^ՀտյրԼնիք»
, Յունիս
15–
Մեր
հսւկառսւկորգ
թերթերր,
սւրսւա–
սսւՀմանի
թէ
Ամերիկայի
մէ^, Հ ր ա ա ա -
րսւկեւյին
րնկեր
Վ. ԱՀարոնեանի
կ ՚ ՚ ՚ է մ է
սւոորագրուած֊
նամակ
մր ,
ա ն ս չ ա ր կ ե չ ա –
օրէն
շաՀադռրձելով
նաեւ
զայն
՚իաշնակ–
ցոլթհան
զէմ իրենց
պայքարին
մէ^
Նամակը,
ղ ա ա ա պ ա ր ա ե լ ի ՝
իր բ ո վ ա ն -
դակութհամր
եւ լ ի յերիւրածոյ
վ ե ր ա -
զրոլմներով
, անհ անօթ
մնացած
էր մ եզի
եւ մեր Հակառակորզները
ձեռք
անցու
~
ց ա ծ են զայն
ամենասաորին
միջոցներով։
Բ ա ց ա ր ձ ա կ ա պ է ս
Հերքելով
եօթը
ա ա ր ի
ա ռ ա չ
(
յ ,
կարճ
աաենի
մր մէ^ րս ֊
աեւլհ
ուած
կ ր ք ո ա
մթնոլորաի
ծնունդ,
այս
պարսաւազրին
յ ե ր իլրանքնե
րն
ու
վա
ր կ ա
ըեկոլմնե
րը
ամ րողջութ
եաւէ ր ,
կ ե դ ր ո ն ա կ ա ն
կոմիաէս
Հարկ
կը
դաաէ
յայաարարելոլ
, թէ
նամակին
մէշ յ ի չ -
ուած
ր ՚ ՚ լ ո ր
անձերր
, անխաիր
, վա
յ ե լած
են
միշսէ
ու կր
վայելեն
մեր
ընկերական
շարքերուն
, ինչպէս
նաեւ
կեզրոնական
Կոմիակիս
կ ա ա ա ր ե ա լ
ու
անվերասլաՀ
ւԼս ա ա ՝է ութ
ի լ ն ը ;
1'նչ
կը վերարերի
նամակազրին
,
անոր
նկաաժ
ամր
կան
ոնա
զ ր ա
յ ի ն կ ա ր զ ա դ րու -
թ ի լ ն
եզած
է իր յ ամ ա ն ա կին :
Աւելցնենք
, որ անՀրամեշա
մի^ոցներ
ձեռ»
ա ռ ն ո ւ ա ծ են , ճշզ ելու
Համար
պա -
աաս
խ ա ն ա ա ո
լութ
իւննե
ր ր ՝
ապօրինի
կ ե ր պ ո վ
նամաէլներ
ձեռք
ձզելու
ա ն պ ա ր
—
կեչաոլթեան
, Հ րասյա
ր ա կո ւթեան
ու յա–
բակից
բոլոր
պարազանեբուն
նկաամամբ։
Հ– 3– ԴԱՇաԿՑՈԻԹԵԱ՚Ն
ԱՄԵՐԻԿԱՅԻ ԿԵԴՐ • ԿՈՄԻՏԷ
14, Յա֊նիս, 1958
ՉՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԱԾ ԶԵՌԱԴԻՐ՚ՍԵՐԸ ՋԵ՚ն
ՎԵՐԱԴԱՐԶՈԻԻՐ :
ԵՐԴԻԾԱՆ՚^Ը ՀԱՅԱՍՏԱ՚ՆԻ ՄԷՋ
ԱԱ8ԵԱԹ
֊ ՆՈՀԱ8Ի
ՄՈԹԻՖՆԵՐԸ
"էյուէր՝ բանաստեղծ "Ր՛ին
Դուն էն գլխէն բանաստեղծ չիս ,
Խելքդ դիտռւնին բաբ մի՛ անի,
Ամէն մարդու գրածի հետ
Դրածդ մի հեսապ մի՛ անի :
Թէ որ գիտես շնորհք չունիս՝
հյմբագրին սապապ մի անի,
՚Նահայս տեղը վա|Նտ մի՛ կորցրու ,
Մարդկանց րետամագ մի՛ անի • • •
3.
