2
6
ս
Ռ
8ւ ^
Լ Ե Զ Ո Ի Ա Կ Ա ն
ՀՀ
Թէ
ԵՐԵՍք11ԴեՐ01՚Դ"
Մ ԽԻԹ Ա Ր Ե Ա Ն Ն Ե Ր Ո Ի
Կ Ա Ր Ծ Ի Ք Ը
Թ Ե Ր
ՈԻ Գ Է Մ
ԽՄԲ
—
կ ա ր ա լ
ս ս ա ր ս ւ գ ր ո է թ ե ա ւ յ ք
Տ ս / ռ ա ^ի լքէջ (Սհպտ– 12) հր ա տ ա ր ա կ -
յ ւ ւ ա ծ վ ե ր ի հ ա ր ց ո ւ մ ի ն պ ա տ ա ս խ ա ն ե լ ո վ ,
«Բազմավէպէ
ս ւ մ ս ա ց ի ր ր ,
Գ ե կ ա ե մ ր ե ր
ւՏին
լ ո յ ս տ ե ս ա ծ թ ի ւ ո վ
(8
- 9) , կ ո ւ տ ա յ
թ ե ր ու դ է մ կ ա ր ծ ի ք ն ե ր
«Բազմավէպ–»^
խ մ բ ա գ ի ր ր
Լ •
Ն ե ր ս է ս Տ է ր- Ն ե ր ս է ս ե ա ն
կը պ ա շ տ պ ա ն է « ե ր ե ս ն ե ր ո բ դ »
ձ ե ւ բ ս ղ ո ւ –
ւքի օ ր է ն ք ո վ ։ Հ – Ե փ ր ե մ Տ է ր - Ղ ա գ ա ր ե ա ն
կը պ ա շ տ պ ա ն է « ե ր ե ս ո ւ ն ե ր ռ ր դ » ձ ե ւ ը եա–
շ ա կ ի
օ ր է ն ք ո վ ։
կ ո ւ տ ա ն ք ե ր կ ո ւ թ ե ր ո ւ դ է մ կ ա ր ծ ի ք -
ն ե ր ր , ո ր ռ ն ք կ ը թ ո ւ ի թ է պ ի տ ի շ ա ր ո ւ -
ն ա կ ո լ ի ն լ ե գ ո ւ ա կ ա ն վ ի ն ա բ ա ն ո ւ թ ե ա ն ւքը
ձ ե ւ ն ա ռ ն ե լ ո վ - —
Հ.
ԵՓՐԵՄ
Կ՝ԸՄկ–
Մէքաեղ
1լայ Ե րե
սՈՆներորգ
րառ
մր :
Ա ր դ ե օ ք
կարելի՞
է
սիւալ
Համարիլ
Ա
՛յգ
ձեւր :
Մեր
կարհէքր
յա յտնելէ
առաք
,
կ՝ու~
գէինք
րնթե
րց
Ա
՛լն Լ րոլ
ուշադրութեան
յանձնել
լեզուական
երեւոյթ
մր ;
ԱշթարՀաբարր
, որ կենսական
լեդու
մրն
է , տակալէն
էր Հոլովումէ
վերքնա -
կան
ձեւերր
շէ ս տ ա ց ա հ , եւ շ ա տ մր կէ—
աերու
մ էք
կր
Հ
եռանա
յ , կր
քանա
յ
ձեր–
բաւլատուիլ
դ ա ս ա կ ա ն
օրէնքներէն
ու ձե—.
ւերէՆ 1
Ըսահնէս
օրինակներով
բ ա ց ա տ ր ե ն ք
:
Արդ
կր Հարցնենք
. ա
յ ս
ձեւերէն
ո՞րն
է
ու՚չիգր
եւ
ո՞րն
է սթալր
:
Գու՛՛՛ թէ
գրիչի
Ա ւ ե ա ա ր ա ն չ թ
թէ Ա ւ ե տ ա բ ա ն ի
շի
Ամ
սաւլ
րե՞՛
ր
թէ
ամ
սաղիրներ
հ/ոբադբե՞
բ թէ խոր ա դ ի բնեբ
.
