ՍՈՒԳէՐն ՈԻ ՅքԻԳեՐԸ
Դժբա|ստււՆթ–իւ11 ւքը երբեք աււանձին չիգար–
Չա րաւԼՈ լշաէլ այս յւս յտա րա րո ւթԼ
"–՛ն
յգտցու—
մր ֆրանսական
է,
թս
՚յց
կս
՚բհէք թէ թչեամի ճա՛
կտագրի
մր տնօրինութեամր՝
աարիներէ ի վեր
Հայութեան
,
եւ. ա յս ժողով ուրգին ալ ամէնէն ցե–
ղագրոչմ
Հաաուահ-ին
Հ ՛Ց •
Գա շնա կցո ւթե ա՛մե
է վիճակուահ՝
ապացուցանել
առաՆէն
բովանդա ^
կութիւնր,
եւ " ՛ յ ն ալ իր րնւարաղոյն
ղաւակնե -
րուն
կեանքի
ղնովր
Հ
ՏՀամալեան
, քցատիսեան
, եւ
Գիւլիանղանեան
, ՕՀանքանեան
եւ Աղբալեան
, եւ
ԱՀարոնեան,
Ռուբէն,
Շանթ եւ իփէկեան... :
Զո յգեր եւ ե բրո բղոլթիլեներ
ո
րոնք
րանի
մ բ
տարուան
բնւ թաց
քին , եւ երբեմն
միայն
քանւի մբ
օրուան
անքրպետումով,
իրարու
Հետեւեցան
գէււչ
ի ղերեզման ;
Անւշուշտ
կեանքն
ունի իբ անխուսափելի
վախ~
ճանբ , կ*բնւղ ունինք
նաեւ
ո ր
անՀետացոզնե
րէն
մէկ
ե րկուքբ
յազթակւու՚օբէն
կտրահ՜ էին բաւա ֊
կան եբկ ար ճանապա
րՀ
մ բ \ բայց
մ աՀերու
V յո
Հապճեպ
, ղրեթէ
զաՀավէմ
յաքորգականութիւնբ
կբ մնայ
չշմեցուցիչ
Հ
Շանթի
Հողակո
յտքւն
վրա
յ գեռ հ՜աղկեպսակ ֊
ներբ չխամբահ՜,
Գասպարն է որ էլեբթա
լ
միանալ
իբ ուխտակիցներուն՝,
ու կ^երթայ
առանւց
հ՜աղիկի
ու
ազմ ուկ
իէ , անէ
որ ամ բողք կեանքին
մէք ա յնքւէէն
շաբմ՜ում եւ ողեւորութիւնւ
ստեղհեց
ղաւլութէ
գաղութ , բա լց մանէաւանղ
բեմէ
բեմ՛,
Արղարեւ
Հայ թատրոնէբ
նւախբնտիբ
ւքւոասե ֊
լեռումբ
եղաւ Գասպար
իւիէկեանին
•, Անէոբ հա -
ռա
յեզ
իթ բովանւգակ
կաբե լիո ւթիւնւնէե բուի ,
ա
լսինքն
ղեր ուսո քցի իրխոբ ու լր
ի"՛
բմ բոն ո
լ ^
մոէի , թսէէոե րազ.ի բ ի իբ րնէէլռհինէ
տալք
սւնւղ ուի , մե–
հատունէ
մււէրղու իբ
ւսռա
՚ոաձեոն
ղո Հող ութի ւնէնե–
բով ել իր ա րուեստա
սէր բնտանիքի
բոլոր
ան ^
գամնեբով
•, թերեւս
իր մաՀբ
քազցրազւէււ
անով
որ,
իր Հոզեվարքի
օրերուն
, Շանթի « Հինւ Աստ–
ուահնե
քք
»ոլ.