Կ Ա Ր Ա Յ Ե Ա Ն
X
Հ Ռ Ջ Ա Կ Ո Ւ Ա Ծ Ն Ե Ր Ը
՚
Զորբորգ
անւլամ
է ինչ մեր
մասին
գ ր ա ծ են թերթերում
, անյարմար
է
^ ւ է ^ է ՚ ւ ՚^ե^է " ՚ յ Դ
՚ ^ ^ Ղ "է "Ք է^Ր ^"՚–
նա
չում
^ իոկ
Հիմա
յայտնի
ենք
դարձել
ամբոզչ
ռե սսլոլբլի
1լա յ ո լ մ
է
-
Յ Ա Ռ Ա Ջ
.-
-
. .
ԽՈՐՀՐԴԱՅԻ՚ւ, ԵՐԴԱՀԱ՚Օ՚ՆԵՐԸ՝ Ա՚ՍՄԵՂ
՚\1^է՚Ղ^^^յ՚։"յ՚"՚^1՛^^^^^
Սթալինի
օ^«1^՝՝\
խորՀրգային
մ ե ծ ա գ ո
յ ն
ե ր ա գ ա Հ
ան՚նե՚րը
ա մ բ ա ս ա ա ն ռ լ ա ծ
էին Հ ա կ ա ֊ գ ե մ ո կ բ ա
-
տական
ե լ Հ ա կ ա - ր է ա լիստական
ե բաժ
շ––
աէււթիւն
յօրինած
րԱսւլու
յանցանքով
,
ե լ
ոբպէսզի
գլուիւնին
վրայ
չ ա ա ն , րս -
ա ի պ ո ւ ա ծ
էին
ի ն ք ե ա ք ե ն ա գ ա ա ո
ւթ
իւե
կ ա ա ա ր ե լ ո վ
մեզայի
գ ա լ :
Արզ,
իյ • Մ իութեան
Համայն
ավար
կոլ–
սակցոլթեան
կ ե գ ր ո ն ա կ ա ն
կոմիտէն
Յու
նիս
ութին
տ ր ո ւ ա ծ
որոշում
ո վ մր
չեզեալ
Համ
ա բ ե ց
խոբՀ
ր գ ա
յ ի ն
^
ՐՂ
աՀաննե
բուն
դէմ
կաաա
ր ո ւ տ ծ ա յգամ
բ ա ս տ ա ն ո
ւթ
իւնը :
կեդր.
կոմիտէն
, իր որոշման
մէչ կին -
դունի
թէ տասր
տ ա ր ի ա ռ ա չ
Աթալինի
օրով
կատար
ուած
ամ ր ա ս ա ա ն ո ւ թ
իւնր
մասամբ
սխալ
էբ ու ա ն ա ր գ ա ր :
Այժմ
անմեւլ
ու ա ն պ ա ր տ
Հռչակուած
երւլաՀաննեբուն
թ ի լ ի ն մաս
կր կտւլմ
են
Տմիթրի
Հյոսթաքովիչ
, Ա բ ա մ
Ի) ա չ ա -
տուր եան եւ վեբչերո
մ ա Հ ա ց ա ծ
Աերգէյ
Պրոքոֆիէվ
խորՀրդային
ա ր դ ի ե ր ա —
ժչտութետն
երեք
Հսկտները
:
կ ե դ ր
. կոմիտէն
, իր Հ րամ
ա ն ա գ ր ի ն
մ
էչ
կը
ձ ա դ կ է Ա թալինի
աե սակէ
տնե
րբ՝
ար -
ուեստի
ու ս տ ե ւ լ ծ ա գ ո ր ծ ա կան
ա չ խ ա —
տանքներու
մաբւլին
մէչ : Աւելորդ
է յ ի —
չեցնել
, թէ իր ողչութեան
, Աթալին
կր
նկատուէր
ա ն ս խ ա լ ա կ ա ն
տ ն տ ե ս ա կ ա ն
Հարցերէն
մինչեւ
Համանուադային
ե ր ա —
մ չտութ
իւեը
տարածուոգ
բոլոբ
մարզե
—
բուն
մէչ :
կեդր.
