կա՚ե կողմնացոյցեր
չօչափուեցան
, րայց
կ՚երեւի
մեր րախաի
Հրե լաակի՚ե մէկ թեւր
խոբտակոլահ–
էր։ Նախ , թրյ>ասէո
եղանք՝
արգիւնք
չաուաւ ,
սնզլ1
"""ԷՐ
եղանք
անօգուտ
, ռուսասէր
եղանք՝
^պարգք
՚՚-ն,
վերիյսլէս
խևչ ^ր
րրէնք
ա.յ.դլ,ւնք
չսէուաւ : Խօսինք վքաստերով :
1875/.Տ՛
երր Պոե1ա
-
Հէրսէք
րմ րոստացալ
,
Սէնմիքասչէս
քաղաքական
աշխարհահայեացք
մր ,
Հսւմ ս լօ՛
՚ - ՚ ՚ - թ ի ՚ ^ ր
հնաւ
Պալքաններու
մէք ու ան -
մէքա՚ղէ՛՛
ասլստամբեցռն
Պուլկարիան
ու Սեր -
պիան։
Համասլաւականութեան
Հակազղելոլ
հա -
մար , Թուրքերն
ալ Հիմնեցին
համիսլամոլթիւնր
:
Այսինքն
իւա լիֆս՛ յո
լ
թեան
ւլրօչին
կասլեցին
իս ^
լ՚սմ աչիսարհր։
Գիրքեր
ճչգելոլ
օրեր
էին։
Այս
խաո՚ւ՚ա կութեան
մէք թուրք
կառավա
րո լթ իւն ր գի~
մեց
Ներսէս
սլաարիարքիւ
եւ Հայերու
հաւատար
մութի՛ւ՛ն
ու
օման՛գակո
լ թիւնր
սլահանքեց : Այգ
օրերուն
Գր • Օաեան
Լոնաոն
կր գանուէր : Գացահ
էր 0"՛^ • կառավարութեան
կողմէ
իրրեւ
բանա -
գնաց : Երբ վերտգարձաւ
, հայկ,
կեանքբ
մտահ
էբ լաբիւրինթոսի
մբ մէք։
Նեբսէս
սլաաբիարք
կոն՚լ՚սկ
մբհանահ էր , սլ
՛՛ւն
հա
ցնւե
լով
մեր
հայրա–
դո յն հաւատաբմա
թիւն՛բ
Օսմ • պետութեան
: Գբ .
Արհբուն
ին , Թիֆլիսի
մէք ղա յրացահ՝
խստօրէն
էլայս՚անէր
՛էաբմապեաեանի
ալս
քայլբւ
Արղ,
քիոլսեէ թուրք պատեսագմբ
Հագեւ. սկբ–
սահ,
ռուսական
բանակնւերբ
Հասեր էին
Պոլսոյ
գռներուն
աոքեւ : Բրիստոնւեայ
մողովու
րգն
եր
տնկախոլթիւնտ
պիտի
ստանային : Պ
՛ոլսոյ
Պաա -
րիաբքաբանն
ալ կր տարմէր : Ներսէս
Վաբմապեա–
հանի
լսւնձն
՚ա րա բու թեամբ Ագրիանապո
լսո
յ ՚ ^ է ք
Ո
՛ո
ւսճ ուք
լ եան վրգ • ռուսական
Հրամ անա տաբո լ -
թեանր
կբ ներկայտնւար : Բայց առաքին՛
տեսակցու
թեան իսե Իղնատիյեւ
կ՚՚րսէր–
«
Թբքահայեբբ
սւիտի
չկրնան։
ստանւս
'1
Պ"՚քկարն։երու
ագատու ^
թիւն՛ր,
քս՛նի որ Հայերբ անպատրաստ
գտնուեցան
եւ
գարձահ
են մեռեալ
տարր
մբ
Հայասաանի
