ԼԸ բքՀաւըք^
Չսօւաւււտ ^աււտււիյ ա ւաօքտ
ք՝օո(^6 շո 1925,11.0.5.373.236
17, 1Հս6 ԹՅաշտաշ - Ր ճ ա Տ (130
: 10Լ61^Շ |
Վեցամս. ՈՕՕ ֆր. , Տար– 2200, Աււսւ– 3000 ֆր •
էշԼ ն06.
15-70
Գին 10 ֆր •
քտ^^տ 167Տ-63 *
ՏՅաքճւ Տ 1)շ€6ահք6
19Տ1՜Շարաթ 8 ԴԵ՜ԿՏԵՄԲԵՐ է
^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^1#ւլ)«
^ ^ ^ ^ ^ < ^ ^ |
^ ^ % Տ
^ ^ է ^ ՚ ^ *
% ք ՚ . # ^ ՚ "
*
1 ՛
^ *
^ ^
Եդիպտոս կը
սպայւեպ
ՈՒԺԻ ԳկՄ ՈՒԺ
ԳՈՐԵԱԵԵԼ
27ր4 ՏԱՐԻ - 27 *ուէք*
6631–՜Նոր շրջան
թիւ.
2042
ԱՆՈՆՑ ԳՈէԾԸ ԹՈ%
ԸԼԼԱՅ
խյք^^գիր՝
5.
ՄԻՍԱ-ԲԵԱՆ
Ե րկու
հաՆր
կո
ր
ո ւս ան
Լ
ր
ընկեր
Ո՚ուբէն
Տէր Մի՜ևասԼան,
որ յանկարհամաՀ
կ՝ըԱո՚յ
Փ ա -
րիղի մէք ել ընկեր Լեւոն Շանթ,
որ
ղսւնղաղօրէն
ԿԸ ձՈԻ Պէյրութ : ՚
Սրր ըՆկեր
Լեւոն
Շ Ա՛ն թի գառնա ղէա
մաՀր
սսչասեչի
էր շրքասչաաԼ՚ն
Համար,
յԱւնոր
ունեցահ՜
անողոք
Հիլանգութեան
սլաաճառով
, լիւկեր
Ո՚ույ՛
րէնին
ը ցնցող ան կան կալ
մ ր ե՛լաւ
, ո րովՀետեւ
ոչ
«/ էկ ՚՚ԼաԼսան շան
կ՛ո ր ա յս չա րագուչակ
վախճանը
աղղա րա ր ո ւլ ;
Ս ոլգը միա յն մեր կուսակցութեան
չի պաա -
կանԼւր , ա յլ րո վան՚րա
կ Հա յոլթեան
,
որովՀետեւ
մեղմէ անգարձ
բամնուո՚լ
երկու
մեհ՜ ղէմ՚քերր
Հ՛ոյ
մողովուրղվւ
արմանաւոբ
ել բաղմաչխսէա
ղաւակ
ներն է Լն
, մողովուրգի
հոցէն
հնահ եւ ամ բ՚> ղ^յււ–
պէո
մողովուրղին
նուիբուահ։
Երկուքն տլ կ^Լ՚յնան պատնէչին
՚Լրո՚յ^
պա բ–
տա կան ո լ թ ե սն
ճամ բուն
մ էք :
Ան-նցմէ
մէկր
Ռուբէն Տէր Մինասեան
֊ ֊
եղաւ
անձն ոլէ ր եւ Լոիղախ ֆետա
յի զԼնուոր
մը ,
յեղավւոԼսւլ կան
ՀեղԼնակալռր
՚էորհիչ
, կուսակ -
ցական
մեհ ղեկավա
ր , պետական
ե ւ
քաղաքական
ղէմք,
կաւլմաեերսլող
ում եւ ի վերքոյ
նաեւ
ղրչի
մարգ
Լւր այնքան
Հարոլսա
ել
բովանղակալից
յուշաղ
րո
լթ իւննե բով
Ըւնկեր Ռուբէն
թէ իրրեւ մարտիկ
, թէ
իբրեւ
ղեկավար
եւ թէ իբրեւ քաւլաքական
՛ղա
յհէ
I
էէէ
ււա
-
տես
մտտհող
պաաուալոր
աեէլ մր ղր՛
էր
մութեան
մէք.
