^ ^ ^ ^ ^
Օ Ա Ռ Ա ^
Յ ե Դ - Ա Փ Ո խ Ո հ Թ Ի Ւ է Ն
Ւ.ՈՐՃՐԴԱՅՒ1 ՊԱՐԱՐՈՒԵ Ս ՏհՆ
մ է Ջ
ԽՄԲ
—
«Սէւրսրւոսէ1թ^
ներկայացւքաէւ
ա ո թի ւ հյորհրդայիՐւ մ ա մո ւ լը եւ
Թայմր
հետեւեալ տողերը նուիրա ծ են
՛Լք՛ր քերս մեհ աւրքոսէլ
Հանեւք
Արամ
ԽաչաաոլրեանԼւ
«Ապարասէկ»ին
ներկայա^
էքումր՝
Աս
II
կոլայէ
Պա/շոյ
թւսւորսնԼւն
՛քէք։
ՀանգէսակսւննԼրր
երր գուրււ
կ՝ ե լ –
ւէին՝
րսէն •
ԱսԼւկա մարմնամարզ կ . . :
ՀԱպարաակ^ր
աոաքԼւն
փորձն է՝
զուրս
գալու
էաւէ ար ակաւլ եմականութենէ
, ո -
րուն կասլուած է Լսո րՀ րգա լէն պարա
ր -
ուեսար
,
1917^
յե,քու փոէւ ութենէն է
ւԼեր։
Նոր
շարժում
Լւն
ս՚՚լ՚լ ան շան
ր
ար ւււե ցաւ
1 0
; ) ( » ^ ՚ 5 ւ ,
երբ Լսոր
՝է
րւլա
լէն
պարաԼսումբբ
աքցելեց
Լոնաոն
–.Շր ք՚ոպտ ո յար
յաւլ թ ական
էր
^ րայց անդլիաց
Լւ քննադաանե
րբ , ,լ ո–
՛Ս՛
ւ՛՛՛ւ
՚՝
՚"՚ե՚1 երձ պա
ր
I,
դհե ր ր՝
3 ՚ " ւ կբ
յա յանէ ին որնե րկա
րս ց ո ւմ ին կր ոլակսկ
բ
ե բեււսէլո, յութիւնբ եւ դա րդան կարնե ր ուն
ու դդ ե սաա ւորման
մկք Լւբապա
շաոլթիւնբ
ծա քբա յե ղութեան
կ՛՚երթար ;
Մոսկուա
ւիե բադաոնա
լոփ , արուեսաա
—
ղ կ էոներբ պաՀ ան քեցէւն որԱ շակո քթէ՛ նա–
էսա րա րու
թ իլն ր քէ՛ է մր աւելի աղաաու —
թիլն աայ իրենց;
Ան՛ակնկալէ, եկած՝ նա–
թարարութիւնր
Համաձայնեցաւ
:
Հռուէմկացէ։
էւր ակրեբուն գէմ Ապար —
աակ
սարուկին
րմ բոսաոլթեան
պաամ
ու—
թիւնր չաա
քի չ կապ
ունի
ռուս
ժողռ -
՚Լո՚֊Ր՚ւԻ
կեանքին Հեա,
ա յսուՀանդե
բձ
Խ ա չաաոլրեան
ի դործր
, րսա իրենց
,
չաա
լալ կբ յարմ արէր
չբքանի
մ ր
երբ
ՀՀբադ–
մ աթ Լււ ժ ոդուէուբւլ ներ կբ
թօթափէին
դադթաաիրութեան
քուծր » ;
Գործին
ներկա յացման
Համար
,սռ -
նուաղն
250
պարռդ
ու երեւակ պէտք
է :
կարդ
մբ երիաասարղներ
աոա
քին
անղամ
րլլա լուէ բեմ կբ բարձրանա
յին՝
ՀԱ պա
ր -
աակֆի
մէք ։
Գասականութենէ
Հեռու
>է այս դոր^ր
1
որուն
մէք կր
տեսնուին
արեւելեան
«պռրտախադ^ն
ռւ Հ ե լլենա կան
Հսթբէփ -
թ է՛ղ» ր • դ ասական
պու տ կե րն ե ր ր
այստեդ
որ
, 1 7
՚ւ֊արէ իփեր , տուաւ
Բրիստոսի
նուիրեալ
մ եծ
մ աքեր եւ էւր
անխաթտ
Հաւատքին
փասար
մա բտ ի րոս ո ւթեամ
բ
անւլամ , ի ՚Լեբքռյ
սլիաի
կարենայ
օր մր
դարձեալ
ամենայն
