8ՈՅՍԻ ԵԻ ՈԻԽ ՏԻ ՕՐԸ
ՍԱՅհՍ 2 8
<ՀՄ ՚ " Հ իմացեալ
անմաՀոլթիւն
Հ » ,
կ՝երգէր
մեր մեծ գրիչներէն՝
Եգիչէ :
Ե րեսուն
երեք տարի առաք
էք այիսի
՛էե
ր քէն
երկու
շաբաթներու
րեթացքին
Աարտարասչաաի ,
ք՝աշ Աբարանի
, Ղ,տրաքիլիսէի
աււքեւ ,
Հայրենի
Հոգին
վերքին
չե բտին
կառչող
Հայ
մարտիէ^երր
գիտէ ին թէ մ աՀ ր գիմ աւո րե լու
ղ՝երթայիև
։Աա՛
կա
յն , գիտէին
նաեւ որ, եթէ թէէէամին
անցնէր
աևվտանգ
, սլէտք էբ խաչ ք՛՛՛չել
իրենց
մայրերուն,
կիներուն,
էլաւա1թձեբուն
գո
յոլթեաԼր
վրտյ :
Աովորական
սլատեբագմ չէր եգածր՛. Բիչ մր
աւելի, քէէմր սլակաս
Հոգր չէր
կււոլտխնձոբր%
Հ՚սրցր
գրուած՜
է լ՛ սլարզ : թշնամ ին կեցած
էբ
գաշոյնր
ձեռքին : կամ կր կռուէ
ինք
եւ
այգսլէսով
ասլրելու
իրաււ՚լնքր
ձեոք կր ձգէինք կամ
տեգի
կուտա
յինք եւ որ՚գէս
մոգովոլբգ՝
կ՝անցնէիէք
սլատմ ութեան
գիրկր ՚
Փա՛՛ոք
մեր Հայրերուն, որ չթուլցան
եւ
տր -
գամարգու
սլէս կուրծք
տուին
վաանգին։
Հագա -
րաւոր
գիակ : Հաղարաւոբ
քաքեր մէկ օրուան
մէք
փակեցին
իրենց
տ չքե ր ր , Աղա ա ո լ թ ե ան Ար չ՛" լո յ -
սր չտեսած
, բայց , արդէն
արիւնաքամ
մողո -
՚վուբղին
կր1լ1. ակի թ ան կա ղին ղոՀերով
կաղմ ռ լած՛
թում՛բր
վւբկեց
արիւնի
Հ եղե ղէն
7 " ՚ ^ " / " Ւ ՜
ր
ո
ւնգնե րր
եւ
Հ ինգոլկէս
գարերու
սլատմ ո
ւթ
ե ան
ճամբան
փոխեց :
Հաղա^բ վւառք մեբ Հայրերուն :
Աղքատ
էինք
մենք։
քիուսաստանի
ան,Հատնում
Հարսսյութենէւն
վւշրա՚Նքներ
միա
յն մեր ձեռքն
էին
Հասած : Անօթի
էին բոլոբր։
ճակատին
ւԼրայ , ճա
կատին
ետեւր : Անկանոն
ղէնքեր : Ոչ փոխադրա -
կան
միքոցներ, ոչ ալ լրատու եւ ամբաշէ^նւ
բամին–
ներ : Աո՜վ
ամէն
բաւի
մէք . ռաղմ ամ թ ե րքէ՚՚ն
Հա–
ցաՀաաիկր,
ր
՚՚՚յք/^
փա՛՛ռք
մեբ մ՛այրերուն,
ոբոնք
մրքիւն
ղարձան
եւ
թիկունքէն
ճակատ
կրեցին
՛էե
րքին ՀացԽ
ու
ծխաէսոտր ,
՛էե
րքին
ղեղն
ու
գարմ անր :
կումերով
2/"–ր տարին
ւղա -
աե րաղմ ի ղաչտր
ե լ
էւրենց
չո րցտծ
մատներով
թրքեցին
մ աՀ՚ս՚ք՜ե րձնե
բու
շր թ ո ւնքնե ր ր : Բաբ
.ղրին իրենց սրտե րուն
վրտ յ՝
եւ
վ՛ա կեցին
ոիրե լի
նե բու
"՚չքերր : Անոնց
նա
յո
լածքն ե բ ո լ
շս/ւ՝թեբէն
վաէսկո՚ոնեբն
ու
ղասալի^^երն
անւլամ
կր՚ոկր նետ–
ուեցան :
Հաղա՜ ր փաոք
մ եր
մ ա յրերուն ;
Ոտնուն
՛լ աղաւիարին
,
ո
րղերբ կրծ եցին ռու -