մէք » :
Ասգին
, Պոլսոյ մէք, Ներսէս Վա
րմսյ%լետեան
անգլիական։
գեսսլանւատուն. բ կբ ղիմէբ, եւ րստ /-
բենց «կապոյտ
Գիբք՝»ի՛ ՛ք՛էք Հրատարակուահ
պտշ–
տօնւականւ ։ոեգեկաղբին
, ա պսաամ
րո
։ թեան խոս —
։ոIIւմ՛,՛։եր կուտար,
անչուչտ եթէ Աեհն
Բբիտան՛իա
ՄՈՌՑՈԻԱՆ
ԷՋԵՐ
ձսւխո բգո
ւթիւնն
երբ
՚,
Յետոյ
երգբ
այն միակ
բանն է ոբ կը
մօտեցնէ
ու կբ միացնւէ
իրարու
, աւլօթքին պէս ւ։ւ արցուն
քին
սլէս, որոնք
եբղեբ են անչուշտ
, եբղերուն
գե
րագո
յննե րը :
Ե
Լ
անկէ վերսկսելով,
շարունակելով
ճամբան
^ " ՚ Ր ՚ է է և
կ՛՛՛ն "Ր կր
կարհե՛ թէ իսօսե լուն քով սբ վերք
չունի, որ հայր
չունի, այս անգոլլ
ու՚լե–
Ե
V
Գքէ
երգելբ
աւելորգ
է ;
^ՐՐ
քաղաքակրՔոլթիլնլ
մեղ կբ մ ւլէ ամէն–
բան
շուտսյփո
յթ ռւ Համ առէ։ ։ տնօրինե/ոլ
, եբբ
ճամ բանեբբ կր կա րճե ցնենք
՛յլ Հ ե ռաւո ր
ո
ւ թ ի ւն -
՚^^ՐՐ
կր բ՚՚՚օ^նանք
, երբ երիտասա
բգո
ւթիւն բ՝ իր
կսՖիււաՀաս
զարղ ացում
ոէէբ ու ճե ոմ կահ
մ աղե բո.^
լ բ քո ւթի ւնբ չէ :
ւո բութ
իլ՜ւ բ կեանքին
նուաղ գմնգակ
ու
աւելի
տանելի։– բան մբ կ՝ ԲԱա յ ալՀ
X
Խսմո՚ւ
ճակատներու
, մռայլամահ
գէմքերու
,
Հասա ու թաւ ձալներու
լբքոլթիւնբ
ճչմարիտ
վբ
հե րսւթեան։
Հետ կբ չւիո թուի
եւ
մ
ա րղկո
ւ -
թիլյ^՚Բ
գլ՚՚՚-ի՚՚Ր
եաին
գարձնելու
ատեն
չունեցողի
Պաբգ ու ւէճիտ
ձայ՛ն
մբ, խնղուն
երես մր
միշտ
աւելի
Հասկնալի
, Հետեւապէս
աւելփ օգտակար է ,
մը պէս կը ւիագէ , այս լ^.ղՀանուր
արշաւին մէք իր գուաթ
երեւոյթն
իսկ օգուտ
մբն է ինքնին Հ
ւ՛՛՛ի կրնայ
երւլր
մաահել
:
Ե
Լ ստկսյ
քն՛ , ճի՛չղ այղ ճեպբնթաց
սուբացոլ
–՜
մ ի ն , ա յս կան՛ուխ
Հ ա սունցոգ
ու մ աչող
Հողինե
-
բուն
Հտմ ա ր աւ ե լի անւ Հ րամե չտ
չի՛" գառն։ա
ր
կաղ–
դուր ո ւրո ւե ր։
լ
ս
՛չէ
աքր
Այս գաղտ փս՛ րբ ունեցահ
է ա լնտ
3) բան սա
ցին։
Ուրաիսութիէւնբ
Հիմա
այն
կա
թն
է որմէ
շատ
կանո լիս
կբ
կտրուի
մ արգկու
թիւն
ր իր
առօբեա
