Յ Ա Ռ Ա Ջ
3
նեցահ
ամսլ՜րոպէ
ժ ա մ ա ն ա կ
փրկում
են
անհանօթ
մ ի աղջկայ՝
Գայեանէէն
,
որէն
"^րմօրէն
սկսում
է
"էր^լ
Գէորգէն
:
Նա
նսոչասեչիօրկն
սկսում
է խանդել
իլ՛
աւադոյն
ընկերոչԸ՝
Արմէնին՝
ի
՚էէմս
նրա
աեսնե
լուէ
իր
աէսոյեանին
: Որսի
մա
մանակ
Արմէնը
սլոկւում
է
ժայոիցՀ
Ղ՚էորդին
նրան
կ ա ր ո դ
էր
՚ է ՚ ր կ ե լ
,
Բ՛".Օ
խ ա ն գ ր
նրան
Հրում
է ոճրադորհութեան
:
Նա
ժամանակին
օդնութեան
ձեռք
չէւ
մեկ
նում
ե լ Արմէնր
դլորւում
է ցահ
։
Որ
-
սորդները
նրան
դանում
են
եւ
չուաուէ
նր–
կ ա ա ո ւ մ
, որ
նա
կոլրացել
է
՚.
Արմէնի
դ ժ ր ա խ ա ո լ թ
էււնր
հանր
է ա ն դ
ր ա դ ա ռ ն
ում
նրա
սիրահ
ա ղչկսւ
յ ՝ Ա ա ր էւամ
ի
՚ / / " " ^ »
թ ե –
լադրում
նրան
դ իմ ե լու
ի ն ^ ա դ ո Հ ո դ ո ւ
-
թեան։
հյդճի
խայթը
աանշում
է
Գէոր
֊
՛ւէ՛ն
, երբ
Համռղլում
է
,
որ
անՀէւէն
է
իր
էսան՚լը
:
Այլեւս
չ կ ա ր ո դ ա ^ ւ ա լռ՛է
թաքցնե
լ
իր
յանցանքր,
Գէոբ՚լէւն
իր
Համադիւ՚լա–
ց էւնե րէ՛
նե ր կ ա
յութեամ
ր էսոս
ա ո վ ա ն
ում
է
Արմէնին
:
1ւ)ռբՀբդաքէւն
մարդկանց
ար
-
դա
րաց
է՛ ՛լա
յ ր ո
յ թ բ
Գ է ՚ ՚ ր ՚ լ ի ի ն
սաիոլում
է
դիւդից
Հեռանալ
, որպէս
դի
աւլնիւ
աչ
-
խ ա ա ա ն ք ով
կրկին
նուաճ
ի
է՛ր
կոբցրահ
ւէստաՀ
ռլթիւնր
: Նրա
Հեա
միասին
լեռ
-
ներն
է
՛լնում
նաեւ
նրա
սիրուՀին՝
Գայ–
եանէն
:
Րալ1ւա|ւ
նոր
բնադրում
չատ
բան
կ ա ր ո դ
է
սչաբւլամիա
եւ
մաացահին
թուալ։
Ա քսպէս
,
ա ն Հ ա լ ա ա ա
յանկաբհ
՚էեբականդնւում
Արմէնի
տ ե ս ո
-
դութէ՚ւՆր։
Յ ՚ ՚ ՚ ւ ա չ է ՚ ն
այն
է,
ոբ
Գայեանէի
ւէնասուելը
եւ
Գէորդիի
անկումը՝
ներ
—
կա
քացման
այդ
երկու
Հիմնական
դորհոդ
անձանց
սաիպում
են
սաՀմ
ա ն ա փ ա կ ո ւ ե
լ
մնչախադոէէ,
մ ի բան,
որ
ա դ ք ա ա ա ց ն ռ լ մ
է նրանց
՛ դ ա ր ա
յ ի ն
Հնա բաւռ
բութ
իւննե
ր ր
է
է՚աչեաում
չատ
բան
չաւէւէ՚ց
աւելի
սլա
յ —
մանական
է
եւ
գ՚"–րկ
պ ա ա մ ա կ ա ն
աոար–
կա
յա
կան
ո ւթ
իւնի
ց : է ւ ա
յնուամ
ենա
յ ն ի ւ ,
" ՛ յ դ
բնադիրր
եբաժիչտին
ոդեչնչեչ
է
բս–
աե՚լհել
նռբ
,
Հնչեղ
ե րաժ
չ ա ա
կան
չրբ
~
Լաններ
ե լ աբաացոլել
Հե բոսնե
բի
Հ ա կ ա
—
11111 կ ա՛հ
դ դ ա ց մ ունքնե
ր ր
,
գ բ ե
լ
քնա
ր ա
կան
դ բաւի
չ ա ե ս ա ր ա ն ն ե բ
, եւ
Հիւթեդ
պատ
-
կերնեբ
:
«
Գայեանէքքի
նոր
յօրինուահքբ
ե ր ա
֊
ժ շ ա ա կ ա ն
կեանքռւմ
ի ր ա դ ա րձութ
ի ւ ն
Հ ա ն դ ի ս ա ց ա ւ
, Հասուն
վ ա ր
պ ե ա ո ւ թ
եան
՚"ՐՂէ"–նքբ
մ ի Հեդինակի
, "ԲԸ
ա ր գ է ն
ու
ն ի
երկու
ոիմՓոԸիա ,
երեք
քոնչէրթօ ,
«Ա ւդաբտակ(տ.