րակշիռ
ն ^անա -
վերքին
յիսուն
աա
ր ո լան
Հայ
սլատւ1
որովՀետեւ
չկտ
յ գէպք
՛քր , հան
կո ւթ
ի ւն ներկա յացն ո ղ
իրւսգա րձութիւն
մ ր
ֆետա յական
շա րմո ւմ՛նե րէն
սկսահ
մ ինչեւ Հա -
յաստանի
Հան րա պե տ ո լթե ան կե րտում
ր
որուն
մ էք իր մ ա էւ\ն ա կ ց ո ւթ
ի ւն ր ունեցահ
չրէլտ
յ ել ո–
բուն վւ՛՛ո յ իր անձին գրոչմ
ր չւլ՚լացուի :
Ե բկրո րգ
մ եհ
անՀ ե տ ա ց ո ղր
լնկե
ր
Լեւոն
Շտնթ
ոբ 1չերթայ
միանալ
իր ղաւլափարի
րն -
կերոք, ամէն բա\եէ
սէռաք
գրչի մարգ էր ել մչա
կոյթի աչիսաաաւոր
: Հտյ ղրականութեան
պատ -
մութեան
մէք իր տեղր չա ւո բարձր է իբբեւ բա —
նա էէ էո եղհ
ել վիպագիր
, մ անաւանղ
իրրեւ թատե–
բագի
ր : Տ ""՛նետ կնե ր՛՛վ
Հ ատո
րնե
ր նուի՛ րահ է ան
մ եր ւլրականութեան
գանձարանին^
Լ՛՛՛Կ
^"՚
յ բեմ
ր ,
՛ք ի՛նչել ա յոօր իր չքեղ թատե րգո
ւթ իւննե բով կր
պաբհենա
յ ՚,
Որքան տաղանղաւոր
Հեղինակ
, նոյնքսն եւ
կարող
ել Հմուտ
մանկււ/վս՚րմ
մր
Հանղիսացալ
կովկասէն
Պոլիս, Ֆրանսայէն
Եդիպտոս
եւ ի վեր
քո
յ Պէ յր՚՚՚֊թ
է
Հա յ .ճեմ արսն
ի
Հ իէմնա՚լիբ
ւռ՚Լօբէն :
Իր գեղարուեստական
երկերու
կողքին,
մեհար–
մէք
իրաէլո րհումնե
ր են նաեւ
Լեւոն
Շսնթի
մ
սն–
կա՚Լսւրմակսն
,
Հ ողե բանա կան
,
ղրապաամական
Հ ատորներր
, ո րո՜. ց սւմ րողքութես
ն կչվւռբ վեր է
մէկ
մարգու
տարողութեան
սաՀմաններէն :
ՇնորՀիւ պողպատէ
կամքին եւ արտակարգ
աչխատունակո
ւթեան՝
Լեւոն
Շանթ
կրցաւ
ղիղեք
այնպիսի
Հարուստ վաստակ
մը, որուն
քանակին
ել որակին
սէռքեւ պի՛տի խոնարՀին
սերունդնեբր։
Ոչ մէկ ում կար անչուչա
որ իրեն պարտագ
րէր
մաՀուան
մաՀիճին
մէք անգամ
՚էբիչ
չարմել
, բայց,
կար
իր առաքելական
կոչումր, կար իր
ներքին
ձայն՛ր, կար իր ան՛շէք խանւլավառութի
էն ր , որոնք
գինք
մղեցին
մինչել
վերքին
չունչ
Հաւատարիմ
մնալու գրագէտի
եւ կրթական
մ շակի իր
աղնւիւ
գերին :
Մեր իրականութեան
մէք Լեւոն Շանթ բացա–
"՜ՒԿ
դէմք մրն է ոչ միայն՛ իբրեւ
էՐ չակո յթի
Հաւա–
տաւոր սպասարկոլ,
այլ նաեւ
իբրեւ
ՄԱԻՂ՛ ,
այէէ
բաո
ինւ ամ է՛լէն րարձր
եւ վսեմ առում ով : Պայ -
հառ
ու
մ աքո
լր նկա րաղ իր
՛ք լն էբ ան
,
բարձբ
ոկզրունքնե
բու
