13
•3 Ա Ռ Ա ^
3
ձՈԳԵՓՈխՈհԹԻՒէՆ
՝Րսւքչսւքսւ1լան թէ կրօնական
աօներոէ.
ժխորին
մէչ՝ Զ.աաթկ ։
ծէ. ,
կապարի
հանրութեամր
ճնչող
Օ ր ե
րու
այս
Հեւքին
մէ^,
կանգ
կ՝աոնենք
պաՀ
մր , Հոգիներու
քարուքանգ տաաա–
րին պաաե րուն աակ
վաոելսւ
էամար
յոյսին
մ ոմ Լ ր ր գեղին • • • րա
յղ էեմ ղի -
աեր թէ իփառս
ո՛^ր Ասաուհոյ
ե ւ
Ի՞նչ
բանի
յ
Շա՛՛ա են աօնա կան
օրերր ,
Կա -
ղանղ,
՛ծնունղ,
էքաղկաղաբղ,
Զաաիկ
Ջվիճինք
անոնղ ղիաական թէ ասաուա–
հարանական
իրարու
ներՀակ
նկարաղիր -
նե բուն մասին , երբ. ղարր կ՚առաչաղրէ
իր
մոլորակին
նմանր
սաեղհել՝
մոլորակին
յանղիման :
Վառե՜նք
սակա
լն մ ոմ երր
յո յսին
ե ւ.
փերանոբոգման
: Պլպլացումնեբ
, րոցկիք
ք
որոնք
Հ ոգեփո թութ
իւն կր սաեղհ
են
մ
ա–
նաւանգ
Հայկական
միչսւվայբին
մ է ^ ։
Ւր աօնա կան
նկա րաղի րէն ղաա , կաբ
հէք տարբեր բան մրն ալ ունի Զաաիկո :
Կր մանկաղնէ : Առանց
մաահելու
՚Րրիս -
տոսի Հետ առնչութիւն
ունեցող
աւան -
գութեանց
մասին,
ենթական կր փոխա -
գրէ
աւելի
Հին տարիներուն
,
ղսլրոցական
օբեբուն
, երբ մ տնկական
Հոգիներու
մ է^
կր
ղօղանչէին
ղանդեբր՝
աւեաե
լու Հա -
մար գպբոցական
արձակուրգն
ու կարմիր
Հաւկիթնե
բու
երեւում
ր : Խանգավառու
-
թիւն
, եռոլղեո
, Հալկթաիսագ
տունէ
տուն , կամ փողոցներու
մէ^ :
Տարբե՛՛ ր է ր Զատ իկր արե ւելեան եր -
կինքին տակ :
Ե՚֊րոպական
գիաութեանց
ոստանին
մ էչ
, երր ամ էն օր մ իտքր կր հան բան
՛էէ
յ
իէռոէիքնեբր
ղւէսլելոէի,
Զս""իկր
իր Հեա
բան
մր կբ բերէ
Արեւելքէն : կր
յիչեմ
նաեւ, թէ
հայկական
Զատիկ կր
կոչէինք
ալս աօնր,
ր1ւոբոշելու
Հտմէէէր , թերեւս ,
էս7ւոբ
ստեւլհահ
կարճատեւ
խտնւլա
ւիառու—
թիւնր՛
քաչորէէ
՚^ՐՐ
գեբեզմանաաո
ւն
կ՛՚երթայինք
• . .
Ո րքա՛՛ն տա ր բե ր է Հ իմ
էէէ
Զաա իկր , որ
Հայկական չէ այլեւս
, այլ՝
հաւքայնական :
Ղ՛ժուա՛՛ր է այս սլողոատնեբուՆ
՚ / / " " /
• • ՚ » ^ ^ – » ^ ^ " » ^ ^ » ^ • » • « » » < ք Փ » » * ՛
ՅիսՈէ
.սի կռնա 1լր . . . Տտռսէէւլանքի մէ^
կքսէհ , այնքան
ղօբութեամբ
, երչանկու -
թեամր ու քաղց րութեամր
. • .