բ ա լեաբ
եւ
թ ա ա
րոնի
ու.
շարժանկարի
Համար
դբւ՚ւահ
բաւլմասլիսի
ե րաժ
չաութիլն
: « Գ ա
յեան
է »ի
յոլղական
աբաա
յա
յաի
չ
ե բ ա ժ
չւոոլթե
ան
ա ռ ա ւ ե
լ
արժէքաւոր
յատկութիւնն
է
նրա
թ ա տ
-
բ ե ր գ ա կ ա ն
ամ
բո
ղչա
կան
ո ւթ
ի լ ն բ ,
"ԲԲ
՛ դ ա
յ մ անալո
բոլահ
է
Հ ի մ ն ՚ ս կան
Հեբռսնե–
րի
կեբււլաբնեբի
միչ՚սնցիկ
ե ր ա ժ չ տ ա կ ա ն
գա
րւլացմ
ամ՛բ
% ք՚ալետի
ե բաժ
չ ա ո ւթ
էւ լ ն
ը
դ դ ա ց մ ունքնե
րէւ
Հարուստ
մ ի
ձա
յնաչար
է
,
"բէ^
դունեդ
նբբերանդնեբը
լլ՚ացնռլմ
են
մէկը
միւ.սէ՛ն՝
իրենց
էսոլ՛
ու
ասլաւո
-
լ՛ ի չ
մ ա բմնաւռ
բ ում՛ն
ս տ ա ն ա լ ո վ
քէ/աչա
—
տոլբեւսնի
սաեդհադորհութեան
մէ^
։
Ռ Ա Ի Ա Ա
Գ Լ Ե Զ Ե Ր
ւ / Ի Տ Ք ԵՒ ԱՐՈՒ Ե Ս Տ
Ժ Ո Ր Ժ
ԼԸ-ԲԷ1ՆԹ,
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԵԱՆ ԵԻ ԱՐՈՒԵՍՏԻ
ՍՊԱՍԱՐԿՈԻ՚Ն
ինչսլէս
դրահ
էէ՛նք,
՛էերչերս
մեռաւ
Ժոբժ
Լլ՚քոնթ
, խոր
հերոլթեան
ձ ՚ է ^ :
Ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
Ակադեմիայէ՛
մնայուն
ք ա բ –
տոլդարն
էր
\9–^\\էն
ի վ ե ր
: Թէեւ
ակա
-
դեմ՚իայէն
«Հնա՚լոյն»
ան՚լամբ
շէր,
ք ՚ ՚ ՚ ն ի
"Բ
\ * ձ ՝ Հ 4 է ՚ ն
բնդունուահ
էբ
ա յ ն ա ե դ ,
մինչ
Անրի
Պ ո ռ ա օ
ա ն դ ա մ
է
1019*1՛
ի
՚էեբ,
բայց
ամէնէն
տ ա ր ի ք ո ա
ա կ ա դ ե մ ա կ ա ն ն
էր–
Կնահ
էբ
1Տ07/ք5» ,
Աաքոն։
Ե ր կ ա ր
ա տ ե ն
Գրուլներոլ
Ընկերակցութեան
՚լորհունեայ
նաէոա՚լաՀբ
բլլալէ
ե ա ք ,
մինչեւ
՚Լ^ԲլէԼ
կ ա պ ո ւ ա հ
մնաց
անոր
՛լո
րհե
րուն՝
էւբրեւ
սլա
ւո ո ւա
կա
լ նա էս ա՛լ
ու Հ : ինչպէս
կբ
Հաս–
ասււոեն
տե
ւլա կան
թերթերու
աչէսաաա
-
կէ՚ցներն
ու գ ր ա կ ա ն
քննադատնեբլ՛՝
Լբ—
քոն
թ
էս՚լճմ
տ ա ն
ք՛լ ՛է
կբ կաաա
րէր
է՛ ր ՚ է բ ~
բայ
՛լ ր ՚ լ ւ ա հ
պա
ր ա ա
կանութ
ի լ ն ր ,
յ ս ՚ չ ո
-
ւլութեամբ
ւլլուէս
կլ՛
Հանէր
իրեն
վ բ"
՜:
տ ա Հ
ուահ
ւլ • ՚ բ հ ե բբ
:
Ա կ ա դ ե մ ա կաննեբբ
,
մ իաձա
յնութ
եամ
ր
կոչահ
էին
՚ւ1
՚^ՔԸ.–
ք ա բ ա ո
ւ՛լա
ր ի պա
չաօն
էւն
եւ
Հ ամ
ա
կլ՚՚ս
կան
ժպիտո՚է
մբ
«
մչտա
կան
»
կ՚անուանէ
ի ն
յ
ե ռ ա ն դ ուն
հերունին
:
Պ՚ս՚ոկառելի
վասաա
կի
տ է ր
է
• է։ր
րո–
՚
լոր
՛լ ո րհ
ե բ բ
թուե
լու
Համաբ
թերեւս՛
Հարկ
բլլա
յ առանձին
պ ր ա կ
մր Հ րատա
-
րակել
• • • ;
1յ ուսափելու
Համար
նման
էսճոդռլմէ
մր,
քհբնէ
Լալու
Լէ Նուվէլ
Լ|ւթ0րէր/ւ
մ է չ
կբ
հանրանա
յ անոր
դոր
հ ի ն
այլադանութեան