աղատութեամր եւ
ճ չմ արտութեամ
ր արտայայտուիլ,
եւ
մասնակից
Րէէալ
Հոգիներու մէկ եւ ան —
րաժան
Ընդ.Հանրականու1ժեան
:
Բանախօսութեան
նե րկա
յ է ին՝
պե րճա–
սլատ իլ ծիրանաւոր
Ադաճանեանի
Հեա ,
իտալացի
ուրիչ
ծիրանաւոր եւ րարձրաս—
տիճան
եկե դեցս, կաննե բ ,
աչխաբՀական
անձնա
ւոբ ութիւններ
, էւնչպէս եւ տեղացի
եւ Հալ ռւնկնդիրնե
բու
րնաէւր
բազմ
ու —
թիւն
մր ; Ներկանեբր չատ
դնաՀատեցին
օրուան
րանա խօս ւււթ իւն ր եւ անոր լա —
••ՀԱԼԷՊԻ
հայ կո յրերու
միութեան
խնղ–
րանքին
րնզ առա^ երթալոփ
, արտասաՀ -
մանի Հետ մ չակութա
յին կապի
Հայկա -
կան
րնկերոլթիւնբ
կռյբերու
միութեան
ղրկած է Րաֆֆիի
«.Աամոլէթ
ել
Մկրտիչ
Արմէնի
ՀհՀեզնաբ
ադբիլր
՚Տ,
վէպերէն մի
քանէւ օրինակներ՝
մասնաւորաբար
Հրա -
աարակուած
կոյրերու
Համար
(Պրայ
այրոլբենռվ)
է
. ,,.^.^,,–
Հ –
ԱՆԱՆԵԱՆԻ
«Աեւանի
ափէ,ն»
ղիրքր
Հ րատաբակոլւսծ
է շ ինա րէնով : Հբաաա–
րակութ
է։ ւնր կաաա րուած է չինարէն
նոր
այբոլրէնութ
30-4
Հաղար տսլաքանակով
;
Տառաքաբանին
մէք կր տրուին
կարւլ
մբ
ծանօթս
լթէլւն^ւե
լւ Հայասաանի
արդի զր—
րակւսնոլթեան
մասին :
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
Գրոզներու
Միութիւնր
Լոյս րնծայած
է իր առու քին
ռուսերէն
տաբեդիրքր՝
«իրեւան» : Տարեզբքին
նր~
պաաակն է օտար
րնթե րց ո ,լնե րուն
ծանօ
թացնել
արդի
ել դասական
Հայ գբակա —
նութեան
կարգ
մր նմոլչներր։
Առւււքին
դրքին
մէք ւլետեւլուած
են Ն՛ Զարեանի ,
Ալաղանի,
Գ. էմինի , Ա. Գրա չէէ,
Վ–
Բալասանէ
բանա ստեդծո
ւթ իւննե ր բ , Հր -
րաչեայ
Բոչաբի
«Մի կեանքի
ււլատմ ու —
թիլն–^ ել Խաչիկ
Հրաչեանի
«Անձրեւր »
վէւսլաէլներբ
, Գոլրդէն
ԱաՀաբիի
կսւրճ
ն ո բա վ է պե բ բ , Համ
օ Ա աՀ եանի
«Լ) րոտանի
կրա1լնեբր»
ա1թւարկր, Գարեգին
Աեւունցի
« Հն դ կա ս տ ան ո լմ »
ճանապա
բՀ ո րգա
կան
նօթեբր
, ելայ^
%
փ ո իս ա բին ո ւած են առաձգական
շար -
մ
ումնեբով:
Այս
ւլործին
բեմագրոլթիւնբ
կատա
րած
է Իկոր
Մ ոյիսեւ :
Առա
քին
նե բկա յացումնե
ր ր Հասաբա
—
կութեան
վրայ ծանր ադդեցութիւն
դոր -
ծեցին , բւս յց
բեմ ադր
իչբ
տեղի
չտուաւ %
ՐնգՀակաոաէ^
, յա լտա բա րեց •
Պարաբ–
ուեստին
մէք յեդափո
իսութ իւնր սկսած
է՛.