Արտի՞՛
թէ
սիրտի
Տա՞ն թէ ՏոՆնի, եւն.՛.
ինհի
Համաձայն
, Հոս այլեւս
ոլղիղի ,
սխալի
Հարց
չկայ,
այլ ... ճաշակի
:
Նսյն է
նաեւ
« ե ր ե ս Ո ւ ն ե ր Ո ր դ » ^
սլարա
-
գ ա ն
: Մ ա ն ա ւ ա ն գ թէ թ ո ւ ա կ ա ն
ահա
-
կաններր
կաբհէք
դ ա ս ա կ ա ն
օրէնքներէն
ձե բ ր ա ղ ա տ ո ւ ե
լու
աւելի
իրաւունք
ձեռք
ձգահ
բլլան
:
Օրինակ
.
կ՝բսենք
հ ի ն գ ,
ու
փ ո խ ա ն ա կ
կ ր ճ ա տ ե լ ո վ
ե ն գ ե բ Ո ր դ
դ րելու
,
կբ
Հնչենք
ու կը պրենք
հ ի ն գ ե ր ո ր դ ։
Հոս
ո՞ւր
մնաց
սղումի
դ ա ս ա կ ա ն
օրէնքր
է
Ո՛՛վ կր Հետեւի
այլեւս
դ ր ա բ ա բ ի
օրէնք
—
ներուն
ու կբ գ ր է յիսներորդ
, վ ա թ ս ն ե —
բոբղ
, ութս
ք^ե բո բդ
՚. Գրեթէ
ոչ ոք : Կր
գրենք
նաեւ
երեսուննոց
, յիսուննոց
, եւ
սչ թէ
երեսննող
, յիսննող
:
Եթէ
դա—
աաւգա
բտելի
է
Գրել
երե սՈ\.նե բ ո բ դ ,
նոյնքան
դ ա տ ա պ ա ր տ ե լ ի
պ ի ա ի
ՐէԼ՛"Ր
նաեւ
գրել
թռ^րքեբէն
, ֊էանելՈ\.կային
,
Հ ^ ^ գ ե ր ո ր գ , յիսՈՆնեբորդ
,
վաթսՈՆնե
-
բորդ
, յիսՈՆննոց
, եւն.
յ
Հ.
ՆԵՐԱԷԱ ԿԸ ՊԱՏԱԱԽԱՆԷ —
Ուրեմն
թնղ իրր ճաչա կի՞
Հարղ է ,
էնչպէս
կ՝ոլղէ
եղբակաղնել
մ եբ ա չխա -
աակիղբ : Եթէ ճաչակի
վբայ
մնայ,
կար–
հեմ
ամէն մաբդ
տսւրբեր
ձեւ գոբհահե
—
լսւ
իրաւոէնւք
պիտի
ունենայ ; Կր ճանչ—
նամ
խմ բագիբներ
, որոնղ
ճա չա կը
քանի
մբ անդամ կը փոխուի
միեւնո յն սէւնա -
կին
փրա
յ
Հ
Հարկ է աւելէ խորանալ :
Մէւս
կոգմէ , չէ բաւեր
խնդէրր
լու -
հահ
նկատել
ե ր ե ս ո ւ ն ն ո ց ,
յ ի ս ո ւ ն ն ո ց
(
ռւ—ո՚ւ
I
բառե րու
ղո յութեամր
.
