ք
Ձ Ա Ո֊ Ա Ջ
3
1913-1915
թուականին,
Ս– Սբենց
« Ա ֊
1քա։ոամաբտ»ի
կ՝աչխաաակցկր
կարե ւ որ
էսմրուղ րա կաննե ր թարւչ
մ անե չով
թ րքե -
չ՚կնի , որոնք
ո՚յւչ
լեզուով աչ կր ապուէէն
թերթին
աոաջին է^ն վրայ, ի սչէաա
թուրք
էր9անսւկներու
%
1քեհ՜ աւչկաի
որերուն
, ալինք
եւէ1
ձերրա–
կալեւլին
ո ւ աքսորեցին
Գոնիա ,
բայց,
կարճ շրջանէ
մչւ վեչ՚շ վերադարձաւ
Պո—
չիս,
՛չ աւլաաւչուչի
ճաժբաներով,
ել վ^ոս—
՚իորի
ավւին՝
Պէյքուչի
, սկսաւ
ւչբա–
՛լիլ ահ թաւէաճաո
ու թ եամ բ : Փոթած էր
ան ունչ, ե ւ կչւ կոչուէ բ
՚(՝ է օմ՚իէ |1^ի Սար–
դ|ւԱ :
ւԼյս Հնարքներուէ
, բսշողեցա,.
՚ ի բ ր –
կե չ օձիքչ,
ե ւ ,թա ր,սպբի
չ : Զինաւչ աւչ աբէն
քեաոք անէքիքաւցէս
Հբապաբակ
նեա,,ւ
–Ո
՚չ—
նեբէն
մէկր
եղաւ
ե ւ յարաբերութեան
մէշ
մ տալ
աղղ ՚" քին շրշանակնե
րոլ Հետ :
Այ՚է
սրեբուն
աղղային
աոաշին
մաաՀողու
—
թիւններէն
մէկն էբ Անաաոչուէն
ե ւ Աեւ
Մովի
եղերքներէն
Պոչիս
իէուձ ուլ աարա–^
ւչ ի րեե բու
եւ. որրե բու
տեւլալորժ
ան ու
խնամքի
Հարցր։
1918^
՚Ս՚Բէ^ՐԸ
.1
Ր^յաայի
ս • ն բ ր ո ր ղո
լ թ ի ւն եկեղեցիի
մ աաենաղա—
բանի
սբաՀին
մէշ
տեղի
ունեցաւ
չա
յն
խոբՀ
րղ ակց ական
ժ ողով
մ չւ , ս տիպ
Աղա -
ք՛աբ ստեղծելու
Համար
ելԱաական եւ
խեամ ատա բա կան կեղբոնակակ,
յանձնա
—
մ ողովնե բ : Այ՚չ
մ ողո
վին
Հ րաւիբու ած էր
նաե
լ
(յաբղիս
(քչւենց
յ
Կր նա խաղաՀ է ր
քաւլաքական
ժ ուչււվի ատենասչետ
Տ ՚ ՚ ք թ ՛
Գ՛ ՚իալիթեան,
պատուական
Հ ա յ
ւ1 բ , որ
ամբողշ
պաաեբաղմի
րնթացքին,
լո իկ—
մնշիկ , Հ եռատե սութեամ
բ ե ւ
ղղ
ու շ ո ւ -
թեամբ,
ամերիկեան
ղեսպանաաան
քաբ—
տսւղաբ
Հքւ1 աւււնեանի
ւէիշոցալ
աժ էն աշ—•
խա աանք ի ղործ
ւչ րած է բ՝ "բ Պ՚՚չսաՀ
ա—
յու
թիլ նր չվտանղ
ուի : Տարիներէ ի վե
չ՛
պատւււական
բմշկապետն
էր Ս •
^ Ր Կ Է Հ
1Լղ՚չ • Հ իւանղ անո ցին եւ ղրեթէ
ամէն
օր
կ^այցեչէբ
Հիւանղանոց
, մեծ նուիբոլ -
մով : Ա ա չււլիս Արենցի
այւչ
խոբՀբղակցա–
կան
էէ ողււվին մէշ եբեււււմր
շաաերու
Համար
֊էաճելվւ անակնկալ
մչւ եւլալ , ո—
բո՛ւ Հեաեւ կր կւոբծ ուէ բ թէ ան եւս կր
լչ տնոլէ ր նաՀա աակ
մ տաւո բա կաննե
բու.
