թոէ-ահի
մը սչէս կը պոռթկայ,
շախթաՀարիչ
նայ–
ուահքը
ուղղահ
իր գէմ րաղմահ
երեսփոխանին՝
ու.
կ՝ը՚*է՝
Պիաի աեսնեմ կախոլիլգ
ել. այն
Օրր
պիտի
գամ
, կախսյղանիղ
ղիմացր նսաահ՝
սուրճս
պիտի
խմեմ ու սիկարս պիաի հխեմ :
=
Գուն պիաի չաես՚ւես այգ օրը
կը պա–
սէասխանէ երեսվքոխան պայՇէվքէթ
որովՀե -
աեւ. ձենէ ամէն
մէկր պիաի կախեմ՝
իր նաիսկի -
նին աղիք1.երով :
ԶարՀոլրեչի՜
տեսարան
: Հյոտիչ
,
այլակեր -
պուահ
, չեղ.՚.ւն ու աչքերր
ղուրս ինկահ
կախ-
ռւահ
մա րղ՝։. լ մ ր ղիմաց՝ ու սուրճ խմ ե լ , հխել :
Հ՛՛Գ
՚"Տ՚է
մ՛արգր<ձյիսուն աարււան
րնկեր մը
էւ՚ռ"՚բ>՝–
Եւ կամ կաիսել րաղմաթիւ
մարղիկ,
ամէ՛՝. մէ -
հ(՚– ^^էՐ նաիա. րգի՜ն աղիքով » :
Այս ինչ սարսավւե լի
թէմ
ւ։ ւր լանկա
յին գա -
ղավւա րնե ր ե՛. Ասաու ահ իմ :
Եւ
՛ո րչավւ ։ոա րրե րութիւն
մարղոց
Հող եվի -
ճակի։
Աէկր կապիկի
մր
ինքն իրենր չորցահ
աղի -
քին
թ րթոացււմ
ր կր նոէ իրագո րհէ աարրեր
նիւ
թի
մր փոիսարինումով
, Հ։.ղեկաւ
բարձրութեա՛ն
Հասնելոլ
Համար
:
I
Աինչ
միւսր չի քաչ՛ լիր իր նմանին
աղիքները
կախաղս. նի խե ղգկսւպի
վեբ՚ոհելու
,
լռեցնելու
Համար
մաբղ կա յին
ձա յնր եւ ա յս
յան՝ոլն
«ղ ա -
ղափտրք>ի ։
Ջեմ
կարհեր թէ նոյնիսկ
ոեւէ
ղնչու
յանձն
առնէ ցարղ. իրես վերապաՀոլահ
գաՀիճի այս
ն՛։
րօր
ինակ պաշ՚ոօնբ
կիբա բկե լու :
)՛՝ չ էՔ՛
՚"՚1
«րնկերութիւնւ–» ել
անւլո՛ ղ ակ՛՛՛ն
հլղ աղւ7.փարականու թ իւն » ՚,
Եւ ղեռ պ գող կայթէ «ղայլր
ղ-՚՚յլթ՛
միսր
չուտեր » :
Խ • Վ •
ՀԱՅԱԱՏԱՆ
ԵՐԵԻԱՆ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
մչակոյթի
ամէնէն
գրլ–
խաւոր
կեղրւնն է : Ա ա լրաքաղաքին՛
՛քէք կան
12
րաբձրաղ ո յն ուսումնական
Հասաա առ լթիւն՚ն եր :
€Մ ոլոթով»
Համալսարանր
ամէն
աարի
երկրին
կուաայ
Հարիւրաւոր
Հմ ուտ
մ ասնաղէտներ –.^կարլ