ե ր ե —
ա ւ ւ ն ն ո ց
էլ րսուի , ուրեմն
կրնա՞ յ
բսոլիլ
ու
գրուիլ
նաեւ
ե ր ե ս ո ւ ն ե ր ո ր դ :
Ե ր ե ս ո լ յնն ո ց
բառին
մէք ներգա^ակոլ
֊
թեան
բուռն
պաՀանք
մր կա
յ , որ կբ սի
րէ
ռւ֊ին ներկա
յութիւնբ
. աղեղ է իսկա ֊
պէս
ե բ ե ս ( ը ) ն ն ո ց
բառբ։ Եթէ
երթանք
իննսուն^»5» ,
նեբդաչնակութեան
այդ պա–
Հանքր կր դառնայ
պարտագբանք
. կբբ -
նա՞յ
բսուիլ
ի ն ն ս ն ն ո ց •
ւսս ի՞նչ
ճիւաղա–\
յին
ձեւ մէքտեդ
կ՛՚ելլէ՝
ննսնն
Հանգիպու–
մով. (պիտի
Հնչուէր
ի ն ն ը ս ր ն ն ո ց
՜՛՜է՜)։
Ու
նե րգա ^ա կութեան
այս պաՀան
քր ,
որ է խուսափիլ
ալդ յւ–երու
Հնչոլմէն
,
կր ստեղհէ
միօբինակռւթիւն
մր
Ր՚՚լ՚՚Ր
չաբքին
մէք .
ե ր ե ս ո ւ ն ն ո ց , ք ա ո ա ս ո ւ ն ն ո ց ,
յ ի ս ո ւ ն ն ո ց , վ ա թ ս ո ւ ն ն ո ց , ո ւ թ ս ո ւ ն ն ո ց • - : ֊
Նման պաՀանք
մբ կլւ մղէ մեղ
գրել
> ւ ո ս տ ո ւմն ա լի ց , դ ի տ ո ւ մ ն ա ւ ո ր
ռ\–ով :
ԸՆԹԵՐՑՈԱՆ
ՅՈՒՇԱՏԵՏՐԸ
խ Ա ՋԻԿ Դ Ա Շ Տ ե Ն Ց Ի
"հ՚ՈԴԵԴՍՆ" ԿՍմ ՏԱՐՕՆԻ
ԱՇՒւԱՐ2Ը
Բնութեան
գբկին մէք Համեստ
չինա ֊
կան մբ, դդալներ
ու
շերեփներ
շինող
Տօնէն
մանչ գաւակ մր կ՝ունեն ա յ ,
որուն
անունր կր դնէ Տաւբոս : Մ էկ աարեկա -
նին, դմբախա
պատաՀաբ՚ի
մր
Հեաելան–
քով,
մայրր կր մեռնի եւ մանուկր
կր
մեհնա
յ ուրէշ
մ ա յրե բու կաթով : Աայ -
րական
խնամքէ բացակա
յութիւնր պատ
ճաո կր դաոնայ
, որ
Տօնէն
իր
ղաւակր
բնութեան
գբկին
մէք մեհղնէ : Այդ կեր -
պով
բնութիւնր
սիրել կր սոբվեղնէբ
իր
դալկին
, ցոյ0 կուտար
փառաՀեղ ա բ շա —
լոյսներն ու վե րքա լո յսնե բ ր ։
Հայրր
խբս–
գբեղիր
Եւրոպացոց
վրայ :
Եւրոպացիք
մեղ չատ են խաբել,
Անղր՚սնիկ :
Նրանք
են պատճաո բ մեբ Հայբենիքի
բնաքնք -
ման։
Մի աղգեցիկ
քուրտ ցեղապետէ բա–
րեկամոլթէւնն
աւելէ
աբմէքւսւոր
է , քան
թէ
ինղ լի՛լի եւ ֆ բանկի
խււստացահ
օգ–
նութիւնր : Վաղր եթէ կոիւ
լինի ,
քուր–
տր մեբ տան
կո՚լքին է , ("՛կ ֆրանկն ու
ին՚լլիղբ
մեղանից
֊.եռու ել խորամ
անկ
Հայրենիքր լալբան է , Անղրտնիկ : Երա
նի նր։
"Բ իր
՛յր
ենե. ց
Հողի
արեւի
վբայ կր չինի եւ ոչ թէ օտար
տակ» :
իր պաբղոլթեան
ու Հէքեաթային
ձե ֊
լին
մէք կենդանի գաս մր չէ՞՛ ,
Հայբենա–
սիր ութեան եւ քագա
քաղ իաո ւթեան ;
Այս
Հատորին
մէք կան նաեւ
մողովր -
գական
Հէքեաթներ
ու ալսլնղ ավէպեր ,
որոնք կապուահ
են մեղի
հանօթ
Աասուն