վբայ։
՚Լաթսոլն
տ ա ր ո ւ ա ն
՚ է ա ս տ ա կ
մր,
որ
իր ե ր ա ն դ ա
-
ւոբումներով
լաւտդոյնս
կրնայ
՚/4"՚՚</^ճ
հերռւնի
մ աա
ւոբա
կան
ի ն
մ ա ա Հ ո դ
ութիւն–
ներր,
մ տ ա դ բ ա դ ո ւ մ բ
:
իբրեւ
վ ի պ ա ս ա ն
ժոբմ
Լրքոնթի
անու
նբ
առաչին
ա ն դ ա մ
Հ ր ա պ ա ր ա կ
ելաւ
1897^5ւ ,
երբ
Հ ր ա տ ա ր ա կ ե ց
Հ Ա պ ա ս ա ւ ո բ –
ներբ»
•
չ ՚ ՚ ր " տ ա ր ի ե տ ք ՝
«.կանաչ
իւ՚սւա
-
ք ա բ ա ն ե ր ր »
. երկուքէ՛ն
ալ
արժէքբ
կբ
կա
յանա
յ
Հեդինա
կէ՛ն
՛էկա
յութեան
մ էչ
•
կր
ներկայացնէր
դ ա ւ ա ռ ի
եբեսվ՚ոէսան
-
նեբբ
Գ–
Հանբասլետւււթ
եան
բարքերու
պատկերբ
չարունակեց
տ ա լ
յ ա չ ո ր դ ա կ ա ն
վէսլեբռ՛է
, ոբոնք
ունին
յ ա ա կ ա ն չ ա կ ա ն
խորադիրներ
, է՛նչսլէս՝
«Ոսկիէ
Հորթբ՝^
(1903).
«Փարիդի
միչւստնեբր»
(1905)
եւն՛
։ Ընկե
ր ա
յ ի ն
՚էէւպասան
՛քբ,
որ
ել^ոլ—
ս ոլմ^ւաս
է՛ րէ բ
ՀռդԼբանական
երեւոյթ
-
նել՛
, է՛րեն
ժ ա մ ա ն ա կ ա կ ի ց
նկա
րաւլ
է՛ լ՛նե
-
բու
եւ տ ի ր ո գ
մթնոլորտէ՛ն
էրի՛֊
պատկերբ
տալու
Համաբ
;
Փ՚՚րձեց
նաեւ
թատե
ր ա կ ա ն
դ ր ա կ ա ն ո ւ
-
թէ՛ւնբ։
Երկու
թ ա տ
ր
Լ
րւլութ
էււնն
ե ր
քանձ—
նեց
Աւլատ
թատրոնէ՛ն
, առաչինբ՝
1891/՛^
«Լա
էք է ոլ»
ոբ
էւբ ա՛ւլա
չւո
դորհ
բն
է
է
երկրոբգբ՝
1893/՛^
«Լէ
Միրաժ»,
ուր
կբ
ղդացուի
իպսէնի
չունչբ՛
երկուքն
ալ
ցո
յ ց կուտան
, թէ
ե բ է ՛ ա ա ս ա ր գ
մ տ ա ւ ո
-
բ ա կ ա ն բ
որքան
կը
Հետաքլւքբռւէբ
իր
ժ ա
ման
ա կա
չք չան
ի ն
արուեստի
չարժում
-
նե րո՛է
:
1892/՛^
Հ ր ա տ ա ր ա կ ե ց
ո ւ չ ա դ ր ա ւ
Հա
-
տռր
մբ
«տպա
ւոբա պաչա
տրուե
ս ա ր »
,
բ ս տ
Տ իւբան
-
Ռ է՛ն է լ ի
Հ ա ւ ա ք ա հ ո
յ ի ն
:
Ա յ ն ռ ւ Հ ե տ ե ւ
Ժ ՚ ՚ ր ժ
Լբքոնթ
Հ
րատարակեց
պ ա ա մ ա կ ա ն
ո ւսո
ւ մ ն ա ս էւրռ
ւթիւննե
բ
^
ինչսլէս՝
«Ռաֆայէլի^)
(1927),
«Տանթոն»
(1928),
« Բ ա ր փ է օ »
(1929),
«Թիէ»
(1933)։
Յալ՚ատել
աչէսատանքէ՛
,
պրպտումներու
եւ
ու"
՛՛ւմ՛ն
ա ս է՛ բութ
եանց
մարգն
էր
Լբ
-
քռնթ
, "Բ
միչտ
ր"ելիք
մր
ունէր։
ԱնՀա
-
մար
դ է՚րքերու
Հեղինակ
է ։ քՍ ռ ր
հերու
-
թէ՛ւնբ
էւրեն
Համար
ս լ ա տ ճ ա ռ
մ բ
չէ ր
որ
չաշէս՚ոտէբ
: Ա՝։ա
թէ
ինչու
,
ֆբանսակ՚սն
մ ամ
ուչբ
, դ բ ե թ է
միաՀամ
ուռ
, ղ րակա
-
նութեան
եւ արուեստէւ
ս պ ա ս ա ր կ ո լ ՝
Ժոբժ
Լբքոնթէւ
Համ
աբ
ոչ
մէկ
ղ ն ա Հ ա ա ա ն ^
կը
ս ա ղ ա ր կ է
:
X
ԶԱԻկՆ
ՄԵԼԻԲԵԱՆԻ
ՆՈՐ
ՅԱՂԹԱՆԱԿԸ
Ա.
