շ.
6 Ա
Ռ Ա
51
ԱՐՏԱՇԷՍ ՅՍՐՈՒԹԻՒՆեԱՆԻ ԱՆՏԻՊ ՆԱՄԱԿՆԵՐԸ
(Գ.
է ւ վ ե ր ջ ի ն մ ա ւ ւ )
ւ Ս Ր Ւ Ւ Ր Ա Մ ե Ա Յ
ԼԻՆ Ե ^ Օ -Է ՋԼԻՆԵԼ՛։;
Արսւաշէս
Յարութ
իւ%Լսյնէ
՚եււււէ՚սւ1քնք. -
ր ՚ ՚ ւ ե
ընղՀսէնււլր
բովսւնդսւկութէւնն
ու.
նկսւրսւգէրլլ
ՀսւմսւդրւսկաՆ
կԼրսլով
ամ -
րողշսւէքնելոլ. Համաբ
^մեղի կյլ մ՚եայ
է՚օսէլ
նաեւ
Լրբռբգ
շ՚ւ*բք
մբ նամակներու
մ՛ա–
սին
I
իրենց
պարզութեան
մէ^^ *"յգ
նա֊
մակնեբր
մէկէ
ալելթ
էսորՀրւլաՆ
ութ էւն
-
ներ
կր թելադրեն
: Ա՛ենք կբ
ճանչնայէնք
աբեւմ աաՀայ
ա բձակա
ղէբ
- քննադ
ատր
էբ
դրականութեան
բաղմ աղան
աարբե–
բուն
մէշ՛. Այդ նամակներով
մ ա բ դ յ ւ
մաբ~
մէն պէաէ առնէ դաբձեալ
մեր
աչքեբուն
առՀեւ : Ատաւոբական
բացառէկ
գէմք
մրն
Հբ , որ դէաէբ
Հաչտեցնել
աբեւելքէ
էմ ա
II
ա
II
ւ թէւնր
եւ աբեւմ ուաքէ
դեւլեց
-
կադիաութիւնր
:
3037^^
ՀհաՀաաակ
*Իրադէանե
բո ւ Բա
-
րեկամԿւեր»
մաաենաչարին
մէ^
հ;Արձակ
էշեր
եւ ԲերթուաՆնեբ»
խոբագրով
(թիլ
10)
Հաաոբ
մր տուինք : Գրադէտին
եղ–
բայրր
, ՚ԼաՀւսն
Տաբութիւնեան
, ինքն
ալ
դբադէա,
մեղի
արամագրեց
բաւական
անտիպ
նիւթեր
, որոնց մէ^ կբ դտնուէ
էն
Նաեւ աաոնեակ
մր նամա1լներ
, բոլոբն
ալ
ուղղուած
վիսլագիր
Տիկին
Զապէլ
Եսայ–
եանի : Գմ բաթաաբաբ
"՛յգ
նամակնեբր
յիչուած
Հաաոբին
մէ^
չկբցէնք
առնել։
Թիլով
էնր նամակներ,
15
Աարտ
1900*5.
11
Տունիս
1908
թուականր
կր կրեն • Ու֊
բիչ
Հինգ նամակներ,
20
Օգսսա
.