շարքին : II արղ իս Աբենց եոանղուն
ու կո
րովի ւ1աբդ էր՛ խորՀրղակցական
մււղո -
վին
մէշ առաշաբկեց
ռր կաղմ ո լ ե քիք
ե լ––
մւռական եւ խնամատարական
յանձնա
—
մ ողովնե
Րք։ ունենան
բոլորուէ
ին աղղ ա
յին
ղիմաւչիծ
մր, աոանց
յա բանոլանա
կան
խւոբւււթեան
, եւ. թելաղ
ք
՛եց որ Հա
ք
կա–
թ՚՚՚քիկէ
եւ բողոքական
Համայնքներու
նեբկա
յա ց ո ւց ի շնե
բն ալ Հ րալիբոլին
.ք՛"՜
ոաշիկայ
մողովին : (/ րենղի աո ա շար
կքւ
մռղուք ականներու
կուլմ է ծափաՀարոլ
-
թիւննե րով
րնղ ունուեցաւ
, ե ւ քանի մր
օր
՚ թ ր շ , ստեւչծռւեցան
խառն
կաղմով
եքմտական եւխնամաաաբական
կեղ րո -
նական
յանձնամ
ողովնե բ՝ նախաղաՀոլ
-
թեամր
Եքմ տական
նախարարոլ
թեան
խ՚՚րՀր՚լական
ՄիՀրան
էֆէնտի
Գարա–
գաշեանի
;
Այղ
Օրերուն
սկսալ
քՈ
յս տես
նել /^ճակատամարտ»
օրաթեբթքւ
,
որուն)
խմբսււլիբն էր
Հ^աւաբչ^
Միսաքեան
:
թեր
թին
.իարչական
ղ ոբծ երբ
յանձնու
եցան
Աարղիս
Աբենցի.
միեւնոյն
ատեն
կ՝աչ ֊
խաաակցէբ
թերթին
,
ժ
ասնաւոբաբաբ
Թուբքիոյ
մէշ
ստեղծուած
կտցութեաե
շուրշ
չաՀեկան
յօղուածներ
ղրեքով
:
«ճակաաամաբա»ի
մէշ ՚Ծեբուկբ
ծածկա֊
նու՚հով
սկսաւ
նաեւ
0Ո1շէր
ե ն
Ս ի շ հ ր
խո–
բաղրռվ
պատմել
իր յուչերր
եւ
յիչա–
աակնեբբ
, որոնք կր կաբղացռւէին
մեծ
Հետաքրքրութեաւ1
բ :
1919^
ոկւ՚ՂԲԲ^
Ջ.աւէն Պատրիարք աա–
մանելի
աքսորէ
մր
. / Հ / ՚ ք
Պոքիս
վերաղաբ
ձալ
, եւ այսպէսով
, մեր աղղային
կեան
քբ սկսաւ
վերապբումի
նոր չրշան
՛էբ։
Զալէն
Պաարիարք
կաբճ
չյ։շանի
մր բն
թացքին
իր չո՚րշ կբՏ""^ Հաւաքել
բոր՛բ
Հոոանքնեբու
նե ր կա յացո,
ցի չնե
րր եւ
Համաղ
ոբծակցութիւ-ն
: Այս առիթով բ ֊
սենք նաեւ, թէ Պոլսոյ
Հայ
ւսռեւաբական
եւ դրամտտէ
ր , մ տալ որա կան եւ Հ ամ ա -
լսարանական
ղասակաբղբ
մեծ՚ոսլէս
օ՚ք–
տակաբ
Հանղ իսա ցաւ
ւ1 ե բ աղղ ա յին
կաղ–
մակեբսլչական
ղոբծին : ՚Բաւքտքական
մ ո–
ղով է ն մինչե
լ ելմտական
ե ւ. խնամաաա
բական
մարմ իննե բուն
մէշ՝
անոնք
ունե֊
ցան
ղեբակչիո
ղիլ՚ք
մբ եւ ցոյց
տուիե
ղոՀողութեան
եւ Հասկացուլոլթեան
"՛քի •
Այգ
օբեբուն
Հաճոյք էբ
աչխաաակցիլ
անոնց Հետ :
« ճ ա կ ա տ ա ւ ք ա ր ւ ո » ^
եւ
Գա^ակցութետն
՚քիրքբ օր բսա օրէ կչ, զօրանար
,
բայց
Ո՛՛ա ^ա
կ ց ո լ.թ ե ան
ւչե կա
ւթո բնե
բր
երրեք
չփոբձեցին
աղղային
մաբմիննեբոլ մէշ
ունենա
լ ։չե բակչիռ
ղ իբք՝
կուսակցական
կիրքերչլ
չՀ բաՀ բե չու Համաբ
. եւ , ինչ որ
ւքլխալոբն է , շտնացին որ աղղին
լաւա
ղոյն
ւոաբբեբք, աչխատին
լլրպէսղի աբ—
ղ իւնա
լ որ ուին ստեղծուած
չաբք
մր պա–
տասխանատոլ.