յ
Հոգե բովն
ու
մտմտուքնեբովբ
, եւ երդն է
ոբ ման
կութեան,
ան.մեղութեան
պատրան՛ք
կուտայ
մե -
ղի , որքան
ա
՛՛լ
ւիաղաԼցուկ
րԱայ
այ՛լ
սլաաբանքբ։
Եւ որքան դեռ պէտք
ունինւք
ւի ե րաւլա ռև
ալու
։։ր տւ.–ւսբ Հաէրսբ
ֆո։ոնք
կտակահ
է ՏէՀ՚անւս • Ակա -
Հ։։ն
ուրկէ
ճամբսւլ
ի՛Լ կահ
ենք։
Ի՜ն՛չ
խրատներով
ղեմրային
, սբսլէսղի
եբկոլ
տարին
անւդամ մր ։քբ - ու խ որ Հ ուրդ՚Լ երով լեցուն
պէտք է րԱայ
մեղի Հա–
ցտնւակ մբ տբուի
լաւաղոյն
եբղի
Հեղիէնակին
:
մար ալէ։
ճամբան
ո րու\
չու րքր նա յե ք ո
լ
ատենչենք
ՐրովՀետել
եողր
այն. Հ ան ՛լ րո լաննե
բէնք է ուր
ունեցահ
մեր արչաւսւսոյր
բնթացքին։
մկք, եւ ա -
ամէն ոք կանւգ
կ՝։։.,ւնէ, իր յոգն։ոլթիլնր
կբ մոռ -
մէն՛ բան. ի վբա ք սխալ
գագավ։աբով
ու սիսալ
Համո–
նայ,
կբ կագղոլրոլի
ե լ յաքորգ
օրուան
կբ պաա–
գումով
եկահ 1^'ք Հոս, այն կառաիէումբին
մեհ
րաստոլի^
ուրաիս
գէմքռ՚ի
ղ իւՐ էսղ րաւե
լո
լ
բախտին
վաղքովբ
ճամ բորգոգ
ուղեւորներուն
պէս
ոբոնց
վբայ
Հեռսւգիւրք։
ցի։ցեւր՝
շարունակոլոգ
սլատի
ւՏ բ ա՛՛լա ւո բու թիւն
ր կբ թոէյուն^
:
Երգբ
ա՛ւ Հրս՚մեշտ
աւելորգ
գարղն
է ՛ոչ սւ լն
ա։ ե լո րէլն(ե բէ
\հ
էքկկր
ւլո ո լափրացահ
քաղտքակր
-
թու
թիւնւբ
նո րէ նար կ ր ստեղհէ
, այլ ա յն՝
ղ" Ր
բն.ութի։լնր
տուււհ
է մեգի իր անւլեգլի
օրէն՛ն՛երով^
երկու
նւուաղ
ի մէք ա՛ք էիո փ ե
լ ո ւի մեր կեէէէ նք ինէ եր
կու հա քոե րբ ՚
նարահինէի
մր լացբ ու
ողեվաբին
Հոնդիւնր
-.
X
օմէսնւ՚՚ս։
կէր ••
Աեբ
ղե
կա։իար
տԱէ
ր
րե ր
ր ելք մր կբ փնտռէի։։
I
Ա լդ օրերուն
Պոլսոյ մէք ստե ղհո
ւահ
է ին
րւ/
տես Աէկ քաղաքականւ
Հոսան
։քՆե
բ •
1 •
Անղ լի՛ա -
սէ բն։երբ
Լրողո քական
Հա յե րր ,
Հն՛գկա Հայերբ ,
Խ
րիմեան
Հայրիկ
ու Գր՛ ՚Օաեռն՝) :
2.
Ո՚ուսա
™.
սէբներր
(դլիսաւո րասլէ էէ Աատթէոս
եպիսկ՛
Իղ -
միւբլեան,
Ն՛՛՛ր Պէք եւ ԱրեւելաՀա
յերբ , աոաքնոր–
գութեէոմր
Գբ • Արհրունձիի՝)
՚,
3.