Երբ տսէռէէէսլիէք ու ցաւիմ , ես
1լոլւլեմ
յիչել
, Մայիսի
իրիկուն
մր ,
Վենետիկի
Աէէէն
(հոքքօ
եկեէլեցիին
մէչ
տեսահ՝
Թինթորէթթոյի
Տիսուսր,
իսաչր
ուսին,
Գալգոթա
յի ճամրուէւ
վ րտ
յ , իր
խոնարՀ
ու
՛֊,
սլսէ
րա կռնէսկոէի • • •
Երր
ւոէսռապիմ ու ցաւիւք , ես
կ՝ուղեմ
յիչել
անոր խաչէն
էիար էսոնուելուն՝
մտ—
տուցոէ-ուլ
ոլսերր
, որոնց
էիբա յ , ամ
բոէլչ
մ
ւս
բգեոէ թե
էսն
ցաւր կայ Հանգչահ
• • •
Եւ միչտ
ուժ պիտի գտնեմ
աւէլբելոլ
• • •
ՄԱՆՆԻԿ
ՊԷՐՊԷԲԵԱՆ
«ՅԱէհԱՋ^Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(164)
ԳԻԺ
Տ ԷՐ Տ ԷՐԸ ԵԻ ՐԺԻօ Կ Ը
Նտ
ինձ ս չինչ չասաց եւ ես չ^արցբի ,
էէրէէէի
Հ ետեւ
սկէէբից
յա յտնեց
, իմէ
էէէ էէե
լու
նէէլաաէս1լ
չէււնի
Րա լց ինձ ոչ
էէակէսւ էլէէէ
բ մ ա ցն ո ւմ էբ
Աս լան
ի ե լբ
ո
պա կան
ձեւոէէ կե րսլա բանա -
փո
իսէէւթ իէՏէէ
ր , մ
Աէն էէէ Լէէէն
ւլ ա յէւ
ի՚"՚"քբ,
"Ր
նսէ ա էէ էէէց էոէ
բտէ րակնոչբ՝
« ճ օ
աւէ բէւղչ
աասր տարի
այսւղէս եմ Հաւլնուահ
եւլել
• • •» : Ո՞րտեւլ
,ո
՞ր երկբում :
Մինչ ես էսյս մաահութեէէէն
մէչ
էի ,
նտ
ինձ
ասէՍց
.
ՖարՀատ
, տյսօր
մ
ենք
՛ցասնելու
ենք Վան քաղաքր
, այնաեղ ոչ
ոք չէ ճանաչում
ինձ, բացի
մի քանի բա–
X
ինչ ք ա ՜ն գայւուննհ|ւ ձմհււներ դարձան ,
Աշ|սարհը կոկււն , ջահել է նորից :
ինչպիսի՜ յքարդիկ եկան ու անցան ,
Աշ|սարհը կոկոն, ջահել է նորից :
Ա նթիւ օրօցքներ գերեցման դարձան ,
Աշ|սարհր մանուկ, ջահել է նորից :
ՑՈՎՀ.
ՇԻՐԱԶ
Հանէլ իպիլ
Հէէէ
լ էլա էլէէէն Զաաիէլին ; Աէլճտտ–
ուահ է
տնէէբ
րունւ նէլարաւլիբբ,
պայման—
ներու
բեբումոէէ կամ տարիներու
անչա -
տում
Ոէի
: կոբսուահ է ան՝ իբրեւ
Հա յկա–
կտն : Մոռցուահ :
Մնէսցահ է Զաաիկր
միայն,
մեբէլ,
էէէն–
պաճոյճ
, ճի՛ չւլ ՝ ին չււլէ ս ե բ
իէոասա րէլ ա
յն
Հ՛՛՛յ երբ , սբոեց
անէէւնբ
միէէէյն ւէնացսէհ է
էայէլտկան
. . .