սական
աՀեղ
բանակներր։
Փտէոան
անոնք
«ղէ՚ղ
է՛
տուն»
սլո ո ալով , ու սլա րսլո ւած
ե ր կա ր աձ ի ղ ճա
կատր գարձեաչ
մնաց , ափ
մ ր
Ո՚տչնակցական
Հայգռլկներու
ել ուրիչ
Հտ յրենասէ
րնե բու
ուսի՜Լձ ;
Փառ՛ք
մեր տնձնաղոՀ
քաքերուն։
՚ •
Զտրկինւ
ու
նաՀանքեցէւն
, ՚լարկէւն
ու
՛Է՛՛՛Ր ՜
նուեցան
, երբեմն
մէկի դէմ տասր , երբեմն
մէկի
գէմ
Հարիլր : թ^տմ
էքԼ\
ուչացալ
ինր ամիս
մեր \
լեռնե բուն վրա ք
եւ Հք
-աման՚ոկր
ւիրկեց
մեղ ;
Հաղա՜
լւ
ւէւսա
ք ա՛ւա ս սլե լա կան
Հա րչ
ոլկներՈլն
եւ իբենց
ղինուո
րնե բուն. , ՚)–ա շն
՚ս
կց ական կամ ոչ :
Երեսունր
երեք տարի աււաք, Ե
ս
ու Ղ՛ուն
չկաբ
այլեւս։
Զկայէւն
հ.Հայ»ով վերքացող
Հատուածներ
:
Ոչ ալ
ղալանակս1էն
խտրութլււ1։
: Հայր՝ Հայ էր :
Մէկ
ե լ
անբամանելէւ : Ցալր
բ։։ լո ր
է
^՚-ն էբ ,
ինչպէս
մպիտ ր : Մ էկր՝
ամ էնքին , ամ էնքր
մ է կին Հա -
մւ
՛Ր *
Իբեսուներեք
տարի առաք Արարատեան գաչ -
տին մէք. Հայ մողովուրգը
դոբծեց
Հրաշք
մը :
Լքուած
բս լորէն,
մանաւանգ
բարեկամէն ու
գաչնակիցէն,
ղոՀ՝
Հիւսիսի
Հղօր Հարեւանի ղա
ւաճանութեան
, Հայկ
դիւցա՚լնի,
Աեծն
Տիգր՚՚^Վ՛
եւ Բաքն
փ^արղանի շառաւ
իղները
միս
մինակ
կուրծք
տուին դարաւոր
թշնամիի
դրոՀին գէմ.
Հերոսներու
վայել
քաճութեամր
կ՚ւուեցան
երեք
ճակատներու
վրայ
եւ
կերտեց
թԱ
աւլատ ու անկախ
Հայրենիք
մր յաւիտենական
Արարատի
չո՛րքին
աակ :
Այգպէսէ
գէւցաղնամարտ
մը նախանձը
պիտի
շարմէբ
աշէսարՀէւ
ամէնէն
Հղօր ու քաղաք
ակէրթ
ազգին
իսկ։
Գիւցազնամարտ
մ ր՝
անՀաւասար
ումերով,
մաՀուան
գու՚ւը
Հասած
մողովուրղի
մր
կոզմէ, որ մեծով ու պզտիկով,
այրերով ուկի -
ներոէէ, փայտերով ուբաՀեբոփ,
սլատաՀական ու
՛Նախնական
ղէնքերով կր ճակատի կաբգապաՀ ու
սպառաւլէն
բահակի
մը ՛լէմ :
« 1918
Մայիս
2Ֆ>ր փառապսակն
եղաւ մա
յիսեան
օրՀասական եւ Հերոսական
կռիւներուն :
իսկական
Հրաչք
մը։
Ա յգ պատմական
թուականը
ոսկի
տառերով
աբձանագրոլած
է Հ՛այոց
Պատմութեան
ԳՐքէն
մէք
•• ԱչէոարՀի
վրայ ո՛չ մէկ ում
եւ
ո՛չ մէկ գէպք
կրնա
յ ա յգ թուականր
սրբել պատմ ո ւթեսձ^ւ էքե -
րէն,
մանա ւանգ ո՛չ մէկ բռնակալութիւն
կրնայ
՛լայն ^քել Հայոց
սրտերէն
:
«Ատ
յիս
28 »
մ եբ ան կա խ ո ւթ ե ան
տօնն է :
Ա եփական
Հող ու Հա յրե՛– իք ՛՛ւն ենա լոլ
գարաւոր
գաղափարականին