Ֆ Ր Ա Ն Ա Ի Ա - Բ Օ ,
(Բ՚սլիֆռրնիա)
— 5 " ՛ –
դ ա ն դ ա ւ ռ ր
չ ո ւ թ ա կ ա Հ ա ր
Զաւէն
Ա ելէ՛ք
-
եան
նոր
յաղթ՚սնակ
մ բ տ ա ր ա ւ
Ա դ ո ո տ ո ս
20/՛
երեկոյեան
նոր
էչ
մբ բանալով
Ամ
ե–
րիկա
յ ի երամ
չ տ ա կ ա ն
կեանքին
մ է չ
;
Ա , Ֆբանսիսքոյի
ե րաժ չտասէ
բ
Հ ա ս ա –
րակութեան
նե բ կ ա
յացուց
իր
ն ա խ ա ձ ե ռ –
նութեամբ կ ա դ մ ա կե բպռւահ
լարային
նբ–
լւսղախում՛բ
մբ
(Թը
Սա(1 Ֆրաէյսիս±՚0
Սթրինկ Անսամպլը)
որ
նորութիւն
մ լ ^ է
ւ՛չ
միայն
Բալիֆորնէւոյ
, այլեւ
ամբողչ
Ամերիկայի
Համար
;
՚
Առաչին
մեհ
պ ա ա ե ր ա դ մ է ն
ե ա ք ՝
Եւր"–
"/"՛յէ
՚ ^ է ^ երեւան
եկան
չութակաՀաբնե–
րու
փոքբիկ
խում
բեր
-
Վերթօսի
աի
Րոմաի
Աուդիչի,
Ա ո ս ի է թ ա
Բոբելլի
,
սոլիսթի
տի
Զակբէսլ՛
եւայլն
.–
որռնք
չո ւտ
ո վ
մ եհ
ժ ո դո ւէր դա
կան
ո ւթ
ի ւ ն
չաՀե–
ցան
Ե ւ ր ո պ ա
յ ի ն դ ա ն ա դ ա ն
չբչաննեբռւն
մ է չ ։
Այս
խումբերր
/լը
բաղկանան
13
ա բուես
տ ա ղ է ան երէ
եւ
կբ
նուա
դեն
ա
-
ռանց
՚լե/լաէէարի
;
Զաւէն
Մելիքեան
1950^
վեբէեբբ
երբ
Հ ա ս ա ւ Ամերէ՛կա
,առաչին
օրէն
իսկ
նկա
տ ե ց
այսպիսի
խումբի
մբ պակասբ
:
Երբ
մ՛իացաւ
Ա
. Ֆրանսիսքօ
Աիմֆբնէւ
0բքես–
արային
, սկսաւ
իբ
չ ո ւ թ ա կ ա Հ ա ր
լնկեբ–
նեբբ
Հ ե ա ա ք բ ք ր ե լ ա յսպիսի
խում բի
մ բ
կ ա դ մ ութեան
շուրչ
1
Ե րաժ չտաոէ
բնե
բու
ե րե կո
յ թ ի
մ բ
լ ն -
թացքին
ան
ա ռ
իթբ
կ՝ ունենա
յ
Հ ա ն դ ի պ ե
լու
Պ ՝
Ֆբէնք
տբ
Պելիսէ՛։
Վերչինս
"՛յս
պ է ս
կբ
ն կ ա ր ա դ բ է
ւս յ դ
Հանդիպումբ
եւ
իր
ու
Զաւէնին
1լատւսրահ
Ղ^ՐԲ
՚ "
յ "
էսումրին
/լա՚լմութեան
մէչ
:
«
՛Լե բչին
աասբ
տարինե
բուն
, ձա
յնաս–
փիւռի
Հ ա դ ա ր ա ւ ո բ
ո լ ն կն
ղէ՛
րն ե ր
Ո
ւ
Հետ
ունեցահ
յա բ ա բե բութ
իւննե
բուս
լնթաց
-
քին
Համ
ո դո ւե ց ա
յ
թէ
անՀ րաժե
Լ
էր
նմ
՛սն
էսում
բի
մ բ
կ ա դ մ ա կեր
պ ո ւթի
ւնբ
:
Բ ա
յ ց , ա ս ի կ ա
սաղմնա
յ ի ն
վիճակի
մ
էչ
գտնուող
երագ
մբն
էբ
ի ն ձ Համար
,
երբ
առաչին
անւլամ
բլչալով
, անղեալ
տ ա ր ի
Հանղիպեցայ
Պ. • Զաւէն
Աելիքեանին
,
որ
կաբհիքս
Հաբցուց
ա