Ի՛՛նչ
փէէ ւիժ
սակսէյն
մխբճւււիլ
մանրա
—
մտսնոլթեէսնց
մէչ՝ երբ տօնա էլան
հաէին
ու
հնհւլան
բէււն մր էլր փոթեն
էւովոբական
խաո նիճաղանճէ
ն : Թեւե՛՛
ր
էլառնէ
Հ ււ -
՛էին ու կր թռի , կր թրվւլայ։
կր վերա -
նո բէէէլոլի ;
Մւսհր իր Բամբով, կեանքը իր նաւք -•-
բով ...
յ
կեէսնքի՚ն
մկչ Հարկ է փնտռել
՚իերյի -
չոււէ ի քաէլցր պա՝ւեր,
է
Ոէէեվէո
թոլթէւան
ժամեր
• • • եւ աօնաԼան
օրերր կր բերեն
այ՛լ
բոլորր : Առանց
մտմտուքի : Աււանց
եր կրնա րանքի :
Զատ իկր
եէլաւ
կարմիր
ե բղո
էէ
: կար -
միր որ ալս անգամ
յեղավւոթւււթիւն
չի
նչտնակեր
էէսւէլէսյն, այէ
էլեն ւլան ւււթ իւն ,
ե բ իտասա
րէլ ութիւն
, ման կո ւթ ի ւն :
Բտնի^ Զտէոիկներ
ե կան
ու
անցան ,
քաղցր ու տրտում
լիչատաէլներ
ձղելով
է
Արիւնի
ճամբաներէէւն
վրտյ
անոնք ե —
ղան
սփսվւանք
կոտսրսւկուուլ
ժողովուր
ղին
էամ
էէէ
ր ; Բերին
յոյսի
նչոյ^էեր : ՝Ր՝իէ
մր ժպիտ
՚.
Աղատութեան
ճանւսպա բէ ին ւէրա յ ա -
նոնք
եղան
էէե րանո բողմ ան մեէ^աէլէտ :
ինքնապսէէէէլէէէնւէ՚ան
Հաւտա,/։ : Նոբ
ի՛ո —
յանքնեբոլ
մւլ ի ք ուժ՝
աօէաւՀ "՚նղ է սնե
րոլ
րնգմէւէն :
Անստոյւլ
էսպաւլ ւս լին առչե
է.
, Զաէոի
էլր
ալսօբ ալ լուսասլքում
չի բերեր
էսւյէլէէւ—
էլան ղանգուահնե
բուն : Ո՛ չ մէկ ճակատի
վրայ
։
Հ ի էս ս թ
ա վէ էէ
ւթ ի ւն բ ինքնա էլէսմ անձնաս—
էւլ
էէէէէ
ութ
իւէէ
է արւլէն
է
Ու մենք չեն,/> կբնսւբ ղատէսէէլաբտել ա —
նէէնք՝ որ
ա
յսօր ՝ իբէ,նց
մ ոմ ր էլր
ւէսէռէ,ն
էՍ ք1է
էլամ
էէէ
լն տա1\ւէէրին մէչ, այս
էլսէմ
ալն
սուրբին
տռչեւ,
ի՛՛նչ ւիո լթ : Բաւա —
կան է որ մոէէեբ էէաոին,
մոմեր
ւչեւլին
էլամ ճեբմէէէէլ , Հա
լ էլէս էլէէէն Զ՚՚՚՚ոիկի
ալս
Օ—
րս
՛ւ
յ՛իլ
մր էոյս ու էլբաէլ տալու
Համար
Հ սւ լ էլսւ էլանո ւթեամ ր տառապող
Հոգինե
—
բուն ;
ԱՐՄԵՊԻԼ
.