աՏէն
25
Հսկա՛
1908
յ
գրական
չաՀեկանոլ
֊
թիւն
չեն ներկայացներ,
«կր զբաղին
աի֊
կէնէն
անձով
ել Հիլանդութեամբ»
: Ու -
բիչ
ութ նամակնե
բու
ալ ամ փոփ
ումն
երբ
տրուած
են , Տ նոյեմբեր
1900^1. 25
Գեկ–֊
աեմրեր
1907 է
Բոլոբ
այս
նամ ակնեբբ
Տիկին
Զ՛ո
Աք
է չ
Եսա
յեանի
կոդմէ ՎաՀան
Տարութիւնեա–
նին
յանձնուած
են : Այս
՚ / ^ / ՚ ^ ^ ^ ձ ՛
ԿՐ
յայտնէր
թէ մաս մր դտած
է ղէնաղա
֊
գաբթ
(1938)
ձեոք
անցուած–
քււփ\ւի
տետբակի
մբ մէշէն , զոր Թուր^^եր
Հայ
կօչկակաբի
մր ծախեր
էին անպէտ՛ կար
ծուած
թուղթերու
Հետ :
կօչկակարբ
Հասկնալով
տե տբա
կին
կա
ր եւո բութ իւնր
,
երկէլղածութեամր
պաՀեր
էբ ել
դայն
էբեն
յանձնած
: Արտաչէոէն
րադմաթէւ
թդ^ակցոլթիւններր
Թլկատինցիէն
, Ո՛ու–
բէն
Զա րգա րեան
էն
եւ
Գադանճեանէն
Հեա
րոլորն
ալ ղմբախաաբար
կոբսուած
են , բացէ Արամ
Ան՛ո ոն ե ան ի Հեա
ունե
-
ցած
թղթ ակց
ութ
իւննե
բէն , որոնց
մասին
գրուեցաւ
արգէն
այս յօդ ո ւած ա
չաբքին
"ԿԻԳՒ՚Ո •
Տիկին
Զասքէէ Եսա
յեանի
ուղդած
նա֊
մ ակնե րր դ բադ է տէն
նե բքին
եւ լնտանե
-
կան
կեանքր
,
դդադումներքւ
,
ինչպէս
նաեւ
մտերիմ
պաՀե քւր կբ
նե րկա լացնեն :
Տաուոպււգ,
ի՚^քղինքբ
մինակ
ղղացող
Հո
գիի
մր դա
լա րումնե
բր
կր զղանք , որոնց
ենթ ական
աչխաբՀԷ
Հեո ու , մարդոց
ան֊
աաբբե
քէ
ութեան
երես
դարձոււ
սակայն
միչտ
վերապաՀ
է :
Այգ
վերապաՀ
ութիւնր
արդիւնք
է նաեւ
Հիաս–
թտվւոէթեան,
որ երեւան եկած
է
կեանքր
աւելէ
մօտէն
ճանչնալէն^^
էնչպէս
նաեւ
րաբե կամ ութ ի ւնն ե ր ո լ
անկեզծոլ
թեան
Հանղէպ
ունեցած^ մարգկա
յէն կասկածէն
Հ
Այս
քոռետես
ղղացումր
.տեղէ կուտա
յ ,
երբ
խնդ էրր
Տէկ՛
Զապէլ
Եսա յեանէ
րա–֊
րեկամութեան
մասէն
է : Ա՛
Տարութէւն–
եանէ դրէշՐ
եւ մտածոլմնեբբ
Հոն վերա
պաՀ
ութ
իւն
չեն ճանչնար
; ՚|>իլքասւււււՆհր– ՚՛
ն ե ր ՛ " –
Հ եղինակբ դտած
ԲԼԼալ
կբ թուի
I
անկեղծ՜ բարե կամ
ու թիւնր
; Անկարե
լէ
է
էնծի
Համար
ներկայացնել
Հոս մանկա
-.