ւլ ործ եբր : Աարղ իս Ա բենց
այ՛լ
օբեբու
յաբմարաղ
ո յն անձն
է բ՝ յա
բա րե բութ իւննե բ
մ չակելու
Համաբ
ո
է֊
կուսակցական
տարրերուն
Հետ եւ այգ
"ւղղութեամր
ունեցաւ մեծ քեր , ի նր–
պասա
մեր՛ աւլդա
յին
չաբմումին։
Այդ օ–
բեբուն,
Պատբիւսրքարանի
կից ստե՚լծ ֊
ուեցաւ
նաեւ յարաբերական
դիւան մբ,
որուն պարտականու
թիւնն էր յաբարե -
բու թիւններ
պաՀել
տեղական
իչխանռլ ֊
թիւններու
ել առաւելապէս
մ իշադղ
ային
դրաւման
բանակնեբռլ
քաղաքական
բաժ–
նի նեբկա
րսցոլցիչնեբուն
Հեա։ Ա. Արենց
մաս
կաղմեց
յարաբերական
դիւանին
,
որ ղանաղան
Հաբցեբու
չուրշ կբ պատ ֊
րաստէբ
յիչատակաղիրներ՝
ներկայացնե
լու Համար առ որ անկ է :
ԸնդՀւսնրապէս
Ա. Աբենցի կր յանձնոլէբ
յիշաատկադիբ
ներու
ւղատրաստոլթիլնր
ել
խմրսւղրռւ–
թ ի ՚ ՚ ե ր ,
Զ ՚ ս ւ է ն Պատրիարքի եւ քաղաքա
կան
մողովի
ատենասլետին
ալ մասնակ -
ցոլթեամբ
:
Աարղիս
Արենց
մեթ ոտիկ
աշխատող
մրն էր, Հեռատես եւ լայնախոՀ
:
Յարաբերական
դիլւսնին
կադմո,թենէն
յետոյ,
աղղային
մարմիններք
սկսան ֆբ֊
րանսերէն
լեդոլով
Հբտտաբակել
« Վ ե ո ւ ս ^
հ^ՈԱպ»
թերթր,
^ ^ » , յ ,
խմբաղբապետն
էբ •ցատբաստուած
մտաւորական
մր՝
Տիդրան
Զայեան։
Ա. Արենց
« Վ է ր ա ֊
ծ(աւնւյ»/,
աշխատակիցներէն
մին էր եւ
ղրած է ղանաղան
քրոնիկներ
,
յաճախ
կեդծ
անու՚ւՐեեբոէէ
:
1922/.