Ժոդոէէոլրդր
յուդուա՞ծ
է • աւելէ՛
լալ ՚.
ճիչգ այգ էր ոբ էլոլզէինք
ունենաչ
.;
քորդոզ
Հայ երղի նուիրուած
զեզարուես—
տական
րսւմէւնլւ ; Ունկնզիրներբ
ւլմւսլլե
—
ցան
՛էա յկա կան
Հուլեւոր
երգեցողութեան
է անդ Լւսալո բութեան
եւ սւչխսւր֊աէւկ երա—
մ չաութեան
ինքնատ էւպ
դ ե ղեց կութ
եան
վբա I • «Մեծացուսցէ»
, «ււլա~։ապւոն
էսնգ—
րեմք^ , «Յոյս
իմ ես դու տկր», «Ալադ -
եաղ» , «կաքաւի
երգ» , ելայթւ
. . . յ
Բադ–
մ աձա
յն
եր դեղ
ողո
ւթի
ւնր
րծա
խնդիր
մեկնարկոլթեւսմբ
կատարեղ
Աիսէլթաբեւսն
Հա յրերու
ա չակե րաա ց
ե բւլ չա էսում րր ,
Հանդէսին
փակումին
վերապաՀելռվ^
Հա—
յոց աչխարՀի
ղովքբ
Հիւսոդ
Գուբղէն
Մ •
ԱլէմչաՀի
«Հայաստան»
ք՚"յէերղ
ր :
ԹՂԹԱԿԻՑ
ԵՐԵԻԱՆԻ
՛մէք՛ որո չած՛
կա ռո ւց ան ե լ
« Երի՚ոասաբգի
պալատ՝^
մ ր ։
Բաղմաթիւ
ճարւոարապետներ
ներկայացուցած
են ի -
րենց նախաղիծեբր ; Ա ասնաւոր
յանձնսւ–
խումբ
մր կազմուած է, որ պիտի
լՐւարէ
այս
նաէսաղիծերէն
լաւաղո
յնր :
« ՆԱԼԲԱՆԳԵԱՆԸ
ել ն րա
մամանակր»
երկՀատււբ
ւո շիւսւ տո ւթեան
քնն ար
կումբ
( Հեղէւնակ՝ Աշոտ
3 ովՀ անն իսեան)
տեւած
է երկու
օր։ Աշէսատռւթեւսն
մ՛էք իմի են
բերուած
Նալրանղեանի
մասին
ղո
լութիւն
ունեցռզ
րոլոր փասաեբր,
որոնք
Հեւլինա–
կին
կոդմ է ենթարկուած
են
«մ աբքսիս -
տա կան լուսաբանութեան
^ . . . :
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
Գիտութիւններու
ակա -
գեմ իա լի Մ . Աբեղեան
Գրականութեան
ինստիաուտբ
Հ րա աարա կած է «է քեր
Հայ
մ էւ քնա դա րեան
ւլ եղա ր ո ւե սւոա կան արձա—
կից» խորաղիրր
կրող ժոդուէածոլ
մր
կարօ
Մ ելէ՛ք - ՕՀանքանեանի
րնգՀանուր
իւմ բա՚լրութեամ
բ : Այս Հրատա րակու —
թիւնր
արդէէլնքն է մասնաւորաբար
րս —
տեղծուած
յանձնա
իւո ւմ բի մր
երեյ»
ու
կէս տարուան
սլբսլտոլմնեբուն
: Ընտբր —
ոււոծ
նէւթեբր մեծ մասամբ
աշխարՀիկ
բնո լթ ունէւն . անոնց
մ էք
էլարաացո
լան
մողովուրղին
նիսա ու կւոցր , կենցադբ ,
ր^ւտանե1լան ուՀասարակական
յարաբե
—
րութիւննեբր
, Հոդեւոր
կեանքբ : կ.Մե–
լիք - ՕՀանքանեան
, բն,լ.արձակ
լառաքա–
բւււնի մբ մէք, մանրամասնօրէն
վերլոլ
—
ծած՜ է րնտրուած
նէււթերր ելգասաւռ -
րած՝ րսա աեսակներու
եւ
(^^՚Օւճ
^երու
1