ելու չ,
,պ աաաեոլ թիւնր
էլ ողբայ
իր
աոանձնութիւնբ
խոնաբՀամիտ
դղայութ
իլնր
զոր ան
ունի
Հանղէպ
այդ
դրադիտոլՀիին
:
25
Տունէս
1908
թուակիր
նամակին
Հետեւեաք
պար֊
րեբութիւնր
աւելի
քան կր բացատլւէ
այդ
կա խա
բղ անքքւ .-
« Աբպէսդի
անխորՀուբդ
Է Յ տ ի ս ք ր է -
՜^^իI1ն^է^^էՀI
բրած չՐԱամ, պիտի
չքւսեմ
բո
քոբ
այն բարիքքւ
դոր կբ քաղեմ անկէ ,
այգ բարեկամ
ու թենէն
, իմ այնքան
յ ՛ " ՜
ճախադէպ
Հողեկան
\ոհ ^ԱՀ^այձսն ե ր ո ւս
մէշ
որոնց
մ ասին
ա չխաբՀ
չատ
բան չի
դիտեր ; ՀետդՀետէ
ստէպուած
կբ
զղամ
էնքղէնքս
բնդունելու
թէ ^եր բարեկա
—,
մ ու թիւնր
, ձեր
սեո ին
բե րմամբ , ա յբ ՜
մաբդու
րտ բե կամ ութեան
Հետ բադդատե—,|
քի չէ բնաւ : Տղոլ
մր պէս տկար
կք դդամ
էնքղէնքս
Հանդէպ
ձեղէ , եւ աղու մր
պէս
կր սէրեմ,
կբ փնտռեմ
որ գուբդ
ոլբալէբ
ձեռքով
մր խնամէք
էմ
տկարաթիւն
֊
%երս ւԱյս սլաՀսւս
ուր աարօբէնակ
Հպաբ—
տութեամր
մր կ^աբՀամարՀեմ
որեւէ
բա
րեկամական
ցոյց
,
Աքէաք
կբ դդամ
ձեր
քաշա չեբանքնե քաւն՝ դոբս
ամէն
անղամ
երախտադիտութեամբ
կ՝րնգունիմ
է
Կին
՚^ր էէք
7 ՞ ^ է
՚"յլ
Կ Ի ^ ^
էք՝ "Բ
ԿՐ
Հասկբ–
նայ
, ոբ դիտէ
աՀա
թէ
ինչու
ոչ մէկ
րանով
չեմ կրնար
փոխարինել
ձենէ
բխող
բարիքր
,
աՀա
թէ ինչո՛՛ւ
ձեր
Հաճելէ՝
բռնա կա լութ ենէն
չեմ
ուղեր
ադատիլ
երբեք
յ :
Ո՛չ
միայն
իր Աէնձով չի ղբադիր
այճ՛
նամակներուն
մէշ ա լլ եթէ աոիթր
նե
լւ–
կա յանա
յ , Հայ դրականութեան
բերած
իր
ն ս լ ա ս լ Ո ը
կր թեբաղնաՀատէ
,
որովՀետեւ
«կր
մնայ
էնքդինքին
միակ
բացարձակ–
դատաւորբ
, անդու թ , խստամ
բեր
, աննե
րող դատաւոր
մբ , որ պաՀանշկոաոլ
—
թիւննեբով
լեցուն
ԷՖ
՝• Այս
^ " յ ն
միտքր
աւելի
յստակօբէն
բն՛դ լա լնած է
25
Գեկտ
՚
3907
թուակիր
նամակին
մէ%։
Ա
՚ Տաբութիւնեան
կր ^չդէ
իբ
՚էերտ֊
րերումբ
քննադատներուն
եւ դէնքր դնա—
Հատռո
ներուն
Հանդէսլ
;
Եթէ
անաա րրե ք՛
է աոաշէններուն
Հ՛ոնդ է՛դ,
դնաՀատոդնե—
րր
քի^քր
չեն խանդա՛ք առ ե բ :
ի՚^նչ
է եւ
ի՛՛նչ պէտք
է րլչա
ք դրռդներռւն
նպաաա—
կբ ք
Ջղտիլ
իբաղործելու
էրենց
Աբ
֊
ուեսաի
եւ Գեղեցկութեան
եբաղր
.
