ղաշնալյար
չարմումներԱ,
բեմին
վբայ,
լաւ. ապա–
է
-որութիլն
չքողոլցին
։
Ընկեր
Ւաղոյեան
, յանուն
Հ .6 ՛Գ ՚ Շր1– Կո
միաէի,
սրս։ագին
ողջոյններ
ուղղեց
Հայ երիաա–
սարղոլթեա՛,
որ մեր ցեղին
աէղագայ
յոյսն է եւ
որուն կր փոխանցեն
նախորդ
սերունդներր
Հայկ.
ազաաադրուԹեան
սրրազան
ղբօշյլ.
Հ ր ՚ ^ ՚ ՜ ^ Բ ^ Յ
բարձր
րոնե^ ղան ու փոխանցել
յաքորգ
սերունդ
ներուն :
Հ. (ք.
Գաչնակցութիւնր,
որուն
գուրգու
րանքին
ղլխաւոր
առարկան էք դուք
բարոյա
կան մեէէ ուօ՛ մրն է լի կենսունակութեամբ
եւ կո
րովով,
գիաղէք
այսօրուան
պատեՀութեան
ար -
մէքր ել արմ անաւոր կերպով
ծառայեցէք
ձեր մո–
ղովոլրդին եէ յաւիաենական
Հայրենիքին։
(Ծա
փեր)
1
Խօսեցաւ
նոյնպէս
րնկեր
Ցովիկ
, յանուն
Հ •
Տ • է՝ • Ն • Ս ՛ի կեգր . վարչութեան
։ Երիաասարգ
;
- • ^ . լ |
•
^ .
ՃԱ9ՆԷՐ
ԳԱՒԱԻ^ԷՆ
աոաառւոլ -
րնկերր
խոսամնալից
ում մրն է որ յ
թեամբ
կրնայ
դառնալ
րնաիր րեմրասաց
մր։ Ըն–
կերր
թուեց նախ՝ յատկան՛շական
դծերն
այն ա -
միսնե րուն ուր աեղի
կ՚ունենան
աղգ • աօնակա
—
աարա թի, ՛հ՛ե Լ ր լ, , Փեարուարեան
խոյանքր, Հա -
մաղդային
Հքդաաօնր
,
Մ
այիսեան
անկախութեան՝
աարեդարձն
ու Վրէմածին
Խանասորը
՚.
Հ
Գուք, խանդավառ
ու դործօն
, այսօր կը
տօնէք մեր Օրը
12
մասնաճիւղերով։
Կը
չնորՀա–
ւորեմ
ամ էնքգ , կր Հ րճուիմ՝
երր կ՚ունենամ
ա յն
մտածում ր թէ այս ոգեւո
րութիւնն
ու խտնգավա–
ռոլթիւնը
ձեզի , Ս՝արսիլիոյ
յատուկ է :
Թէեւ
,
մեծ
մասով, այս մ իքավտյրին
մէք ծնած ու մեծ
ցած էք եւ օտար օգ կր չնչէք , Հեռու. էք
Հայրենի
քի գեգեցիկ
վայրերէն
, րայց
կ՚ապրիք
անոնց ե -
րազովն ուքերմ կարօտովր
• • • Նոր
Սերունգր
Հիմտ ինքնավստաՀ
կր քալէ եւ կոչուած է
մզելու
րազմապիսի
պայքար։
Պայքար
ինքնազարգաղ
-
մ ան եւ վերե լքի Տամբուն
մէք, պա քքար
ձուլմ ան
վտանգին գէմ եւ սլա յքաբ՝
անկախութեան
եւ
Հայկ. Գատի
յաքոզութեան
Համտր։
Գուք
դիտէք
որ մեր կողքին
կայ,ազդ.
ս ր բութ իւննե րո ւն պա -
Հապանր
Հ.