ՀԱՅՊԵՏՀՐԱՏԸ
լոյս րնծայած է բա–
նա սիրա կան
դի ւո ո ւթէ,
ւնն ե ր ո ւ
թե
կնածոլ
Գր • Գրիդորեանի
կազմած ու
խմբադրած
«.Հատլ^տիր
Հայ մոդուէրդական
բանա —
Հիւսութիւն»
մոդովածուն
: Այնտեղ դա -
սաւոբուած
են Հայկական
առասսլելներր,
ւլիւցաղնաւէէպր
, ժողովրդական
բանաս —
տեւլծոլթիւնր
, առաէներբ
, առածնե
ր ր ,
ա ս ա ց ո ւած քեե բ ր եւ ւէեր քին
շբքանի բա -
նաՀ իւսոլթեւսն
նմու^եբր։
Ընդարձակ
յառաքաբանի
մ ր մէք Գր . Գբիդորեւսն կբ
քննէ Հայ ժողո վրգական
բանաՀ
իւս
ու -
թեան ղաղափաբական
էութիւնն ու գե —
ղարուեստական
աոանձնա
յա տ կռ ւթ ի ւն —
ներր , մասնաւորաբաբ
շեչար
դնելով
մեր
րանաՀիւսութեան
գանձերուն
մողովրր
—
դ ականութեան
եւ Հա յրենաս իրա կան բո–
լէսւնդա կութե ան վրա
յ :
՚ԾԻ՚ԾԱԳ
տ ՈԻՆԸ մնացած
աղք կան
մր
Հ արց ու -
ցին .
Ջէ՚^ք
՛է՛էք՛՛՛ր ձեր ամոլրէւ
մնացած
րլլալուն
Համար :
ինչռ^լ
ւլւլքամ
յ
Ի՚^նչս
պակաս է :
Ունիմ՝
չուն մբ՝ որ կր Հաքէ ,
թութակ
մ ր՝ որ կր էալէո
լ է , ծխնե լո րլ մ բ որ կր
ծէսա յ եւ կւսաւււ մբ որ ՛էի չե է՛նե ր բ
դռւրսր
1լանցրնէ : Ի՞նչ պիտի
բ)ւեմ ամռւսէւնր ,
ԳԱՂՈհԹԷ ԳՍՂՈհԹ
ՅԱԿՈԲ ՋԱԲԸՐՈՎ
որ ծանօթ
վիրարոյմ
է Աոֆէւայի
մէք, Փրո^թ• տիտղոսին ար -
մանանա
լուի
րմ չկա կան
Համ
ւս լս ա բան
ին
դասաէսօս
նչանակուած
է։ Աոֆէւայէւ
մէք
առա
քէւն
Հ՛՛՛յ
րժէ՚չկն է ան , որ Համա -
լսարանԼւ դասախօս կր նչանակուէւ ;
ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆԻ
«Գասպար
իփէկեան»
թ ա ա ե ր ա իս ո լմ ր ր
Պէ յՐ " ՚ - թ է
Իւնէսքո
յի
թատե րաս րաէ
էւն մէք Աարա
էՕ)էւն տուած
է եղանակէ, իր ե րկր րոդ
ներկա յացում
բ
•Բլոա - Ան՛որէ
ՓիւԺէի
Յո ւ դ ա կոչեցեա -
լր յ
բեմ
աւլ ր ո ւթե ամ ր ժորժ Ա սւբդէւսեանի
:
Յուդան
արդարացնող
երեք արարնոց
այս
ողբերդ ու թեան
ներկա յացում
լւ
մ եծապէս
էլնա֊, ատ ած է Պէյրութ
ի
Հւս սա րակու -
թեան
կողմէ :
Հ– 3– ՄԸԱԸՐԵԱՆ
Պէյրութի
Աէն ժո–
՚ լ է ֆ
Հս՚մուլսւորո՚նի
Արեւելեան
Գպրոլ -
թեանց կաճառ
ին
Հ ա յաւլ իտական
ճ իւղին
գասա էսօս ր , Ա արտ
\Օին սւսւււլէւս մր տբ—
լած է , թ ռւ ելով եւ բնո
բո չե լով
ւէե ր քերս
լոյս տեսած
ղանս՚զան
֊, բւսւոա րա կութ
ի ւն—
նեբ :
Պ. ԷԲՍԷՐՃԵԱՆ
որ գ.