Մ արքս»ի
բաղմարուե ստեան վարմաբանր
կ՝աւա ր–
տեն ճարտարապետներ
, որոնցմէ շաաեբ
մեկնահ
են Համ ա յնավա
րւո լթեան մեհ
կառուցումներու
ւսշիսատավա
յրե
րր
, իրենւց ուսումր
կաաարելա
—
գոբհելու
յ
Աբովեան եւ կիրով
փողոցներու ան -
իլիլնր կր բարձրանա
յ բմշկական
կաճաոր ուր
կ^ոլսանին
՛ոչ միալն
^այկ–
Հան րասլետո
ւթ եան ,
ա յլեւ եղբա յբական
Հանրապետութեանց
տասնեակ
ո ւս ան ո գ՝. ե ր : Գի ււլա տնտե սա կան՛
կաճա՚ւին
մ էք
կ՝ ուս անիւն
2000^
աւելի
ո ւս ան ո ղն ե ր : ^հ) ա չա սքո լր
Աբովեան » Հա յերէն
լեղոլի
, »(Իգանով»
ռուսերէն
լեղոլի, օտար
լե՚լո լներ ։–; ւ կաճառներ եւ այլ
Հ աս
տա տւթ իւննե ր մշակո ւթե բաբձր վառարաններ
ե՛՛
եբիաասա րղութեան
Համար :
ԿԱՐԳԱՏԼ՚Բ
ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
€ Ց Ա Ռ Ա Ջ >:> Ը
Գաղոէթհ
գաղոդ
ՀԱՅՈՑ
ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆԸ
արաբերէնով
ղրահ
է Տոքթ •
գ,
Աստաբճեա
\Լ
;
Գիրքը
կը
րաղկանայ
աւելի
քան
450
էքերէ, եւ կ՝րնգգրկէ է–
՛լարէն
• Ա-) մինչել
ի. գարու
աււաքին
քառ՝՛– րղը :
Հեղինակը
Գ . Աստա րճեան
ղնաՀ ատելի
աշփսա -
տանք
կր
կատա բէ
փո
խաղա
ր ձ ա բաբ
հանօ
թա
ցնե
լոփ Հայկ՛
մշակոյթը
ԱրաբներուԼ
, ել արաբական
մշակոյթր
Հայե
րուԼ
,<ձԿ
՚ո
յամ
արա
»ի
էքերուն
մէք,
Արարական
գրա կան ութենէն
Հա
յե
րէնի թարգմ
ւ" -
նւահ
է Շաուաքի
, Ապո
լ Դ ալայի
, Աաուֆի , Զ"՛–
Հաւ։
լի
գ1ո բհե
րը
,
ի՛սկ
՛է
եր
ւլբակա
՜Ս
ա րմէքնե
րէն
թարգմանահ է Արաբերէնի
Գուրեանի
, ԱՀարոն -
եանի, Աեհարենցի,
Վարումանի
, Աիամանթոյի ,
ԶօՀրապի
էլոլ՚հե
րր
:
\
50^՜
աւելի
էքեր
նյուիյւահ է
՛է
ե
ր ղարթօնէքի շրքանին
, աւր
յ\ո լղ՛։ լմ ո
։ի
եւ ՝։ ա -
ւաաքո՚ի
տլ՚=–.ւահ է մեր աղատաղրական
սլա յքա -
րին
է ութ
իւնը
, Գաշ–
ակց՚է.