յ ս
խնդբի
մ ասին
:
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(247)
քր.՝
է^ՔՐ
" " ֊ ե լ ի Բ " Ր Բ " ք ե ց , ե լ
դ պ ր ո ց բ
ե բ ե ք տարէ՛
գոյութիւն
ոլնենալոլց
յեաոյ
փա/լուեցաւ
։Այդ
անցքբ
խիստ
դ ա ռ ն
կե
բ–
" / " ՛ Լ
" ՚ ^ ՚ յ ք ^ յ
"՛էր
Հ^Բ
սրտին,
երբ
ի ր ղ ո
բ–
հունէ
ութ
եան
Հ էնց
առաչին
ք ա
յ լ ռ ւ մ
Հանղ
իպեց
այ՛լ
աեսա/լ
ան յաչո
դութ
եան
յ
մբերոդ
եւ
ե բ կ ա յնամ
էւա
՛յտ
ւա
՝էա
Բ՛
Հ Ա Տ Ո Ր
ԺԶ՛
ՄԱՏՆՈԻԹԻՒՆ
•
Այդ
՚"րեց
նա
այն
մ ա ք ո վ
, ռր
փոքր
ինչ
ան/լ՚սէս
՚ լ է ՚ բ ք ս տ ա ն ա յ ,
եւ մ ա ն ա ւ ա ն գ
,
որ
բ ն ՚ լ Հարումներ
չունենայ
մ
իլս
եկե
՛չե ց ա
-
կաննեբէւ
Հեա,
որբ
անէսոլսափեչի
է
գառ
նում
, երբ
մ էչ
ւոեդում
չա՝,
երի
է՛՛ն՛չ
իբ
կո՛յ
: Ն
՛Ա
բալա/լանացաւ
մ ի
վ՚"քրէ՚կ
օր
-
իոբլչաէլան
Գ՚ԳԲ"3՚"Լ
է
"Բ
պաՀում
էբ
իր
ա ա ն
մ է չ ։
Այս
առաչին
օբէ՚ոլ՚ւլական
դր"լ–
բոցն
էբ
, որ
րացու/էցաւ
փ^անայ
մէչ
,
բ ա
յ ց
որսլէս
առաչինբ
,
՚ ՛ է
ո բ պ է ս
մ ի
նոր
ե լ անսովոր
Հիմնար/լութիւն
, նբա
/լեան–
ՔԲ
/լարճատեւ
ե՛լաւ։
Ակղբում
ն ո յ ն
Է"Կ
քաՀանանեբն
ե՛լան,
ոբ
դբդռեցէ՚ն
Հ ա ս ա
-
րակութ
ե ա ն
աղիտութէււնր
նրա
ղէմ
,
ցոյց
՚ուոլով
ուսում
ր ա՚լչ/լանց
Համար
մ ի ան
-
ր ա բ ո լա/լանացնո՚լ
ձեռնա
ր/լութի ւ ն : Բ ա
-
Ղ"՚քէ՛
"բբա՚լան
ա ո ա չ ն ո ր դ բ ,
որ
կարող
էբ
Ւ՛՛՛՛՛լ՛"
՛լե ցնե
լ Հ ա ս ա բ՛ս/լութ
եան
յոլղմուն–
մարդ
էբ,
նա
վ չ տ ա ց ա ւ
, րայց
չբ
յուսա
—
Հ ա տ ռ ւ ե ց ա լ
;
Գէչեր
էբ
, երբ
մենք
Հասանք
Ա յ դ ե ս
-
տ ա ն
: Տ է ր
Հայրբ
Հրաւիրեց
մեղ
իր
տ ո ւ
նբ
բնթրէւք
ուտելու
: Ասլանբ
, որ
սռվո
-
բութ
ի ւ ն
չուն՛էր
ա յ գ ա ե ս ա կ
Հրաւէբքներ
րնղունե
լու
, սիբուէ
յանձն
ա ռ ե ց
նբա
ա
-
ռ ա չ ա ր/լութ
իւնբ
: Ընթրէւքբ
անցաւ
բ ա ւ ա
կանին
դուարճւսլի
/լեբպով
. ա է ր
Հա
յ ր ր
սլաամ
ում
էր
ղանաղան
արկահնե
ր
իր
ճանասլա
բՀ ո ր դ ռ
ւթ է՛ ւ ն ն ե ր էւ ց ,
պ ա տ մ ո ւ մ
էր
1 ք^է
է ՚ ե չ
էր
ա ե ս ե չ
եւ
էնչ
էր
արել
դա
ն ա դ ա ն
երկրներում
, խօսում
էր
Հա
յրէկէ
մասէն,
նրա