ներկա
քսւզումներբ
,
իսղճմտօրէն
պատբաստուահ
ու ձեոնէ
Հււէ
ս օրէն
բեմ ազ րուահ
,
ղեղարէէւեոտսւկսէն
Հաղո ւա ւլի ւտ
վայելքի
սլաՀեբ
րնէհաքեցին
Պէյրութի
Հայութեան : Աւա^զ , Գտս–
պաբ
չկրցաւ
ւռեսնել այս յաքողոլթիլնէնէերբ
իրենց
թանէձբազեալ
եբեւո քթի՛նէ տակ , բա քզ անանէց Համ
բաւբ , վստաՀաբար
, անխաոն
ուրաիսոլթեան
եւ
արզ
էէէր
Հ սլտ բ տանքի
տղ բի՛ւ բ մբ եղաւ
իր
շիքելա;–
մեբձ
կեանքին
Համար : ՛Բանի
ո բ ի քք զոլցմ ունք -
ներով
բնտրուահ
է ր գե րտկտտա
բներու
խումբբ ,
իր քս^էքերով
կաղմա՚֊ոբոլահ
եւ իբ
նուիրումի
.ոգիով ղօրա ցահ X
Ութ ներկա յացում,
որոն,ց
լաքոզլ թեան յա -
բաճուն
թտփբ
որակելու
Համաբ
տեղինւ է բսել •
« Այսօբ
աւելի քան երէկ , եւ նուաղ
քանւ էիաղբ» ւ
Տ ա քո րղական այս ղգա
լի յա՛ռաքգիմ
ութիւնբ
ուղ
ղակի
աքւղասիքն է ա քնէ աննախապաշար
լայնա ֊
մտոլթեանէ
որով
Համսէզգայինի
թատերասէրնե
-
բու
խում բք՛ն ղեկավարա
թիւնբ
էլ բմբո^ւ է բարեա
ցակամ
քննէաղա տութ եան
արմէքբ
: Ա՛ ի շտ Հետա՝..
ՔՐ ՔՐ ութ
ե՛ււ մբ լսեց
իրեն
ուղղոլահ
այն
գիտողոէ–
թի ւննւե բբ
ո րոնք կբ բխէ
քէն արուեստի
մ տաՀոգու–
թենէն ել զ իտցալ
անՀ րամե շտ գասբ
Հանել ա ~
նէ ոնցմ է : Վերքին
ներկսէյացումինէ
, Հտրկ
եղաւ
մ՚օտ երկու
Հարիւր
աթոռ
ղուրսէն
բերել եւ տե ^
քքԱ^ւորել
Հանղի սա սրաՀ ինէ անւցքերուն
մէք , կաբե–
Աէէէ
ք ներս առ
թիլ՛է
ո՛.
Ու
դե
նե լու Հւ
ետ ռ
էմ
ա ր
գիմ
ոզնե
նեբ
եղւ
ւբձող
բոլ
բաղմոլ
ն։
Աքսքան պատուաբեր
արգիւնքի
մր
առքեւ ,
մԻնէր կր խորՀէինք թէ մերնախ՚սնձաբեկ
Հակւս–
ոււէկորդներբ
որոնց
Համար
անկոզմնակաք
ղ ՛՛՛
ւո/։
1
մ
ր
կ^եբեւայ թէ Հակասռվետ
բմ բռնում է
Ո էթ մէկ անղամ ոլան
Հ ամար
խոՀեմ
ութիւնբ
պի–֊
- տի ունենէա յին
լոե լու ւԱ ինչղեռանէոնք
իբենց
մաՀ–
բոա
լեզո լերբ
երկարեցին
մքքն չեւ
ղեր ակա տաբ -
ներոլ
կօչէկներբ
, լա յտ ա բա րե լո վ թէ ա յգ ոանա–
մամ
անակակից
լու -
ու
էքաններբ
«Հին
Աս տո ւահնե բ»
ու
կօչկակա
քներու
ղո րհբ
չէ
ին
Հ
Այնէ օրէն։– ի
լքեր
ոբ , տկաբութե-անէ
Հետելսն–
.քով,
ողբացեալ
Գասւզարբ
քաշուեցաւ
խումբքւն
Ո ո քհօնէ գեկավսէրութենէնէ
, բո
քոր
թատեբս
՚սէ