չունին
կեանքր
երկարելու
մարդին
մէշ ՛սլ ղ ի–
տու թէւնր
ա յնպիւ՚ի
դ րական
նուաճում
-
ներ կատաբած
է, որ Շէյքսփիրի
«լինե՛՛լ
թէ
չ լին ել» յոռետես
երկբնտլ՚անքին
աեդ^
՚մ-՚եյոէբեայ
լաւատես
• Հարցն
է
դարձած՝
^Հարէւրամե՜այ
լինե^լ
թէ չչթնել»
:
Տարակոյս
չկայ
թէ ամէն
օր եւ
սհմէն
բա՛հէ դ անդ ատոզ , ամ էնէն անբախտ
, աղ
քատ
, ՚^էւանդ
, ղրկեալ
կամ
օմտեալ ,
ծ՜եր ու անկար
մարդն
անդամ
ապրէիք
^
՚քեո. ապրէլ
, աւելի
ապրէչ
կ՜՛ուղէ :
Եղեր է Փաբէզ,
՛Նիւ Եորք,
Հռոմ,
Լոն
տոն,
Թոքիօ
եւ նոյնիսկ
երկաթեայ
՛քա–
բադ
ոյրին
ետեւ , ա չիւարՀ
ի յետին
ղիւղբ
կամ
անապատին
մէշն
անղ ամ
ասլբոդ
մարդբ՝
ակամայ
կ՛՛երթայ
• • ՚ ի
վերին
Երուսադէմ
:
Այգ
մասին
լբաղ րական
Հարցուփորձ
մր կատաբած
է , վ ե բշե
լ՛ս , Փա
ր իզի
կա—
բեւոր
օրաթերթերէն
մէկբ ,
Հարցումն
ուղղելով
բնկե րային
զանազան
դասա–
կաբդեբոլ
պատկանոդներու
;
«Հաբիլրամեայ
քինե՚^լ
թէ
չլինեթ։
Պատասխաններէն
ոմանք
՚ –
Ժ Ա Ն Ռ Ո ՍԹ Ա ՚Ն, ւ ւ ա ր ւ ւ ւ ս ասէ;նէ6 ե ր և ե յ ի
կ ե ն ւ ւ ա ր ա նն ե բ է ն մ է կ ը :
Այո՛ : Բնականաբար
կեանքէ
երկարու–
մր նոբ խնդ իրնե ր պիտի ստեդծէ
,
որոնք
բոլոբն
ալ դիւբաւ
լուծելի
պիտի
չբքքան
%
Անոնց
Հոպ բ րնկե բա րաննե բուն
եւ
էո
՚Լաե —
լալազոյն
բան մբ րնելու
եթէ
ոչ Հեա—
դՀեաէ
աւելէ սերտ
փարիլ
իրենց իաէա—
լին , ՀետդՀետէ
լաւադո
յն
շանք
ւէր
փնտռելով
իբենց
Հոդւոյն
խոբր , ի սպաս
Աս տուա ծնե բու
մեծ ադո
յնին ;
Արռւեստադ
է ա
դ ք՚օ՚քյ՛ տարակո
յսնե բով
կ՛՚ապրի : իր մայէին
ծնունդներբ
ւլոՀա–
ցում՛ չեն
տար
իրեն • Նա խանձա խնդ ի ր
կատաբեալ
զաւակներ
ծնելու
մասէն,
միչտ
թերի,
միչտ
անՀրապոյբ
կբ դանէ
ղանոնք , որոնց
կեանք
տուած
է :
«Իմ՜
ամբո՚ք^
խանդ ավաո ու թէւնս
, կբ
ւլ բէ ,
ւլ ուրդ ուր՚սնքս
, Հ ռւլած
ու թ իւնս
ու
նա—
նա խանձա խնդ ր ո լ թ իւնս
կր գաոնա
յ
ա–
նոնց
որոնք
սաղմնային
վիճակի
մէշ
մաքիս
մթութեան
խււբր
կր ^^լանտն
,
սպասելով
բարի
բեղնաւո
րում ին :
1՚նչո"լ
արու եսաի այս ցալբ • Թերեւս
անոբ
Հա—
մաբ
որ մեր Հոդէնեբուն
մէշ բոյն
դնուլ
Գե դեց կոլ թենէն՝
միչտ
լաւաղ ո քն ,
մի չա
աւեքի թանկաղին
մաս
մր պիտի
մնայ
չրացաարուած
, ու
յաւէտ
անբացա
—
տբեքէ» :
Ա * Տարռլթէլնեան
կր դբաղէ
դբալու
-
ծական
էնչպէս
նաեւ
քնէական
փոբձե
—
բով։ Տէկ՛
Զ՛ Եսա յեանէ
խնդրանքին