կոմիտէն
կ՝աւելցնէ
թէ Ա թ ա
֊
լ ի ն ի
ճ ա շա կր ^չատ
ժ խ տ ա կ ա ն
կ ե ր պ ո վ
տ ղ գ ո լ ա ծ
է ր»
Բ ե ր ի ա
յ ի , Ա ոլոթովի
եւ
Մ ա քենկով
ի գ ա զ ա փ ա ր ն ե ր է ն
յ
Վերոյիշեալ
երգաՀաններուն
որոշ
գործերը
, կ՝աւել
-
ցրնէ
կեդր.
կոմիտէին
Հբամանադիբը
,
ան կասկած
արժանի
էին
ք ն ն ա գ ա տ ո լ
-
թեան
, եւ
նախորդ
ա մ բ ա ս տ ա ն ո ւ թ ե ա ն
^ոբՀիլ
կրցան
մնալ
կուսակցութեան
ոււլւլութեան
մէչ, սակայն
կ ա ր ե լ ի չէ զ ի —
րենք
յ ե տ ա դիմա
կան
ձ ե ւ տ պ ա չտներ
կո -
չել :
հ) • Մ իութեան
մէչ յ ե տ ա գ ի մ տ կ ա ն
ձե -
լասլաշտ
են այն բոլոր
ա ր ո ւե ստագէ
տնե—
րը , որոնք
((.արուեստը
արուեստի
Հա —
մար՝^
գ տ զ ա փ ա ր ի ն կբ Հետեւին.
աբուես—
տը
արուեստասէրին
•^ամաբ,
փ ո խ ա ն ա կ
ժոզաէուրգին
լայն
խաւերուն
Համար
:
Պ ա շ տ օ ն ա պ է ս
ընգո
լնուած
ա ր ո ւ ե ս տ ի
միակ
ձեւն
է՝
«սոցիալիստական
րէա ֊
լիգմ»Հ# ,
որ կր ծառա
յ է
կուսակցութեան
բնգՀ
անուր
ն պ ա տ ա կ ի ն եւ Հասկանալի
է
ժոզովրզական
լա
յն
խաւերուն
կոզմ է :
կեդր.
կոմիտէին
այս
որոշոլմր
Հբա —
տարակելով,
^ Փ բ տ ւ տ ա - ֆ
պարտք
կր սե
պէ
աւելցնել
թէ ն ա խ ա պ է ս
տ մ բ ա ս տ ա ն
-
ո ւ ա ծ Բ"լ"Ր
ե բաժ շ տ ա դ է տ ն ե
րն ու
իրենց
Հեզինակոլթիւննեբր
ա ն պ ա ր տ
Հռչակ
֊
ուած
պէտք
չէ նկատել.
^ շ ա տ մր երի -
տասաբգ
ե ր գ ա Հ աններ
կան , որոնք
տ ա -
կալին
վ ա ր ա կ ո ւ ա ծ
կր
մնան
ա ր գ ի ա կ ա
-
յ՛, ՚^՝.. , ՜ •
• •
՝ւ\ ( ՚՛ •
Պ Ա Լ Ա Բ Ե Ա Ն Ս Ի ՇԻՐԻՄԻՆ
Հ Ա Մ ա ւ ^
- 0
՝• ՚ ֊ ՝ ՝ ^
Պոմոնի
թադականութիւնը
24
տարինե
րէ ի վեբ , Հանդուցեալ
Ա ռ ա չ ն ո ր գ
Պա -
լաքեան
Ա.ի Հոգւոյն
ի յիշատակ,
տարին
երկու
անւլամ
պատարտգ
եւ
Հ ոզ ե Հ ան -
զիստ
կ ա տ ա ր ե լ
կ ո ւ տ ա
յ իր
ե կե
զեցիին
մ է չ ։
Անցեալ
տարի.