Դ ԱՆԻԷԼ Ս՜ԱՐԳԱՐԷ
րեէլտէՌերից
. ես այնտեւլ
յտյտնուելւէւ
եմ
ոբպէս
եւրէէէէլսւցի
բժիչկ–
էէէէւ
սլէտք
է
Ղ՚քյԼ
/ / ՚ ^ ՛ ՛ " չխանղարել
իմ ղերր
...=
Ես ավնքան
յիմաբ
չեմ ,
ււլաաաս -
խանեցի : Րէսյց եթէ ,զեղ առէէէչա բ էլե լո Լ լ ի
նեն
մի Հիէէէէնղ,
ի՛՛նչ էլ՝անես :
՚//՛ բ՛է չէլ եմ , էւլատաս իէէսէնէ։ ց նա 1
յ՛՞ն չււլէ « կար էէւլ ե
էէ
բմչէլե լ ,
^ "՛Րք/
րի՛
ես էլա լէւէ՛էսէէէսլուի
֊ . կարող
եմ , գարձեալ
պաաասիէանեց
նա
էի
ճռա էլէէէն կեր սլո
էի %
Տեսնո՞
լմ ես
տյն
երէլէէլ
մէւհ տբէլւլէւերբ , որ տանում է
աէր
Մեէւբոպի
հառան
, նբանց մէչ էսւէ —
փուիուահ
էէն իմ ՜ւլեղօրա լքր , ելբժ^կա -
կան
էէ սրհ իյնէերբ , որ չատ
անւլ ւսմ ինձ
Հէ.տ էէէէէն է,մ սէհէէւմ %
Ե" յէւէոո լ , չ՚ս՚ո
յետո
լ
իմէոց՚ոյ
, որ
Ասլէէէնր ււչ թէ Հէսսարաէլ
ր<քի՚չկ էք՛,
՚"յԼ՛
մի Հմուա բժչկապետ : Նա այգ
տբՀեստր
ուսէ, լ էր
Աէէ
ե բիէլէս լում
, 1Ա
1
լ՛ Հս՚յաս՚ոա
-
նից
էէէ
յնտ է.
էլ
էբ էլնացել։ Նա ուսել էր եւ
չսէէո եւբոէէլաէլէսն
լեզունելւ
, եւ
այնսլէս
էբ սիրէէւ էքսէբՀէւսէոր ու ւլիէոութիէնէր , որ
սլէ
էէ
Հ
էէէէէէէէ
ր
էէէ
էլէէէ
էլ
րաբօրու
թէւԱէն
ւլ որհր
է
Այո
,
ւ՛էէ
չէւէտ լէւաո լ իմսւցէւէյ , որնտ աէր
Թօղիէլի
ղ՚ղրո՚յիս
՚ի՚սիսչելուց
յետոյ
իրան
նոլիրել էր էէւսմէսն եւ բտրձբ
ւլիէոութիւն–
ների
...:
/."" 1
ք՚ոնի որ գու րմիչկ ես , այլ
եւս
էրսսկահելոլ
թնչ
ունե՞ս : Ե–
Ի՞նչոփ
Ամէն անգամ
, երբԶաաիկր
մօտենար ,
մ եր ո
լ
ր ա իս ո լ թ ի ւն ր կ՝ րլէա ր անսաՀմ ան :
վասնղի
Հինէն ի էիեր օրէնք գարձահ սո
վո բու
թ ի լ ն
մ ր ա յգ
օր պիտի
սա անար
բացառիէլ
երեւոյթ : ^աէւլիէլ պիտի
Հաւլ -
նէթ՚-֊ք
, «.ղիրք» լգիաի
էլարդայինք եւ մեր
թի՛լ
մր Հասակով
պիտի
անցնէինք
մ արգււլ կարգ ;
Մինչեւ այգ օրր, չատ Զատիէրւեբ տե -
սեր էր մեր
ղիւղբ : Բայց
1\)ձ՝ձի
Զաաիկր
եւլաւ
բոլոբոէէին աա ր րե ր :
Ա էէլ ամ իս էսռաչ
Հ ոէլաբա րձութիւն