լթեան կատարահ
մեհ
գերր
, անոբ Հերոսական
մ աբան Լո
ւմ
՜նե
բր ,
Հայաս
տանի
Հան րասլետ՝ո լթ իւն ր , անո ր նիւթական
ան
կում ր եւ Լողանի
։լաշԼ
՚^դիբր
, մ արգկա
յին պատ–
մ ութեան
մեհագոյն
ամօթր :
ՒՐԱԲԱՀԱՅ Կ՛ ԽԱԶԻՆ Հապանա
յի
ակում -
բին
բացճ
։ւմ
ը աեղի
ուձ՚. եց՛ահ
է Հոկ՚հեմ
բե
բ ՀՅին ,
ներկա յութեամ
բր
կա
ռա
։իա
րի չին
,
իր
փոիսան՚ոբ -
դին եւ լնտան՛իքին
, ինչպէս ել Հոհ
րաէլմ՝
ութեան
մր։
Խօսահ է Կ*ռլբղէլ
քՀնյ • Գ՛; ւտուլեան
: Պ–
Արմ ե՛նակ Գրիգո րեան
անղլեբէն
լեղուով
հանօ -
թաց
ուց ահ իբաքաՀա
յ կ ՛Խ ա
չր
օտար
Հ իւր երուն ,
իրրեւ
ղաղութին
կա
րեւ։ բ կաւլմակե րպութ իւնւր ,եւ
շն
։ռբՀ ակալո լթիլն
յա յտնահ է ի րաքի ել
անղլ ՚
կառա վա րութեանց
որոնք ոււլղակի կամ
աՆ
ուղղա
կի
աքակցահ
են ՚է՚գրոցի
եւ ակումբի
շին՝ոլթեան :
ԵՐՈՒԱՆԳ
Գապասա
,լալ
Տրտպիղոմ-ի
մէք մեհ
յ՛արգ
կր
վայելէ
կը
,լրէ <^.Ենի Իզ» թերթր։
Գասլսձ–
ս աւլա
լ
կառա շինութեան
մասնաղէա
մլէն է
եւ
մեհ
օւլտակարռւթիլն
կ
՝ՈէՈէե՚.այ
այս Հայ ա չիէ
ա
։ոա
լո
ւ՛
1Լ
է
Լ՛ւ՛ ե րկո
լ ղաւակնե բու՜ս Ե ղուա բւլի եւ կարա
պետի
Հետ : Հասցուցահ է բաղմաթիլ աչվսատա -
ւոբներ, ել կր պատրաստէ
իր
գ՝։։րհատտն
մէք ա–
մռլբ եւ առաքնակարւլ
էիոիսագրական
կաղմահնեբ,
նպաստելով
Տրապղւ։ն
,
կ ի բաս.։,\՚. , Օրտու ել այլ
՚լի՚հե
րոլ
ել՚թեւեկսւթեան
: Պ ՚ Երուանւլ եւ
իր
ա շխաաակիցնե
րր
պա
տ
կա)՝..
իշխս/և ՛՛լթ եան
գԼաՀա–
տ անէքին արմանացահ
են ;
ՏԽՐՈՒՆԻ՛ ֊ Ընկեր Մկրտիչ
Աաբղարեան
մե։.ահ
է էչրէֆիէի
մէք։
Անղամ էր
Հ՛
3–
Գաչ–
նակցութեան եւ
իբ
ՀեղաՀտմ րո
յր
նկարաղրին
Համ
էսր
սիրուահ
րոլորէ՚հ :
ՏՈԲԹ. ՀՐԱՆԳ
ՋԱՎԼԱԱԵԱՆ
լիբանանեա(ւ.
կաււավարոլթեան
կողմէ սաացահ է Աայրիի կար
գի
Ասւղետի։ շքանշան առ ի վա
րձատ
բութ
իւն
Պէյ
րութի
մէք ւիերքերս Առա/ք
ապա
Հական
Համաշ
-
իոարՀային
կա,լմ
ակե րպո լթեան ել ՈՒՆՐԱՅՒ
Հո–
.չանիին տակ սարքուահ
ղիաէւ
^կան
Հ աւք
աէլ
՚ււմա՛
-
րին
կաւլմակե րպւՐ
ան
մէք
իր
ոլ
՜Լեցահ
։լերիէ\Լ
:
ՃԷՅՊԷՅԼԻՒ
«Թոչնտց
Բոյն»ին
(Լիբան
՛ան)
ի
նպասա
,
որ
185
որբեր կ
րպա
՚ոս
սլա րէ ,Տ
իկ
՚ Տոք՛
ճիտէճեէսն
բամակ
էքր
թէյի
չ՚՚ւրք
Հաւաքահ
է
Պէյրութի
Հտյ Համայնքէն։
բազմաթիւ
աի
՚կինէն
՚եբ
:
Թէ յ՚սսեէլատ,
իէԼ
րնթացքին
իսօսահ
են Հաէէտատա
լ -
իմեանէ
Հիմնագիր
վարի^երէն
Տտնրմարքացի
Աիս
Աննա
Տ՛աք՛։ պս
էն
ե լ
Հա յե
րէն
պա
լզ
՛ւ
ւ
յ՚՚ւգիՀ
բա
ռերով րացա արահ
ն
ս
/ա
տակր
ՀԹոչնւ. ց Բոյն
՝»ին
:
Տ ան րմ արքակս. . բաբեւ ՝ էւլատա կ այս Հաստասք^
ւ -
թիւՆր
Հիմն՚.ւահ
է
1912/՛՝.