ցի Գաւիթի
վէպին։
Այսպէս երբ
Գաւիթ
կիներն ու աղքիկներր
կ՝աղաաէ
Հարկա —
՜աէւ կբ պատուիրէբ
որգւոյն
՜երբեք
եաններոլ
ձեոքէն,
քանի մր
տասնեակ
չքանդել
թռչուններուն
, մանաւանգ
մրր–
քիւննեբուն
բո յնեբր,
որովՀետեւ
անոնք
ալ Աստուհոյ
աբարահներն
են . . . : Երբ
Հացի կտոր մբ կր աեսնես
ղետինր, վեբ—
ղուբ
1լբսէբ , Համ բուրէ եւ ճա կտ իգ դիր ՜՛
Կր սորվեցնէր
սիրե լ Հայբենի
բնութեան
բոլոր
Հ րա չա լի^Փ՚ե բ ր եւ սքանչանալ
ա -
նոնց վրայ։
Հայրր
ղաւկին
մէք
կ՝աբթրն–
ցնէր սէր գէպի
հննդավսլյբբ
,
մոդովուր
գին
նուիրական
Հայրենիքր
, անոբ լեռ -
ներն ու ձոբեբր
, ամէն մէկ
քարր
եւ
թոլփբ։
Տօնէն Ւբ զաւակին
կ՚՚եբգէբ
նաեւ
դեդեցիկ
եբգեր ու խագեբ
,
ամառնայէն
լուսնակ
դէ չե րնե բուն • • • ;
Այս
ղ րքէն
մ էք կա
յ նաեւ
Հա
յբենասէ–
րութեան
կենդանէ դաս մր ; Իր տէպարն
է Տալս լորի կցի
ե րկա թա դոբհ
դարբին
Զենոբր,
որուն
պատմութիւնբ
կապուահ
է Անդրանիկին
:
1904^1.
Աասունի
մեհ ա–
պրստամբութենէն
ետք , Անգ րանիկ
բամ
նուե լոփ Գէոբգ
Զավոլչէն
,
Աասոլնէն
կովկաս
կ՝ ան ցնի ել անկէ
Պուլկար իա ,
ուր
իրեն Համար կր սկսէ տուն մր
չէնել։
Պարթեւ
Զենոբ
/սելով ալս րանր,
կուդայ
ել քանդել կր սկսէ Անգբանէկէ
բնա կա -
րանր : Լուր կուտան այս վեր քէնին
ւ
Երր
կր Հարցնէ
գաբրինին
թէ ինչո՞ւ կը քան
դէ , Զենոբ կր պատասխանէ
. «Ես քեգ
սիրում
եմ , Անգրանիկ
, եէւ մինչեւ
կեան
քիս
վերքր պիաէ պաչտեմ
քեղ : Բայց ե–
դաւ
մ է մամանակ
,ոբ գու չեղռւեցիր
մեբ
պապերի
աւանդական
ճ անապա բՀից :
Վերքին
կռուի
օբերին
, գոլ քու
յո
յսր
^բհի
ճախարակներ
կր չինէ եւ ղանոնք
ղ։
կը լհէ ..
կա
յ
Գ ա ւ թ ի ՝ Ր ա րր
աւանդութիւնը
:
կբ պատմ
ուի թէ երբ Գաւիթ
Հ ով էւլ է բ ,
լեբան
լանքէն
Հսկայ
քարամայռ
մր կր
փրթի ել կբ գլորուի
գէպի
Հօտր ;
Հովիւ
Հսկան
սարն ի վեր կբ ՚էաղէ ել իբ աք
րադոլկր դէմ կուաայ եւ կր կեցնէ
սաբր։
Ումգին
Հարուահէն
, քարբ
գեանին մէք
կր
մ խրճոլէւ ու կր կենա
յ :
Բնակիչներր
կը պատմեն թէ մինչեւ
այսօբ ալ
Գաւթի
ձեռքին
դրոշմր կր նշմարուի
ապառամին
վբայ : կ՝եբեւին
նաեւ անոբ
Հինդ մաա -
ներուն
տեղեբբ :
Զրո
յցի
մ ր
Համ աձա
յն Աասունի
, Րա -
՛լէ շի , Մ ոկսէւ եւ Շ ատա խ ի բոլոր
հառե
րր
ագռաւնեբուն
կսղմէ տնկռւահ
են
գարկին
լեռներուն
:
Մնաք րաբովփ
երդր։
Արգեօք
գալո՞ւ է մի օր մամանակ
.