ր
յայտնահ՜ էր քմէ , Ա բ րաղան ր իբ պաչտօ–
նաէլան
այցելոլթիլնր
պիաի
տէՍ
լ ու պա–
աա բագէ
ճբագալո
յցի
գԼ՚չերր •
Ա
՛ս
՛՛ր
Հ ամ աբ
ալ , մ եր ո
լս
ո լց ի չն ե ր ր
Պետրոս
Վաբղ անեան
ե ւ Գէորւլ
կէօլճիքեան
, ե -
րեք չաբաթ
առաչ
բաժնեցին
օբուսւն
պատ.ք.ւսճ
<^՚ւվ
՚րք՝»երր , որ լաւ սոբէէինք :
Զայնաւէէբ
աչաէլեբտնեբր,
առաւել
էլամ
նուագ չափոէի^ ստացան
լաւաւլոյն
մասե—
րր : Իէէկ բէս էլա ձա յննե րր տիրացան այն
էլտոբնեբուն,
ոբոնց
լ ^ թե բ ց անո ւթեան ր
Համաբ
անՀրաժեչտ
չէր
Լ""–
ձայն
ունե —
նա լր :
Երրորղ
կրթւսբանէն
ինհի ,
Աբմենակին
եւ
Հէսյկէսղին
ւիիճա էլուե ցա ւ «Ոչ ինչ է
պիտոլ^ն, որ մաս կբ կաւրքէբ
Գւսնիէլ
Մաբղարէ
գիրքին : Այս անոբ Համաբ
, որ
ա յգ եր էլա ր ա պէս ա ո ւմ գիրքր
կարէէացողր
էլենաբ
էէլ քիչ
մ ր չունչ
առնէ ր :
Րայց
ո՛՛վ պիտի կարգար
«Գանիէ լԱ՝ ա բ–
գաբէֆն
յ
Ջէինք գիտեր :
յ՚նչււլէս
ամէն
աեւլ,
նոյնսլէ՜ս ալ մեր
դ ի ՚ ֊ գ ի ն մէչ,
սովորութիւն
գաբձեր
էբ
ղալն էլաբգալ
էէճարոլէքոէէ
յ
Աչակերտներր
, իրենց ամսա
թո չաէ^ե բ ր
էիճաբելոլ
անէլարող,
չէին
կրնար աբժա —
նանալ
այղ պւս տ ի լին : իսկ Հարուստներբ
,
ոբ
ունէին առատ
ղրամ , պիտի
կրնայթ՚ն
փրէլել
իրենց
անունր։
Այ"
Հարցումին
պաաաէէիստնել
կանխօրոք
, ապաբգիւն
էր։
Վեբչապէս
լրացան
երեք
չա բա թնե ր ր :
Ու ճբաէլալոյցր
, իր
՚ք-ե՚լեցիէլ
սուիոբոլ -
թփւննե/ւոէէ
,
յէսւլթաէլանօրէն
մտաւ մեր
զ ի ՚ ՚ ւ ւ – *
Այգ
օր սէրա բողութ
իւննե բ ր ւգիտի "կր -
սէին
էլանո լխ :
Արեւր
Հ աղիւ
չբչոււսհ
՛էէ "էի
Արեւ -
մուտք
, /սեցի
եէլէտէլեցիի ղանէէակին
ձայ -
նր , որ թելէէբ
չինե լուի , օւլաէլ առ
օւլաէլ
էլեբթար տա բահուելու
գի՚՚-քքին
աանիք —
նե բուն
վ րա
յ : Գ ււլբ ոցա կաննե ր ր
արգէն
սէլսեր էին էիաղել : կ՛՚երթային
պասլիէլնե–
րրն ու մամ իկնե բն ա ք իբենց
ցուսլեբուն
էլռթնէոհ : Ուրախութիւն
եւյարգանք : Ո ւ
մաբ/էիէլ,
Հէսյաչունչ