Լիրանանի
մէք,
ապաս–
տււնւ աա լու
Ա
ե հ Ե էլեո՝–.
էն
վէր կուահ
ոբբե բ՝–. ւ
Այ՛մ ։ք որբերուն
թիւր կբ Հասնի
185
Լ7էն
15
տա–
րեկււ I. ) : Զ– լ՛ս բարեսէր
Տ"՚նբմարքացիէ՛
եր կր վա–
րե
Լ
Ա՛յո ձեոնարկր,
ո րուն
չնո րՀիլ փ՛. քբե րբ կր
ստանա .1 ։ք։ոալէ. բ
եւ
ֆ ի՛ւքիքա կան
սնունգ
եւ
կր
սորվին
իբենց մա յրենի
լե՛ր, ւն : Նկատի
ույ՛ ենա լով
որ
նիւթական
գմ
ուա
բ ու թ իլննե
ր ր օրէ Օր
կ՛՚աճին,
Օ՛ին. կեգր. Ցտնձն^իս֊ւմբ
մր ր՛.տրուահ
է
տեղ–
լ– յն
վրայ :
ՆԱՄԱԿ
ԽՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ
՚ • • Ընկեր
իսմբաւլիբ .
Խարբերղի
ֆրւսւ՝ սէսկանէ գոլէմին
չուբքն ա —
միսն/եր առաք Պաէլէոաաէն
Բմ • Գուրգէւ
Փափազ -
եան
մ
ս.
ս մ ր յուչեր
՛լ րի առահ
է ր :
Ց իչե
լէ վե րք ՛իա լ՛մ արանին։
մէք տիրող
Հայ -
կակայ։
չու––չր
I "՚
յն ալ Համիտեան
գաման
չրբ -
քանւին՛) , գդվեստ։.վ քլարտայայէոուէր
Հայ էուսուց–
չ ութ եան։
մ՛ասին : Ա՜ ո՛ ց Հա յրենա
շւ։լնչ
, տղ՚չ ա յին
յե ՛լէւ վքո խական
ալ ին :
Ուոուցիչ
ե րոլ
կարւլ ին
յիչահ էր նաեւ Աով -
Հաննէս
Շիքվս-նեէսննւ ու ԱեպուՀ
Փափաղեանը
ՀՖրէ՚ո
՚Բլօտ) :
Յ՚՚՚ԼՀ
՚ Շի՛ր՚իանւեա՝.. ր մ ի՛ամամ
էս
\՝.ակ ֆրանսե -
րէնի՛ թարւլմ անն էր Խարբերւլի
կուսակալին, եւ
լա րարե րւ։ ւթիւն
սլռՀողր
տեղւոյն Հ՛ 3՛ Գաչ -
ն՛ակցո՛ թեան
կաւրք ին , որուն։ մաս կր կաղմէ ր :
Շնւ։ րՀիլ
իր չրքաՀա յեց՝ո ղու թեան., չէ էլո քա
ցուահ
են չաէո մը ղէսլքեր , որ՛ւ՛նք կրնա յին հանր Հետե
ւանքն՛եր ստանալ
Հայութեան
Համար :
Ան մէկն է նաեւ քսան ա յսքան Գաչնակցա -
կաննե րոէն
,՚–1
ր՛ւ՛ւ. ք Խա րբե րգի բա՝\՝. տին
մ էք , ղրԼ–
խալ;.