6–
Գաչնակցութիւնբ
: Գրեթէ իր
ամբոզք պատմական
կեանքի
լնթացքին,
Հայն
ու
նեցաւ մեծ դէմքեբ որ անմաՀօրէն
պլպլացած
են
իբրեւ
լուսատու
քաՀեր, մեբ վեբքին
փառքը Ա՛
ԱՀարոնեանն
եղաւ
զոր գուք ճանչցաք
։ Անոնք
մե
ղի կը ձզեն թանկագին
մառանդ
մը զոր
պաՀպանել
պէտք է : Գժուար է մաոանգո
բդ
ըլլալը ,
/՚"*յց
չատ
աւելի
զ ժուաբ՝
ժառանգութեան
պաՀ պանո
ւ–
մ ը ։ Ընկերներ
, կորովով
, յարաաեւութեամ
բ ել
սիրով պէաք է չարունակենք
աչխատանքր՝
մ եր
նպատակներու
իրա կանա ցմ ան եւ
յաւիտենակսա^
Հայասաանին
Համար՛,
(^քափեր)։
V
Ե
րգի եւ արտասանութեան
մ բցակցութիւ–
նբ, որ անցեալ
տարի մեծ րնգունե
լութիւն
դաած
է ր , կրկնուեցաւ
ա յս տարի
եւս
է
Տաբակո
յս
ձկա
^1^
թէ ձեոնարկր
գեգեցիկ է եւկբ ձգտի
զտրգացնել
արուեսաի
ու ղրական
ճաչակբ
բոլոր
անոնց որ
մ ասնաւոր սէր կր տածեն
Հանգէպ մեբ մ ա
յրենի
լեզուին
, եբգին ու գրականութեան
: Այս
առթիւ
կ՛արժէ
գիտել տալ քանի
մ ր էական կէտեր :
Արտասանութեան
ել երգի
կտորներուն
լնտ -
բութեւնբ
պէտք է գառնայ
մասնաւոր
խնամքի ա–
ռարկալ, Նոր Աերունգի
Հւբք՛ վարչութիւնբ
նա -
խապէս գատական
մարմնի
Հաւանութեան
ենթաբ–
կէ
բոլոր
կտոբներր
եւ նիւթերբ
իւրացնել աայ
մ ասնաւո րապէս ա րտաս անո դին ոբ ընդՀանրա
պէս
ՀՀԱՐԱՆԳԵԱՆԻ^
ԽՆՋՔՑ-ԲԸ
ԼԻՈՆ,
10
Ապրիլ
Զ՚ոտկի
տօնին
առթիւ,
Լիոնի Հ
.6՛
գ՛ €Վաբանգեան»
կոմիտէն
Հաւկթա–
խազ - ցերեկոյթ
մր սարքած էբ
^էԺձճի
վեբ–
նայաըկը։
ժպմանակին՝
սրաՀին
բոլոր
աթոոներն
ու սեղանները
գրաւուած
էին լնկե րներու եւ
Տ Ճ « —
մ ակիրներու
կողմ է : Ա եզաննեբու
վբա
յ
զանազան
խմ ի չքնե բու եւ աղանդեբնե
բու
մ օտ ի պատուի
էբ կարմիր
Հաւկիթը
։
Շարոց - չաըոց
նաչխուն
Հաւկիթներ
մենա -
մ արտի
բոնուեցան
եւ <յաղթականնե
ր» ու պարտ–
եալներ»
եզան։
ԱրաՀին մէկ մասր
դրաւեր են
կաբնեցիներր՝
իրենց խօսքով՝
ապագայ
միացեալ
Հայաստանի
մայրաքազաքին
քաղաքացիները
—•
որոնք չսպասեցին
ցերեկո
յ թ ր բացուե լուն
, եւ Հն
չեցուցին
իրենց եւ մ եզի չատ սիրե լի
«Ջա
յն
մ ը
Հն չե ց» ը : Ներկայ
րազմ ութ
իւնր ձա յնակցեցալ
եւ