ա չէսատութ
էւննե
ր է՛ մասէն
,
էսօսում
է ր տ ե ղ ա
յ է ՛ ն
քաՀւսնաների
ա՛լ է
-
տ ո ւ թ ե ա ն
մասէն,
եւ
նբա
էսօս
ա1լց
ւււթ
էւն–
ներր
այնքան
Հետաքբքրաէլան
էէն
,
որ
րոլորբ
ես
մ՛եհ
ռւրաէսուքժեամբ
լսում
էի
;
-
Գուք
կաբհում
է ք
տի/լէնբ
1լտբո՞դ
է
գ ա լ ,
Հալ՚ցբեց
Ասլանբ
քաՀանայէ՚ց
,
բնթրէ՚քէ՛
սե՚լանբ
Հաւաքուելուց
յեաոյ
:
–
կարո՚լ
է
, ե լ անպատճառ
ա
յ ս
ղէ
-
չեբ
ա ք ս տ ե ղ
կբ
լէնէ,
պատասխանեց
քաՀանան
վ ս ա ա Հ ո ւ թ ե ա մ բ
:
—
Բաւ՚սկան
գ ժ ո ւ ա ր
կբ
լէնի
նրա
Հա–
մ ար
. . . թնչսլէս
կ ա ր ո գ
է • ՚ » կրե^եց
Աս
լանբ
թե րաՀ աւատ
ութ
եամր
յ
Նա
իր րանբ
ղիտէ
• • • նա
ա յ գ
տեսա/լ
դռրհերի
Հա՚քաբ
բաւա1լան
խելք
ունի
ասաց
քաՀանան
:
Ա ս լանբ
մեհ
անՀամբե
րութեամբ
սպա
սում
է ր
մէէ
տ է կնոչ
, ա
յգ
ա է
/լ էն բ
ա է ր
Հօր
քոյրն
էբ։
Տ է ր
Հայրբ
իր
Հայրենիքէց
բ ա ց ա կ ա յ
դտնոլահ
ժամանւս/լ
, նրա
ա ա ն բ
պատա֊է
ե լ
էր
երկու
ա ն փ ո խ ա բէնե
լէ
էլո —
բ ո ւ ս տ ՛
մայբբ
ւէախճանուել
էբ,
է"կ
մէակ
քո
յ ր ր , ա ն տ է ր
մնալով
, բռնո
ւթեամբ
յա–
՚իչաւս/լուել
էր,
ե լ մ ի տաճկէ
ամուսէն
էր
գ ա
բձե
լ : Ա յ դ
յա փ չտա/լութ
է րն բ , որով
-
Հեաեւ
եբ/լրէէ
ս ո վ ո ր ա կ ա ն
գ է պ ք ե ր է ց
մէէլն
էր
, անցել
էր
խէ՛ստ
նե բողտմ
աութ
ե ա մ
բ
Հայ
Հասաբէսէլոլթեան
էլողմից
. իոկ
ա է ր
Հա
յ ր ր
, որ
ա ն չ ա փ
սիրում
էր
իր
քբոչբ
,
ո ր պ է ս
երեւում
էբ,
չէր
էլաբող
մոռտնալ
ա յ գ
ղժ բ ա էսաութ
է՛ւնբ
; Մ աՀմետա
էլանու–
թէււնր
չ ա ա
սլաքմաններ
ունի,
ռչ
միայն
օտա
բսւղ՚լինե
ր ի ն
ամ
ենա
յ ն
դէ՚ւբութեամ
բ
որսալու
, այլ,
եւ
նբանց
թէ
էլբօնապէս
եւ
թ է
աւլւլա
յնա
սլէս
ի բ
Հ ետ
մ է՛ա ցնե
լու
:
Այդ
էբ
, որ
աւելի
ցաւեցնռւմ
էր
՚ " է բ
Հօրբ։
Մէ
Հայ
՚ " ՚ լ ^ է Կ
կամ
աւլա
յ ,
էլամալ,
թէ
էլամալ,
երբ
մա՚^մետս՚էլ՚սնէ
Հետ
է
՛սմ
ոլսնանում՛
, ա յնոլՀետեւ
էլ՛ո բւում
են
նբա
բոլռր
յա բ ա բ ե րութ
իլննե
ր ր
իր
ադ
-
ղակիցների
Հետ
ե լ ա քլ եւս
իրան
Հայ
էլո–
չեչ
չէ
էլաբող
: Մ է
Հա
յէ՛
պատաՀե
լէս՝
նա
իրաւունք
չունի
Հայերէն
էսօսել.
