
կեանքէն
մէք :
^՞Վ "աեզծեց այս խաթարՈլած
րարքերր,
ան–՛
վեբա կան գնե
լիօ բէն
անկեալ
ա յս
բարոյակա1քը
մեր
մէք :
հարցնենք ել պատասխան
շենք գտներ
է
(Խմթագբական 8ՈՒՍԱ(՝ԵՐի)
Fonds A.R.A.M