վր—
րայ,
19
Մարտ
1908
թուակէր
նամակին
մէշ
կր փորձէ
ճչդել
դբտղիտոլՀիին նկա..^
բ՛ո՛ւ լ՛ի յ^անէ մբ
ւ/ իծ երբ ; Հ^անչցած
էի
ղձեղ , ձեր ճ չմարիտ
ան խաթար
պարզու–
"ագէանեբոլն
կր վերաբերի
: Մեզի ^ կեն–
ո՚սբաններուս
Համար , պաբտականոս
-
թ ի՛ն
է
յս՚ո աշլ^թաց
րլ քայ
՝. Եթէ
կրնանք
կեանքր
1րկարել,
պիտի
երկարենք
զայն
որո՚իՀետեւ
մեբ դերն
ի՛՛կ է եւ
իլ՚՚սւ՚՚՚^՚Ք
չուն
ինք
՚լբ՚էել
մեր կո չում ր :
Կ ե անքն արդէն
երկարած
է : Գար
մր
առաշ, մարդու
կեանքին
միշին
աեէՈ
՚քու–
թիւնր
85
տարէ
էբ. այսօբ
05^
Հասած
է •• Ոչ
ոք
՚լմ՚լոՀ
է
այս
ալ՛դիւնքէն
եւ
Փասթէօր
ու Ֆլէմինկ
չարաղոբծնեբ
չե՝^^
նկատուած
: Ընկերութիւնն
է որ պէտք
է
յարմարի
կենսաբանութեան
եւ
ոչ
թէ
Հա
կառակր
է
կեանքի
եբկաբւււմին
աո աւե
լու թիւննե —
բր անչավւ
կրնան Րքէաէ ՚ Բաւ
է
մաածել
թէ
ի՛՛նչ օղուանեբ
կրնա
լ քաղել
մաբդ–
կռլթիւնր
եթէ
ոբոչ
մեծ
մւոքեր
աւելէ
եբկաբ
ապրին։
Օրինակ
Այնբչթայն
:
Եթէ
գեռ ապրէր՝
մեծապէս
ւղիտի
չնոքասաէ"ր
կարդ
մ լ, բարգ
խնգիբնե
բու
լուծ
ում
ին
է
Հապա
Փասթէօ՛՛՛ր
:
Վաթ
ս ունե ւՀ ինգ տարե կան
եմ
ուստի
եւ
կողմնակալ
կարծիք
մր
քայ՚ոնած
չբը–
լալու
Համար , կբ նախբնտրեմ
Պդ՚սաոնի
խօսքր
կրկնել. «Աարղ
իսկասլէս օդտա
-
կար
է
ու
՚չործունեւսյ՝
յիսուն
տաբեկա–
նէն
սկսեալ
միայն»
եւ պէաք
չէ
ուրեմն
"Ր "՛յդ աարիքէն
աասր
կամ քսան
տարէ
ետք
անՀետանայ
:
կեանքի
երկարումին
պաբաադէբ
Հե -
տելանքր
պիտի
չրլլայ՝
եթէ
օր մբ
ծր–
նոլնգնեբոլ
Հ ս կուլ ու թ իւնր
անՀբամ
եչտ
գառնայ
՚ առանց
անոբ աք ,
անխւ՚ւււափե–
լէ է այս :
թիլ նր , ինչ որ կար
ձեր բնա ւոբու
թեան
մէշ
անսեթելեթ
ւււ աննկատ
, բնական
եւ
լ ս ւ ա յ ա լ ,
կարծած
էի տեսնել
ձեր
՚ լ բ ի ^
մէշ՝
մեծ^ ու
վ ի պ ր ա ն թ ս ա ն ս ի պ ի լ ի թ է
մր^
որուն
խռո՚քքՍեբուն
՚քէմ մարտնչելու •էա—
մաբ
ձե բ ի ղործ
դ րած
շանքն
է բ անտա—
բակոյս
, որ անվ՚ոբձ
նայուածքներու
դձեդ
կարծեք տուաւ
ՀՀւսնդարտ
ու վեբաւդա
—
Հոտ՛» անձնաւորութիւն
մբ։
Հիւան՚լաղին
՜դ իլրադդած
ու թիւն
մր , մ աքին
՚^՚էշ
գա—
դավւ՚Վ յւնեբոլ
ել ա՛դա
ւ՛՛ ր ութ
իւննե
բո
լ
խոաքալոլղ
իրերտ
քաշոլ՚դ
՛՛ւ թիւն
մբ,
ա —
Ժ ի թ ա ս ի ո ն
մբ , փո՚իոխակ՚սնութիւն
մբ ,
մէկ
՚խսյրկեանէն
մ՛իւսբ՝ խանդաւառ
կամ
ախուր , յուսալից
կամ յուսաթափ
,
րայ^
իբւսւդէս
մանալանգ.