բնե–
բ ո լ
էսչքերբ
միամամանակ
գարձան
գէպի։
Պ*
Հհօրմ
Ա արղիսեան
բ ։ Աքււ միաՀամ ուռ
գնաՀատան–
,(ւոմ
, Համազգսւյինի
թատերասէ
րնւերր
1լ բնղա
նհի։ ոբ իրենց եբքւտաստ
րգ
բէ՚կերբ խոբ նուիբ
քք
ոմ ու լարուահ
միտքով
Հ ետե
ւահ
էբ
վարպետի
խօսքին ու շարմումին
, խ րա տ ին ու խորՀո
ւբգին
եւ
ճշմ ա
րտա
պէս
օգտուահ
է ր
անոնւցմ
է
:
Ոեմ
ին
վբա
յ Պ • Ա Ա՛բգիսեանի
քա յւոնաբերահ
րացառիկ
բնղո
ւնւա
կ ո
լ
թհան բ
զ լխաւոր
վ կան
նո յնին քն Հա -
ս ա բա կ ո
լ
թիւնն։
է
որ բազմ աթիւ
անղամնե
ր Հա -
ճո քքով
զ իտահ է
սէ1ւոբ
կտրուկ ու յստակ
իւօս -
ուահքր
, ՚քէկ խօսքով
անոր ապաՀուք
իէաղարէլու -
թիւնբ
է
իսկ այս
նւշմա-րեքի
եբեւո
յթներր
Հանգի -
սատեսբ եր մզեն
ւէտ՚էէհեքու
թէ
Պ–
Սաբգիսեան
գիտէ
րմբոնւել
նաեւ
աննէշւքա րե լ քն , այսինքն իբ
ոաանձնահ
ղերերու
թաքուն
ողին
Լ
թատերասէրներու
ամէնէն
ք"^յ"/^
" ՛ ֊
մաբղիւն
անգամնեբէն
է Տիկին
Նելլի
Մինասեանբ
ոբ այնքան
արմանալս րապէս կատարահ է
լուրք
եւ աէէնոլական
մօր ղերեր բ, ղանազան
թաաեբակ
մէի
Փայլահ է առանց
պչրանքի եւ
յուղա^
է առանց փոխառիկ
ձեւերու՛. իր գաղտնիքր, բե
ներու
մէք։
Փայլահ է ՛առանց պչրանքի
եւյուպահ
է առանց փոխառիկ
ձեւերու՛
Իր գա տ
,
մին էէրայ, իր սլարգ ու բնական
վարմունքն
է.
Իր Ք"յԲՌ^ ^եԿ-Ի՝^ Զեփիւ-ռ
Շանթ,
թարմ
աղ.
նոլթեան
օրերէն ի վեր, միչտ կաբօտով
ու
նքով
ողէունուահ
է Պէյրութի
եւ շ՛
քի կնո
ւթե՛՛
գուրգուրալ.^
, , ^
ւ.
ւ
անգամ
աւելի
Հեււաւոր
բեմերու
վրայ։
Իր վճիտ
ու
կորովի
ձայնբ, ու Հայ երղբ
աբտաբերելու
Համար իրցոյց
աուս՚հ
անկեղհ
եռանղբ
իրեն
միշտ
ասլաՀուլահ
են գնտՀատանքբ
Հասաբակու ,
թեան
մբ որ այլեւս ի ւիիճակի է
ղիաակցաբաբ
գատելու : Ասկէ
ղս՚ա
իր ստանձնահ
ղերերու
մէքն
ալ Տիկին
Զ ե
՚ ի ի
՚ - ո յայտնուտհ
է լնղունակ
տարր։
Համազգայինի
ղորհին
բերահ իր
նսլաստնեբոէն
շարքին՝
անրքելի
տառերով
յ ի շատ՚սկո
ւե լու ար
մանի են այն թանկագին
խնւա մ ատա բո ւթի
ւնէն ու
անսպառ
Համ բե ր ո ւթիւն բ որոնցմով
Տիկ– Զե -
փիւռ շրքապատեց
իր մեհանէունւ
ա՚ևեբբ,
Լեւոն
Շանէթբ,
վեբքինիս
երկարատեւ
ու
տառապալից
Հոգեվարքի
բնթացքին՛.