Հինր
քւսնդռւեղ
, նորր
շինուեղ
է
խադոդի ուռ կոճակ կապէր , պըտ -
կէք գուք
է լ գբա
նման
յ
կաքաւ
նստեց վրբ իր
թառուն ,
լոէսնեակ
մտաւ
քադղի
առուն :
Ես ձեր րալան
եմ , ղաբաբալան
եմ :
Ելել էբ Հարաւ
քամին
, եար գիւ—
լում , թար ղիւլում
, ղարկեբ էբ
չէկիԿ
քամին , եար ղ ի լլում , թար ղիւլում •
Այս
րոլորին Հետ մէ կաեդ /Սաչիկ
Գաչ–
տենղ կուտայ
նաեւ
բաղմաթիւ
մողովր
—
գական
առահներ,
ոբոնղմէ
քանի մր Հա—
ար կր ներկա
լաղնենք
« Ուսումբ
էփուկ
Հաղ է,
մարգոււ
հող
դրռլկ » :
։՛
Մի փետ մենակ՝
մուէս կիտայ։ Ե ր– \
կոլ փետ իրար
՚էրայ
՚լր՚"–կ
խորոտիկէ
բող կիտան ու կր վառուին
» :
« իմ առաք լիք ում ելաւ ,
գորհս
յաքող է» :
« Երբ կրիան հառ ե^ի՝ նա է լ էՅռ–
շանղ տան աղքիկր
կ՚առնէ » :
« ճաշիղ
չկերանք՝
մէսիղ
քոռա -
ցանք» :
~ « Ամէն
քուր իր գետի
մէք է թափ -
ւում,
ամէն
կռունկ պէտք է Հասնի իր
երամին» :
« Մրրէ քրաինքգ
, ոբ բաղոլի
սրտի–
կրդ , որ լենայ
տնիկդ » ;
«. Երբ նա էսադ կրասէր՝ քար ու փեսա
Կ^ելէր իբ չորս
բսլոր » :
«Ցորենի
Հատիկր ուր է լ
երթայ ^
վերքր կր գայ քաղքի բկով
էլանցնի »
« ՋաՀել
տղան ու քուռակ
ձին ղար—
մանք բան է , ոբ չեն թռչում
դէպի
եր
կինք» :
Րաղմաթիւ
են նաեւ մողովբգական
եր–
« Ամէն քար իր տեդռլմն է
ղեբր : Կր բաւէ
յիչեք
անոնց
անուններր
,
աեսնե լու Համար թէ
«իյ ոդեդ աեք^ի մէք
որչափ
կարեւորութիւն
տ րո լահ է
մողո–
փրղական
դրականութեան
այգ սեռին :
Գբեթէ
բոլոբն ալ հանօթ
երդեր են :
Պարղիբ
աղբի՛ ւր , բեկի
աղին
ք՚՚՚՜Ր
տ ան ե մ •
-
Աեբմնացանին
եբգր,
երկէնքի
թբռ–
չոլննեբուն
,
անցորղնեբուն
եւ պան —
դուխտնեբռւն
ուղդուահ
:
Հաբսնառի
երդերը :
Գովասանք
փեսա
յին ու Հարսին :
թոնտրան
եբղր ;
"Ր Ք՚"է է > ինչ կր սպասէ ։
•յլբ ,
էն քարր, ոբ չաբմուեց
իր աեղից
ղնա–
ցա^էի
Հաչիւ է » ;