Հոկտեմբերի
վեբՈ՚ն
կիբակին
, թ ա գ . ւցորՀբզոյ,
Տ–
Հմայեակ
Հօր
եւ է՚պբաց
Գաս՚ււն
՝էամաձայնոլ
—
թեաժ
բ վաթսուն
Հոդիով
ո ւխտաւէնա
ց ո ւ–
թ ի լ ն մը կ ա զ մ ա կ ե ր պ ո ւ ա ծ
էր դ է պ ի Ս
Փիէր,
Պ տ լ ա ք ե ա ն
Աբբազանի
զեբեզմ
ա —
նին
վ ր ա
յ Հ ո դ ե Հ ա ն դ ի ս տ կա տար
ե լո
ւ
Տա–
մա բ :
Այդ
գերեզման
- դամբանին
մէչ
բացիՀ
Ա ր ր ա գ ա ն է ն , կբ
Հանդշին
նաեն
Հանգուց––
եալ
Տ– կարապետ
Ա. ք ա Հ ա ն ա
յ ի , Տ ՛ Գ ա
լուստ
Ա. քաՀանայի,
Տ ՛ ՇաՀԷ
Աբէլեան
^
Տ
. Բ ա բ գ է ն
Արսլանեանի
եւ Տ ՚
Գեղունի
Հայրերու
աճիւնները
: Բայց
դամբարանը
ոչ մէկ արձանագրութիւն
ունի :
Ո՚-խտտդնացութեան
օրր
ւ
փափաք
յա յտնուեցալ
նախտձեռնարկ
ը Ա ա
լ պատ–
չ ա ճ գ ա մ բ ա բ ա ն մր շինելու
գործին
՚. Աա
կայն,
ութ ամիսներէ
ի վեր՝
ոչ մէկ
դր՜–
րսւկան
աշիւատանք
;
Յունիս
շ շ ի ն , կիրակի
օր ,
Պոմոնի
Գիւտ
Նչխաբաց
Ա . Գ . Լուսալոբչի
տօ -
նին , եկեղեցւոյս
անուտն
եւ
Հիմնաբկու–
թեան
՚Հէրդ
տ ա բ ե գ ա ր ձ ի ն
առթիւ,
զայն
կեբտալնեբոլ
յիշաաակին
կ ա տ ա ր ո ւ ա ծ
Հ ո գ ե Հ ա ն դ ի ս տ ե ա ն
պաշտօնի
ընթացքին
,
Հոզեւոր
Հովիւ
Տ ՛ Հմայեակ
Հայր,
յ ո ւ -
զ ի չ բառերուէ
մատնանշեց
անցեալ
Հոկ -
աեմբերին
տ ր ո ւ ա ծ
որոշումը , եւ կոչ ը–
բ ա ւ
ժոձովուրգին
, Հանգուցեալ
չ ի -
նպրաբ
Ա ռ ա ^ ո բ գ է ն
Հտն
դ է պ , ի բ ֊ ֆ րյսքխ
-
տ ս թ գ ի տ ա կ
տուրքը
տալու
: Այս
ս ր տ ա ռ ո ւ չ
կոչը
ժոզովուրգին
մ,էչ ա ր ձ ա գ ա ն գ , գտաւ
,
ե լ
գ ր ե թ է տ տ ս ը
վայբկեոէն.ի
մէչ
.
եղպծ
նոլիրաաուոլթեանց
գու^^յւր.^
^^տքպքքՀ^ \
50
Հազար
ֆրանքի
:
Պոմոնի
եկեզեցւոյ
կրօն
.
Ըկկեբակցու֊
թիլնը
Տ ՛ Հմայեակ
Հայբր
թ ա ղ ա կ ա ն
խոբՀուրգն
ու Գ պ ր ա ց
Գ ա ս ր
միասնաբար
պիտի
ա չ խ ա տ ի ն
դլուխ
^անել
այս ձեռ -
նարկը
:
Աակայն
, նկատելով
, որ
Պ ա լ ա ք ե ա ն
Արբաղտն
ոչ թէ
միայն
Պոմոնի,
այլ, ամ–
բողչ
Հար • էերտնսա
յ ի
Առա
չ ն ռ ր գն էր ,
ուստի
, ք^ագ
.
ք1) որՀ ուրդը
կր
մ տագր
է
կոչ մը ուղղել
րո
լո ր
շրչաննեբուն
եւ
Մ այր
եկեզեցւո
յ
վ ա ր
չութիւննե
բուն
,
խնգբելով
ոբ իրենց
Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն
նիւթա
-
կան
օժ ա ն գ ա կո լ թ ի ւ ն բ
բերեն
ծ ա խ ք ե —
ր ո ւ՛ե , կատտբելոլ
Համար
Հ ա ն գ ո ւ ց ե ա
լ
Արբազանին
դամբարանին
շինութիւնր
;
Գործր
արդէն
սկիզբ
առած
ԲԼԼ"՚Լ
"՚Լ »
յուսալի
է , ոբ
նո յնիսկ
Ֆ ր ա ն ս ա
յ ի զա -
նաղան
քազա^^եբէն
Հանգուցեալին
յիչա–
տակր
յտրզուլ
բ ա ր ե ս ի ր տ
անձնաւորու
-
թիւննեբ
փութան
իրենց
նիւթական
օժան—ւ
գակութիւնր
բերել
:
Փ ա փ ա ք ո գ ն ե ր ը
կրնան
նամակով
կամ
մանտա փոսր֊ով
ղ բ ^ ^ լ իր^^ց
նուէբները
ք^ագ.