Կիւլ՚ղէնկեան
Հիմնա
բկէէէ
թեան
Լոնաոնի
1ւե ր կւ" յւս ց ու —
ցիչ եւ նաւթա
յին րե կեր ութ եան
տնօրէն–
ներու
էսո րՀ
էէ
ւրւլին
անւլամ է , ղացած
է
իրաք՝
արլելելոլ
Համաբ
նաւթաՀոբե
—
րր։
էքսէրճեան
բնդոլնոլած
էՖէյոալթա–
դալորին եւ Վարչապետ
Նուբի
Աայիտէ,
կողմ է : Ա լցելած է նաեւ
աղղ ային
Հաս -
տատութէւ
ւնւնե ր բ :
ԳՈՀԱՐԻԿ
ԳԱԶԱՐՈԱԵԱՆ
,
ՊոլսաՀայ
ծանօթ
դա
^՚ակաէա
րռւՀ ին
ւլացած էր
Վ^իէննա , ուր նուաղած է
ձայնասփիլ
—
ռէն։
Այժմ Հասած է Փարիդ՝
Թբիփթիք
ե ր ամ չտ ո ւթ ե ան
մ իութեան
նա խադաէ
Փիէր տ՝Արքենէ
Հ րաւէբուէ :
ԻԿՈՐ ՏԷՐ - ՅՈՎ^ՀԱՆՆԷԱԵԱՆ
Աաբտ
շ^էն
Լ՚Լէէէէէ մ՛կք կատարուած
երկաբ ոս —
տումի
մրցումներուն
առաքնութէւնր
չա—
Հած է , ցւստկելով
եօթբ
մեթր
53
սթմ •
է
Տէր - ՅովՀաննէսեան
Խ • Մ էութեան
եր–
կ՛՛՛ր ոստումի
աէսոյեանն է :
ԱՊՐԻԼ Տ ԻՆ
Լրացաւ
ՅԱՌԱՋի հրատարակու -
թե ան (նոր շրջան) 14րդ տ ա րին։ Մեր
բ աժանորդներէն կը յււնդրենք
անյապաղ
նորոդել իրենց բ աժանո ր դ ա գ ր ո ւթիւնը ,
առանց սպասելու լքասնաւոր դիւքոււքիւ :
Հին հաշիւ ունեցողներուն կը յի շ ե ց ը -
նենք թ է վ ա ր չ ո ւթիւնը ի վինակի չ է ա -
պառիկ թ ե ր թ ղրկելու ե ւ հե տ գհե տ է
պիտի դ ա դրեցնէ առկաիյ հաշիւ ո ւնե ց ող
ներու թ ե ր թ ե ր ը :
« Յառաք
» ի Շ է ք - Փ ո սթա լի թ ի ւ ն է ՝
15009 - 82, եւ վ երապահուած է մի ա յն
«Յաոաք»\\
հաշիւներուն
( ծ անուցում -
գ որ ծ ա կ ա լո ւթիւն , րաժանորդ ա գ րու -
թ ի ւ ն ) :
Շնո
բՀ ա կա լութ
էէ
ւննե ր ուէ
ՎԱՐՋՈԻԹԻՒՆ
«ՅԱՌԱՋԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(105)
ք*յ
ք*յ
քքյ
•^–
յ
փճէ.