իրականացած
օրն է։ Ու նաեւ
Հայ
մողովուրգին
աղատ ու անկախ
ապրելու
խոբ–
Հ րղանչտնն է :
\քաՀ ան քականներ են անո^Լք՝ որ մեր
անկա -
էսո ւթե ան կո րուստր
վեբքնական կր
Համ աբեն :
Անոնք ոբ երեսուն
տարիէ ի վեբ նոբ
բռնակալին
առքեւ
ղլուխ կր ծոեն ու էսոմկկ կր ծէսեն : Անո՛նք՝
ոբ կո ր
սնէց
ո
ւց
ած
են
ամ էն իտէա
լ եւ
ղոՀողութեան
"ղի ուկր Համակեր՚ղին
ւլօրալորին
կոզմէ պար -
տադրուած
Հկաաաբուած
իրողութեան
» :
Փա՜ռք
Հայ մողովուբղին
որ անցեալի
սխալ ֊
ներուն
՚քէք
չէ՚նկալ այս անգամ ել իբ Պատմու -
թեաւն Հետ, ւիրկեց
նաեւ
իր
ֆիղիքաեան
գոյոլ -
թէ՛ւնր։
Ազատութեան
գինը աՀաւոր
է լ ՛ ։ Մեր մո–
՚լովուրդի
միսէ– ու ոսկորներն
էին։
\յբա1^երր
բացուած։
Ա՚ոկայն այգ վիճակին
մէք իսկ, ճամ
բայ
ելաւ ան վերստին
չինելու
իր քանգուած
տու
ներն, ու ս՚յ՚լէւքնեբր,
վերստին
լեցնելու
թավլոլբ
մնացած
բո յներր :
Հա՛լա՜ ր փառք
Հայ
մողովուրդին։
Մ այիս 2Տր իրն է : ինքը՝
քս(ն\ոբ
յ
Մայիս 2Տր, Հինգ
Հարիլր
քառասունը
երեք
էոարուան
գերութեան
վերքակէան է։ Հպատակոլ–
էմենէն պետութեան
աանոզ
ճամբան։
Այսօրուան
եւ
՛լազուտն
Հայրենիքին
Հիմն\ադրութեան
օրր
յ
Աեր
եւ
ղալոց
սերունդներու
յ Ո յ ս ի
միակ
քաՀը
յ
Աոանց
Մայիս
2 8 / 1 ,
թերեւս
մենք
Հող
էինք
Հիմա,
րնկերներ
ե լ
Հա յրենակիցներ
;
Հազա՜ր,
Հաղա՜բ փառք
Աայիս
2^ին ^
ՀՐԱՆՏ
ԱԿՈՆԱՑԵԱՆ
« Զարաղէտ
թուականը՛»
(այսպէս
կ՚որակէ
սրիկայ
էսմբաղիր
մր, բոլշեւիկեան
թերթուկի՝
« Ա– Խ •»ի
է
րսէ՝
շնաթեբթի)
ամէն տարի,
Աայիս
ամ՛սուն
ք՚՚ւնր կր ՚իաէսցնէ
վոՀմակը
չն աղա
յլե -
բու,
է՚մա՛ կարմէւր կաո լցալո
րնե լ՛ու
է
Օտարի
ոտքր
լզող ստորաքաբչեբոլ
գորտի
կոկոոցը
Հայոց
Հո՛լին կը վփրալորէ
, սուրբ մե -
ո ե ը ՚ ե ր
՚ ՚ լ
Հանզիս՚որ կր էսռովէ : Աղատ՚ստենչ
Հա
յութիւնր
նողկանք կր զղայ ի տես
ստրուկներու
ւ՛տ որն աքար չ ՛լա լար ումն երու
։
թունաւոր
Օ^ի , ստոբ
ձաղուկնեբր՝
անբաբո–
յտկան
«վա րդապետ»ն Տւ մնացեալ
քո լի բ ր զառամ
եալ ծ երունէւներոլ կր կաղկս/ւձեն
Օրն էւ բուն,
Հո–
՚էեկան ու մ արմ՚ն՚ոկան
տն կա ր ո զո ւթ ե ամ բ , Հա -
յութեան
Հողիէն
Հ անելոլ
, սրրաղան
թուականէ։
Մայէւս
28/
առթած
վսեմ դաղավւաբը։
Մարմ՝։.աց–
եալ
մոլեէսինդ
,
ծախու֊՚ած
ծերուկները
թոյն
կր
մտյթքեն
, էւբրեւ փոխարմէք