կիսուն,
Զաւէն
Պաաբիարքի
ո֊
րոշումով,
յաբմաբ
դատուեցաւ՝
որ
պատո, իրակոլթիւն
մր ՚չբկուի
քիումանիա
եւ
Թ
բանս իչվ անիա ,
յա րաբե
բու
թ իւննե բ
^՝1
"՚Կ
^1"՛–
Համար
աեդացի
Հայութեան
Հեա : Որոշուեցաւ այդ նպաաակին
Հա -
մաբ
ղրկել
կնէլ
եպիսկոպոս
Գալէմքէբ֊
եանբ եւ Ա. Աբենցր։
Պատուիբակութ
իւ
նր այցելեց
Բռսթանցա
, Պուքրէշ, կա ֊
լաց,
Պր՛" յիչա եւ Մոլաովսւյի
քա։լաքնե֊
րբ , ոէր ունինք պատմական
ե կեւլե ցինե չւ ։
Պաաու իբակոլթիլնչ,
կրցաւ
ղ բական
դոբծեբ
՚ոեսնեչ ինպաստ
Պոլսոյ
մէշ
Հա
ւաքուած
ղադթականնե
բուն եւ ոբրերուն
։
^ԲԲ սկ"՛"^ էր րնդՀանուր
Հանղ
անսւկոլ–
թիւ ե
՛ւ
ր ,
Թ
ոլրքիո
յ
մ
էշ
քաւչ աքա
կան
Ղ ^ ՊՔ^ա ՛ե՛՛ր դ աբձուածք
ստացան
ե ւ
տասնեակ
Հաղա րաւ որ աա բադ իրնե բ ու
որբեր
սկսան
վէոխաղբուիլ
Յունաստան
^
Ֆրանսա եւ այլ վայրեր։
Պ ատ բ իա րքա
րա,,
նի եւ խնամ աաա բո։ թեան
որո շում
ով՝
փավւաք
յա յտնուեցաւ
, ոբ ե բկու
Հարիւր
որ րերու
խնամքր
ել պա շապանու
թիւնր
ստանձնէ
ւԱ՝ումանաՀա
յութիւնր : Ա • Ա բ–
բենց
լվւադօրռւեցալ
ա յդ.
ուղդռւթ եաւէ բ
աշխատանք
տանիլ, եւ ան լաշռղեցաւ
200
լւբբեբ փոխադրել
քիումանիա
, եւ
աեղւոյն
աղդ
է
մարմիննեբուն
ու որբախնամ
կեդբ.
Վ^արչութեան
աչխաաս՚՚՚քնեբուն
չնորՀիւ
,
որ բերբ աե ղա լոր ուե ցան Մ ո լտովա
յի
չբբ–
շանի
Սթ-րո՛ նկԱյյ|ւ
որբանոցին
մ
՛էշ :
Ա չւենց որբերու
փոխադրութեան
առ ի–
թով
ներկա լացած
է
օրուան
էխսբչապե -
տին , Արտաքին
ղործե
բու
նախաբարին
,
Հայասէր
Փրոֆ
• քյ՚՚րկային
ել
Ա-ումէն
կարմ իր 1Տաչի նախադաՀ
ուՀի էքվ՚դա
Պ րք՛֊
թիանուին
, որ Վարչապետին
կինն
էր :
Անոնք
բարեացակամ
ու թեամ բ
բնթացք
աու ին Աբենցի
խնդրանքնեբուն
: Ա .Արենց
Ա թլ ա ւ ^ ւ կ ա յի
որբանոցին
անօրէն
նչանակ–
ուեցաւ եւ ՛քեց տարի վարեց այգ դմ ոլա–
չւին պաչտօնր
, գա
ս տ իա րա կե լով
որբեբբ
:
Աւեչի
՚քեբշ,
տնօրէն
նչանակուեցալ
կա–
լացի
Ադ՚չ • Վարմաբանին
եւ ապա
ուսու—
ցիչ՝
Պուքրէչի
Աղ՚ք • Վարմաբանին։
Իր
ոլսռւցչական
ղ ո բծ ռ ւն է ու թ ե ան քաոաս ֊
նամեա
յ յորելեանր
տօնուեցաւ
Պուքրէչի
մէշ։
Պուքբէչէն
կ՝աչխատակցէր
ԳաՀիբէի
« Յ ո ւ ս ա յ ւ ե ր
՝»ին՝
թ բ քական
Հաբցեբու
չուչ՚շ
Հմտաչից
յօգուածնե
բուք :
Ա. Արենց
Ոումանիոյ
մէշ
նոյն
կորո
վի, սրամիա. Հեռատես
, լայնախոՀ ու
Հաճելի
մաբդր
մնաց , ան իբ
չ՚՚ւրշ
սաեւլ–
նած կր Համակրանք
, դք՚նքր կր
յաբղէին
իրր
ուլշմիտ
մէկր։
Մե
ռաւ
Պո՚քբկչք՛
մէշ,
19
Տ
՛՛լչի"
1955^1՛, 85
աաբե կան
ք,ն , մեկուսացած՜ ու
կտրուած
սւչքսարՀէն : ֆ
Երբ
այսօր
իր Հասարակական
կեանքէն
1,ՈԱ ԱՆՃԸԱա՛
մէշ
(•Բտչիֆոբնիա)
(է ուչ քւս ք, վերշ
թէ յ՛"" եւլան
մր տ րուած
է
բնկ՛
Մ ովսէս ^էչ՛ Գաչ՚՚ւսաեանի
ի պա–
ւււիւ ; Հոծ րաղմ
ու թ եան մր ներկայոլ -
թեան.