սբաՀր
թնդաց ա յս Հա յրենա
չուն չ ե րգին
ալիք —
ներէն :
Ցերեկո
յթին
պաչաօնական
բացումր կատա -
րեց ընկեր Շ ՝ Խտչաս^ուրեան
: Աետոյ
սեգանապեա
րնտ րուե ցաւ կապո յտ Խաչի
դպրոցին
անխոնք ու–
սոլցիչր, Պ՛ կարաւզետ
Աոփակիմեան,
որ քանի մը
պատ չաճ
խ՜օսքե րով րսաւ թէ ինչ էբ
Զատիկր
Հոն մեր Հայրենի
երկրին
մէք, ել ինչ է Հոս այ
սօբ , ապա աւելցուց
՚ ^ – « ՛Բանի ոբ Հ ՚
8 • Գ
՚ Վա–
րանգեան
կոմ իտէն է ա յս ցերեկո
յ թ ր նա խաձեռ
նո գբ
ուրեմն
թնդացնենք
Գա էակցութեան
քայ-
լե րգբ ,
ՀՄ
չակ
րանուո ր՝»ր : Աւ բաղմ ութիւնր
յո–
ալնկա
յս խանգավառութեամբ
երգեց
մ ե բ քայ -
լերգր :
Եզան արաասանո
լ
թիւններ եւ երդեր
Նոր Աե–
րնգականնե
բու ել սանուՀ
ինե
բու կոգմէ :
0
ր իո
րգ–
ներ՝ Ալիտ կիւրեզեան
, Անժել Աակարեան
, Շու -
չանիկ
Առաքելեան
, էլիզ Տէրմանեան
,
փոքբիկներ
Նոբոյեան
եւ Պէրպէբեան
իրենց երգերով
առան -
ձին
փայլ
մը տուին
ցերեկոյթին
:
ՇնորՀալորելի
էին
նաեւ
Տիկիննեբ
Աակաբեան,
կիւրեզեան,
ւագեան
իրենց երգերով : Աիչենք Տէր Պետրոոեան
երկու
եղբայրները
ՏովՀաննէս
եւ Զո»ւէն
Ո–
Ր"նք
իրենց
զգա յուն երգե րովր կարծես
ըոել ու
զեցին
ՀԾովինարբ
բացակայ
չէր՝*՛
Մարսէյլի
րնկերներէն
՚Բոչեան
քանի
մր
լուր պատչաճի»
մազթանքներէ
վերք, փոքր
զ.ու–
մաբ մր նուիրեց
ՀՎարանդեան»ի
եւ էձՏառաք^ի
քցօսեցան
նաեւ
րնկերներ Թ՛ Այփազեան եւ
Մ •
Միրգէ։
Ուչագբաւ էբ Նոր Աերունգի
ներկայա -
ցուցիչին
րնկեր Բարսեզ
Խրիմեանի
ճառր
այնքան
խանդափաո
եւ խոստմԿւալից
:
Ցիչենք
նաեւ
փոքրիկն
Շուչիկ
Աոփակիմեանի
պարր , ինչպէս
նաեւ
սանուՀ ինեբու
չա րունակական
չուրք պարե
րր
, որոնք
ոգեւորեցին
ներկանեբբ : Շաա յա -
քող էր փաքրիկն
Աւադ՚եանի
Հ^Բամ
փորոաանրֆ
:
կարկանդակ
մբ ել չիչ մր գինի աճուրդի
դրուելով
մեզի ապաՀոփեց
կոկիկ
գումար
մ բ ։ Աճուբգր չա
Հեցաւ
կիւրեզեան
լնտանիքր,
450
ֆրանք եւս
նուիբե լոփ •
Ցե րեկո յ թ ր տեւեց
մինչեւ
գիչեբուան
մամբ
1 1
տ
Ա/ս աոթիւ
սրտանց
էնորՀակա/ոլթ
իւն կը
յայտնենք
ճաչարտնասլետ
Պ ՚ Մ ՚
Մաքսուտեանի
որ սիրա յօմար
իր սպասներ
ր վպա տառա քազ , դա–