Իր այս վարմունքով
ալ
Տիկինբ
ինքզինք
պտրտաղրեց
Պէյրութի
Հ ՚ ո յ ո ւ -
թեան
Հիացումին;
թատերասէ
բնե բու
հանօթ
ու
փնւոռոլահ
ան -
ղամնեբէն
մէկն ալ Պ • եաչիկ
Արարատեանն
է :
իր գերբ ապրելու
ձիբքր, ու ՚լս
՚յն՛
ա րտա
յա յտե
լու
անբռնազբօս
ձեւբ կբ կազւք են իբ
յաքողութեան
գլխաւոր
տարրերբ։
ին^ավստաՀ
է
րայց ոչ
ինէքնաՀ աւանէ; Օմտուահ է թաւ ու զօրեղ
ձա քնով
մ բ ղոբ. գիւտէ տ իրապէս
վարել
։ Մ էկն է "՛՛յնւ
Հաղ–
ուագիւտ
արւոասսէն՚ո
ւլնե րէն
որոնք
իրենց
բնտրահ
կտո ր քւն արմէքբ կբ բաղմ ապտակեն : կ՛՝ են
թաղբեւք
որ,
Հ անգիսականնե
ր բ
տուն՝ վերագա
րձին, ա ֊
ռանձնո
լթեան
մ էք ւոէւգամ
մ լն ալ կբ
կաբգան
ա յն տոզերբ գոբ 10 աչիկէն
լսահ են ;
Ան շո ւշտ , ուչաղրո
լթեան
ա
րմանէի
ու րիչ
տարբեր չեն սլւս կս իր թատերասէրներու
խում
բի՚1ւ
մ էք : իմ յարա բեր ութ եանց խիստ
նէ
եղ
շբ
քանակին
պատճառով
անոնւցմ է շատե ր անհանօթ են ինհի
՝.
Տ եզական
մ ամ ուլբ
բաղմ աթիւ
առի
թնե բով
աւելի
ՀանէլամանէՕբէն
խօսահ է անոնց
րաբեւքասնոլ ֊
թեան։ց
ւք աոին ; Ասկէ
էլսէէո
, քսում բին
քան
ի
մ բ
կարկառուն
անգամներբ
յիշասէակել՝
նովին
գոր–
^ով կբ նշանակէ
Հռչակել
նոյն
կաղմտկերպու
^
թեան
արմանիքներբ
, որովՀետեւ
անւՀատ
մբ ,
որքան ալ տաղս/>/ղաւոր
բլլայ
, չի կրնար առան .
ձին
Հասուննալ
ինչպէս
մեկուսի
հա՛ռ մբ։ Աարգ–
կայքն
տաղանղբ
, եւ նէոյնիսկ
Հանճաբբ, իբ գի -
տոլթեամբն
ու հանօթութիւններով
, իր արուես ֊
տուին ու տէգրումներուք
, ամբռղքովին
արգիւնք
է
իր
միք ավա յրին։
Ուրեմնէ թոզ
նեբոլի
ինհի եթէ
շատ
մր անւոլններ կբ մոռնամ;
Առռացոլմբ
ուրա՛
ցում չէ :
Արեւելքի
կարգ
ւքբ մողովուրգներու
մտքինւ
՚^էք՚ւ
թաւորոնբ
Համարձակ
բարքերու
ցուցարան
՛քբն է կամ , լաւագո
յԱ
պարագային
,
մամանցի
վայր
մ
ր
: Գատելու ա յս կերպբ
տխուր ապացո
յց^
նեբէն է տյղ
մողովո
ւբղնե րո
լ
յետտմնացոլ
-
թեան;
ո՛՛վ կր^այ
մխտե
լ որ աւ^ուացնող
թատե–
րա՛կնե բու Հետ կան ա քնպիս ինե բ ո րոնք կբ ձզ.տին
ապականւել
մարգկա
յ ինս իրտբ; Այս ՛ա՛խտ բ
յատուկ
չէ միայն
թատրոնին
; ք^ոլոբ արուեստնեբն
ալ ու–
նին
Հա
՛յս բտ ց ա ս
ա
՚կէսն երես բ ;
թատ
րոն
ր
քաղաքակիրթ
մ
արգու
րմ
բոնոլ ֊
մոլի, ամէնէն
աղղռւ
միքոցն է, մոզովուրգի
Հո
զին
ազնուացնելու
Համար :
Օմտուահ
Րքլա լով
ձայն՛ով^ ու չաբմումով,
թատբոնբ
մ՛արգուս զգա.–
ցումնեբուն
վրայ կբ նե բղո րհէ
ուղղակի : Այ"
յ՛ա տ կո
լ թ
ի ւն բ էլբ պատկանի
նաեւ
նուազ.ին՚; Տա -
ճախ կր պա՛տաՀի որ Հանղիսատեսն
եւ
ոլնկնղիբբ
յոլղումէն
Հեհկլսէան
, բայց
քանի անգամ իմա ֊.