ս ւ ր ա է օ ր
ունեցալ
Հողի
մ
Հ/» :
Ընաանե կան
խա՚քսւ՚ք
՛է՛թնո/ո րար
ՕրՀ —
նոլթիք.ն
մբ եդած
է Ա՛
Տ՛ս ր ՛՛ւթ
իւնե՚ււնի
Հւսմաբ : Հ՚դա րտու թեամ
բ լեւլուած
, միչտ
նկաբաղրած
է
իրենց
նահապետական
ներքին
խաւլաւլութ իլն
ր ել բնութեան
մր–.
աեբիմ
կբացնւււթիւնբ
,
ւս ՛լ ւլ ւււ ւլե ե լ՛ ււ–
րոնցմէ
նե ր չնչուած
է նաեւ.
բւսնաս՚ոեդ–
ծր
եւ որոնց
կբ պաբաի
ան իբ
ղ րակւս1ւ–
վաստակին
կարեւոր
՛է՛է կ մասբ , արձակ—
ներ
մեծ
մասով,
Մ ո ի ի ր ո ւ Մ ւ ս ի յ բ ,
Հ ա կ ա ս ո լ թ ի ւ ն ն ե ր .
Թսւփաււու լքներ
ել^
Գրւ ս կ ա ն
Դիւք ա ս տ ւո ե ր ն ե ր
բնղՀանուքք
խորաղիբնեբով
:
ՄԿՐՏԻՉ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
11ԱՏՄԱԿԱ՚ե Մ Ա Հ Ա Փ Ո Ր Ձ Մ Ը
.. ԵԻ ՀԻԹԼԷՐ ԶՄԵՌԱԻ
Այն ատեն, դնղապետ
ֆոն
Շթաուֆէն–
պէրկ.
Ա
՛՛՛ռն
չեչտո՚ի
մբ կր
յայտաբաբէ՛
Զ*»ր""թսր
, ես էի որ լարեցի
ռում֊
րէն
մեքենան...
իր պա
յթիւնէն
ետք,
յար
եւ նման 1^0նոց
ռումբի
մր
պայթիլ–
նին,
չեմ խորՀիբ
թէ
սրաՀին
մէշ դբտ–\
նուռդ
անձնաւո
բութ իւննե
րէն
ոեւէ
մէկր
վեբապրած
ք՚քլայ ՝ • •
Զսրա՚քար
Ֆրոմ
կր պատասխանէ
.
կոմս Հ^թաաֆէնւդէբկ,
մաՀափոբձր
ձախոդած
է։ Ջեւլի կր մնայ
միայն
անձ–
նս՚սպան
ԲԱալ
նոյնՀետայն
:
Ա՛ լ մէկ
՛սոթ իլ
ւղիտի
բնեմ
՛ս
յ՛է
րանր,
կբ ւդատասխանէ
^ թաու ֆէնպէ րկ :
Ուբեմ^ւ , կբ ձերբակալեմ
ձեղ՛.֊
Զորա՚քար
, մենք է որ
կ՝ալ՚ղելափա–
կենք ձեղ, կր միշամաէ
Օլպբիխթ։
Ֆրոմ տեղէ կուաայ
. Հեղութեամբ,
կք՛
թ ողու
ոբ դինքր
առաշնորդ
են իր
ղ րա
֊
ոենեակին
Կ՛՛զքէ^ դտնռւոդ
սենեակր
, ուր
դաւադ
իրն
եր
կբ Հսկեն
իր վյրա յ
Հ
Այս
՛քե րշիններք,
վճո ած
են չարունակե
լ
իրենց սկսած
դործ
ր , եթէ
նո յնիսկ
Հիթ–
լէր
չէ մձոսքծ^...