քցոբՀրդոյ
գ ա ն ձ ա պ ա Հ
Պ–
Ն չ ս ՚ ն
Գարբինեանի
, որուն
Հասցէն
Հ ե տ ե ւ ե ա ^
է—
Պ՛
Նչտն
Գարբինեան
,
23 Պռւլվ •
Փինաթէլ, Պռմոն, Ս՜արսէյլ :
ԼԵՒՈՆ
ճ կ Ր Ա Հ Ե Ա Ն
Տ Խ Ր Ո Ւ Ն Ի —
ԳաՀիբէի
մէչ
Յունիս
22–
ի ն վ ա խ ճ ա ն ա ծ
է Տ ՛ Արշաւի
բ
ք Հ ն յ •
Վար–
գ ե ր է ս ե ա ն , ծնած
էր 1Տ1^)ին , Պ ա ր տ ի զ ա կ ;
ԲաՀանայ
ձ ե ո ն ա գ ր ո լ ա ծ է ԳտՀիրէի
մէչ,
1921^5՛ տ
Օծումն
ու
յուղարկալորութիւնը
կ ա տ ա ր ո ւ ա ծ
են Յունիս
՚ Հ օ ի ն :
ՏհէՐՈՒՆԻ
Հարթֆրրտի
մէչ Յու -
նիս
եօթին
յանկարծամա՝,
ե զած է
րնկեր
Յարութիւն
Ավաճեան.
գործօն
կուսակ
-
ց ա կ ա ն է ր :
ՊԷՅՐՈՒԹԻ
Ամերիկեան
Հ ա մ ա լ ս ա ր ա
-
նէն
տ
յ ս տ ա ր ի
Հ ի լ ա ն դ ա պ ա Հ
ու-է իի
վկա
յական
ստացած
է
1Տ
՚ " / / ՚ )
"Բ"
11
Հ ՚ " յ ՝
նոլթեան
Հիւանդութենէն
» :
կլա՛յ
կեդր.
Կոմիտէն,
բէլտ՛
յ
Փր–
րաւտա^
այս
առթիւ
կոչ
1լ րնեն
անխնայ
պ ա յ ք ա ր
մ ղ ե լ
ե բաժշտութենէն
նեբս
սբ —
պ բ դ ա ծ
բոլոբ
Հ վ ա տ ա ռ ո ղ ^ եւ Հիւտնգտ
-
դին
երեւոյթներուն
գէմ »%
Գ Պ Ր Ո Ց Ա Կ Ա Ն
ՀԱՆԳԷՍ
\
ԼԻՈՆ
է
(Յաււաջ).
Հայկազեան
վ ա ր ֊
ժարանի
ամ ավերչի
Հանդէս
ր
տեղի
ու
նեցաւ
3 ո ՛ ն իս
՚Հ՚Հին , վ ե ց ե ր ո ր դ
թ ա դ ա —
պ ե տ ա բ ա ն ի
սրա՛ծին
մ է չ ։
՚իժբախտարար
Հանդիսականնեբու
թ ի ՚ - ը տ ա ր ո ւ է
տ ա ր ի
կր
պ ա կ ս ի
Տ ՛ ա մ ը
չորսին
Պ՛ Թ ՚ ա գ է ո ս ե ա ն
քանի
մը
խօսքով
՝։տնդէսին
բացումը
կ ա ա ա ր ե լ ո վ
խօսք
տ ո ւ ա ւ Պ • .Կիւլպէնկեանի
, որ ցալ ի
սիրտ
յա յտնեց
թէ
փոքրաթիւ
Հ ա ս ա ր ա —
կութիւն
մը ե կ ա ծ էբ
մ իա
յ ն
լսե
լու
մ ա
յ –
րենի
բարբառը
մեր մանու1^եբուն
չրթ—
ներէն
՚.