I աթ եւա ք/ն՝\ տրամագրած
էր մեղի, Պ– ճ՛ Պա–
Հաաոլրեանին՝
իր նուիրած
րմս/ե/իքին
Համար :
կր ^նորՀաւորենք
նաեւ
րնկեր ԱաՀակ
Նաճաբ -
եանր որ ղրեթէ
միակր
ձեռնաՀասօրէն
փարեց
պիւ-Փե–/
ղմուարին
դործր։
Պապլէ
ԱՄԵՐԻԿԱՑԻՆ
Մեր քով մեքենաներբ
այն
քան զարդացած
են , ոբ եթէ ոզք խոզ մբ
դնես,
միւս
կոդւէէն պատրաստ
երչիկ
դուրս
կուգայ
է
ՖՐԱՆՍԱՑԻՆ
Մենք
աւելի
կատարելագոբ–
ծուածր
ունինք։
Մեր քով միւս
ծայրէն
պաարաստ
երչիկր
եքքեւէն ետք Համին կր նայինք, եթէ լաւ
չէ , մեյէենան ետ կր դարձնենք,
եւ խոզբ
"ղք ողք
ետ
կ՚ելլէ
րեմ
կուգայ՝
առանց լալ մր թափանցելու
զաղա
փա
րնե
բու
իմ աս տին : Ա յս ձեւոփ , Համ ոզուած
ենք
որ ձեոնա րկր կր դառնա
յ աւելի
Հ րապուբի
չ ու
9գտա
չատ : կ՚ոլզզուին
նաեւ կարգ
մ ր
լեզուական
սխալներ
, յաճախ խոբ տՀաճու թեամբ կր լսենք
սխալ անտա րբե րութեամբա^՝^\ւ\ճդ
արիւԸի
փոխա
բէն։ Տգաք, գիտցէք ոբՀայկական
զուտ
արիւնը
կր բոգոքէ
օտարոտի
այրլւԼ
&/5՛
գէմ :
Արաաւււմնոզնեբուն
մէք՝՜ ՚ գրուաաիքի
արմանի
նււ բսե բնգական
մբն է Ա • Ա արգսեան որ լաւ կր
սոբփի
նիւթր ել կ^աչխատի իբ լաւագո
յնը տալ :
Տստակ
առոգանութեան
պակասբ
ստուեր
մ ր կը
ձդէ սակայն
նիւթին
փբայ։
ԱնՀրամեչա է նախ
նիւթին
տիրանալ,
յետոյ՝
յստակօրէն
վւոխանցել
յոքղեբն ու գագափա
րներր
\քը :
Տա յտնութ
իւն
մ ր եղաւ Օր՛ Թադո յեանր
ո բ
ճիդով ու յարաաեւութեամբ կրնա
յ դառնա
լ լա
ւա ւլ
II
յն ա բտասանողնե
րէն
մ ին : Ափսոս որ Պօմ
ոնի
Մակարեանր
օմտուած
արտասանող
մր
ինք–
զինքր
Հեռու կր պաՀԷ Հանգիսաւոր
մրցակցոլ -
թիւններէ :
Խոսամնալից
ե րգո
ղնե բ են՝ օրիորգնեբ
Տէր
Արսէնեան եւ Պտ յծառ Գասպա բեան ոբ Հանգ իսա–
կաննե ր ը պաՀ մբփոխադրեցին՝
յո յղերու
,
Հայ
րենի աչխարՀբ՝
մին իր ՀԲլբուլ՚ֆո վ, միւսն
իբ
<(է–
լեկոծ
Ծովուն
վրայ»ով։
Ատրդսեան
եւ երեք ազ -
քիկներն
արմանացան
Շրք • Վարչութեան
գրական
աբմէքաւոբ
նուէրներուն՝
Համաձայն
հլԳնաՀատիչ
Մ արմ ին»ի
որո չմ ան :
Ա՛
Լուի Նոր Աերունդի
նուագախումբը
ոգե–
ւորութեամ բ թնդացուց
Հ՚Բլիւպֆի
սրաՀը
մի%Հեւ
առաւօտ
է.