եբէլնքի մրտակ ա -
ւլատ, իրենք
գիրենք կր ղգա
յին չաէո
մ
Օ
տիէլ
Աստուհոյ :
կարճ ժամանաէլի
մր մէչ եկեղեցին
լեց
ուեցաւ
: Կր մնէսյին
միայն
քանի
մր օ -
թռցներ
, իրենց տէրերուն
սպասող :
1է1էէբանին րոլոր
մոէքերբ
վառուահ ,
9աՀ երբ
լո ւս ա ւո բ ո ւահ
է ին : Ու
տիրացու
Մէոեվւան չարական
մբ էլերէէէր :
Մէկէն
ժոէէսւիուբղր
տեսաւ, որ եսլիս -
կոպոս ր շրչասլէստոլտհ
գպբաց
գտսով^ ,
եէլաւ ու էլեց սււ Տէր Գբի՚էոբին
տեղր :
Ու Տէր Գրի՚էոբ
անցաւ
ատեանին
ձախ
կուլմր :
Օրուան
«ԳիրքՖեբէն
անմիչապէս
ւէեբչ
աիրա
էլո լ Ա տեւի ւսն յայտարարեց
թէ րսա
աա րինե բու
ս
ովր բութե անց , ա յս
աարի
եւս վճարով
ի պիտի
րէլայ
«Գանիէ
լ Մ ա բ–
ղաբէ՝%ի
լնէթեբցսւմր
: Բւս յց աւելէէ ւէճա -
րո՚լն է որ պիտի աբժանանայ^ այգ պա -
տիւին։ ԵԼ իբբեւ
նաիսսւքայլ,
Հինւլ գա–
Հեէլէոն դրաւ
իբ էլալմ էն :
-
Տասր գաՀեկան , իմ վրտյ,
աւելցուց
՚ոէւբացու
Վուկաս
%
՜Րէէան , սլոռաց Թադօ Պետօ
է
1լարւէւլ
էէէք խանղէէւբել քո ղերր ,
հարցրի
ես :
Ե"
՛ս
յնաեղ
էւլէաք է դաւլեմ
էէմ Հ
էԱ -
յութէէւնր
• • . պատաս էէէանե ց նա ՛էք՛՛է "՛Լ ~՜
ուահ
ձէսյնոէէ , կարհես
, նրան խիսա
հանր
էր աբտասէսնել տյս էււօէէքր :
Նո.քն օրուան
ե րէ. էլէէյեան
պաՀէււն , երբ
մւէէթր
սլսէտել էր աչէսէսրՀր,
մենք
մտանք
Վէսն
քաղւսքր :
Երեսուն
, ձայն
աւււէէւլ
Պ՚՚էօ Աստուր
:
՝Րառւէւսուն
, նչան
րրաւ
Րալոււլէէ
կաբոն
Յիսուն
, Հնչեց
Աերոր
վարպետի
ձայնր,
էմող իմ աւլաս էլաբէէայ ;
Տէր
Գրի՚է
"Ր
"քաՀ ր յա րմա ր դատե լոէէ^
մօաեցսէլ
ամպիոնին
Աիր^էԻ
մողոէէուբւլ
, քիչ
մ բ աճա -
պաբենք
: Ա ինչեւ
Հ իմ ա
մ
ասնակցողներր
եղան
մ իա յն տչէսէլե բէոն երուն
Հ ւս յբե բր :
Րայց
անւչ ին կան մեր ե րեւե լէւն ե րր , որ
տա էլաւ էէն իրենց իսօսքր
չրսին : Թ՛՛՛լ
էքէ -
նիաիէյ/է^»17է5՛
քսաէլներբ
լայն
բացուին
յ
ււր Արբաղանր
էամ էէւլուի թէ
ւլիււլւսցին
առաաաձեոն
է ել էլոՀուալ