կառչահ
չիտակ
Հողի
մ ր:
Լ՝ոլո ր
մ ո ղո վո
լ
րղնե ր ո ւն
մ էք ՛սլ չատ քիչ է
թի՛ր
անոնց, որոնք մարգու
գերին՛ եւ
կոչումին
մ ասին ունենւան ա յնքան
բարձր
րւք ր՚նոլմ
,
որքան
ունեցէոլ
Շանւթր եւ կրցաւ
մարմնացնել
զայն ա–
ռաւելագո
լ1ւ չաւիով
:
Մեհ է մեր սոլղր,
բայց
ոչ անէմ
իէ
ի թա բե լի :
Ռ^^՚րէն Տէր Մի՛։ ՚սսես՚նէներն
ու Լեւոն Շանթերն
ի–
բենւց կեանքոէի ու ՚լորհով
լուսե՛լէն
շալի՚լ
մր
՚լհե–
ցին
Հայ մողովուբդի
պատմութեան
մէք,
չաւի՚ղ
մր
ուրկէ բնէթանալր
նուիրական
պարտականու -
թիւն մքն է մնւացողնէերուս Համար։
Անանք կեն՚գա~
ՓոխաԱ
ծաղկեպսակ1ւ
ԱրէոասաՀմ
անի
Հա յութիւնր
Հա յ
պաՀելու
ղորհ
ր քաւլա քական
եւ ՛ո ՚. աե սական տուեալ
պայ–
էէաններու
՛է է ք ՛էեղ անւէրկ՚էլմի գատապարաահ
էբ։
Պա՝, անէքներր կը շատնւա յին ամէ՛ն օր ու մենք
Հա
՛ւ ա րձակո
ւթ ի ւԼ ր չէինք
ունենար
աչիսար՛Հի այս
կեդրոնին,
Փարիղի
մէք Հի՛մը դնելու
Հ. 3– Գաշ–
։.ակցութեան Տան :
Ա՚ւիթ
ր ՛ներկա յացալ
, մեբ կեդր.
կոմիաէն,
ի սլատիւ
իրեն
, Համեսէո
՛լ ում ալ՛ով
մ՛ ր
էիոիէան
հ ա էլկե էէլս ա կ ի , ա յգ անճ րկ"
ւմ ի՛ շրքանին
վե րք
կու
տար
ու կր Հրաւիրէր
իր լնկերնեբը
Հետեւելոլ
իր
օր ինակին :
Ռուբէն Տէր Ա ինասե անը
մ՚ե
՚ւալ
%
Համ՚աձէսյն
իր եւ լնտանիքի
փավէաքին
Համեստ
թա՚լման
ա—
րա րողութ
իւն
մ ր տեղի
ունեցաւ
; ՎերքԼ՛ն
յար -
գանքի արտա
յա յտութեան
որեւէ առիթ
չունե -
ց ա նք եւ ոչ ալ հա ղի կ մր կրց անք զետեղել
իր Հո–
՚լ՚՚՚թ՚՚լմլ՛ին
՚Լբտյ ;
Ուլբացեալի
մարմին՛ր
այրեցի՚ն
,
կ՚սւլմու ահ
մ՚՚իսիբր
տուվէի մը մէք Հալաքելով
ոբմնահսէկի
մը
մէք
՛լե աեղե ցին
, ւգա րղ թուանշան
մը
յանձն՛ե լո վ
իբ
ւլա
լ
II՛ կնէե րուն :
Այոպէ՚^ս
պիտի վեբքանար
Հայկական
աւլա —,
տա՛լ րէււ թեան
առա
քաւ՛է
բ մարտիկներէն
եւ ան -
նման
ւլե կավէս րնե
րէն
մեր Ռ՚՚ւբէնին
կեանքր :
Ոչ , Հաէլար ան՛ղամ
ոչ : Կը խորՀիմ
որ
ինհի
պէս
մաահողներոլ
թի՛ւր չատ է , ոչ մ՛Լւայն Ֆրան
սայի մէք, այլ ամէն
ուր "Բ Հայուն
սիրտը կը
րա բա Լս է Հայ մողւէէէոլբւլ
ի ւէերքն ական ազատա —
՛լրութեան
Համաբ :
Եթէ
այսօբ առիթ
ր չէէւնին
, ւէաղր լեղոլ
պիտի
ա՛նեն