րէէ։
թեաւք բ րնւկեր կարոյի
,
ո ղքա կիէլո ւե ցան
կ ՛լ մ ՛ւ ՚ԼԼն ,
թ.՝–
ւբքինէ էլա ղան
իք չտւէւլու Համ ար
Իր ո յրին
ՏԼ՚կին Աօֆի ,որ այմմ
Լիէն Հասէոատ–
ուահ է լնտանեօք, պարտք կր ՛ի՛է իմ փրայ, Հրա–
էղա րակոէԼ
չնւ։ րՀ ա կալու թ իւ՛ւ
րս յտն ել
.քարգե
լի
րմիչկի՛ն։ իր ՛րո լբւլ։։լրւ։տ
վե րյի շո ււքնէեր ո ւնւ
Համար։
Ա՛
ՀԱԲԷԼԵԱՆ
Ա •
Թ որոս
Հայրիկ,
գո ւն
>ո ր
90
տար
ի ապրեցաւ՝
ի՞նչ Հասկցար
կեանքէն :
ԾԵՐՈՒՆԻՆ
կեանքէս
ղմւլո Հե էոլ
պատճառ
մ ր չեէք ունէեցահ
, վա
յե լահ
եմ ամ է՛ն
ի՛ն շ , պարտ–
քրս կաս։ալւ
՚յձհ եմ ղալա կնե բուս եւ
թ ունե բուս
Հսէէ՛
դէպ։
Միայն
վերքին փափաք
մը ունիմ. Հայ
կական։
Հ ողե ր։։լ
կցո ւմ ը
մայր
Հ ա յր են ի քին : Եթէ
մ ե ոնե լէս աււաք այս փալիաքս ալ կա աա բուի ալ
մեռնելէս ետք չեմ րսեր թէ քլարօտով
մեռայ
...:
\ՀԼ ԼԼ
Ըն տրո
լթ
իւն՛նե րէն՛ աոաք՝^ մանաււանդ
պէտք է չաա խոստումներ
ընել մողովուրգին :
ԹԵԿՆԱԾՈՒՆ
Այգ մասին
խ^՚րՀահ
եմ. եւ
ատոր Հա մար տ յ գրպսւ\՚.նե րս ամ էն տեսակ խոս -
տումնե
րւ.՜։ վ լեց" ւցահ
եմ : Ո՛^ր աե սա էլէն տամ ի -
րենց ...
«ՅԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(31)
Դ
Ա Ր
2
Ը
ժ՛
իմ լնկերս ան է "՛՛Լ ինհի կր
Հասկնայ :
Վաղր առտու
կրն աս երթալ՝
ուր որ կ՝ոււլես , ին
հի Հետ դոբհ
չունիս :
Եւ առանց
լն կե լո՛՛ ե ր ո ւն քարացահ
գիբքին
՚ոլշք
գարձնելու
արա՚լ
՚^ե՚էացալ
ւււ աներեւոյթ
եւլաւ
մօտակայ
հառերուն
ետեւր։
Այս վերքին
օրերր
տղ։։լ
մտքէն
արդէն
քանի
մր անւլամ ան։ցեր էր թերեւս, թէ ինքր իր
լնտրահ
կո չոլմին
յարմ ա ր չէ կաբհես , թէ ինքը իր ամա–
նի։ն մէքր չէ ինկահ, թէ իր Հակումներր
կրօնաւո
րի պա րաա կանո I թիւննե բունէ Հետ Գ"յ՛է չեն եբ -
թէսր : Բէսյց ատիկա
տ։ս րտամ
էրլ ացում
մ լն է ե–
ղահ
միայն , իր ձեռնաղրո
լթ
ե ան ւԼրայ կր նայէր
իբբեւ կատա րո
լ
ահ որոչ
իրողոլթեսՀԼ
վրա
յ , ար–
զէն
խօսք տ՚ւլահ
, վերքացահ
ր՛սն էր
որումասին
այս կամ այն պտտճա ո ով
։լ ո լց է կ՛" ր^ ԼԼ՛ էբ