Հայ կեէլրոնքլ
չէնքին
մէշ
տրուած
Հալ
աքո
յթ ին նա քսաղա Հած
է
բնկ
. կռան–
եան : քւքօսսւծ են րնկերներ
Հաբի
վ^արեան
ե լ 3՛ Տէր Յ՛՛՛ք Հ՚սննէ սեան : Օրուան
Հիւ–
չ՛ին չնոբՀակա
լական
ի ՚ Օ օ ք ե բէն ետք , ե–
բեկ"յթր
փակուսւծ
է
Գ՚ււր՚չէն
քՀնյ.
Գու–
տսւլեանի
պաՀսչււ՚նիչով
:
ԳԱՀ1՚ք*ԷԻ
<ւ։3ուս՚սրեր^ տան
ղ ալար
տանիքին
՚քր՚ոյ
տօն։ււած
է 1ւ/անասոչւք՛
աբչալանքին
(է՚2լ"չ տաբեղ աբձբ : Արսլան
^
բանաքսօսր
եդած է չնկ • Ա .
յթ լեան
որ աբչաւանքին
պաաւ1 ականր
բրած
է ՚
Գեղ արուե "աական
լ՛ն աի բ
բ սւ մին է մր
եաք.
Հանդէս ր չարունակուած
է
քսբս՚խ–
ճանքով ել պարով։
ՊքչՅՐՈԻԹ
ւքերս՚ւքարձած է ,
Օղոստոս
մէկին,
չ՛նկ, Աո՛ք սէս Տէր
Գս՚չուստեան։
Ա՚չ՚չ ՚ ք՚չքսանութեանց
, րնկեչւնեչ՚ոլ
ե. րա–
րեկսւմներռւ
Հոծ բա՛ր) ութիւն
մր դիմա—
ւորած
է
Բ^կերչ՛ ՚ Խալաէքւ
օդակսւյանբ
I
ւ
՚նկե
բ Տէր Գս՚ւոէ ստե ան
կբ՚ք երաղ աոնաբ
Միացեաչ
ՆաՀանդներէն
;
ՊքԱԱՈՅ Մեծ կղզիի
Յունաց
Ա յ օ ս Տ ի –
մ ի թ ր ի ո ս
եկեղեցիին
մէշ Հայածէս
պա
տարագ
կատարուած
է Օդսստռս
2^^*
Արաբռղութեանց
նախադաՀած
է
,Տէրան
աբք•
Նեբսոյեան:
ԻՏԱԼԻՈՅ
մէշ մեծ յաշռղու
թիւն
դտած
է Օր– Աեդա
ք^ալռւլեան
,
ՊէյրութաՀայ
երդ չուՀ ին որ մասնա կց ելլ՛էք
Վ^ենետիկի
վէառաաօնին
,
31
աղդեբու
ներկա յացոլ
—
ցիչնեբուն
մ
էշ
առատութիւն
չաՀ ած
է
իբբեւ
մեծծօ—սոփրանօ : 0րք՚ռրդ
Բ՚սբսւչ–
եան
ձբիաբաբ
բնգունուած
է
Միլանոյի
Եբաժ չտանոցր
:
ԱՏԱՏԱ.Ն-Բ « Հտսկ »
էդաչաօնական
ւսմսաւչիր
կէս
թ ո՚չփկոս ո ւթ ես՚ն