Սիրելի երիտասարգ
բնկերներ
, կը տեսնէք թէ
մ ենք
մ օտէն կբ Հ ետեւինք
ձեր ա չխատանքնե բուն
որ մեր մէք կր ստեզծեն՝
խանգավառ
ու
դոՀունակ
արամ ագբութիւն
մր : Մ Հ^ակեցէք ձեր մ իաքբ
,
սիրտն ու Հոգին , եզէք զազափարական
անՀատ - ՚
ն՛էր
,
բնտիր ու պաաուարեր
Հայ
քազաքացիներ
, \
եթէ
կ՚ռլղէք որյտքողութեամբ
պստկուին
ձեր բո
քոր ձեոնարկներբ։
Եղէք յամառ ու աննկուն
պայ–
,բարողներ՝
բարեին,
ճչմարտին
ու
ազատութեան
Համար՝
երկաթեա
ք կա րգա պաՀո
ւթե ամ ր
որուն
պէտք
ունիք։
Եղբա յբական սէր ցոյց աոլէք
իրա
րու
Հանգ էպ ձեր զազափաբական
փէճերուն մէք
անցամ : Աքն ատեն, փսաաՀ
եղէք,
սիրելի տզաք
,
որ
մ եասնաբար
, գիւրութեամ բ պիտի
կարենաք
աան
իլ՝ ձեր ուսերուն
փ րա
ք գրուած
ծանր
բա
յց
ագնիւ
բեռը :
ՎԱՀՐԱՄ Պ՛
ՊԱՊՈԻԽԵԱՆ
ՀՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(56)
Իրողութիլնր
նա չէբ պատմել, նրա
կցկտուր
խօսքերը
բերոլեցին
գիւզը եւ այդտեղ
Հալաքուե–
ցին
միասին
:
ճչմարիա
էր , սուրՀանդակբ
աղետալի
լ"՚–Ր
էր բերոէ մ ։ Ա յ դ Հաստատեց
ծե ր ո ւն ին եբ ի անմա–
մանակ
մողոփր , որ գում արո
լեց
ե կեզ եցու
դռնե–
րի առաք։
Զանազան
ծայրերից
մարդիկ
գնում
էին
գէպի ա յդտեզ
, Հարիւր ու մ ի ենթագրութիւննե
ր
՛ոն ելով
I
Ամէն
մի կասկած,
վերապբեց
տասնապետ
Ա—
մէգր, որ գուբս
եկաւ
Բէկի
գոնեբից եւ իր ձին
Ք^եց գէպի
արեւմ ուտք : Անաարակո
յս նա տանում
էր Բէկին
այն լուրր, ոբ բերել էր
սոլրՀանգակը,
չաւոեբին էր յայանի որ Բէկը որս է անում
արեւ–
մտԼ ան բա րձրութ
իւննե բի անտաոնե
րում :
Գիւղր կամաց կամաց տակն ու վբայ էր դառ–
նոլյ)՝
Այլեւս
անկիւն
չկար , ուր չլսուէր
փսփսոց
է^է որ վերաՀաս
վաանգի
մասին։
Բայց
ի^նչ վը~–
աանգ էր. Ան յս, յաութիւնը
աւելի
սասակացնում
էբ տագնապր :
Եկեզեցու
գրան
մոգովր
ստուերանամ էր-ւ
է՚օսակցսլ
թի,նր
տաքանում
էր, րաղմաթիլ
են-
1
^""էրոլթի,նների
մէք անյայտ
վտանգր
Հրէչաւոբ
կերպարանք
էր ընգունռւմ
։
Մ է կն առաքաբկեց
մ աբգ
ուղարկել
Մ ե լիքի
տունր , դռւցէ ա յնտեղ
մ ի բան ղիտեն : Բա
յց սւ լգ
միաքը
չընգունուեց
է
Հարկաւոր
չէ , ասաց
մէկր •
մամանակր
չար է , ով գիտէ թէինչ դուրս կրգայ գրանից :
ինքը,
Մելիքի
կինր, միչտ
այն է ասում, որ ա -
նուն անգամ
չը տան գիւղի մէք ՚ ՚ ՚
Երեւի
թադնուել է ուղում ;
Ուրիչ
ի՞նչ կարող է անել մի կին, մէք ըն–
կալ
երրորղը։
Աեծ րան է եթէ նա
կարողանայ
պաՀել
իբ գլուխը
է
ԵԼ ԻՐ
ազքկայ
գլուխը,
աւելացբեց
միւսր,
փեր կենալով
իր աեգից ու առաք գալով ։ Լսե -
ցի՞ ք՝
Ի
^է սատանա յ է եկել
մ եր
գիւղը
՝•
Ոչ ոք չպատասխանեց : Երեւում էր, որա -
մէնքն
էին իմացել,
երեւում էր եւ այն, որ ոչ ոք
սիրտ
չունէր այգ սատանայի
մասին
խօսելու :
Փորձանք
փորձանքի
եաեւից՛՛՛
Մեր վեբ–
քր եկել է ...