Յէբանս՚սսսէբ
-
նե ր
(
կաթոգի
քչէ Հայերբ
, աո ա քն։՚ո րգո ւթեամ բ Հա
սուն եան։ ոլասէ ր իա րքին
) ; ք)ւ էիերքա պէս
չո բ բո
բդ՝
Թրքասէրնեբբ,
անոնք որ կր կարհէին թէ՝ — ֊ Օբ
մանեանի
բառով
եթէ
ՀաւքախոՀակ-սն՚ութեան
է\ սքմ բանէ բռնէ
ին , աւելի նպաստաւո
բ պիտի
բլլաբ
մ՛եգի Համար ; (Հոս կբ կեդրոն ան՛ա յին թուրք
կա–.
ոավ ա րո է.թեան էքօէո հառա
յ՛՛ո
Հա
ք
ւիա շան՚ե բ ր ,
՛ղէ յե
ր
ր եւ Հաոուստ
պաՀ պանւո ղ ականէ էլէմքեբր՝)
է
Ջ որս Հոսանէքի
րամնուսէհ մեբ
քագաքական
մքւտքբ կր ղոբհէր մէկ կողմէ
Ներսէս
Վէէւրմապետ–
եան՚ւ,
էյե
կավ սւոո ւթե ամր
ե լ ։(՝
իււէ կողմէ
Գրիգո բ
Օաեանի
ց-ոլցմ ու
նք
^֊երով
։ Օաեանն էր
Պերլինի
ՎեՀամոէլովին
տբուահ
յո՚-չադիբբ
խմ բաւլ լ՛ ողբ :
ին չպէ
ս
բս ի՛ն՛ք , ա յղ
վյո թո բկոտ
օրերու
էէանէրա -
մասն։ութիւննե
բբ կբ վերասլաՀենք
Վարմասլետ
-
եանի
նուիբելիք
յօգուահաշսէրքին
;
()\րդ
յօգսւահի
պատրաստութենէն
ու միքաղ–
՚լա
յին դետնէի ւիրա յ մեբ կբահ պա րտութիւննե
բէն
ետք
, իբրեւ
բն։դՀ • եգրա կա ց ո ւթի ւնէ եբկէէւ տեսա
կէտներ
մէքտեղ
նեաուեց՚էէն
՚, Մէկբ՝
Խբիմեան
Հա յր իկի՛ Հ ե լ՛ իսա յին՛ ։։լսէ։ոկ1, բաւո բ բացատ
բութ
իլ
նբ, թէ՝ եթէ ւււմ չոէ^։ես
ոչինչ կր ստանւաս % Իսկ
միւսն ալ Ներսէս
Վարմասլետեանի
աբտասանահ
ճաոբ
1879/՛
՛լեր քե որ , Պոլսոյ Աղգ. մոգռիին
մէք.
֊—• « Մի՚ոքր կաղաց
մեղ մօտ, ոէ։ւլա։լսւյ
սէէբուն՚դ
^–
նւեր որւէլէս՚լի
փորձառութիւն
ունեն։ա՚1է քաւլա՛քա -
կան
ասսլարէղի
մէք, էլ^ ս։ ո ս։քսւ բկեմ
կեւլր. լիար -
մարան
անունին տակ
բաբձրաղոյն
վաբմարանի
մբ
Հիմնսյ-բկոլ
թիւնր՝^ ; Այսսլկ
ս
փակուեցաւ
մեբ քա -
ւլաքական։
իւաբխա՚իոլ
ւէն ե բու
չրքանւբ
Հ ինգ տասբ
տարի
ւիե բք ա ս պա
լ։ է ւլ բսւ)։ ա լով
յե ւլա վւ ո խ ա՛կան
կո ւսակցո
I թեսէնւց
ղռ րհ ւ՛՛նւէ ու թեան :
I 880^5՛
էիե րք մեր ղեկավա
ո մ տաւո բա կան
ու -
թի՛ւնբ
ցբուեցաւ
աք ու ձախ : Ներսէս
Վարմապետ–
եանր
Հւոէքիտիւ կա բղագ բո՛ թեամ բ թունաւորուե
-
ցաւ։
Մինւաս Զերագ
անցւէււ Լոնաոն
ու. եւ րրպական
ուրիչ
քագ՚էէքներ : Իսկ Գրիգոր
Օ՚ոեանւնէ եկաւ Փա–
րիգ ու ապասաանւեցաւ
Օթէօյլ,
սլանոկի
մբ
մէք՝
ուրկէ գրականէ սքատառիկներ
կ բ
Հասցնէ ր
պոլսաՀս<յ
մաէէու լին : Այս տեղի՛ կեան՛քբ
եէլաւ
մի^
օրինակ
Ոէ. տաւյտկտլի;
Պ"ք՛՛էն
էսաեան
եւ
ուրիշ
ն։եր ե՝Օէքնէին նիւթապէս
: \քտնւր յօղացաւով
մր
Ա՛լս՛ բտեց իբ կե՛անքր ու թաղուեցաւ
Փէո Լաշէգ :
Յա9ոբղ
"էի
իր ղրա/լանէոլ
թիւլնր :
ՀՐ.