« Կրիան որ սար երթար
, Հիմա
վե—
բագարձահ
կր լինէր » ;
« Մարգ
քանի
մ եհնա
յ , ամ էն բան
էլ կր կարճնայ »
; I
« Աւելի լաւ է աչխաբՀոլմ
աաս Հաա
մեգոլ
լինի , քան թէ ՝>աղար Հատ ճանճ» ;
« իմ ՀայՀայր
ղնացել է, վայվայն է
մնացել » :
օար–)
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
- Ա ,ռաւօտուն
ա
էեւն եէ
ւփաղ
ԱՌԱԲԵԼՈՑ
ՎԱՆԲԻՆ
ԳՈՒՌԸ
Բայղ
այսպիսի
նե րգա
չնա կութեան պա—
Հանք մր չկայ
ե ր ե ս ն ե ր ո ր դ ,
ք ա յ ւ ա ս ն ե -
ր ո ր դ , յ ի ս ն ե ր ո ր դ , ե օ թ ա ն ա ս ն ե ր ո ր դ
րա -
ոեբուն
մէք, որոնք րստ բաբդութեան
եւ
ահանցում ի օրէնքին
կբ կորսնցնեն
ի -
րենց վերքավանկի
փակ
՜ՌՆ—երր : ինչո՞
ւ
Համար
էլ ոլղոլի ա յգ նեբգա^ակ
ել սա
Հուն
ձեւերր
երէ^ցնել
, տափակցնել
,
պաՀելով
ՈՆ—երր:
Յի ս ն ա պ ե տ
բսողր
է՛՛՛՛
չո լ պիտի
չդոբ հահէ
յ ի ս ն ե ր ո ր դ
ուղիղ
ձեւր, ել պիտի
երթայ
նախլնարէ
յ ի -
ս ո ւ ն ե բ ո բ դ ,
վաղն ալ անչուչտ
յ ի ս ո ւ ն ա -
պ ե տ :
թողունք որ ա յգ
ե ր ե ս ո ւ ն ն ո ց , յ ի ս ո ւ ն -
նոց
բառերր
նորաՀնար
ռամիկ
բառեբ
ւ
են , որոնղ
գո յութէւնբ
(վերեւ
րաղա -
տրուահ թէ է՛նչ
օրէնքով)
էւր աւո ւնք չէ ՝
տաբ
մեղի տակնուվրայ
րնելու
բարդոլ -
թեան եւ ահանղումէ
բնդՀանրական
օ —
բէնքր , եւ կեբպա բանա վախելու
անմ
եդ
էակներ :
Ուստէ
Հնչեցէք ու ղբեղէք
ե ր ե ս ն ե -
ր ո ր դ. ք ա ռ ա ս ն ե ր ո ր դ , յ ի ս ն ե ր ո ր դ , ե օ -
թ - ա ն ա ս ն ե ր ռ ր դ :
ի՞նչ
Հարկ կայ այս վեր
քին Հնադավանկ
րառր
երէլնցնել
՛Լեց
վան
էլի :
Անգին կր մնան
վ ա թ ս ն ե ր ո ր դ , ւ ւ ւ թ -
ս ր ն ե լ ա ր դ . ի ն ն ս ն ե ր ռ ր դ
բառերր,
որոնղ
մէքէւ միակ Ը Հնչիւնր ա յնքան ալ տդեդ
չէ
.
ո ւ
դնելով՝
աւելի
չի՞ աափակնար
:
ԱրեւմաաՀայ
ղրադէտնեբբ
չե՞ն որ պոլ -
սական
կ ե ց ո ւ ն ե լ . մ ե ռ ց ո ւ ն ե լ .