Այնու՚էետեւ
, քանի
մը տ ա ս ն ե ա կ
ա ղ ա ք
ու
ազչիկներ
իրենց
երզեբով,
պ ա ր ե ր ո վ դ
մ ենախօս
ութ
իւննե
բ ո վ եւ փոքր
թատե
-
բախաւլերով
ներկանեբուն
տուին
ման —
կութեան
օրերու
ապրումը : Այ"
Բ"Լ"ԲԸ.
արդիւնք՝
ուսուցչու՛հի
Օր՛
Ատեփան
—
եանի
չանքերուն
, .Ազդ
՚ Ե իոլթիւնը
ծ ա ղ –
կեփոլնչ
մը նուիրեց
ուսուցչու՛հիին
: Եր—
դերուն
եւ պարերուն
դաշնաէլով
1լլ^կե
—
բ ա ն ա ր Օր՛
Ազատու՛հի
Տ ա տ ր ե ա ն
:
Ն ա խ ո ր գ
տարիներու
նման
այս
անզամ
ալ
նուէրներ
եզան՝
ի ն պ ա ս տ
կրթական
գործին
. տեղւո
յ ն կ ա պ ո յ տ
հ)աչի
մասնա–
ճիլղը
մասնակցեցաւ
Հինգ
Հազար
ֆր —
րանքուէ,
տասր
վայրկեանէն
գոյացաւ..
29-000
ֆրանք
..
կ՛
Յ Ո Վ Ա Կ Ի Մ Ե Ա Ն
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(198)
բ.
Հ Ա Տ Ո Ր
ժ–
ՓՈԹՈՐԻԿ
Վ ե ր չ ա պ է ս , ինչ Հբաշալիք,
ա ս ե ս , չէի
էոել
նրանց
մասին
, եւ ա յ գ բոլոբը
մտա—
բերելով
, իմ սիրտը
լցւում
էր
սրբազան
չե րմ եո ա ն գ ո ւ թ եամ
բ , եւ ես
ի ն ձ
տ՚նչավէ
երչանիկ
էի Համարում
, ոբ պիաի
տես
-
նեմ
սուրբ
֊էԱւ
Աւերին
Նաւաստին
երեւի
. ոչ մ ի բանի
ւէբա
ք
չէր
մտածում
, նա
նիբՀոլմ
էբ :
Թի^՛
տ ո ւ ա ծ
նաւակի
կողքին
, պ ա ռ կ ե լ էր նա ,
ճէ
երբեմն
, քնի միչից,
մեքենարար
շար
ժում
էբ թիակր
, որ ձեռքից
րաց չէր թո–
ղե
լ : Հնազանդ
նտւակր
զիտէր
իր զործր
,
ղ նում
էր
նո
յ ն
ուզզւււթեամ
բ , որ
սկզբից
նրա
տէրը
ն ա խ ա գ ծ ե լ էր նբա
Համար
՚Ծովր
խ ա զ ա զ էբ :
Բ ա
քց խազաղու
թ իւնր
ե րկար
չ տ ե ւ ե ց :
Հարաւ
ա յ ի ն
քամին
, ոբ սկսեց
փ չե լ ա -
բեւի
ծադելոլց
յետոյ,
սկղբում
մեղմ
էբ,
Հ ե տ ղ է ե տ է
սաստկացաւ
: \^ովի
՝,անզաբտ
մակեբելո
յ թ բ սկսեց
յ ո լ ղ ո ւ ե լ ։ Նա լաս -
տին
չէր նկատում
ա յ դ
փոփոխութիւնր
,
նա , գ ե ռ աչքերը
խ փ ա ծ
,
շարժում
էր
ձեռքերբ,
որպէս
յողնած
, քնով
ծ ա ն բ ա
—
ց ա ծ
մ տ