ԲԱԼիյԻԵԱՆ
Աեր
մոգովուբգբ
Արեւելքցի
բսնաստե։լհ
մուլ ով ուբդնւե
ր ո՛ւն պէս սիրահ
է մ իչա
երգբ
, գա -
ւառնւե
ր ր , գ ի
լ՛ք
ե ր բ՝
ամէնւ տեղ , ե րւլ բ ամ էն ուն
բեբանէն։ է. մշակբ
ան՛ով կր Հերկէ
իւբ աբտբ,
Հովի
լ ր անաի կ^աբահէ
իր. ո չիսա բնե
բ բ , ւսնաի կր
տօ՛նեն
նո րահինին
ղսւ լուսա
բ ե լ Հ ա րս
ի նա բօտբ
անով կբ
կապ
ենւ :
Մ
եհ քա գա ^րնե
բ՛ո
լ
մէք է որ սիսալ
բմբոնուահ
հտնօթութեանէ
։քր Հե ։ոէէ։մ տե լուի , եր՚լերու
սովո
բու.թիւ լնբ
հ /. հաղել
ի կա՚ք
ամ օթա
լի բանի
մ բ պէս
վեոնէալոլ
վբայ
է քիչ յ^իչ՛ Աեր տւլաքր
սլատան՚իւ–
ներբ
, կորաքամակ
հերու1^։երոլ
սլէս
հալասլսոոիկ
նւս՚ոահ
, խօ՚՚ելաի
կ^անցլւնեն
ատեննին
:
(ք՚ււլիոո
չետ
ք
երեսնքն,
ՈբովՀետեւ
կբ վաքսհան
ոբ
աղայ
էլե բեւ։էւն
:
1Լքս
պաւոանւութիւն-ր
թող վեբաղա՚ւնալ
ուրա––
իսո-է թեան
, ղսւ ւււլ։ թո ւթե ՛սն։
կսւն։ ոնւն ե բ ո ւն ,
որւնք
իր
տարիքինք
կւ"նոն.նեբր
, ՛լրեթէ
պսէ
րտականու
-
թիւնէնէերն
են :
՚հԸէՖՁք^ԶՕձՐԱՊ
աՐԳԱՑԷԲ
ԵԻ
ՏԱՐԱ՚յ&Ե^ԷԲ
« 6 Ա Ռ Ա Ջ * Ր
՚^ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(57)
Խաբտեաշ
երիտասաբգբ,
Բա
լթ լնպբո
ւն
բրի
Պուտափէշթի
դորհա կա
լնե րէն
մէկն
էր :
Անոր
ձեռքին աակբ
1լ աշխատէր
ՏԷԷ
ԱՕ
՚անունուի
ճանչ -
,ձահ
էր
Ը.– ԱՏՐԻԷՆ
Վք1ԱՓՈՐԻ
ՄԷՋ
Պուլկաբական
սաՀմ անագ լխուն
վրայ
տաղ -
՚ոոլկի
մատնուեցաւ։
Զէղոք
թուրք
Գաղտնի
Ասլա–
"աբկոլթիլնր
Հոտեր մբ առահ էր , որ
Աարիէն
լրտեսո
լՀ ի մ լ ն է ր , այնպէս
ո բ
սաՀմ անա
ղ լո լխ
ի
թու րք պաՀաէլնե բ բ մ երմե ցին
ղա յն
նե րս
առնել :
Ոչ
Ատրիէնի
արցունքնեբբ,
ււչ ալ Ըրլի
քգա՚լբ ^
գիռ
բոգոքներբ
տգգեցի։,
տնւոն՚ց վրա
յ :
Ըրլ
ստիսլռւահ
էր մինակբ
շաբունակել
ճամ -
բանւ ի I, երեսանեւութ
ոնւտոլկներով
ու պայոլ ^\