նա
Հե տ ա ք ր քրութէւն
եւ
խ ա ն դ ա ՚ է ա ռ ո ւ թ
էւն
ա բդէւնալո
ր ռ ւե ցան
երէլար
էսօսակցու
-
թէւննեբոէէ
եւ
գորհակցոլթեան
հբա՚լէբ
-
նեբուէ
: Պ • Մելէքեան
ստանձնեց
պատաս–
էսանատոլոլթ
էէւնբ
ի
մէ
բերելու
^ ա մ ա
—
նման
ե ր ա ժ շ տ ա կ ա ն
ուժե
ր ,՛ ա յսօբ
ա յ գ
ե—
բ ա դ բ
էէբաէլ՚սնոլթէէւն
՚ լ ՚ ս բ ձ ա հ
է : Օրէ
՜
նաւոր
էլե րպո
էէ
կա
դմ ա
էլե բ պ ո լահ
է
«Ֆբ–
բանս
էս
քօ
Աթբէ՚նկ
Անսամպլբ»
, բ ա ղ կ ա
-
ցահ
13
առա
չնա
կ ա բ
էէ
նու
ա ՚ լ ո ՚ լ ն ե բ է
( 7
չութաէլ
, երեք
մէ՚չաէլ
«վէօլա»
չութակ
,
երկու
բամ
բ չութակ
«՚էիօլօնսէլ»
եւ
մէկ
թ ա ւ
չութաէլ)
:
Յիշենք
նաեւ
, ոբ
Պ • ճոբճ
Մարտէ՚էլ
֊
եան
էւր
մեհադոյն
բաժինբ
ունեցաւ
այս
խումբին
կաղմ
աէլե
բոլո
ւթե
ան
եւ
լաչուլա
—
՛՛լէ"
^ բ ա պ ա բ ա է լ
ղալու
ղմուաբին
ա շ խ ա
-
տանքին
մ է չ ։
-
Համ
ե բղէն
-
Օ դ ո ս ա ո ս
20
^էկ
չ ա
-
բ ա թ
ա ռ ա չ
հանօթացնելու
Համ
ար
նո
-
ր ա էլաղմ
նռւադ
ա էս ում
բ լլ
տեւլւո
լս
ե բ ա
-
ժ չտասէ
բ
եւ
հանօթ
անձնաւո
րութեանց
Հացկերոյթ
մբ
ս ա բ ք ե ց , ուր
ներկայ
էին
մօա
յիսուն
Հողի
, որոնց
չարքին
նաեւ
Ա՛
Ֆ-ի
ք ա ղ ա ք ա պ ե տ
Պ • ճոբճ
Բ բ ի ս տ ո –
ֆըրբ
1
Պ ՚ Մ ա բ ա ի կ ե ա ն
նկատէւ
ունենալով
որ
այսպիսի
նռբակաղմ
խումբ
մբ
իբ
"էլրղ
—
բնական
չրչանէ՛ն
նէււթական
օմանդակու
-
թեան
պէտք
ունի
, Հինգ
Հարիւր
տոլար
նուէւրեց
խումբին
:
Հացկերոյթի
ւէե րչաւո
րութեան
ք ա ղ ա
-
ք ա պ ե ա բ
իր
կաբղին
չերմ՛
օբէն
ոդչունեց
խում
բին
ե րեւում
բ Ա
. Ֆ ՛է՛
մ էչ
է
Վ ե թ ե ր ա ն ն ե
բու
մեհ–
սրաՀր
, ուր
տեղի
ունեցաւ
Համերղբ
, լեցռւահ՜
էր
բեբնէ
բեր.
՛ ն
յ
ԷՍումբբ
ա ռ ա ն ց
ղ ե կ ա վ ա ր ի
, աւելի
^իչ^
ԳԲ՝
Զաւէնի
«անյայտ»
դեկաւէարու
-
թեամբ
, ն ո ւ ա գ ե ց
գ լ խ ա ւ ո ր ա բ ա ր
\,էրգ
եւ
\^բդ.