ա ն ց ո ւ ն ե լ
բառերուն
մէքէն
ՈՆերբ թօթավւահ
ռւ
գբահ են ւը—եբ , միա
յն
Հնչելու
պաՀուն
•
կ ե ց ն ե լ , մ ե ռ ց ն ե լ , ա ն ց ը ն ե լ • • •
այս վեբ
քինբ Հարկ է գրել
մէւչտ դ—ով .ա յգ
մ ա–
սին
ուրէ՛շ անդամ :
ձաշաէլր պա Հ անքեր է որ 11Ն–եբր
1Ըլ–է
վեբ ահ
ենք
. Հ իմ ակ ալ ճաչա
էլր կր պա -
Հանքէ ոբ ը—եբր 1\Ն–ի՞ վերահենք
: Ասէ՛
կա Հակասական
է :
Եւ ա լսպիսի
Հաէլասութ
էււննե ր
պէւաի
ստեւլհուին
միշտ եթէ Հ՛ոյ
լեղուի
քեբա–
կանաէլան
, բարդութեան
,
ահանղումի
Հէմնական
օբէնքներր
անտես ուէն :
Ուստէ առանղ
ղայթակդելու
, եւ ա -
ռանց ղրաբաբեան
Հինցահ
ձեւեր նկատե—
լու՝ անվախ
ղորհահեցէք
նաեւ
վ ա թ ս ն ե
ր ո ր դ - վ ա թ ս ն ա մ ե ա կ ,
ո ւ թ ս ն ե ր ռ բ դ -
ո ւ թ ս ն ա մ ե ա կ .
ի ն ն ս ն ե ր ո բ դ - ի ն ն ս ն ա մ -
ե ա կ :
Արդէն
մոգովուբդր
կր Հնչէ
ի ն ն ի –
ս ո ւ ն ,
բայց կր ղրենք
ի ն ն ս ո ւ ն :
X
Երեսուներորդ.^
ի պաչտպանութիւն
,
րացի
ե ր ե ս ո ւ ն ն ո ց – ,
ուրիշ բաո մրն ալ
կր բերուի
՚
հինգՀւ ,
ռբ ղբաբարի
մէք
ան
գամ , ահ՚ւէեցռւմի
պարագային՝
չփ կոր —
սբնցնեբ էբ ներքէն
Ի աառր
.
Կ^ԲէԼ"՚յ
հ ի ն գ ե ր ո ր դ ,
ոչ թէ Հնգեբ որդ • ուր եմն...
եւն...:
Շատ
բարի
. րայց
է՜նչ
Հբա չալէ
ղ էւտ •
Րաղբաառլնէէ
եւ Այտրնեանի
Համ ա -
ձա յն ա յս
հ ի ն գ
րառր. Հարիւրաւոր
բա
ռե բու
մ է քէն քանէ
մ բ բացառութէււննե
-
րէն
է.
հ ի ն գ - հ ի ն գ ե ր ո ր դ - հ ի ն գ ե տ ա -
ս ա ն - հ ի ն գ ե մ ե ա ն •
հ ի մ ն - հ ի մ ն ա կ ա ն .
հ ի մ ն ե լ :
Րացառութ
էւննե
բու
վբայ
կրթր~
նիլր կր նմանէ
ղեէսի ՛էքա յ Հանդ չեց ու -
ցահ դ աւաղանին :
Ե գ ր ա կ ա ց ո լ թ ի ւ ն • —
Ամէն անգամ ա -
կանքին
իրաւունք
տալու չէ ՚ ականքր կր
լսէ,
էլը կրկնենք,
ի ն ն ի ս ո ւ ն յ
րայղ
գրիչբ
կը գրոշմէ
ի ն ն ս ո ւ ն
(կամ
ի ն ն ը ս ո ւ ն ) .
ականքր կը լսէ
ո ւ թ ց ո ւ ն
էլամ
ո ւ ց ց ս ւ ն ,
բայղ կր գրենք
ՈԼթԱռւն •
Ուրեմն
ե ր ե ս ն ե ր ո ր դ ^
Հարղին մէք ռչ
ճաչաէլի
էսնդիր կայ, ոչ ալ աչխաբՀա -
բաբեան
եբե ւնալոլ
աւելորդ
նա խանձա -
խնգրութիլն
• արդի աչխաբՀաբաբր
մ ի տ
քի , ս ի ր տ ի . ե ր կ ի ն ք ի
գրելու
մէք չ ի կա
յանար • գրաբարէն
լ
ձեբրագատումր
այս
կամ ա յն
Հ ե ղինա կին
քմ աՀաճո
յքէն չ ի
կրնաբ
էլախոլիլ
, մանալանգ
երբ ա յդ.