- Հա, ճչմարիա
է. Հաստատեց այդ յուսա -
Հտտական
խօսքերր
ասողի մօտ նստածբ ել նտյեց
նբա ախուր , մ ռա
յլ գէմ քին
է
I
-
Բտյց
ինչո՛՛ւ
Մելիքի
կինր չէ փախչում : |
Նա իր ժոզոփբգից
Հեռանալ չէ կարող,
եւ.
ո^ւբ գնա.՛, ո՚՚րտեղ է լաւ, ուրաեղ է Հանգիստ ;
Գոնէ փախցնէր
աղքկան •••
-
Մենք է լ աղքիկներ
ունենք,
չէ^ . իմ աաՆը
չորս Հատ կան
ւ
Այսպէս
խօսոզր
մի ագքաա
մարգ էր : Նրա ո–
զո րմ ե լ ի չորերր
ղոյց էին տալիս որ նա ,
իրաւ ,
չորս ազքկայ
Հայր է :
^
Վէճ
սկսուեց
ազ^փւ^երը
փախցնելու
մասին
Մի քանիսները
պնդում
էին, որ Մելիքի
ազքիկն
էլ
այս
երկրի
աղքիկներից
մէկն է, իսկ չաաերը
այն
կարծիքը
ունէին, որնրա բանր
ուրիչ է, նա մի
Հտտ է եւ պիաի
միւս
աղքիկնե
ր ի նման
էլինի ։
է^ է , ինչեւ՛ ր էք իսօսում
, բացական
չեց
մ ի
բարակ
ձայն :
–Ամէնքս
ալ միեւնոյնն
ենք։Երբ
օձր
բաբձրա–
նում է ծառի
ւիբայ եւ գլուխը
տանում է գէպի թա–
չունի
բոյն, թէ ճտեբր եւթէ նրանց
Հայր ու
մայ֊
ըը քարանում
են , կապւում
, չարմուե
լ ու փախ -
չել
չեն կարոզանում
, իսկ օձը կլանում է նրանց :
Մենք
1
^-1'էնքս թռչուններ
ի գրութեան
մէք ենք,
օձր կապել է մեբ ոտնեբր, թէ չէ փախչէլր գմ -
ուար չէ
տ
Վէճին
վերք աուեց այգ օրինակր՛
լսուեցին
անճար
Հառաչանքներ
. • •
Այգ ժամտնակ
եկաւ
ծերունի
քաՀանան եւ
սկսեց պատմել թէ ինչպէս են քքուել
քիլբա Հա֊
սանն ու նրա ցեղը :
Հետեւակ
սուբՀանդակր
Մ ելիքի տանից
գնա֊
ցել
է բ քաՀանա
յի
մ օտ
ե ւ նրան
է լ Հաղո րդե
լ է ր
իբ բերած
լուրր
տ
Պաամութիւնր
սարսափելի
տպաւորութիւն
գոբծեց
ամբոխի
ւիրայ։
Տիրեց
մեռելային
լռու ֊
թիւն։
իւրաքանչիւրը
խորՀբդակցոլմ
էբ իբ Հեո,
կչռսւմ եւդաասւյք էր թէ ինչ կը լփնի այռակՀ1թ - ^
տեւ \
Հ
Այմմ կր սկսուեն
, տխուր
ձայնսվ
աաաց\
քտՀււնան
, աւելի
խիստ կր սկսուեն մեբ աան - ՚՛
քտնվ ներր :
Fonds A.R.A.M