քԼ՛
լ
մ ր ցաւիլ
, բա յց
մ իա յհ ա յ։լ չափ , ե։ո
գաոնալու
գաղափարր
անգամ
ղլուխր եկահ չէր :
Բայց գագաէիարի
փոխէէւբէ՚հ եէո
գաոնալու
ցանկոլթիլնւր
, աոանց իր
էք
ի՛ տա կց ո ւ թե ան այն
աստիճան
ղօրեղւ.– ցահ ու Հող էր ղրաւահ
իր մէք,
որ ըւկեբոք
կողմէն
թեթեւ
ակնարկ
մր ետ դառ–
նարոլ Հնարաւորութեան
մւսսին
ու իբ փաբղապե–
տանալու
ամբողք
չէնքր
էի
լահ էր մէկ անղ ամէն :
Շէնք
մբ, որուն
Հիմքերր
տռաքուրնէ
իւտխտեբ
էր աբւլէն։ վե րքին օրերու
խօս ա կց ո
լթ
ի ւննէե րր ,
ղէ՚՚ւքերը
՛ու
իր ՛անվե րք աո անձի՛։
մ էոահո ւմնե րր :
Ժայռի
լերկ
՚լանկ
մր Հողի ներքին
շերտերէնՀե–
աաքբքրո լթեամ բ գուբս էր ե րկնցռլցե ր իր
վիզը
մութին
մէք,
ձորի ղատարկութեան
ւիյւայ, կո՛ր —
հես իր իսաւարի վարմ՝ուահ
տ ե ս ո ՛լո ւթե ամ՛ բ ր գի -
տելու
Հււմար վարն
ու չուրքր
ու աեսնւելոլ
թ է
գոնէ
Հւ։։ո՝
մ ա յր երկրի
հոցին
վրա
յ
՛րո յոլթիւճ՝. ը
որեւէ խորՀոլրդ
էքր ունի՛" ,
թ է
Հոտ ալ ւ՚.ւոյն դա
րաւոր
օրէնքներ.։։ լ մ իակերպ , ան իմ աստ
, ու ղան–
ղաւլա շա րմ
կ բ՛նո
լթ
իէնն
է
, ինչ ոբ խորր
մ ա յր -
երկրի՛ հոցին
մէք։ Եւ ^իչգ այգ գուբս
երքլնցահ
լա յն հա հրա կի արմ ատին մօտիկ վեր կր սլանա -
յինէ երկու
քոյր նբբամ
է
ք բտբղի :
Հոս՛ , ձ՝որի ելքին , այգ ղոյգ բարտթ.եքւուն տակ
Ա իրաքեան
ն։ ե։ոուեց աւ
ղ ետին՝
մտ յռին
լերկ հ՝–՜. հ–
րակին
՛Լրայ : Տխուր
էր
եւ ՚լմւլոՀ :
Ընկերներուն
Հետ
ունեցահ ա քգ առաքինէ րաց րնգՀարում
ր ա -
\՚. ախորմ
, ճնչուլ
էո
սլա
լո
ր ո ւ
թ
ի ւն։ մ ր թո։լեր
է ր վր–
րւս
՚Լ
, որուն կր միանար իսաո^եակ ու իրա,ր Հակա—
սող
զղաց
ք։ լմնե բո
Լ պատճաոահ
անՀանղէւա՚ոլ
—
թիւնր :
Երկար մնաց ան նստահ՝ ա յղպէս
խոմ՜ոռ ու
անէշարմ
, մինչեւ
որ սր։ոի։ն մօտերր,
.ուղղակի
ցա
ւի։
նմ՛ ա՛. ճմլում
մ ը
ս ։ո ի պե ց
ւլլ ՚։ւխր
բարձրացնե
լու , խոր
չ՚՚ւնչ
մր աոաւ ու Հայեացքր
ինկաւ
գի
մացր . վեբ : Հ,.֊.ն , ձորին րերանր
գ-Հղալոր
մայռի
մր եզերքին
լոյսի բարակ
երիզ մր կր ցոլար.