՝Բրիստոնէու–
թեան էամար • • •
Տէր
Հայր,
րնգմիչեց
կորեկ
Արութ,
ւլ ուն աւլէկ
ղիաես որ ես
Հարուսա
չեւէ : Ոչ ՚էրեչ էլաբդալ
ւլէէտեմ, ոչ րլ էլաբ–
ղացուլ
ունիմ : իմ կոէլմէս
երեք
մ է նի տ ի է
՛լրէ ՝• Ր^ող մեր տէէրացու Ատեփան
սանէլ
մէկ
մր ձայնր
մէչտեղ
ձէլէ որ
սիրտս
պաւլչտկի :
Անցւսն
քանի
մր ւիայբէլեէսննեբ : Մաբգ
ձալն
չէէ ՚>աներ ։Տէ՛լ՛ացու
Ատեփւսն
ղան—
գաէլ քայլերով
կր յառտչտնայ
գէպի
՛լբ—
րաէլա լբ , ոբ ղրուահ
է բ
էս որան էւն աչ
էլալմ բ :
Տէր
^^րիդ՚՚Ր
գարձեալ
եկաւ
տմ սլի
էէն
ին
մօտ։
Րայց այս անգամ
ժ ամացէւ լցր ձեռ—
քր :
Աւ՚Ր^լԼ՛ մէւղոէիուբգ, աասր ւիա
յբէլեան
միտ
լէւ էէւնէէնք : Եթէ չաճէսպաբէք
, աիրւս–
ցու ԱաեվէԱէն պիտի
էլէսրգայ ու կոր եկ Ա–
բութ
էէլէէտի փառաւորուի
• • •
Արւլէն
Հինգ
ւիայբէլեան
անցեր էբ^
երբ էլէէւղապեար
չաբժէէւմ
մր րրաւ եւ
Հանէլ
էէէրա
ձա յնուէ
մ ր րէւտլ .
-
Զոբս
մէնի ա ի է
իմ էլողմէ
է
Հինգ ես կ
էէԼէՈէԱ
մ , կտբուէլ
ձայնուէ
մ ր չե չտէաց ի)՚է ս Հա լրապետ :
^Լ^Յ
՚
ձեոք վեբցուց
կսրօ Գասպաբ
:
Զայնեբր պաՀ մր գագբեցան
։
Ամէն
մ տրգ կր նայէր
Հաճի կարո
լին ,
որուն
^աբսաութիլնր
կրնար ապբէ.ցնել
քանի
մր
տասնեակ
րնաանիքնե
բ :
Ուղղաէլի թէ էսնուղղաէլի
եէլահ փրս -
փ ս ո ւ ք
՚ 1 է է ,
ր է ն չղտյնացահ՝
Հաճի
կէսբոն
նետ
ոլե ցաւ
նժա րին
մէչ ;
Եօթր
մ է նի ա ի է
իմ վրայ
գրեցէք ;
Այս
էլումսւրէէն
ձայնր
ռումբի
մր ար—
ւղէէէլոր ութ էււնր
էչ որհեց : Ոչ ոք
ԿՐՅ՛"՛՜
ււլաաաս էէէէսէէ ե լ : Ու Հ րամէււյեց
էւր մէկ Հւս -
տիկ
աւլ ուն ՝ Ա՛է ան էւն , էէր էլարւլ ու լ :
Բ՚՚՚յՍ
Օ՚է՚ոն
ինէլէէէլ
մւոէէէուէւքի
մէչ։
Ի՞՛նչէղէս
ււլիաի էլարգաբ
«Գէսնիէլ
Մ ար -
ղարէ»ն
, ան ալ եպիս կոպոս
էւն ներէլա
յոլ–։–
թեւսնր։ իր ճանչցահ
քանի
ւէր
Հայերէն
դի բե ր ր էչա բհէ ք
րմ բոաոացէսն իբ գէմ ;
Զէին
ու ՛լէ՛ չ՛ էչոաբաուիլ
բտրձբ
ասւոիճան
կղեբաէլանէէ
մբ առչեւ : Անչուչտ
լանցան–
ՔՐ.