Հայոց Կի
չիկիոյ,
կրօնական,
կրթական
, ւչբական
եւ բանասիրական
, թիւ 7 , Յուլիս
1959
Անթիչիաս
, Լիրանան
:
կբ
՚ք^բյԻԺ՛^
Հ"՚ք՚Ք
՚^ը դէպքեր,
՚՛՛^՛ կբ
ցցուի
աչքե բուս
առշեւ իր վւո քրա
կաղմ
մաբմնոէքբ,
բա լց եոանէչուն
Հէււչիւէէքր,
աէ^ոցր՝ ա չքե բուն ել ձեո քին մէշ դ ա–
լադէէւնչէ , ՛լ"բ երբեմն,
սչոոթկումի
ւդսւՀե-
բոէն , կր ճօճէր
օէէին մէշ :
Ա արդիս Ա բենց
ունեցաւ
ան բա
ս ի բ եւ
բեւլնաւռբ
կեանք։
Յաբղա՜նք
իբ անմ ոռանւսլվւ
լիչտաա
—
կին։
Շ՛ ԱՃՈՃ–.
Ի՞ ՚ Օ Չ ՊԷՍ ԿԸԳՐԵ՛Ն Պ Ա Տ Մ Ո Ի Թ ԻԻ ՚ Ն Ը
ԵԸԱՏԱԶԻ Մ^Հ^ՓՈՐՁԸ
ԹՐՔԱԿԱՆ ԱԿՆՈՑՈՎ.
յ ղ ւ ւ ո յ
ճռւմՀռւրիյէթ\ւ&
մ է ջ է մի Օ Ալ|,
^ւսւլը յ օ դ ո Ն ա ծ ա շ ա ր ։ ւ ւ վ մ ը կ ը պ ա տ մ է
191)5իՕ Հ – 3– Գ ա շ ք ա կ ց ո ւ թ ե ա ն
կ ո ղ մ է
|)ւււ|ըա1ւ Ա պ տ իւ | Հ ա փ տ ի դ է մ ս ա ր ք ո ւ ա ծ
•Հա1՝ափ"ը6ը, " Ր ծէՕօթ֊ է
«Աբչարղի
պէՏէդէէէն»
ա ն ո ւ ն ո վ ։ Կը հ ր ա ա ա ր ա կ ե ն ք
աւէըւղտ՚ա–թ1՚ամր :
1Տ05
3 " ՚ լ ի " ի
մէկինամառնային
տաք
Օր 1
Ա
, Ապտքււ լ
Համրէ
երչարղի
մօւո
Հէսմ^ք՛յէ
մդկիթբ
ղւ^ած
է ր
Աւչ՚չ՚՚սթք՛
"ո՛ք"րսքլան
ադօթքր
կսոարելու : Այ՚չ Օ–
ւ՛երուն կրսլատէն
մինչԼ. մզկիթ
ճամրուն
երկու
քիւղմր ղվէնուորնծ,
ղիրք կբ
՚ / / " " ՜
՛՜էին։ Եքր Աուլթսւնր
կրնչմէսբուէր
ւդա֊
բս՚ոիւ
Աոշեւ,
նուաղա
քէ1լմբբ
կր նուս՛–
՚ւ^ւ՛
Հ՚ո։1իտիյէ
քւոյլերդլ
եւ Համիտ
իր
^դի՚՚ւմրլվ
կՂրթաբ
մ վ ^ թ ։
՛կրնային
այդ տաք
է/.,
Աուլթանր
Շէյխի
հկ՚՚ւ
վայրկեանՏէեսակղած
էր
է^-ւմր.