երի–
զր քիչ քիչ չայն՚ցաւ
ւղայհառացաւ
ու անոբ ետե
ւէն
Հ ան՚լէսրտ
ղուրս սաՀեցաւ
լրի՛ւ , րո ւս ին։ ր ու
ակնթարթ
մր կան՚՚լ աոաւ կարհես
մա լռի այդ
գ՛ս դա
լո ր չրթունքիո՛. Վրա
յ սկի Հին վրա
յ
րռնուահ
նչխարքի
մր պէս :
ԵԼ աղան յանկարհ
մտաբերեց
որ ի-՚քր
այլեւս
Հո էէե Լւ՛. ր՛սկան
չէր՛
ւվեզարաւոր
ասլաղան , խուցի
չոր կեանքր
, միայնակ
ո լ միակերպ,
եկեւլեցական
էգա չաէսմո լնւքնե րր իրենց խունկերո՚ին ու
սաղ -
մ.;. ս\՚. երո՚Լր
, ա յգ բ" լորր ալ եր աղ
մ ըն էր
ի
Համար, անցահ երազ մը ուրկէ Հիմա
կ՜՚արթննար։
Եւ այդ մտահ՚ումր
նախաիւորմ
թեթեւութիւն
մր ^՚էւվէեց իր ղւլաց՛; ւմ՜հեբուն
Վր՚՚՚յ՝
յանկարհ
սիրտր
ումզին ղարկաւ
ու վայրի
՛ուրախութիւն
մը
իսոլմեց
իր
կուրհքը,
չէ՛" որ ալ ազատ էբ ինքը,
աղաա իր քանձն աոահ պաչտօնի
անՀաճ՛ո յ պար -
տակա^՝. ութիւննե ր
է՛՛յ է–
ւ
ան. իմ ա ս տ ո ւթ ի ւննե ր էն
աղատ
։ԼանքԼ՛ զՈց ու ճնշող կեանքէն
, աղատ
իր
ղւլա ց ո ւմն >։: ւ Հա յեացքն՛եբր
վարաէլուրել՚;լ
ան -
Հ րամ ե շտութենէ՚ն
, աւլատ
ինչպէս
գո լրս
ը , բնա
կա՛ն մարւչիքքլ՝. էին : Գուրս , շատ դուրսի աշխաբ -
Հր ,
ղ,1լբսի,
քլռիւնե բու\\ ւու
աղմ ուկին
մէք ,
գոլրսի
կեանքո՚ին ու աչխաաանքովր
գուրսիննե -
ր–։ւն Հետ . . - ու գ–։ւրսի աւլքկան :
ԵԼ
յու՚լմանւ
ներքին
թ՚սւիէն
ցա ակեց
ոտքի
,
Մութր փարատահ
էր : Լուսնի
գդէնաթափ
լո յսի՛՝՛ տակ
ձ՛ո ր ին բերնէն ապառամներր
մ րր -
ցումի
էին ելեր, թէ ո՚^վ իրենցմէ
իր չուքր ամէ -
նէ.՛., աւելի
Հեո ոլն ամ էնէն
աւելի վար նետել
կըբ–
• ՚ ար ,վա ր մինւչեւ
Հո՛ն, ուր ղետակը
արտ՛որալով
վէեչերր
մողւիահ
1լր
վաղէր , փե չե ր ր իր
արհաթ–
թե լ չգարչին
, ՛ո ր
մ իայն
լո
լւ։ւ՚–
ի
սւ
յցե
լութեան
սլաՀեստի
ս^.էոուկէն կր Հանէր :
Լ՛ ՇԱՆԹ
(՚Շաը.)
.....
V– •
-յ,՜Տ,՜
Fonds A.R.A.M