սւէւկնե ր՛՛վ, երեք
գո բչ
չունենք։ ով եւ չորս կատու–
նեբովէ Ե
Լ Ո
րովՀետեւԱտբիէն
այլեւս
տուն
չունւէր
Աոֆիայի
մէք, ՚լնսւց
Պո։ տաւիէշթ եւ քանաց
ձեւ
մբ
ղտ՜՚։ել
իսթանտպոլլ
երթալու
Համայ, ;
Մինչ ալդ վերսկսաւ
իր պարերուն
«Փափա -
կալ
լ,յֆի
մէք։
իրիկունէ
մբ , իր
ղեբբ
լմ՜ես։ լէնւ
՚էեբք, խւոբտեաչ
երիտասէսրդ
մլ՛ ն.եչւկայացալ իր
Հագուելոլ
սենեակբ եւ Հաբցուց
, թէ ինչու այգ -
"լէս
էոիսոլր է : Յայտնեց
նաեւ, որ բարեւնեբ բե —
,՚""ւ>
է իրեն։
Տիէլլօ
անունով
ալպանացի
պար
ոնէ
•քը, որ Հիմա
Թ
՚"^րքէ"յ
մայբաքաղաքբ,
Անգարա
կր
գսնուի։
ճռբճ
Հաուբրտ
Ըրլր
լրտեսելու
Համ
ա
ր ։
Աւելի
՚իեբ^ր
Աարիէն
խ
ո
ս ա ո լիան ե ց՛աւ որ առաքին ան -
՛լամն
րէլ՚"լ"վ
իր կեանքինւ մէք, Հոդլով - սրտով
սի ր աՀա բուահ
է ր Հումկու
եւ վա յելչակագմ
ալ -
սլանա ց իին։ : Հանգիպահ
է
ր
անո
ր
աոաքին
անգամ
Պուքբէշ
, Աթէնէ Փալաս պանգո կին մէք
ե լ
ան ան
միքապէս
տեսահ էր , որ Աարիէն
, մէկէ
աւելի
ձե
ւեբով
հառա
յո ւթիւննեբ
պիտի
կրնա ր մատուցա -
նել իրենէ :
Բայց
Հիմա, երբ խարտեաշ
եբիտասարգ
.ր
բա–
բեւնե
ր բե րաւ
իրեն
Տի՚ելլո
յէն , Ատբիէն
ուրիշ որ
եւ
է մամա
՜Լակէ
աւելի աիսրեցաւ : կար
ամեբիկացի
նաւա քին կցորգր , ճոբճ
Ըրլ, որ իրեն կբ սպասէր
վ^ոսփո բ ի մէք։ Ան խու-տացս
հ էր իրեն
ամէն բան
որ
կ
՝^1լգէ^,
նաեւ սլաաաՀական
ճամբո րդո
ւթիւն
մր գէպի
Ամերքւկա :
Եւ
Հիմ ա ալպաեացին
ալ , ո րուն
Համ ա
ր
ամ
էն
ւ՛՛սն պիտի
րնէր, կր դտնուէր
Թուրքիա : Բա
լց
ի՛՞՛նչպէս պիտի
կր՚Լւսր
Հոնւ
ե
րթա
ք
, եբր
Թուբքերբ
կւոքէուկ
կե
րպաի^ մե ոմեց ՛ն բն՛գունի
լ ղինք
իրենց
երկիրբ
:
Աքդ
օրեւ՚ո՚ն
լաւ էի՛՛էէ Թ"ւրքիոք
լարս՚բերոլ
^
թիւններբ
^•եբման՚իոյ
Հետ։
Թուրքիոյ
գերմանա -
կան
գեսպսէնր
Յքրս
՚նց ֆոն Փ՚սփէնն։
էս՛.