ցաք
ռ ր թանգարանի
մ բ ա յցելունեբբ
փղձկին
նբ–
կաբի մբքլամ արձանի
մբ գիմաց։
Այո չի նշանա
կեր որ մ
իււէ
ա րուես սնե բբ գուրկ են մ
սէ
բգուս
Հո
ղին
յոլզելոլ
՛առաքինո
ւթենէն
, րայց ասկէ կբ Հե..
տեւի թէ մարղս
, կերպբնկալ
արուեստներէն
բս -
տացահ
տսլաւո բութիէննե
ր բ իւբացնւեքոլ
Համար ,
նախ պէտք է ձայնէի ու շաբմումի
վեբահէ զա -
նոնք
֊իսէլ Հոգեկան այս աշխատանքբ կբ
մեղմա–
ցլնէ
տպաւորութեանց
թափանցումի
ումբ ;
Անտարակոյս
, թատրոնւի
գերի
մասին
այս
բարձբ
բմրռնոլմբ
քսիստ լնտանի էր Գասպար
ի–
փէկեանի
միտքին։
Արուեստի
՛այս ճիւղբ
մ
շակե -
լու ելղան
ի Հայ մողովուբղին
վայելքին
բնհայեց
լու Համար, մեբ ռղբացեալ
լնկեր բ ոչ
միայն
միտք
ուՀանղիսա
զոՀեց , ՛այլ եւ գիրք ու Հաբբս–
տոլթիւն
, ինչ ոբ արգի
աշխոաբՀիկ
մարգոլ
րմ.–
բոնումով
, մամանակավբէպ
մրն է։ Աակայն
Պէյ
րութի
Հա
յՈլթիէնբ
ոբ յաբաճուն։
բաղմութեամր
Հ անւզ
իսէո
տես
եղաւ
«Հին
Աստուահնեբ
»ոլ
իրերա
յաքորգ
ներկաքացոլմներուն
, փտյլուն
կերպով
Հաստատեց թէ Գասպար
իփէէլեանի
գորհն ուզո–
Հռգոլթիէնր
ո րքսէն
ս
։րղիական ռւ նոյնիսկ Հա ^
նասլաղօբեա
յ էին
1
ԵԳՈԻԱՐԳ
ՏԱՐՕՆԵԱՆ
Ի՚Օչ է ազատոէթիւԱը
փանի մը շաբաթ– աոաջ մաւհույաւն չարրորդ
տաբեդարձն էր ւԱ"–Ա փիլիսռփս^Յ Պերտիաւյհդ .