յ ր ը , կէ"
՚
ԷԻԼ^ՐԻ^
ւ
մ ե ք ե ն ա բ ա բ
շարժում
է անՀանզիստ
երեխայի
օրօրս—
ցր : Ասլանր
ա ռ ե ց
թիակր
նրանից
եւ Հ ր–
մուտ
ձ ե ռ ք ո վ
սկսեց
Ի^ՔԲ
թ ի ա ւէա
ր ե լ :
Նտլաստին
ոչէ՚1ւչ
չրգ՚էաց
:
Ալիքնեբր
այն ա ս տ ի ճ ա ն
բտրձրտցան
,
ոբ
չ ՚ ՚ ՚ ֊ բ ր ա յ ժ մ
սկսել
էր ց ա յտել
ն ա ւ ա
կի մէչ : Նաւաստին
զաբթնեց
։ Նա
յօբան–
չելով
գլուխր
վեբ
բաբձբացրեց
,
ձեռքդվ
չ փ ե ց ճակատբ
, կ ա ր ծ ե ս , աշէսատոլմ
էբ
բռնէ
կ ե ր պ ո վ
քունր
վ ւ ա ր ա տ ե լ էբ
ա չ ք ե –
րէքք ; Ն
՛Ա
զարմացած
նա քեց էբ
չ ՚ ՚ ՚ բ ք
^ Բ ՚՛
Ներրովթ
եւ Գրկուռ
լեռների
զասղաթնեբի
՚էրա
յ ե բեւոլմ
է ի ն մ ոխ բ ա դ ո քն տմ պե
ր
է
Մշոլշր
պ ա տ ե լ էբ ա յ ն
կողմ
բ , "բբ
Հ ե տ–
դՀ ե տէ
մռայլուելով
, թտնձբ
մառախուղէ
կ ե ր պ ա ր ա ն ք է բ ստանում
: Ա յ գ տ ե ս ն ե -
լով , ն տ ւ տ ս տ է է
Հ ա ս տ , շ ա դ ա ն ա կ ի
գ ո ւ
նով
շրթունքները
Հեզնարար
քետ քաշ -
ուեցան
ե լ երեւան
Հանեցէն
նբա
խոշոր
,
սպէտակ
ա տ ա մ ն ե ր ր
:
-
0– Հօ , - - բ ա ց ա կ տ ն չ ե ց
նա ,
շու
տով
մէ լալ փոթորիկ
կ՝ունենանք
..
Մ ա ռ ա խ ո լ դ ր
Հարաւային
կողմից
սկսեց
աւելի
ե լ աւելի
տարած
ուել
եւ
բռնեց
Հոբիդոնի
մեծ մասր
: Բայց
ազօթարանէ
կողմէց
նոր ծ ա գ ո գ
ա ր ե ղ ա կ ր
ծէծազում
էր։
Երբեմն
կաթկաթում
էին
անձրեւէ
էսոշոր
կաթէքնեբ
, թէեւ
մեր վրայէ
Լբ -
կէնքը
դ ե ռ պաբղ
էբ : Զեբմ
եւ
Հեզձոլցէչ
դէշեբէց
յեաոյ
, ա յ գ երելոյթր
այդ
կող֊
մերում
անսովոր
բան չէր ;
Ասլանը
դ ե ռ ուժեղ
կ ե ր պ ո վ
թ է ա վ ա
-
բում
էբ : Նտւաստէն
կանւլնած
նայում
էր
նրտ
վ ր ա
յ եւ , կ ա ր ծ ե ս , չէր
ոլզում
՚ լ ր կ ե լ
նբան
ա յ դ
փոքբէկ
գուաբճութէւնէց
:
Շուռ
տուր
՚էէպէ
՚ " ^ I
ն կ ա տ ե ց նա )
ա շ է ս ա ա է ր
մօտենա
լ
եզերքէն
, եթէ
ոչ ,
յորձանքնե
րէ մէչ կ՝ լչ^ւկնենք
:
Յետոյ
դ ա ռ ն ա լ ո վ էնձ , Հաբցբեց
.