❁յճ
բ– ՀԱՏՈՐ
I
Ա–
ՎԱՆ
Հասնելոէի Վան, մենք
էլքե լան ե ց էւն ք Այ–
ւլեւ՚տան
կոչււււսծ
աբոլսէլ,ձան,ււմ
, որ
կէ՚ց է ՚ ս յ " քաւլաքին : Աեղ է՛նղ ունեց իր
տւսնր
թ՚՚՚՚լէ՛
ն չս՚նաւո
ր անձէւնքնե
բ իղ մէ -
կր , "Ր կո չւում էր վարպետ
Փ՚սնոս
Հ Այգ
պաբոնբ
արՀեստուԼ
ներկարար
էր :
Տ՚սն
տէրր ա,ւաքին
անդէէւմից երեւաց
ինձրա
րի եւ աւլ^՚էէւ մարդ, բաւական
վւսյելչա
—
կաղմ
մաբմնով
ել պայծառ
դէմքով
Արեւե լքում՛ մաբմնի
րաբեձեւութիւնր
չատ
անւլամ
մէորղու
քառաքադէւմութեան
ււլաաճաո է ղտոնոլմ
: Բայց վարպետ Փա–
նէէսր , բացի
էլ րանից,
ունէր ել ճարտար
լեւլոլ
եւ , որսլկս
երեւում
էր ,
բաւական
փորձուած
ու խե/ացի
մէկն
էր : Երեւի ,
այւլ. էր պատճառր
, ռր չնայելով
նրա ե —
րիտասարղ
ութեանբ
, նա ընտրուած
էր
թաղական
խորՀրդի
անգամ
, ուր ծերոլ
—
թիւնր ելսպիտակ
մօրուքր
աւելի մեծ
նչանակութիւն
ունէին
, քան է"ելքբ
1
Բոլորուէին
մւււթն էր, երբ Հասանք
Այ–
էլե ս տան :
Ասլանր
սկսել
է ր ա յմմ , որպէս
ասում
են , ինձ էիոքր ի չատէ մարգու
ւոեզ
դնել։
Երբ մաան^
ւիաբսլետ
Փանոսի
Հիւրանո
—
ցր , նա էէսէլոյն ինձ ծանօթւսց
բե ց տան
տիրոք Հետ, աւելացնելով,
թէ իր ման —
կութեան
րնկե բնե
բից
մ է 1լն եմեղել եւ
այմմ
նբա ,ալբարեկամն
եմ : Վարպետբ
իր սուր եւթափանղոդ
աչքերով
ոտքից
ւլւլլոլխ
չավւեց
ինձ, յեւոոյ
էսիստ մտեր —
մաբսւբ
յա յանեց
իր ուրա էսութ իւն ր
ինձ
տեսնե լու Համար :
Որպէս
երեւում
էր , վարպետբ
նախա -
ծանօթ էր Ասլանի
Հեա , եւ իր տան մէք
Հէնց այն
՚լիչեր
.սպասում էր նրան : Նա
ղէւաէր եւ ,ս լն , թէ ռ րտեղից էր
գալիս
Ասլանր,
այ՛է պատճառով, երբ նստե -
ցինք, նա մի առանձին
խորՀրդաւռբ
ե—
ւլանակուէ Հարցրեց •
ինչո՚^ւ
այգքան
եբկար
տեւեց
քո
ռւխտադնացութիւն՚ր
. . .
Այդպէս
պասքաՀեց
... պատասխա -
նեց
Ասլանր
նռյն եզանակռվ ;
Յուսով
եմ , որ ս ո ւր ր քեստոլա
ծ ա -
մա յրր կատարած
պէտք է էինի քո ցան -
կութիւնբ
...
Նա
ի ր \ ռւխտաւռ
րնե
ր ին անմասն չէ
թռւլնում
իր ^ոբՀներից
• • •
Ուրաիէ եմ . . . ասաց վարպետր , ո
լոըեյով աք կալմի
րնչացքր, որ նչան էր
նբա սրտի
առանձին
բաւա կան ութե անր :
Լ1ւրեմն ւէատ չէր լինի , եթէ
խմէինք
մի — մի բամակ
օղի ձեր
յաքռղութեան
.Համար :
Կ
•.