ստացուած
բոլբլէւ -
ներու։
Աակայն
ո՜ր շրքանի վասա1լեերը
յաքոզած
են է՛րենց ղաւաճանութեան
մէք, որ ասոնք, ակ -
ոան՚երը թափած
ւԼասակներր
յաքողէն :
Յ՚ողո՚էոլրւ^ԼԼրր
սրբազան
թուականներ
1լու -
նենան,
է՛րենց
պատմ
ութ
իւ
^նե ր ը
լուսաւորող,
ներշնչող,
ապրեցնող։
Հայ
մողովոլրղն
ալ ի
թիլս
այլ չքեղ
թուականներու
,
1918^1
Մ այիս
շՏէ՚ն մէկ նոր լուսաւոր
գէպք
արձանաղրեց
է՛բ
պատմ ութե Աքն անկքելի
էքե բուն
վյւայ՝
Հայաս
- ՜՜
տանի
նոր ազատութեան
ուանկախութեան
կար - ,
մէ՛ր թուականը,
ընգելուղուած
Հայու
արիւնով ,
տ՚սռապանքաէ,
վիչտով
ո լ
դեբմաբգկայէ՛ն
ճէ՛ -
գով։
Ամ ուլ պիտի
րլլար
մ եբ պատմ ութիւնր
, ե թէ
կարգ
մր Հերոսական
դրուագներ
չլուս՚սւո
րէ է՛ն
մեր
Հէւնգղաբեայ
նողկալի
ստրկութիւնը
:
Հերոսական
էս իղա էս ումները
, արգար
ցաս
ու -
մ ի պոռթկումները
կերտած են
մ եբ
նււր ագո
յն
պատմութէււնր
:
Պատմ ութիւնը՝
անսաՀմ ան զոՀաբեբոլթեան
,
նուիրումի,
քաքո ւթե ան , ՎաՀաւլնեայ
մաքա -
ռումի:
ինկած
Ասիոյ մէկ անկիճը,
մոլեռանդ
իսլա–՛
մական
աշիւարՀի
մէք —- շրքասլատուած
Հազար ու
մէկ
ոսոխներով
ուղեկորոյս
Հայութիւնը
ոչնչաց–՛
ման
օրՀասր
1լապրէբ։
կ՛ո յութեան
Հարցն էր
•՛է
Ափիւոքի
ազ՚ստ
Հո ր իւլոննեբուն տակ , տարա -
՛ւէր
Հայութիւնր
աւելի՛ քան երբեք իբ որ՛ոին
իս"–
բր անչէք կր սլաՀԷ անկախ ու սեփակս
/Լ\
Հա
յրենի
քի՛ սէրր։
Աչքերը
յառած է միչտ
Հեռաւոր
Հայաս
տանին,
ուր իբ եզբայբներբ
տուեալ
պայմանն^
բուն
մէք անկարելին կը փորձեն՝
Հայրենիքի վե -
րաչինութես/ն
Համար
ւ
« Աայիս
28 »
Տէչատակի
Օր մը չէ միայն ա–
ղաաատենչ
ՀայութեսքԼ;
Համար։
Այլ
Յոյսի
եւ
Ուխտի Օր մր։ Յոյս՝
անկախ
Հայաստանի
վերտ–՛
կանւլնաւմին
Համար,
ոլ՛ անպայման
պիտի իրա -
կանանայ : Ութտ՝
անսասան
Հալատքոփ
ղօտեսլն -
գուելու եւ Հաւատարիմ
մնալու
Մ իացեալ ել Ան
կախ
Հայասաանի
ղաղա վ՛ա բակսքե\ին,
որուն Հա -
մաբ
զոՀուեցան
մեր Հա՚լաբալոր
Հերոսներն
ո լ
միւիոնաւոր
նաՀատա1^եբը։
ՀՐԱՆՏ -
ԱԱՄՈԻկԼ
աՏւ՝
ՊեՏԱ1|Ան ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ
(ՄԱՅԻԱ
28Ի
ԱՌԹԻՒ)
կարծես
ընգՀանոլր
օրէնք է բոլոբ
մողովրդ -
նեբի
մէք,
մամանակակից
սերունդը
լիովին չի
ըմ բռնում պատմ՛ ական մեծ զ էպքերի եւ
անցքերի
իրական