իրենչւ չէր, "՛յւ՝
Հօրր, որ ւէաէսանաէլ
գպրոց
ղրկելու
, ղրկահ էբ գաչար
, գրամ
վտստէլելէէլ :
Հակտռէէէէլ մտատանչութէ,Աէնր
,
Օ՚է՚սն
գաբձեէսլ
ւլէէէէէց ու կեցաւ
ղբտէլալին
մօտ։
Նախ
մաքրեց
կոկորղր
յետոյ
անաաչ
ձայնոէէ
մ ր սէրւտւ։
Րայց
բէսռէ։բր
էլւսբհէք
կորս էււե ցան ա չքե րուն առչե ւէ ն :
1ս եւլճ
աղան
էլարէէ բահ
ւլլուխր
էլաէսեց ու Հե
ռացաւ
էլ րէէէ էլէէէլէն
Հ Այգ էէլաՀուն , ււբբւէւ —
գւսնբ
Հրաւէալեց
եբիտաէէարւէ
ղէւլիբի
մր
որ կարղայ :
Գ՛՛էէ՛է՛ Բ
Լ՛"–"–
եւ Հաստատ
քէսլլերՈէէ
մօ
աեցաւ
ղրւսէլալին ու սկսաւ
կարղալ .
Ընթէէ րւլուտհս ի Գան էէէ լէ
Մ տբգտ–
րէէ–՛ •• •
Զա յնր նէէէէէէ մ է, գմ , լեէոո յ ւսսէո իճանա -
բաբ
րէո րձբ էէէ ւլէււ
լ
: Հաէւաւ
մ էէնչեւ
էէե բնա–
տանէր ել էսնէլէ ու / թռաւ
էէլէէէ տո ւ
՛՛է
ւս
նէն
ղ ուրս
ուր , քէէէնի
մ ր յէէէչնէսհ
հերունին
եր
կեցահ՜ էւչսէէոէէն տաէլ, ուչաղ բու թեամ բ էլր
է
ետեւէ
էէն ե բէչ է, ւլէէւլո ւթէւ ւննե բուն
%
Այգ
պաՀուն,
երր Գանիէլ
Մարղաբէ
՛է
ւ
՛րՔ
1՚^՛
բա" երբ
Հս՚՚ոիէլ
Հաաէէէլ
ղ ուբէէ
էլու
ղա յէ՛ն
էէէէլյւէէէտի մր տղուն
շբթնէյբէն ,
էսրղեօք
Հաճի կէէէրօն
էլբ ւլւլ էէւ՛՛ր էւբ մեղ -
քր : Յէսյ՚սնի
չէր : Բայց
յայ,է,նի էր մի -
այն
մէէլ
րէսն : Արտաէլարղ
էլաբմիր մր
սէլսեր էբ
սլւէ1էոէ
։լ էսմբողչ
ղէմքր։
ԱնՀ՚"ն–
ղիստ
էբ : Կլ՛ թուէր թէ էլր աառաէէլի
կր–՜
րաէլ գարձահ
ղղչումէ
մր, չպտեբոլն
հա
նօթ :
Այս
բոլոլ՚էէն
Հեա՝
Հաճի
կարօն
չ՛լայ -
նացահ՝
, ւոէոէէն աէոեն , ձեոքր կ
լլօէոիին ,
էիայվէԱէ
յելէ
Համ աս ա
էէ
ւլր
էՈէո
ե
Ր ԱՖՖԻ
(Շար.)
նէր
րմ
իբ
էէ էէ
էլէէէէէքր ունէ քււակր, որ Հտէլէւէոաէլ
հէէէէէ —
րւէւ թէւէսնր
, չէ՜ր էլբցէէէհ
էէւրէլէ,՜լ սւնունն
էէւ
Հսւրստութեէսն
Համրտւր :
աՏՈՒՐ
ՊԷՐՊԷԲԵԱՆ