Բալթլն -
լլ՚րրո
՚ն
րրի
Հ ե տա
իյո ւգա կան. սպասա
ո կ
ութիւնբ
կ^ուգքէբ,
որ
Ատբիէն
իսթան՛պուլ
երթայ,
աչքբ
պահէէոլ
Համար
Պ՛
Ըրլե գիւանաղիտական
գագա–
ն։իքներուն.
վրայ։
Հետեւաբար
,
գերմանական
^•ագտ՚յ-ի
Ապասարկութիւնբ
ճ՛նչում
բանեցոլ
ց թր
քական
ի շիսանութե
անց վրայ եւ
Հաճոյակատ՚՚՚բ
սաՀմ անապաՀ
մ բ թ"
յլ տոլալ
Աարիէնին
՛անցնէի լ ;
Շատ
ուրախացաւ
, երբ առաքին
անգամն
րլլալով
տեսաւ
վոսվլո րբ ;
Ատ
1֊ իէն։ գ աւլտն ի Հանգիսլում
մ բ ունե ցաւ իբ
ա լււլանւէւցիին Հետ ի ս թան
սլռ
ւ լի մէք եւ իմ ացաւ
յ
ւ՛բ ան, Անգաբայի
էլերմանական
դեսպանատան
գլխաւոր
իսորՀրւլականւին
հաււան
եգահ
է ։ Ասիկա
գրեթէ
անրմբռնւելի
էր Աարիէնին
Համար։
Եթէ
ա լսլա
՚հ
ա ց ին գա ղտնօ բ էն կ՝ա շիսաաէ ր Գեբմ անւա կան
Հեաախո
ւգո ւթե ան Համս։ ր , ի^նչ
իմ աստ
ունէ բ
ղերմա՛նացի
պաչտօն.ատարի մբ հառայ
գառնալբ •
Վերք ի վեր
քո յ, խորՀեցաւ
ս.ն , ի՛նչ ռբ
գեսւղանա–
տունբ
պիտիւ
իմ անա
յ , պիտի։
իմ անա
ք
նաեւ գեբ -
մ ւսնական
կա՚ւավա
րո ւթիւն. բ : Ի՛նք անչուշտ ան -
տեղեա/լ էր Գեբմանյիոյ
ներքին
պայմսննեոուն
:
Ջէբ ղիտեբ
, ոո Երրորդ
Ո՚այիւի պա չտօնատա
ր —
նե ր՜ն ու անո ր բաղմ աթիւ
նա ի՛ւա րա րոլթեանց
վա -
բի^եբբ՝
աւելի
ա՜ւձկալից
էինւ
տե^ ե կութիւննե բ՛
քս՛ ղե
լ ո լ իրարու մաս ^ն , քան թէ թշնամ
ի ին :
Զ1ւ|>յըր1ւայԹտ,ի|յ11լ>–ը ( * )
ւիստաՀա
թիւն չու
—I
նէո ֆէն ՓաւիՀնւի վրայ
:
\
(*) Աաւահովու թ-եւսւն ՍաաւսԱա1ւուլթհնւՏը . որ
Հիթւէրի ժսոքաւԹակ կր ^տ.[1Ո՚ւէ|1 *0"՚ցի կ^ւոակցռ^.-
թնաււն եա.կա.կշււ|ււ8 տան
Ն
Ն
ծաՐ.օթ էր Տ. I). ա^Յյւ^
ն;1յւ1 ,— միա^քեալ երնու բւա.ռհրյոււ6 սկէՓ՚՞՚՚ւ՚՚ա^֊^ռե
ոու) նատլւքուււոծ :
՛Ծանօթ
Թ՛ս
րգմ.
Թ » ր ^.
1|. գ.
Բ.
ՋԻՆԿՐՐ
Fonds A.R.A.M