Կ՚էվկասի
, Վասպուրականի
, Տարօնի նա -
մ անտ ւանղ Աասուն՛ի, լեոն՚ահե րպե ր՛ե ու անէլ ն՚լա -
էս՛՛ր ձոբերը,
վկայոլթեանէ
՛լալու
ել
սլաՀս՚նքելու
Կ"թ "՛լը
Լի՛՛ւրէն փաշա յին
, սր տակաէ ին ե րիէոա -
սարդ Հէսսակէն
մ ի շտ ե էլահ է ա՚ւաքա
ւոր
ւլ հի
՚ԼԸ–
բա
յ , իր Հեա ո ւնենա լով
Ան՚լ բան իկ^նեբ ; էՀաւէուշ -
ներ, Ա ուրատներ
, Ա՚ակարներ,
մինշեւ
Համեստ
Ջօլօն եւ Մորուքը :
Համեսա էբ , ց ո լց ա կան
երեւո յթնեբէ կր
Է՛՛Ր
աչէր
, նկար՛ներոլ
մէք ամ՛ ենաՀամ եստ
տեղը
կը
գրաւէ
ր , յաճաէս երեսնէ ալ հահկելով
, իր մասին
խօսիլ
ձէր "էւրե բ ,
մնաց
մ իչտ
մ ինչեւ
իր կեանքին
վերքը խոնարՀ՚ւերու
կողքին՛ ու անոնց
կեան՛քն
ու գոբհր փառաբանող :
իբ
մ եհութ է՛ւնը իբ
Համ եստութե
ւսն
մ էք էբ ,
րայց
մ՛եւլ ե ւ գալոց
սերունդին
Համաբ
կը մնայ
ու
պիտի
մնա
յ Ա եհ
,
էէ
րպէս ազատագրութե
ան մաբ—
տիկ , աււաքալէէբ ղեկավար
,
Համ ա լսա րանական
մ տաւո րական , քաւլաքա
՛լ էա ,
Համ ալո ւահ
լնկե ր -
վարակսն
ել պատմաբան :
Լի^ ր ւ^չմ՚աբիտ
Հա յր էէլիտի չուղեր
կաթի՛ լ մր
արցուԼքոէէ ու Համեստ
հէսւլիկով մը թրքել ու
էլս՚րւլաբել
իր Հողաթումբը :
Ֆրա՛նսան
իր աւլատաէլրութեան
Հ երոսներր
կ՝անմաՀացնէ
, յանձին
Ֆօչե
բո
լ , • ժ՚>ֆոե
ր ու ե ւ
Լրք էէ ՛նե
բու
, բարձրացնե
լով
անոնց յի՛չատակա -
րանէներր։
Բաղաքական
պայմաններր
թոյլ չեն
տար
մ՛ե ր էսնմ աՀնե ր ո լ յէ՛չաաակր
յաւե
րմ ացն ե
լու
մեր
մայրենի
Հողին
՚Լբ՚՚՚յ, մե՛լ կր մնւայ
յարւքարիլ
օրո լա նւ սլա յմ աննե՜րուն :
Ունե Լալ Տուն մր փաբիւլի մէք
Ռու֊րէնի
անու
նով, ուր Հին եւ նոր սեբուն՚լներր քով քո՚էի
նրս–
տէէն ու Հայուն
ւլոյոլթէէւնւր ապաՀովեն
: ԱՀա ա–
նոբ
յիչատակին
նուիրելիք
մեր յուչարձանր
: Մեհ
րարերարի
մը կբ մն՛այ մեր այդ
բարձրացնելիք
տունւր օմտԼ
լ
Հ ր ա աա րակչա կան Հաստատ
ութի
լ -
նով մր, որպէսղի, ան դաոնայ
յոյսի
ու
կենգանոլ–
թեսէնէ աւլբիւր
մր ;
Կր ոպռսենք պաշաօնական
կոչին :
Հայր
՚լղայուն է, կր սիրէ իր
մեռելն^երը,
մ անա ւանէէլ ի րմէ
յալիաե անս բամնո
լոզ
իր անէփո–
ի՚արինելի
գէմքերր ;
Գիտնանք
անոնց արմանի
յաքորւլներր
աւգա -
Հոփել։
Հ.