Այս աււթիւ֊, բաբեկաւքները հաւաքսյթ մը
քաւծ էին իր յիշ">ւոակը
վհրակււչելու– ԽսլՐար^
նոյնիսկ իր սյՈաւ֊նով բնկեբ,ոււթիւքւ; լքբ կէատՐուած
է Տ&տէ 1)ւ(1ւ6Ր փողոցը՛ փիլխափային ազատական
գաղափարները տարածելու առաւջադրութեէամբ :
Հանղուցեալ
փիլիսոփա1ն
1936ին
ուսւսեբէք
« Փի՚թ »
հաւնդէսին մէջ հլսատաբւակուած դրոլ ^
թե՛ամբ կր պանծացնէր ացւատսնթեսււն գաղափա՜
բբ : Աես^ւասիկ ՚ամփոււիւումը • —
Պէտք է հ՚սոէէնէոլ
աղատութեսն
ղս՚ղա,իարին
բնւլվգեցուցիչ
ձեւաէիոիոման
ղէմ,
զոբ իրենք ի ^
բենց
թ ո յ լ կուտան
ազւսէոութեէէն
թշնամքներբ ,
Արդի
•ոշխարՀբ
յայտնապէս
կորսնցուցահ
է աղս,–
տոէ
թիւն՛բ
բմբոնէելոլ
ամէն։
էլարողոլթիլն
: Այլա ,
տութիւն՛բ
ւքաբզունէ
յաւաէլնո
լ թ
իլն բ կամ պա՚Հտն–
քբ չէ , աղատութիւնբ
կետնէքի
Հէէշտոթիւն ել սէէէն֊
ձարձա1լութիւնէ
չի նէշանաէլեբ։
Ազատութիւնը՝
մարգէն
Աստուհոյ
նէերէլա յացո
ւահ
պաՀանւքբ շէ ^
,աքլ Աստուհոյ
էլուլմէ մաբգուն;
նէե
ր
էլա յաց
ուահ
մէէլ պսէՀանւքբ : Ազատութիւնէ
բ
իբ՚ւ ւունք
մ ր չէ ^
Ա՛յլ էէքստ րտաւո
բու
թիւն
՛քբ։
Աստոլս՚հն
է որ կբ–
պաՀանքէ
մսւրզէնւ որ մաաւորաւղէս
աղատ
բԱ՚Այ,
սլ
անէ աղաւոոլթենւէն
չրխահ ոչ մէկ բանէի
պէտքբ
կ բ զղ.ա
յ : Ատրղ բ՝
ի՛նք , շա տ
ղ իւրո ւթեամբ
կր
Հ քւսէմտբի
տ զ ա տ ո
լ թ
ենէէն , էլբ
էք
տ քսնայ աղատու ^
թենէն, կբ նւ՚սխբնտբէ
ստբէլութիւնբ
,
որովՀեաեւ
աւե
լքէ
Հ եշտ կբ նէլաւոէ ղա յն
1
Աէլատութիււնւբ
ղիւրին չէ , էէէւէրսափելի
ղրմ ^
ուաբ է։ \քանբ բեո մբն է,
էՈ
՚ւմանելի է;
Արզի
ւս,
իստրՀին
մէք , մ աբղքէկ կբ Հ րամտ
ր ին աղաաոէ–
թէէնէ , կբ Հետեւինէ
իէխանոլթեսն
զիկէոատորի
մ բ , որովՀետեւ
կբ էքա խնէււ\ իէէէէոէէւ թենէն
, պա -
էոիմէն , ւսղա
–էոութ1էէէւն
բեռէն;
Աւլա
տոլ
թիւնբ տւս–
ռաւէլանք յառաք կբ բերէ :
Եւ աէ՚։ոնք որ կը
ւ)ա|սնան տառապանքէն, կ^ւբանւս^ն ագաաութիւ–
նր եւ աւնձ101ատուր կ՚բլլաւն իշ|ւյանութեան, ււբհւյէ
բռնակ՚ալութես^ւււ :
Իշխանութիլնէնւ
է
սր
կ՝ուղէ
էքւէւբ։լ ոց տալ ղի ւրա ՛ոա ր կե տք մ բ , իրենց
բեււր
վեբցնէէլ
, ու այսսլէս
ղանւնք
էլբ Հբսէպուրէ : Աւ
մ աբղիկ
ղաւաճանո
լթիւն
կ^բնեն
բն՛ղդէմ
մ արէէ ֊
էւային
տրմանէէսւորոլթեան
: ԸնդՀակառակն
, ՛այն
մարդ բ որ կբ Հէւէոե՚-ի ադաւոութէւ
"՛ն ճամբուն
, ոչ
մ էէք բան էլ րնա
ք թո քք ւՈալ
ինյնւ իրե^՛ , չի կքւնւար
ե րթա
լ սանձա րձւէէ1լռ ւթեան