քՀամ աճո
յ ք ր Հակառակ
է Հ իմնա կան օ -
բէնքներոլ
:
Առաքելող
վանքէւն վերաբերեալ
յոլշե –
Հ
բուս մէք, ղոբս Հրատարակեղ
Յ ա ո ա ջ , ;
ղրահ էի թէ
191օ
թուականներուն
Տա
—՚,
րօնի կոտո րահ
էն եւ աւե րէն
Հ րա շքով
ա–՚\
ղաա ուահ
է ր Առա քե լո ղ վանքին
դուռր ^
ղ ե բման սպանե բու
ձեռքով ու
Պերլին
փոխաղրուահ
, ապա
Հայաստանի
կա -
ռավաբութեան
դիմումով
Երելանէւ
թան—
դարանր
փոխաղրուահ
Գեռ
նռր կաբգաղի
աադանդաւոբ
Հայ —
բենակղիս
քէքաչիկ
Գաչտենցի
սքանչելի
վէպր,
«իյոդեգան–^
, թէեւ
ղբուահ
Հէք
եաթային
շունչով,
բայց իբական են բո—
լոր
ղէ պքե րր եւ Հե բոսնեբր :
Այս
վէպին մէք (էք
3001
կայ
յուղիչ
գրուաղ
մբ նոյն վանքին
դրան
ռդիսակա֊
նէւն մասէւն •
Մ ուսա բէ կ , էլոտռբահէն
ետք , Առա —
քե լոց
ւէ անքին
գուռր
ղ իշե բով կբ փախ —
ցրնէ
Մ շո յ դաչտէն
մ էւն չեւ
Պիթ լիս եւ կը
յանձնէ
նա՛հանգապետէն
: Երբ Հայ կա —
մա ւորնե բր կր մ տնեն
Պիթ
լիս , Գա չտա
—
գէմ ցէւ Գէորղր կր էլաղմ ակե րպէ
ղ բան
փոէսագրութիւնր
մինչեւ կարս. Հայ բը -
միչէլէ մր եւ կամաւորնե
բու
օմանղ
աէլոլ–
թեամր
, ղինուոբաէլան
ֆուրկոնէ
մ բ փր—
բայ
ղրահ։ իսկ կարսէն
մէնչեւ
Անէէ ա–
լերաէլնեբր
էնքբ, Գաչտադէմ
ցէ ԳՀոբղր
,
բոսլէէլ եւ չալաէլով,
էլր փոխադրէ
էք -
մ էահ էն :
Իյ . Գաչսենց ա (սււլէս կր գրէ Գա չտա -
գէմղի
Գէոր՚լի
մասին
«ինչպիսի
անձ–
նադոՀ ութիւն
, աղղ այէւն աբմանապատ
-
լութեան
ինշպիսի տարե րային
ում կար
ա յ դ
ղ ե ղքո ւէլ մ արգու
մ էք , ռբ ամ ենա
յն
վտանղ
արՀամաբՀելով
, Մուշի
Հէէոաւոր
դաշտիղ Անիէբ Հասղրել
^այրենաէլան
արուեստէւ
նուիբաէլան
րեկորներիղ
մէկր՝
րաբ րարո սա էլան
ոչնչաղումիղ
վւբկելու
Համար–^։
Այսսլէս
, ուբեմն, ոչ թէ գեր -
մանացէ
սպաներու,
այք Տաբօնցէ
անձ -
նոլրաց
էլտրէճնեբոլ
ձեոքով է որ էլ՝աղա–
տի
Տ՚սրօն
ԱշէսաբՀի
Հնադաբեան
վ՚սնքէն
նուէբսւկան
դուռր, որ այմմ
կբ
Հանդչէ
Երեւանէ
թանդարանէւն
մէք :
Fonds A.R.A.M