ՍԷՐԷ՚եԿւ՚ԻԼԵԱ՚Ն
նի օրիւնակներւ։վ
ցո
յց տու
ինէ թէ ինչ է
ճշմաբիտ
Հա յբենէսս
ի ր ու թիւնր
եւ ո՞րն է
պարտականութեան
է\շմ արիա ճամ րան ;
Անոնց յիչատակր
յարզելու
լաւագոյն
միքոցր
անււնց ււորհր շարունակելն է : ԱՀա այն
զ ե՜բաւլոյն
կտակբ, որ մեր երկու
ւքեհ րնկեբն՛երր
կր
թո՚լոլն
՛եո ր սե ր՚էլնղնե
րուն
է
Անէէնց ղորհր
թո՛ւ րլլա / մեզի
ուղեցոյց։
Խւքրագրակ>.սն ԱԶԴԱԿի
Ե–– ւնայտրթ
Փրէս
կը
հանուցանէ թէ Աուէղի
՚^էք
կացէււթեան
հ
աԼ
րացման
Հետեւանքով, Գա -
՜՚ԻՐ՚՚Լ՛
կա՚ւավարութիլԼր
պաշարման
վիճակ
Հռ -
շւսկահ է ամբողք
երկրին
էէ
՚էք։
Պատերաղմական
սւււմ ամ՚եայ նաէսարաբ Ասլա ե լ ՅէաթաՀ Հասան
Եչ–
օր յայաարարեց
որ կառավարութիւնը
ՀրաՀանգ
աո ւահ է Ան ՛լ լիա
՛լ տնո
ւող
իբ ամ բոզք
ւլինուորտ
կան
, ՛նաւային
եւ օդային ա ռա քե լ՛՛ ւթ ե անց անմի
քապէս Եղիպտոս
՛էե րադառնա
լ
« էլ ԱՀբամ » իր կարղին
կր Հաղորդէ
թէ
անէլլիակաԼ
բանակէ,
էլին ու՛՛ րական
մ ասնա ղէտն ե–
րՐ , ո
րոԼ
ց պա չտօն՚ն է մա րղե
լ ա րաբական
ումե–
րր
, ՝,րալիրուահ
են Հեռանալու
Ե
՚լի
՚պտոսէն
: Գա–
Հիրէի մէք մեհ ց"յց մբ կատարուահ է
5000
՝՝՚՚զիի
մ ասնւակց ութե ամ բ , բողոքելու
Համար
Աուէզի
չբքանէէն մ՛էք տեղէ՛ ՛՛ւնեցահ
վյուլոցային
կռիւնե
—
բուն ղէ մ , որ երկու
օրուան
լնթացքին
43
արար
ք՜յ. քլաքացինեբու
կե անքր արմահ
էր : Եղիպտա -
կան ոսաիկանոէթիւնր
ստիպուահ
կբակահ է, ո -
րուն –>ետե ւսնքոէէ
երեսուն
Հո՛լի
ւէփ։րաւո ր ո
լահ
են.