ԳՈԼ
լ ո ղ ՚ ՚ ՚ լ
էմանո՚^լմ
ես :
-
Ոչ
I
պ ա տ ա ս է ս ա ն ե ց է
ես :
Երբ
մէ քանէ
ր ո պ է է ց
յետոյ
ա յ գ
նտւակր
չբէ տակր
կը գնայ,
գոլ
բռնէր
ա յ ս տ ե դ է ց
:
՚է,ա
ս ա ո ն ա ս րտութ
ե ա մ
բ
ցոքց
տ ո ւ ե ց էր
ւլււտէն
յ
Ե ս
սոսկաց
է :
Նտւաստէն
ա ն վ ր դ ո վ
կ տ ն գ ն ա ծ
էբ
եւ
ո տ ք ր
գրել
էբ ն ա ւ ա կ է
կո՚լքէ
՚էբայ,
կա
բ–
ծես
, նբա
զօբաւոբ
ճնշում
ով ա շէսա
տում
էր
պ ա ՜ է պ ա ն ե լ նալակէւ
Հ ա ւ ա ս ա բ ա կ
շռո
ւ—
թէւնր
, որբ
տ յգ
մէչոցէն
, մէ վւա յ տ ե տ
յ
կ ո տ ր ա ծ
շե բ ե փ է
նմ ան
, ծ վաւմ
է ր ղա լ - ,
բ ա ց ա ծ
կոՀակներէ
մ է չ ։
Հարաւայէն
տաք–,
քամէն
, որբ անցնելով
Մէչաղ
ե տ ք է ա ր ե – •
։ ակէ դ անապատնե
րէց , եւ փոքր
էն
չ ղո -
վ ա ն ա լ ո վ
Տ տ լ ր ո ս է
լեռներէ
վբայ
, Հաս -
նում
էր
մինչեւ
այստեղ,
ա յ դ
բօթա
-
բեր
քամին,
աւելի
եւ աւելի
սաստկանա
-
լով
, փոքբ
էբ մնամ
, ոբ փչբէր
ր տ բ ա կ
ձողր , որէւ
՚ ւ լ խ ի ն , ազմուկ
բաբձբացնե
-
լով
, ծածանւում
էբ
Բէբղէն
Օ ՚ լ լ ո ւ կար -
մէր
եւ սեւ դոլնաէ
ղբ՚՚չակր
:
Տուր
էնձ թ է ա կ ր
, դու
յոգնեցաբ
,
ասաց
նա Ասլանին
, առնելով
նբա
ձեռ–
քէց
թի՚ոկը
•
իսկ դու է էմ գառնուկ
,
անղործ
մէ մնա, վ ե ր ա ռ ա յ դ դօտը
եւ
չուբը
դուրս
ա ծ է ր :
Ե ս փ^եր առէ
վւա յ տ ե տ
յ
ղօտր
,
սկսեցի
գուբս
ածել
չուբր
, որ այդ
ժ ա մ ա ն ա կ
ա–
՚ ֊ ե լ ի ա ռ ա տ ո ւ թ ե ա մ ր
թափւում
էր նաւա
-
կի մէչ ։
Ա բ ե դ ա կ ր
այժմ
րոլոբաէին
ծ ա ծ կ ո ւ է
-
ցաւ : Մառախուղը
, Հետզ՜հետէ
աճելով
,
րնզաբձակուելով
, րռնել
էբ ամ
բողչ
Հ ո–
րԻգո^Ը
• Մէ քանէ
քտյլ
Հեռու,
ոչէնչ
չէր
երեւում
.
կ ՚ լ ղ է ն
ա ն Հ ե տ ա ց ա ւ
մեր
ա չքե
րէց
: Անձբեւբ
սկսեց
ս ա ս տ կ ա ն ա լ
:
Վ ե բ ե լ է ց
Հեղեղ
, ներքեւէց
ալեկոծոլ
-
թէւն
:
Ե ր բեմն
լսւում՛
էր
ղանղաՀա
րութեան
մեղմ
ձա
յ ն , որը էսլանոլմ
էր քամոլ,
կա—
տ ա ղ է
մռնչէւնէ
մ է չ ։ Զ ա ն գ ա կ է
ա յ դ տ ր -
խոլր
Հնչէւննեբր
Լոելէ
են լինոլմ
մէայն
Հանդ է ս ա լոր թաղոլմնե
րէ
ժամ
տ ն ա կ
է
Ա յ դ ձա քնր էնձ վ ր ա
յ
էւէստ
սոսկալէ
աղգեցութիլն
գ ո ր ծ ե ց : Մէթէ՞
շուտով
պէտէ
կ ա տ ա ր ո ւ է ր
մեր թաղումր,
՚^էթէ"
շուտով
պէտէ
պատոուէ
ր չրա
յ է ն
ան -
դոլնգը
եւ մեզ տ ա ն է ր
սառն
դ ե
բեղմանի
մէչ
:
(Շար.)
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