Հրամանատար
Ո՚եմերի
բանակր պաչա—
լ՛ած է նախաբա
բութ եանց
պա չտօնաաու
—
ներու
թադր
եւ
կր սպաս
ուի
Տ
ոսէնէն
օ՚լնական
ւ՚լմերոլ
մամս^ու^ին։
Տօյչլանտզէնտրր
պեասւ^ան
ռատիօ —
1լայանր
կր Հազոբգէ
եֆ. ՚ դաւադիբներն
•
ալ
կր լսեն
որ կատարուած
մաՀափոբձր
ձա խողած
է :
ՀետղՀ ետէ
Գերմ անիո
յ չ**րս
կողմերէ
ն
ղ աւա՚լ
լ՛ու թեան
իբենղ
մ ասնա կցու
թիւ՚^ր
խ ոստացած
ղէնւ՚լ ո ր՛ոկան
պետերէն
լու
րեր
կքւ Հասնին , որոնք
կր յայտնկն
թէ
չեն
կրնար
այլեւս
դալադիբնեբէն
՛ստաց
ուած
ՀրաՀանղնեբր
՛լ ործա՛ք ք՛ել ,
քանի
որ
Բայթէլ
իրենց
^ա՚լորղած
է ոատիո
-
յով
թէ՝
մ իմ իայն
քհաօթ էնպուրկի
Հ բա–
մաններր
՚քաւերական
են ել ղործսւ՚լրելի
:
Ա յս
յանկարծ
՚ոկանօ
րէն
ե ՛լե րական
դարձած
մթնոլորտին
մէշ
իսկ \ դաւա–
ղ իրնե րբ կր մնան
իրենց րնդդրկսւծ
ծբա–
ղրին
ռւդդութեան
ւքրայ։
Անմիշապէս
ե–
լլելութ իւնր
կբ Հաղորդեն
Փարիղի
իբենց
դործակից
դօրաւքաբ
7^թ իւքփնս՛ կբ լի ։Պէտք
է ոբ ա յս վեբշինր
կէտ
առ
կէա
ղ ործա
՛ք րէ էս —Է" ՚^երր
չէղռքացնեչու
հբա
-
ղէբր :
կբոս
Տօլչւանտ
բանակին
պեար՝
Հրա—
մանաաաբ
քիեմեբ,
ոբ պաչտօն
ունէր
նո յնպէս
չէղոքացնել
քարող չութեան
նա–
խաբար
կէօպէլսբ
, կբ նեբքլայանայ
ան
ձամբ
յիչեալ
նախաբաբու^՛՛ան
չէ^ք^
.
կ՝րնգո^նոլէ
նոյնինքն
Կէօպէլսէն
:
Ել՚քք նախարարբ
կբ տեսնէ
Հբաւքանա —
տարր
իր դրասենեակիե
մէշ,
աբթնաւ1ր—
աութքււեբ
կ՚ունենայ
անւ1իշապէս
Հեոա—
ձայնական
Հաղորղ
ա/քցութիւն
մր Հաս —
աատե
քու
(իասթէնպուրկի
րն՚լ՛,
. բանա—
կատեւլէէն
Հեա , եւ բնկալուչբ
կոլ տա
յ
Հբամանատար
քիեմեբէն
:
Աէլս
կռդմբ , Հեռաձայնէն
զչ՚՚ւխբ
կք՛
դտնուի
նոյնինքն
Հիթլէր
•
–^ ԱքԼ"՛
է
Հրամանատար
քիեմեբ,
կԲ ՝ւ
ճանչնաք
ձտյնս , այնպէս
չէ՛^ ՚ ՚ •
\
-^ կատարելապէ՛ս
, քԼռաշնոբղս
. • •
^
Տ ա րօ բէն ա կ ւքուդսւդի՚դոլ
թեամ
բ մր , ե–^
բեք
չաբաթ առաշ, ՝>րամանատար
Ռեմեբ
1
%քանչան մրն քր ստացած
նո լնէն^օն
Հէթ—
\էրէ՛^––
Աքլելս
որեւէ
քլասքլած չկար
.