15
ցուցարարնեբ
ձերբակալուահ
են :
Նե լ՛քի՛ն նախւս րար Ա արա
կէլտին փաչա
յա
յ -
էէէէսրարահ է մամուլի
նե րկա
յա ց ւ ց ի չներուն .
Ո՚էԱ
՚իկւսնէութիւնր
րոլոր
կարելի
մ իքոցներոփ պի՛
էոի
էէսւղէ ցո յցերր
, որովՀետեւ
կառավա
ր ո ւթ
ի ւն
ր
էէճո ահ է իր ամ բո՛ւք
ումր
յս. տ կացնե
լ ան՚լլփա -
կան՛ ՛լ բա ււ/ս,ն րանւակին
դէմ
մ ւլուող պա յքարին :
Ա
ենք
պիաի
էիոէսաւլէսրձենք
եւլիպտական
քաղա -
քս՚ց ին
երէ.
ւն։
եւ ո
էէա
ի կանւն ե
րՈէն
՛լէմ
ու՚լէլուահ
ա–
մէնէ
րս
րձակ,
1
ւլա կէսն՛
արաբքի
: Ո՚-մին գէմ
պիտի
պո
էՈէԱէէիէանեԼք
ումոփ
ծ
Տ
ւՐԱԿքւ վկ րոօւԱ
ս/ա//աք
ՅՈՒՆԱՍՏԱՆԻ ԵՒ ՊԵԼՈՌՈՒՍԻՈՏ
ՀԱՄԱՐ
ՄԱԿի՛ րնէ՛լՀ . մո՚լոէիր
՚լումա բուե ցաւ Եչ • առ^
տ։։ւ մամ՛ր
1 0 . 3 0
/ ՚ 5 ՛ ,
նա իսա ւլա
Հ
ո
լթե անւր տակ անգ
լիակա՛ն
սլատ՚էլիբակ Ա րր կոլտուին
ճեպի
, մողո
փին՛ ա ո Աէքինէ փոխ նաի՛։՛ ՚լտՀր
, որ
ֆրանսերէն
կար՚լաց
երղմնաղիրր
ժորմ
Փիքոյի։
Թբիկփի
Լիի
ճաոէն
՚Լերք
, ա յս վերքինը իր երդում
ր կաաարեց
Իբր
Ր^՚Դ
՚՝ ՚
քարտո^ււլս։
բի
օ՚լնւական^մ ասնա ւոր աբաբ ,
րնկե րա յ ի՛ւ՛ ւլո բհ եբ
ո
ւն
մ՛էք
յ
ԼՀնւէՀ • մուլովր
այն՛ուՀետեւ
ձեոնա բկեց Ապա
Հովութեան
հ) որՀուրւլի
երեք ոչ մնա
յուն անդամ–
ներւ
լնտ
ր 11 ւթե ան , Հնւդկաս տանի
, էքուաթորի
ե ւ \
•Ե՚՚ւկ՚՚սլաւէւոյ
տե,յ : Առաքին
երկու
անղամներուն
՛Լ՛՛՛ի՛՛՛՛րէն,
չէ՚էւո
մեհ ՛լի՛ բութեաէէբ
րն՚տրուեցան
^
Փ աքիստսէնէ եւ ՋԼ՚լԼ՛ , Լ՚սկ Ե
ո
լկոս
լալի ոյ աթոռին
:
Համար
՛էլայքա
ր ը չատ բու ռն եղաւ
Յունաստանի
եւ Պե լոռուսԼ՚ո
յ
մ իքեւ : Առաքին
քուէարկութեան
3 ունաստան
չաՀեցաւ
30
ձա յն
, Պելոռուսիա
26 ,
րայց ո րովՀետեւ րստ օբինի
լնտ
ր ո ւե լո լ
Համ
ար
անՀրամեչտ է
40
ք՛՛ւէ
, այս ղորհողութիէնր
չա -
բ՛է էնա կուե ցաւ
ութն
ան՚լամ : Ե րրորդ
քուէարկու
թենէն
սկէէե ալ , Յունաստան
կորսնցուց
իր առա -
ւե
լւ. ւթի
լ նւր եւ ի ՛իեբք" յ 2,7ի վրա