պատւքական ա րժէ քր :
Պէաք է որոչ մտ -
մանակ
անցնի , ոբպէ ալէ՛ անաչառ
եւ
արզար
ս/Լդրազւսբձում
ունենանք
անցած
դէպքեբի
վրայ ;
Աայիսեան
Հերոսամաբտր
սո՚էոբակտն
գէպք
չէր
^ եւ ոչ էլ անցողական
պատմական
երեւոյթՀ
Արարատեան
գաչտէւ
՚էրայ
տեղի
ունեցած ճա
կատամ՛արտը
իր Հեաեւանքներ՚՚վ
Հիմնովին փո -
խեց
Հայ մոզովրգի
ճակատաղ
իբր , նրա պատմ ա -
կան
լՐ՛թացքր :
Նաիս մեր մողովուրգր
մի՛նչեւ
Աայիս 2Տր ապ
րում եւ ղարւլանում էր իբրեւ
կրօ՝–ական - մչակու–
թային
Համայնք։
Աչիչանից
,
Նալբանզեանից
,
հ)րիմ ե անից եւ Րաֆֆիի՚ց
յետոյ
մեր
մոզովուբգր
՛լծեց իբքագաքական
ու ւլին
ղէպի
ա՛լա տութ
իլն
եւ անկախութիւն
: Աւելի վերք , Ղ՛ա շէւակց ութ
իլնը
լարեց
մողովբգի
ումե րր , ստեղծեց
վւրկարար
յե -
ղափոիսական
պայքար
, ա՚լատագբե
լ՛ւ
լ
Համար
Հա–
յռւքմփ՚^ն ր եւ ապաՀո ՛էե լու
իրե՝՜1\ քա ղա քա կան– , աղ
դա
յխն , տնտեսական
եւ
մ չակութա
յին
ազատ
կեանք : Հակառակ
աասնեակ տա ր ինե ր ի Հեբոսա -
կան
պա
յքա
րնե րին
Հա յո՛ թիւնր
դարձաւ
ուրո
յն
ազզ , չկարողացաւ
ա՛լա տա՛լ րո
լ ի
լ օտար
Լ"՚–^Լ՚ց
ւ
իսկ
1915/1
իր կէսով
զոՀ ւլնաց թրքական
բարրա–
ր։ւս կաոավարութեսէն
կո՚ք՚էից
կազմ ակե
րսլո
ւած
կոտորածներին
: Ա՛գրիէ
11-24/»
դարձաւ մեծ Եղեռ,–
նի օր : Հ՛Ա յութ
իւնը ե լ՚կիււլածութեամ բ տօնում է
եւ միչտ
սլիտի տօնէ աւելի քանմէկ միլփոն
նաՀա
տակ
մաբտիբու/ների
խնկելփ յիչատակը
;
Ջազատազրսւեց
Հտյ
մսզովուրդը։
Օտարի
աչքին
նորից
մնաց
մողովոլրդ
, մ չակութա
յին եւ
կրԺ1ական
միաւոր,
բայց ոչ աղդ։
Ղ՚աշնակցոլ -
թիւնը
սո՚էոբեցբեց
Հա յին
կռուէ, լ ,
Հարուածին
պատասէսանե
լ Հա րո ւած ով , յեղափո
էսե ց Հոգին ,
սրբեց
փո շին ղա րե ր ի ստրկութեան
:
կամ աւո բական
շա բմում ր , Վյսևի
Հե բոսամ
ար
տր,
Ուբֆան
, Ա՛՚ււսա
Տազր
աւելի եւս
ամրացրին
մողովբ՚լի
•մո՛լեկան– ումաբաական
կարալութիւն
նեբը :
ԷՏւ երբ թրքական
կււճանաւոբ
բանակները
Հա
սան
մինչեւ
էքմիածնէւ
պատերի տակ, Աարաաբա–
բատի դաչտում
, Բաչ - Աբաբանի
բարձունքնեբոլմ
ել Ղ,արաքիլիսա
յի կիրճե րում ա յլեւս
իրենց առ -
քել գտան
փոքրաթիւ
րայց վճռաէլամ
Հայ կանո -
նաւոր բանակը եւ ամբոզք
մոգովուրդը
:
Գա էակցութեան
Հրեղէն
զաւաէլներից
մէկը
Արամը
իր գերմարգկային–
ճիդեբով
մղեց
մոզո .