լոհւեցալ
ոոքբի
մր
"քայ֊
ւ՛՛Կ՛—
մէշ դեո ՛քառ կբ մնա յին
անցեալի էք^
պատաՀած
դէ՚ղքել՚բ
։ Պ՚սլաաին
մէշ ա–
մէ ն մաբւլ ծանօթ
է ր ա
յգ ողբե բդ ու թ ք՛ւն–
ներուն
:
ԵԼ
Ապաիւլ
Համիտ
կարեքփ ա–
մէն
միշռց
ձեոք
առած
էր ,
ոքլսլէսդք՛
չկրկնուին
նման
դէ՚դքեր
• Իր չուբք^ ու–
նէբ
ցանց
մբ
|սաՓ|ւէՏւճ/ւ/ւք ,
որոնք
ամէ
նէն՛ փոքբ
դէ՛պքերն
անղամ կբ տեէչեկա–
ցնէին
իրեն։
Պոմ պա
յի
դէսքքք՚ն
աոթ
իլ տրու ած աե–
ւչեկաւչ իրնե լ՛ուն
թ է
՚ ֊ Ր
501 4–/»
Հասած
է ր :
կան իւա լ իրեն
աեւլե կութ
իւն
տ րէէ լ ած էբ
թէ աեէլքէ էւլիաի ունենար այդ դէպքր եւ
անՀ րամ ե չա
ւէ՚իշոցներբ
ձեռ ք
առնուած
էին։
Պ՚ոյթռւմէն
երկու
ամիս աոաշ
Փարիզի
մէ9 մեծ մուչէւվ մր տեդի
սւնեցէսծ էր
քհէօն
Թիւբքերու
եւ
Հայել
էէ
ու
մ ։սէւ
ն ա ե —
էէր, իր
\չո,լութեան
ցոլթեամր.
ԱՀմէտ
Րրդա
ւդէ յ ձդած
՜ եւ
Հեոուցւսծ էբ այդ մոդովէն,
րսեչոէք
էէի
«Հայկ–
Կոմիաէին
որոչ
ն՚դա՚ոակն էՕս֊
մսւնեան
Հա՛ ՚սքակ՚ոնոլթեան
մէշ
տ՚սբբեր
կառա՚քարութիւն
՛քր
Հիմնել :
Հասնելու
Համար
իր նէդւււտակին
անիկա
երկբին
բոլոր
չբշանակնեբւււն
մէշ պիտի
կաւլ -
մ ակե բսքէ յե ՚լափո խութ իւններ
, Հ բաւ
իբե֊
լու Համար օտաբ
պետէէւթիւննեբւէլ
մ ի–
շամսւութիւնր։
Ես չեմ կրնար
՚քոր^իք
ծառայել
նման
ոճիրի
մ ր» :
Ապաիւլ
Համիա
խիստ դոՀ մնացեր էր
ԱՀմէտ
Րըղայի այս բնթացքէն եւ
զայն
Հրաւիրեր էր երկիր։
Ր՛այց
անիկա ոբ
քս՛՛բ
Հալ աաք ունէ բ
սաՀմ անադ
բութեան
անՀ բաժ
ե չէոոլթ եան , աեդե կացու ցեբ էր
թ է
սաՀմ անադ բութ ենէն
առաշ
երկիր
սքիտի
չէք ե բագառնա
յ :
ինչ կր նչանէս կէր Ապ աիւք Համիտի
ն
ա քսքան
մօւոիկ
տե՚լքւ
ոլնեցւււլ այդ պայ–
թումբ : Կր նչանակէ թէ իր կեանքին
րս–
ոլաոնացող
անձեբր
այգքան
մօտեցեբ
էէն
իրեն
.