Հէթ՜
չէր
"
Դ
1
Է Ր – –
Եւ՛,
էր դումարտակով
Հրամանատար
/յ՚եմեբ
ճա՚քբայ
քչՂչլէ ղէպխ
Պեն՚ոչէբ–
չթբս՚սր
է
ուր կբ ի՚ոբ
՜է
ք՛ ՚չսպեչ
չ՛մբո՚ւտռւ–
թիւնբ։
Աակայն
երբ քչի Հասնի
այդ
չ՛մ–
րոս տու թիւնր
ինքստ ինքեան
խափանուած
էբ
արդէն։
Արդարեւ
, մամբ
22 ,30*^^
սկսեաչ,
բադ֊
մաթիւ
սպաներ
Հա՛ք ա քսմբուած
են աւրս–
ւոբիացք՛ դնդապետ
Փբէտունէ
չուրշ,
որ
էրենց
կբ յիչեցնէ
այն եբգումր
դորս ր ֊
րած
են
Հի թ լէ բ ին՝
անոբ Հաւա տարմ
ու֊
թիւն
յա յտնե քով :
Անոնցմէ
ութ
Հողի ,
ատրճանակնեբո՚ք
դինուած,
յամր
23/՚5»
էչր խումեն
Օչ"չրիխ~
թի
ղբասենեաէլէն
նեբս , կբ
քչչ՚ակեն
Շթաոլֆէնպէրկի
վբայ
վ ի ր ս՛ ւ " րե լով^
՛լայն
բազուկէն
, կչ՛ ձերբաքչսւլեն
լլաւա–
դ իրնե բու
պար
ա՛լ
լու խնե րչ՛ եւ
քք ազւստւս՛֊
ղբեն
՚չօր
՚
Ֆրո՚^ր–
Աքս
՚քել՚շինբ
անմիշասլէս
կբ
կազմէ
ոլաաեբաղմաքլան
ատեան
մր, որ
իս/լոյն
նի՛ւ՛ս ւլումաբեչով
, մտ֊,ւււ.ա՚1ւ 1լբ դաաա —
պարտէ
դօրաւքաբ
Օչսչրք՚քսթչ՛
,
էչոմ՚*
Շթաուֆէնպէրկր
եւ ֆոն
Հէֆթէնբ։
կէս
՛չ էչե րին , Պք՚նտեչչթբասէի
չւնդալւ–
ձաքչ
բ՚ւ՚քլին
մէշ, ինքէւաչաբմի
մլւ
լռւսաբ–
ձաէլներու
տարածած
լո յսի
ց՚՚լքերուՆ
մէշ,
վերոյիչե՚ոլ
ղաւաղիբնեբբ
Հրացա
՜
ն՚սդաբքլ
քլՐԱան
քիեմերի
ղինուո
րնե
րուՆ
կողմէ:
–
կեցցէ՛
Աուբբ
Գերմանիան
, կ՝ադ,ս–
ւլակէ
քլոմս Ա թա ուֆէնպէ
րկ ,
ղնղակնե–՛
բու
տար՚սյիին
տաքլ իբ Հուսքլ
չունչր վ,չե~–
լէ առաշ :
Գ՚սլաք
ղօբա՚քար
Պէքի , ի դուր
վ՚ոբձե–
լէ եաք
անձնասպան
րլլալ,
քլբ դնդւսկա–
Հարռւի
իբ կաբ՚չին
, պաՀակ
տասնապե՚ոքք
մր
կուլմէ :
Տետաղային
միւս
դաւաղիրնեբր
պիտքք
զանենք
Տ՝ս րով՛"– րդա
յին
Գաա՚սբանիՆ
առշեւ
• ՚ •
^
Պերլինի
ձախոդած
յեզափո
խութ
իլնր
տեւած՜ է
ր
^անի մր մամ
միա
յն • • • :
(4 Շ՚պ»–)
.... .
- — -
Fonds A.R.A.M