վուրղր
գէպի նոբ Աւաբայր
, գէպի
Արարատեան
անմոռանալի
Հերոսամաբտր։
Զրօավարներ
Նա -
ղարբէկեան
, Աիլիկեան
, Փիրումեան
ել Գրօն ա–
ռաքնորգեցին
բանակր
գէպի փառապանծ
յաղթա
նակ : Թիկունքր
, յատկապէս
Երեւան
քա՛լաքը
, իր
Աղւլայի՛ն
խորՀոլբդով,
բոլոր կուսակցական
մաբ–
մ իններով,
քաղաքի
պարետ
ՀքաՀէսաթունիի
եւ
զօր– Բէման
Րէկի արտակարգ
քանքերով
անգա -
զար
օգնեցին
ճակատին։
Իսկ %ազախր
(Գիլիքան -
իքեւանի
չրքանը)
Հաղաբներով
ղփնուած
գիւղացի
ներ
ղրկեց
օգնելու
կս
/Լոնաւոբ
ղօբամասերին
:
Մայիսեան
կռիւներր
ապացուցին
Հայ մողո -
վուբգին թէ ինքը
մինակ,
ապաւիէնած՝
միայն
իր
Սնփակաճ
ում երին , կարող է
այնուամ
ենա
յնիւ
յաղթել
թրքական.
թւով
ղերակչիռ
կսքնոնտւոբ
բսւնակին։
Աայիսեան
կոիւներր
վերջնապէս ^ ւ ւ լ ր ւ »
Հանեցին
Հայու
Հոզիից
Թուրքերի
Հանգէպ
եղած
վ ա ի ր ։
Այդ օրերից
սկսեալ
ամէն
մի Հայ ազա -
տազրուեց
ստո րադասո
ւթ ե ան ղղացումի
մնա -
ցորգքնեբից : Հայր
ղարձաւ
աւելի ինքնավստաՀ ,
՛ուելի
քաք։ Արա մէք է մայիսեան
կռիմնեբի
ա՚ւա–
քին յեղավ.ոխիչ
զեբր :
Այգ տնմոոաց
օրերին
Հայր
ձեոք
բերեց
նաեւ
գարերի
րնթացքին
փնտռուած
ու
այնքան
փայփա
յած
ադաաււՆ.թ իւնր :
Հիողովուբդը
արձակեց
իր
վեբքնական
ոբոչումր,
ապբել
միայն ու
միայն
իրրեւ
ագատ
մողսվոլրդ,
աոանց օտար
/ ծ / :
Տա–
րէների
մաքառումը
Հ. 3– Գաչնակցութեան
ղե -
կավա րութեան տակ
իր սլատմ ական
նչանա
բանով
«ՄաՀ կամ աղատութիւն»
, Հասաւ
իր տրամաբա -
նական
վախճանին : Ա ա ր՛ոա րաբատ է՛ տակ
Հայ մո
ղովուբղր
խաացրած
կեր՚զով
ղրեց
ազասաՆթեաՕ.
՚՝"՚ԲՅՐ
^՚֊ էր թափած
արիւնով
րնդմիշտ
լուծեց
այս
էսնդիրը։
Հայր
այլեւս
անկարող
պիտի գառ -
նար
անադաա
ապրելու : Տիրանալով
աղատու -
թեան
,նա ղարձաւ
նաեւ
յ ա նղ ֊ Ո լղն ,
ծառացաւ
բոլ՛
չեւէ՚կեան
բ՚՚ն՚սկալութեան
դէմեւ Փետրուար
\ % ի
ղրոՀով յետ ի՚լեց
նորից
իր ազատութիւնը
է Եւ ե–
թէ այսօբ
մեր
Հայրենիքր
նորից
անապաա
է, գս՛
Հետեւանք է րնւէՀս/նոլբ
ողբերգական
կացու -
թեան, որ սաեղծել են բոլչեւիէ^եբը
Ռուսաստա.
նի եւ կէրնգբոնական
Եւրոպայի
ր"\որ
եբկիբների
Fonds A.R.A.M