Երբ
ղ՚սբմանքի եւ խուճապի
ղղացում–
նեբր
կորսոլեցան,
Աուլթանր
նստաւ
իր ՚
կ՚սոքբ
եւ Հասաւ
Ջիթ քէօչքր, ուբ բն–
դ ունեցաւ
օտաբ դ եսպաննե
բ չւ :
Յետոյ
իր Հպատա էչնե լ՛չւ
կաբ՚չ աւ
ա յցե լեցին
,
Հձանցեալ
ՐԱա
յ»
բսին
ու չնորՀ աւո
րեցին
ղինքբ :
Երբ
ւրս՛ 3""– արա
րոդու
թիւնբ
Հրամ ա -
յեց
անմ իշա սչէս
ե րեւան
Հանե /
ոճբւս -
ւչ ո բծնե ր բ :
Անմիշապէս
սկսան
քննոլթ
իւննե րչ՛ :
Աբ՛ք եչք
Հ անդ
ի ս ՛սնա չո
լ
Համ ուր
անռնղ
՛ի ՚" ք" ո ւս ա ին , երկբէն
ելքի
ր " չ " բ
էլա լան–
ն ե ր ո ւ ն անՀբամեչա
–աբամանր
տբուեցտւէ
քհումբր
փոսի
մր մէշ պաՀուէսծ չէր,
այլ
կառքի
մր մէշ
դրուած էբ։ Ասիկէս ՝
Ր
Հանդստութիւն
կր պարդեւէր
,
որովՀետեւ
եթէ Երլարդի
մօտեբբ այս -
սչիսի դէպք
մր պատաՀած
բչչաբ, կր
նչանակէբ թէ գաւագրութիւն
մբ
կար։
քննութեան
աոէոշին
մասին
մէշ կր տե–
դեկաղ բուէին
դէպքի%
մանրամասնոլ
֊
թիւննեբբ,
սակայն ոչ մէկ
տեղեկութիւն
կր տրոլէբ
Հեւլինակնեբւււն
մասին : Ո—
րո՛՛նք
է ին ա լս յանդ ոլդն ա բարքին Հե–
բոսնեբր
: Ալ՚ւչէսրեւ
, աշէն
ձս՚քսէն
Ժ ո ւ յ ն "
Խռ^եբ
տրուած
էին Ասչտիլլ
Համիաի եւ
կր Հասկցուէր թէ ոբռնք
կրնային
սար–
քել
այսսլիսի
եղեռնւսէիոբձ
մր :
քննութեան
չնթացքին
երեւան
ելած՛
էր թէ ռում բր կրո
՛լ կասքբ
չին ուեր էբ
Վիէւննայի
մէշ։
Ապաք՚ւլ
Համիէո
քիչ մր
Հտնղստացաւ։
Վ^իեննա յի
գեսպանատան
ոլդղոլած
Հեռադրով
մր սէչսած էր բուն
քննու.թիւնր
, որ քա
յլ առ քա
յլ
յառաշա–
ց՛՛"– եւ ՛քէ կիկ էէէկիկ
երե լ ան
Հանուեցան
այ
ււ աՀաւոբ
լլ է "լքբ ս՛" րք " ղնեբր
յ
Վիեննա
յի գեսպւոնսւտու^՚էն
ստացուած՜
պաաասիւտնին
մ էշ
քչ րսուէր թէ
էչառքր
20
Ա՚՚լբիլ
1905/՛^.
աչնույսծ– էր
Նէսէլաօ–
ֆէչւ ղոբծաբանէն
: Գնռդնեբն
էին
քլք՚ն մր
եւ տդամւսբգ
մչ՛, ոչւոնք պաՀանշած
էի^՛
ոբ քլառա պանին
ն՛ւ տա րանր
ւ։ աք որա
կանէն
քչէս մեթր
աւելի
բարձր
ՐԱայ։ Ատացա–
՚ ւ ի բ բ տրուած էր Ա՝առիա
Զայիչ
անու -
նով։
կաոքր
Թբիէոթէէ
ճամբով Պ"չի"
ղրկուած էր, յանձնուելոլ
Համար
Աիչվի–
բիչին
( Սխ Վ Ւօ
Ր Ւ ^ յԻ
Կ ՚ ՞ ւ ՚ ւ է յ « Յ ա ^
Ո ա ջ » )
անուն
անձի
մր։
Նախ
Հարցաքննուեցաւ
Մ աթէօ
անուն
մւսքսաւոբր
, ոբ քչառքչ՛
մաքսէն
Հանած՜
էբ։
Բայց ան չէբ դի՚ոեբ թէ քլ՚սոքր
ո՛ւր
տարուած
էր ՚
(1 Շ ա ր – )
Fonds A.R.A.M