—
Վատ
չէր էինի ,
ասաց Ասլանր ,
մ էա
յն ոչ առանց նախաճա չե լիքէ : Ա
ենք
բաւական
ււոված
ենք :
^յՂ՛ Ի^քե րոա ինքեան
Հասկանալի
է , • ասաց լէալւպեար
մպաելով
, եւ^
դուր"
դնաց
րնթ է՛է՛ք պատուէ
րելու :
, յ.. ւ
Ասլանր
ձղուեցալ
օթոցէ
վրայ ել ;
բարձէ, փոէսարէն
ձախ
ձեռքբ
նեցուկ
տա—
լո՛է էլթսին,
՚էւայռլմ էր առաստաղին ,
"րի
մերկ
ղեբաններր
, Հնութիւնից
դեղ–
նելոէի, ստացել
էին մո յդ — ծիրանի
գոյն,
իսկ
ճանւ\եբր
նրանց
լիրայ
ղրել
էին մի -
լիոնաւոր սեւ բծեր : Նա բնկդմուած էր
մ տած
ութիէ
-ննե բէ,
մ էք : Առանց
մ տածու–
թիւննեբի
չէէ՛ եւ ես : Գալով այգ քադա–
ՔՐ
»
թէեւ
^Լ՚^ազելի
է , բայց
՚ղէտք
է
խոստովանուիմ
, որ էւմ ամենամեծ՜
րաղ -
ձանքնեբից
մէկն այն էբ , որ տեսնեմ Վա
նայ
Հռչակաւոր
կատուներր
: -
Միթէ՛՛
այդ տան մէք կատու չբ կայ ,- մտա -
ծում էի ես , եւ աչ^թերս
անՀամրերու
-
թեամր
թասվւառոլմ
էին ա յս կողմ ու ա
յն
կողմ : Տէր գիաեմ
այստեղ
ինչ Հոդերա -
նական
մի գաւզանիք
կայ,
որ չատ
անղամ
մարգ
յանկարծ
աեսնում է մ իեւնո
յոն ա–
ռարկան
,
էէ
րի ՛էրա յ մի րոպէ առաք ան-
գիտակցա
բա ր
մ աած
ում
էր : ԱՀա Հան -
գէւսաւո
ր կե րպուէ ներս մտաւ
իմ նազե -
լին , բոլորովին
սպիտակ
, ոբպէս
ձիւն
ք
ե՚րկւսյն
մետաքսի
նման փաւէւուկ
մաւլերով
եւ
թաւի շեա
լ րրթ ոա
թա թ ի էլ1ւեբուէ : Նա
լուռ անցաւ
սենեակի
մէւքով, նաէս մօտե—
ց ՚ ս ւ ինձ, եւ մե առանձէւն
քեքշութեամբ
՛լան,լրաՀեբ
էլլուէսր եւթաւամաղ "է"չր
քսեց
իմ եբեսին,
լետոյ
ւլնաց
րարեւելւււ
Ասլանին : ՇնորՀսւլի
կերպով
մռմռալաէ
,
մի քանի
լլլտո յանե ր կատա
րեց
Ասլանի
չուրքր ել ասլա նստեց
նբւս մօտ : կար -
ծես , այգ խելացէէ անասունն
էլ էբ Հաս -
կանում
, թէ մեղանից
որն էր աւելի
յար
ղանքի
արմա՚էէէւն։
Ա^սլանր սկսեց
փայփա
յել նրա
ղեէլեցիկ
՚էէուէոր,
մէքքբ ու ա -
գին : Առա
քին
ա1ւղւոմ մի լլա րմ անա
լի ե—
րեւո քթ ղ բաւեց
իմ ուչա գր ո ւթ էւ ւն բ ; Որ–
քան
Ասլւսնր
ձեռքով
չվւում էր նրա
՛լ լռւ—
էսրն ու մէքքբ, ա լնքան արադ
նրա
երկաբ
մադերր
^րրխկ - ճրրիւկւււմ
էին եւ դուրս
էէ՛ն աբձակում
կրակի
ամրողք
ւիոչի ;
— ^Կդ Ի՞՚^ւ է^
—
^""րցրի ^" =
-
կայծեր
են . • լզատասէսանեց նա եւ
սկսեց բացատրել
նրանց
դուրս
ցայտելռլ
բնական
պատճառնեբբ
, թէ որսլէս չվաւ -
մէւց առաք է ւլալիս կրակր •
(Տար.)
ՐԱՖՖԻ