, Հե շտ
ո լ
Հաճելի
կեանւքի
մ բ անձնէէէէէոոլբ
բլլալ : Աղատութիւննէ
է
որ էլբ էէլաՀանքէ
ինւքնաբոշումր
, •այնւպէս
ինչպէս^
էլբ
էէլ
էէէ
Հ անքէ տ եւլհաղ որհ սւրա րքբ ;
Ա տեդհտղո
րհ աղատո ւթեամր մբ , մ արղբ
մ չ ֊
տաւղէս
էլբ յաոտքղիմէ
,քլբ դերւէէէլանցէ
ինքդինքր,
կր բարձրանայ : ի շիսանո ւթե՛սն տակ , րնղՀակա ֊
ոաէլնւ , կեանքբ
ււն յի շաչաբ է մա րդ ուն
տ
էլա բու -
թիւննեբուն
Հանէդէպ , ղա յն կբ Հրապուրէ
, անկէ
բնէսւլ չի պա՚Հանքեր
Հերոսութիւն
, այլ միայն Հբ.–
նէազանդութիլն
;
Աղատութիւնբ
մաբգուն
չափաՀասութեան–
ւոտրիքն, է։ Արգ, չա լիաՀա սնւեր ս ւն կեանքբ
աւելի
գմրւաբ , աւելի
տամանելի
է , տղոցմէ
աւելի
բեռնաւռ
րուահ
պատաս խանատո
ւութիւննե
բով
Հրամարիլ
ադատոլթենէ՝
կր նշանակէ
վախնալ
պատասխանատուռւթենէ
, իր ուսեբէն
նետել
ու
րիշին
վրայ :
Ծխ
•ւրռւէլներն են որ ազատութիւն
բսե–
լով կբ Հասկնան
ներողամտութիւն
մբ իրենց
ան
ձին
Հանղէւղ
,իրենց ստորակայ
րնութեսւն՛
լքումր,
իբրեւ
ձեզի
Հաճելի
թուահ
բանն
բնէելոլ
փորձու^
թիւն
ւքբ; Ա՝ արդկսքյինւ ա րմանաւո
բութեան
եւ
պատասխանաաուոլթետն
զ իաակից
մարղիկը "՚–
դատութիւնւ
լռէելռփ կր Հասկնան
իրենց պատաս
՜
խանա տուռ
ւթե ան
Հ ալանումբ , ինքն՛ Ո ր՛ո շմ անէ եւ
զերազացման
պաՀանքր
, տառասլանէքին
րնղու
՜
նւում
բ
,
յանուն
մարղուն
դեբաղո
լն
արմանււսւՈ–
բ ութ եան ,
իբբեւ
պայքար
լքբ, որ
Հերոսութիւն
կր
պաՀանքէ
Հ
Ազ ատութիւնբ
ղիլցա՚ղնակտն
է , աՀա թէԻ^՜
չու
դս
՚յն չեն սիրեր ու կբ վաինան
ւսնէւէ։
Խիոոք
յաճախ
խոնարՀամտոլթիլնւբ
,
Հ պա տւոէլո ւթ իւնր
կբ հտհկենւ
նւկէսբտդբի
ստորնութիլնբ
եւ վ՚սաու–
թիւնբ։
Ազատութիւնբ
ոզեկսէն է, մտքք՚ն աբ՛ո՛" ՜
յայաումն
է մարդ ունէ մէք; Ան է որ էլբ
սաՀմանէ
իբ աՀաւոր
պաՀանքնւերր
մաբդուն
Հանդ էպ;
Բայց
ստրկական
բնազզով
մարղիկբ
երբեք
պիտի
չր^–
բռնեն թէ ինչ է ադաէոոլթիլնր
, միշտ էէքիտի ԳՐՐ՜
պարաենէ ադատրլթի,նր
: Արգի
աշխարՀին
մէք »
աբտակարգ
ումով մբ աբթնցահ
են
խմբս՚կեաց
բնադդներր։
Աբգ, ռչխարներոլ
Հօտը աղատու -
թիւն չի ճանչնար »;
՚
ԼՐՏԵՍԱԿԱՆ
մեհ ցանց մբ երեւոն,
ելահ
է
Նազիլիլլիի
(իղմիրի
շրքան)
Հի ւսոլահեղէնի
գոր՜
հարէսնին
մէք, ուր տէսսր Հաղար
ղոբհաւորներ
կ՚աշխատին։
Ցանցին
վարիչն է էօմ է ր
Գաբաճան
որ չորս տարի
Մոսկուայի
մէք մարղուելով
վերա-^
գաբձահ է Թուրքիա
Հ
...
Fonds A.R.A.M