յ կանւլ առաւ ,
Պ ելոո
ուս
ի՛։ ք
32
/1՛
՚էէմ
. • •
ՄԱԿի չրքանակներուն
մէք կր կարհուի թէ՝
եթէ
ս; ռաքին պաՀէն
Պ ելո ռո ւս ի ան
ըն՛տբ ո լէ բ ,
մթնոլ՚ւբտր
պիտի խազաւլէր
ել չարք մը կնճռոտ
Հէսրցեր
աւԼլիէ գիւրալ
լուծ ում պիտի
գտնէին։
Տաբակէէյս
չկայ
թէ
Ս ոսկուայի,
թեկնահուին
լնտ
ր ո լ թ էէւնէր ՛՛չինչ պիտի աւելցնէր
ք^ոբՀբգայէւն
վեթո
յէ՛ն ՛էր՛" յ : Կ ր
մ տահուի
նիստին առկախոլ -
մով,
երկու
կուլմ եր •• ւն աեսա կէ տնե
ր ը
Հաչտեցնել
է։բար –լ Հեա եւ բահ աւոր կա րգա
ւլրութե ան
մ ը
յ ա՛եւլի լ ; Ա Ակ
ի մէկ սլա յմ անա էլրութեան
Համ ա -
ձտ յ՛ե , Եուկ–. սլա Լէ՛ո
յ
Հեո ան ալովը
իր
ա թոռը
կ՝ի
յնա
յ աբեւե լեան Եւբոսլա
յի մէկ սլետութեան ;
Շատ
մ՛ր ե րկի
րնե
ր
մ ե րմե ցին՛ իրեն ց ձա յնր տալ
3 ո ւնա էէ տ ան էէ , Ապա Հ ո վո
լ թ ե ան
/ց ո ր Հ ո ւ բէլին
մէք
Թ՛ո ւրքիո
յ ներկա /ութեան
Հ ամ ար
, որովՀետեւ
կր
մտահեն թէ Աալանտեա՚ն
Ուէստին
մասնակցող
Պալքանեան
սլետութի
ւնն՛ե ր ուն
նե րկա
յաց
չո լթ
իլ -
նր ա յւլ սլէ ս՛՛՛է իսի՚՚ա
ումե՚լ
պիտի
ըլլա յ :
ԳԷՊԲԵՐԸ
ԱՐԵԻԵԼքԻ
ՄԷՋ
ք՚որէայի
մէք, Գաշնակիցներր
ութը
կէաերէ
բաղկացահ
նոբ առա քարկներ
բերին ենթա յանձնա.
մւ։
էլ՛։
ւէին , յաո աք իկա
յ էլի՚եա դա դա
ր ի գո րհագրոլ
-
թեանէ ել Հակակչփռին
Համար։
Գաչնակիցնեբը
նր–
կսէէոի
շեն առնե ր կարմիր
պատուիրակներուն
չէ–՛
ղոք
յանւձնամոգոփի
հրա։լիբր,
այլ կր
պնգեն
իսաոն
ւլի՚աուլներոլ
անձնւակա՚լմ
ի
մ ասին : Զինել -
Ք" Ր է ա ց իէ րան ազն ացնե րր
բա ց ա րձա կա
սլէ
ս մեր -
մահ
են ղա նակից առաքաբկներր :
թէՀրանի
ուսանոէլնէեբր
Հսկայ
ցոյց մր կա -
աարե ցին
Եչ • օր ,
5000
^ոզիի
մ ասնակցութեամբ
,
բողոքելու
Համ ա բ ի րենց կարդ
մ ր
րնկե րնե
բու
Համալսարանէն
նեբս մուտքի՛ արգելքին
դէմ : կա
ռավաբութիւնր
արտօնահ
չէբ այս
Հաւաքոյթր,
• (Լարերու, շ ա ր ա ն ա կ ո լթիլնր կարդալ դ. էշ^
Fonds A.R.A.M