ղ ա բ ե
րուն
ապբող
ե բաժ
չտադէտնե–
րբ՝
ճ ի ւ դ է փ փ է
Աամմարթինիի
,Ֆրանչիս–
քօ
Տուրանթէի
,
Անթոնիօ
Վիվալտիի
,
Ֆրանչիսքօ
Վեբաչինիի
դ ա ս ա է լ ա ն կտոր
-
ներբ
: ինչպէ
լ՛ նաեւ
մ է կ ա կ ա ն
կտոր
էէ՚ոսսինիէ
եւ
Ջէղաբէ
Պբերոյէ
։ Հ ա կ ա
֊
ռաէլ
այն
իբոդոլթեան
ոբ
այո
բոլռր
կբ
-
ա որն երն
ալ
առաչէւն
անդա՚ք
կր
լսուէին
Ա ՚ Ֆր՚սնս
իսք"
յ ի
մ էչ
,
մեհ
էսանգավա
-•
ռութեամր
րնդունուեցան
ունէլնգիր
Հա
-
սալ՚՚սէլռլթեան
կողմէն
: Աոլոյի
մասերբ
ա ռ ա ւ ե լ ա պ է ս
նուադոլեցան
Զաւէնի
կող
—
մէ
:
Յ ՚ ՚ ՚ չ ո ր գ
օրուան
բոլոբ
թերթերբ
էււան—
գաւէառոլթեամբ
ո՚լչունեցին
Ա •
Ֆր
•
Սթր
՚ Անսամ՛սլլի
կաղմութիւնբ
եւ
մեհ՛
՚լովեստոէէ
ա րտա
յա
յաուեցան
անոր
առա
չէ՛ն
Համ՚երւլիւ՛
մասին,
չեշտելո՚է
թէ
Զաւէն
Մ ե լիքեաննէ
անոր
ւլեէլւսւէար
ո
~
ւ լ է ն
:
Այս
նո լաճ
ումբ
Զաւէն
կատարեց
ղբե
թէ
մէկ
տ ա ր ո ւ ա ն
մ՛էչ
:
Բալէէֆորնէա
Հաստատուելէն
քանէւ
մր
ամէ՛ս
յետոյ
իբ
պ ա տ ա ս խ ա ն ա տ ո լ ո լ .
-
թեամբ
երկու
Համ
ե բգնե
ր ս ա բ ք ե ց
Ա
.
Ֆր՜
բանսէ՚սքո
յէ՛
մ էչ
: Ամ ե բիէլեան
ե րաժ
շտա–
էլան
քննադատները
, առաչին
առի
թ ո վ
իսկ
գ ն ա
Հ ատե
ցին
անոր
ա ր ո ւ ե ս ա բ
եւ
տ ա ր է ն
չլրացահ
Զ ՚ " ՚ – է ն
Հրաւիրուեցաւ
անգամա/լցէլ
Ա ՛ Ֆ ՛
Սբմֆբնի
օրքեսար
ա—
յ է ն
ե լ օվէեբայէ
նոլատլախոլմբէ՚ն
:
Բանի
մբ
շ ա բ ա թ
ա ռ ա չ
ան
նուադեց
,
Պոսթբն
Աիմֆբնիի
՛լե/լավաբ
ԱրթՀբր
Յէէթլէրէ
Հրաւէրով
,
ա յստեդ
կա
դմ ա կե ր պ ո
ւահ՛
« Փ ա փ ս »
Համ
ե բղէն
մ էչ
էբբ
սոլէէստ
եւ
ա ր ժ ա ն ա ց ա ւ
ռւնէ^ղէրնեբռւ
բուռն
գ ն ա
-
Հատոլթեան
:
Զ ՚ ս ւ է ն
ոչ
մ է ա
յ ն
աա՚լանղալոր
չութա–
էլտՀաբ
մբն
է , այլ
ե լ կաբռղ
կաղմաէլեր–
սլէ
չ
եւ
խմ բավա
բ :
ՎստաՀ
ենք
թէ
անոր
տ ռ չ ե ւ կբ
բ ա ց
-
ուին
նռր
ա ս ՛դար
է ւլնե ր
:
դրկւում
է
մէ՛նչեւ
ա ն դ ա մ
իբ
հնոդների
աունբ
գնալուց
, եւ
«Հալ»
անունբ
նբա
բերանոլմ
այնուՀետեւ
փոխւում
է
« գ ա
-
լուր»
անունաէ
, որից
սլէտք
է
է"որշիլ
,
որին
պ է ա ք
է
պիղհ
Համ
արել
։ Բ ա
յ ց
տ է ր
Հօր
քռ
յ բ ը
ա
յգ
մ ասին
մ ի
ղեղեցէ՛կ
բ ա
-
ցառռւթէււն
էբ
կաղմում
. նա
մնացել
էր
Հ աւաաա
բ իմ
թէ
իր ա դ դ է ն
եւ
թէ
կրօնէն
,
թէեւ
ամենայն
ղգուչոլթեամ
բ
մաՀմ՛ե
—
տ ա
էլաննե
բէց
թագցնում
էր
էր
զգաց
-
մունքնեբբ
: Ն
՛Ա
սիրում
էր
իբ
եղբօրր
եւ
երբեմն
գ ա դ ա ն ի
էլե ր պ ո վ
գ ա լ է ս
էբ
նրա
տունբ
, ուրա
խանում
էբ
նբա
ե բ ե էսանե
—
ր՛աէ,
եւ
ւիառք
էբ
տալիս
Աստհուն
, որ
է՛բ
Հօր
տ ա ն
օչաէսբ
ի ս պ ա ռ
մարահ
չէբ
ւ
(Շար.)
Ր Ա Ֆ Ֆ Ի
Fonds A.R.A.M
